Τρσγική Μετάλλαξη Μετά Το Γάμο.....ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!

Τρσγική μετάλλαξη μετά το γάμο...Απιστευτο!!!

Καλησπέρα σας.Νέο μέλος κι εγώ με τεράστια ανάγκη για συμβουλές...
Ας μπω στο θέμα όμως γιατί έχω και πολλά να πω..
Το 2005 (Αύγουστος) γνωρίστηκα με τον άντρα μου και αρχές Οκτώβρη αρχίσαμε να συζούμε.Εγώ φοιτήτρια τότε, εκείνος εργαζόμενος σε τεχνική εταιρεία.Όλα ήταν κάτι παραπάνω από τέλεια,μας "φτύνανε",να μη μας ματιάσουν κι εγώ μακάριζα την τύχη μου και ευχόμουν σε όλους να έχουν την ίδια.Έλεγα πολύ χαρακτηριστικά ότι η ζωή μου χρωστούσε (προηγούμενη 4ετής καταστροφική σχέση) αλλά μου τα ξεπλήρωσε όλα με τον άνθρωπο που μου έστειλε.
Συχνά πυκνά έκανε αναφορές για γάμο,ότι είναι τυπικό έλεγε, αφού μένουμε μαζί και ζούμε σαν παντρεμένο ζευγάρι κλπ,αλλά δεν δίναμε συνέχεια ποτέ.Ώσπου ξαφνικά και αναπάντεχα μια μέρα μετά την επέτειο των 3 χρόνων μαθαίνουμε ότι είμαι έγκυος.Με συνοπτικές διαδικασίες μου "ανακοινώνει" ότι θα κάνουμε έναν γρήγορο πολιτικό γάμο και μετά μαζί με τη βάφτιση του παιδιού θα κάνουμε και τον θρησκευτικό,αφού πρώτα μου είπε ότι αυτός είναι έτοιμος για οικογένεια και όλα πια εξαρτώνται από εμένα.
Να μην τα πολυλογώ, έγινε ο πολιτικός το Νοέμβριο του 2009 κι επειδή εκείνος έλειπε για δουλειές στις Κυκλάδες εγώ έμενα στο πατρικό μου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: είχε κληρονομήσει ένα σπίτι (1 κρεβατοκάμαρα!!!) σε ένα χωριό περίπου 10 χλμ μακριά από την πόλη μας και είχαμε μείνει εκεί για 2 χρόνια(επίπλωση και λοιπά ξεχασμένα των δικών του από το 1980).
Όταν επέστρεψε λοιπόν για μόνιμη εργασία στην περιοχή μας, άρχισαν τα ζόρικα...εγώ ήμουν ήδη 6 μηνών έγκυος (άνεργη πια από τέλος του 2008-είχα αποφοιτήσει το 2006) του πρότεινα να νοικιάσουμε ένα 3αρι στο κέντρο να το επιπλώσουμε και να φτιάξουμε τη ζωή μας σιγά σιγά περιμένοντας το αστεράκι μας!
Η αντίδρασή του πρωτοφανής,απίστευτη και τραγική!Έβγαλε πράγματα που ποτέ πριν δεν υπήρξαν ούτε στη φαντασία μου!Πρώτον τσιγγουνιά!Με μισθό 1500ευρώ και ενοίκιο maximum 350 ευρώ,μου λέει είναι αδύνατον!Δεν βγαίνω! Και σημειωτέον ότι είμαστε και οι 2 πολύ απλοί άνθρωποι,ούτε λούσα τρελά,ούτε τραβηγμένα έξοδα.Όλα σε φυσιολογικά πλαίσια.Εκείνος επέμενε ότι θα μείνουμε στην κληρονομιά του.
Από εκείνη την καταραμένη μέρα ξεκινάει ο γολγοθάς μου.Γιατί όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν δυνατόν να ζήσουμε με παιδί σε εκείνο το σπίτι που είχε κληρονομήσει (έχει γενικά πολλά προβλήματα-υγρασία παντού-είναι παλιο).Έφτασε στο σημείο μετά από ατελείωτες ώρες συζητήσεων και διαφωνιών, να είμαι πλέον 8 μηνών και να μου δίνει τελεσίγραφο τύπου: ή έρχεσαι ή χωρίζουμε!
Ενέδωσα τελικά στον εκβιασμό του,αλλά εκείνος δεν το ξεπέρασε ποτέ.Σε κάθε κουβέντα που κάνουμε έκτοτε μου χτυπάει αυτό.Λίγο καιρό μετά μου είπε ότι θα μετακομίσουμε όταν πιάσω δουλειά και θα μπορώ να συντηρήσω το νέο μας σπίτι.
Αφού γεννήθηκε το λουλούδι μου (21-4-2009), άρχισε να μου λέει τερατώδη ψέμματα όσων αφορά τα οικονομικά (τα ανακάλυψα στην πορεία) όπως ότι του μειώσανε το μισθό,ότι δεν πληρώνεται καθόλου για συνεχόμενους μήνες κ.α. με αποτέλεσμα να πληρώνω τα πάγιά μας με μεγάλη δυσκολία γιατί το επίδομα μητρότητας που έπαιρνα κι αυτό για 6 μήνες όλο κι όλο,ήταν 690 ευρώ/μήνα.
Παρεπιπτόντως είχα πάρει και κάποια άλλα επιδόματα από ΙΚΑ-ΟΑΕΔ κλπ που ήταν αρκετά χρήματα και τα είχα βάλει στην άκρη εν γνώση του για να ξεκινήσουμε στο νέο μας σπίτι όταν πάμε.
Στη συνέχεια τα πράγματα γινόντουσαν όλο και χειρότερα..Π.Χ. Τα φακελάκια-δώρα για την γέννα που πέφτανε στα χέρια του εξαφανιζόντουσαν ως δια μαγείας,ενώ είχα ανοίξει λογαριασμό για αυτό το λόγο του μικρού και ότι έδιναν σε μένα τα έβαζα εκεί..
Όταν σταμάτησε το επίδομα μητρότητας δεν είχα πια κανέναν οικονομικό πόρο,και η μόνη μου παραπανίσια ανάγκη ήταν τα τσιγάρα μου.εδω και 3 περίπου μήνες έχει σταματήσει να μου παίρνει.Σταμάτησε τις συχνές επισκέψεις στο σούπερ μάρκετ (μόνο τα απολύτως απαραίτητα και κυρίως του μπέμπη δηλαδή) και το αποκορύφωμα ήταν η συμμετοχή του στα έξοδα της βάφτσης! Καλά, για θρησκευτικό γάμο ούτε λόγος!
Μου λέει χαρακτηριστικά εγώ έχω μόνο το δώρο του πάσχα διαθέσιμο για αυτό το σκοπό (800 ευρώ)!!!Περιττό να σας πω ότι τα έξοδα καλύφθηκαν τελικά από αυτά που είχα στην άκρη για το "νέο σπίτι"...λέμε τώρα...
Όσο για τα φακελάκια-δώρα της βάφτισης που έπεσαν στα χέρια του,να'ναι καλά η πεθερά μου (μητριά του) που τον "έδωσε" την επομένη της βάφτισης.Και μάλιστα ποιος και τι με το νι και με το σίγμα!Επίδή όμως ήμουν υποψιασμένη ούτως ή άλλως το είχα ψάξει και είχα σημειώσει ποιοι και πόσα είχαν φέρει.Με μεγάλη μου εκπληξη την άλλη μέρα τα είχε ανοίξει και μου τα έδωσε αλλά το τραγικό ήταν ότι από 2 έλειπαν μερικά χρήματα....
Πλέον είμαστε σε φάση που σχεδόν δεν μιλιόμαστε..εκείνος κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα κι εγώ κοντεύω να τρελαθώ γιατί το μόνο που σκέφτομαι είναι το αγγελουδάκι μου που πάντα ονειρευόμουν να μην έχει την ίδια τύχη με μένα (παιδί χωρισμένων γονιών)....
Δεν ξέρω τι να κάνω...ή μάλλον ξέρω...αλλά....
Είναι πολλά ακόμα που έχουν συμβεί,αλλά τι να πρωτογράψω...
Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ο άψογος για 3.5 χρόνια σύντροφός μου θα έκρυβε τέτοια κακία και πονηριά μέσα του...
Είμαι τόσο λυπημένη......................
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.
ΣΥΓΝΩΜΗ

