Deja vu...

δεξα βυ...

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας που μας θυμίζουν πολύ έντονα πράγματα και μερικές φορές παγώνουμε συνειδητοποιώντας οτι αυτές τις στιγμές τις έχουμε ξαναζήσει.

Είτε είμαστε μόνοι μας, είτε με μια παρέα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, δεν έχει σημασία....έχει συμβεί!!!

Είτε ακούσαμε μια κουβέντα ή είδαμε μια κίνηση που μας έκανε να νιώσουμε οτι αυτή η σκηνή της ζωής μας έχει ξαναπαιχτεί σε ανύποπτο χρόνο και χώρο...αλλά εμείς την έχουμε ξαναζήσει....

Σας συμβαίνουν συχνά τέτοια "deja vu" ;;;;

Πως νιώθετε εκείνες τις στιγμές;;

Που νομίζετε πως οφείλονται;;;

δεξα βυ...

Συχνα, και σιγουρα οχι μονο σ'εμενα ή σ'εσενα αλλα σε ολο τον κοσμο. Ορισμενοι πιστευουν πως αυτες τις σκηνες που ζουμε, τις εχουμε ξαναζησει εμεις οι ιδιοι σε καποια αλλη, προηγουμενη ζωη, πραγμα το οποιο δεν ειναι δυνατον να εχει συμβει μιας και πως γινεται π.χ. να φοραγαμε τα ιδια ρουχα και στην προηγουμενη ζωη μας, πριν 100 ας πουμε χρονια...? Η μονη λογικη(οσο ειναι αυτο δυνατον) εξηγηση, ειναι πως ολοι οι ανθρωποι εχουμε την "δυναμη" να βλεπουμε το μελλον μας ή "επεισοδια" απο αυτο, απλα δεν ξερουμε ΠΩΣ να το κανουμε αυτο απο μονοι μας. υπαρχουν ομως φορες που το μυαλο μας αναλαμβανει πρωτοβουλιες- συνηθως κατα την διαρκεια του υπνου- τις οποιες εμεις συγκρατουμε αλλα υποσυνειδητα, μεχρι που ερχεται η ωρα που ξαναβλεπουμε αυτα τα replay, χωρις να θυμομαστε πως τα εχουμε δει στον υπνο μας. Αλλο τετοιο δειγμα πρωτοβουλιας του μυαλου μας ειναι οταν μερικες φορες και ενω ειμαστε σχεδον αλλα οχι απολυτα κοιμισμενοι, βλεπουμε ονειρο πως π.χ. πεφτουμε απο καπου και ξαφνικα τιναζομαστε σαν να πεσαμε πραγματι. Σ΄αυτη την περιπτωση, το πνευμα βρεθηκε ενα κλικ πριν τιν εξοδο του απ΄το σωμα και το τρανταγμα αυτο ηταν η βιαιη επανενωση του με το σωμα μας.

δεξα βυ (!?)

Παρά το ότι πιστεύω στη μετεμψύχωση, το Deja vu... κάπου με προβληματίζει.

''Πηγα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη'' λεει, ''μπηκα στο ταδε μπαράκι και ένοιωσα ότι το ξέρω''.

Μα πως γίνεται αυτό; Πριν 100-200 χρόνια που ήσουν εσύ ξανά στη γη (πιο σύντομα δεν γίνεται) υπήρχε αυτό το μπαράκι; Και μάλιστα σε μορφή αναγνωρίσιμη;

Υπάρχει μια αληθοφανής εξήγηση γι αυτά τα φαινόμενα που σε μένα φαίνεται ικανοποιητική.

Με βάση τη νευρολογία, ενώ τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου υπό κανονικές συνθήκες συνεργάζονται άψογα και κάθε πληροφορία που δέχεται το ένα την στέλλει αμέσως και στο άλλο, κάποιες φορές οι πληροφορίες αυτές αργούν να περάσουν. Έτσι προκαλείται το εξής φαινόμενο: το ένα ημισφαίριο δέχεται τις καινούριες πληροφορίες π.χ. την εικόνα ενός μέρους, και το άλλο ημισφαίριο ενώ δέχεται και αυτό ταυτόχρονα τις ίδιες πληροφορίες από τα αισθητήρια όργανα και τις καταγράφει δέχεται καθυστερημένα τις ίδιες πληροφορίες από το άλλο ημισφαίριο. Επομένως δέχεται μια πληροφορία ''καινούρια'' η οποία είναι ήδη όμως καταγραμμένη σε αυτό και έτσι προκύπτει η αίσθηση ότι ''αυτό το έχω ξαναζήσει''.

