ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΜΩΡΟ 8 ΜΗΝΩΝ

Παράθεση:
Originally posted by VLEMMA

Παράθεση:
Originally posted by meandothers

Να παρατήσω δυο παιδιά κι έναν άντρα γιατί μου φαίνονται...
καταναγκαστικά έργα??

τι πα να πει "παρατησω"???

να παρατησεις τι???

να φτιαχνεις φαγητο;;;
να στρωνεις τα κρεβατια;;

να εκπληρωνεις τα συζυγικα;;;

να διαβαζεις τα παιδια;;;
να τους δινεις φιλακι πριν κοιμηθουν;;
να "εισαι" εκει οταν φωναζουν..μαμαααα;;

αστο ....

ΠΑΡΑΤΑΩ κατι...με τον τροπο που λες..
σημαινει
οτι αναγνωριζεις την "αξια της παρουσιας" σου...

θεωρεις οτι οι αλλοι σε εχουν αναγκη
για να μην "ξεφυγουν" απο την ρουτινα τους....
ή

μηπως ΕΣΥ..απο την δικη σου;;;;;

είσαι τόσο σκληρή μα τόσο αληθινή ταυτόχρονα

Παράθεση:
Originally posted by lila_4
Το έκανα για να έχει το παιδί μου πατέρα, όχι για να έχω εγώ άντρα επειδή εχουμε παιδι ..! Δεν ξερω αν καταλαβαίνεις τη διαφορά...

Φυσικά και την καταλαβαίνω! Εξ ου και η αντίδρασή μου lila.. Το ίδιο λέμε ακριβώς, μόνο που εσύ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣ αυτή τη συμπεριφορά, ενώ εγώ την ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ.
Πίστευα ότι δε διάλεξα τον άντρα που θα με κάνει ευτυχισμένη αλλά τον καλύτερο πατέρα για το παιδί μου!! Πόσο έξω έπεσα.....

Ωπ! εδώ είμαστε!

Αυτό ακριβώς κατάλαβε κι αυτός και την έκανε όχι με ελαφριά, αλλά με άλματα.

Ξέρεις οι άντρες σ' αυτά είναι πιο μπρουτάλ. Δεν κάθονται σπίτι Κύριοι (που λες κι εσύ) και Πατέρες των παιδιών τους. Βγαίνουν για κυνήγι και διεκδικούν αυτή που θα την κάνουν ευτυχισμένη, κι αυτή το ίδιο με τη σειρά της.

Τώρα αν θες να τον πυροβολήσεις που αυτός τουλάχιστον αποφάσισε να υπηρετήσει ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ και να αναλάβει Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, τι να σου πω?! πυροβόλα τον..

Παράθεση:
Originally posted by Syrup
...ώπα βρε Ηνί!

...δεν ξέρουμε αν ο άνθρωπος εγκατέλειψε το παιδί του.. πιθανολογώ πώς όχι.. αλλά όταν σκάει τέτοια βόμβα σε ένα σπίτι για κάποιο διάστημα τα πράγματα είναι έκρυθμα.. από την άλλη... επιτέλους πρέπει να καταλάβουν όλες οι γυναίκες, ότι με ένα παιδί δεν κρατάμε κάποιον κοντά μας, με το ζόρι... όχι πια τουλάχιστον!! έλεος μ'αυτή την ιστορία............ να τρίβουν στη μούρη του άλλου τις ευθύνες και να απαιτούν να ανταποκριθεί σ' αυτές επειδή και μόνο ΠΡΕΠΕΙ... λες και επειδή παντρεύτηκε και έκανε παιδί πρέπει να ζει σε καταναγκαστικά έργα...

που τα "ειδες" ολα αυτα βρε Σιροπακι; εγω παντως δεν εισεπραξα κατι τετοιο απο τα λεγομενα της.
αλλά οπως και να'χει, ενα παιδι που ερχεται ειτε 'τυχαια' ειτε προγραμματισμενα, ειναι ευθυνη των γονιων του εξισου. αν εκεινος δεν γουσταρει να ειναι παντρεμενος, με γεια του με χαρα του...απεναντι στο παιδι του ομως εχει ευθυνη. φυσικα δεν υποχρεουται να ζει με τη μανα του αν δε τη θελει, αλλά το ελαχιστο που οφειλει ως πατερας - τυχαιος ή οχι - ειναι να εχει εγνοια το παιδι του αν μη τι άλλο.

...δεν τα "είδα" (ακόμα) Νταρντάνα (γιατί δεν έχω επαρκή στοιχεία)

...αλλά επειδή εκεί καταλήγουν συνήθως αυτά τα περιστατικά είπα να το προλάβω..

