Οι χαρακτήρες μπορούν να αλλάξουν?

Οι χαρακτήρες μπορούν να αλλάξουν?

Εσείς πιστεύετε ότι μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει έναν άντρα ή ένας άντρας να αλλάξει μια γυναίκα?

Δηλ. Όταν ένα ζευγάρι είναι μαζί (παντρεμένο ή μη) μπορεί ένας από τους δύο να αλλάξει τον σύντροφο του με τα δικά του πιστεύω και θέλω? Μπορεί να του/της αλλάξει κάποιες συνήθειες του, την εμφάνιση του, την συμπεριφoρά του, τις συνήθειες που έχει, γενικά κάποια πράγματα που δεν αρέσουν στο σύντροφο να τον/την επηρεάσει και να τον/την κάνει όπως τον/την θέλει? (Φυσικά δεν το κάνουν από κακία.)

Γνώμη δική μου είναι ότι μπορούν. Έχω προσέξει φίλους μου και από το οικογενειακό περιβάλλον όπου ζω, ότι όσοι έχουν παντρευτεί, ή έχουν δεσμό, ο/η σύντροφος τους, τους έχει αλλάξει κατά πολύ. Είτε ως προς την εμφάνιση τους, είτε ως προς την συμπεριφορά τους, είτε ως προς τις συνήθειες τους που έκαναν παλιά, είτε οι παρέες που είχαν, είτε ως προς τον τρόπο που μιλούσαν και μιλούν, τους τόπους και τον τρόπο που κάποτε διασκέδαζαν και άλλα πολλά που μπορεί να σκεφτεί και να δει κάποιος. Και να φανταστείτε οι ίδιοι δεν μπορούν να το καταλάβουν ότι ο/η σύντροφός τους, τους έχει αλλάξει.

Τελικά όταν κάποιος έχει σύντροφο, είναι αναγκαστικό να αλλάξεις συνήθειες και χαρακτήρα για να είστε και οι δύο αγαπημένοι και ευχαριστημένοι με την σχέση σας και γενικά με την υπόλοιπη ζωή σας?

ξεδι μινδ τριψξ ιιι

De tha allaza ton xaraktira tis sintrofou mou...Alloste gia ayto eimai mazi tis epidi
tin apodextika opos einai .... Den einai o skopos mias sxesis na allaxeis ton allon alla na ton dexesai gia ayto pou einai kai na meineis o eaytos sou

Αν και το θέμα αυτό έχει ξαναειπωθεί, στην ενότητα: "Προσωπική βελιτίωση", εδώ το τοποθετείς σε άλλη βάση.

Βέβαια, η προσωπική βελτίωση αφορά στα ζευγάρια, όσο και στον καθένα ξεχωριστά.

Όταν είμαστε μόνοι μας, τότε έχουμε μία δική μας πορεία...

Όταν αποφασίζουμε ότι θα είμαστε και με κάποιον άλλον, τότε οι δύο διαφορετικές πορείες ως τώρα, γίνονται μία.

Φυσικά, αυτό δεν γίνεται εξ' αρχής.

Όσο προχωρά η σχέση, οι πορεία γίνεται κοινή.

Κάτι τέτοιο πραγματοποιείται σε μακροχρόνιες σχέσεις ή μέσα στο γάμο.

Όπως και να' χει, με τον άνθρωπό μας υπάρχει καθημερινή επαφή και αλληλεπίδραση, σχηματίζεται μια δυναμική, που μετά το γάμο το λέμε οικογένεια, ενώ πριν το λέμε δεσμό ή σχέση.

Η άποψη του συντρόφου μας για εμάς, αλλά και για τα πράγματα, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα μέσα μας και μαζί με τις δικές μας απόψεις, μέρα με τη μέρα το ζευγάρι πορεύεται με "δική του" συμπεριφορά, δική του δυναμική, αξίες ή οτιδήποτε άλλο.

Συνεπώς, δεν αλλάζουμε το σύντροφό μας και ούτε αυτός μας αλλάζει, είναι μια διαδικασία που έρχεται από μόνη της με το πέρασμα του χρόνου και για το καλό της σχέσης αυτής.

Αν θα γίνει κάτι τέτοιο, τότε είναι σίγουρο ότι το ζευγάρι θα οδηγηθεί, αργά ή γρήγορα στο χωρισμό.

Κοίταξε να δείς...

Μια γυναίκα δεν σταματά ποτέ να ελπίζει οτι ο άντρας της κάποια μέρα θα αλλάξει, αλλά, αλλοίμονο(!) αυτός παραμένει μια ζωή ίδιος!

