Μεταθανάτιες Εμπειρίες..

Μεταθανάτιες Εμπειρίες..

Λίγο μακάβριο το θέμα,αλλά όπως και να το "κάνουμε" είναι μια πραγματικότητα.
Απο έρευνες που έχουν γίνει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα έχουν βγέι 2 συμπεράσματα.Το ένα βασίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων και λέει οτι "Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο" και το άλλο οτι "δεν υπάρχει τίποτε,είναι απλά ένας αιώνιος ύπνος χωρίς όνειρα".
Το 2ο συμπέρασμα βασίζεται σε απόψεις επιστημόνων που λένε πως όλα(οι μαρτυρίες ανθρώπων και τα όσα βλέπουν)οφείλονται σε ουσίες που εκκρίνονται στον εκγέφαλο κατά τη διάρκεια,λίγο πρίν επέλθει ο θάνατος.Οι ουσίες αυτές παράγονται εξαιτίας του φόβου.
Έτσι αντικρούουν την άποψη πως υπάρχει ζωή μετά το θάνατο.
Εκείνες τις μαρτυρίες όμως που δε μπορούν να αντικρούσουν είναι των παιδιών.Παιδιών που δεν έχουν τη γνώση για να έχουν και το φόβο,παιδιών που τα χαρακτηρίζει η αγνότητα και η ειλικρίνεια.
Εσείς τι λέτε? Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο? και αν ναι,πως την φαντάζεστε?.Αν είχατε κάποια μεταθανάτια εμπειρία ευχαρίστως θα τη διάβαζα.

Καλή επιλογή θέματος.Δύσκολο ομως να αναλυθεί και να συζητηθεί μέσα σε λίγες γραμμές.Περιληπτικά λοιπόν.Ναι πιστεύω οτι υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο.Συγκεκριμένα πιστεύω οτι γίνεται μετεμψύχωση κάποια "χρονική" στιγμή.΄Αλλωστε οτι ξέρουμε για το θέμα της μεταθανάτιας εμπειρίας είναι από μαρτυρίες ατόμων τα οποία "επέστρεψαν".Και εκεί τίθεται και το ερώτημα αν "έφυγαν" ώστε να "επιστρέψουν" ή αν ήταν συνεχώς εδώ και είχαν την εντύπωση ότι "έφυγαν"?.Αγνωστο και αυτό.
Μεταθανάτια εμπειρία δεν είχα.Είχα όμως προθανάτια.Δεν πρόλαβα να πεθάνω.Κόντεψα ομως πριν χρόνια να πνιγώ και θυμάμαι έντονα οτι είδα όλη μου τη ζωή να περνάει σε αργή κίνηση από τα μάτια μου την στιγμή που μου τελείωνε ο αέρας.
Αυτά τα λίγα....
Κλείνω με ένα χαμόγελο για τη ζωή...

Πριν απο 1 χρονο εχασα τον μπαμπα μου εντελως ξαφνικα. Ηταν το παν για μενα και το γεγονος οτι δεν ειναι πια κοντα μας με ποναει ακομα.

Μου λειπει αφανταστα, ομως ειμαι σιγουρη, οτι εκει που βρισκεται ειναι καλα και αυτο με παρηγορει. Στην αρχη μου ηταν αδυνατο να πιστεψω κατι τετοιο. Ειχα φτασει σε σημειο να αμφοισβητω τα παντα, ακομα και την θεικη υπαρξη. Λιγες μερες μετα την κηδεια, ειδα ενα οραμα που με επεισε...

Ειδα τον μπαμπα μου ο οποιος μου ειπε οτι ειναι μια χαρα και να μην ανησυχω για τιποτα. Μου ειπε οτι του λειπουμε ολοι πολυ,με διαβεβαιωσε, οτι εκεινος μας βλεπει και μας προστατευει ανεξαρτητα αν εμεις δεν μπορουμε να τον δουμε.

Το οραμα αυτο ηταν τοσο ρεαλιστικο, που για καποια στιγμη πιστεψα οτι επεστρεψε και οτι μπορουσα ξανα να τον σφιξω στην αγκαλια μου.

Φυσικα λοιπον και υπαρχει ζωη μετα τον θανατο.