...όσο για την ευθύνη απέναντι στο παιδί, πίστεψέ με είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα απαλλάξει οποιονδήποτε από τις ευθύνες του ΓΕΝΙΚΑ, πόσο μάλλον στο παιδί του.. αλλά προς το παρόν δεν έχουμε τέτοιες πληροφορίες.. κι αν ο άντρας της κοπέλας είναι τόσο κάφρος τότε δεν βλέπω για ποιο λόγο να τον θέλει σώνει και καλά πατέρα?! αφού ο άνθρωπος είναι αλλού.. (ΑΝ ΕΙΝΑΙ που προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου)

Dragon είχαμε συζητήσει για παιδί και το θέλαμε και οι δυο!! Δε βλέπαμε την ωρα να γινει ο γαμος να ηρεμησουμε απο διαφορες εκκρεμότητες και να αποκτησουμε το αγγελούδι μας... Παρ 'ολ 'αυτά, ήρθε με διακεκομενη συνουσία!! Χαρήκαμε κ οι δυο όταν το μάθαμε...

vlemma δεν έχω την πολυτέλεια να κάθομαι και να λέω παραμύθια...
Πίστεψέ με έχω πολύ σπουδαιότερα πράγματα να κάνω από το να πλάθω "αλήθειες"

Η μόνη αλήθεια που φοβάμαι να δω είναι ότι αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει στο παιδί μου κ ότι μάλλον είναι καλύτερα έτσι...
ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ... ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.. ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ!

Το παιδί μου για εμένα είναι τα πάντα!!! Ολη η περιουσία μου αλλά όχι με τον τρόπο που το λες εσύ! Είναι η μεγαλύτερη ευλογία από το Θεό προς εμένα!! Τον ευγνομονώ που με αξίωσε να την έχω στη ζωή μου και Τον εκλιπαρώ να μου δώσει τη δύναμη να τη μεγαλώσω σωστά!!!

Πιστευα ότι τη λατρευε γμτ!!! Πώς αντέχει να μην την ακούει;;; Εγώ αν τυχει και λείψω για 2 ωρες, τρέχω να τη δω...!! Δε βλέπω την ώρα να ξυπνήσει για να παίξουμε! Μόνο αν είσαι μάνα μπορεις να καταλάβεις!!!!!!!!!

Syrup ισως έχεις δίκιο... Από τη στιγμή που ουτε εγώ ούτε αυτός είμαστε ερωτευμένοι καλύτερα να μη ζουμε μαζι....
Την πρόταση την έκανα γιατί με δεδομένο ότι έχουμε ένα παιδί, ο γάμος μας μόνο 6 μηνών (τον πρώτο χρόνο πάντα υπάρχουν προβλήματα έχω ακούσει... ακόμα και τα δικαστήρια δε δινουν διαζυγιο πριν το χρονο για να σιγουρευτει το ζευγαρι) και επειδή όντως μας έτυχαν πολλά που απ οτι φάνηκε ήμαστε ανώριμοι να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, τα θεώρησα όλα αυτά ελαφρυντικά..
Θέλησα να δωσουμε μια ευκαιρία στη σχεση μας για χσρη του παιδιού μας..
Το να μη θέλει να γυρίσει σε μένα το καταλαβαίνω... το να μην εχει τη θέληση, δυναμη -όπως θέλεις πες το- για νέα αρχή και αυτό το καταλαβαινω.. Να μην ενδιαφέρεται για το τί κάνει το παιδί του όμως δεν το κατανοώ και δεν το διακαιολογώ με τίποτα!!

Λες : "αφού ο άνθρωπος είναι αλλού.. (ΑΝ ΕΙΝΑΙ που προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου)
Μπορείς να μου πεις τί εννοείς;;; Για τί πραγμα αμφιβάλλεις ακριβώς;;

Παράθεση:
Originally posted by Syrup
...το εννοώ 100%..

...αλλά ας εξηγήσω ΤΙ εννοώ ακριβώς.. και μετά το ξανασυζητάμε..

...θα επαναλάβω ότι η ευθύνη μιας σχέσης είναι 50-50

...το οποίο σημαίνει.. δεν μπορώ να κάνω σημαία τα παιδιά κάθε φορά που αδυνατώ να συννενοηθώ μαζί του για να φέρω τον σύντροφό μου εκεί που πρέπει.. δηλ. να απαιτώ να λειτουργεί ΜΟΝΟ ψυχαναγκαστικά καθώς χέστηκα για το πώς νιώθει...

...όσα ζευγάρια ακολουθούν αυτό το μοντέλο, βλέπουμε όλοι πώς καταλήγουν... εκείνος παίζει on-line games, βρίσκει γκόμενα, το ρίχνει στο τζόγο κοκ. η δε κυρία τα φτιάχνει με τη Μενεγάκη, κάνει κοσμικά πάρτυ ή φιλανθρωπίες, δεν αφήνει μοναστήρι για μοναστήρι απάτητο κοκ.

...προσωπικά, δεν θα άντεχα ούτε λεπτό να ζω με έναν άνθρωπο επειδή έχουμε παιδιά και ο καθένας είναι πέρα βρέχει... θεωρώ πραγματική Ευθύνη Μας να τα βρούμε ή να χωρίσουμε, γιατί εκτός από Μάνα είμαι και Άνθρωπος με ανάγκες και επιθυμίες, τις οποίες δεν είμαι διατεθειμένη να εγκαταλείψω πέραν των λογικών απαιτήσεων που έχει ένα ή δύο ή πέντε παιδιά.

