Μετά απο κάποιες απαράδεκτα προσβλητικές και με χαρακτηρισμούς απαντήσεις προς άλλα μέλη είπα να μην συμετέχω άλλο αλλά, ακούγοντας την λέξη δάσος, ας συμπληρώσω...(είσαστε κακιά σκάλα)
Οι ανάγκες των περισσότερων είναι να βρούν ένα άτομο όμορφο, έξυπνο να τους αγαπάει κτλ.
Ξεκίνησε λοιπόν η βιομηχανία ομορφιάς και εξωτερικής βελτίωσης -που περιέργως δεν μπορεί να δώσει ούτε αγάπη ούτε μυαλό- με διάφορα προιόντα και μεθόδους, που ναι μεν έφερε τα γνωστά αποτελέσματα αλλά έφερε και ανεπιθύμητες καταστάσεις, όπως δλδ ένας άντρας που κάνει γυμναστική, προσέχει πολύ το ντύσιμο του, τα μαλλιά του, την επιδερμίδα του, είναι ευγενικός... και πάνω απ'όλα όμορφος, είναι και περιζήτητος αν δεν έχει 2-3 παράλληλες-περιστασιακές την μια που έχει θα την σκάσει (όχι απαραίτητα αλλά συνήθως....)
Ακολουθούν ανταγωνισμός, ζήλια, μίσος, πάθος και όλα τα καλά...
Συνήθως, έτσι γίνεται αντίστοιχα με μια γυναίκα που ψάχνεται τόσο πολύ με τον εαυτό της και/αν προσπαθεί να προκαλέσει με τα "μεγάλα" μέσα. Αμοιβαία λοιπόν η κατάσταση (αν και σε διαφορετικά ποσοστά) αλλά κάποιος είπε για την ισότητα: "ναι αλλά κάποιοι άλλοι είναι πιο ίσοι"
Η συγκεκριμένη βιομηχανία όμως ψάχνει συνεχώς πελάτες και διαφημίζει τα προιόντα της, τον τρόπο πιστεύω οτι όλοι τον έχετε καταλάβει.
Βλέπω κάτι παλιά ζευγάρια...και λησμονώ αυτές τις γυναίκες, η ματιά τους είναι γεμάτη καλοσύνη, ή ειλικρίνεια, δεν λέει άνοιξε με στα δύο, δέν έχει το κλασσικό βλέμμα, ούτε το "δήθεν" μπορεί να θέλω να σε ανοίξω στα 22 αλλά μπορεί να σε βλέπω σαν κάτι περισσότερο...
Ακούς πλέον σε μεγάλα ποσοστά την νεολαία να κάνει συνεχώς παράπονα για τις σχέσεις, τους πιο όμορφους άντρες να μην έχουν μόνιμη σχέση και να "τσιμπολογάνε" λέγοντας "άσε απο απόσταση"
Τα περισσότερα για το θέμα τα έχω μάθει απο φίλες μου, μια γιατρός που έχει καμιά πενηνταριά φίλες (περιέργως οι άντρες δεν έχουμε πολλούς φίλους, γιατί?) μου λέει μια μέρα "τι διάολο γίνεται, κάθε μήνα και άλλο, γιατί"
μια πρώην μου που συζούσε με 19χρονη ξαδέρφη της "δεν μπορώ να μείνω άλλο μαζί της, φέρνει εδω μέσα τον ένα και τον άλλο"
Ακούς αντίστοιχα κάποιους να λένε "αυτή την έχω...κι αυτή και τώρα λέω να γ... κι αυτή" (μα με κέρματα δουλεύουν οι γυναίκες σαν τις μηχανές του καφέ?) όπως και το άλλο "γιατί έχουμε γεμίσει χωρισμένες με παιδιά?"
Πως σας φάνηκε η διαφήμιση περιοδικού "σου'δωσε τα παπούτσια στο χέρι? φόρατα και στον επόμενο" απευθυνόμενοι σε ΕΘΝΟΣ και μέσω των ΜΜΕ...
