Η ψυχολογία του τυχαίου

Η ψυχολογία του τυχαίου

Κατά πόσον νομίζετε ότι μπορείτε να αφήσετε την τύχη να καθορίζει την τύχη σας; Κατά πόσον κρατάτε τις τύχες της ζωής σας στα χέρια σας; Ο ψυχολόγος Richard Wiseman, υποστηρίζει ότι, αν και η τύχη είναι κάτι το απρόβλεπτο, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να προκαλέσει τη δική του τύχη και να κάνει, τη ζωή, να του φερθεί ευνοϊκά. Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο ή ουτοπικό, εμείς προκαλούμε την τύχη ή την ατυχία μας.

Η τύχη δεν είναι μόνο θέμα συγκυριών αλλά και προσδοκιών. Ακόμα κι όταν η τύχη φαίνεται να μας γυρίζει την πλάτη, μπορεί αυτό να αποδειχθεί για καλό μας. Κάποιοι, για παράδειγμα, θεώρησαν ατυχές το γεγονός να μην μπορέσουν να εξασφαλίσουν εισιτήριο για το παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού, αλλά κατόπιν ευχαριστούσαν για αυτό το Θεό, ενώ άλλοι διαπίστωσαν μέσα απο την ίδια τη ζωή, ότι το να κερδίσουν εκατομμύρια στο λαχείο δεν τους κάνει απαραίτητα ευτυχισμένους , το αντίθετο μάλιστα!

Αλλο πράγμα είναι η τύχη κι άλλο η μοίρα, το πεπρωμένο. Πολλοί άνθρωποι για παράδειγμα ευνοούνται σαφώς απο το περιβάλλον που έχουν γεννηθεί, το οποίο τους προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες από άλλους. Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει ότι αυτοί θα ευτυχήσουν. Εξαρτάται πώς θα εκμεταλλευτούν αυτή την ευνοϊκή μοίρα.

Είναι λοιπόν το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο; Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς! Κάτι ανάλογο συμβαίνει με αυτούς που έχουν κατακτήσει το αργυρό ή το χάλκινο μετάλλιο σ' ένα αγώνισμα και σ' αυτούς που έχουν πάρει το χρυσό. Σε γενικές γραμμές οι πρώτοι θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς, ενώ οι δεύτεροι δεν θα άντεχαν μια ενδεχόμενη αποτυχία και αυτό πολλές φορές φαίνεται όταν την επόμενη φορά δεν στεφθούν «χρυσοί» νικητές, οπότε αισθάνονται δυστυχισμένοι και κακότυχοι.

Το ότι σήμερα έχουμε σαν ανθρωπότητα ένα επίπεδο εξέλιξης και πολιτισμού, οφείλεται απο τη μια στις ευνοϊκές συγκυρίες (συνθήκες) που βρήκαμε πάνω στη Γη, αλλά και από την προσπάθεια που καταβάλουμε για την ανάπτυξη μας. Και σ' όλα αυτά, μέσα στο θέατρο της ζωής, υπάρχει πάντα και ο αστάθμητος παράγοντας, το απρόβλεπτο, που ονομάζουμε «τύχη». Ποιος θα ήθελε να ζει μια προκαθορισμένη ζωή, προσδιορισμένη από μια προδιαγεγραμμένη μοίρα, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγονταν την έλλειψη ατυχιών.

Το απρόσμενο, το τυχαίο, είναι το ..... αλατοπίπερο της ζωής. ?!?!

Τυχαιο;

Υπαρχει τιποτε τυχαιο;

Εχω προσεξει οτι το καθε ''τυχαιο'' περιστατικο στη ζωη μου, οδηγουσε σε μια σειρα απο αλληλενδετα περιστατικα που τελικα κατεληγαν ολα μαζι σε κατι πολυ σημαντικο, η σε μια γιγαντιαια αλλαγη.

Παράθεση:
Originally posted by split
Υπαρχει τιποτε τυχαιο;

Εχω προσεξει οτι το καθε ''τυχαιο'' περιστατικο στη ζωη μου, οδηγουσε σε μια σειρα απο αλληλενδετα περιστατικα που τελικα κατεληγαν ολα μαζι σε κατι πολυ σημαντικο, η σε μια γιγαντιαια αλλαγη.

