Επιστροφή στον/ην ΠΡΩΗΝ;;;;

Το γινάτι βγάζει μάτι

Που κακα !
Καποιον μου θυμιζει αυτη η προτασουλα αλλα δεν μπορει το φτωχο μου μυαλο να θυμηθει ακριβως ποιον.
Φιλοσοφος ,ρητορας ,φιλος, εχθρος ;
Τελος παντων δεν θυμαμαι αλλα δεν πειραζει.

Φιλε μου !!!!
Πολυ ομορφα τα λες , αλλα θα ρωτησω κατι .........τα εχεις εφαρμοσει ποτε στον εαυτο σου ,και χωρις να προσπαθεις να ριξεις τα φταιξιματα αλλου ,η μηπως ο γ******ος ο εγωισμος σου δεν σε αφηνει να δεχτεις οτι καποια στιγμη αγαπησες (ισως) και κατι εγινε και σε πειραξε;;;
ΜΗΠΩΣ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ;;;; ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ!!!!

Και λεω αγαπησες γιατι απο αυτα (και μονον) που διαβασα δεν νομιζω να εισαι αξιος να αγαπηθεις : εγωιστης ,μονοχνωτος ,εαυτουλακιας , στυγνος μισογυνης ,κλπ. κλπ.
Μηπως πρεπει να μεινεις μονος σου , ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ;

Εγω στη θεση της (ετσι οπως περιγραφεις τον εαυτο σου) δεν θα εμπαινα ουτε στο ιδιο λεωφορειο μαζι σου.

Ποτε πισω ξανα...

Γιατι στα ωραια και στα καλα μαζι και στα ασχημα και δυσκολα ο σωζων εαυτον σωθητω?

Ποτε γιατι σημαινει οτι κατι αλλαξε και δεν ξαναγυριζει πισω.
Δεν υπαρχει γινατι και εγωισμος,υπαρχει μονο η καθαρη συνειδητοποιηση οτι εσυ και ο αλλος δεν εισται πια οι ιδιοι ανθρωποι.

Αδικα τοσες συζητησεις και προσπαθειες,αδικα χαμενος χρονος..
Αδικα χαμενα χρονια..

Μετατροπη απο κεφαλαια by moo693

o/η πρωην

ισως να γυρνουσα πισω αλλα στο μυαλο μου θα ηταν η ιδεα μηπως χωρισουμε παλι, και μετα αντε να αντεξεις τα ιδια, και απο την αλλη γιατι με χωρισε και τωρα θελει να τα ξαναβρουμε...ισως να αξιζει ισως ομως οχι, θυμασαι ολες εκεινες τις ομορφες στιγμες που περασατε μαζι αλλα θυμασαι και την στιγμη που σου ειπε να χωρισετε και σε πιανει τρελλα...οχι παιδια οχι οχι...

Παράθεση:
Originally posted by morelli
Που κακα !
Καποιον μου θυμιζει αυτη η προτασουλα αλλα δεν μπορει το φτωχο μου μυαλο να θυμηθει ακριβως ποιον.
Φιλοσοφος ,ρητορας ,φιλος, εχθρος ;
Τελος παντων δεν θυμαμαι αλλα δεν πειραζει.

Φιλε μου !!!!
Πολυ ομορφα τα λες , αλλα θα ρωτησω κατι .........τα εχεις εφαρμοσει ποτε στον εαυτο σου ,και χωρις να προσπαθεις να ριξεις τα φταιξιματα αλλου ,η μηπως ο γ******ος ο εγωισμος σου δεν σε αφηνει να δεχτεις οτι καποια στιγμη αγαπησες (ισως) και κατι εγινε και σε πειραξε;;;
ΜΗΠΩΣ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ;;;; ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ!!!!

Και λεω αγαπησες γιατι απο αυτα (και μονον) που διαβασα δεν νομιζω να εισαι αξιος να αγαπηθεις : εγωιστης ,μονοχνωτος ,εαυτουλακιας , στυγνος μισογυνης ,κλπ. κλπ.
Μηπως πρεπει να μεινεις μονος σου , ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ;

Εγω στη θεση της (ετσι οπως περιγραφεις τον εαυτο σου) δεν θα εμπαινα ουτε στο ιδιο λεωφορειο μαζι σου.

θες να σου θυμισω....?
Βαγγελη μου
τεσπα
Συμφωνω απολυτα μαζι σου ... τοσο που αρχιζω να ανησυχω...

