Αθηναιοι και μη!

Αθηναιοι και μη!

Ολοι μας εχουμε λιγο πολυ γνωρισει ατομα απο διαφορετικα μερη της ελλαδος! Ειτε λογω σπουδων ειτε λογω στρατου(για τους ανηρ της παρεας)..ειτε....ειτε.....
Αλλωστε πολλα απο τα μελη του σαιτ ειναι απο επαρχια!
Και εγω μην εχοντας μεγαλωσει Αθηνα και εχοντας γνωρισει ελληνες απο πολλα διαφορετικα μερη της ελλαδος εκανα την εξης διαπιστωση:
Τα ατομα απο λαμια και πανω ή πχ βολο ειναι πιο ανοικτα, πιο εξω καρδια......καλα για Θεσσαλονικη δεν μιλαω...την λατρευω!
ειχα παει προχθες στο ΔΙΚΑΤΣΑ και περιμεναν ατομα απ' εξω απο κοζανη, ξανθη, ηγουμενιτσα, καλαματα και αθηναιοι!
μου εκανε εντυπωση που τα ατομα αυτα επιασαν συζητηση αμεσως ενω εβλεπα πιο περα, ατομα της πολης μας να μην ανοιγονται αρχικα απλως να παρακολουθουν και μετα να συμμετεχουν!
Εσεις το εχετε παρατηρησει?
Τα μελη απο την επαρχια τι λενε?
Υ.Γ.: εννοειτε οτι ειναι και θεμα ανθρωπου......εννοειτε επισης οτι δεν το λεω κακοπροαιρετα για τους αθηναιους-ουτες ή αλλως η αθηνα ολες οι επαρχιες μαζι ειναι και εγω απο εδω κοντα ειμαι οποτε δεν εξαιρουμε!

Καταλαβα......
ή ολοι συμφωνειτε ή ολοι με βριζετε!
ή....ολοι βαριεστε αυτο το θεμα!
να παρει........

H αρνητικότερη των εντυπώσεων. όταν ήσυχα και πανέμορφα μέρη κατακλύζονται από Αθηναίους ? τουρίστες οι οποίοι έχουν ως μοναδικό τους μέλημα να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Χαλάνε τον κόσμο, φωνάζουν, μαλώνουν τα βλαστάρια τους ,υπενθυμίζουν την καταγωγή τους, δεν τους αρέσει ποτέ το φαγητό και οι υπηρεσίες, στο τέλος οι γηγενείς φορτώνουν το ΙΧ τους με 40 τόνους επαρχιακά αγαθά και μόλις τους πάρεις τηλέφωνο να τους πληροφορήσεις πως θα τους ανταποδώσεις την επίσκεψη, το πρώτο που ακούς είναι......."θα μείνετε πολύ???????"

Αθηναίεεεες, Αθηναίοι, Θράκες και Μακεδόοονες, Σαλαμίνιοι και Αχαιοί, Λαιστρυγόνες και Κύυυκλωπες, Πομάκοι και Ακαρνάνες, Αιτωλοί, Εσθονοί, Νεοζηλανδοί, Υπερκαυκάσιοι, Μάο μάο .....

Θα σου πω τι συνέβει χθες το βράδυ όταν είχα βγει για ποτό με τη φίλη μου. Η κοπέλα που μας σέρβιρε ήταν τόσο κοινωνική και ανοικτή που την γνωρίσαμε και μετά καθόμασταν και τα λέγαμε. Η πρώτη διαπίστωση που κάναμε ήταν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ήταν από την πόλη μας. Κι όντως ήταν Αθηναία!
Νομίζω είναι θέμα ανθρώπου. Ίσως μπορεί να βγει ένας γενικός κανόνας για κάποιες ομάδες. Όπως για πχ οι Έλληνες φοιτητές στο Λονδίνο σνόμπαραν την φίλη μου επειδή ήταν από επαρχία. Νομίζω με τέτοια άτομα δεν αξίζει να ασχολήσε& δεν φταίει το από που είναι αλλά το με τι ιδέες έχουν διαπαιδαγωγηθεί.

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ.ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΣΚΗΜΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ.ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΗΡΕΜΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΛΟΓΩ ΡΥΘΜΩΝ ΖΩΗΣ..

Αθηναίοι εσείς; Βλαχάκι εγώ!!!

Γιατί σαν βλαχάκι είμαι πιο αγαπησιάρικο, πιο ανοιχτόκαρδο, πιο ζουζουνιάρικο, πιο φιλικό, πιο τρελλούτσικο...

Γιατί αν φωνάξεις στην επαρχία, θα βγουν κάποιες ψυχές στο δρόμο να βοηθήσουν...

Γιατί αν σε δουν να μαζεύεις χόρτα, θα βάλουν ένα χεράκι να τελειώνεις πιο γρήγορα...

