Ετοιμάζομαι για γάμο αλλά............

Ετοιμάζομαι για γάμο αλλά...

Είμαι στην ηλικία των 28, και ετοιμάζομαι να παντρευτώ με μία κοπέλα της ίδιας ηλικίας με μένα.

Γνωριστήκαμε πριν από 2 χρόνια και τον Ιούνιο αρραβωνιαστήκαμε με σκοπό να παντρευτούμε τον Ιούνιο του 2007.

Ήδη μένουμε στο ίδιο σπίτι (το σπίτι της γυναίκας μου) στο οποίο έχω ήδη αγοράσει όλα τα έπιπλα.

Ενώ περίμενα να είναι όλα μαγικά και ονειρεμένα, δυστυχώς υπάρχουν πολλές φορές που έχουμε φτάσει στο σημείο να χωρίσουμε λόγω καυγάδων.
Το κακό είναι ότι αυτοί οι καυγάδες προϋπήρχαν και πριν τον αρραβώνα.
Όταν είμαστε καλά μεταξύ μας, όλα είναι ΤΕΛΕΙΑ. Όταν όμως δεν είμαστε καλά αισθάνομαι ότι θα έρθει η καταστροφή. Εν τω μεταξύ, αισθάνομαι πολλές φορές ότι καταπιέζομαι ακόμα κι αν όλα είναι φυσιολογικά.
Το πρόβλημα είναι εντονότερο, όταν με περιορίζει να βλέπω κάποιους φίλους επειδή αυτοί είχαν κάνει κάποια πράγματα πριν παντρευτούν όντας αρραβωνιασμένοι, με το φόβο μήπως κι εγώ ακολουθήσω το παράδειγμά τους.
Αισθάνομαι ότι Ο,ΤΙ και να κάνω μερικές φορές για να την πείσω ότι είμαι σωστός απέναντί της, δεν πιστεύω ότι ποτέ δε θα την πείσω.
Το κακό είναι ότι, ενώ ήδη έχουμε ξεκινήσει τις ετοιμασίες του γάμου, εγώ έχω αρχίσει να μην αισθάνομαι σίγουρος γι' αυτή την επιλογή μου.
Μερικές φορές μου έχει δοθεί η αίσθηση ότι αν δεν είχαμε προχωρήσει τόσο πολύ (αγορές επίπλων, αρραβώνες κλπ) ότι ίσως να το χα διαλύσει.
Επειδή δε θέλω να εκτεθώ συζητώντας το συγκεκριμένο θέμα με τους φίλους μου ή με την οικογένειά μου, θα θελα τη γνώμη σας.

Ευχαριστώ ειλικρινά

Καλέ μου φίλε,
έχεις δοκιμάσει να μιλήσεις για όλα αυτά που νιώθεις και όλα αυτά που αισθάνεσαι στην μέλλουσα σύζυγό σου? Πολλές φορές βλέπουμε ο ένας τον άλλον σαν δεδομένο και αν καταλάβουμε πως υπάρχει κίνδυνος να τον χάσουμε, αρχίζουμε και αναθεωρούμε λιγάκι τα πράγματα και φερόμαστε καλύτερα, κάνοντας και κάποιες υποχωρήσεις για τον άνθρωπό μας. Αυτό ισχύει και για τους δυο σας.
Πάντως, αν πραγματικά νιώθεις μέσα σου ότι η επιλογή σου αυτή είναι λανθασμένη, τότε μην βιαστείς να παντρευτείς καλέ μου. Μην σκέφτεσαι ούτε έπιπλα, ούτε σχέδια, ούτε αρραβώνες. Ούτως η άλλως, ο αρραβώνας τι είναι? Μια δοκιμαστική περίοδος πριν από τον γάμο. Εκεί βλέπεις αν πραγματικά ταιριάζεις με τον άλλον και ειδικά στην περίπτωση που συζείτε, είναι ακριβώς σαν πρόβα τζενεράλε. Ανέβαλε για κάποιο διάστημα τον γάμο, και προσπάθησε να δεις αν αυτή η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί. Αν δεις ότι δεν γίνεται τίποτα και η κατάσταση παραμένει η ίδια, θα σου πρότεινα να τραβήξεις άλλον δρόμο...Δεν θα ωφελήσει κανέναν να κάνετε ένα γάμο, που δείχνει από τώρα σημάδια διάλυσης...