Αναθεωρηση

Παράθεση:
Originally posted by split
Πριν 100-200 χρόνια που ήσουν εσύ ξανά στη γη (πιο σύντομα δεν γίνεται) υπήρχε αυτό το μπαράκι;

Εγραψα αυτο το αρθρο και επειτα (εντελως τυχαια) επεσα πανω σε μια καινουρια πληροφορια.

<<Η ψυχη μπορει να ενσωματωθει ξανα σε μια μερα, σε μια βδομαδα, σε ενα μηνα, σε ενα χρονο, σε ενα αιωνα, σε δεκα αιωνες...>>

Αρα ο πιο πανω συλλογισμος ανατρεπεται.

Πρεπει να το ξανασκεφτω και θα επανελθω...

Η καινουρια πληροφορια τελικα ηταν τυχαια; Η μηπως τιποτε δεν ειναι τυχαιο;

Θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ τις δικές μου εμπειρίες, αν και είναι που δεν ξέρω αν θέλω να μου συμβαίνει ή όχι.

Το Deja vu (επιτέλους, έμαθα πως γράφεται), είναι κάτι που μπορεί ο καθένας να βιώσει, αλλά δεν γνωρίζω την αιτία.

Όσο πιο πολύ το έχεις στο μυαλό σου, τόσο "προγραμματίζεις" κατά κάποιο τρόπο τον εαυτό σου, για να σου συμβεί.

Τουλάχιστον με μένα αυτό συνέβηκε...

Στην αρχή με παραξένεψε, στην συνέχεια με προβλημάτισε, μα όταν η συχνότητα εμφάνισης του Deja vu άρχισε ν' αυξάνεται, τότε άρχιζε να με φοβίζει...

Στο σημείο που μπορούσα να ξαναθυμηθώ πως θα τελείωνε η όλη κατάσταση που ζούσα, πριν καλά καλά τελειώσει (μιλάμε για υπόθεση λίγων λεπτών, όχι κάτι άλλο), τότε δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω.

Πιστεύω στις δυνάμεις του ανθρώπου, όπως έχω ξαναπεί, οι οποίες δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσες είναι...

Απλά, δεν είμαστε έτοιμοι να τις δεχτούμε, δεν ξέρουμε πώς να τις αντιμετωπίσουμε και πώς να τις χειριστούμε...

Κάπου εκεί, λοιπόν, με φοβήθηκε κι εκείνο (το Deja vu ) και σταμάτησε να εμφανίζεται. (πλάκα κάνω...)

Απλά, σταμάτησα να προσπαθώ και να εκπαιδεύω τον εαυτό μου, για την πιο μακρόχρονη διάρκεια του φαινομένου, γιατί δεν ήξερα που θα με οδηγήσει και δεν ήξερα τί να κάνω με αυτό...

Σ' αυτό όμως, με οδήγησε και η παρακάτω αληθινή ιστορία:

Κάποτε, μου εκμυστηρεύτηκε μια συμφοιτήτριά μου ότι τα Deja vu της, την έφταναν στο σημείο να γνωρίζει την εξέλιξη ορισμένων καταστάσεων και μου ζήτησε τη βοήθειά μου, για το αν ήξερα κάποιον ειδικό που να μπορεί ν' απευθυνθεί, γιατί κόντευε να τρελαθεί.

Δυστυχώς δεν μπορούσα να βοηθήσω, και κάπου εκεί φοβήθηκα κι εγώ...

Η αδελφή της παντρεμένη, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, κι εκείνη "ήξερε" ότι ο άντρας της αδελφής της, είχε ερωμένη και ότι θα χωρίζαν σε δύο μήνες...δεν την πίστεψα!

Σε δύο μήνες αποκαλύφθηκε η κρυφή ζωή του συζύγου της αδελφής της, καθώς και ο χωρισμός τους.

Η κοπέλα δεν ήξερε πώς ν' αντιμετωπίσει αυτά τα Deja vu!

Τίποτα δεν είναι τύχαιο ή σύμπτωση..Ολα έχουν μια σκοπιμότητα..