Σαφώς και οι ευθύνες είναι 50-50.
Σαφώς εκτός από μάνα θα είσαι πάντα Άνθρωπος
με ανάγκες και "θέλω".
Η ταπεινή μου όμως άποψη είναι, ότι άπαξ και αποφασίσεις
να κάνεις παιδί/α, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
και είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ/ΟΣ να σταθείς και να τα μεγαλώσεις όσο
καλύτερα μπορείς μέχρι την ενηλικίωσή τους. Ο κάθε άνθρωπος έχει
δικό του τρόπο σκέψης και εφαρμογή αυτών, οπότε δεν μπορώ
να εκφέρω περαιτέρω γνώμη.
Αυτό που ξέρω για εμένα προσωπικά όμως είναι, ότι όσο
κι αν είναι τα πράγματα δύσκολα, θα παλέψω να γίνουν καλύτερα,
θα προσπαθήσω να επαναφέρω την ευτυχία στο σπίτι μου, δεν θα
καταθέσω εύκολα τα όπλα, απλώς ανοίγοντας μια πόρτα και
μην την είδατε...Αν ήθελα τις τρέλες και τις κορδέλες, να μην έκανα
οικογένεια και ας έμενα single, μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.
Και φυσικά αυτό ισχύει και για τους δύο.
Θα ήθελα να έβλεπα λίγο παραπάνω καλή θέληση στα ζευγάρια
μεταξύ τους σήμερα. Λίγη παραπάνω υπομονή...Λίγη παραπάνω
κατανόηση. Κι όχι αυτό που συναντώ συνήθως...
"ΑΑΑ δεν μπορώ...χωρίζω… Γιατί δεν μου κάνει, δεν μ’ αρέσει,
δεν με θέλει». Ε βέβαια δεν σε θέλει, αν από γυναίκα(ή άντρα αντίστοιχα)
που σε γνώρισε και έκανε σχέση μαζί σου, σήμερα έχεις γίνει…ρομπότ…
Κάτσε μαντάμ...κάτσε μεσιέ...δουλέψτε το λίγο πρώτα...
Αυτό. Τίποτα άλλο.

Παράθεση:
Originally posted by lila_4
Syrup ισως έχεις δίκιο... Από τη στιγμή που ουτε εγώ ούτε αυτός είμαστε ερωτευμένοι καλύτερα να μη ζουμε μαζι....

..δεν μιλώ για έρωτα, lila.. μιλώ για ενδιαφέρον, αγάπη όπως θες πες το... που αν δεν υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι... κανένα παιδί δεν μπορεί να εξασφαλίσει.. και τότε καλό είναι να προσπαθούμε να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας και να είμαστε γονείς, κι ας μην είμαστε ζευγάρι...

Την πρόταση την έκανα γιατί με δεδομένο ότι έχουμε ένα παιδί, ο γάμος μας μόνο 6 μηνών και επειδή όντως μας έτυχαν πολλά που απ οτι φάνηκε ήμαστε ανώριμοι να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, τα θεώρησα όλα αυτά ελαφρυντικά..

...τώρα μου φαίνεται ότι τα λες καλύτερα... και αυτά που μας λες είναι ότι έχουμε όλο κι όλο για να εκφέρουμε άποψη... άρα θέλουν προσοχή...

...ξέρεις, το διάστημα των 6 μηνών και με δεδομένο ότι θέλατε και οι δύο το παιδί, είναι ελάχιστο για να αλλάξει τόσο πολύ η συμπεριφορά κάποιου... δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, αλλά λογικά δεν στέκει... πρέπει να ακολούθησε ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ (επέτρεψέ μου και λίγο χιούμορ ε; ) για να αντιδράσει κάποιος τόσο άσχημα... αφού <σας έτυχαν πολλά> όπως λες, ίσως κάπου να δικαιολογείς ότι ο άντρας σου τα' παιξε... όχι ότι βρήκε άλλη, αν και θα σου έλεγα να μην ασχοληθείς με το θέμα πρόκειται για αντανακλαστική αντρική αντίδραση στα ζόρια αλλά να τον ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ κάπως καλύτερα τώρα...

Να μην ενδιαφέρεται για το τί κάνει το παιδί του όμως δεν το κατανοώ και δεν το διακαιολογώ με τίποτα!!

Σε αυτό θα με βρεις απόλυτα σύμφωνη. Όμως να ξέρεις ότι αν κάποιος δεν αισθάνεται Πατέρας δεν υπάρχει περίπτωση να συμπεριφερθεί ως τέτοιος και προσωπικά θα προτιμούσα να μείνει μακριά από το παιδί μου.

Λες : "αφού ο άνθρωπος είναι αλλού.. (ΑΝ ΕΙΝΑΙ που προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου)
Μπορείς να μου πεις τί εννοείς;;; Για τί πραγμα αμφιβάλλεις ακριβώς;;

Αμφέβαλλα για το αν όντως δεν ενδιαφέρεται για το παιδί του, αφού δεν είχες αναφέρει πουθενά μέχρι εκείνη τη στιγμή κάτι τέτοιο. Και μήπως αυτή είναι η δική σου ερμηνεία επειδή δεν θέλει να είστε μαζί και κάνεις προβολή και στο παιδί.

Θα έλεγα να ξεκουραστείτε λίγο ή και πολύ, ΧΩΡΙΣΤΑ. Μην βιαστείς να προχωρήσεις σε διαζύγιο γιατί δεν νομίζω ότι κανένας από τους δύο είναι σε θέση να σκεφτεί καθαρά αυτή τη στιγμή. ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΕ ΤΟ όπως και την επίλυση των διαφορών σας τώρα. Και απέφυγε τις σκηνές πάσει θυσία, όσο είναι δυνατόν βέβαια.

