Πεθερόπληκτη

Παράθεση:
Originally posted by Syrup
.. η προκατάληψη με τις πεθερές υπήρχε και θα υπάρχει πάντα, και όχι μόνο με τις πεθερές, αλλά και με τις αδερφές, τους αδεφούς κτλ. δηλ. με όλους τους ανθρώπους που αποτελούν το κοντινό περιβάλλον του/ης αγαπημένου/ης μας και με τους οποίους είναι δεμένος/η... στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι φίλοι επίσης..

το θέμα είναι αλλού...

...όταν κάποιος κάνει μια σχέση θέλει να αισθάνεται ότι τον τελευταίο λόγο και τις αποφάσεις τις παίρνει αυτός και η σχέση του με το οποιοδήποτε ρίσκο - μιλάμε πάντα για "φυσιολογικά" πράγματα - ΟΛΟΙ έχουν δικαίωμα στο λάθος και συνήθως από αυτό μαθαίνουν... οπότε οι τάσεις (υπερ)προστασίας από την πλευρά των πολύ κοντινών ανθρώπων πρέπει να ελέγχονται και - εκτός των περιπτώσεων μεγάλου κινδύνου - ίσως να καταπνίγονται.

...σε κανέναν/καμία δεν αρέσει να αισθάνεται ότι κάποιος τρίτος έχει μεγαλύτερη επιρροή στο ταίρι του από ότι ο/η ίδιος/α... και όταν αισθανθεί αρκετά "ασφαλής" θα γίνει πιο δεκτικός και σε παρατηρήσεις και συμβουλές - μην σου πω ότι θα της επιδιώξει κιόλας!

... έχει τύχει να διακόψω σχέση γιατί θεώρησα ότι ο άντρας εκείνος έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα σε γνώμες τρίτων από ότι στη δική μου και δεν το μετάνοιωσα καθόλου... δεν είμαι ο τύπος που του αρέσει να κουνάει μαριονέτες μια ζωή για να φέρει τα πράγματα στα μέτρα του... μερικά πράγματα είναι δεδομένα - για μένα - από τη στιγμή που έχεις σχέση με κάποιον... ένα από αυτά είναι και η προτεραιότητα που δίνεις στον άλλον κι αυτό είναι κάτι που δεν το διαπραγματεύομαι...

... ελπίζω να βοήθησα

για αυτο μιλησα για ορια σιροπακι μου...
οταν βαζουμε τα ορια μας και σεβομαστε τα ορια του αλλου και ο καθενας εχει σαφη επιγνωση του ρολου και της θεσης του μεσα στο αλισβερισι του με τους αλλους τοτε πιστευω οτι δεν βρισκει εδαφος ουτε η προκαταληψη ουτε τιποτα αλλο απο αυτα που μας ταλανιζουν συνηθως.....

Παράθεση:
Originally posted by gorgo

Ελυσιαξε ο γιος μου.....δεν ηθελε τον ΟΤΕ με τιποτα.....
Γιατι?
Γιατι το κοριτσι μας( η νυφη) ειχε επιλεξει σπιτι της μια αλλη εταιρια και ηταν καλυτερη ειπε...... τετοια θα βαζαμε και εμεις απεφανθει ο νεος......
Τι να πω η πεθερα?
Να γινω κακια αντιδραστικη παρεμβατικη πεθερα που τα ξερει ολα?
ΟΧΙ....
......ε....πηγε τα εσκασε αγορασε το πακετο της εν λογω εταιριας και πανω απο δυο μηνες το καμαρωνουμε τωρα το πακετο, το ξεσκονιζουμε, το ποτιζουμε μπας και βγαλει κλωνους και μπουμπουκια.......γιατι δεν τους εχουν δωσει "πορτες" απ τον ΟΤΕ.....
στον απο πανω οροφο μεσα σε λιγοτερο απο 15 μερες η αδελφη μου εκανε συνδεση μεσω ΟΤΕ......