Ενώ, ένας ανδρας πάντα ελπίζει οτι η γυναίκα του θα παραμείνει για πάντα όπως τη γνώρισε (!), αλλά εκείνη αλλάζει!

Τι να πεί κανείς... that's life

Πριν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον σύντροφο, ας προσπαθήσουμε πρώτα να αλλάξουμε τον εαυτό μας...

Φιλάκια σε όλους!

Παράθεση:
Originally posted by neo-yio
Εσείς πιστεύετε ότι μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει έναν άντρα ή ένας άντρας να αλλάξει μια γυναίκα?

Δηλ. Όταν ένα ζευγάρι είναι μαζί (παντρεμένο ή μη) μπορεί ένας από τους δύο να αλλάξει τον σύντροφο του με τα δικά του πιστεύω και θέλω? Μπορεί να του/της αλλάξει κάποιες συνήθειες του, την εμφάνιση του, την συμπεριφoρά του, τις συνήθειες που έχει, γενικά κάποια πράγματα που δεν αρέσουν στο σύντροφο να τον/την επηρεάσει και να τον/την κάνει όπως τον/την θέλει? (Φυσικά δεν το κάνουν από κακία.)

Γνώμη δική μου είναι ότι μπορούν. Έχω προσέξει φίλους μου και από το οικογενειακό περιβάλλον όπου ζω, ότι όσοι έχουν παντρευτεί, ή έχουν δεσμό, ο/η σύντροφος τους, τους έχει αλλάξει κατά πολύ. Είτε ως προς την εμφάνιση τους, είτε ως προς την συμπεριφορά τους, είτε ως προς τις συνήθειες τους που έκαναν παλιά, είτε οι παρέες που είχαν, είτε ως προς τον τρόπο που μιλούσαν και μιλούν, τους τόπους και τον τρόπο που κάποτε διασκέδαζαν και άλλα πολλά που μπορεί να σκεφτεί και να δει κάποιος. Και να φανταστείτε οι ίδιοι δεν μπορούν να το καταλάβουν ότι ο/η σύντροφός τους, τους έχει αλλάξει.

Τελικά όταν κάποιος έχει σύντροφο, είναι αναγκαστικό να αλλάξεις συνήθειες και χαρακτήρα για να είστε και οι δύο αγαπημένοι και ευχαριστημένοι με την σχέση σας και γενικά με την υπόλοιπη ζωή σας?

Κανείς δεν μπόρεσε να αλλάξει το χαρακτήρα του άλλου.
Είναι απόλυτα ουτοπιστικό και κατά συνέπεια κάθε προσπάθεια, αποδεικνύεται επίπονη και το χειρότερο, μάταιη!

Τώρα, μια εναρμόνιση στα 'θέλω' και στα 'πιστεύω', του συντρόφου μπορεί να γίνει, αλλά αυτό δεν είναι αλλαγή του χαρακτήρα.

Εδώ δεν καταφέρνουμε να διορθώσουμε το χαρακτήρα των παιδιών που υποτίθεται πως τον διαμορφώνουν μέσα στον ίδιο χώρο, έχοντας τα ίδια βιώματα και την ίδια μεταχείρηση.

Για μένα, ο άνθρωπος γεννιέται και όποιος προσπάθησε να αποδείξει το αντίθετο - ότι 'γίνεται'- πλανήθηκε, ταλαιπώρησε και ταλαιπωρήθηκε......

Συμφωνώ μαζί σου, neo-yio. Ναι, ό άνθρωπος αλλάζει μέσα από τη σχέση του!

Φυσικά και αλλάζουν οι άνθρωποι μέσα από τη σχέση τους. Είναι απόλυτα ουτοπιστικό να πιστεύει κανείς ότι θα παραμείνει όπως είναι και κατά συνέπεια κάθε προσπάθειά του να μείνει απαράλλαχτος αποδεικνύεται εγωιστική και το χειρότερο; ψυχοφθόρα για τη σχέση!