Οι ψυχες δεν πεθαινουν ποτε!

Μπαμπα μου σε λατρευω και μου λειπεις αφανταστα!

Κάτι άλλο...

εγώ θα μιλήσω για κάτι εντελώς διαφορετικό που με έπεισε πως υπάρχει...ψυχή άρα και η μετα θάνατο ζωή , ίσως όχι όπως την περιγράφει η θρησκεία μας αλλά σιγουρα με κάποια μορφή. Οταν ήμουνα 8 χρονών περίπου , ένα βράδυ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ (γενικά έχω τρομερή δυσκολία στον ύπνο) στιγμιαία , είδα το σώμα μου να κοιμάται στο κρεββάτι λές και το έβλεπα από ψηλά από μια γωνία στο ταβάνι του δωματίου! Τρόμαξα , νόμισα πως ήταν όνειρο...και απλά το ξέχασα. Πέρασαν χρόνια , μέχρι που περίπου 1 χρόνο πρίν , αυτό ξανασυνέβηκε.Δεν ξέρω εάν έχετε περάσει εκείνο το στάδιο στον ύπνο που ενώ νομίζουμε ότι είμαστε ξύπνιοι , δεν μπορούμε να κουνήσουμε το σώμα μας ή να ανοίξουμε τα μάτια μας; Ξανείδα λοιπόν , τον εαυτό μου να κοιμάται...και νόμισα πως πέθανα.Ολο αυτό με τρόμαξε. Αρχισα να διαβάζω στο internet και να ψάχνω γι αυτό μέχρι που προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα την έννοια 'αστρική προβολή ' . Είναι μια θεωρία που υποστηρίζει ότι η ψυχή μας μπορεί να διαχωρίζεται από το υλικό μας σώμα είτε εκούσια είτε ακούσια. Πραγματικά , συνειδητοποίησα πολλά που εμένα προσωπικά με κάλυψαν για τις μεταφυσικές μου ανησυχίες...
Κατέληξα , πως είμαστε ένα κομμάτι του σύμπαντός , που απ αυτό ξεκινάμε και σ αυτό επιστρέφουμε. Για μένα η ύπαρξη της μετεμψύχωσης είναι μια πολύ λογική θεωρία που καλύπτει το γιατί ερχόμαστε στην γή με την ανθρωπινη μας μορφή...για να φτάσουμε σταδιακά στην ολοκλήρωση να προσφέρουμε στο σύμπαν και να επιστρέψουμε σ αυτό οριστικά. Ο Paardron ρωτάει πως βλέπουμε την μετα θάνατο ζωή. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα διάλειμμα από την μια ζωή στην άλλη. Και σίγουρα δεν μπορώ να αναπτύξω εδώ αυτά που διαβάζω εδώ και χρόνια...
Απλά , δεν θεωρώ τον θάνατο μόνιμη κατάσταση....αλλά σαν μετάβαση από το ένα στάδιο εξέλιξης στο άλλο! Σαν reset της ψυχής!!!

Marina τα συλλυπητήρια μου για τον πατέρα σου.Να είσαι σίγουρη(όσο μπορείς να είσαι) πως περνάει καλύτερα "Εκεί" που είναι.
Μυρτώ μου έχει συμβεί και εμένα το ίδιο πράγμα(αστρική προβολή).Απο τότε άρχισα να ψάχνω εκντενέστερα για το θέμα:Μεταθάνατος.

μαρινα...

Μαρίνα , σίγουρα ο μπαμπάς σου είναι εκει και σε προσέχει...

Μεταθανάτιες Εμπειρίες..

kalhspera marina,

ean mou epitrepeis na sou pw, se tetoio thema dhskola na breis ths katalhles lexeis,
ta syllyphthria mou gia twn patera sou.

na sou pw marina, xereis shmera xafnhka enas oikogeniakos mas fhlos epishs shnxorethike.

arxhsa na kitazw kai diabazw diafora. eida thn syzhthsei sou tixea edo mesa sto forum sto opio eipa na se apanthsw kai egw.

kane kouragio kai na thimase eonia einai h mnimh.

Ευχαριστω!

Σας ευχαριστω ολους μεσα απ την καρδια μου,

Να στε παντα καλα.

