Διαφορετικές επιθυμίες...

Διαφορετικές επιθυμίες...

Κάνοντας μία περιήγηση σε προηγούμενα posts που αναφέρονταν στο αν πρέπει τελικά κάποιος να παντρευτεί ή όχι και τα κριτήρια που χρειάζονται, σταμάτησα σε μία απάντηση που έλεγε ότι το καλύτερο είναι το ζευγάρι να παντρεύεται όταν και οι δύο είναι απόλυτα σίγουροι ότι το θέλουν...

Επηρεασμένη ταυτόχρονα από μία συζήτηση που είχα πρόσφατα με γνωστή μου η οποία ευθαρσώς δήλωσε ότι δεν μπορεί να περιμένει 3 χρόνια τον καλό της πότε θα είναι έτοιμος να παντρευτεί (ο οποίος της έχει δηλώσει στους 9 μήνες που είναι μαζί ότι θέλει να την παντρευτεί αλλά δεν είναι ακομα ψυχολογικά και οικονομικά έτοιμος... Αυτή είναι 31, αυτός 32) αναρωτιέμαι...

Τελικά τι γίνεται στις περιπτώσεις όπου στο ζευγάρι ο ένας είναι έτοιμος να παντρευτεί αλλά ο άλλος χρειάζεται ακόμα χρόνο;

Κάνεις υπομονή ή επειδή θεωρείς ότι μεγάλωσες, σε πήραν τα χρόνια και δεν μπορείς να περιμένεις, την κάνεις για... άλλη παραλία;

Η αγάπη τι ρόλο παίζει σ΄αυτή την περίπτωση; Είναι καταλυτικός παράγοντας όταν οι επιθυμίες διαφέρουν... χρονικά;

Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας για το θέμα λόγω του ότι τον τελευταίο καιρό, το θέμα αυτό "παίζει" πάρα πολύ γύρω μου και οι απόψεις που ακούω μοιάζουν πολύ με τις απόψεις που ανέφερα παραπάνω, πράγμα που με προβληματίζει...

Πες ότι είμαι απαισιόδοξος, αλλά πιστεύω ότι είναι πολύ λίγες οι φορές που βρίσκουμε κάποιον που μας καλύπτει αρκετά ως άνθρωπος ώστε να θέλουμε να τον παντρευτούμε. Από αυτή την άποψη θα έλεγα ότι αξίζει να περιμένεις για την στιγμή που αυτός/αυτή θα είναι έτοιμος/η για το μεγάλο βήμα.

Παράθεση:
Originally posted by periergi
Κάνοντας μία περιήγηση σε προηγούμενα posts που αναφέρονταν στο αν πρέπει τελικά κάποιος να παντρευτεί ή όχι και τα κριτήρια που χρειάζονται, σταμάτησα σε μία απάντηση που έλεγε ότι το καλύτερο είναι το ζευγάρι να παντρεύεται όταν και οι δύο είναι απόλυτα σίγουροι ότι το θέλουν...

Επηρεασμένη ταυτόχρονα από μία συζήτηση που είχα πρόσφατα με γνωστή μου η οποία ευθαρσώς δήλωσε ότι δεν μπορεί να περιμένει 3 χρόνια τον καλό της πότε θα είναι έτοιμος να παντρευτεί (ο οποίος της έχει δηλώσει στους 9 μήνες που είναι μαζί ότι θέλει να την παντρευτεί αλλά δεν είναι ακομα ψυχολογικά και οικονομικά έτοιμος... Αυτή είναι 31, αυτός 32) αναρωτιέμαι...

Τελικά τι γίνεται στις περιπτώσεις όπου στο ζευγάρι ο ένας είναι έτοιμος να παντρευτεί αλλά ο άλλος χρειάζεται ακόμα χρόνο;

Κάνεις υπομονή ή επειδή θεωρείς ότι μεγάλωσες, σε πήραν τα χρόνια και δεν μπορείς να περιμένεις, την κάνεις για... άλλη παραλία;

Η αγάπη τι ρόλο παίζει σ΄αυτή την περίπτωση; Είναι καταλυτικός παράγοντας όταν οι επιθυμίες διαφέρουν... χρονικά;

Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας για το θέμα λόγω του ότι τον τελευταίο καιρό, το θέμα αυτό "παίζει" πάρα πολύ γύρω μου και οι απόψεις που ακούω μοιάζουν πολύ με τις απόψεις που ανέφερα παραπάνω, πράγμα που με προβληματίζει...