Σκοπος του κειμενου μου ηταν να δει καποιος στα λογια αυτα εναν μικροψυχο ανθρωπο , που ακομη και εσυ τον αναγνωρισες.... (βρε βαγγελη μου ομως βιαστηκες λιγο...)

Σαφως, δεν ειναι δικες μου σκεψεις και αυτο φενεται απο καθε αστεια λεξουλα... που χρησιμοποιησα, ετσι κι αλλιως δεν θα μπορουσαν ποτε να ειναι δικες μου πρακτικες αυτα...

Ολο το κειμενο ειναι σε εισαγωγικα και ο καθενας μπορει να καταλαβει οτι αυτα δεν ειναι δικα μου.... Ειναι σκεψεις ανθρωπων που εχουν αυτη τη νοοτροπια...

Χαιρομαι που και εσυ τον καυτηριαζεις αυτον τον τυπο ανθρωπου... αν και γενικα χρησιμοποιεις εκφρασεις που εγω δεν τολμησα να πω ....

Αυτο που με ανησυχει περισσοτερο ειναι οτι με τη δικη σου νοημοσυνη θα επρεπε να το εχεις αντιληφθει...

Αλλωστε στα κρασακια που πειναμε αλλα λεγαμε...

Εγω εχω τολμησει και τα λαθη μου ν αναγνωρισω και να γυρισω πισω σε ανθρωπους που ΑΞΙΖΑΝ.

Ανθρωποι που δεν αγαπουν πρωτα απο ολα τον εαυτο τους σιγουρα δεν αξιζει ουτε στο σπιτι σου να μπαινουν, ουτε τη φιλια σου να αποζητουν, αλλα ουτε και στο λεοφωρειο...οπως λες και εσυ...
Ουτε για εχθροι δεν αξιζουν...
Απλα δεν ξερουν να αγαπουν... οπως πολυ σωστα ειπες....
Καλο θα ειναι να ξαναδιαβασεις το κειμενο.... (χωρις φιλτρα...)

Τοτε θα εβλεπες, οτι αναφερομαι σε καποιον που εκεινος χωριζει το συντροφο του, και θελει να γυρισει πισω...
Αλλα δεν τολμα γιατι ειναι ολα αυτα που ανεφερες...εγωιστης ,μονοχνωτος ,εαυτουλακιας , στυγνος ,κλπ. κλπ.

και τελικα οπως λες και συ μενει μονος...

Δες ολους αυτους που δεν γυριζουν ακομη και αν το εχουν σκεφτει... και σε καθε ευκαιρια μονο κλαιγωνται παντου... εκτος απο εκει που θα πρεπε...

Τελικα φιλε μου!!!!
ενας τετοιος τυπος ανθρωπου χρειαζεται δικηγορο...?(και μαλιστα χωρις πτυχιο... νομικης)
Φιλε μου !!
σε βρισκω λιγο "αναστατωμενο"...

μηπως και εσυ στο παρελθον σου εχεις γνωρισει καποια με αυτα τα χαρακτηριστικα...εαν ναι
...καταλαβαινω τη πικρια σου... και σε δικαιολογω...

Παράθεση:
Originally posted by moo693
Ποιά "καινούρια δεδομένα" βρε endless;;;

Υπάρχει μια παροιμία που λέει:
"Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"....

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ όμως !!!!!!!!
Μέσα τι γίνεται;

Σαν να εχεις δικιο Μοο, μαλλον θα πρεπει να αλλαξω - δεδομενα - εγω!

Παράθεση:
Originally posted by tabula_rasa

Εγω εχω τολμησει και τα λαθη μου ν αναγνωρισω και να γυρισω πισω σε ανθρωπους που ΑΞΙΖΑΝ.

Γιωργο μου η πιο πανω και μονον φρασις ειναι η αποδειξη για τον εαυτο σου , και σιγουρα ΜΠΡΑΒΟ !!
Τωρα για αν το καταλαβα η οχι λογω χαμηλης νοημοσυνης ( παγκοσμιως γνωστο) ,διαβασα το κειμενο σου και απαντησα χωρις ''φιλτρα'' και προκαταλειψεις.
Ο ανθρωπος στον οποιο αναφερεσαι ( δεν με ενδιαφερει ποιος ειναι) δεν χρειαζεται νομικες προστασιες οπως λες αλλα σιγουρα χρειαζετε απο ψυχολογο εως και ψυχιατρο , (γιατι αν πω νεκροτομο θα ειναι πολυ βαρυ) και ισως βρει την βοηθεια που χρειαζεται.
Οσο για αυτα που λεγαμε στα κρασακια, ΔΕΝ νομιζω οτι εχει αλλαξει κατι και δεν μπορουμε να τα ξαναπιουμε , και να τα ξαναλεμε ,το ωραριο μου το γνωριζεις ,κεφι υπαρχει παντα ,παμε λοιπον οποιαδηποτε στιγμη θελεις στην διαθεση σου.

