Γίνεται να επιβληθείς στην καρδιά σου?

*****Το κείμενο διαγράφηκε διότι δεν ήταν γραμμένο στα Ελληνικά (σύμφωνα με τους όρους του σχέσεις).*****

Τα πάντα μπορούν να γίνουν ακόμα και να επιβληθούμε στην καρδία μας θάβωντας τα συναισθήματα μας όμως αυτή η διαδικασία απαιτεί πολύ γερό στομάχι γιατί πονάει πάρα πολύ.
Προσωπικά επειδή είμαι άτομο που λειτουργεί με το συναίσθημα ακόμα και αν αυτό βάση λογικής είναι λάθος δεν μπαίνω ποτέ σε αυτή την διαδικασία.Ακολουθώ πάντα τις επιταγές της καρδίας μου.

Πως να επιβληθείς σε αυτό το χτύπο το δυνατό,
Πως να απαρνηθείς ακόμα και το πόνο?
Είναι γλυκός και σε τραβάει ,και εσύ αφήνεσαι σε αυτό που λέει η καρδιά σου!

Δεν γίνεται να αλλάξεις τους νόμους της καρδιάς.Οσο κακό και να σου κάνει η αγάπη..Οσο και να πονάς.Δεν γίνεται να ξεχάσεις,να προχωρήσεις.Κάτι σ'έχει δεμένο εκεί,σ'εκείνο το άτομο.Πως μπορείς να την πείσεις λοιπόν?Λένε ότι η καρδιά ξέρει καλύτερα.Ισχύει ή όχι τελικά?..

Παράθεση:
Originally posted by gallidoula
Δεν γίνεται να αλλάξεις τους νόμους της καρδιάς.Οσο κακό και να σου κάνει η αγάπη..Οσο και να πονάς.Δεν γίνεται να ξεχάσεις,να προχωρήσεις.Κάτι σ'έχει δεμένο εκεί,σ'εκείνο το άτομο.Πως μπορείς να την πείσεις λοιπόν?Λένε ότι η καρδιά ξέρει καλύτερα.Ισχύει ή όχι τελικά?..

Η καρδιά ξέρει καλύτερα gallidoula.
Μα φυσικά και δεν μπορείς να ξεχάσεις...
Δεν γίνεται αυτό, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Όλα καταγράφονται μέσα μας και απλώς κοιμούνται.. ( αν διαβάσεις τη αναφορά μου παραπάνω θα καταλάβεις)
Mην προσπαθείς να την πείσεις την καρδιά να ξεχάσει,
Μάθε να ζεις με τις αναμνήσεις, κράτησε τα θετικά συναισθήματα σαν φυλαχτό σε ένα κομμάτι μέσα σου.. για να μπορέσεις να τα ξαναχρησιμοποιήσεις..

Δυστυχώς, κάποιες φορές, και ειδικά αυτές που πληγώνεσαι, είναι αρκετά δύσκολο...αλλά και τί να κάνεις; Να αφήσεις κάποιον να σε ποδοπατήσει; Να παίξει μα τα συναισθηματά σου;

Αν δεν ενδιαφερθείς, έσυ πρώτα για τον εαυτό σου, μην περιμένεις να ενδαιφερθεί κάποιος άλλος...

Πάνω απ' όλα εσύ, γιατί τελικά αυτό που θα σου μείνει είναι ο εαυτό σου...

Αυτά θα ταν καλό να σκέφτεσαι σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις, για να μπορέσεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου και την καρδούλα σου...

Πολλές φορές δεν γίνεται "ΔΥΣΤΗΧΩΣ" ή ΕΥΤΥΧΩΣ
Πολλές φορές γίνεται "ΔΥΣΤΥΧΩΣ" ή ΕΥΤΥΧΩΣ...........

Το κακό είναι οτι δυστυχώς πολλές φορές επιβαλλόμαστε στην καρδιά μας και δεν την αφήνουμε να μας μιλήσει, λειτουργούμε πιο πολύ με τη λογική και αυτό την καρδιά μας την καταπιέζει. Αν αφήσουμε για λίγο μόνο να μας επιβληθεί (να μας μιλήσει) η καρδιά μας τότε όλα θα γίνουν πιο ξεκάθαρα, θα δούμε τι ακριβώς είναι αυτό που θέλουμε και δεν θα παρασυρόμαστε σε λάθη. Γιατί η καρδιά πάντα ξέρει το σωστό δρόμο.