Καλή μου Ελπίδα τα πράγματα είναι ολοφάνερα νομίζω.Για να συνεχίσεις με τον άνθρωπο αυτό θα πρέπει να είσαι σε ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ κατάσταση και μόνο.Επειδή όμως κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο βάλε κάτω τα πράγματα και δες πώς και κυρίως πότε θα είσαι σε θέση να πάρεις το αγγελούδι σου και να συνεχίσετε τη ζωή σας χωρίς την παρουσία του ανθρώπου αυτού στην καθημερινότητά σας.Πιθανότητα να αλλάξει δεν υπάρχει και μην έχεις αυταπάτες.Χειρότερο από τις οικονομικές δυσκολίες είναι η ανειλικρίνεια και η αδιαφορία.Σου εύχομαι να έχεις δύναμη και να πάρεις την σωστότερη απόφαση για σένα και το μωράκι σου.

καλως την..
καταρχην να χαιρεσαι το αγγελουδι σου.

καταλαβαινω πως βρισκεσαι σε πολυ δυσκολη θεση. με εναν αντρα που εκανε στροφη 180 μοιρων απο αποψη συμπεριφορας, χωρις δουλεια και εισοδηματα, μ'ενα μωρο στην αγκαλια, χωρις στηριξη.
θα'θελα να σε ρωτησω αρχικα..δεν ειχε δειξει ποτέ αυτα τα σημαδια, ουτε το διαστημα που συζουσατε; τότε πώς χειριζοσασταν τα κοινα σας εξοδα;; μηπως γινονταν πραγματα στα οποια δεν ειχες δωσει σημασια;

οπως και να'χει, η τσιγγουνια ειναι σημαντικο ελαττωμα..οπως και το γεγονος οτι δεν συναισθανεται το ρολο του και το πώς θα επρεπε να λειτουργειτε σα ζευγαρι και σαν οικογενεια. δεν ειναι δυνατον να σε αφηνει χωρις λεφτα, τη στιγμη μαλιστα που εισαι στο σπιτι με το παιδι σας..ή να μην ξερεις που πανε τα λεφτα που λαμβανετε απο κοινου τουλαχιστον (δωρα κτλ).
εχετε κανει καποια συζητηση γι αυτο το θεμα, εκτος απο καυγαδες; (οπως υποθετω). εχετε προσπαθησει να τα βαλετε κατω και να συμφωνησετε τι θα πηγαινει που; και αυτα που παιρνει τι τα κανει; τα φυλαει ή τα ξοδευει καπου συγκεκριμενα;