Παράθεση:
Originally posted by gerocity
Μερικές φορές μου έχει δοθεί η αίσθηση ότι αν δεν είχαμε προχωρήσει τόσο πολύ (αγορές επίπλων, αρραβώνες κλπ) ότι ίσως να το χα διαλύσει.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Συγγνώμη φίλε μου αλλά αυτό είναι λίγο ανώριμο...να σκέφτεσαι τα έπιπλα και όχι το μέλλον σου.
Υπάρχει η δυνατότητα να μείνεις για μερικές ημέρες κάπου αλλού (στους δικούς με μια πρόφαση ίσως) ώστε να ψάξεις μ΄ςσα σου τι θέλεις πραγματικά;
Από το να κλαις μια ζωή, καλύτερα να στενοχωρηθείς τώρα.
Όμως σκέψου μήπως δεν αξίζει τον κόπο για κάποιους καβγάδες (που δεν αποφεύγει κανένας) να διαλύσεις αυτή τη σχέση-αρραβώνα.

Έλα μωρέ, αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα!

Πείσε το κορίτσι σου ότι το αγαπάς και δεν του κάνεις κουτσουκέλες. Εν ανάγκη κανόνισε μια φορά να βγείτε με τους φίλους σου και να είναι κι εκείνη μαζί και φρόντισε να μιλάτε συνέχεια για οποιοδήποτε γι αυτήν ανιαρό θέμα, ποδόσφαιρο πχ. Θα βαρεθεί μέχρι θανάτου και θα σε αφήνει να βγαίνεις μόνος σου μαζί τους από εκεί και μετά!

Αν όμως τα προβλήματα είναι σοβαρά και δεν αισθάνεσαι καλά ούτε όταν δεν μαλώνετε και δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να παντρευτείτε ξανασκέψου το. Ο γάμος είναι σοβαρή απόφαση. Καλύτερα να κλάψεις τα λεφτά που έχεις δώσει για έπιπλα (αν και αυτά σε περίπτωση που χωρίσετε μπορείς να τα πάρεις εσύ αφού τα έχεις πληρώσει) παρά να τρέχετε για διαζύγια μετά.
Πάντως πολλοί έχουν περάσει έναν πανικούλη όταν πλησιάζει η ώρα του γάμου, αν πραγματικά την αγαπάς και θέλεις να περάσεις τη ζωή σου μαζί της αγνόησέ τον και προχώρα.

Εγώ εύχομαι να τα βρείτε. Πολύ θα ήθελα να σου ευχηθώ καλά στέφανα, αλλά πάλι, η απόφαση είναι δική σου. Πάντως μέχρι το καλοκαίρι έχετε καιρό να καταλήξετε στην καλύτερη για σας απόφαση.

Ετσι έναι οι σχέσεις καλέ μου. Θα υπάρχουν και τα καβγαδάκια, θα υπάρχουν και οι καλές στιγμές.
Μίλησε της. Πες της ότι όσο και να σε περιορίζει εσύ αν θέλεις να κάνεις κάτι θα το κάνεις. Έτσι είναι αυτά. Δε θέλεις και δε το κάνεις. Μπορεί απλά να έχει ανασφάλειες.
Εύχομαι να τα βρείτε. Να πάνε όλα καλά και να πάρεις τη σωστή απόφαση για εσένα πριν κάνεις το μεγάλο βήμα.
Καλά στέφανα.....

Να δώσω κι εγώ τη γνώμη μου, μιας και μας τη ζητάς.

Κάποια στιγμή που θα είσαστε ήρεμοι και χαλαροί, καλή ώρα αύριο, 28 Οκτωβρίου που είναι και κλειστά τα μαγαζιά, θα κάνεις μια μικρή εισαγωγή, π.χ. "γλυκιά μου, θα ήθελα να συζητήσουμε ορισμένα πράγματα" και θα της πεις

"Ξέρεις, ενώ περίμενα να είναι όλα μαγικά και ονειρεμένα, δυστυχώς υπάρχουν πολλές φορές που νιώθω ανησυχία για τους καβγάδες μας, πόσο μάλλον που αυτοί οι καυγάδες προϋπήρχαν και πριν τον αρραβώνα.

