Οταν δεν εκφράζεις τα συναισθήματα σου.

Οταν δεν εκφράζεις τα συναισθήματα σου.

Τι συμβαίνει όταν δεν εκφράζεις τα συναισθήματα σου; Η απάντηση εξαρτάται βασικά από το ύφος της σχέσης. Αν θέλεις κάτι περισσότερο από μια περιστασιακή σχέση, τότε το να ''κρατάς'' τα συναισθήματα σου, είναι ανασταλτικό. Όσο πιο σημαντική είναι η σχέση για σένα και όσα περισσότερα θέλεις να πάρεις από αυτήν, τόσο πιο σημαντικό είναι να είσαι ανοικτός και ειλικρινής στην έκφραση των συναισθημάτων σου.

Το μυαλό και το σώμα σου υποφέρει όταν δεν εκφράζεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου. Όμως αν δεν ξαλαφρώσεις το φορτίο σου απελευθερώνοντας τις συναισθηματικές σου αποσκευές, σταδιακά θα είσαι σαν ένα ηφαίστειο, που η καυτή λαβα του κάποια στιγμή θα εκραγεί και θα καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα της.

Μερικοί από μας μαθαίνουν να πνίγουν τα συναισθήματά αγάπης και αφοσίωσης. Υπάρχει η παλιά ιστορία του Σκωτσέζου που στην κηδεία της συζύγου του είπε, ''αυτή ήταν μια θαυμάσια γυναίκα, και κόντεψα να της το πω μια - δυο φορές.''

Ίσως το βρίσκεις εξαιρετικά δύσκολο να εκφράζεις την αγάπη σου και την αφοσίωση σου ανοικτά. Ίσως να υπάρχει μια συνειδητή η υποσυνείδητη οικογενειακή παράδοση για ζεστασιά και μοίρασμα η αντίθετα για περιορισμό στις αντιδράσεις και ψυχρότητα. Δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις τα συναισθήματα σου πιο αυθόρμητα και να τα μοιραστείς απλόχερα με αυτούς που αγαπάς.

Επισης...

...το να σου αποδεικνυει ο αλλος οτι η μεχρι τωρα σχεση μαζι σου ειναι απλα περιστασιακη, αλλα μολις του λες καποια πραγματα παραπανω για τον εαυτο του/της, να σου ανοιγεται και να σου λεει τοσο προσωπικα πραγματα....λεγοντας οτι το κανει επειδη απλα σε εκτιμαει...??? και πως δεν τα χει πει σε κανεναν αλλο..... και πως μετα απο αυτο χρειαζεται λιγο χρονο για να ξαναεπικοινωνησετε γιατι αισθανεται γυμνος/η μπροστα σου.....
Και ερωτω, τι θελει να πει ο ποιητης...???

καλή μου split ωραία τα λες, και ειλικρινά συμφωνώ μαζί σου αλλά... χμ... ξέρεις την παροιμία που λέει οτι "Όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιούρτι"; Όπως και την συμβουλή που συχνά ακούμε σε μια σχέση να δίνεις με μέτρο και ποτέ όλα γιατί ο άλλος το εκμεταλλεύεται; Κάπως έτσι αντιμετωπίζουμε σήμερα τις σχέσεις μας, δυστυχώς αλλά αυτή η συμπεριφορά είναι αποκύημα προηγούμενων εμπειριών μας.

Συγκεκριμένα κι εγώ αυτό κάνω, προσπαθώ τουλάχιστον, επειδή ακριβώς "ανοίχτηκα" σε κάποια που δεν είχε εκτιμήσει τίποτα... Απο τότε προσπαθώ να προσέχω...

Ο periplanwmenos μου θύμισε τη συμβουλή της γιαγιάς μου: ο άντρας να σε γνωρίζει από τη μέση και κάτω!!

