χμμμ
Ο Γεωργιος Σουρης Ελλληνας σατιρικος ποιητης απο το το 1883 έως το 1918) εγραφε καθε βδομαδα την τετρασελιδη εφημεριδα του "Ο Ρωμηός" η οποια ηταν ολοκληρη εμμετρη
Στις σελδες του Ρωμηου σχολιαζεται ευθυμα ολη η ιστορια αυτων των 35 χρονων.
Ειναι εντυπωσιακο το ποσο λιγο εχουν αλλαξει καποιες καταστασεις και χαρακτηριστικα των ελληνων .
Να λοιπον, πως περιεγραψε ο Σουρης στο Ρωμηο τους πρωτους Ολυμπιακους Αγωνες του 1896.
Η αναθεση
Στο φυλλο 486 του Ρωμηου (12 Νοεμβριου 1894), ο Φασουλης και ο Περικλτος, φιγουρες από το κουκλοθεατρο και μονιμοι ηρωες του Ρωμηου, σχολιαζουν το μεγα θεμα της επικαιροτητας, την αποφαση για τελεση των Ολυμπιακωνν Αγωνων το 1896 στην Ελλαδα.
-- Θάρρος, καημένε Περικλή, κι η μέρα ξημερώνει
που θα ξυπνήσουν την ηχώ των λόφων των ερήμων
παιάνες νέων αθλητών και παλαιστών αλκίμων,
από παντού της ράτσας μας θα φθάσουν θιασώται,
προσπάθησε δε, Περικλή, να ζήσης έως τότε
κι όλων των ζώων τους ορούς να πίνεις μονορούφι,
αλλιώς καθένας θα σε πει μισέλληνα μαγκούφη,
που βρήκες την περίσταση για να τα κακαρώσεις
πριν των ιοστεφάνων μας τις φέστες καμαρώσεις.
-- Θα κάνω κούρα, Φασουλή, μη στάξει και μη βρέξει
για να προφθάσω ζωντανός το ενενηνταέξη
-- Ηλθε κι ο φίλος Κουβερτέν, ο Γάλλος ο Βαρόνος,
και στου Συλλόγου "Παρνασσού" εφώναξε το βήμα
πως την Ελλάδ' αθάνατος την περιμένει χρόνος
κι οι δόξες θάβγουν οι παλιές μέσ' από κάθε μνήμα.
Κι εγώ που λες εστάθηκα στον ρήτορα καρσί
κι αυτός μιλούσε, μάτια μου, τα Γαλλικά φαρσί,
κι εγώ που το κατάφερα να μην τον καταλάβω
εφώναξα με τους λοιπούς "Βαρόνε, μπράβο μπράβο",
και λόγ' ηκούσθησαν θερμοί στομάχων κεχηνότων
κι όλοι τον χειροκρότησαν οι Μαραθωνομάχοι,
για νάναι δε, βρε Περικλή, φιλέλλην εκ των πρώτων
Ελληνικά χρεώγραφα πιστεύω πως δεν θάχη.
Και μη νομίζης Περικλή, πως μπόλικον Αργύρη
προθύμως θα ξοδέψωμε γι' αυτό το πανηγύρι.
Για τους αγώνες μηδεμιά δεν θα γενή θυσία,
με χρήματα την δόξα των δεν θα την κηλιδώσωμε,
και τούτους θα τους βγάλωμε εις την δημοπρασία
κι όποιος τους πάρει πιο φτηνά σ' εκείνον θα τους δώσωμε.
Η μεν Ελλάς το Στάδιον προσφέρει των προγόνων
κι ας δώσουν άλλοι τον παρά προς πέρας των αγώνων.
και ο Σουρης φανταζεται τους αγωνες:
πάλιν ο Λόρδος προχωρεί εκ μέσου των ομίλων
κι όπως ο περιβόητος Κροτωνιάτης Μίλων
φορτώνεται τους δανειστάς αντί βωδιών στον ώμο
κι αμέσως παίρνει δρόμο
και τρεις φορές το Στάδιον με τούτους φέρνει γύρα
κι όλοι φωνάζουν "ελελεύ, αθάνατε Σωτήρα"
Αλλ' όμως και μουφλούζηδες κοιτάζω λεγεώνας
που παίζουν Καραϊσκο,
να βγαίνουν πρώτοι νικηταί εις όλους τους αγώνας
προπάντων δε στον Δίσκο.