Γλυκιά μου, θέλω να πω οτι όταν είμαστε καλά μεταξύ μας, όλα είναι ΤΕΛΕΙΑ. Όταν όμως δεν είμαστε καλά αισθάνομαι ότι θα έρθει η καταστροφή.. Πώς αισθάνεσαι εσύ γι αυτό?

( Εν τω μεταξύ, αισθάνομαι πολλές φορές ότι καταπιέζομαι ακόμα κι αν όλα είναι φυσιολογικά. - αυτό μην της το πεις)

Ξέρεις, η συμπεριφορά σου, μερικές φορές μου δημιουργεί μαι ανασφάλεια.
Αισθάνομαι ότι Ο,ΤΙ και να κάνω μερικές φορές για να σε πείσω ότι είμαι σωστός απέναντί σου, δεν πιστεύω ότι ποτέ δε θα σε πείσω. Το πιστέυεις κι εσύ αυτό, ή όλα είναι μέσα στο μυαλό μου, λόγω του άγχους μου απέναντι στον επικείμενο γάμο?

Επειδή δε θέλω να εκτεθώ συζητώντας το συγκεκριμένο θέμα με τους φίλους μου ή με την οικογένειά μου, θα ήθελα πρώτα απ όλα να το συζητήσω μαζί σου, για να μπορέσουμε να προσδιοριστούμε όσο είναι ακόμα καιρός, και να μην βρεθούμε προ τετελεσμένου, μόνο και μόνο γιατί έχουμε αγοράσει μερικά ψωροέπιπλα.

Ευχαριστώ ειλικρινά που άκουσες τις αγωνίες μου, και θα ήθελα τώρα να ακούσω και τη δική σου άποψη για όλα αυτά.

A γεια σου ρε Μανινα....

Gerocity, το πιο χρησιμο και για τους δυο σας θα ηταν να κατσετε ησυχα και ηρεμα να μιλησετε, και πρωτ' απ' ολα να της πεις οσο γινεται πιο απλα και ξεκαθαρα, αυτο που σκεφτεσαι και αυτο που σε ανησυχει οσον αφορα τη σχεση σας. Ακου τι εχει να σου πει κι εκεινη, και μετα βλεπετε.

Παντως η αληθεια ειναι πως εναν πανικο τον παθαινουμε οι περισσοτεροι/ες λιγο πριν το γαμο. Προσωπικα ειχα κι εγω ενα panic attack λιγους μηνες πριν. Λογικο ειναι, ο γαμος ειναι αποφαση ζωης. Και γι αυτον ακριβως το λογο, πρεπει να συζητησετε σχετικα. Το τι θα πουν οι αλλοι ή πως θα το παρουν στην περιπτωση που δεν τα βρειτε (που σιγουρα το απευχομαι) ειναι το λιγοτερο που πρεπει να σε απασχολει..

Παράθεση:
Originally posted by MANINA_
άποια στιγμή που θα είσαστε ήρεμοι και χαλαροί, καλή ώρα αύριο, 28 Οκτωβρίου που είναι και κλειστά τα μαγαζιά, θα κάνεις μια μικρή εισαγωγή, π.χ. "γλυκιά μου, θα ήθελα να συζητήσουμε ορισμένα πράγματα" και θα της πεις

Συμφωνώ με την πρότασή σου.
Αλλά αν του είναι δύσκολο να το κάνει, μπορεί να της πει να γραφτεί μέλος στο σχέσεις και να τα διαβάσει από δω.
Καταλλήλως κοσμημένα.