Ας μη ξεχνάμε πως έχουμε ένα ανεκτίμητο θησαυρό εμείς οι 'Ελληνες,
τήν "Ορθόδοξια"!
Αν με ενδιαφέρον ψάξουμε,
η πίστη μας μας δίνει τίς κατάλληλες
απαντήσεις,
σέ λίγο θά εορτάσουμε τήν ανάσταση...!!

Εχω γευθεί προσωπικά την παρηγορία της πίστεως,
οταν έχασα δύο αγαπημένα προσωπα σέ τροχαίο,
& τό τρίτο σώθηκε από θαύμα!
Οι γιατροί μας είχαν απελπίσει ..!
Συνήλθε από κωματώδη κατάσταση τήν στιγμή πού κάναμε " ευχέλαιο" !

Καλή μου, αν φέτος τό βράδυ
της Αναστάσεως,
παραμεινεις καί μετά τό ''Χριστός Ανέστη''
μέχρι το τέλος τής Θ. Λειτουργείας,
καί ακούσεις μέ προσοχή όλη τήν Αναστάσιμη υμνολογία ,
θά λαβεις τίς απαντήσεις..τήν παρηγορία από το ''Χριστός Ανέστη''καί τήν χαρά της Αναστάσεως χαρά μου.

Έτσι αν ζούμε εμείς οι χριστιανοί κριτήριο μας γίνεται όχι το παρόν με τα αξεπέραστα προβλήματά του, αλλά το μέλλον, το άνωθεν και το καθ’ ομοίωσιν. Πρόκειται για μια αλλαγή του όλου ανθρώπου, σαν αντί να κοιτάζει προς την Δύση, να κοιτάζει προς την Ανατολή. Στην Ανατολή από όπου θα έλθει ο Χριστός κατά τη Δεύτερη ένδοξη Παρουσία του. Είναι στροφή από τον ατομισμό και τον θάνατο, προς τον Ερχόμενον, τον Άλλον, άνθρωπο και Θεό. Δεν είναι τυχαίο πως και τους νεκρούς μας ακόμα τους θάπτουμε με το πρόσωπό τους προς την Ανατολή, ως ένδειξη της σχέσης τους με τον Χριστό και της προσδοκίας τους για τον ερχομό του νικητή του θανάτου.

Σέ λίγο θά εορτάσουμε τήν Ανάσταση...!!

Ας μη ξεχνάμε πως έχουμε ένα ανεκτίμητο θησαυρό εμείς οι 'Ελληνες,
τήν "Ορθόδοξια"!
Αν με ενδιαφέρον ψάξουμε,
η πίστη μας μας δίνει τίς κατάλληλες
απαντήσεις,
σέ λίγο θά εορτάσουμε τήν ανάσταση...!!

Εχω γευθεί προσωπικά την παρηγορία της πίστεως,
οταν έχασα δύο αγαπημένα προσωπα σέ τροχαίο,
& τό τρίτο σώθηκε από θαύμα!
Οι γιατροί μας είχαν απελπίσει ..!
Συνήλθε από κωματώδη κατάσταση τήν στιγμή πού κάναμε " ευχέλαιο" !

Καλή μου, αν φέτος τό βράδυ
της Αναστάσεως,
παραμεινεις καί μετά τό ''Χριστός Ανέστη''
μέχρι το τέλος τής Θ. Λειτουργείας,
καί ακούσεις μέ προσοχή όλη τήν Αναστάσιμη υμνολογία ,
θά λαβεις τίς απαντήσεις..τήν παρηγορία από το ''Χριστός Ανέστη''καί τήν χαρά της Αναστάσεως χαρά μου.

Έτσι αν ζούμε εμείς οι χριστιανοί κριτήριο μας γίνεται όχι το παρόν με τα αξεπέραστα προβλήματά του, αλλά το μέλλον, το άνωθεν και το καθ’ ομοίωσιν. Πρόκειται για μια αλλαγή του όλου ανθρώπου, σαν αντί να κοιτάζει προς την Δύση, να κοιτάζει προς την Ανατολή. Στην Ανατολή από όπου θα έλθει ο Χριστός κατά τη Δεύτερη ένδοξη Παρουσία του. Είναι στροφή από τον ατομισμό και τον θάνατο, προς τον Ερχόμενον, τον Άλλον, άνθρωπο και Θεό. Δεν είναι τυχαίο πως και τους νεκρούς μας ακόμα τους θάπτουμε με το πρόσωπό τους προς την Ανατολή, ως ένδειξη της σχέσης τους με τον Χριστό και της προσδοκίας τους για τον ερχομό του νικητή του θανάτου.