Για μένα, ο άνθρωπος γίνεται και όποιος επιμένει ότι ο άνθρωπος μόνο γεννιέται, μάλλον προσπαθεί να καμουφλάρει την απροθυμία του για αυτοβελτίωση, τη μη δυσανεξία στην εποικοδομητική κριτική και τελικά μάλλον πρόκειται για κάποιον νάρκισσο που παίρνει τον εαυτό του πολύ πιο σοβαρά από ό,τι τον παίρνουν οι άλλοι και που εννοεί να παραμείνει ο ίδιος και απαράλλαχτος χαρακτήρας που γεννήθηκε. Ίσως ο ίδιος αυτός άνθρωπος να στέλνει συγχαρητήριο τηλεγράφημα στη μάνα του κάθε μέρα, ξέρω εγώ;

Παράθεση:
Originally posted by neo-yio
Εσείς πιστεύετε ότι μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει έναν άντρα ή ένας άντρας να αλλάξει μια γυναίκα?

Δηλ. Όταν ένα ζευγάρι είναι μαζί (παντρεμένο ή μη) μπορεί ένας από τους δύο να αλλάξει τον σύντροφο του με τα δικά του πιστεύω και θέλω? Μπορεί να του/της αλλάξει κάποιες συνήθειες του, την εμφάνιση του, την συμπεριφoρά του, τις συνήθειες που έχει, γενικά κάποια πράγματα που δεν αρέσουν στο σύντροφο να τον/την επηρεάσει και να τον/την κάνει όπως τον/την θέλει? (Φυσικά δεν το κάνουν από κακία.)

Γνώμη δική μου είναι ότι μπορούν. Έχω προσέξει φίλους μου και από το οικογενειακό περιβάλλον όπου ζω, ότι όσοι έχουν παντρευτεί, ή έχουν δεσμό, ο/η σύντροφος τους, τους έχει αλλάξει κατά πολύ. Είτε ως προς την εμφάνιση τους, είτε ως προς την συμπεριφορά τους, είτε ως προς τις συνήθειες τους που έκαναν παλιά, είτε οι παρέες που είχαν, είτε ως προς τον τρόπο που μιλούσαν και μιλούν, τους τόπους και τον τρόπο που κάποτε διασκέδαζαν και άλλα πολλά που μπορεί να σκεφτεί και να δει κάποιος. Και να φανταστείτε οι ίδιοι δεν μπορούν να το καταλάβουν ότι ο/η σύντροφός τους, τους έχει αλλάξει.

Τελικά όταν κάποιος έχει σύντροφο, είναι αναγκαστικό να αλλάξεις συνήθειες και χαρακτήρα για να είστε και οι δύο αγαπημένοι και ευχαριστημένοι με την σχέση σας και γενικά με την υπόλοιπη ζωή σας?

Παράθεση:
Originally posted by nemrod
Κανείς δεν μπόρεσε να αλλάξει το χαρακτήρα του άλλου.
Είναι απόλυτα ουτοπιστικό και κατά συνέπεια κάθε προσπάθεια, αποδεικνύεται επίπονη και το χειρότερο, μάταιη!

Τώρα, μια εναρμόνιση στα 'θέλω' και στα 'πιστεύω', του συντρόφου μπορεί να γίνει, αλλά αυτό δεν είναι αλλαγή του χαρακτήρα.

Εδώ δεν καταφέρνουμε να διορθώσουμε το χαρακτήρα των παιδιών που υποτίθεται πως τον διαμορφώνουν μέσα στον ίδιο χώρο, έχοντας τα ίδια βιώματα και την ίδια μεταχείρηση.

Για μένα, ο άνθρωπος γεννιέται και όποιος προσπάθησε να αποδείξει το αντίθετο - ότι 'γίνεται'- πλανήθηκε, ταλαιπώρησε και ταλαιπωρήθηκε......

Μετρημένος. Σωστός !

Συμφωνώ με την Giabbass και βέβαια συμβαίνει αλλαγή με την μακροχρόνια σχέση στον τρόπο ζωής που επηρεάζει και τους χαρακτήρες σε ένα νέο επίπεδο και αυτό δεν γίνεται πάντα συνειδητά αλλά και ασυνείδητα .Πριν την σχέση ο καθένας ζούσε με βάση τις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες ,μετά τη σχέση ζει σκεφτόμενος και τις ανάγκες και τις προτεραιότητες και του συντρόφου του .

Όλος ο τρόπος ζωής αλλάζει το κέντρο βάρους δεν πέφτει πια στη στήριξη του «εγώ » αλλά του « εμείς » .Αυτό από τη μια δημιουργεί μια νέα απελευθερωτική διάσταση της ζωής , δημιουργεί όμως και συμβιβασμούς στις προηγούμενες επιλογές. Είναι πολύ όμορφο να νιώθει κανείς την ψυχική του ολοκλήρωση στη σχέση , μαζί με τον σύντροφο του , γιατί αν νιώθει καταπιεσμένος και συμβιβασμένος τότε η ισορροπία έχει διαταραχθεί και χρειάζεται αποκατάσταση με τη βοήθεια και από τους δύο συντρόφους .