Δύσκολο,αλλά όχι ακατώρθωτο!Στην αρχή νιώθεις πολύ χάλια..όσο παιρνάει ο καιρός 'ομως αρχίζεις να το σύνηθείζεις.
Το έχω κάνει αρκετές φορές και στις περιπρώσεις που ένιωθα πολύ έντονα συναισθήματα ήταν εξαίρετηκα δύσκολο!
Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν το άτομο προς αποφυγή σου δίνει μικρές δώσεις ελπίδας και σ' έχει εκεί στην τσίτα! Τελικά αυτό που πρέπει να αποδεχτείς, το ότι δεν υπάρχει ελπίδα για καλήτερη σχέση με το άτομο που σε ενδιαφέρει,'ειναι νομίζω το δυσκολότερο κομμάτι!!

Είμαι άτομο που λειτουργεί πάντα με το συναίσθημα οπότε δεν επιβάλλομαι ποτέ στην καρδία μου.Αφήνω τον έρωτα να με παρασύρει και βάζω στην άκρη την λογική ή μάλλον την χρησιμοποιώ στούς υπόλοιπους τομείς της ζωής μου.

Η λογικη ειναι αδυνατον να λυσει τα ζητηματα της καρδιας.

Η λογικη ειναι η μονη που μπορει να μας οδηγησει σε λογικες λυσεις!Η καρδια και το συναισθημα απλως υπακουουν πιστα στις επιθυμιες μας...

Λοιπον εγω πιστευω οτι το να επιβληθεις στην καρδια σου ειναι θεμα χαρακτηρα και τιποτα παραπανω!!
ξερω ατομα τα οποια δε μπορουν να ξεκολλησουν με τιποτα απο τα κολληματα που εχουν φαει (αυτο κατα την γνωμη συμβαινει συνηθως στις κοπελες οι οποιες ειναι ποιο ευαισθητες) εγω σε προσωπικο επιπεδο ειμαι πολυ σκληρος χαρακτηρας και οταν βλεπω οτι δεν τραβαει αλλο βαζω ενα τελος στην σχεση βεβαια αυτο που κανω δεν δεν παει να πει οτι ειναι και το σωστο! γιαυτο μια ζωη απογοητευομαι απο τις σχεσεις μου, μετανιωνω για τις εκδηλωσεις των συναισθηματων μου,και γινομαι συνεχια ολο και ποιο επιφηλακτικος!!

Παράθεση:
Originally posted by TzeKosAIR
Οχι στην καρδιά μου "δε θα επιβληθώ"!!Ακου εκεί να της κάνω κουμάντο ,νο νο νο ,,,,,,και πάλι όχι ,,,,Στο ρημάδι το μυαλό μου θα κάνω καμμιά μανούβρα ,μπας και το φέρω σε ευθεία ,,,αν έχει παρεκτραπεί!Εκείνη τη θέλω εκεί "ν αγαπάει κι ας κάνει λάθος".Τη θέλω ζωντανή κι όχι αποστειρωμένηΝα υπάρχει ζωντανή κι ας πονάει ,,,,τι να τη κανω φυλακισμένη απο τα πρέπει τα δικά μου ,των άλλων ,,,είναι η δύναμη μου κι έτσι την θέλω κι ας κάνει λάθη!!!!!!!!

Μαζί σου μεγάλε!!!!!!!!Πολλές φορές έχω κάνει "λάθη"(όχι πως δεν ήταν λάθη δηλαδή, απλά δεν μου αρέσει να μετανιώνω για όσα κάνω)έχω πονέσει, έχω κλάψει, έχω γίνει κομμάτια που λένε, μόνο και μόνο επειδή άκουσα την καρδιά που έλεγε ΝΑΙ και όχι το μυαλό που έλεγε ΟΧΙ
Όμως όσες φορές και αν πονέσω τα ίδια θα ξανακάνω..........ποτέ δεν λέω όχι στην καρδιά μου......
Η φιλοσοφία μου είναι ότι δεν αξίζει να αμπαρώνεις την καρδίάσου για να μην πληγωθείς....
Ίσως αυτό να είναι και το μεγαλύτερο λάθος μου...
ποιός ξέρει