Αλλ' όμως και κολυμβητών παράποτε σπανίων
κατέρχεται φουσάτο,
ο δε Τρικούπης κολυμπά εις πέλαγος δανείων
χωρίς να βρίσκει πάτο.
Οικονομικα προβλήματα
Οσο κι αν η διοργανωση εκεινων των πρωτων Ολυμπιακων Αγωνων ηταν σπαρτιατικη σε συγκριση με τον σημερινο γιγαντισμο, το οικονομικο κοστος ηταν υπερβολικο για την ελληνικη οικονομια. Μια λυση (που δεν υπαρχει σμερα!) αποτελουσαν οι ευεργετες.
Ο διαδοχος Κωνσταντινος απευθυνει επιστολη στον Αβερωφ, ο οποιος προσφερεται να καλυψει τα εξοδα για την επιμαρμρωση του Παναθηναϊκου Σταδου, και ο Φασουλης του Σουρη σατιριζει στο φυλλο 507 του Ρωμηου (8 Απριλιου 1895).
Προς τον Αβέρωφ επιστολή
του κακομοίρη του Φασουλή
Αμάν, Αβέρωφ, σώσε μας και βοηθός γενού
να κουτουλήσ' η δόξα μας με τ'άστρα τ' ουρανού
κι όταν κοτζάμ Διάδοχος σου γράφη κοπλιμέντα
κι όλος Υμέτερος προς σε δια παντός πως μένει,
άνοιξε το κεμέρι σου χωρίς πολλή κουβέντα
κι ας είναι κάθε λέξις του ακριβοπληρωμένη.
Του κράτους την υπόληψιν θέλεις δεν θέλεις, σώσε,
αν δε και γράμμα δεύτερον σου στείλουν ως το πρώτον,
ας πάει το παλιάμπελο κι ό,τι κι αν έχεις δώσε
προς χάριν των Αγώνων μας και της μητρός των φώτων.
Κι αν των Αγώνων η πομπή και σε χρεωκοπήσει
αλλ' όμως μυριόστομος, Αβέρωφ, θα σαλπίσει
κι εις Δύσιν κι εις Ανατολήν η φήμη τ' όνομά σου
και θα καυχάσαι διαρκώς για το κατόρθωμά σου.
Κι αν καταντήσεις να μας λες με τον ντορβά στον ώμο
"δώστε στον ευεργέτη σας δυο ψίχουλα ψωμιού"
αλλ' όμως θα σε δείχνωμε μ' ευλάβεια στον δρόμο
κι έτσι το στόμα θα μιλεί του καθενός Ρωμηού:
"Βλέπεις αυτόν τον φουκαρά, που με ντορβά γυρίζει
και κρυφομουρμουρίζει
για την κακή κατάντια του και τον πικρό καημό του?
Κροίσος ελέγετο ποτέ κι είχ' ευεργέτου πόζα,
αλλ' όμως ο Διάδοχος τον πήρε στον λαιμό του
με γράμματα Βασιλικά πολύ κοπλιμεντόζα,
κι απεμαρμάρωσε λαμπρώς τα Στάδια προγόνων
και θύμ' απέμειν' ένδοξον αρχαϊκών αγώνων."
Αμάν, Αβέρωφ, σώσε μας και βοηθός γενού
να σκούξωμ' έξω νου
Η ψωροκώσταινα πατρίς και πάλιν κοκορεύεται,
άσβεστος κρύπτεται πυρά στης δόξης το καμίνι,
και Στάδια μαρμάρινα κι αγώνας ονειρεύεται
αν κι εκ της πείνας μάρμαρο προώρισται να μείνει.
Στο μεταξυ, η κυβερνηση Τρικουπη εχει πεσει και την εξουσια εχει αναλαβει ο Θεοδ. Δελιγιαννης.
Η κατασταση της οικονομιας προχωρει προς το χειροτερο, και ο Σουρης αναφερεται εν παροδω συχνα στους Ολυμπιακους Αγωνες, οπως στο φ. 524 (21 Οκτωβριου 1895), οπου εμφανιζει τον βασιλια της Πορτογαλιας να λεει τα ακολουθα στον βασιλεα Γεωργιο:
Φαντάζομαι το κράτος σου Παράδεισον επίγειον
και δίχως ισοζύγιον
σφοδρός δε πόθος, αδελφέ, με διαφλέγει τώρα
να φύγω απ' εδώ
και την φυλήν να δω,
που δεν χαλά το κέφι της των δανεικών η ψώρα,
κι Αγώνας Ολυμπιακούς
στο μέλλον ετοιμάζει,
αλλά κι εκείνους δανεικούς
κι ο κόσμος την τρομάζει.
