κοινή αυλή...

αποτι κατάλαβα το θέμα δεν είναι μονο η πεθερά. ειναι και ο άντρας, ο οποίος είναι βολέμένος σε αυτή τη κατάσταση και έχει παραγκωνίσει εντελώς τη ζοσεφινα και τα παιδιά. Έτσι όμως δε λειτουργεί η οικογένεια. για μένα πάνω απο όλους τους άλλους είναι ο σύντροφος. ακόμα και απο τα παιδιά.
Πολλοί δε το καταλαβαίνουν αυτό. Σου λένε "μα δε μαγαπας??" Σαγαπάω αλλά μπορώ να ζήσω έτσι?? Με μονιμες παρεμβάσεις? με χαλασμένη ψυχολογία καθημερινά??
Η μονη λύση είναι να φύγεις απο κει. Αλλιώς συμβιβάζεσαι και κοιτας απλά να περάσει ο καιρός και τα χρόνια.

Αφου το προβλημα ειναι η "κοινη αυλη" δεν καταλαβαινω τι προσπαθεις? Να τους κανεις αορατους? Κανεις ψυχοθεραπεια μηπως και καταφερεις να μην τους βλεπεις? Μηπως και καταφερεις να μην σε ενοχλουν? Αυτο καλη μου θα ηταν παρανοια γιατι οι ανθρωποι σου το λενε ξεκαθαρα. Ουτε σου κρυφτηκαν, ουτε προσποιηθηκαν σου δειχνουν ξεκαθαρα τι θελουν και τι ειναι. Αυτο θα πρεπει να τους το αναγνωρισεις. Υπαρχουν πολλες καταστασεις που προσποιουντε μεχρι θανατου.. εσενα η απαντηση ειναι ετοιμη. Δεν σε κοροιδευει κανεις, τα πραγματα ετσι εχουν και θα εχουν. Θελεις? καθεσαι. Δεν θελεις? Φευγεις απο τη κοινη αυλη. Πολυ συναισθηματικη σε βρισκω.

Για σηκωσε λιγο ψηλα το κεφαλι φιλεναδα, για σηκωσε λιγο αναστημα να δεις τι ανεχεσαι, και ασε τα μοιρολογια. Η ζωη δεν τελειωσε. Τωρα ξεκιναει και αρπαξε τις ευκαιρειες που θα σου ερθουν. Σιγα μη καθεσαι να λυπασαι για την κατασταση που σου ετυχε.
Κατι δεν πηγε καλα? Οκ δεν πειραζει.. σε ολους τυχαινουν λαθος καταστασεις και πολυ χειροτερες απο αυτες. Φευγουμε γιατι θελουμε αλλα πραγματα. Ειδαλλως κατσε να λυπασαι. (ποσο τη σιχαινομαι τη λυπη) Τη δυναμη δεν θα τη βρεις στη κλαψα.

Παράθεση:
Originally posted by mathilda
Λοιπον, εγω λεω να βρεις μια δουλεια, αν δεν εχεις ηδη και να σταματησεις να ασχολεισαι με τη παρτη τους.
Πες ρε παιδι μου οτι ξυπνησες μια μερα και μια καλη νεραιδα τις εκανε αορατες.
Κανε οτι δεν τις βλεπεις μπροστα σου.
Θωρακισε τον εαυτο σου, ωστε να μη σε ενοχλει ΤΙ ΠΟ ΤΑ.

εσυ καλα τα λες βρε Ματ. αλλά η γυναικα ζει ποσα χρονια εκει μεσα, τους εχει φαει στη μαπα τοσον καιρο, εχει κανει και 4 χρονια ψυχοθεραπεια και δεν εχει καταφερει να διαχειριστει την κατασταση..ποσο πιθανον ειναι να το κανει τωρα; Αυτα τα πραγματα ή τα ελεγχεις απ' την αρχη, (τα σφαζεις απο μικρα που λενε) ή σε ελεγχουν. Ειναι και χαρακτηρες καμια φορά. Η θεματοθετρια φαινεται ηπιος και δεκτικος ανθρωπος, ανεχτικη και συμβιβαστική οσο δεν παει. Οι υπολοιποι λοιπον βρισκουν και κανουν, "πατανε" πανω στις ανοχές της και περνανε εκεινοι καλα, και εκεινη σκατα. Η μονη περιπτωση να δει φως ειναι, ή να κανει εναν χοντρο τσαμπουκά στον αντρα της και την πεθερα της - με ο,τι μπορει να διαθετει σαν "οπλο" - ή να σηκωθει να φυγει. ο,τι μπορει ο καθενας.