Παράθεση:
Originally posted by meandothers
Ε βέβαια δεν σε θέλει, αν από γυναίκα (ή άντρας αντίστοιχα)
που σε γνώρισε και έκανε σχέση μαζί σου, σήμερα έχεις γίνει…ρομπότ…
Κάτσε μαντάμ...κάτσε μεσιέ...δουλέψτε το λίγο πρώτα...
Αυτό. Τίποτα άλλο.

Ακριβώς

Δούλεψε ουσιαστικά όμως. Μην είσαι στα τέτοια σου και κραδαίνεις το παιδί ως το μοναδικό επιχείρημα. Δηλ. σαφώς και η ύπαρξη του παιδιού επιβάλλει άλλη αντιμετώπιση, αλλά δεν καταργεί τα δικαιώματά σου ως σύντροφος.

"να κράτησουμε την οικογένεια για ταπαιδιά.."
και τελικά να καταλήξουμε 2 ξένοι στο ίδιο σπίτι... με διαφορετικές ζωές....

Νομίζετε ότι ένα παιδί δεν εισπράττει την αποξένωση των γονέων?? Δεν εισπράττει πως οι γονείς του δεν είναι ευτυχισμένοι και ψάχνουν αλλού την ευτυχία??
τι σόι μοντέλο είναι αυτό? Που κατά 90% θα ακολουθήσει και το ίδιο...
Καλύτερα χώρια και ευτυχισμένοι παρά μαζί και μια ζωή δυστυχία. Κανένα παιδί δε μπορεί να κρατήσει μαζί ένα αντρόγυνο.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν άντρες και γυναίκες ότι άλλο πράγμα η σχέση ενός αντρόγυνου άλλο πράγμα η σχέση με τα παιδιά τους.

Syrup έχεις δικιο...
ΟΜΩΣ!!!!!!! Να δώσω χρόνο... πόσο;;;;;;; Σε ένα μήνα είναι η βάφτιση της κόρης μας! Από την άλλη πόσο ρε κοριτσάκι μου να είναι εκτός σπιτιου και ευθυνών του;;;;;;;;;;; Παρατάω σπίτι και παιδί, κάνω τη ζωή μου (γιατι μην νομιζεις ότι κάθεται και σκέφτεται εδω και 3 βδομάδες...) και όποτε βαρεθώ (αν γίνει αυτό) γυρνάω στο κορόιδο και όλα μέλι γάλα;;;;;; Ε, όχι!!! Αυτό δεν το ανέχομαι! Ουτε για χαρη της κόρης μου! Τα κανε σκατά, εφυγε, δε ζήτησε ποτέ συγγνώμη ούτε καν παραδέχτηκε το κέρατο που ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ, από την άλλη ζητάω εγώ συγγνώμη για ΟΛΑ όχι μόνο για τα λάθη που μου αναλογούν... εκείνος θέλει ακόμα να το σκεφτεί (=ζήσει λίγο ακόμα ελεύθερος -ή πολύ..) και μετά από χ χρονικό διάστημα γυρνάει και "γυναίκα ο άντρας του σπιτιού γύρισε.. στρώσε μου τα χαλιά";;;;;

Πες μου σε παρακαλώ γιατι με ενδιαφέρει η γνώμη σου! Το βρίσκεις λογικό;; Εσύ θα το δεχόσουν;; Μετά από ολα αυτά θα έβρισκες τη θέληση να ξανακάνεις νέα αρχη;;; Δεν ξέρω αν είμαι τόσο λάθος.. εμένα μου φαίνεται τραγική η συμπεριφορά αυτη!

Οσο για το διαζύγιο... δεν είμαι εγώ που θα το ζητήσω αλλά εκείνος (αν αυτό αποφασίσει τελικά) Με λίγα λόγια δεν αποφασίζω εγώ (οπως έχει μέχρι τώρα η κατάσταση αλλά εκείνος)

Παράθεση:
Originally posted by Syrup
...ξέρεις, το διάστημα των 6 μηνών και με δεδομένο ότι θέλατε και οι δύο το παιδί, είναι ελάχιστο για να αλλάξει τόσο πολύ η συμπεριφορά κάποιου... δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, αλλά λογικά δεν στέκει... πρέπει να ακολούθησε ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ (επέτρεψέ μου και λίγο χιούμορ ε; ) για να αντιδράσει κάποιος τόσο άσχημα... αφού <σας έτυχαν πολλά> όπως λες, ίσως κάπου να δικαιολογείς ότι ο άντρας σου τα' παιξε... όχι ότι βρήκε άλλη, αν και θα σου έλεγα να μην ασχοληθείς με το θέμα πρόκειται για αντανακλαστική αντρική αντίδραση στα ζόρια αλλά να τον ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ κάπως καλύτερα τώρα...

αυτο το πραμα που "τους πεφτει βαρυς ο μουσακας" και σηκωνονται και φευγουν γιατι θελουν να σκεφτουν...πως μου τη δινει ρε φουστη μου. κεντρο εγκεφαλου βρισκει.