φιλε μου δεν υπαρχει ζευγάρι που να μη μαλώνει!!! το θέμα είναι το ποσο συχνά συμβαίνει αυτό και με ποια ένταση, και για ποιο θέμα!!! δηλαδή δεν είναι το ίδιο να λογοφερετε για τα εισητήρια του σινεμά με το να κάνετε το σπιτι λαμπογυαλο επειδή άργησες να την παρεις τηλέφωνο!!!
το θέμα ζήλιας προσεξέ το! είναι αρρωστια και ότι και να κάνεις ποτε δεν προκειτε να την πεισεις οτι είσαι εντάξυ! αν υπαρχει το μικρόβιο άστα!!!!
προτασή μου; να αναβάλλεις το γάμο!!!
παρε το χρόνο σου και εκεινη το δικο της!!!
δεν θα σας φταίει τίποτα ένα παιδί αργότερα να γίνει μπαλάκι μεταξύ σας!!!
αν δεν ταιριάζετε είναι καλυτερα να το δυαλύσετε τώρα παρα να τραβατε τα μαλλιά σας μετα!!!
καλη τύχη σου εύχομαι όποια αποφαση και αν παρεις!!!

Έτσι είναι, πρέπει να το συζητήσετε μεταξύ σας. Όπως μας τα είπες εμάς. Αλλιώς τι θα κάνεις; Θα συνεχίσεις με το ίδιο άγχος για όλη σου τη ζωή, ή κάποια στιγμή δε θα αντέξεις άλλο και θα διαλύσετε το γάμο σας; Και τα δυο αυτά είναι χειρότερα από την πιθανή διάλυση του αρραβώνα σας, που βέβαια σας το απεύχομαι.

Μη σε επηρέαζει καθόλου το ότι είστε αρραβωνιασμένοι. Όπως σου είπαν οι υπόλοιποι γι'αυτό ακριβώς γίνεται ο αρραβώνας, σαν μια δοκιμή για να δεις αν μπορείς να συνεχίσεις και στο επόμενο βήμα του γάμου.

Σού εύχομαι το καλύτερο.

αν νιωθεις πνιγμενος απο τωρα... μετα πως θα
νιωθεις..??? Μηπως... λεω... να το ξανασκεφτεις.?

καιρ οταν λεει οτι αν δεν ειχε παρει τα επιπλα ηδη
θα το ειχε διαλυσει, πιστευω οτι ενωει αν δεν ειχε
κανει καποιες κινησεις προς την κοινη τους ζωη
οπως το να επιπλωσουν το σπιτι, θα ηταν πιο ευκολο
να παρει μια αποφαση χωρισμου!!!

εγω βλεπω οτι δεν ειναι ετοιμος να παντρευτει
και δεν εχει ζυγισει καλα την αποφαση του...
παλικαρι ο γαμος δεν ειναι μονο ροζ συννεφακια
και καρδουλες... και σαφως δεν μπορεις να τσακωθεις
και να σηκωθεις να φυγεις ετσι απλα...

αν υπαρχουν απο τωρα καυγαδες που σε κανουν
να νιωθεις οτι η επιλογη σου δεν ειναι αυτη που νομιζες
μην συνεχισεις μεχρι να λυσεις ολα τα παραπλευρα
προβληματα!!!!

εδω μιλαμε για εναν ανθρωπο που επιλεγεις να εχεις διπλα σου για την υπολοιπη ζωη σου.δεν εχει να κανει με επιπλα,με το να εκτεθεις στους δικους σας,μιλα με για τη ζωη σου!αν εσυ δε νιωθεις ευτυχισμενος τωρα,που εισαι ετοιμος να παντρευτεις τη γυναικα σου,ποτε περιμενεις να εισαι;μην εγκλωβιζεσαι στη σχεση σκεπτομενος μονο το τι θα πουν οι αλλοι ή τα εξοδα που εχουν γινει..εδω μιλαμε για αποφαση ζωης.
το ασχημο ειναι οτι προχωρησατε στον αρραβωνα παρα το γεγονος οτι αυτοι οι καυγαδες υπηρχαν και τοτε.γιατι?
το πιο σωστο για μενα,ειναι να συζητησεις ο.τι σε απασχολει με τη μελλουσα γυναικα σου.μπορει να συνειδητοποιησεις οτι εισαι καπως υπερβολικος,μπορει ομως και οχι..αν δε συζητησεις ολα αυτα που σε απασχολουν μαζι της,δεν εχει νοημα να το συζητας με εμας ή με τους φιλους σου

Έχεις επιλέξει μια σύντροφο για όλη σου την ζωη και δεν μπορείς να της μιλήσεις;;
Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν προβλήματα, ο γάμος απο μόνος του φοβίζει...
Ίσως όλα αυτα να είναι άγχος και φόβος και απο τους δυο σας για τον γάμο..
Μίλα της.. και προσπαθήστε να να βρειτε την χρυσή τομή..