Πιστεύω ότι βασικό στοιχείο που παίζει ρόλο στο πως θα γίνει η αλλαγή στον τρόπο ζωής του καθενός είναι το πώς μπορεί να αγαπήσει ο καθένας σε ένα ζευγάρι .Δεν μπορεί να αγαπήσει ο κάθε άνθρωπος δυνατά , ούτε μπορεί ο καθένας να αγαπήσει σε βαθμό αυτοθυσίας , πάνω από την ίδια του την υλική ασφάλεια .

Αν βάζει κανείς την υλική απόκτηση πάνω από τις όμορφες ερωτικές στιγμές πληγώνει τη σχέση . Αν πάλι αγαπά κανείς ασφυκτικά , πιεστικά , με ανασφάλεια και ζήλια τότε καθιστά ανήσυχο τον σύντροφο του γιατί του δημιουργεί την εντύπωση ότι θέλει να τον ελέγχει συνεχώς .Πιστεύω ότι το να αγαπάς έναν άνθρωπο σημαίνει να επιθυμείς το καλό για αυτόν και να τον αφήνεις απόλυτα ελεύθερο δείχνοντας του εμπιστοσύνη . Σε τελική ανάλυση οι φόβοι φέρνουν φόβους , η εμπιστοσύνη φέρνει εμπιστοσύνη , η αγάπη φέρνει αγάπη .

Επίσης είναι έγκλημα να ζητάς από αυτόν που αγαπάς να σε ανταμείψει για την αγάπη σου .Πρέπει να είσαι ικανοποιημένος επειδή του έκανες το καλό , απλά και μόνο σαν απόδειξη της δικής σου ουσίας. Τα δώρα της ψυχής και του σώματος έχουν αξία αν αυτός που τα δίνει τα δίνει με την καρδιά του κι αν αυτός που τα δέχεται τα δέχεται με την καρδιά του . Αν κανείς αρπάξει το δώρο με το ζόρι ή το δεχτεί από τον άλλο αλλά δεν τον αγγίξει τότε αυτόματα το δώρο χάνει την αξία του .Για μένα δώρα δεν είναι μόνο τα υλικά αλλά ακόμη κι ένα χαμόγελο , μια ζεστή αγκαλιά , ένα χάδι , μια γλυκιά κουβέντα , ένας περίπατος στην ακρογιαλιά .Μέσα στα απλά πράγματα κρύβεται η γαλήνη και το φως μιας σχέσης .

Σε σχέση με το ερώτημα που τέθηκε αν ο άνθρωπος γενιέται ή γίνεται η απάντηση είναι ότι όλα παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και η κληρονομικότητα και οι κοινωνικές συνθήκες και οι προσωπικές σχέσεις και οι προσωπικές επιλογές σε όλους τους τομείς που δρούμε .Έχουμε μεγάλο βαθμό αυτενέργειας και οι επιλογές μας μας επηρεάζουν .Με άλλα λόγια "όπως στρώσουμε κοιμώμαστε ". Οι άνθρωποι που αγαπάμε και βέβαια μας επηρεάζουν πιο πολύ από τους άλλους γιατί έχουν ιδαίτερη θέση στην καρδιά μας κι εμείς επηρεάζουμε την δική τους εξέλιξη .Αυτός είναι και ένας μεγάλος βαθμός της προσωπικής μας ευθύνης , δηλαδή να γίνουμε καλύτεροι για να δώσουμε φως σε αυτούς που αγαπάμε κι όχι σκοτάδι .. .

Τέλος πιστεύω ότι δεν υπάρχουν συνταγές , ο δρόμος της ολοκλήρωσης του εαυτού μας και της ολοκλήρωσης του συντρόφου μας μέσα στη σχέση φτιάχνεται περπατώντας . Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα κάθε ταξίδι είναι ένας δρόμος εμπειρίας και ωρίμανσης , χωρίς αυτό δεν θα βγαίναμε στο δρόμο της αναζήτησης , όπως λέει κι ο ποιητής .Κι αν το ταξίδι διαρκεί μακροπρόθεσμα με έναν άνθρωπο αποκτά μιαν άλλη γλυκάδα , μιαν άλλη ομορφιά γιατί οι ανεξάρτητοι δρόμοι ολοκλήρωσης γίνονται ένας ...