Κι εγώ είμαι από τα άτομα που δύσκολα εκφράζομαι συναισθηματικά σε μια σχέση. Το ανακάλυψα από την πρώτη μου σχέση κιόλας. Θυμάμαι που όταν με αγκάλιαζε ο φίλος μου, εγώ ασυναίσθητα έκλεινα τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου και "έμπαινα" στην αγκαλιά του κι εκείνος συνέχεια έλεγε: άνοιξε τα χεράκια σου, μή φοβάσαι... Τότε λοιπόν μπήκα σε σκέψεις και κατέληξα ότι με την οικογένεια και τους φίλους μου είμαι εκδηλωτική (με λόγια και κινήσεις), ενώ με το φίλο μου όχι, επειδή χρειάζομαι χρόνο για να νιώσω οικειότητα και ασφάλεια, αλλά και για να σιγουρευτώ για τα συναισθήματα που πρόκειται να εκφράσω. Το ότι το συνειδητοποίησα δεν άλλαξε πάντως αυτή μου τη συμπεριφορά...
Για να απαντήσω και στην aisiodoxi, πολύ εύκολα μοιράζομαι εμπειρίες και συναισθήματά μου που δεν αφορούν το πρόσωπο που έχω απέναντί μου, μέχρι να εκφράσω όμως συναισθήματα που αφορούν το ίδιο το άτομο,.. του βγάζω το λάδι

http://www.sxeseis.gr/viewthread.php?tid=1202#pid12379
ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΝΙΓΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΙΣ , ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΣΑΙ.
ΤΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ.....
ΥΓ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ
ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΟΙΧΟ
ΣΟΥΧΑ ΓΡΑΨΕΙ Σ' ΑΓΑΠΩ
ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΜΥΝΗΜΑ
ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΑ ΚΙ ΑΥΤΟ
ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΩ
ΑΝ ΣΕ ΜΙΣΩ
ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ!

Eγώ από την άλλη πλευρά δεν μπορώ με τίποτα να κρύψω αυτό που νοιώθω.
Πολλές φορές έχω πει ότι κακώς έκανα και δεν το έκρυψα.
Αλλά δεν μπορώ ρε παιδιά...

Βέβαια όταν "ξεσπάσει η μπόρα" πάντα λέω καλά έκανες, άξιζε τον κόπο και ας πόνεσες.

Το πάθημα..μάλλον τα παθήματα, δε μου έγιναν μαθήματα! Εξακολουθώ να εκφράζομαι ανοιχτά και τα αισθήματά μου να τα βγάζω στη φόρα....
Δε πιστέυω ότι κάποιος που συνεχώς είναι στη σιωπή...ότι μπορεί να έχει αισθήματα.
Δε μπορώ να καταλάβω αυτούς τους ανθρώπους που πνίγουν όπως λένε οι ίδιοι τη καρδιά τους. Τουλάχιστον ας εκφράζονταν με χειρονομίες-πράξεις. Για μένα αν δε δείξεις στον άλλον ότι τον αγαπάς...στην ουσία δε τον αγαπάς. Η ζωή είναι μικρή, πολύ μικρή και δε πρέπει να κλεινόμαστε στους φόβους μας. Η έκφραση των συναισθημάτων σημαίνει ελευθερία, σημαίνει '' ΖΩ ''.

Υ.Σ.
Αν είν' η αγάπη, έγκλημα,
έχω εγκληματίσει,
και συνεχώς, θα εγκληματώ,
αφού δε το μετανοώ,
που σε 'χω αγαπήσει!

Πρέπει να ανοίγουμε την καρδιά μας και να εκφράζουμε αυτά που πιστεύουμε και νιώθουμε, είναι εωτερική ανάγκη.
Όταν τα κρύβουμε και δεν τα λέμε κάνουμε κακό πρώτα στον εαυτό μας και έπειτα σε αυτόν που θέλουμε να τα πούμε.

Είναι και θέμα συντρόφου...

Γενικά είμαι της άποψης ότι πρέπει να εκφράζεις τα συναισθήματα σου (όποια κι αν είναι αυτά). Ένα παραπάνω όταν ο σύντροφος είναι και ο ίδιος εκδηλωτικός! Τότε νομίζω ότι δεν έχεις και πολλές επιλογές!