Κρατάς ένα ποτήρι πλέον με ΡΩΓΜΕΣ .

Κάθε φορά που θα το πιάνεις θα κόβεσαι ,κάθε φορά που θα το βάζεις στα χείλια θα σκίζεσαι.

ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;;;;;;

πισωγυρισματα?

δε νομιζω οτι οδηγουν σε καλο
για να χωρισεις η να σε χωρισει καποιος αλλος σημαινει πως υπηρξαν προβληματα που δεν βρηκαν τη λυση τους
το πισωγυρισμα συνηθως γινεται απο ανασφαλεια, φοβο για το αγνωστο ακομα και για λογους βολεματος
ας μην μπερδευουμε την αγαπη με την ανοχη, την συνηθεια και την εξαρτηση
η ζωη παει μπροστα και η τακτικη του ενα βημα μπρος και δυο πισω δεν βοηθαει κανεναν

Τελικά, με όλα τα παραπάνω, το ζήτημα είναι όχι να γυρίσει πίσω κανείς αλλά γιατί χώρισε αρχικά... και πολύ περισσότερο γιατί θέλει να γυρίσει πίσω...??!!??

Προσπάθησε λοιπόν, ΜΕ ΘΑΡΟΣ, να προσδιορίσεις επακριβώς το πρόβλημα. Είμαι βέβαιος ότι αυτή η διαδικασία (του προσδιορισμού) που δεν είναι καθόλου απλή, θα σου δώσει αυτόματα και χωρίς να έχεις ανάγκη τα ευφυολογήματα που αφειδώς προσφέρονται, την σωστή απάντηση.
Οχι ότι γενικώς η ζωή δεν τραβά την ανηφόρα, αλλά ...καμιά φορά ...

Υπάρχουν βέβαια καί ορισμένοι χαρακτήρες πού ενώ έχουν κάνει άπειρες προσπάθειες γιά νά δημιουργήσουν μία νέα σχέση κάπου δέν τούς βγήκε.
Ίσως γιατί δέν είχαν τήν τύχη νά βρούν τά κατάληλα άτομα ίσως γιατί κουράστηκαν από τίς συνεχείς αναζητήσεις χωρίς αποτέλεσμα οπότε αφού καθήσουν καί κάνουν έναν απολογισμό τής ζωής τους, ξάφνου, διαπιστώνουν ότι εάν έκαναν ορισμένες μονομερείς υποχωρήσεις δέν θά έφταναν ποτέ σέ αυτό τό σημείο πού είναι σήμερα.
Αυτοί κάνουν τήν εξής επιλογή:
"από τό μεγάλο κακό διάλεξε τό μικρότερο"

Κι αν υποθέσουμε μια τέτοια περίπτωση, πιστεύεις ότι είναι άδικο γι' αυτόν που θα τον ξαναδεχτεί;;;; Έχουν ελπίδες;;; Πιστεύεις ότι συμβιβάζεται αυτός που δεν τα κατάφερε με άλλους συντρόφους;;;

ΟΛΟΙ συμβιβάζονται. Σκοπός είναι η ευτυχία. Nothing else matters.!.. Σκέψου το και ...Θα τα καταφέρουμε

Και μπορεί η ευτυχία να είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού;;;