Σέ λίγο θά εορτάσουμε τήν Ανάσταση...!!

Ας μη ξεχνάμε πως έχουμε ένα ανεκτίμητο θησαυρό εμείς οι 'Ελληνες,
τήν "Ορθόδοξια"!
Αν με ενδιαφέρον ψάξουμε,
η πίστη μας μας δίνει τίς κατάλληλες
απαντήσεις,
σέ λίγο θά εορτάσουμε τήν ανάσταση...!!

Εχω γευθεί προσωπικά την παρηγορία της πίστεως,
οταν έχασα δύο αγαπημένα προσωπα σέ τροχαίο,
& τό τρίτο σώθηκε από θαύμα!
Οι γιατροί μας είχαν απελπίσει ..!
Συνήλθε από κωματώδη κατάσταση τήν στιγμή πού κάναμε " ευχέλαιο" !

Καλή μου, αν φέτος τό βράδυ
της Αναστάσεως,
παραμεινεις καί μετά τό ''Χριστός Ανέστη''
μέχρι το τέλος τής Θ. Λειτουργείας,
καί ακούσεις μέ προσοχή όλη τήν Αναστάσιμη υμνολογία ,
θά λαβεις τίς απαντήσεις..τήν παρηγορία από το ''Χριστός Ανέστη''καί τήν χαρά της Αναστάσεως χαρά μου.

Έτσι αν ζούμε εμείς οι χριστιανοί κριτήριο μας γίνεται όχι το παρόν με τα αξεπέραστα προβλήματά του, αλλά το μέλλον, το άνωθεν και το καθ΄ ομοίωσιν. Πρόκειται για μια αλλαγή του όλου ανθρώπου, σαν αντί να κοιτάζει προς την Δύση, να κοιτάζει προς την Ανατολή. Στην Ανατολή από όπου θα έλθει ο Χριστός κατά τη Δεύτερη ένδοξη Παρουσία του. Είναι στροφή από τον ατομισμό και τον θάνατο, προς τον Ερχόμενον, τον Άλλον, άνθρωπο και Θεό. Δεν είναι τυχαίο πως και τους νεκρούς μας ακόμα τους θάπτουμε με το πρόσωπό τους προς την Ανατολή, ως ένδειξη της σχέσης τους με τον Χριστό και της προσδοκίας τους για τον ερχομό του νικητή του θανάτου.

Πιστεύω πως ζωή μετά το θάνατο δεν υπάρχει. Σκέφτομαι το εξής (δε ξέρω κατά πόσο είναι λογικό το σκεπτικό μου).. όλοι οι άνθρωποι βασικά θέλουν να ζήσουν για πάντα. Αυτή η θέληση τους (με το σκεπτικό πάντα ότι υπάρχει ο θάνατος) τους ωθεί να βγάλουν κάποια σκεπτικά περί αθανασία της ψυχής κτλ. Όσοι πάλι λένε.. μα εγώ δε θέλω να ζήσω για πάντα σίγουρα όταν θα έρθει η ώρα να φύγουν απ τη ζωή τότε θα το ξανασκεφτούν. Άρα το σκεπτικό μου καταλήγει στο συμπέρασμα του γιατί πεθαίνουμε.. σας κούφανα ε;
darki μίλησες για την ορθοδοξία. Όπως ξέρεις η ορθοδοξία βασίζεται στην Αγία γραφή. Ας εξετάσουμε λοιπόν την γραφική άποψη για αυτό το θέμα. Πρώτα από όλα ας δούμε τα εδάφια στο Γένεσης 1:28 και 31. Εκεί αναφέρει ότι ο Αδάμ πλάστηκε ως ψυχή, δε του δόθηκε ψυχή. Επίσης τα εδάφια: Ιεζεκιήλ 18:4, Ησαΐας 53:12 και Ιωβ 11:20 μας λένε ότι εκείνο που πεθαίνει είναι ο άνθρωπος, άρα η ψυχή. Τα εδάφια Εκκλησιαστής 9:5,10 και Ψαλμοί 146:3 και 4 μας λένε καθαρά ότι οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα με απλά λόγια δε γνωρίζουν τίποτα. Τέλος τα εδάφια Ιωάννης 11:11-14,23-26 και Πράξεις 7:60 μας λένε ότι οι νεκροί κοιμούνται και απλώς περιμένουν ανάσταση.
Μαρίνα τα θερμά μου συλλυπητήρια για τον πατέρα σου.