και ηταν κατι που αφορουσε το δικο μου σπιτι, το δικο μου τηλεφωνο...φαντασου να ελεγα κουβεντα για το δικο τους σπιτι και τηλεφωνο...μπορει να μου λεγανε οτι εχω και ποσοστα απ τον ΟΤΕ.....

Θα μπορουσα να σου απαντουσα προταση με προταση αλλα το βρισκω πολυ κουραστικο στο διαβασμα..

Βλεπω πως τα ορια του ενος μπλεκονται στα ορια του αλλου..Τι εννοω? Γιατι θα πρεπει να καθοδηγησει σ ενα τοσο απλο πρακτικο πραγμα ο γιος σου εσενα, δεν ειναι κατι που θα το πληρωνες και θα το πληρωνεις εσυ, θα το χρησιμοποιεις εσυ κι εκεινος η οποιος αλλος εσυ επιτρεψεις? Νομιζω πως εκει θα επρεπε να του πεις χαιρομαι που η ταδε ειναι ευχαριστημενη με την ταδε εταιρια εγω ομως εμπιστευομαι τον οτε , χωρις φωνες ή εντασεις και να κοβοταν εκει η κουβεντα. Να ενα απλο παραδειγμα οριων. Φανταζομαι πως (ανθρωπος εισαι κι εσυ, μετα απο 2 μηνες που το ξεσκονιζετε περιμενοντας να δωσει ο οτε την πολυποθητη πορτα, καποια στιγμη πανω στα νευρα σου θα του χεις πεταξει: Εγω φταιω που σας ακουσα" Με το να διαλεξεις να υποχωρησεις για να μη θεωρηθεις παρεμβατικη ή κακια , πετυχες να μην ευχαριστησεις ουτε τη δικια σου αναγκη και να τους θεωρησεις και συν-υπαιτιους σ αυτο...τελικα προσπαθω να καταλαβω πρωτα μεσα απο τα δικα μου βιωματα, πως ειναι απιστευτα δυσκολο στην πραξη η μη εμπλοκη και ο σεβασμος στην επιλογη της ζωης που επιλεγουν οι ανθρωποι (ενηλικες ετσι? οχι μωρα βυζανιαρικα ή γυμνασιοπαιδα) που μενουν κατω απο την ιδια στεγη..
ΥΓ.. Τα λεω σ εσενα να τ ακουω κι εγω..

με βαση τα οσα μας λεει η θεματοθετρια αν παρατηρησει κανεις με προσοχη θα δει οτι καμια απ τις δυο δεν ειναι σε θεση να ορισει και να σεβαστει ορια.
Και αυτο γιατι και οι δυο βρισκονται οχυρωμενες πισω απ το γνωστο μοντελο των ρολων τους...νυφης και πεθερας..... και καμια δεν στεκει παλικαρισια απεναντι στην αλλη να μιλησει καθαρα να οριοθετησουν τον ρολο τους και την θεσους της μεσα στην σχεση τους με τον ανδρα και γιο αλλα μεσα απ την δυναμη που η καθε μια κατεχει προσπαθουν να επιβαλουν πραγματα...

Η μια( πεθερα )με πλαγιο τροπο προσπαθει οχι μονο να συμβουλευσει( θεμιτη η συμβουλη) αλλα και να επιρεασει

η αλλη παλι θεωρει οτι ειναι υποχρεωση της πεθερας να ειναι απικο στις αναγκες της γιατι αφου ειναι μανα δεν μπορει να ειναι και ανθρωπος που δεν γουσταρει να κανει αυτο και γουσταρει να κανει το αλλο......

αμ....... κοριτσια μου ετσι στον αιωνα τον απαντα θα τραβανε οι κακες σχεσεις νυφης και πεθερας....στον αιωνα τον απαντα......