οσον αφορα τις σκεψεις σου για χωρισμο..αν δε διορθωθει αυτο το θεμα, εκει θα καταληξετε δυστυχως. οικογενεια και "ο καθενας για την παρτη του" δεν ταιριαζουν. οπως και να'χει, ειναι καλυτερα να χωριζει κανεις παρα να διαιωνιζεται μια νοσηρη κατασταση. ειναι ομως νωρις για αυτο, το σωστο ειναι να προσπαθησετε να τα βρειτε...μαζι ομως, γιατι μονος του ο ενας δεν μπορει να κανει κατι.

Περίπου το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ στο γάμο μου.

Ο τέως σύζυγός μου ενώ στην αρχή δεν έδειξε κανένα σημάδι (δεν είχαμε συζήσει όμως για να είμαι σίγουρη ) και μάλιστα δήλωνε έτοιμος για οικογένεια και παιδιά , μετά απο τρία χρόνια γάμου άρχισε να μη συμμετέχει στα έξοδα του σπιτιού και των παιδιών. Τεμπέλης δεν ήταν, δούλευε αλλά ό,τι έβγαζε εκείνος πήγαιναν (όπως κι εγώ ανακάλυψα αργότερα) σε μετοχές και στοιχήματα. Εξαφανίστηκαν και χρεώθηκαν κάρτες μου (που είχα αχρησιμοποιήτες για ώρα ανάγκης) εν αγνοία μου.
Ενημερώθηκα για το χρέος και την υπερχρέωση απο τις Τράπεζες. Κι εκείνος σε κάθε μας συζήτηση έβρισκε χιλιάδες δικαιολογίες που φυσικά έκαναν μπαμ απο χιλιόμετρα ότι δεν ισχύουν ούτε στο ελάχιστο.

Ούτε καμπανάκια άκουγε, ούτε κανόνια, ούτε η στέρηση σεξουαλικής πράξης (μήπως και συμμορφωθεί) τον πτοησε. Το αποτέλεσμα? γνωστό δυστυχώς. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει.

Μέχρι και σήμερα δεν συμμετέχει στα έξοδα των παιδιών (διατροφή) ή συμμετέχει ελάχιστα και αραιά και που.
Δεν ξέρω αν έφταιγε η αφέλειά μου ή η ελαστικότητά μου, η ο διακαής πόθος μου να μη διαλύσω την οικογένεια που με κράτησε δίπλα του 7 χρόνια. Αυτό που ξέρω είναι ότι με το διαζύγιο βρέθηκα χρεωμένη, με δύο παιδιά, εκείνον εξαφανισμένο οικονομικά και με εμένα να προσπαθώ να κρατήσω ισορροπίες για χάρη των παιδιών. Δεν κινήθηκα δικαστικά, δεν έβαλα ποτέ τα παιδιά μπροστά και ίσως δεν το έχω πιέσει όσο θα έπρεπε. Για εμένα όμως σημασία έχουν τα παιδιά μου, παλεύω να τους παρέχω τα απαραίτητα και η ψυχολογία τους είναι το παν. Τουλάχιστον έχω πετύχει μία καλή επικοινωνία με τον πατέρα τους, κάτι είναι και αυτό

Πάντως γονιό δε σε κάνει ο τίτλος. Αυτό μόνο έχω να πώ. Υπομονή, κουράγιο, προσπάθησε όσο μπορείς να αλλάξεις τη τσιγγουνιά του αλλά αν δεν... εσύ να είσαι καλά και το παιδάκι σου.

Πραγματικα θλιβομαι οταν ακουω ή διαβαζω για νεονυμφα ζευγαρια που αντι να ειναι μεσα στις γλυκες αντιμετωπιζουν τετοια προβληματα, ιδιαιτερα οταν υπαρχει και παιδι στην μεση που δεν φταιει σε τιποτα...

Εχω και εγω την ιδια απορια με την Νταρντανα, στο διαστημα της συγκατοικησης προ γαμου δεν εδειξε καποια σημαδια μιζεριας? Τους κοινους λογαριασμους πως τους πληρωνατε, μισα-μισα? Τα καθημερινα εξοδα (σουπερ μαρκετ, διασκεδαση)? Δωρα σου εκανε σε γιορτες, επετειους?

Αν ηταν XL στο διαστημα της σχεσης και μετα τον γαμο αλλαξε 180 μοιρες η συμπεριφορα του τι να πω...ή προκειται για διχασμενη προσωπικοτητα ή απλα εκρυβε τον πραγματικο του εαυτο ολα αυτα τα χρονια...

Και κατι τελευταιο, ζουσατε 2 χρονια στο σπιτακι που κληρομησε και παραλληλα σου μιλουσε για γαμο...σε αυτες τις συζητησεις δεν κανατε σχεδια για το που θα μεινετε αν παντρευτειτε?