Στην περιπτωση που αναφερεις, η επιθυμια ειναι ιδια (θελουν κι οι δυο τον γαμο), αλλα ο ενας δεν ειναι ακομα ετοιμος.
Το με ποιον γνωμονα αποφασιζει κανείς αν θα περιμενει ή θα παει παρακατω, θεωρω πως εχει να κανει με το τι εχει την πιο βαρυνουσα σημασια: η σχεση στο τωρα, ή η προοπτικη του γαμου;

Ειναι χρησιμο παντως να ξερουμε, πως στις σχεσεις ("επισημες" ή "ανεπισημες") δεν χωρανε εγγυησεις. Ενα ρισκο "παιζει" παντα, ειτε τις αντιμετωπιζεις σαν μετοχες με προοπτικη, ειτε σαν μετοχες που παιζουν "στα σιγουρα".

Παράθεση:
Originally posted by periergi
Τελικά τι γίνεται στις περιπτώσεις όπου στο ζευγάρι ο ένας είναι έτοιμος να παντρευτεί αλλά ο άλλος χρειάζεται ακόμα χρόνο;

Κάνεις υπομονή ή επειδή θεωρείς ότι μεγάλωσες, σε πήραν τα χρόνια και δεν μπορείς να περιμένεις, την κάνεις για... άλλη παραλία;

Η αγάπη τι ρόλο παίζει σ΄αυτή την περίπτωση; Είναι καταλυτικός παράγοντας όταν οι επιθυμίες διαφέρουν... χρονικά;

Οί καταστάσεις και οι προβληματισμοί που υπάρχουν στις ελέυθερες σχέσεις, είναι τελείως διαφορετικοί από τα του γάμου.
Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις κατά τις οποίες πολλά ζευγάρια παντρεύτηκαν,για να πάψουν να ζουν την καταπίεση των γονιών τους.
Άλλα γιατί απλά θεώρησαν οτι θα βρούν την ελευθερία τους και θα είναι ανέμελα.
Άλλα,γιατί,έτσι τους έμαθαν οι γονείς τους (πρέπει να παντρευτείς,γιατί έτσι το απαιτεί η ζωή και να δούμε εγγονια,πριν κλείσουμε τα μάτια)
Άλλα για λόγους επιβίωσης
κλπ.κλπ

Είναι λίγα τα ζευγάρια που τοποθετήθηκαν επί της ουσίας του γάμου και όσα το έκαναν,τον διατηρούν ακόμα...
Στην σημερινή εποχή,που τα πράγματα με τα διαζύγια,έχουν πιάσει ταβάνι, χρήζει ιδιαίτερη συζήτηση το θέμα του γάμου,βασισμένο σε γερές βάσεις, αλληλοκατανόηση και αλληλοβοήθεια... Πρέπει,λοιπόν,οι επιθυμίες του ζεύγους να ταυτίζονται και να προχωρούν μαζί.
Ηαγάπη είναι βασικότατος παράγοντας,αλλά δεν φτάνει από μόνη της... πρέπει να υπάρχουν και οι προ'υ'ποθέσεις για την διατήρηση της...

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή που θα νιώσεις έτοιμος να παντρευτείς. Προσωπικά μιλώντας, η απόφαση ωρίμασε με τα χρόνια που πέρασα με τον άντρα μου σε σχέση, χωρίς να το έχω συζητήσει διεξοδικά, έτσι ώστε να θεωρηθεί από εμάς σαν φυσικό επακόλουθο. Άσε που το κάναμε και για να το πάρουν απόφαση οι γονείς εκατέρωθεν ότι μεγαλώσαμε και πλέον κάνουμε κουμάντο στο σπίτι μας. [ελληνικά στερεότυπα]