Θανατος = αναγεννηση

ΑΓΑΠΗΤΑ ΜΕΛΟΙ

ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΟ ΖΩΗ,Ο ΑΝΘΡΟΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ <<ΠΡΟΣΟΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ>> ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΕΡΝΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΡΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΡΙΤΙΡΙΑ ΞΑΝΑΖΕΙ .ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΤΑΙ ΚΑΙ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΗ ΘΕΩΣΗ.
ΣΑΣ ΚΟΥΦΑΝΑ Ε?
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΣΚΕΦΤΗΤΑΙ ΤΟ.

ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΛΕΟΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΑΠΕΤΡΕΨΕ?ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΤΑΝ ΚΑΤΑΠΑΝΩ ΜΟΥ ΕΝΑ ΦΟΡΤΗΓΟ ΚΑΙ ΩΣ ΔΙΑΜΑΓΕΙΑΣ(ΝΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΩ)ΠΕΡΑΣΕ ΞΥΣΤΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΕΧΕΤΑΙ ΝΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ?ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ...............ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.....
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΓΥΡΗΣ

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΔΩ.ΤΟ ΕΧΩ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Κ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ Κ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ!ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ.Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Κ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΟΓΔΟΟ ΜΗΝΑ ΜΠΗΚΑ ΕΚΤΑΚΤΩΣ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΝΑΡΚΩΣΗ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΜΗΣΑΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΝΑΣ ΥΠΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΝΟΙΩΣΑ ΝΑ ΜΕ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ (ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΕΡΘΕΙ)ΜΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΤΕ ΜΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΣΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΕΤΟΥΣΑ,ΤΟ ΡΟΛΟ¨Ι ΕΔΕΙΧΝΕ 2:35,ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΔΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΨΗΛΑ(ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑ ΑΜΕΣΩΣ)ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗΣ.ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΟ ΛΙΒΑΔΙ,ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΦΑΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΔΕΝΤΡΑ ΨΗΛΑ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΝΑ ΛΙΚΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΑΛΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΑΕΡΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΟΙΩΘΑ,Ο ΗΛΙΟΣ ΗΤΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ.ΑΚΟΥΣΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΞΥΠΝΑ,ΠΑΡΕ ΑΝΑΣΑ Κ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΙ ΞΥΠΝΙΑ ΗΔΗ.ΕΝΟΙΩΘΑ ΥΠΕΡΟΧΑ,ΟΥΤΕ ΠΟΝΟΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΓΑΛΗΝΗ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Κ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΚΟΙΤΑΖΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ Κ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΟΤΑΝ ΠΛΗΣΙΑΖΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΡΩΤΑ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΟΝΟΥΣΕ ΑΝ ΕΦΕΥΓΑ ΜΑ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΩ.ΤΟΤΕ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΜΟΥ ΚΟΡΗΣ,ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΔΩ;;ΑΜΕΣΩΣ ΒΟΥΤΗΞΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΤΟΥΝΕΛ ΕΜΟΙΑΖΕ ΣΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΙΟΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΚΟΥΣΑ ΞΑΝΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΝΑ ΛΕΝΕ:ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΛΜΟ.Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΑ ΗΤΑΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ..ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΖΩΗ!ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΝΟΙΩΘΑ ΕΝΟΧΗ ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Κ ΤΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΕΔΩ.ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΝΤΟΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΤΥΧΙΑ Κ ΓΑΛΗΝΗ