Πάντα αναρωτιώμουν αν αυτή η κατάσταση ήταν έτσι απο παλιά και δεν φαινόταν καταπιεσμένη, να το καταλάβω και να το δεχτώ κι εγώ να σταματήσω να ψάχνομαι. Να το καταλάβουν όσοι τους έμαθαν να εκτιμάνε τον διπλανό τους (τι μας λες τώρα) υπάρχουν όμως και στα δυο φύλα και βασανίζονται.
Διάβαζα συστηματικά γνωστό περιοδικό υγείας και διατροφής, κάποια στιγμή για 2-3 τεύχη μίλαγε μόνο για τον γυναικείο οργανισμό, ενώ τα προηγούμενα τεύχη είχαν πολλά θέματα διατροφής, γυμναστικής, υγείας και για εμάς.
Τους έστειλα ενα mail και ρώτησα γιατί η μεταβολή, απάντηση απο τον διευθυντή: λόγω της αυξημένης κίνησης του περιοδικού στον γυναικείο πλυθησμό, καταλαβαίνετε...αλλά θα συνεχίσουμε να έχουμε και θέματα για τους άντρες αν και..."
Ωραία, συμφωνώ κι εγώ σαν εκδότης αυτό ακριβώς θα έκανα, περίεργο όμως όλλες αυτές οι γυναίκες δεν έχουν έναν αδερφό, πατέρα, σύζυγο, γκόμενο σε μόνιμη σχέση? δεν θα ήθελαν να εκμεταλευτούν αυτές τις γνώσεις και για το καλό τους?
Γυρίζοντας στο δάσος, η αποβλάκωση μας σαν λαός δεν είναι ακόμη τόση που να μην καταλαβαίνουμε οτι η χώρα μας και ο πολιτισμός μας δεν πάει καλά, οτι κάποιοι μας υποβαθμίζουν καθημερινά με τον τρόπο τους, όπως με το νεο cd του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, μην κάνετε παράπονα είσαστε ρατσιστές, αυτοί που σκότωναν πρόσφατα τα παιδάκια με τα stealth τι ήταν, να καταλάβουμε κι εμείς ποιό είναι το σωστό και το λάθος όπως και πως να αντιδράμε.
Αν π.χ έχουμε κάποιο παράπονο να κουβαλάμε μαζί μας κι ένα αεροπλανοφόρο για να εκφραστούμε ώστε πάνω απ'όλλα μη μας περάσουν για ρατσιστές.
Δυστυχώς δεν μπορώ να πάρω θέσεις για βιβλία και δημιουργούς που αναφέρατε αφού τα περισσότερα που έχω διαβάσει είναι τεχνικά.
Επίσης δεν ανήκω σε οτιδήποτε όπως ποδοσφαιρικές ομάδες, πολιτικές παρατάξεις κ.α και γενικά δεν είμαι οπαδός κανενός εκτός της λογικής, της δημοκρατίας και της ΙΣΟΤΗΤΑΣ, άρχισα να εκφράζω τα πρώτα παράπονα μου για τα δικαιώματα της γυναίκας απο τα 15 μου, βλέποντας πραγματικά άδικη μεταχείριση όπως και την αδικία του να είναι κάποιος κλεισμένος πίσω απο μια κουζίνα χωρίς επιλογές στη ζωή του.
Υπάρχει και ο παράγοντας απο τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες που κυκλοφορούν, που λειτουργούν σαν αντιστάσεις της σεξουαλικής μας ζωής, εμποδίζοντας μας να χάσουμε και τον τελευταίο έλεγχο που έχουμε και να το σκεφτούμε πριν...εκτός οτι πλέον είναι απίστευτα κερδοφόρες για τις φαρμακοβιομηχανίες μήπως υπάρχει και κάτι άλλο?