Οι χαρακτήρες νομίζω μπορούν να αλλάξουν στα σημέιο, αλλά κατά βάση μένουν οι ίδιοι! Δεν πιστεύω ότι αλλάζει ο άνθρωπος, μπορεί να συμβιβαστεί σε μεγάλο βαθμό ίσως αλλά όχι και να αλλάξει..

Καλο θα ηταν ν αγαπαμε τους συντροφους οπως ειναι.
Σιγουρα θα πρεπει ν αλλαξουν καποιες παλαιοτερες συνηθειες αν αυτο γινει και απο τους δυο ομως.

Αν ενας απο τους δυο κανει υποχωρησεις τοτε αργα η γρηγορα θα ξεσπασει.
Κι αυτο γιατι ο ανθρωπος δεν αλλαζει ποτε.

Δεν είναι ότι αλλάζει ο χαραχτήρας τους, αυτός σε γενικές γραμμές μένει πάντα ο ίδιος, αλλά όταν ένα ζευγάρι ζει αρκετό καιρό μαζί, παίρνουν πολλά στοιχεία ο ένας από τον άλλον, υιοθετούν σε πολλά σημεία κοινή συμπεριφορά, επιρρεάζονται στον τρόπο σκέψης και όλα αυτά χωρίς να πιέζονται ή να το καταλαβαίνουν.

Για να είσαι με κάποιον δηλώνει πρώτα απ' όλα ότι τον εκτιμάς και τον θαυμάζεις, οπότε είναι φυσικό να σε πείθει να βλέπεις και να αντιμετωπίζεις μερικά πράγματα με τον τρόπο που τα βλέπει αυτός , έστω κι αν είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που είχες μέχρι τώρα.

Η απάντησή μου δυστυχώς θα ναι πολύ γενική,μονόπλευρη, ίσως ρατσιστική και απόλυτη.
"Το μόνο που μπορείς ν' αλλάξεις σ' έναν άντρα είναι,οι πάνες στην΄βρεφική και γεροντική ηλικία"
Δυστυχώς αλλά έτσι είναι
(Απορία.....γιατί να θέλεις σώνει και καλά ν' αλλάξεις κάποιον; Δεν χάνει έτσι την πρωτοτυπία του,την ελευθερία του;Μήπως τα κίνητρα είναι εγωιστικά

Παράθεση:
Originally posted by sun-rain
Δεν είναι ότι αλλάζει ο χαραχτήρας τους, αυτός σε γενικές γραμμές μένει πάντα ο ίδιος, αλλά όταν ένα ζευγάρι ζει αρκετό καιρό μαζί, παίρνουν πολλά στοιχεία ο ένας από τον άλλον, υιοθετούν σε πολλά σημεία κοινή συμπεριφορά, επιρρεάζονται στον τρόπο σκέψης και όλα αυτά χωρίς να πιέζονται ή να το καταλαβαίνουν.

Για να είσαι με κάποιον δηλώνει πρώτα απ' όλα ότι τον εκτιμάς και τον θαυμάζεις, οπότε είναι φυσικό να σε πείθει να βλέπεις και να αντιμετωπίζεις μερικά πράγματα με τον τρόπο που τα βλέπει αυτός , έστω κι αν είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που είχες μέχρι τώρα.

Να συμφωνήσω με την sun-rain.

Το σίγουρο είναι οτι δεν αλλάζουν οι χαρακτήρες....αλλάζουν οι απόψεις, ο τρόπος ζωής, οι συμπεριφορές...ότι ακριβώς αλλάζει και διαμορφώνεται με το χρόνο. Είτε αυτό έχει να κάνει με το να βρίσκεται το άτομο σε μια σχέση είτε όχι.

Ο χαρακτήρας παραμένει ο ίδιος, στα βασικά στοιχεία που τον προσδιορίζουν.

Οι βλέψεις για "αλλαγή" σ'ένα ζευγάρι από τον έναν σύντροφο στον άλλο, είναι ότι πιο ανούσιο και ουτοπικό...είτε θέλουμε και αγαπάμε τον άλλο γι'αυτό που είναι...είτε καλύτερα να βάλουμε πλώρη γι'αλλού.

Η φυσιολογική εναρμόνιση ενός ζευγαριού δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αλλαγή χαρακτήρων...

Ο χαρακτήρας θέλωντας και μη αλλάζει, ή καλύτερα προσαρμόζεται, όταν θέλεις να είσαι σε μια σχέση. Το να προσπαθεί όμως κάποιος να αλλάξει τον χαρακτήρα του συντρόφου του σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα είναι λάθος. Ο κάθε άνθρωπος έχει την προσωπικότητά του και αυτή υποτίθεται οτι μας έλκει σε αυτόν.