Άλλωστε οι εκδηλωτικοί άνθρωποι είναι περισσότερο ελκυστικοι από του άλλους! Έμένα τουλάχιστον με τρελαίνουν!

Και εγώ δεν μπορώ να κρύψω αυτό που νιώθω και να προσποιηθώ. Πιστεύω πως τα μάτια μου μαρτυρούν την

Text

Δυστυχώς εδώ έχουμε φτάσει...
Άντρες και γυναίκες.
Προσωπικά, εδώ και είμαι με κάποιον που γνωριζόμαστε απο παιδιά...
Ανασφαλής 35 άρης που πλέον προσέχει για να έχει...Κουβέντα δεν του βγάζεις.
Εγώ, ένα λιονταράκι γεμάτο εγωισμό, που πνίγει όσα νοιώθει για να μην πληγωθεί,να μην παρεξηγηθεί...
Αποτέλεσμα;Το απόλυτο κενό...ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΟΙ

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΕΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΜΗΠΩΣ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ,ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΜΗΠΩΣ ΟΤΑΝ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ (ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ) Ο ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ Η' ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΣΧΕΣΗ Κ.Τ.Λ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΑΜΗΝ!
ΗΜΟΥΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΝΩ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ(ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ)ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΔΥΔΤΗΧΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΑ.ΟΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΕΝΙΩΣΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ!ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ?
ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ Η "ΣΧΕΣΗ" ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΚΙ'ΑΛΛΙΩΣ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ "ΠΑΝΕ" ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ.

Είμαι από τα άτομα που φωνάζουν, κλαίνε ή γελάνε δυνατά.. Ό,τι νιώθω θα πρέπει να το εκφράσω αλλιώς τείνω να ......σκάσω!!!! (Πολύ θα το θέλατε, ε; ).
Όμως έχω γνωρίσει άτομα που το να μην εκφράζουν τα αισθήματά τους να είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν αναιρούν τίποτα, δεν σημαίνει ότι δεν νιώθουν, αντίθετα το να μην το κάνουν είναι για αυτούς το "φυσιολογικό"....που πολλές φορές δεν μπορούμε να το καταλάβουμε...

Στο χέρι μας είναι όμως...με λίγη προσπάθεια και υπομονή να βρούμε τη χρυσή τομή....

Ποτέ μην δίνεις τον εαυτό σου σε κάποιον που δεν το αξίζει..
Από μια παθούσα..

Ανεξαρτητως υφους σχεσεων .....
Αν δεν εκφραζεις τα συναισθηματα σου...
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Με τον εαυτο σου και τους αλλους.
Δεν ανακαλυπτεις ποιος εισαι και ποσο αλλαζεις μερα με την μερα,αν δεν συνδιαλεγεσαι.
Δεν γνωριζεις τους γυρω σου και εκεινοι δεν γνωριζουν εσενα.
Πως να το κανουν αυτο;
Πως να σε γνωρισουν αν εσυ ο ιδιος δεν
γφνωριζεις τον εαυτο σου;

Η εκφραση των συναισθηματων ειναι απαραιτητο συστατικο για γμια υγιη και ισοροπημενη προσωπικοτητα αλλα και σχεση με τους δικους μας ανθρωπους.

Ακομη και οσοι ειναι η θεωρουνται κλειστοι χαρακτηρες σιγουρα εχουν τις δικες τους στιγμες για να εκφρασουν τον εσωτερικο τους κοσμο.

Μην το λες αυτό..Υπάρχουν άτομα στα οποία λες τι έχεις,πως νιώθεις,τι σε βασανίζει,και αυτά το μόνο που κάνουν είναι να σε κατηγορούν,να σου κάνουν τον πόνο σου μεγαλύτερο και στο τέλος να σου λένε ότι δεν τους μιλάς....