Παράθεση:
Originally posted by xanumBurek

γιατι εγω που λεω για τα ορια φιλεναδα μπορω παντα λες να τα βαζω και να τα τηρω?

Οχι.....προσπαθω ομως τουλαχιστον σε πολυ σημαντικα θεματα.....
Να....Ο ΦΟΒΟΣ.....μην θεωρηθει οτι παω κοντρα στην νυφη με εκαναν να το βουλωσω και να ποτιζω το πακετο να βγαλει κλωνους......και να το καμαρωνω.....ενω τα βλαμενα θα ειχαν παει ενα σαββατοκυριακο εκδρομη με τα λεφτα που εδωσε ο κουβαρντας ο γιος μου για το πακετο και το ποσον του λογαριαμου της απλης συνδεσης μας για τις ωρες που φαγαμε στο νετ που θα πληρωσω εγω.....

γιατι αν ελεγα ..."πουλακια μου κουμαντο ο καθεις σπιτι του" οταν μου εξηγουσε η νεαρα τα πλεονεκτηματα της δικης της επιλογης μετα σε καποια διαφωνια τους μελλοντικη που εγω αγνοια θα ειχα θα πληρωνα το μαρμαρο οτι εχω επιρεασει.....

Παράθεση:
Originally posted by oceans
Πάντα πίστευα πως τα προβλήματα νύφης και πεθεράς είναι κάτι σαν "μύθος", κάτι σαν λαϊκή δοξασία. Τώρα ήρθε και εμένα η ώρα μου να τα λουστώ!!! Η δική μου η πεθερά, αν δεν την γνωρίζει κάποιος καλά, νομίζει πως είναι ο πιο καλόβολος άνθρωπος που υπάρχει. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Και εξαπατήθηκα κι εγώ στην αρχή με τις μαλαγανιές της.
Το motto της είναι: "Α, εγώ δεν ανακατεύομαι στην ζωή των παιδιών μου. Αυτά θα αποφασίσουν για ότι θέλουν". Αυτή είναι μια κουβέντα που την έχω ακούσει άπειρες φορές να την λέει και στα ίδια της τα παιδιά (2 αγόρια), και σε εμένα και σε όποιον μπορεί να βρεθεί σε μια συζήτηση αποφάσεων. Έχει κάνει σε όλους πλύση εγκεφάλου ότι δεν ανακατεύεται. Μακάρι όμως να ήταν έτσι τα πράγματα...
Είναι μια πολύ δραστήρια γυναίκα, που έχει μεγαλώσει μόνη της 2 άντρακλες γιατί ο πατέρας των παιδιών πέθανε όταν ο άντρας μου ήταν 13 και ο μικρός 9. Έχει μάθει για όλα να παίρνει αποφάσεις εκείνη. Άλλωστε μόνο έτσι θα μπορούσε να στηρίξει την οικογένειά της, αφού δεν είχε καμία συμπαράσταση ούτε από τους δικούς της, αλλά ούτε και από τα πεθερικά της.
Έχει όμως έναν τρόπο... πως να τον πω... Πάντα καταφέρνει να μας τουμπάρει και κυρίως τους γιους της με το μπούρου-μπούρου, και να γίνεται το δικό της. Στην αρχή δεν είχα καταλάβει το όλο παιχνιδάκι πίσω από την πλάτη μου. Ενώ όταν ήμουν μπροστά συμφωνούσε σε ότι έλεγα, μετά πάντα έβρισκε έδαφος και τούμπαρε τον άντρα μου ακόμα και πριν παντρευτούμε.
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 5 χρόνια. Τον Ιανουάριο κάναμε πολιτικό γάμο για να μπορέσουμε να πάρουμε δάνειο και να αγοράσουμε ένα δικό μας σπίτι, να φτιάξουμε και εμείς την οικογένειά μας κάνοντας και τον θρησκευτικό μας γάμο.