Οι αγωνες
Φτανει επιτελους η μερα της εναρξης των Αγωνων, η 25η Μαρτιου 1896.
Σχολιαζει ο Σουρης στο φυλλο 547 του Ρωμηου (30 Μαρτίου 1896) και σατιριζει
τον τροπο με τον οποιο αντιμετωπισε τους αγωνες ο μεσος Ελληνας:
Αγώνες, που ξετίναξε καθένας τα χαλιά του
και ξένους επερίμενε την τύχη του να κάνει,
Αγώνες, που παραίτησε καθένας τη δουλειά του
και με πηλάλες δυνατές στον Μαραθώνα φθάνει.
Αγώνες, που κατήντησε η των προγόνων δόξα
για τους συγχρόνους λόξα,
Αγώνες, που μας ζούρλανε το τόσο μας ονόρε
και κόσμος πάει κι έρχεται στης Αθηνάς το φιόρε,
Αγώνες, που δεν βρίσκεται κανείς να σωφρονίσει
της ράτσας της Ρωμαίικης τ' ακράτητα παιδιά,
Αγώνες, οπού νόμισαν και στο Βαθρακονήσι
πως θα νοικιάσουν κάμαρες δυο λίρες την βραδυά.
Αγώνες, οπού πίστεψαν πολλοί μες στην Αθήνα
ότι μονάχα τό'ν'αυγό θα πάει μια στερλίνα,
Αγώνες, που πτερώνεται το φρόνημα του γένους
κι οι γάτες κάνουν άλματα ψηλά στα κεραμίδια,
Αγώνες, οπού φύλαξαν καμπόσοι για τους ξένους
τα ψάρια των, τα χάβαρα, τις πίνες και τα μύδια.
Αγώνες, πούδειξε μικρό τον κάθε κουνενέ
η γη μας η μεγάλη
κι ο Πύργος διεσπάθισε τον Γάλλον Περρονέ
μεθ' όσης τέχνης άλλοι
διασπαθίζουν φανερά
των φουκαράδων τον παρά.
Αγώνες, που κουνήθηκε και τούτο το ρημάδι,
που πρώτος ο Καρασεβντάς εβγήκε στο σημάδι,
κι εις όλους άναψε σεβντά το γέρας του κοτίνου
κι ας βάλη το χεράκι της η Παναγιά της Τήνου.
Αγώνες, που με σώματα παρέστημεν ακμαία
κι εθάμβωσε μισέλληνας η πάγκαλος αλκή μας,
μα πάντ' Αμερικάνικη σηκώνετο σημαία
μ' ελπίδα πως θα σηκωθεί στο μέλλον κι η δική μας.
Αγώνες, οπού λύσσαξαν τα ξένα τα σκυλιά
και τον μπελά μας βρήκαμε με τους Αμερικάνους,
μα βάλαμε της φίλης μας Ευρώπης τα γυαλιά
και τους δευτέρους πήραμε περιφανείς στεφάνους.
ελπιζω να επανελθω με περισσοτερα....
ΥΓ Ευχαριστω την φιλη μου την Λιλη που μου επετρεψε να χωθω στα σπανια αρχεια της και να βρω και να σας παραθεσω τα παραπανω.
Αρσινοη
γνωριμίες
Πότε θα είναι όλ' αυτά έτοιμα;;; Τα πεζοδρόμια είναι λες κι έχει περάσει τανκ από πάνω τους! Η Ομόνοια, καλύτερα να μη το συζητήσω... Κι εκείνο το συντριβανάκι, στη γωνία, την τελευταία φορά ήταν γεμάτο άδεια κουτιά από μπύρες και αποτσίγαρα... Αμαρτία είναι ρε γμτ... Αλλά, αν ήταν μόνο αυτό, θα πήγαινα να τα μάζευα εγώ η ίδια με τα χέρια μου... Είναι πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν... Έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου... Δεν ξέρω πού. Πάντως έχω κάποιες ελπίδες ότι όλα θα πάνε καλά. Για την ασφάλεια, δεν έχω καμμία αμφιβολία.Δε θα υπάρξει πρόβλημα.Εθελόντρια, όχι, δεν είμαι. Από την αρχή δεν είχα δηλώσει. Δε με τραβάει καθόλου ο αθλητισμός και σκυλοβαριέμαι να βλέπω αθλήματα.
Sxeseis.gr by Adir Technologies Ltd © 2003-2023
στα social media