Μετεμψύχωση:Αλήθεια ή ψέμα;

Ας μεταφερω κι εγω λοιπον τους προβληματισμους μου εδω μια και κλειδωθηκε το ομοτιτλο θεμα που εβαλα(και σωστα αφου υπαρχει εδω κατι αναλογο που εχει μπει παλαιοτερα).

Πρίν ξεκινήσω θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως εγώ προσωπικά δεν πιστεύω σε παραφυσικά φαινόμενα και ανωμαλίες.Πιστεύω μόνο στη δύναμη του νου.Δεν παραδέχομαι ύπαρξη ψυχής και τα συναφή.
Τότε θα μου πείτε γιατί γράφεις αυτό το θέμα;
Έχω ζήσει κάποιες στιγμές (πιστεύω πως όλοι έχουμε ζήσει παρόμοιες) οι οποίες με κάνουν να αναρωτιέμαι μήπως κάνω λάθος και τελικά κάτι τέτοιο ισχύει.Πολλές φορές όταν πηγαίνω σε μέρη τα οποία μου είναι άγνωστα, έχω την εντύπωση πως έχω ξαναπεράσει απο εκεί παλιότερα.Πως έχω ζήσει εκεί για χρόνια και πως ξέρω τα πάντα για τα μέρη αυτα.Άλλο παράξενο που μου συμβαίνει αρκετά συχνά είναι να αισθάνομαι πως έχω ζήσει καταστάσεις παρόμοιες με εκείνες εκείνης της στιγμής, χωρίς όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα.Γυρίζω μετά και λέω στον εαυτό μου "αντιμετώπισες την καταάσταση αυτή όπως τότε" και μετά σκέπτομαι: Τότε; Πότε;Αφού εγώ δεν έχω ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις!Το πιο περίεργο απο όλα που έχω ζήσει ήταν ένα βράδυ πρίν απο περίπου δύο χρόνια.Ενώ κοιμόμουν ξύπνησα τρομαγμένος (ακόμα δεν έχω καταλάβει το γιατι) και αισθανόμουν πως κάτι προσπαθούσε να βγεί απο μέσα μου!Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή άκουγα τα πάντα γύρω μου σαν να φορούσα ακουστηκά, δεν έβλεπα καλά και αισθανόμουν μια τρομακτική πίεση στο στήθος σαν, όπως είπα πριν, κάτι να ήθελε να φύγει απο μέσα μου.Εκείνη τη στιγμή νόμισα πως θα πεθάνω!Τελικά μετά απο περίπου 5 λεπτά ηρέμησα και όλα σταμάτησαν.¨Ηταν το πιο περίεργο πράγμα που έχω ζήσει ποτέ μου (Υπόψιν η ιστορία που σας λέω είναι πέρα ως πέρα αληθινή). Οι απαντήσεις που εγώ δίνω βασίζονται απόλυτα στη λογική και πιστεύω πως απλώς τα μέρη αυτά μοιάζουν με κάποια τα οποία έχουμε επισκευθεί στο παρελθόν, οι καταστάσεις το ίδιο (έχουμε ζήσει παρόμοιες και τις συσχετίζουμε).Τώρα όσον αφορά το τελευταίο παράδειγμα που άναφέρω μάλλον κάτι με έιχε πειράξει (είτε σωματικά είτε ψυχολογικά) και εκδηλώθηκε έτσι.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω και τις δικές σας απόψεις πάνω στο θέμα αν και ηδη διαβασα αρκετες εδω.

το deja vu

σημαίνει κάτι που έχω ήδη δεί& δεν έχει σχέση με την πρόβλεψη του μέλλοντος αλλά με την αίσθηση ότι πράγματα που έχω ήδη δει τα ξαναβλέπω τώρα.

Κι όμως υπάρχει εξήγηση& θα προσπαθήσω να την διατυπώσω όσο καλύτερα μπορώ γιατί πάει καιρός από τότε που την διάβασα.

Το deja vu είναι ο ετεροχρονισμός της συνειδητοποίησης του τι κάνουμε ή βλέπουμε. Αν θυμάμαι κάλα το λένε μεταίσθημα των ματιών. Έχουμε δεχτεί ήδη τα ερεθίσματα από κάτι αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως. Ακόμη και τα όνειρα μας μπορούμε να τα ξεχάσουμε και μετά να συμβεί κάτι και να θυμηθούμε ότι το έχουμε ξανακάνει (ίσως να το κάναμε στον ύπνο μας). Ακόμη ο εγκέφαλος μας συνδέει άσχετα ερεθίσματα και εκεί που νομίζουμε ότι κάτι το έχουμε δει ίσως να είναι γιατί κάτι άλλο παρόμοιο είδαμε( ή και άσχετο)& απλά το ανακαλέσαμε χωρίς να θυμηθούμε γιατί.