φυσικα και για ολες τις συμπεριφορες υπαρχει ενας λογος, μια αφορμη και μια δικαιολογια (του κωλου πολλες φορες) αλλά τι παει να πει αυτο;;; τα ' παιξε λεει..θα μπορουσε δηλαδη κάλλιστα να "τα παιξει" και η γυναικα του, γιατι της ηρθε κι αυτης 'βαρυς ο μουσακας', να φυγει κι αυτη για να "σκεφτει", και να μεινει το παιδι να μεγαλωνει μονο του!!!
τι λεμε τωρα..

για μενα παντως καποια πραγματα απλα ΔΕΝ σηκωνουν καμια δικαιολογια. αμα δε σ'αρεσει η επιλογη που κανεις ή δε σου "βγαινει" οπως την υπολογισες, να'χεις τα κοτσια - ειτε αντρας εισαι ειτε γυναικα - να το παραδεχτεις και ταυτοχρονα να προσπαθησεις να κανεις κατι γι αυτο, οχι απλα να γυρνας την πλατη σου και να περιμενεις να 'καθαρισουν' οι άλλοι οσο εσυ "σκεφτεσαι". Δεν εχουμε παντα αυτη την πολυτελεια.

μου τη σπανε απιστευτα οι ανευθυνοι ανθρωποι, αντρες και γυναικες. πολυ ομως..

...λοιπόν Lila, κατ' αρχάς σταμάτα να κάνεις σαν να σου' πεσε ο ουρανός στο κεφάλι.. δεν προσπαθώ να υποβαθμίσω την κατάσταση, ούτε σε ειρωνεύομαι προς θεού, αλλά αν συνεχίσεις να κυκλοφορείς με τα μαλλιά κάγκελο και να οδύρεσαι για τον τραγικό σύζυγο... αμφιβάλλω εάν θα μπορέσεις να διαχειριστείς την κατάσταση, που είναι και το ζητούμενο.. σωστά?!

...επίσης, κάτι άλλο που θα ήθελα να σου πω με πάσα φιλική διάθεση είναι ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ να μην ασχολείσαι με <βλακείες> (όταν καίγεται ο κώ λος σου, με το συμπάθειο) ήτοι.. τη βάφτιση, το κέρατο που αποκαλύφθηκε, τη συγνώμη που δεν έρχεται, κοκ. έχεις να ασχοληθείς με το γάμο σου επί της ουσίας.. και με τον άντρα σου που προφανώς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ... (είναι κι αυτό ευθύνη ξέρεις.. )

...όταν λέω "δεν ξέρεις ποιος είναι" εννοώ ότι τα κριτήρια με τα οποία τον επέλεξες προφανώς ήταν τζούφια.. και ναι, είναι μα λάκας που δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση ΟΡΘΑ (για να σε δικαιώσω) ΑΛΛΑ έτσι είμαστε οι άνθρωποι.. ατελείς! ...εκείνος αποδείχτηκε με Α αντοχές ενώ φορτώθηκε 2Α, εσύ πάλι αποδείχτηκες πιο ανθεκτική, πιο υπεύθυνη θες να το πω, πιο δυναμική... δεν έχει σημασία...

....σημασία έχει να καταλάβεις ΤΩΡΑ ποιος είναι (αφού δεν το' κανες όταν έπρεπε) και ΜΕΤΑ να αποφασίσεις εάν μπορείς και θες να είσαι μαζί του...

Εχω ξαναδει παρόμοιο έργο και γι'αυτο ειμαι πιο υποψιασμένη από τους υπόλοιπους. Όταν κάποιος αφηγείται την ιστορία του φυσικά δεν υπάρχει τρόπος να ακουστει και η άποψη του άλλου μέλους της σχέσης. Πιστεύω όμως ότι αν αυτό γινόταν θα άλλαζε η γνώμη πολλών...

Παρατηρώ κάποια στοιχεία που βρίσκονται ανάμεσα στις γραμμές που μας γράφεις αγαπητή θεματοθέτρια:

---Υπήρξαν πολλοί καυγάδες (άσχημοι)...

Εδώ δεν προσδιορίζεται η αιτία των καυγάδων, ούτε ποιος τους ξεκινούσε. Μπορώ να υποθέσω λοιπόν ό,τι θέλω. Μήπως κάποιος μιλούσε άσχημα στον άλλον;Μήπως τον έβριζε;Μήπως τον πρόσβαλλε με τον χειρότερο τρόπο;Δε θα μάθουμε ποτε!Αναρωτιέμαι γιατι...

---το θεμα είναι ότι υπήρχε άλλη! Τσακωθήκαμε κ τον εδιωξα από το σπίτι!
Πήγε στους γονείς του. Εκείνοι, ενώ έδειχναν καλοί, έβγαλαν όλο το δηλητήριό τους...

Εδώ βλέπουμε ότι οι γονείς του συζύγου αντί να θυμώσουν μαζί του, που κεράτωσε τη σύζυγό του με μωρό παιδί στην αγκαλιά, τα βάζουν με τη σύζυγο!Ύποπτο!Μήπως η σύζυγος είχε κάποια απαράδεκτη συμπεριφορά προς τον σύζυγο, την οποία και πάλι δε θα μάθουμε ποτέ γιατί οι πηγές μας δεν είναι έγκυρες?

---Εγώ, παρόλο που νιώθω αδικημένη, προδωμένη... παρόλο που ήμουν δυστυχισμένη μαζί του, του ζήτησα να γυρίσει! Για το παιδί μου το έκανα! Μόνο γι αυτό!