Μήπως τελικά κάνουν το σεξ πιο απαγορευμένο? και αυξάνουν το πάθος λόγω αλυσιδωτής αντίδρασης έλειψης? μήπως αλλάζει τόσο η σεξουαλική μας ζωή και δεν πλησιάζουμε εύκολα ο ένας τον άλλον και βλέπουμε το άλλο μας μισό σαν πιθανό δολοφόνο? όταν υποψιαζόμαστε για οποιοδήποτε λόγο αν μας έχει απατήσει, δεν φοβόμαστε μη μας κολλήσει και τίποτα? τότε δεν γινόμαστε και πιο επιθετικοί? δεν περνάει απ'το μυαλό μας (με την υποψία) να φύγουμε άμεσα? δεν γεμίζουμε αρνητικές σκέψεις? Μήπως κάποιοι αποφεύγουν να δώσουν κάν την ευκαιρία σε μια νεα σχέση για αυτόν τον λόγο? Μήπως κάθε φορά που χωρίζουμε αναρωτιόμαστε ποιόν/α θα είναι ο/η επόμενη/ος που θα πέξουμε ρώσσικη ρουλέτα? όπως και ποιός ξέρει πότε θα μπορέσουμε να κάνουμε έρωτα σαν άνθρωποι (!) χωρίς να φοβόμαστε το νέο πλέον άτομο που κρατάμε στην αγκαλιά μας? Πάτε καλά, έχετε καταλάβει το ποσοστό της ελευθερίας σας σήμερα και δικαίωμα για ΖΩΗ? Ξέρετε σε τι ψυχολογία μεταφράζεται η έλειψη ελεύθερης σεξουαλικής ζωής επι του συνόλου? προσθέστε και την απίστευτη έλειψη επικοινωνίας! αυτό άλλωστε προσπαθούν να πουν σ'αυτο το θέμα οι περισσότεροι εδω μέσα,
Και όλλα αυτά γιατί κάποιοι αρρώστησαν και πραγματικά αδυνατούν να καταλάβουν οτι η αριθμητική έννοια "ίσο" δεν έχει σχετικότητα και το "υπέρ" κάποιου δεν είναι πρέπει να βασίζεται εισ'βάρος κάποιου άλλου.
Υπάρχουν ελπίδες να μας ακούσει ο/η διπλανός/η μας που όμως χάνονται, υπάρχει η ελπίδα να σταματήσει η παραγωγή μαυλού σε κονσέρβα, υποτιθέμενου "απελευθερωμένου" ποιός ξέρει καμιά μέρα μπορεί να γίνουν πολλοί κι αυτές/οι που θα έχουν ένα κομμάτι αξιοπρέπεια και θα σέβονται τον διπλανό τους.
Φαίνεται πως για πολλούς η αγάπη είναι κλεισμένη έξω απο τις καριέρες μας, τον τόπο διαμονής την ηλικιά, εθνικότητα και πάνω απ'όλλα άλλο αγάπη, άλλο εμπιστοσύνη.
Δεν φταίει μόνο το ένα απο τα δυο φύλα όταν κάτι δεν κολάει όπως οι περίεργοι για τα ""ΣΗΜΕΡΙΝΑ"" ""ΔΕΔΟΜΕΝΑ"" ""ΟΡΟΙ"" που βάζουμε ο ένας στον άλλον και αν χρειαστεί ένας απο τους δύο να κάνει μια θυσία χάνονται και οι τελευταίες ελπίδες για πάντα.
Ο Πόλεμος σ'αυτό το Post δεν είναι μεταξύ αρσενικών και θηλυκών αλλά μεταξύ αξιών και η δική μου τουλάχιστον ανησυχία είναι σε τι έκταση και ποσοστά βρίσκονται κι αν έχουμε τη θέληση και την δύναμη να διορθώσουμε το αόρατο, πλέον μέγιστο ζήτημα ποιότητας ζωής.
στα social media