Γιατί ε...τι να κάνουμε ρε παιδί μου...είμαστε πιο αυθόρμητοι, ίσως γιατί φοβόμαστε λιγότερο...

Θα ήθελα να πω κάτι και παρακαλώ να μη το πάρουν αρνητικά όσοι είναι από τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Είμαι τυχερός και φυσικά ευτυχισμένος, που γεννήθηκα στη Λαμία κι όχι στην Αθήνα, ή σε κάποιο άλλο αστικό κέντρο...
Γνωρίζω τη μισή πόλη μου, περνάω όμορφα και επικοινωνώ με όλους.
Δεν αναγκάζομαι να κοιτώ αυτές τις κατεβασμένες φάτσες στα μετρό και στα τρόλεις κι ούτε να τρέχω σα παλαβός να προλάβω το επόμενο που φέυγει για μοναστηράκι....
Απολαμβάνω τα καλύτερα προιόντα της μαμάς φύσης και έχω θάλασσα και βουνό στα πόδια μου όποτε θέλω.
Εξασφάλισα για τα παιδιά μου ηρεμία και περισσότερη ασφάλεια, για να μεγαλώσουν σωστά..έξω από τα κονσερβοκούτια....
Πάω στη δουλειά μου 15 λεπτά πριν, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς να σηκωθώ 3 ώρες νωρίτερα.
Έχω δυο φανταστικές κατοικίες..ανθρώπινες κι όπως τις γουστάρω, τις οποίες στο κλεινών άστυ θα τις έβλεπα με κυάλια...
Το μόνο πρόβλημα που ουσιαστικά δεν είναι γιατί μπορώ να ταξιδέυω, είναι τα εμπορέυματα που υπάρχουν πλυθώρα και σε ποικιλία στα κέντρα. Τώρα με το ίντερνετ βρίσκω ότι θέλω, οπότε πάει κι αυτό.
Είμαι ένας ευτυχισμένος επαρχιώτης κι έτσι θέλω να μείνω. Ευχαριστώ Το Θεό γι' αυτό.

Νομίζω ότι την αδικείτε την Αθήνα, Αθηναίοι και μη. Είναι μια όμορφη πόλη με όμορφους ανθρώπους που όμως την έχουν πληγώσει πολύ. Είναι μια πόλη που ασφυκτιά, που ποδοπατείται, που βάλλεται και όμως που αντιστέκεται σθεναρά, που πάλλεται και που σε πείσμα όλων καταφέρνει να παραμένει μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες πρωτεύουσες του κόσμου.

Μου αρέσει να ζω στην Αθήνα, όσο και αν η καθημερινότητα είναι πολύ πιο δυσκολη εδώ. Μπορείς όμως να οργανώσεις έτσι τη ζωή σου, έτσι ώστε να μπορείς να απολαμβάνεις τα καλά χωρίς τα περισσότερα από τα αρνητικά της.

- Μου αρέσει να οδηγώ στη φωτισμένη νυχτερινή Αθήνα
- Μου αρέσει να σκαρφαλώνω στον Λυκαβηττό ή στα Τουρκοβούνια και να τη χαζεύω από ψηλά
- Μου αρέσει να στέκομαι "Σαν επαρχιώτης στην Ομόνοια" (που λέει και ο Σαββόπουλος) και να χαζεύω το πολύχρωμο πλήθος γύρω μου
- Μου αρέσει όταν εγκλωβίζομαι στην κίνηση και γινόμαστε με τα γύρω αυτοκίνητα μια παρέα
- Μου αρέσει που έχω την Πινακοθήκη και το Εθνικό Θέατρο και τη Λυρική Σκηνή και το Αρχαιολογικό / Βυζαντινό / Πολεμικό / Εθνολογικό και Ιστορικό Μουσείο δίπλα μου και την Ακρόπολη στο βάθος ψηλά, έστω κι αν αναδύεται μέσα από το νέφος
- Μου αρέσει που είναι μια πόλη πολύχρωμη που μπορεί να ενσωματώνει τους ξένους - έστω και άγαρμπα- αλλά πάντως τους αφομοιώνει.
- Μου αρέσει να μη με ξέρουν όλοι και να μην τους ξέρω κι εγώ
- Μου αρέσει να είμαι ανώνυμη, ένα πρόσωπο μέσα στο πλήθος
- Μου αρέσει να είμαι στο κέντρο των εξελίξεων, να τις ζω από κοντά και όχι από την τηλεόραση.

Και όταν χρειάζομαι καθαρό αεράκι, να πηγαίνω σε κάποιο από τα ωραία χωριά της πατρίδας μας και να εισπνέω με το τσουβάλι.