Ο χαρακτήρας του ανθρώπου πιστεύω ότι δύσκολα αλλάζει όταν έχει έρθει πλέον η ηλικία του "ζευγαρώματος"...
Σε μία σχέση δεν αλλάζουμε, απλά συμβιβαζόμαστε μέσα από κοινωνικές συμπεριφορές.

Από την άλλη πλευρά το να προσπαθείς να κάνεις τον άλλο να αλλάξει σημαίνει δύο πράγματα:

1. Δεν είναι ο άνθρωπος σου και προσπαθείς να τον "φτιάξεις" να μοιάζει.

2. Αυτός που το κάνει προσπαθεί να αναδειχθεί απέναντι στους άλλους, λόγω σοβαρών "συμπλεγμάτων", προσπαθώντας να το παίξει "μικρός θεός"...

Και κλείνοντας...θα πω...την άποψη μου:

ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ...
ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ...
ΑΠΛΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ...
ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΣ...

Δεν είναι ντροπή να αλλάξει κανείς χαρακτήρα λόγω μίας σχέσης. Απλά λένε ότι τα καλά μυαλά είναι σαν τα καλά κασμίρια: μία φορά κάνουν τσάκιση. 'Οταν κάποιος μπει σε μία σχέση κατασταλαγμένος, δύσκολα θα αλλάξει κάτι βασικό στο χαρακτήρα του.

Οι συμπεριφορές αλλάζουν και πολλές αμοιβαίες υποχωρήσεις γίνονται για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ έκοψα το κάπνισμα χάρη στην πρώην μου (ήθελε να το κόψει η ίδια και όταν ο άλλος καπνίζει δεν γίνεται). Ήταν η καλύτερη υποχώρηση που έκανα στη ζωή μου.

Αν σκεφτεί κανείς ότι αλλάζει η όλη χημεία του σώματος σε μία σχέση, τότε η συμπεριφορά προφανώς αλλάζει. Ο χαρακτήρας αν με ρωτήσετε είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που κάποιος έχει σε όλη του τη ζωή και αλλάζουν μόνο από παθολογικό πρόβλημα.

Τον χαρακτήρα μας τον διαμορφώνουμε στην παιδική μας ηλικία.
Μετά από αυτή την ηλικία ο χαρακτήρας ΔΕΝ αλλάζει.
Βελτιώνεται.......

Πιστεύω και εγώ οτι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου δεν αλλάζει.
Εκείνο που γίνεται όταν βρεθεί κάποιος σε μία σχέση είναι ότι προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες που βρίσκει μπροστά του. Ο άνθρωπος είναι προσαρμόσιμος σε κάθε νέο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εύκολα ή δύσκολα, αργά ή γρήγορα μέσω του χαρακτήρα του.
Αν πιέσεις κάποιον να συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπο οδηγεί πάντα σε αποτυχία και αργά ή γρήγορα σε καταστροφή της σχέσης.

Αυτά, έτσι λίγα, από την πρόσφατη εμπειρία μου.

Να τον αλλάξει όχι...εξάλου αυτό που αγάπησε, αυτό που την τράβηξε ήταν αυτός και μόνο αυτός ο χαρακτήρας που τώρα θέλει να αλλάξει...γιατί;
Το μόνο που θα καταφέρει είναι συνεχής γκρίνια...γιατί;
Αυτό που είναι δυνατό αν αλλάξει σ' έναν άνθρωπο είναι πράγματα που θα τον βοηθήσουν να γίνει καλύτερος και τίποτα άλλο...
Γιατί πάντα μια γυναίκα να θέλει και να προσπαθεί αν αλλάξει έναν άντρα και ένας άντρας όχι;
Γιατί ψάχνουμε το τέλειο...αγαπήσα αυτό που πρωτοσυναντήσαμε ή την εικόνα που φτιάξαμε για αυτόν;
Ίσως να πρέπει τελικά να αλλάξουμε εμείς...να αλλάξουμε τις υπερβολικές μας απαιτήσεις....και τα υπεράνθρωπα πρότυπα που κατακαιρούς δημιουργούμε...
Ας αγαπήσουμε τους συντρόφους μας γι' αυτό που πραγματικά είναι κι αν δεν μπορούμε ας ψάξουμε για κάτι άλλο...μια γυναίκα θα δεχόταν να αλλάξει;