JOJEFINE , εχεις και ωραιο NIKC , να ειχες και την πονηρια της !!!δεν μπορει κατι θα ηξερε η θρυλικη jojefine η γυναικα του Ναπολεαντα ηταν!!!
Κανε αυτο που θελεις δεν μπορει να καθονται στην αυλη και εσεις να καθεστε πισω οπως λες !!!.
Θα κατσεις και εσυ μπροστα εκει που καθονται αυτες και θα απλωθεις οπως αυτες να δειξης οτι ειναι και δικο σου μερος εκει , χωρις φωνες με το γαντι με διπλωματια ασχετα αν βραζεις απο μεσα σου .
Δες το θεμα σου απο αλλη οπτικη γωνια , ριξετο λιγο στην αφασια πως το λενε !! χαμογελα να εισαι με αυτοπεποιθεση με στεναχωριες δεν βγαινει κατι το ειδες .
Αυτες θελουν να επικατησουν εκει εσυ θα δειξης οτι μπορεις και εσυ να επικρατισεις εκει!!
Πιστεψε σε σενα και να τους φερεσε με το γαντι κανε αυτο που θελεις χωρις καυγαδες υπαρχει και αυτος ο τροπος, και ξερεις αυτος ο τροπος τους σπαει τα νευρα γιατι δεν εχουν απο που να πιαστουν γαι να κανουν καυγα .
Μεινε σταθερη στην θεση σου μην εισαι ετσι και μετα αλλιως ,δωσε ωθηση στον εαυτο σου να αποκτηση αυτοπεποιθηση και ολα θα γινουν .
Σταθερη στην συμπεριφορα σου δειξε οτι το μερος σου ανηκη και σε σενα με το γαντι ομως και χαμογελο, και να λες καλημερα σε ολους του Θεου ειναι!!!!
φιλια φιλη

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Η θεματοθετρια φαινεται ηπιος και δεκτικος ανθρωπος, ανεχτικη και συμβιβαστική οσο δεν παει. Οι υπολοιποι λοιπον βρισκουν και κανουν, "πατανε" πανω στις ανοχές της και περνανε εκεινοι καλα, και εκεινη σκατα. Η μονη περιπτωση να δει φως ειναι, ή να κανει εναν χοντρο τσαμπουκά στον αντρα της και την πεθερα της - με ο,τι μπορει να διαθετει σαν "οπλο" - ή να σηκωθει να φυγει. ο,τι μπορει ο καθενας.

Ναι βρε παιδι μου, αλλα σκεψου το και αλλιως.
Ο αντρας της στερηθηκε και εφτιαξε ενα σπιτι σε ενα οικοπεδο που του ανηκει, τουλαχιστον κατα 50%. Να ξεσπιτωθουν γιατι η σκατογρια ειναι μυστηρια;

Αντε και εγω σου λεω, ο αντρας της την καταλαβαινει και της λεει να φυγουν.
Τι θα γινει δηλαδη, να αφησουν το σπιτι τους να δωσουν ενα σκασμο λεφτα για να φτιαξουν αλλο ή να μενουν στο ενοικιο; Ειμαστε βρε παιδια σε καιρους που μπορει καποιος να παει να μεινει σε αλλο σπιτι, ενω εχει το δικο του σπιτακι; Και ολα αυτα γιατι, γιατι μια σκατογρια κραταει μουτρα ή μια αλλη βλαμμενη δεν ξερει να παρκαρει το αμαξι της;
Η να φυγει απο μονη της η Ζοζεφιν;
Ρε να χτυπιονταν σαν τα χταποδια, σιγα μην εφευγα! Να τους αδειασω και τη γωνια! Αφου αυτο θελουν κατα βαθος, να τη διωξουν!
Ε, οχι, το χατηρι δεν θα τους γινει!
Να την βλεπουν εκει, να τους μπαινει πιο πολυ στο ματι!

Οσο για τον αντρα της, μπορει να τον χειριστει διαφορετικα. Αν σταματησει να αναφερεται στο θεμα (αφου ειναι λιγο τσιμεντολιθος οπως ειπε και η Συροπη και δεν τα επεξεργαζεται ο εγκεφαλος του) και του αποσπα την προσοχη, τονιζοντας του τα θετικα στοιχεια της κοινης τους συντροφικης ζωης, να κανει μια προσπαθεια.
Βρε παιδι μου, αφου εχουν παιδακια, γιατι δεν του λεει (χωρις καμια αρνητικη αναφορα για τις βλαμμενες, γιατι παλι τον βαζει να παρει θεση) να ασχοληθουν με τα παιδακια τους;
Πχ, παμε αγαπη μου μια εκδρομουλα, να κανουν και τα παιδακια μας κανενα μπανιο που τα εχει φαει το λιοπυρι. Η παμε μια βολτα στην κοντινη πολη για ψωνια, να χαρουν και τα παιδακια μας.
Η να κλεισουμε πεντε μερουλες διακοπες σε ενα νησακι, να περασουμε καλα.