Δεδομενου οτι ο ανθρωπος δεν αλλαζει, μονο βελτιωνεται (αν το θελει) αλλα και οτι ο χωρισμος ειναι η υστατη λυση, το καλυτερο ειναι να κανεις υπομονη ωσοτου μεγαλωσει λιγο το παιδι σου, βρεις μια δουλεια να σταθεις στα δικα σου ποδια και τοτε θα παρεις την αποφαση αν θα μεινεις μαζι του ή αν θα χωρισεις.

Αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω που διαβάσατε τον πόνο μου.Και στη συνέχεια να απαντήσω σε κάποια ερωτήματά σας.
Και μια διόρθωση: ο γάμος έγινε το Νοέμβριο του 2008.
gianna222: Πολύ φοβάμαι ότι είμαι στη δυσάρεστη θέση να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου σε όλα. Πράγματι ο άνθρωπος δεν αλλάζει,αλλά όπως πολύ σωστά είπες το χειρότερο είναι η ανειλικρίνεια και η αδιαφορία.Τσακίζουν κόκκαλα!
Dardana:Κατά τη διάρκεια της συγκατοίκησης δεν υπήρξε ποτέ θέμα τσιγγουνιάς.Ίσα ίσα που είμασταν και καλοπερασάκηδες.Τα ταξιδάκια μας (μόνο αυτά θεωρούσε ως δώρα-εκτός από κάποια πράγματα που έβλεπα και μου άρεσαν μου έλεγε αμέσως παρ'το,πάρ'το και βέβαια το πλήρωνε κιόλας-αυτά ήταν όλα) σε κάθε ευκαιρία,τα καφεδάκια μας,τα ποτάκια μας,κοκ.Όσο για τους λογαριασμούς ήταν λίγο άναρχη η κατάσταση.Δεν είχαμε στανταρ.Πότε πλήρωνε ο ένας και πότε ο άλλος.Κυρίως όμως πλήρωνε εκείνος.Όταν δούλευα κι εγώ,βάζαμε ένα μέρος του μισθού μου (τα 2/3)στην άκρη να βρίσκεται και τα υπόλοιπα τα κρατούσα σαν φοραβία για τα προσωπικά μου έξοδα (τσιγάρα,εξόδους με τις φίλες μου και άλλα ψιλοπράγματα) και τα έξοδα του σπιτιού τα είχε αναλάβει ο ίδιος.Πρέπει επίσης να σου πω ότι όταν έλειπε στα νησιά -και ήταν αρκετός καιρός- μου είχε αφήσει την κάρτα του μισθοδοτικού του λογαριασμού και του έστελνα χρήματα εγώ όποτε μου έλεγε.
Όσο για τα φακελάκια-δώρα υποστηρίζει ότι τα έχει σε λογαριασμό που άνοιξε η πεθερά μου για το μωρό και σε κουβέντα που είχα με την ίδια μου το επιβεβαίωσε (χωρίς αποδείξεις όμως γιατί το βιβλιάριο το έχει σε θυρίδα όπως λέει).
Κάθε συζήτηση που έγινε για το θέμα και πάντα με δική μου πρωτοβουλία τελείωνε με υποσχέσεις ότι όλα θα γινόταν όπως τα συμφωνούσαμε,με ανοιχτά χαρτιά δηλαδή,πράγμα που δεν έγινε ποτέ όμως.Όσο για αυτά τα χρήματα που παίρνει,εκτός από αυτά που αναπόφευκτα πάνε στο σπίτι και το παιδί,τα υπόλοιπα αναλώνονται στο χόμπι του.Δηλαδή το αυτοκίνητο (2 τον αριθμό) και τα αμέτρητα περιοδικά και οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με αυτό.
why72: Μου θυμίζεις πολύ τη μαμά μου (στο τελευταίο κομμάτι του άρθρου σου), που παρεπιπτόντως είναι δίπλα μου σε ότι αποφασίσω όπως και όλη η οικογένειά μου που παρά το διαζύγιο που πάρθηκε πριν 16 χρόνια στα δύσκολα είναι πάντα μαζί!
silver80: Όταν μου μιλούσε για γάμο δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία.Κολακευόμουν φυσικά αλλά μου άρεσε όπως ήμασταν.Μου ορκιζόταν ότι δεν θα άλλαζε τίποτα αν παντρευόμασταν αλλά προφανώς το έλεγε για τα πάντα,συμπεριλαμβανομένου και του σπιτιού.Εγώ αλλιώς το εξέλαβα.Σε θέμα συμπεριφοράς και συνηθειών.Και βέβαια δεν είχα στα πλάνα μου παιδί.Ήταν πάντα τόσο προχωρημένος και ανοιχτόμυαλος που δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί τέτοιο θέμα από μια απλή αλλαγή κατοικίας που στο κάτω κάτω θα έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή ούτως ή άλλως! Το θεωρούσα δεδομένο και απλά ο ερχομός του μπέμπη το έκανε επιτακτική ανάγκη.
Μάλλον κρυβόταν τόσα χρόνια και όταν σιγούρεψε την κατάσταση απελευθερώθηκε.Τι να πω...
Ελπίζω να σας κάλυψα τις απορίες.Και πάλι σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας!

Μάλλον δεν ήταν και τοσο ετοιμος για γάμο..