Δε γινετε δε γινετε!!!!!!!!!!!!
Δε θελω να γινει γιατι αν γινει ποναει και δε θελω να ποναει...
Την αφηνω να με παει γιατι μονο ετσι ειμαι καλα...
Και πια ειναι αυτη η Κυρα Λογικη που θα μας κανει κουμαντο?
Δεν εχουμε κανει και λιγα λαθη με τη λογικη...

(miriam .... η ΤzekosAIR ειναι μεγαλη και οχι μεγαλος.... κι εγω τη πατησα)

Γίνεται.

Η λογική μπορεί να "επιβληθεί" στο συναίσθημα. Αυτό το οποίο μπορεί να κάνει τήν λογική να επιβληθεί στο συναίσθημα λέγεται θέληση.

Το θέμα είναι άν είσαι έτοιμος/η να υποστείς τίς συνέπειες αυτής της προσπάθειας.

Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που έχει ισσοροπήσει το συναίσθημα με τήν λογική.

Όταν υπάρχει ισσοροπία - "μέτρο" (κατα το δυνατόν) μεταξύ τών δύο - λογικής και συναισθήματος - σε μία σχέση, περνάς όμορφα...

Άν κάποιο απο τα δύο υπερτερεί κατα πολύ του άλλου, αρχίζουν τα προβλήματα.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η ισσοροπία λογικής και συναισθήματος.

Να είναι "γεμάτη" η καρδιά σου και ελεύθερο το μυαλό σου...

Γίνεται...

Για δυο ώρες και ένα τέταρτο.

Βασικά αν καταφέρεις κάτι τέτοιο, πλέον είσαι πολύ μπροστά από τους άλλους.
Καλύτερα μην το επιχειρείς, όσο σιγουριά κι αν νοιώθεις για τον εαυτό σου. Μια τέτοια προσπάθεια πάντα κάπου έχει φάβα κι αν την πατήσεις δύσκολα θα βρεις γυρισμό...

Πως να επιβληθεις στην καρδια σου οταν χτυπα δυνατα??????
Μπορεις να την σταματησεις???
θελεις να την σταματησεις?????
Γιατι να εχει λογικη τοτε????
Ασε την λιγο να ειναι ανεξαρτητη απο την λογικη!!!! λιγη ελευθερια στην καρδια μας, να παρει τον αερα της, να νοιωσει και αυτη οτι κανει κατι ελευθερα, μονη της, χωρις δεσμευσεις, χωρις λογικη, χωρις καταπιεση!!!!!

Ναι, μπορείς...

... να της δέσεις μια θηλειά και να τη σφίξεις, να τη σφίξεις, μέχρι να νεκρώσεις και το παραμικρό ψύγμα συναισθήματος...

Αξίζει όμως τον κόπο? Η αγάπη δεν είναι μόνο χαρές και λουλούδια και ερωτευμένες καρδιές που χτυπάνε μαζί. Η αγάπη έχει και προβλήματα και στενοχώριες. Και όσο το έτερον ήμισυ δεν προσβάλλει και δεν μειώνει εμάς με τη συμπεριφορά του, τότε ποιός ο λόγος να κλειδώσουμε το κάθετί και να νεκρώσουμε τον εαυτό μας από συναισθήματα?
Ζω δεν σημαίνει μόνο "είμαι ευτυχισμένος", αλλά σημαίνει και "πονώ". Και ναι, όλοι μπορεί να θελήσαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας να επιβληθούμε στο συναίσθημά μας και να προχωρήσουμε με τη λογική... Αλλά εγώ την καρδιά μου την θέλω ζωντανή. Και ας πονέσω και ας πληγωθώ.
Ένα ζωντανό μυαλό και μια καρδιά που λιποψύχησε και δεν άντεξε να τα ζήσει όλα εμένα δεν μου λένε τίποτα...
Γιατί και τα καλά αλλά και τα κακά που έχω ζήσει με έχουν κάνει να είμαι αυτή που είμαι...