Den antexo allo me tous proin.....

Παράθεση:
Originally posted by souvlitsa

Παράθεση:
Originally posted by _Kyknos_

To basiko thema eine to giati den boroune oi kopeles na kseperasoune tis klapses ton proin. 5 Mines itane elefteri i teleftea kopela, kai se teliki analisi afti mou ekane erotiki eksomologisi!!!!! Tin teleftea tis sxesi tin eixe teliosi afti.

Meta apo ligo omos arxisane ta diskola.... Molis o proin emathe oti i kopela desmeftike, arxise ta klamata kai ta parakalia, meta apo tosous mines Toulaxiston esto kai arga anakalipto oti oute afti i kopela itane kati to ksexoristo. Afto pou ilpiza na eine. Alli mia kopela me adinamo xaraktira kai anasfalies eine..... Kiklofori mia sosti kai dinamiki kopela ekei ekso telos panton?

Νόμιζα ότι το θέμα ήταν οι επαναλαμβανόμενες καταστάσεις στις σχέσεις μας. Δεν έπεσα όμως τελείως έξω στην απάντησή μου μια και η δική μου εμπειρία ήταν αυτή ακριβώς που περιγράφεις μόνο που στη δική μου περίπτωση οι "κλάψες και τα παρακάλια" άρχιζαν και μετά από ...χρόνια!!!
Λοιπόν, μην το βάζεις κάτω και μην πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν κοπέλες όπως τις ονειρεύεσαι. Όπως υπάρχουν για άλλους, έτσι θα υπάρξουν και για σένα.
Μέσα σε 8 μήνες βρέθηκαν 3 κοπέλες που σου άρεσαν τόσο πολύ ώστε να ξεκινήσεις σχέση μαζί τους. Εφόσον τις ξεχνάς και γρήγορα...δεν υπάρχει πρόβλημα! Συνέχισε να δοκιμάζεις ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου και κάποτε θα βρεθεί και η "σωστή" και "δυναμική"...

Θα συμφωνήσω μαζί σου και θα διαφωνήσω με τη gallidoula¨: είναι έλλειψη αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού καθώς και δείγμα επικίνδυνου εγωκεντρισμού τα "κλάμματα και τα παρακάλια" με τα οποία κάποιος/α εκβιάζει τα συναισθήματα του/της πρώην, ειδικά όταν (και επειδή) βλέπει ότι στρέφει το ενδιαφέρον του/της σε άλλο πρόσωπο. Οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό κάθονται σπίτι τους και ξεσκίζονται με τον εαυτό τους. Αυτός που αγαπάει κάποιον, θέλει ο αγαπημένος του να είναι καλά όπου και με όποιον επιλέγει να είναι, δεν τον θεωρεί κτήμα του, δεν τον διεκδικεί παρά περιμένει (αν έχει το κουράγιο, την υπομονή...) να γυρίσει ο άλλος με δική του απόφαση κι όχι επειδή θα τον λυπηθεί.

Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι τα δάκρυα και τα παρακάλια δεν πρέπει να είναι δείγμα εκβιασμού.Εγώ όμως δεν μιλάω γι'αυτή την περίπτωση..Μιλάω για τα αληθινά δάκρυα,που είναι καθρέφτης της ψυχής,χωρίς να απαιτούν και να εκβιάζουν κανέναν και τίποτα.Το αν το άλλο άτομο μετά από τα δάκρυα αυτά γυρίσει πίσω είναι άλλο θέμα..
Αυτό το τελευταίο το διαπίστωσα τώρα πρόσφατα με την 1η μου μακροχρόνια σχέση μου που τέλειωσε εδώ και 1.5 χρόνο...Και μ'έβαλε σε σκέψεις..

Η φαιδρά ελληνική πορτοκαλέα παράγει :