Είμαι πολύ πεζή τελικά

Υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, παράλληλες πραγματικότητες....
Η μεταφορά μας..γίνεται όταν κοιμόμαστε ή όταν υπάρχουν οι προυποθέσεις να μη το αντιληφθούμε. Έτσι μερικές φορές παρατηρείται το φαινόμενο, να άντιλαμβανόμαστε κάποια στιγμή της ζωής μας σα να την έχουμε ξαναζήσει. Αυτό οφείλεται σε λαθάκια που κάνει το κέντρο που μας ελέγχει και υπάρχουν υπολλείματα από κάποιες άλλες διαστάσεις στο μυαλό μας, ενώ έχουμε γυρίσει στο παρελθόν. Είναι λίγο μπέρδεμα αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Τα πάντα είναι υπό έλεγχο και όποιος το έχει καταλάβει αντιμετωπίζεται με περισσότερες μεταθέσεις διαστάσεων...από το κέντρο των ψυχών. Το κέντρο αυτό είναι ένας τεράστιος ενεργειακός υπολογιστής, ο οποίος κατανέμει τις ενέργειες του σύμπαντος κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί η ανώτερη δύναμη. Ευτυχώς που είναι έτσι τα πράγματα γιατί θα είμασταν πεθαμένοι όλοι τώρα, αλλά για να μας χρειάζεται αυτή η δύναμη μας διατηρεί στη ζωή για να φτάσουμε σε ανώτερη βαθμίδα στην ιεραρχία του σύμπαντος.....

Παράθεση:
Originally posted by split

Παράθεση:
Originally posted by split
Πριν 100-200 χρόνια που ήσουν εσύ ξανά στη γη (πιο σύντομα δεν γίνεται) υπήρχε αυτό το μπαράκι;

Εγραψα αυτο το αρθρο και επειτα (εντελως τυχαια) επεσα πανω σε μια καινουρια πληροφορια.

<<Η ψυχη μπορει να ενσωματωθει ξανα σε μια μερα, σε μια βδομαδα, σε ενα μηνα, σε ενα χρονο, σε ενα αιωνα, σε δεκα αιωνες...>>

Αρα ο πιο πανω συλλογισμος ανατρεπεται.

Πρεπει να το ξανασκεφτω και θα επανελθω...

Η καινουρια πληροφορια τελικα ηταν τυχαια; Η μηπως τιποτε δεν ειναι τυχαιο;

Εγω παλι εχω διαβασει οτι η ψυχη μπορει να καταλαμβανει πολλα σωματα την ιδια στιγμη η ακομα και το ιδιο ταυτοχρονα σε διαφορετικες στιγμες επειδη δεν εξαρταται απο το χρονο και δεν τη περιοριζει. Το τυχαιο παλι δεν υπαρχει. Ερμηνευουμε κατι σαν τυχαιο επειδη οι αιτιες του ειναι τοσο πολυ περιπλοκες που δεν μπορει να τις κατανοησει ο λογικος νους μας. Ακομη υπαρχει και η θεωρια της συγχρονικοτητας (ισως σου λυσει καποιες αποριες)που προσπαθει να ερμηνευσει ασχετα πραγματα που γινονται ταυτοχρονα οπως για παραδειγμα μια φραση που σκεφτεσαι και σε 10 λεπτα τη βλεπεις σε μια εφημεριδα η καπου αλλου η ακομη μπορει να σου την πει ενας φιλος.
Ακομη καποιοι υποστηριζουν οτι ο χρονος ειναι μια ψευδαισθηση, μια συμβαση του εγκεφαλου ωστε να μπορει να ερμηνευσει τα φαινομενα και τον κοσμο που τον περιβαλλουν.