Λύγισε απο το βάρος....

ή

επειδη δεν πήγαν τα πραγματα οπως τα ειχε σχεδιασει για σας - χωρις εσένα!
Το παιδι σου σε χρειάζεται περισσότερο απο εκείνον.

Προσπαθησε να ανεξαρτητοποιηθεις οικονομικα πρωτιστως για το παιδι σου - μα ακομα και για το ενδεχομενο ενος επικειμενου διαζυγιου.

Εάν και εφοσον ο ανδρας σου αλλαξογνωμήσει,θα σε πλησιασει απο μονος του.

Aν οχι,δε θα τα βαψεις και μαυρα.

Παράθεση:
Originally posted by elpida_t
Καλησπέρα σας.Νέο μέλος κι εγώ με τεράστια ανάγκη για συμβουλές...
Ας μπω στο θέμα όμως γιατί έχω και πολλά να πω..
Το 2005 (Αύγουστος) γνωρίστηκα με τον άντρα μου και αρχές Οκτώβρη αρχίσαμε να συζούμε.Εγώ φοιτήτρια τότε, εκείνος εργαζόμενος σε τεχνική εταιρεία.Όλα ήταν κάτι παραπάνω από τέλεια,μας "φτύνανε",να μη μας ματιάσουν κι εγώ μακάριζα την τύχη μου και ευχόμουν σε όλους να έχουν την ίδια.Έλεγα πολύ χαρακτηριστικά ότι η ζωή μου χρωστούσε (προηγούμενη 4ετής καταστροφική σχέση) αλλά μου τα ξεπλήρωσε όλα με τον άνθρωπο που μου έστειλε.
Συχνά πυκνά έκανε αναφορές για γάμο,ότι είναι τυπικό έλεγε, αφού μένουμε μαζί και ζούμε σαν παντρεμένο ζευγάρι κλπ,αλλά δεν δίναμε συνέχεια ποτέ.Ώσπου ξαφνικά και αναπάντεχα μια μέρα μετά την επέτειο των 3 χρόνων μαθαίνουμε ότι είμαι έγκυος.Με συνοπτικές διαδικασίες μου "ανακοινώνει" ότι θα κάνουμε έναν γρήγορο πολιτικό γάμο και μετά μαζί με τη βάφτιση του παιδιού θα κάνουμε και τον θρησκευτικό,αφού πρώτα μου είπε ότι αυτός είναι έτοιμος για οικογένεια και όλα πια εξαρτώνται από εμένα.
Να μην τα πολυλογώ, έγινε ο πολιτικός το Νοέμβριο του 2009 κι επειδή εκείνος έλειπε για δουλειές στις Κυκλάδες εγώ έμενα στο πατρικό μου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: είχε κληρονομήσει ένα σπίτι (1 κρεβατοκάμαρα!!!) σε ένα χωριό περίπου 10 χλμ μακριά από την πόλη μας και είχαμε μείνει εκεί για 2 χρόνια(επίπλωση και λοιπά ξεχασμένα των δικών του από το 1980).
Όταν επέστρεψε λοιπόν για μόνιμη εργασία στην περιοχή μας, άρχισαν τα ζόρικα...εγώ ήμουν ήδη 6 μηνών έγκυος (άνεργη πια από τέλος του 2008-είχα αποφοιτήσει το 2006) του πρότεινα να νοικιάσουμε ένα 3αρι στο κέντρο να το επιπλώσουμε και να φτιάξουμε τη ζωή μας σιγά σιγά περιμένοντας το αστεράκι μας!
Η αντίδρασή του πρωτοφανής,απίστευτη και τραγική!Έβγαλε πράγματα που ποτέ πριν δεν υπήρξαν ούτε στη φαντασία μου!Πρώτον τσιγγουνιά!Με μισθό 1500ευρώ και ενοίκιο maximum 350 ευρώ,μου λέει είναι αδύνατον!Δεν βγαίνω! Και σημειωτέον ότι είμαστε και οι 2 πολύ απλοί άνθρωποι,ούτε λούσα τρελά,ούτε τραβηγμένα έξοδα.Όλα σε φυσιολογικά πλαίσια.Εκείνος επέμενε ότι θα μείνουμε στην κληρονομιά του.
Από εκείνη την καταραμένη μέρα ξεκινάει ο γολγοθάς μου.Γιατί όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν δυνατόν να ζήσουμε με παιδί σε εκείνο το σπίτι που είχε κληρονομήσει (έχει γενικά πολλά προβλήματα-υγρασία παντού-είναι παλιο).Έφτασε στο σημείο μετά από ατελείωτες ώρες συζητήσεων και διαφωνιών, να είμαι πλέον 8 μηνών και να μου δίνει τελεσίγραφο τύπου: ή έρχεσαι ή χωρίζουμε!
Ενέδωσα τελικά στον εκβιασμό του,αλλά εκείνος δεν το ξεπέρασε ποτέ.Σε κάθε κουβέντα που κάνουμε έκτοτε μου χτυπάει αυτό.Λίγο καιρό μετά μου είπε ότι θα μετακομίσουμε όταν πιάσω δουλειά και θα μπορώ να συντηρήσω το νέο μας σπίτι.
Αφού γεννήθηκε το λουλούδι μου (21-4-2009), άρχισε να μου λέει τερατώδη ψέμματα όσων αφορά τα οικονομικά (τα ανακάλυψα στην πορεία) όπως ότι του μειώσανε το μισθό,ότι δεν πληρώνεται καθόλου για συνεχόμενους μήνες κ.α. με αποτέλεσμα να πληρώνω τα πάγιά μας με μεγάλη δυσκολία γιατί το επίδομα μητρότητας που έπαιρνα κι αυτό για 6 μήνες όλο κι όλο,ήταν 690 ευρώ/μήνα.
Παρεπιπτόντως είχα πάρει και κάποια άλλα επιδόματα από ΙΚΑ-ΟΑΕΔ κλπ που ήταν αρκετά χρήματα και τα είχα βάλει στην άκρη εν γνώση του για να ξεκινήσουμε στο νέο μας σπίτι όταν πάμε.
Στη συνέχεια τα πράγματα γινόντουσαν όλο και χειρότερα..Π.Χ. Τα φακελάκια-δώρα για την γέννα που πέφτανε στα χέρια του εξαφανιζόντουσαν ως δια μαγείας,ενώ είχα ανοίξει λογαριασμό για αυτό το λόγο του μικρού και ότι έδιναν σε μένα τα έβαζα εκεί..
Όταν σταμάτησε το επίδομα μητρότητας δεν είχα πια κανέναν οικονομικό πόρο,και η μόνη μου παραπανίσια ανάγκη ήταν τα τσιγάρα μου.εδω και 3 περίπου μήνες έχει σταματήσει να μου παίρνει.Σταμάτησε τις συχνές επισκέψεις στο σούπερ μάρκετ (μόνο τα απολύτως απαραίτητα και κυρίως του μπέμπη δηλαδή) και το αποκορύφωμα ήταν η συμμετοχή του στα έξοδα της βάφτσης! Καλά, για θρησκευτικό γάμο ούτε λόγος!
Μου λέει χαρακτηριστικά εγώ έχω μόνο το δώρο του πάσχα διαθέσιμο για αυτό το σκοπό (800 ευρώ)!!!Περιττό να σας πω ότι τα έξοδα καλύφθηκαν τελικά από αυτά που είχα στην άκρη για το "νέο σπίτι"...λέμε τώρα...
Όσο για τα φακελάκια-δώρα της βάφτισης που έπεσαν στα χέρια του,να'ναι καλά η πεθερά μου (μητριά του) που τον "έδωσε" την επομένη της βάφτισης.Και μάλιστα ποιος και τι με το νι και με το σίγμα!Επίδή όμως ήμουν υποψιασμένη ούτως ή άλλως το είχα ψάξει και είχα σημειώσει ποιοι και πόσα είχαν φέρει.Με μεγάλη μου εκπληξη την άλλη μέρα τα είχε ανοίξει και μου τα έδωσε αλλά το τραγικό ήταν ότι από 2 έλειπαν μερικά χρήματα....
Πλέον είμαστε σε φάση που σχεδόν δεν μιλιόμαστε..εκείνος κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα κι εγώ κοντεύω να τρελαθώ γιατί το μόνο που σκέφτομαι είναι το αγγελουδάκι μου που πάντα ονειρευόμουν να μην έχει την ίδια τύχη με μένα (παιδί χωρισμένων γονιών)....
Δεν ξέρω τι να κάνω...ή μάλλον ξέρω...αλλά....
Είναι πολλά ακόμα που έχουν συμβεί,αλλά τι να πρωτογράψω...
Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ο άψογος για 3.5 χρόνια σύντροφός μου θα έκρυβε τέτοια κακία και πονηριά μέσα του...
Είμαι τόσο λυπημένη......................
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.
ΣΥΓΝΩΜΗ