Οι ψυχολόγοι λεν ότι τα παιδια πρέπει να μεγαλώνουν σε ΥΓΙΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Αν ειναι οι γονεις δυστυχισμένοι και πλακώνονται, καλύτερα χώρια και ηρεμία για την ανάπτυξη του παιδιού. Άρα, δε νομίζω...

---Ζήτησα συγγνώμη για όλα τα λάθη μου (ενω εκείνος δεν παραδεχτηκε ακομα τιποτα) και του είπα ότι θελω πίσω τον αντρα μου και τον πατερα του παιδιού μου. Οτι ακόμα και άλλη να υπήρξε ίσως εγώ τον έσπρωξα και να κάνουμε μια νέα αρχή για το παιδί μας!

Έδώ λοιπόν έχουμε έναν άνθρωπο που δεν έχει παραδεχτεί τίποτα (άρα εμείς οι υπόλοιποι πώς τον κατηγορούμε?) και μια κοπέλα που λέει ότι δεν ευθύνεται αλλά ζητά συγγνώμη (!!!) από τον κύριο που την κεράτωσε και λέει ότι φταίει αυτή για αυτο!!!Μια κοπέλα μάλιστα με αρκετό εγωισμό όπως διακρίνω. Πώς είναι δυνατόν;Μήπως κάπου βαθιά μέσα της συνειδητοποιεί ότι φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη;

Αυτό που σε συμβουλεύω, αν θες να ξανακερδίσεις τον άντρα σου, είναι κατ'αρχήν να βάλεις στην άκρη τον τεράστιο εγωισμό σου. ΑΝ μπορέσεις να το κάνεις αυτό. Διαισθάνομαι ότι έχεις κάνει κακό σ'αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να καταλάβεις τι έκανες και να επικεντρωθείς εκει. Υπάρχει όμως και η περίπτωση να έχει κρυώσει τελείως μέσα του, να το ξέρεις.

Οταν ένας γάμος δεν προχωρά ευθύνονται και οι δύο δεν μπορούμε όμως να πουμε με βεβαιότητα ότι τα ποσοστά είναι 50-50. Από προσωπική μου (δυστυχώς) πείρα ξέρω ότι όποιος θέλει να διατηρήσει την οικογένειά του, βάζει στην άκρη εγωισμούς, υστερίες και συμφέροντα και προσπαθεί να τα βρει με το σύντροφό του, κυρίως μάλιστα όταν υπάρχουν και παιδιά.

Το να καταλάβεις τα λάθη σου, να ζητήσεις συγνώμη και να προτείνεις να γίνει μια καινούργια αρχή στη σχέση σας σαφώς και δεν είναι κατακριτέο. Νομίζω όμως ότι το να φορτωθείς ευθύνες που δεν είναι δικές σου είναι χάσιμο της αξιοπρέπειάς σου. Ούτε αυτό ομως θα κατακρίνω, γιατί ξέρω ότι μια μάνα, θα κανει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μη διαλυθεί το σπίτι της. Αυτό έκανα κι εγώ, με μια διαφορά όμως, εγώ εξακολουθούσα και αγαπούσα το σύντροφό μου και δεν τον ήθελα δίπλα μου μόνο για πατέρα των παιδιών μου.

Εσύ αναφέρεις από τη μια ότι δεν τον θέλεις πια και από την άλλη ότι για διαζύγιο θα περιμένεις να κάνει αυτός το πρώτο βήμα. Μήπως μέσα σου ακόμα ελπίζεις σε επανασύνδεση? Αν ναι, το βρίσκω λογικό, αλλά μάταιο.

Ασε λίγο καιρό να περάσει μόνος του (βεβαίως το ότι οι γονείς του είναι εναντίον σου δυσκολεύει την κατάσταση) και προσπάθησε να σταθείς στα πόδια σου. Πάρε δεδομένο ότι αυτός ο ανθρωπος είναι πια αλλού και ότι είσαι μόνη με την κόρη σου την οποία θα μεγαλώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στην περίπτωση που αλλάξει γνώμη και θελήσει να γυρίσει, πρόσεξε πάρα πολύ την απόφασή σου. Αν δεν περνάς καλά μην το τολμήσεις, θα είναι καταστροφικό τόσο για σένα όσο και για το παιδί. Σίγουρα τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα και θα είναι δυστυχισμένα σε ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον.

Ας προσγειωθούμε όμως, μια και νομίζω ότι κάτι τέτοιο δεν είναι και πολύ πιθανό να συμβεί.

Και το πιο σημαντικό, το παιδι σου σε θέλει και σε χρειάζεται δίπλα του όχι με ψεύτικα γέλια, αλλά αληθινό βράχο. Ποτέ μη δείξεις ότι έχεις γίνει κουρέλι, θα είσαι πάντα η μανούλα που μπορεί να κάνει τα πάντα έστω και μόνη της. Τουλάχιστον στα μάτια της, όταν θα μενεις μόνη με τον εαυτό σου μπορείς να έχεις τα ξεσπάσματά σου. Και πίστεψέ με, αυτό θα κρατήσει όσο κρατήσει και μετά θα είσαι βράχος αληθινός...

Ειλικρινά σου εύχομαι καλό κουράγιο.