Η εξωτερίκευση των συναισθημάτων δεν έχει να κάνει μόνο με τον χαρακτήρα. Ίσως είναι και τρόπος ζωής. Συχνά δε, σχετίζεται και με τον ποιόν άνθρωπο έχουμε απέναντί μας και κατά πόσον έχει τη διάθεση να μας ακούσει.
Δεν μας εμπνέουν, όλοι οι άνθρωποι την επιθυμία να εκφραστούμε. Είναι φορές που σε κάποιον, που ενώ δεν γνωρίζουμε καλά, ξεδιπλωνόμαστε και ανοίγουμε την καρδιά μας, μόνο και μόνο γιατί στο βλέμμα είδαμε ότι μπορούμε να τον εμπιστευτούμε ή νοιώσαμε ότι μπορεί να μας καταλάβει. Κι άλλες φορές πάλι, μπροστά σε πρόσωπα γνωστά, δικά μας να μένουμε κουμπωμένοι και κλεισμένοι, επειδή νοιώθουμε, είτε ότι τα συναισθήματά μας δεν θα βρουν την ανάλογη ανταπόκριση, είτε ότι το ενδιαφέρον τους είναι υποκριτικό.
Πιστεύω, ότι όλοι οι άνθρωποι στο βάθος, έχουμε την ανάγκη να εξωτερικεύσουμε το τί νοιώθουμε μέσα μας, αρκεί να βρούμε τον σωστό αποδέκτη.

Tα ωραιότερα λόγια μιας αγάπης κρύβονται πίσω από τη σιωπή ενός βλέματος...ότι δεν ακούγεται δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει..........

Μόλις πριν από λίγα χρόνια συνειδητοποίησα το βάρος του να κρατάς τα συναισθήματά σου για τον εαυτό σου. Για κάποιο λόγο, που ομολογώ δεν έχω αποκρυπτογραφήσει ακόμα, από μικρή δεν έδειχνα τίποτα από τον κόσμο που υπήρχε μέσα μου. Ισως από εγωισμό, από ανασφάλεια, από εσφαλμένη αντίληψη περί αυτοελέγχου... Δεν ξέρω...

Αυτό, όμως, που ξέρω σίγουρα είναι ότι αυτή η στάση με τα χρόνια έγινε συνήθεια. Κάποια στιγμή, λοιπόν, που είχα ανάγκη να μοιραστώ κάποια πράγματα που με ταλαιπωρούσαν και με μπέρδευαν δεν μπορούσα να το κάνω! Ηθελα, αλλά δεν μπορούσα... Προσπαθούσα να βρω μόνη μου την άκρη, αλλά δεν μπορούμε πάντα να τα λύνουμε όλα μόνοι. Τα έκανα λοιπόν κι εγώ... σαλάτα... Οχι ότι ήταν κάτι άλυτο ή καταστροφικό, αλλά χρειαζόμουν στήριξη την οποία δεν μπορούσα να ζητήσω!

Εχω κάνει από τότε συνειδητή προσπάθεια να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου. Και τα θετικά και τα αρνητικά. Για μένα και για τους γύρω μου. Στην αρχή ήταν δύσκολο. Ομως, ανακάλυψα ότι ο εαυτός μας δεν είναι τόσο άκαμπτος όσο μερικές φορές νομίζουμε. Αλλάζει... Οσο και όποτε εμείς θελήσουμε...

Και το να μοιράζεσαι είναι το καλύτερο ηρεμιστικό!

Τα συναισθήματα είναι μηνύματα που πρέπει να στέλνονται..πρέπει να τα εκφράζουμε αλλιώς τείνουμε να χαρακτηριστούμε αδιάφοροι... Σημασία δεν έχει ο τρόπος που θα εκφρασθούν αλλά το αποτέλεσμα που θα δημιουργήσουν όποιο κι αν είναι αυτό.. Ετσι εξελίσσεται και η σχέση αλλιώς παραμένει στάσιμη και με μεγάλα κενά..