Τα λεω ολα αυτα, γιατι βλεπω μια κατασταση που την εχω ζησει, οπως ειπα και πιο πανω.
Στην ουσια, και ο αντρας της εχει κουραστει απο την κατασταση αυτη, γιατι οπως και να το κανεις, ειναι στη μεση και για τους δικους του λογους δεν εχει τριξει τα δοντια στη μανα του. Μπορει να μη θελει, μπορει να φοβαται να φυγει απο το σπιτι, να ξανοιχτει να βρισκει νεο σπιτι κτλ, ή να νιωθει υποχρεωμενος που του επετρεψαν να χτισει εκει το σπιτι του. Δεν ξερω, στο μυαλο του δεν ειμαι, απλα λεω καποιες πιθανες εκδοχες που τις εχω δει.
Αυτο που πρεπει να κανει η Ζοζεφιν ειναι να παρει την κατασταση στα χερια της. Να τραβηξει τον αντρα της λιγο απο αυτη την κατασταση, απο τις φαγωμαρες και τους τσακωμους.

ακομα εκει εισαι?

diabasa thn istoria soy kai pragmatika stenaxore8ika giati ta exv perasei kai ego
αλλα εμενα ο αντρας μου με στηριζε και δεν αφηνε την πεθερα μου να με κανει οτι ηθελε ,
πηγαμε και εμεις για λιγο μεχρι να γινει το σπιτι μας και μειναμε στην πεθερα μου δεν εχω λογια να σου περιγραψω το ποσο αβουλη ημουν δεν τολμουσα να την αρνηθω τιποτα δουλειες την κυριακη στην εκλησσια και δεν εβγαζα μιλια μονο τα βραδια εκλαιγα και τα ελεγα στον αντρα μου ηταν ΝΤΕΡΝΤΕΒΕΝΑΓΑΣ η πεθερα μου εκεινη εφτιανε τα κουμαντα .
δεν ξερω που βρηκα την δυναμι και επαναστετησα και του ειπα του αντρα μου διαλεξε η ερχεσαι μαζι μου η μενεις με την μανα σου πηγαμε νοικιασαμε και απο τοτε μπορω να πω οτι ειμαστε μια χαρα!!!!!!!!!1
αν θες την συμβουλη μου ΦΥΓΕ οσο πιο μακρια μπορεις και αν δεν θελει ο αντρας σου ας κατσει με την αδελφη του και την μανουλα του !

Βασικά το πιο αρνητικό από όλα είναι η στάση του συζύγου. Μου θυμίζει το reality στον Αλφα, "μια νύφη για το γιό μου", που οι γαμπροί είναι όλοι άβουλοι και περιμένουν να πει το "ναι" η μανούλα, που μόνο αυτή ξέρει να μαγειρεύει τόσο ωραία και συγυρίζει τόσο νοικοκυρεμένα.
Εμένα ο άνδρας μου ήταν πολύ κολλητός με την μαμά του και της τα έλεγε όλα, παρόλο που αγαπιόμασταν μεταξύ μας όλοι, όμως ήρθε πραγματικά προς το μέρος μου μόνο όταν εκείνη απεβίωσε. Όταν δηλαδή, ένιωσε ότι ήμουν ο μόνος δικός του άνθρωπος.
Τώρα κοπέλα μου, σε καταλαβαίνω, με δυο παιδιά πρέπει να είσαι πολύ μάγκας για να σηκωθείς να φύγεις και ίσως κατά βάθος να αγαπάς και τον άνδρα σου.
Εγώ, στη θέση σου, αφού κάνεις και ψυχοθεραπεία (άρα βρίσκεις κάπου ένα στήριγμα μέχρι να δυναμώσεις), θα γινόμουν η καλύτερη της αυλής. Θα έφτιαχνα το καλύτερο σπίτι, τα καλύτερα φαγητά, θα τους καλούσα κιόλας σε τραπέζι για να δουν πως τους περιποιούμαι, θα ντυνόμουν ως κούκλα και θα κοίταζα τα παιδάκια μου , το σχολείο τους , πράγματα που με αφορούν άμεσα, εμένα και το σπίτι μου. Όσο για τον άνδρα μου ε... εκεί είναι το δύσκολο. Θα του έκανα μια συζήτηση εκ βαθέων, αν με αγαπάει πραγματικά και αν με έχανε θα προτιμούσε να μένει για πάντα με την μητέρα του; Αν είναι αμετακίνητος σε όλα, νομίζω ότι δεν θα αντέξεις για πολύ με έναν άνδρα που δεν σε αγαπάει.
Τα υπόλοιπα θα μοιάζουν μηδαμινά μπροστά σε αυτό.
Εγώ πάντως, θα έφτιαχνα δική μου ζωή εκεί μέσα στην αυλή με τους φίλους μου, τις γιορτές μου, τους φίλους των παιδιών μου, τα ενδιαφέροντά μου. Δεν μπορεί να μην ασχολούνταν μαζί σου τότε. Και μετά έβλεπες. Αλλά πρέπει να σε δουν δυνατή και ανεξάρτητη για να σε φοβηθούν...