Για το deja vu, με καλύπτει η απάντηση της loveattack και της split στο αρχικό της ποστ αν δεν κάνω λάθος.
Επίσης ο Δημήτρης με πρόλαβε μιλώντας για τη συγχρονότητα ή συγχρονικότητα, (ανάλογα με το μεταφραστή). Νομίζω τον όρο τον εισήγαγε ο Karl Young, χωρίς να είμαι και απόλυτα σίγουρη. Διαβάζοντας τα σχετικά βιβλία του μου λύθηκαν πολλές απορίες σχετικά με την έννοια και τις διαστάσεις του χρόνου, καθώς και με τους τρόπους με τους οποίους τον αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Βέβαια μου δημιουργήθηκαν άλλες τόσες...
Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει το θέμα, δε θα δυσκολευτείτε να τα βρείτε στην αγορά. (δεν πιστεύω να πιάνεται για διαφήμιση αυτό, άλλωστε δεν την είχε ανάγκη ποτέ...)

Αυτο που αισθανεσαι,
ειναι οτι η συγκεκριμενη στιγμη εχει επαναληφθει.
Η στιγμη.
Προσωπα,πραγματα ,ολο το περιβαλλον και η δραση μιας στιγμης στιγμης ειναι γνωριμη.σαν να εχει επαναληφθει.σαν να την εχουμε βιωσει ξανα.

Η στιγμη, πιστευω ειναι το πιο σημαντικο που μπορει να μας οδηγησει σε εναν υγιη προβληματισμο ,για κατι που δεν εξηγειται με την υπαρχουσα γνωση του ανθρωπου!

Ο φίλος Δημήτρης από τη Θεσσαλονίκη πιο πάνω έπεσε πολύ κοντά στο deja vu, το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι ένα, αλλά πολλές διαφορετικές καταστάσεις, εκ των οποίων οι πιο συνηθισμένες στην Ψυχιατρική οι εξής:

1. Deja vecu: να νομίζει κανείς ότι έχει ξαναβιώσει την κατάσταση που ζει τώρα, περιλαμβάνοντας εκτός από τις εικόνες και ακούσματα, μυρωδιές, αγγίγματα. Εμφανίζεται περισσότερο στις νεαρές ηλικίες μεταξύ 15 και 25 ετών και το θυμάται κανείς για πολλά χρόνια.

2. Deja senti: κρατά πολύ λίγα δευτερόλεπτα, δεν αισθάνεται κανείς ότι "θυμάται" τι θα πει ή τι θα συμβεί τα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα (όπως στο deja vecu) και δεν παραμένει στη μνήμη ως μια σημαντική εμπειρία. Αποδίδεται από ορισμένους νευρολόγους σε προσωρινή επιληψία.

3. Deja visite: είναι αυτό που συγχέεται πιο συχνά με το deja vu και έχει να κάνει με την αναγνώριση ενός μέρους ή μια τοποθεσίας που όμως δεν είναι εφικτό να έχουμε ξαναδεί. Εξηγείται με πολλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα να έχουμε διαβάσει κάτι λεπτομερές ή να έχουμε δει κάποια φωτογραφία από ένα μέρος και να το έχουμε αποβάλει από τη μνήμη μας μέχρι τη στιγμή που το επισκεπτόμαστε. Μπορεί να αποδοθεί επίσης στη μετεμψύχωση και τέλος στις "εξωσωματικές" εμπειρίες, κατά τις οποίες ορισμένοι εμφανίζονται ικανοί να ταξιδεύουν οπουδήποτε "αφήνοντας πίσω" το σώμα τους.

Η ψυχιατρική, η νευρολογία, η παραψυχολογία, έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το αντικείμενο. Υπάρχει ένας καθηγητής νευροψυχίατρος, ο Vernon Neppe, που έχει ασχοληθεί εκτενώς με το αντικείμενο, αλλά μάλλον χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να μπορέσει κανείς να διαβάσει τα - πραγματικα πάρα πολλά - βιβλία του για τα - πραγματικά πάρα πολλά - είδη του deja.

Φιλικά

Όπως ειπε και ο φιλος loveattac το Deja-Vu (απ’ότι ειχα διαβασει καπου)
Δημιουργητε όταν η πληροφια από το ένα ματι αργει λιγο περισοτερο να αναλυθει
Στον εγκεφαλο από ότι στο άλλο …οποτε εχουμε και την αισθηση ότι αυτό που βλεπουμε το
Εχουμε ξαναδει.Επισεις ειδα ότι ο EBITDAmargin ανεφερε το "εξωσωματικές" εμπειρίες..
Αληθεια εχει ζησει ποτε κανεις σας τετοια εμπειρια ?