Αν το πρόβλημα είναι βαθύτερο στην σχέση σας ή αν ένας απο τους δυο σας δεν είναι έτοιμος για γάμο τότε σταμάτα τα όλα εδώ.. Μην υπολογίσεις έπιπλα, οικογένεια, φίλους..
Καλύτερα τώρα απ' ότι στο μέλλον με την πιθανή ύπαρξη ενός μωρού!!

Ευχομαι να είναι μόνο άγχος και να είστε μαζί και ευτυχισμένοι...
Καλή τύχη..

Παράθεση:
Originally posted by MelBlack
αν νιωθεις πνιγμενος απο τωρα... μετα πως θα
νιωθεις..??? Μηπως... λεω... να το ξανασκεφτεις.?

καιρ οταν λεει οτι αν δεν ειχε παρει τα επιπλα ηδη
θα το ειχε διαλυσει, πιστευω οτι ενωει αν δεν ειχε
κανει καποιες κινησεις προς την κοινη τους ζωη
οπως το να επιπλωσουν το σπιτι, θα ηταν πιο ευκολο
να παρει μια αποφαση χωρισμου!!!

εγω βλεπω οτι δεν ειναι ετοιμος να παντρευτει
και δεν εχει ζυγισει καλα την αποφαση του...
παλικαρι ο γαμος δεν ειναι μονο ροζ συννεφακια
και καρδουλες... και σαφως δεν μπορεις να τσακωθεις
και να σηκωθεις να φυγεις ετσι απλα...

αν υπαρχουν απο τωρα καυγαδες που σε κανουν
να νιωθεις οτι η επιλογη σου δεν ειναι αυτη που νομιζες
μην συνεχισεις μεχρι να λυσεις ολα τα παραπλευρα
προβληματα!!!!

-------------------------------------------------------------

Mel αυτό εννοώ κι εγώ, αλλά δεν το διευκρίνησα επαρκώς.
Συμφωνώ με ότι γράφεις!

Εδώ πας να παντρευτείς επειδή δεν μπορείς να της πεις οτι δεν γουστάρεις....
Πως να σε πάρουμε ρε φίλε στα σοβαρά???

Αγαπητέ gerocity,

Ορισμένα βήματα και φάσεις στη ζωή μας δεν αντέχουν προβληματισμούς τέτοιου είδους και ύφους σαν τους δικούς σου.

Σε αυτή τη φάση της ζωής σου θα έπρεπε να είσαι τρισευτυχισμένος (να πετάς στα ουράνια ) , ετοιμάζεις το γάμο σου ,επιπλώνεις το σπίτι σου , κάνεις όνειρα για το μέλλον.

Όλοι αυτοί οι προβληματισμοί , σου στερούν μία από της μεγαλύτερες χαρές στη ζωή ενός άντρα και αντίστοιχα στερούν το ίδιο από τη σύντροφό σου.

Νομίζεις ότι εκείνη δεν προβληματίζεται με ότι συμβαίνει?

Δεν μπορεί να νοιώσει ο άνθρωπός σου ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα ?

Πρέπει να αναρωτηθείς μήπως κάποιος επηρρεάζει τη μέλλουσα συζυγό σου ή και εσένα τον ίδιο.

Πρέπει οπωσδήποτε να συζητήσεις τους προβληματισμούς σου με την σύντροφό σου ΤΩΡΑ που είναι νωρίς.