Ελπίδα καλώς ήρθες. Διαβάζοντας το κείμενό σου αναρωτήθηκα αν έχουμε να κάνουμε με μια απλή περίπτωση τσιγκούνη. Καταρχήν πήρα το θάρρος να σου γράψω γιατί πραγματικά η ιστορία αυτή είναι θλιβερή. Πίστευες ότι ύστερα από μια τετραετής καταστροφική σχέση η ζωή σου είχε δώσει αυτό που σου χρωστούσε, έζησες όμως πάλι ένα εφιάλτη αυτή τη φορά μάλλον χειρότερο από τον προηγούμενο. Πιθανόν να νιώθεις πικρία και απογοήτευση για την μεταμόρφωση αυτού του ανθρώπου , απελπισία για το γεγονός ότι ο γάμος σου δεν μπορεί να σταθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες. Χωρίς να γνωρίζω τον άνθρωπο δεν μπορώ να γράψω πολλά πράγματα. Αν πρόκειται απλά για τσιγκουνιά τότε έχουμε περίπτωση παθολογικής φιλαργυρίας. Η ένταση των συμπτωμάτων που αναφέρεις δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Η φιλαργυρία στην παθολογική της μορφή κάνει τον άνθρωπο μπροστά στην εμμονή του να κατέχει, να μην υπολογίζει τίποτα, ούτε τα παιδιά του ούτε αν θα καταστραφεί η οικογένειά του. Ο άνδρας σου χρειάζεται κατά την γνώμη μου βοήθεια από ειδικό για να μπορέσει να ξεπεράσει το πρόβλημα του. Σύμφωνα με τον S.Freud η φιλαργυρία είναι χαρακτηριστικό της δομής του ιδεοληπτικού χαρακτήρα. Οπότε δεν ξέρω μήπως έχουμε περίπτωση ιδεοληπτικής ψυχαναγκαστικής διαταραχής. Επίσης ο Wilhelm Reich(1933) θεωρούσε τα άτομα με ιδεοληπτικό ψυχαναγκαστικό χαρακτήρα σαν ανθρώπους με σχολαστική αίσθηση της τάξης, με λεπτομερή μηρυκαστική σκέψη και πνεύμα οικονομίας σπρωγμένο συχνά μέχρι την τσιγκουνιά. Ο άνδρας σου δεν είναι απαραίτητο να απευθυνθεί σε ειδικό ψυχοδυναμικής ψυχοθεραπείας. Αλλά για να σωθεί ο γάμος σου νομίζω ότι είναι επιβεβλημένο να μιλήσει με ειδικό.

