Παράθεση:
Originally posted by Paadron
Με βάση το άρθρο(με πρόλαβες Μυρτώ) του site,θα ήθελα να πω πως το θέμα αυτό(της ζήλειας) είναι ένα απο τα προβλήματα ΜΟΥ.Βέβαια τώρα έχω αρχίσει προσπάθειες να το ξεπεράσω,γιατί ήταν αιτία να χαλάσουν αρκετές σχέσεις μου.(που πήγαιναν καλά).
Κατά την άποψή μου οφείλεται σε κάτι που πιστεύω:Οτι ποτέ δε πρόκυτε να υπάρξει αληθινή φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας.
Έτσι λοιπόν όταν η (νυν) κοπέλα μου,μου λεέι οτι είμαι για καφέ με ένα παλιό μου φίλο τότε μου "μπαίνουν ψύλλοι στα αυτιά".Προσπαθώ όμως να το αντιμετωπίσω ώριμα.Όσο πιο ώριμα μπορώ.Της έχω αναφέρει το όλο πρόβλημα και το έχουμε συζητήσει.Καλά αντέδρασε(εκείνη).Ελπίζω να το ξεπεράσω!!
Εσείς τι λέτε? υπάρχει γιατρειά γι'αυτό?Τι φταίει νομίζετε?Έχετε περάσει παρόμοιες καταστάσεις?
...Να είστε ΠΑΝΤΑ καλά!!
Η ζηλεια συνηθως, εχει να κανει με δυο πραγματα: ανασφαλεια, και ελλειψη εμπιστοσυνης. Ανασφαλεια εκεινου που ζηλευει, και ελλειψη εμπιστοσυνης απο πλευρας αυτου που ζηλευει και παλι, αλλά και γενικα αναμεσα στο ζευγαρι.
Δεν ειναι αναγκη να πεισθεις οτι υπαρχει φιλια αναμεσα στα δυο φυλα. Αν δεν το εχεις βιωσει, δεν το'χεις νιωσει ή δεν μπορεις να το δεχτεις, δε θα το πιστεψεις ποτέ, και ειναι ματαιο να προσπαθησει κανεις να σε πεισει για το αντιθετο.
Αυτο που μπορεις να κανεις λοιπον, ειναι να ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ να εμπιστευτεις την κοπελα που εισαι μαζι, και να ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ οτι εσενα θελει και εσενα επελεξε, ασχετα με τις οποιες "κρουσεις" μπορει να εχει απο άλλους αντρες.
"Πειρασμοι" και προκλησεις υπαρχουν για ολους μας..το θεμα ειναι ποσο ωριμοι ειμαστε, τι θελουμε και τι επιλεγουμε τελικά. Το ιδιο ισχυει και για αυτους που εχουμε σχεση μαζι.
Εκλογίκευσε λοιπον τη ζηλεια σου, μαθε και καταλαβε απο που αρχιζει, και μονο τοτε θα μπορεσεις να την ελεγξεις.
Προσωπικα θεωρω τη ζηλεια ως το πιο αχρηστο συναισθημα. (αν υποθεσουμε οτι προκειται για συναισθημα) Δεν εχει τιποτα να προσφερει σε μια σχεση, ή σ'εκεινον που τη νιωθει, κι οσο γι αυτο που καποιοι πρεσβευουν, οτι και καλα "αναβει τα αιματα" ή δινει λιγο αλατοπιπερο στη σχεση...απαντω οτι υπαρχουν πιο υγιεις τροποι για να διατηρηθει το ενδιαφερον αναμεσα στο ζευγαρι.
Εγω παντως, και μονο στο ακουσμα της λεξης κατι παθαινω..ποσο μαλλον οταν την εντοπιζω σε συντροφο: τρεχω μακρια.
(και τωρα μολις ειδα οτι το αρθρο ειναι παλιο

αλλά παντα επικαιρο τελικα)
Tα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται... είναι χειρότερα...
στα social media