ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Υπαρχει δικαιοσυνη;

Ο Ουλπιανός δίδασκε ότι η Δικαιοσύνη είναι η σταθερή και διηνεκής θέληση, να αποδίνεται στον καθένα αυτό που του πρέπει. Το ίδιο, αλλά πιο επιγραμματικά είπε και ο Σιμωνίδης

*τα οφειλόμενα έκάστω άποδιδόναι*.

Οι αρχές αυτές κατεύθυναν και κατευθύνουν, βασικά, την απονομή της Δικαιοσύνης, από τα παληά χρόνια, από τα πρώτα εκείνα χρόνια, που ασυνείδητα, από ένστικτο, αντέδρασαν οι προγονοί μας, όταν τους αδικούσαν, μέχρι τις τελειότερες μορφές δικαστηριακής πρακτικής.
Κατά το πρώτο στάδιο της ανθρώπινης ζωής, δεν μπορεί να γίνει κανένας λόγος για οργανωμένη δικαιοσύνη. Κάθε άτομο υπεράσπιζε μόνο του τα συμφέροντα του (κυνήγι, σπηλιά κλπ.), ύστερα δε, όταν παρουσιάσθηκε η πρώτη κοινωνική ομάδα, η οικογένεια, η Δικαιοσύνη αποδίδονταν από αυτήν και μέσα σ' αυτή. Κάθε οικογένεια δηλαδή, υπεράσπιζε τα συμφέροντα της με αυτοδικία κι όπως αυτή νόμιζε καλύτερα.

Αργότερα, με την πρόοδο της κοινωνικής συμβίωσης, τη δικαιοδοσία αυτή, με θεϊκή εξουσιοδότηση, αναλαμβάνει ο βασιληάς ή ο τύραννος, με βασική πάντα επιδίωξη, τη στερέωση και κατοχύρωση του καθεστώτος του πρώτα και την απόδοση δικαιοσύνης ύστερα.

Σήμερα, γενικά η Δικαιοσύνη παριστάνεται στην εικονογραφία, σα γυναίκα όρθια ή καθιστή, με δεμένα καμιά φορά μάτια, κρατώντας ζυγαριά, σαν σύμβολο της δίκαιης κρίσης της και σπαθί, σαν σύμβολο της δύναμης και του καταναγκαστού των αποφάσεων. Πρόκειται για παράσταση που καθιερώθηκε παγκόσμια, με αφετηρία όμως πάντα την αρχαία Ελληνική μυθολογία και την αρχαία Ελληνική εικονογραφία, που εμπνεύσθηκε από τη μυθολογία μας. Και στην Ευρώπη υπάρχουν πολλές τέτοιες παραστάσεις, όλες όμως έχουν σα βάση τις αγγειογραφίες και άλλες απεικονίσεις της θέμιδος, γυναίκας του Δία.

Αυτό γίνεται αμέσως μετά την Αναγέννηση και την ανακάλυψη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Στην αρχαιότητα, όπως οι περισσότερες αξίες και ιδέες, φυσικές καταστάσεις και δυνάμεις, έτσι και η Δικαιοσύνη θεοποιήθηκε και πήρε το όνομα θέμις. Πίστευαν ότι ήταν κόρη του Ουρανού και της Γαίας, μητέρα των Ωρών. Οι Ώρες ήσαν η Ευνομία, η Δίκη και η Ειρήνη και όπως έλεγε ο Ησίοδος, εφόρευαν, *επόπτευαν στα ανθρώπινα έργα*.

Με όλα αυτά που ακουμε και βλέπουμε σήμερα.........την διαφθορά να ξεκινάει απο την κορυφή της πυραμίδας και τις μικρές ή μεγάλες εμπειρίες που έχουμε........Πιστεύουμε οτι υπάρχει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ....ΟΧΙ ΤΥΦΛΗ...ΝΟΜΟΙ ΙΣΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.....

Ή πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη καταστρατηγείται μπροστά στο χρήμα και στην διαφθορά των λειτουργών της;

Για μένα η Δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή.
Απλά είναι αλλήθωρη.
Υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Ο νοών νοείτω.

ΥΓ.Θα έγραφα κι'άλλα αλλά δεν έχω και πολυ όρεξη γιατι δουλεύω 15Αυγουστιάτικα

Ολα ειναι τοσο σχετικα που δεν αξιζει καν να το σκεφτεται κανεις.Ολοι νιωθουν αδικημενοι αρκετες φορες στη ζωη τους και τις περισσοτερες μαλλον εχουν δικιο.Ποσες φορες σκεφτομαστε οτι εμας μας αξιζουν πιο πολυ τα λεφτα,οι γυναικες,τα αμαξια,η καριερα,η ζωη κλπ που εχει καποιος αλλος και μπορει να εχουμε και δικιο.

Στην ουσια ομως δεν υπογραψαμε καποιο συμβολαιο με τη ζωη οταν γεννηθηκαμε που να μας εγγυειται μια καλη ζωη αρα γιατι αναρωτιομαστε.
Ποσες φορες καποιος καλος ανθρωπος εχει περασει τα χειροτερα μαρτυρια και ποσες καποιος κακος χωρις καν να προσπαθησει τα χει ολα?Σπανια κατι ειναι δικαιο αλλα ο κακος ανθρωπος θα σου πει "Μου αξιζουνε,σκοτωσα τοσο κοσμο για να τα αποκτησω!".Ποιος ξερει,μπορει να εχει και δικιο...