Έως 26 χρονα εύγευστα μεν, άγουρα δε θηλυκά πορτοκάλια, που γνωρίζουν πολύ καλά περί γυναικείας ωριμότητας, έστω κι' αν δεν έχουν την ευκαιρία να το αποδείξουν.
Ξαφνικά από τα 26 έως τα 32 τους τα πορτοκάλια αρχίζουν και γίνονται πολύ "στεγνά", δεν ξεφλουδίζονται με τίποτα, η διαδικασία ωρίμανσης έχει αντιστραφεί θαρρείς πως χρειάζονται πέρασμα από φούρνο αποπρασινισμού - σύντομα διαπιστώνεις πως μέχρι τότε "πήγαιναν το λάβαρο" κανείς δεν τους φταίει, πέραν της ηλίθιας πίεσης μιας Ελληνικής πραγματικότητας που θέλει την γυναίκα μητέρα μέχρι τότε, όσο κι' αν δεν της παρείχε την κοινωνική παιδεία φυσικής ωρίμανσης- η φαινόμενη ωριμότητα ως τα 25 είναι ένα προϊόν θαυμαστού θράσους της νιότης.
Πάμε στα πιο ζουμερά?
32-38 Αν έχουν την "τύχη" να έχουν ήδη ένα διαζύγιο, είσαι μάλλον οκ μπορείς ν' αλλάξεις 2 ειλικρινείς μεστές κουβέντες, ή τουλάχιστον να περάσεις όμορφο χρόνο μαζί τους που θ' αφήσει στην καλύτερη και ωραία γεύση στο μέλλον.
Ζουμερές καταστάσεις 38 και άνω?
Η γεύση συνήθως ξεγελιέται΄μπερδεύεις το γλυκό με το ξινό ΄πάμε τις υστερίες που έλεγε αλλού ο blur28 και γυρίζουμε μοιραία στα πρώιμα φρούτα για αποτοξίνωση...
Έτσι κάπως λίγο χοντρικά είναι τα πράγματα΄ εξαιρέσεις ναι σίγουρα αλλά ποιος εμπιστεύεται τα "λαχεία" την σήμερον...

Πουθενά φίλε δεν μας λες για τις ηλικίες των προσωρινών συντρόφων σου, τα βιώματά τους που μόνο αν είσαι φειδωλός ως προς τις εξωτερικεύσεις σου, και αρκούντως χαλαρός, θα μπορέσεις να συμπεράνεις, μιας και οι άμυνες είναι εντέχνως ενισχυμένες.
Κάνε το "κορόιδο" φίλε μου, θα μάθεις πολλά έτσι, αν όχι τα πάντα..

Κορίτσια βαράτε όλες μαζί τώρα....

Κορίτσια βαράτε όλες μαζί τώρα....

Άντε καλέ που θα σε βαρέσουμε!!

Επειδή μας αποκαλείς "ζουμερά"?? Το παίρνω ως φιλοφρόνηση

Επειδή δεν έχω την "τύχη" να έχω ήδη ένα διαζύγιο και άρα να κατατάσσομαι στις μη άξιες για ειλικρινείς και μεστές κουβέντες??
Θα δεχτώ ότι με κάποιον που έχει περάσει διαδικασία γάμου και διαζυγίου δεν έχω επί του θέματος να εκφράσω καμία άποψη βασισμένη σε προσωπική εμπειρία.

Παράθεση:
Originally posted by nicks

.Πάμε στα πιο ζουμερά?
32-38 Αν έχουν την "τύχη" να έχουν ήδη ένα διαζύγιο, είσαι μάλλον οκ μπορείς ν' αλλάξεις 2 ειλικρινείς μεστές κουβέντες, ή τουλάχιστον να περάσεις όμορφο χρόνο μαζί τους που θ' αφήσει στην καλύτερη και ωραία γεύση στο μέλλον.

Στην παρακάτω παράγραφο δε βγάζω νόημα από ένα σημείο και μετά. Εκεί κάπου στο "λάβαρο" υπάρχει κάποιο σημείο στίξης να διευκολύνει??

Ξαφνικά από τα 25 έως τα 32 τους τα πορτοκάλια αρχίζουν και γίνονται πολύ "στεγνά", δεν ξεφλουδίζονται με τίποτα, η διαδικασία ωρίμανσης έχει αντιστραφεί θαρρείς πως χρειάζονται πέρασμα από φούρνο αποπρασινισμού - σύντομα διαπιστώνεις πως μέχρι τότε "πήγαιναν το λάβαρο" κανείς δεν τους φταίει, πέραν της ηλίθιας πίεσης μιας Ελληνικής πραγματικότητας που θέλει την γυναίκα μητέρα μέχρι τότε, όσο κι' αν δεν της παρείχε την κοινωνική παιδεία φυσικής ωρίμανσης- η φαινόμενη ωριμότητα ως τα 25 είναι ένα προϊόν θαυμαστού θράσους της νιότης.

Εννοείς ότι χάνεται η ωριμότητα επειδή βιάζονται να κάνουν οικογένεια όχι από δική τους επιλογή , αλλά λόγω κοινωνικών απαιτήσεων??

Παράθεση:
Originally posted by souvlitsa
Επειδή δεν έχω την "τύχη" να έχω ήδη ένα διαζύγιο και άρα να κατατάσσομαι στις μη άξιες για ειλικρινείς και μεστές κουβέντες??
Θα δεχτώ ότι με κάποιον που έχει περάσει διαδικασία γάμου και διαζυγίου δεν έχω επί του θέματος να εκφράσω καμία άποψη βασισμένη σε προσωπική εμπειρία.