Του μίλησες καθαρά και ξάστερα?
Του χτύπησες το χέρι στο τραπέζι ή τα έχεις δεχτεί όλα αμίλητη?
Μήπως να δει ότι έχεις κι άλλη πλευρά?
Μήπως να τον κοιτάξεις στα μάτια και να του πεις,
ότι θα προσπαθήσεις να φτιάξεις την καλύτερη δυνατή ζωή
για 'σένα και τον γιο σας,μ'αυτόν...ή χωρίς αυτόν?...

Πρόσφατα άκουσα μια άλλη περίπτωση απίστευτης φιλαργυρίας από την πλευρά του άντρα.
Ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο και ο πατέρας "αντάλλαξε" ένα περουσιακό στοιχείο με την διατροφή.Δηλαδή παραχώρισε ένα ακίνητο στην πρώην σύζυγο,δε θα δόσει ξανά διατροφή αλλά και δεν θέλει να ξαναδεί ποτέ το παιδί.Κατά τη διάρκεια του γάμου έλεγχε και τις μπουκιές που έτρωγε η γυναίκα και το παιδί.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι η απότομη μεταστροφή.Ένας τόσο παθολογικά τσιγκούνης όπως φαίνεται τώρα δεν μπορεί να υποκρινόταν για τόσο μεγάλο διάστημα.Ίσως κάτι άλλο συμβαίνει.
Το ζήτημα είναι να κάνεις το καλύτερο για σένα και το παιδί.Όποια απόφαση κι αν πάρεις να τη στηρίξεις και να φανείς δυνατή.

Αγαπητή φίλη,
μου κάνει τρομερή εντύπωση η μεταστροφή του.Αν ήταν σφιχτός, θα ηταν αδύνατο να μην είχες δειγματα 3 ολόκληρα χρόνια.Εμένα άλλα πράγματα μου θυμίζουν αυτές οι καταστάσεις.Μήπως είναι προσπάθεια ελέγχου?Μήπως μ αυτές τις συμπεριφορές θέλει να σου περάσει ότι εκείνος έχει τον έλεγχο και οτι σ εξουσιάζει?Ερμηνείες βεβαίως είναι όλα αυτά...
Οταν θα βρείς δουλειά και θα μπορέσεις να είσαι και πάλι αυτόνομη και αναλόγως βεβαίως με τη συναισθηματική σας κατάσταση, παίρνεις τις αποφάσεις σου.Μόνο εσύ ξέρεις...Εμείς μόνο εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε..Καλή τύχη!

Ο παθολογικά τσιγγούνης άνθρωπος φαίνεται αμέσως και αν καταφέρει να το κρύψει θα είναι για πολύ λίγο. Θα το είχες καταλάβει τόσο καιρό. Ξέρω περίπτωση που εκείνος έκανε παρόμοια μεταστροφή μετά το γάμο και το παιδί, απο απίστευτη ανασφάλεια για το μέλλον.
Κατά τα άλλα πώς είναι η σχέση σας? με το μωρό πώς τα πάει? Η γνώμη μου είναι να χρησιμοποιήσεις διπλωματία και να μάθεις μήπως ξοδεύει και αλλού χρήματα που δε γνωρίζεις. Μια συζήτηση επίσης για το μέλλον (πιθανή μετακόμιση, διάφορα έξοδα του μωρού) μπορεί να σε οδηγήσει σε κάποια συμπεράσματα.
Αν η διπλωματία δεν πετύχει χρησιμοποιείς τη δύναμη που έχεις (να ξέρεις ότι μια γυναίκα και μάλιστα μητέρα έχει απίστευτη δύναμη και μπορεί να κάνει τα πάντα προκειμένου να μεγαλώσει σωστά το παιδί της) και να απιτήσεις πράγματα για σένα και το μωρό.

Σε κάθε περίπτωση όμως προσπάθησε να βρεις μια δουλειά, να σταθείς στα πόδια σου οικονομικά, γιατί στο μέλλον ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί.

O ανθρωπος που ειναι τσιγκουνης, ειναι παντα τσιγκουνης. Δεν μπορει να υποκριθει τον ανοιχτοχερη για καποιο διαστημα, εκτος και αν πιστευε οτι εχεις καμια μεγαλη περιουσια η πολυ υψηλα εισοδηματα και το επαιζε για να τον παντρευτεις.