Ναι, το έχω δει και στη δική μου ζωή αυτό...
Ποτέ δεν πίστεψα ότι κάτι είναι τυχαίο...
Ακόμα κι όταν προσπάθησα να τα ρίξω όλα στην τύχη, ήταν τόσο μεγάλη η χιονοστιβάδα των εξελίξεων, που έμοιαζε μοιραία...

Παράθεση:
Originally posted by koyrsaros
Κατά πόσον νομίζετε ότι μπορείτε να αφήσετε την τύχη να καθορίζει την τύχη σας; Κατά πόσον κρατάτε τις τύχες της ζωής σας στα χέρια σας;

Και σ' όλα αυτά, μέσα στο θέατρο της ζωής, υπάρχει πάντα και ο αστάθμητος παράγοντας, το απρόβλεπτο, που ονομάζουμε «τύχη». Ποιος θα ήθελε να ζει μια προκαθορισμένη ζωή, προσδιορισμένη από μια προδιαγεγραμμένη μοίρα, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγονταν την έλλειψη ατυχιών.

Το απρόσμενο, το τυχαίο, είναι το ..... αλατοπίπερο της ζωής. ?!?!

Εγώ δεν νομίζω ότι κρατάει κανείς απόλυτα την τύχη στα χέρια του, όσο και αν λέμε ότι τηνν ζωή σου την κάνεις ό, τι θέλεις. Ξεχνάμε ότι δεν είμαστε οι θεοί που συντονίζουμε και που ξέρουμε τι είναι εν τέλει το καλύτερο για μας. Το να νομίζουμε ότι ελέγχουμε την ζωή μας είναι αυταπάτη. Όσο και αν νομίζουμε ότι αλλάζουμε εμείς την ζωή μας, εγώ πιστεύω ότι και οι αποφάσεις που παίρνουμε ...για αλλαγή... είναι γραφτό να τις πάρουμε.

Δεν είμαι μοιρολάτρισσα... αλλά σχεδόν ποτέ μα ποτέ όταν έχω θελήσει κάτι πολύ και έχω προσπαθήσει γι αυτό και έχω περιμένει γι αυτό (με πολλή υπομονή), αυτό δεν έχει πραγματοποιηθεί. Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι οι ζωές μας και τα θέλω μας συντονίζονται με τις ζωές και τα θέλω και άλλων ανθρώπων, οπότε δεν ξέρουμε εμείς ποτέ τι είναι το καλύτερο και τι όχι σε τελευταία ανάλυση.

OLO TO SYMPAN SYNOMOTEI ENANTION MOU KAI AYTO SIGOURA DEN EINAI TYXAIO...

ANTE ... DE PAEI NA ASXOLITHEI ME KANENAN ALLO KAI NA M AFHSEI STHN ISIXIA MOU

Παράθεση:
Originally posted by tabula_rasa
OLO TO SYMPAN SYNOMOTEI ENANTION MOU KAI AYTO SIGOURA DEN EINAI TYXAIO...

ANTE ... DE PAEI NA ASXOLITHEI ME KANENAN ALLO KAI NA M AFHSEI STHN ISIXIA MOU

Μήπως νομίζεις ότι το σύμπαν συνομωτεί εναντίον σου και δεν είναι έτσι; Μήπως συνομωτεί εναντίον σου για μακροπρόθεσμο καλό δικό σου; Μήπως προσπαθεί να σου δώσει κάτι να καταλάβεις;

Λέω τώρα εγώ... μήπως;

Παράθεση:
Originally posted by moo693
Οπως λέει και μια φίλη μου....

Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ'αυτή τη ζωή !!!!!

Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα!!!

Και μπορώ να αποδείξω οτι μιλάω εκ πείρας!!!

Χμμμμμμ...Κρατάμε λέμε τις τύχες μας στα χέρια μας ε;; Κι αν μια πεταλούδα ανοιγοκλείσει τα φτερά της χιλιόμετρα μακρια από μας ;;