Πρέπει να μάθεις να συζητάς τα πάντα μαζί της αφού την επέλεξες για γυναίκα σου , και σε πληροφορώ ότι θα χρειαστεί πολλές φορές κατα τη διάρκεια της ζωής σας να το κάνετε αυτό.

Με προβληματίζει το γεγονός ότι τα προβλήματα και οι καυγάδες μέχρι χωρισμού , όπως γράφεις ,προϋπήρχαν και εσύ προχώρησες σε ετοιμασίες γάμου.

Μήπως αισθάνεσαι εγκλωβισμένος και σέρνεσαι στο μεγαλύτερο μέχρι τώρα λάθος της ζωής σου ?

Δεν κάνουμε ένα γάμο επειδή έχουμε "εκτεθεί" γιατί θα οδηγηθούμε σε ένα καραμπινάτο διαζύγιο και όλο το φταίξιμο θα είναι δικό μας .

Μην προχωρήσεις σε γάμο αν δεν ξεκαθαρίσεις τί αισθάνεσαι πραγματικά γιατι τα προβλήματα μετα θα γίνουν γεωμετρικά μεγαλύτερα

Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πάρει τις αποφάσεις του και να υποστεί τις συνέπειες γ' αυτές και τις καλές και τις κακές.

Έυχομαι ολόψυχα να πράξεις το καλύτερο για σας .-

Μεγάλο λάθος, κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά να μην τα συζητάς με τη σύντροφό σου. Είναι δυνατόν!!!
Η αρραβωνιαστικιά σου δεν κατάλαβε τίποτα; Αυτή δεν προβληματίζεται; Πως και κανένας από τους δυο σας δεν το ανοίγει αυτό το θέμα; Μήπως το κατάλαβε αλλά έχει τα δικά της «σχέδια»;
Πάντως σε καμιά περίπτωση να μην προχωρήσεις πριν τα συζητήσετε και τα ξεκαθαρίσετε.
Όσο για τα έπιπλα κλπ μου θυμίζεις αυτόν που λέει «έχω πράσινες κάλτσες, τι χρώμα κουστούμι να ράψω;»

ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΕΦΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ. ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΛΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ ΘΕΛΩ. ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΘΑ ΖΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ, ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΜΠΥΣΤΟΣΥΝΗ, ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ. ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΧΑΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΕΓΩ ΤΑ ΠΕΡΑΣΑ ΟΛΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ. ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΠΗΡΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 14 ΧΡΟΝΙΑ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗΣ+ΓΑΜΟΥ. ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ.

Εγώ θα έφευγα. Δεν την μπορώ την καταπίεση. Άλλο είναι να κάνεις αμοιβαίες υποχωρήσεις και άλλο να αποφασίζει ο άλλος για σένα για το κάθε τι. Η αίσθηση της ελευθερίας είναι βασική.

"Όταν είμαστε καλά μεταξύ μας, όλα είναι ΤΕΛΕΙΑ.

Εν τω μεταξύ, αισθάνομαι πολλές φορές ότι καταπιέζομαι ακόμα κι αν όλα είναι φυσιολογικά."

Τι αντίθεση και ίσως σύγχιση...

Εγώ φίλε μου διακρίνω πως αυτή η σχέση -με βάση αυτά που μας λες εδώ - είναι αλληλοκάλυψη ανασφαλειών και των δύο.
Εσένα ανασφάλεια για τον φόβο να αργήσεις να παντρευτείς, εκείνης ανασφάλεια για τον ίδιο λόγο σύν για το τι πιστεύει η ίδια για τον εαυτό της.
Τι πα να πει "δεν με αφήνει να βλέπω τους φίλους μου";

Η πρόταση μου; Να πρωτοτυπήσετε. Αν πραγματικά την αγαπάς, να επισκευθείτε έναν σύμβουλο γάμου ή κάτι τέτοιο. Μην επιτρέψετε, στο όραμα ενός γάμου, που όταν γίνεται με σωστές συνθήκες είναι πραγματικά κάτι μαγικό, να οδηγηθείτε σε λάθη..
Και σίγουρα, να δώσετε χρόνο ακόμα στη σχέση να εξελιχθεί και να δείξει τις πραγματικές της δυνατότητες.