Προς το παρόν, δεν μένουμε μαζί. Μένουμε στα πατρικά μας (εν προκειμένω - στα μητρικά μας γιατί και ο δικός μου ο πατέρας πέθανε όταν ήμουν 12 ετών).
Είμαστε στην διαδικασία του δανείου. Μέχρι όμως να φτάσουμε ώς εδώ έχουμε απορρίψει άλλα δύο σπίτια για τα οποία είχαμε κάνει τις διαδικασίες του δανείου και μας άρεσαν, αλλά πάντα τελευταία στιγμή η πεθερά μου επηρέαζε τον άντρα μου και έκανε πίσω.
Δυστυχώς δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω αυτή την γυναίκα. Δεν έχω χειροπιαστές αποδείξεις για την ανακατωσούρα που δημιουργεί. Ποτέ δεν με έχει προσβάλει στα ίσια και πάντα αναφέρει το κλασικό πια "Α, εγώ δεν ανακατεύομαι στην ζωή των παιδιών μου. Αυτά θα αποφασίσουν για ότι θέλουν". Αν η γυναίκα ήταν ντόμπρα μαζί μου, θα μπορούσα να την αντιμετωπίσω. Όμως όλα τα κάνει υποχθόνια για να μην μπορώ να έχω αποδείξεις για τίποτα.
Ένα παράδειγμα: Έχει πεθάνει η μάνα της μάνας μου και έχουμε το μνημόσυνο. Ξέρει την ημερομηνία και ξέρει επίσης πως εγώ και η μητέρα μου δεν έχουμε άλλους ανθρώπους να μας βοηθήσουν και να μας στηρίξουν. Τρεις μέρες πριν το μνημόσυνο με πιάνει στο σπίτι κάπως απόμερα και μου λέει: «Θέλω να σου πω κάτι, αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας γιατί ο γιος μου, μου είπε να μην στο αναφέρω καθόλου…» Τσιμπάω εγώ και θέλοντας να μάθω τι ήταν αυτό που ο άντρας μου δεν ήθελε να ξέρω, της απαντώ: «Πείτε μου και μείνετε ήσυχη». Συνεχίσει τότε εκείνη και μου λέει: «Ένας σύλλογος διοργανώνει μια εκδρομή στα Καλάβρυτα σε πολύ καλή τιμή για το Παρασκευοσαββατοκύριακο και θέλω πολύ να πάω με την φιλενάδα μου, και το κανονίζουμε πολύ καιρό… και μπούρου-μπούρου… Το είπα στο γιο μου και εκείνος λέει πως πρέπει να είμαι στο μνημόσυνο της γιαγιάς σου, αλλά σκεφτόμουν πως αφού ήρθα στην κηδεία και αφού δεν την ήξερα προσωπικά , θα μπορέσω να πάω στην εκδρομή που την έχω τόσο ανάγκη, και αν δεν σε πειράζει, να πεις του γιου μου πως δεν έχεις πρόβλημα που θα λείπω» Τι να κάνω και εγώ , μην έχοντας άλλη επιλογή της λέω πως «σε μια δύσκολη στιγμή όπως αυτή θα ήθελα να ήσασταν δίπλα μου, αλλά έτσι όπως μου το λέτε… Καλά να περάσετε στην εκδρομή. Και όσο για αυτούς που θα ρωτήσουν που είστε, θα του πω πως είχατε μια δουλειά εκτός Αθηνών.»

Δεν με πείραξε που δεν ήρθε στο μνημόσυνο της γιαγιά μου, έτσι και αλλιώς τον άντρα μου που είχα ανάγκη, τον είχα στο πλευρό μου. Με πείραξε το όλο συνωμοτικό της ύφος για να με φέρει με τα νερά της και τελικά να φύγει για την εκδρομούλα της και με την δική μου συγκατάθεση, ώστε ο άντρας μου να μην μπορεί να της προσάψει το παραμικρό.