Διαβασα ολες σας τις απαντησεις με προσοχη αλλα μου γεννηθηκε ενα ερωτημα.
Αποκλειεται καποιος να κανει καποια λαθη και οταν το καταλαβει να μετανοιωσει πραγματικα και να θελει να επανορθωσει?
Υπαρχει εστω και ενας αλανθαστος?Σιγουρα οχι γιατι αν υπηρχε τοτε δεν θα ηταν ανθρωπος!!!!
Θα πρεπει να κλεισουμε την πορτα σε καποιον ανθρωπο που ισως να ειναι οτι καλυτερο μας εχει τυχει?
Σταματηστε να ειστε απολυτοι στις αποψεις σας γιατι η ζωη ειναι εντελως απροβλεπτη και αυτη ειναι και η γλυκα της.
Μηπως καποτε στη ζωη μας θα ανακαλυψουμε ολοι εμεις οι μεγαλοι διδασκαλοι οτι ειμασταν απλως μαθητες της ζωης??
Διαβασα καποιες απαντησεις με εκφρασεις του τυπου φτου κακα,ραγισμενο γυαλι,για οπου φτυνεις μην ξαναγυρνας ποτε και αλλα σχετικα παντελως ανοητα κατα την αποψη μου.Μηπως θα επρεπε να ειστε πιο διαλακτικοι σε ορισμενες αντιδρασεις και αποψεις σας???
Στο ερωτημα που εθεσε η φιλη μας εγω απαντω ειλικρινα ακουσε την καρδια σου και οχι το μυαλο σου.Και μην ακους κανεναν ξενο,γιατι ξενοι ειμαστε ολοι εμεις.Ψαξε μεσα σου και μονο μεσα σου να βρεις απαντησεις!!!!!!!!
Γεια το ερωτημα σου αν η ευτυχια μπορει να ειναι αποτελεσμα ενος συμβιβασμου απαντω πως ναι μπορει και θα σου δικαιολογησω την απαντηση μου.Σε ολες τις σχεσεις της ζωης μας ειτε ερωτικες ειτε φιλικες χρειαζεται να κανουμε καποιους συμβιβασμους οπως απαιτουμε και απο τους αλλους να τους κανουν βεβαια εως ενα σημειο που εμεις θα ορισουμε θα κανουμε συμβιβασμους.Οταν ξεπεραστει αυτο το σημειο τοτε σταματαμε να συμβιβαζομαστε και απαιτουμε το δικο μας κοματι στην ευτυχια που μπορει να βρισκεται σε μια αλλη τουρτα
Ελπιζω να βοηθησα με τα οσα ειπα!!!!!!
Φιλικα κωστας!!!!!!!

Μα για να πάρει τον τίτλο του πρώην σημαίνει ότι ή αυτός ή εμείς τον αποδώσαμε κάποια στιγμή.

Για να συζητούμε πλέον γι αυτόν σημαίνει ότι ήταν σημαντικός, έπαιξε κάποιο ρόλο στη ζωή μας όπως κι εμείς στη δική του.

Αρα έγινε "πρώην" μετά από κάποια γεγονότα και αρκετή σκέψη.Το αισθανόμασταν σ'εκείνη τη φάση της ζωής μας και ξέραμε τι κάναμε.

Επιστροφή σ' αυτόν σημαίνει ότι προδίδουμε ή ξεχνάμε αυτά που αισθανόμασταν τότε, προδίδουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Οχι, ποτέ πίσω ξανά!!!!
Πρώην = παρελθόν!!!!
Δε προχωράμε με την όπισθεν!!!
Δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε στο μέλλον!!! Γιατί να καθυστερούμε να το μάθουμε???

Ας μην κολλάμε στις πρώτες απογοητεύσεις!!!!

Η ζωή συνεχίζεται ... και μπορεί να είναι ακόμη πιο ωραία απ' όσο τη βιώσαμε μέχρι τώρα!!!!!!! Αν δε δοκιμάσουμε πώς θα μάθουμε????

Παράθεση:
ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΓΥΡΝΩ ΠΟΤΕ!!! ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΜΑΛ......Σ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΜΟΥ....

Δεν μπορεί κανείς τίποτα να μου επιβάλλει. Ο καθένας έχει κρίση, έχει μνήμη και έχει λογική. Αν θα γυρίσω θα το αποφασίσω εγώ γιατί εγώ ξέρω την ιστορία αυτής της σχέση, εγώ ξέρω το τέλος της, εγώ ξέρω τα συναισθήματα...ο εγωισμός μου δεν ξέρει απ αυτά.

Κανείς δεν μιλάει ως διδάσκαλος, για όνομα του Θεού, τις απόψεις μας καταθέτουμε και καθένας έχει μια άποψη για κάθε θέμα ανάλογα με το πώς ο βίωσε αυτό.
Ναι, κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Φυσικά και κάποιος άνθρωπος από το παρελθόν μας θα άξιζε-περισσότερο απ όλους υποτιμούμε τον εαυτό μας αν πούμε ότι πάντα είχαμε σχέση με ανάξιους ανθρώπους. Ε και; Δηλαδή τι να κάνω; Πισωγυρίσματα; Για να χώρισα κάτι είχε συμβεί. Κάποιος λόγος θα υπήρχε, δεν ξυπνάω ένα πρωί και χωρίζω στα καλά καθούμενα. Είτε εγώ φταίω είτε αυτός η ζημία έγινε, δεν έχει σημασία ο ένοχος, η σχέση καταδικάστηκε.