Αθήνα

Ανήκω στους γκρινιάρηδες αυτής της πόλης.
Ισως γιατί θέλω 1 ώρα το λιγότερο να φθάσω στο γραφείο μου και ακόμα περισσότερη να γυρίσω.
Ισως γιατί δεν μου λέει κανένας καλημέρα το πρωί-νύχτα που σηκώνομαι για να φύγω.
Ισως γιατί ξεκινάει η μέρα μου μέσα στην κίνηση και τον χαμό, με ανθρώπους αγχωμένους, βιαστικούς, δύστροπους, κακότροπους, κακούς.
Ισως γιατί σε λίγο ο ήλιος για μένα θα ανατέλλει στον Κηφισσό, και θα δύει στο γραφείο.
Ισως γιατί την μοναδική θέση πάρκινγκ στη γειτονιά μου όταν γυρίζω την έχει κρατημένη με ταμπελίτσα κόκα-κόλα η ψιλικατζού μας για την νύφη της.

Λέω και ξαναλέω ότι όνειρό μου είναι να φύγω.
Θα ήθελα ένα Κυκλαδίτικο σπιτάκι σε κάποιο Αιγαιοπελαγίτικο νησάκι να χάνεται η ματιά στο απέραντο γαλάζιο, και να σε τυλίγει η γαλήνη του τοπίου και των ανθρώπων.

Όμως...

Η Αθήνα παραμένει ξελογιάστρα. Μια πολύχρωμη φαντεζί κυρία.
Από το απέραντο γαλάζιο της Καστέλλας, και τη Βάρκιζα, στην Πεντέλη και τη Πάρνηθα.
Από το in club της, στα ρομαντικά ταβερνάκια του Ψυρρή και της Πλάκας.
Από την ανωνυμία, στα στέκια μας.

Βρίσκεις ότι ποθήσει η ψυχή σου. Από λαϊκά στέκια μέχρι κέντρα διαλογισμου κλπ
Και οι άνθρωποί της δεν είναι μόνο "κακοί". Είναι πιο απλοί από τους άλλους πιστεύω. Κατά περίπτωση και πιο αληθινοί (με ότι συνεπάγεται αυτό). Ισως επειδή δεν ξέρουμε ούτε το γείτονά μας για να φοβηθούμε ότι θα μας κουτσομπολέψει ή να κουτσομπολέψουμε. Μάθαμε να μην μας νοιάζει τι θα πει ο διπλανός. (αυτό είναι και καλό και κακό βέβαια, και άπτεται άλλου thread...)
Στην επαρχία εξαιτίας αυτού πολλοί είναι δήθεν.

Όσο γι'αυτό που λες ότι δεν εξωτερικεύονται οι άνθρωποι στην πόλη.

Συμβαίνει όταν πανικόβλητοι τρέχουμε να προλάβουμε τα μετρό και τα τρόλλευ. Δεν νομίζω όμως ότι διαφέρουμε σε τίποτα όταν χαλαρώνουν οι ρυθμοί, και δεν θα ξεχάσω ποτέ τα βράδια στην Πλάκα όπου όλο το μαγαζί γινόμασταν μια παρέα και δεν ήξερες ποιος κέρναγε ποιον, ποιος φλερταρε ποιόν. Οταν αγκαλιά με αγνώστους κάτω από την Ακρόπολη τραγουδούσαμε στα στενάκια ξημερώματα.

Τελικά δεν θα άλλαζα αυτή την πόλη. Την θεωρώ μαγική. Άσε που έχει ότι αγάπησα, και κυρίως τους φίλους μου.

-Ληδάκι

Εχω ζησει στην επαρχια και στην Αθηνα.Μισο-μισο

Αγαπω την Αθηνα αλλα........

Δεν ξερω για τους αλλους ..θα μιλησω για μενα λοιπον.
Ζω στην Αθηνα μονο και μονο λογω επαγγελματικων αναγκαιοτητων.
Η δουλεια που διαλεξα δεν μπορει να προχωρησει στην επαρχια.
Αλλωστε γι'αυτο δεν μαζευομαστε ολοι εδω:

Το τι ψυχοπλακωμα αισθανομαι οταν βγαινοντας εξω δεν αντικρυζω ουρανο ,πρασινο και θαλλασα αλλα την μαυρη μαυριλα των πολυκατοικιων που δεν σου αφηνουν φως και ηλιο να δεις,δεν λεγεται.
Μαλλον αυτος ειναι ενας βασικος λογος για το μουτρα και την καταχνια που μαζι με το αγχος των γρηγορων ρυθμων μας στελνουν αδιαβαστους.

Ονειρο ζωης ειναι να επιστρεψω στα πατρια εδαφη η σε μια επαρχια εστω οπουδηποτε!

Ippea θα γινουμε γειτονοι.Αμην.

ταξιδιαρα ψυχη:

0- 5 Λακωνια
5-11 Αθηνα
11-17 Λακωνια
17-22 Κρητη
22-26 Αθηνα
26-27 Εβρος
27-29 Αθηνα

Εδω το παω εκει το φερνω...αν δεν ψοφησω νωρις ,στατιστικα μπορω να ελπιζω οτι το ονειρο θα γινει πραγματικοτητα!