Αυτά. Τα είπα λίγο και ξεθύμανα. Το μόνο συμπέρασμα είναι πως «Καλύτερα να γνωρίζεις τον “εχθρό” σου κατάφατσα, παρά να τον υποψιάζεσαι, χωρίς να μπορείς να το αποδείξεις», ή «καλύτερα ο ατρόμητος εχθρός, παρά ο ύπουλος».

Ευχαριστώ για την υπομονή σας

για την δικια μου πεθερα μιλας?!!!!!!!!!!!! εχω παθει σοκ! μια τετοια περιπτωση εχω και εγω..και δεν σωζομαι με ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!
Σε ότι εχει να κάνει με το τροπο σκέψης της και το πως φανεται προς τους άλλους εννοω..ακριβως ιδιο..σαν να μου την περιγράφεις..

Apapapapa
de pantreyomai de pantreyomai
apo makrya kai agaphmenoi
ftou ftou ftou

Ζήτω της αγάμητης (στη μεγάλη πλειοψηφία), καταπιεσμένης (αρα εν γενει κομπλεξικής και προσπαθούσας να παρει χαρά και να επιβεβαιωθεί μέσω της "προστασίας" και χειραγώγησης των άλλων (παιδιών)) γενιάς των περίπου 50 εως 70+.

Καταφέρατε να κάνετε παιδιά (ενήλικες πλέον) ευνουχισμένους στη ζωή τους (κυρίως τα αγόρια-άντρες, γιατί τα κορίτσια τα μεγαλώσατε πιο "σκληρά" και άλλωστε, ίσως λογω φύλου (?) δε μασάνε και τόσο.....

γλυκιά μου είμαι παθούσα. αν και μορφωμένη, με τα καλά μου και τα αγαθά μου , τα πεθερικά μου μου έδειξαν τα δόντια τους σχεδόν από την αρχή. δεν ξέρω ακριβώς το πρόβλημά τους, γιατί με ξέρουν από τα γενοφάσκια μου που λέμε, καθότι γείτονες στο χωριό. ένα χρόνο έμεινα μαζί τους και μαρτύρησα. μέχρι πρόβλημα με το στομάχι μου παρουσιάστηκε από τη στεναχώρια και τα νεύρα. όσο υπήρχε κάποιος άλλος μπροστά , ήμουν η καλύτερη νύφη και αυτή η καλύτερη πεθερά. όταν όμως έμενα μόνη μαζί της, άρχιζε η παράσταση . αυτή να λέει και εγώ σαν καλή νύφη να ακούω. μου έριχνε μπηχτές για τα πάντα και φυσικά δια της πλαγίας οδού. άστα..... για να τα πώ θα χρειαστούν πολλές σελίδες..τελικά όμως ξέρεις τι γίνεται? φύγαμε από το χωριό λόγω της δουλειάς του μέλλοντος συζύγου μου.στον ίδιο δεν είχα πει τίποτα από αυτά που συνέβαιναν με τη μάνα του, γιατί κακά τα ψέμματα είναι πολύ άσχημο να κατηγορείς τους γονείς, οι οποίοι στο κάτω κάτω είναι μοναδικοί. πάντα όμως υπάρχει ο τρόπος να μιλήσεις χωρίς να πεις "τίποτα". είμαι πολύ ευθύς και ντόμπρος άνθρωπος, δυστυχώς όμως σε αυτές τις περιπτώσεις της ύπουλης πεθεράς δε μπορείς να μιλήσεις γιατί απλά θα σε βγάλει τρελλή. υπομονή θέλει , διπλωματία και φυσικά να φύγεις από δίπλα της. όταν πας στο σπίτι σου με το καλό, φρόντισε να την έχεις κοντά αλλά μακριά και αν η ίδια δεν έχει καταλάβει τη θέση της, με υπομονή να της τη δείξεις εσύ. σε αυτές τις περιπτώσεις και φυσικά αν θες να τα έχεις καλά με όλους, η υπομονή είναι η μόνη λύση.