Και θα επαναλάβω τι θα απαντούσα στο γύρνα πίσω...Που κακά! Δεν μιλάει ο εγωισμός μου, δεν μιλάει κανένας κανόνας, ούτε κρύβεται από πίσω κανένας φόβος. Τα βιώματα μου μιλάνε, η άποψη μου για τη ζωή μου το υπαγόρευσε. Ακόμα και αύριο να πεθαίνεις σήμερα είναι ευκαιρία για μια καινούρια αρχή.

Ούτε είμαι απόλυτη γιατί εμείς μιλάμε κι ο Θεός γελάει. Σαφώς και σε κάθε περίπτωση υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, μπορεί να τύχει ο Μανωλιός να βάλει τα ρούχα του από την καλή την δεύτερη φορά.

Όχι ότι δεν συγχωρώ. Πάντα, από τον χειρότερο εχθρό μου μέχρι τον εαυτό. Τα πισωγυρίσματα δεν αντέχω.
Τον αγαπάω, κρατάω απ αυτόν τα καλύτερα και εύχομαι και στους δύο μας καλή τύχη. Αν αυτό είναι εγωισμός, κανόνας, φόβος, απόλυτη άποψη ή όπως θέλει να το ονομάσει κανείς ας λειτουργήσει αλλιώς αυτός. Πάντα υπάρχει και η όπισθεν. Εγώ παίρνω το αμαξάκι μου και μπρος....

Για να γινει πρωην σιγουρα θα ειχε τον λογο του.Το να γυρισω παλι πισω θα μειωνε εμενα.Τωρα θα μου πεις και αν τον αγαπουσες?Θα απαντουσα οτι ακομη τον αγαπαω....αλλα δεν θα αλλαζε τιποτα.Οι αλλαγες που θα μου υποσχοταν θα ηταν επιφανειακες μεχρι να γυρνουσαμε παλι στην αρχη....(δοκιμασμενο και εγγυημενο )
Οχι οχι...η ζωη συνεχιζεται!!!!
Y.Γ:Βεβαια οχι οτι εγω ημουν η τελεια της υποθεσης...ποτε δεν ευθυνεται μονο ο ενας!!!

Παράθεση:
Originally posted by kostaras28
Διαβασα ολες σας τις απαντησεις με προσοχη αλλα μου γεννηθηκε ενα ερωτημα.
Αποκλειεται καποιος να κανει καποια λαθη και οταν το καταλαβει να μετανοιωσει πραγματικα και να θελει να επανορθωσει?
Υπαρχει εστω και ενας αλανθαστος?Σιγουρα οχι γιατι αν υπηρχε τοτε δεν θα ηταν ανθρωπος!!!!
Θα πρεπει να κλεισουμε την πορτα σε καποιον ανθρωπο που ισως να ειναι οτι καλυτερο μας εχει τυχει?
Σταματηστε να ειστε απολυτοι στις αποψεις σας γιατι η ζωη ειναι εντελως απροβλεπτη και αυτη ειναι και η γλυκα της.
Μηπως καποτε στη ζωη μας θα ανακαλυψουμε ολοι εμεις οι μεγαλοι διδασκαλοι οτι ειμασταν απλως μαθητες της ζωης??
Διαβασα καποιες απαντησεις με εκφρασεις του τυπου φτου κακα,ραγισμενο γυαλι,για οπου φτυνεις μην ξαναγυρνας ποτε και αλλα σχετικα παντελως ανοητα κατα την αποψη μου.Μηπως θα επρεπε να ειστε πιο διαλακτικοι σε ορισμενες αντιδρασεις και αποψεις σας???
Στο ερωτημα που εθεσε η φιλη μας εγω απαντω ειλικρινα ακουσε την καρδια σου και οχι το μυαλο σου.Και μην ακους κανεναν ξενο,γιατι ξενοι ειμαστε ολοι εμεις.Ψαξε μεσα σου και μονο μεσα σου να βρεις απαντησεις!!!!!!!!
Γεια το ερωτημα σου αν η ευτυχια μπορει να ειναι αποτελεσμα ενος συμβιβασμου απαντω πως ναι μπορει και θα σου δικαιολογησω την απαντηση μου.Σε ολες τις σχεσεις της ζωης μας ειτε ερωτικες ειτε φιλικες χρειαζεται να κανουμε καποιους συμβιβασμους οπως απαιτουμε και απο τους αλλους να τους κανουν βεβαια εως ενα σημειο που εμεις θα ορισουμε θα κανουμε συμβιβασμους.Οταν ξεπεραστει αυτο το σημειο τοτε σταματαμε να συμβιβαζομαστε και απαιτουμε το δικο μας κοματι στην ευτυχια που μπορει να βρισκεται σε μια αλλη τουρτα
Ελπιζω να βοηθησα με τα οσα ειπα!!!!!!
Φιλικα κωστας!!!!!!!