Παράθεση:
Originally posted by Dardana

Παράθεση:
Originally posted by Syrup
...ξέρεις, το διάστημα των 6 μηνών και με δεδομένο ότι θέλατε και οι δύο το παιδί, είναι ελάχιστο για να αλλάξει τόσο πολύ η συμπεριφορά κάποιου... δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, αλλά λογικά δεν στέκει... πρέπει να ακολούθησε ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ (επέτρεψέ μου και λίγο χιούμορ ε; ) για να αντιδράσει κάποιος τόσο άσχημα... αφού <σας έτυχαν πολλά> όπως λες, ίσως κάπου να δικαιολογείς ότι ο άντρας σου τα' παιξε... όχι ότι βρήκε άλλη, αν και θα σου έλεγα να μην ασχοληθείς με το θέμα πρόκειται για αντανακλαστική αντρική αντίδραση στα ζόρια αλλά να τον ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ κάπως καλύτερα τώρα...

αυτο το πραμα που "τους πεφτει βαρυς ο μουσακας" και σηκωνονται και φευγουν γιατι θελουν να σκεφτουν...πως μου τη δινει ρε φουστη μου. κεντρο εγκεφαλου βρισκει.

φυσικα και για ολες τις συμπεριφορες υπαρχει ενας λογος, μια αφορμη και μια δικαιολογια (του κωλου πολλες φορες) αλλά τι παει να πει αυτο;;; τα ' παιξε λεει..θα μπορουσε δηλαδη κάλλιστα να "τα παιξει" και η γυναικα του, γιατι της ηρθε κι αυτης 'βαρυς ο μουσακας', να φυγει κι αυτη για να "σκεφτει", και να μεινει το παιδι να μεγαλωνει μονο του!!!
τι λεμε τωρα..

για μενα παντως καποια πραγματα απλα ΔΕΝ σηκωνουν καμια δικαιολογια. αμα δε σ'αρεσει η επιλογη που κανεις ή δε σου "βγαινει" οπως την υπολογισες, να'χεις τα κοτσια - ειτε αντρας εισαι ειτε γυναικα - να το παραδεχτεις και ταυτοχρονα να προσπαθησεις να κανεις κατι γι αυτο, οχι απλα να γυρνας την πλατη σου και να περιμενεις να 'καθαρισουν' οι άλλοι οσο εσυ "σκεφτεσαι". Δεν εχουμε παντα αυτη την πολυτελεια.

μου τη σπανε απιστευτα οι ανευθυνοι ανθρωποι, αντρες και γυναικες. πολυ ομως..

Σωστη!!!

Ο γαμος σου

Ολα οσα γραφτηκαν στο τσατ ειναι υποκειμενικα.Η γνωμη μου ειναι οτι πρεπει ναχεις ανθρωπους γυρω σου που σ΄αγαπανε και σε νοιαζονται.Δωσε χρονο στον χρονο.Αγαπησε λιγο παραπανω τον εαυτο σου και φροντισε αυτο που εχεις.Τον εαυτο σου,και το παιδι σου.
Και τελος,οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο.

Ερχεται μηνυμα απο αγνωστο νουμερο...
"ευχαριστω πολύ για όλα...Ο υπέρυχος της θειας μου βγήκε πολύ καλός. Πότε εφημερεύεις να κανονίσουμε και μια αξονική;"

Τον παίρνει τηλ με ανοιχτή ακρόαση (είχα εδω και κάποιο καιρό ενδειξεις ότι κάτι παίζει")
-Ελα ρε
-Ποιος είναι
-Ο Β.. ρε μ...ακα
-Ελα ρε
-Καλά χρησιμοποίησα τους κωδικους στο μηνυμα;; χαχα
-Ε.. ναι ρε (με τρεμάμενη φωνη)
- το πότε εφημερεύεις σημαινε πότε θα τα ξαναπούμε ρε
-ναι ναι

Κ΄λείνει το τηλ και του λέω τί ήταν αυτό;; Δεν είχε πάει το μυαλό μου σε γκόμενα... Μου λέει δεν ξερω. Του λέω για τί κωδικούς μιλούσε αυτός;
Μου λέει δεν ξέρω αλλά είχε κατακοκκινήσει... είχε χάσει τα λόγια του. Την άλλη μέρα το πρωι του είπα να ξαναπάρει και να πει ότι τα καταλαβε όλα η γυναίκα μου.
Το έκανε!!
Και η απάντηση του φίλου....
Τί;;;;; Για τη θεία;;; Ελα ρε μαλ....α, γιατί δεν το σωσες;; Γιατί δεν είπες ότι ήταν δική μου γκόμενα;;;"

Εσείς τι καταλαβαίνετε;

Τελοσπάντων, just a girl οι καυγάδες που είχαν γίνει γινονταν για μικρά θέματα.. και οι δυο ήμαστε έτοιμοι να υψώσουμε τον τόνο! Ολο αυτό ήταν απόρροια της αδιαφορίας που δημιουργήθηκε ανάμεσά μας κυρίως από την αφιξη του παιδιού μας! Και οι δυο ασχολούμασταν μόνο με αυτό! Οχι με εμάς!
Ξέρω ότι έχω μερίδιο ευθύνης!! Δε νομίζω να υποστήριξα κάτι άλλο κάπου...

Mετά τη γεννα οι γυναικες περναμε το συνδρομο της λοχείας -

επιλοχειος καταθλιψη .