Παράθεση:
Originally posted by nicks
Ξαφνικά από τα 25 έως τα 32 τους τα πορτοκάλια αρχίζουν και γίνονται πολύ "στεγνά", δεν ξεφλουδίζονται με τίποτα, η διαδικασία ωρίμανσης έχει αντιστραφεί θαρρείς πως χρειάζονται πέρασμα από φούρνο αποπρασινισμού - σύντομα διαπιστώνεις πως μέχρι τότε "πήγαιναν το λάβαρο" κανείς δεν τους φταίει, πέραν της ηλίθιας πίεσης μιας Ελληνικής πραγματικότητας που θέλει την γυναίκα μητέρα μέχρι τότε, όσο κι' αν δεν της παρείχε την κοινωνική παιδεία φυσικής ωρίμανσης- η φαινόμενη ωριμότητα ως τα 25 είναι ένα προϊόν θαυμαστού θράσους της νιότης.

Εννοείς ότι χάνεται η ωριμότητα επειδή βιάζονται να κάνουν οικογένεια όχι από δική τους επιλογή , αλλά λόγω κοινωνικών απαιτήσεων??

Ακριβώς !
Απολογούμαι για την πιο ελεύθερη έκφραση -η έλλειψη διακοπών είναι προφανής- και ο λόγος ρέει "ποιητική α η δία" (δοτική)
κοινώς μου την έχει δώσει

Αυτό που είναι προφανές αγαπητή μου souvlitsa, (αλήθεια τον θυμάσαι τον Κλούβιο?) είναι, πως τα κορίτσια στις κρίσιμες για την δική μας -Ελληνική- πραγματικότητα ηλικίες που αναφέρω, "κάνουν χρήση" της ασχετοσύνης που αποκόμισαν από ερωτικές σχέσεις μέχρι τότε..
Η ασχετοσύνη αυτή, οφείλεται στο ότι δεν έζησαν ελεύθερα, χωρίς ανόητες επιφυλάξεις, υπεροπτικές συμπεριφορές, ταμπού και παιδιάστικες διακρίσεις τις νεανικές τους σχέσεις.
Να φάνε τις σφαλιάρες που σε όλους αναλογούν, να πονέσουν, να κλάψουν, να απογοητευτούν, να τσαμπουκαλευτούν, ν' αγαπήσουν αληθινά και να ξεχάσουν ν' αγαπιούνται φυσικά, να μάθουν την ερωτική φιλία, το αυθόρμητο φλερτ, την αυθόρμητη κι' ανεπιτήδευτη σχέση και "γεμάτες" από γνώση και ουσιαστική εμπειρία, να προχωρήσουν σε αποφάσεις ζωής χωρίς να κουβαλάνε φορτίο στερήσεων προς κατάθεση στον σβέρκο του καθενός κακομοίρη, έχοντας κάνει τον θεσμό του γάμου σκέτη μοδούλα και πιάνοντας στατιστικές διαζυγίων που θα τις ζήλευε κι ο αμερικάνος..

Αυτό λοιπόν ακριβώς εννοώ φίλη souvlitsa, πως αυτού του είδους η ουτοπική ωριμότητα χάνεται, γκρεμίζεται ουσιαστικά, μπροστά στις επιταγές ηλίθιων κοινωνικών επιταγών και πιέσεων, που στην τελική αναδεικνύουν και "περιφέρουν" την γυναίκα ως θύμα μιας μεγάλης αδικίας.

Ωραία, είναι σα να λες του Κyknoy: φίλε, όποια πορτοκαλιά και να τινάξεις, καλό πορτοκάλι( και ζουμερό, και ώριμο, και με το κατάλληλο χρώμα και με την κατάλληλη γεύση) δε θα πετύχεις.

Άσε που ανέκαθεν πίστευα ότι εξίσου θύματα των ρόλων και των προσδοκιών του κοινωνικού συνόλου είναι και οι άντρες, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα post που ανταλλάσουμε όλοι μας εδώ μέσα.
Φυσικά εμείς οι ίδιοι είμαστε το κοινωνικό σύνολο που μοιράζει ρόλους και μετά τα βάζουμε με τους ρόλους που οι ίδιοι δημιουργήσαμε γι αυτόν ακριβώς το σκοπό. Γιατί αλλιώς με ποιόν να τα βάλουμε?? Με τον εαυτό μας μήπως?? (Οοοοοχι!!Για ... χαζούς ψάχνετε??) Με αυτούς που μας παρατάνε, που μας κερατώνουν, που μας απορρίπτουν?? ( Σιγά μην ξενυχτάνε στο sxeseis.gr!!)
Τα βάζουμε λοιπόν με τους ρόλους που εμείς τους φοράμε : θα ωριμάσει το "άγουρο"??, το "ζουμερό"θα πάρει διαζύγιο??, το "ώριμο" θα γλυτώσει τη... σήψη??...

Ωραιότατη η μεταφορά κατά τα άλλα