Πιο πιθανο ειναι να τζογαρει και να τρωει τα λεφτα του σε στοιχηματα, καζινο κτλ και να τα χαλαει ολα εκει.

Ψαξτο λιγο.
Μπορει βεβαια και να σε θεωρει σπαταλη, και το γεγονος οτι δεν δουλευεις να τον αγχωνει. Βεβαια, αν θες και την αντικειμενικη μου γνωμη, 1500 ευρω με ενοικιο και παιδι, δεν βγαινει η ζωη.

Παντως, οτι και να ισχυει, το γεγονος οτι εκανε διαφορα πισω απο την πλατη σου, οσον αφορα τα χρηματα για το παιδι κυριως, δειχνει οτι δε σε υπολογιζει και κανει το δικο του.
Και αυτο θα ειναι το μοντελο στη σχεση σας.

Συζητηστε το και βαλτε τα κατω, να δειτε τι μπορειτε να κανετε. Εσυ δεν μπορεις να βρεις δουλεια τωρα; Αφου εχεις και τη μανα σου, να σε βοηθαει με το παιδακι, βρες μια δουλεια. Ποτε δεν ξερεις τι γινεται...

Με 1500 ευρώ το μήνα και με παιδί πλέον είναι φυσικό να μην είσαστε πια καλοπερασάκηδες. Αλλά το να μην σε υπολογίζει και να ξοδεύει για τα χόμπυ του σε βάρος της ποιότητας ζωής σας είναι απαράδεκτο.
Κάθησέ τον κάτω και κάνε μια σοβαρή συζήτηση. Να είσαι αποφασισμένη όμως και με επιχειρήματα να του εκθέσεις τα πράγματα και το πως νοιώθεις.
Στο μεταξύ βρες κι εσύ δουλειά για να μπορέσετε να πάτε σε άλλο σπίτι.
Ο πολιτικός γάμος μια χαρά είναι. Ο άλλος έχει έξοδα.
Επειδή υπάρχει το μωρό και να το χαίρεσαι , δεν πρέπει να βιαστείς .

Αποψή μου είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι τσιγκούνης.
Καθόλου μάλιστα
Απλά ειναι εαυτούλης και καλοπερασάκιας.

Θέλει να περνάει αυτός καλά και μόνο.
Η γυναίκα (που είναι άνεργη) και το παιδί είναι δυο άνθρωποι που του "τρώνε" τα λεφτά που θα ξόδευε για τον εαυτό του.

Δεν αλλάζει
Δεν διορθώνεται

Και να χωρίσει .......διατροφή γα το παιδί δεν θα δει ποτέ.
Καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του και επιλέγει το πως θέλει να ζήσει από εδώ και πέρα.

..................................................................................................................

Αγαπητη Ελπιδα.
Με το θεμα που έθεσες θιγεις ενα πολυ σοβαρο ζητημα, τα οικονομικα της οικογενειας.
Κατ' αρχην παρατηρω μια αντιφάση μεταξυ του 1ου και 2ου ποστ σου. Ενω στο πρωτο αναφερεσαι στο ποσο τσιγκουνης ειναι ο αντρας σου, στο 2ο λες οτι ξοδευει τα χρηματα που περισσευουν στα χομπυ του. Ο τσιγκουνης στερειται και ο ιδιος. Αυτο δειχνει εγωκεντρισμο και οχι τσιγκουνια.
Αυτο που θα θελα να μας γραψεις ειναι πως εσυ θα ηθελες να ειναι τα πραγματα μεταξυ σας σε οτι αφορα το οικονομικο. Ποιες θα ηταν οι δικες σου προτασεις στην περιπτωση α) που εισαι ανεργη και β) που εργαζεσαι;
Θέλεις να εργαστεις ή όσο το παιδι ειναι μικρο θες να κατσεις σπιτι; Εχεις βοηθεια απο την οικογενεια σου; Εκεινος απ΄τη δικη του; Με 1500 το μηνα,νοικι και τη ζοφερη οικονομικη κατασταση που βιωνουμε ολοι οι μισθωτοι, η ζωη δεν βγαινει.
Γραψε μας τις αποψεις σου, για να μπορεσουμε να εκφερουμε μια πιο υπευθυνη γνωμη

Μπορεί να έχω άδικο, αλλά δε μου φαίνεται τσιγγούνης. Μάλλον εθισμένος ειναι ο άνθρωπος για να παίρνει τα λεφτάτου μωρού! Δλδ, αν δεν ηταν το κολλημα με τα αυτοκίνητα θα αναρωτιόμουν αν παίρνει κρυφά ναρκωτικά ή εχει πρόβλημα με το τζόγο.
σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως ξοδεύει πολλά σε αξεσουαρ αυτοκινητου -ζαντες κοκ- κ γι αυτο κανουν φτερά τα χρήματα. btw γιατί εχει 2 αυτοκίνητα με ένα μισθό; Αν ένα αυτοκίνητο κοστίζει 10χιλιάρικα+100ευρω το μηνα που θελει για συντήρηση, ασφάλειες, βενζίνες, σκέψου πόσων χρόνων ενοίκια θα κέρδιζες αν δεν είχε αγοραστεί εξαρχής...