Aλλες αντιδρουν στις ακραιες περιπτωσεις με καταθλιψη, ακομα και με το να

κανουν κακο στο παιδι τους και

αλλες αντιδρουν με το να σπασουν τα ουμπαλα του αντρα τους ( χωρις να το

θελουν βεβαια ) και να τον αναγκασουν να βρει και γκομενα .

Περιμενε τοσους μηνες με την εγκυμοσυνη ....περιμενει και μετα την

εγκυμοσυνη ...,.να παρει μεζε και σε συνδυασμο

με τα νευρα σου και την αδιαφορια σου τον οδηγησες εκει που λες στη

στη γκομενα ( παντα αθελα σου).

Κανείς γονιος οσο και αδιαφορος να ειναι δεν συμπεριφερεται

με αυτο τον τροπο ..ειδικα οταν παντρευονται απο ερωτα και κανεις ονειρα

για το παιδι που ερχεται,για ψαχτο και αφησε λιγο χρονο χωρις φασαριες

ουτε παρακαλια ......
Ακουσαμε τη μια αποψη τη δικη σου και σεβαστη απ ολους μας ..αλλα ξερεις

ποσους ξερω που αναγκαστηκαν να αφησουν τα νεογεννητα παιδια τους ,

για να μην ζουν σε ενα αρρωστημενο περιβαλον που ξεκιναει ισως απ τη μερια

της μανας ( αθελα τους λογω της επιλοχειας καταστασης ) .
Γνωμη μου να τα συζητησετε παλι, να πατε και σε εναν οικογενειακο

συμβουλο να πατε και σε ψυχολογο ..... .
Δεν ειναι λογος οτι δεν ειστε ερωτευμενοι

τη στιγμη που ειχατε αποφασισει να παντρευτειτε και ολα πηγαιναν καλα ,

εκτος και αν παντρευτηκατε απο αναγκη ή απο συμφερον, οποτε μη γυρευεις

τα ρεστα .... δηλαδη ειναι πολυ μικρο το διαστημα απ το γαμο, που

τον κανατε γιατι ήσασταν ερωτευμενοι και αγαπιοσασταν

μεχρι του να χωρισετε μαλιστα με τον ερχομό του καρπου του ερωτα σας .

......κατι αλλαξε στην πορεια ισως κατι που

δεν μπορεις να το καταλαβεις ..... και λογο στο λογο κοντρα στην κοντρα

φτανεις στο αδιεξοδο χωρις να καταλαβεις τι εγινε .....
Τωρα αφου εξαντλησεις ολα τα μεσα οχι με υπουλες μεθοδους και παρακαλια

να γυρισει πισω.... και να κουβεντιασετε , αν δεν μπορειτε μονοι , με καποιον

ειδικο μαζι να δειτε τι θα κανετε, γιατι υπαρχει μια νεα ζωη που εχει την

αναγκη και των δυο ....
Σου ευχομαι να βρεις λυση και μην ακους τον καθε βλακα που εχει

αποψη επι παντος επιστητου τη στιγμη που αμφιβαλω αν αλλαξαν ποτέ στη

ζωη τους μια παιδικη πανα ...
σου ευχομαι τα καλυτερα για το προβλημα σας

αυτο δεν σημαινει οτι σωνει και καλα θα πρπει να ειστε μαζι ...αλλα σημαινει

οτι και οι δυο σας θα ειστε για το παιδι σας

Μιλήσαμε σήμερα. Κανονίσαμε να συναστηθούμε για να δει το μωρό. Τον ρώτησα αν θέλει και να μιλήσουμε και μου είπε ότι δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό από την τελευταία φορά! Αυτό σημαίνει ότι ούτε ρουχα κλπ θέλει να πάρει από το σπίτι, ούτε να ξεκινήσει διαδικασίες για διαζύγιο ούτε να μου πει τί πρέπει να περιμένω αν πρέπει να περιμένω κάτι!!
Και ρωτάω εγώ τώρα τί θα κάνατε γυναίκες του φόρουμ;; Το μόνο που θέλω πλέον είναι να ξέρω τί μου γίνεται... Ζω στο κενό και δε με βοηθάει.. Τί να κάνω; Τί να του πω; Να ξεκινήσω εγώ διαδικασίες;; Να του δώσω χρονικό όριο;; Δε μιλάω για υπουλα μεσα προς ένα σκοπό! Πραγματικά! Δε θα τον πιέσω να κάνει κάτι που δε θέλει! Δε θα έχει κανένα νόημα..καμία αξία και στο τέλος, θα το πληρωσει το παιδί μου!! Θελω απλά, να ξέρω τί σκέφτεται!! Την τελευταία φορ4ά μου είχε πει ότι περισσότερες πιθανότητες είναι να γυρίσει... μέχρι που φιληθήκαμε αλλά από τη στιγμή που πήγε σπίτι του (και στους γονείς του) ελαχιστοποίησε τις επαφές μας (πολύ σπάνια και μόνο με μηνυματα). ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;;; ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ! ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ... !!!

Θέλω να βρω΄νέο σπίτι και δε μου απαντάει ! Να βρω ένα μικρό για τις δυο μας ή μεγαλύτερο για όλους! ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ!!! Το μόνο που λέει είναι αυτό!!!!

Τί θα κάνατε;;; Σας παρακαλώ βοηθήστε με!!!!