Δεν μπορω παρα να συμφωνησω 100 τοις εκατο...

Αν το λεει η καρδουλα σου, σκεψου οτι ολοι αξιζουν μια δευτερη ευκαιρια... ποσο μαλλον ο εαυτος σου και ο ανθρωπος που αγαπας!

Μην εισαστε απολυτοι... δεν ειναι για ολες τις σχεσεις ο δρομος μια ευθεια... για πολλες ειναι λαβυρινθος και θελει χρονο και πιστη για να βρεθεις εκει που ποθεις...

Και οπως λεει το lactaki .... η ζωη εχει πολυ μεγαλη φαντασια....

Αγαπητε gianini θα ηθελα απλα σε ολα αυτα που γραφεις να βαλω μια παρενθεση που ισως απλα σου διεφυγε!!!
Τι γινεται στην περιπτωση που εχεις γυρισει και εχεις ξαναγυρισει και παντα παλι τα ιδια και τα ιδια και παντα με την ελπιδα οτι θα αλλαξει κατι?
Και εκει εξακολουθεις να ακολουθεις την καρδια και οχι το μυαλο?Δεν το θεωρω σωστο....ποσο ακομα δηλαδη θα πρεπει καποιος ανθρωπος να κουρελιαζει τον εαυτο του....να ειναι χαλια απλα με την ελπιδα οτι αυτος που αγαπαει θα αλλαξει?Υποτιθεται οτι κανουμε σχεσεις για να ειμαστε καλα ετσι δεν ειναι?
Η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι καποια στιγμη πρεπει το τελος να το οριζει καποιος και οτι δεν πρεπει να πηγαινουμε αποκλειστικα με την καρδια γιατι στην διαδρομη υπαρχουν πολλοι επητηδιοι την οποια μπορουν να ποδοπατησουν(και δεν μιλαω αποκλειστικα για τον ερωτικο τομεα).
Εμενα η συμβουλη μου θα ηταν στο να ακολουθουμε την καρδια μας πολυ σωστα οπως ανεφερες αλλα με καποια ορια.(το πιο λογικο ειναι να μου πεις οτι στα ζητηματα καρδιας δεν μπαινουν ορια αλλα πλεον δεν ξερω κατα ποσο συμφωνω)Τα παντα στην ζωη θελουν φραγμους...ισως στον συναισθηματικο τομεα να ειναι η πιο λαθος κινηση...αλλα αναλογα την περισταση μπορει και η πιο σωστη.Το να περπαταμε στον αερα δεν μας βγαζει πουθενα...
Να ξαναγυρισουμε λοιπον στον πρωην μας η την πρωην μας γιατι???Εαν βλεπουμε οτι πραγματικα δεν οδηγει πουθενα?Επειδη τον/την αγαπαμε?Η αγαπη ειναι το μεγαλυτερο πραγμα που μπορει να αισθανθει ενας ανθρωπος.Αν ομως αυτη η αγαπη δεν βγαζει πουθενα τι γινεται????Προτειμω λοιπον να τον θυμαμαι και να τον αγαπαω ετσι οπως τον γνωρισα παρα να μπουν ολλες οι κακες αναμνησεις στην μεση....Τουλαχιστον ξερω οτι προσπαθησα....

Παράθεση:
Originally posted by womanbi
Αγαπητε gianini θα ηθελα απλα σε ολα αυτα που γραφεις να βαλω μια παρενθεση που ισως απλα σου διεφυγε!!!
Τι γινεται στην περιπτωση που εχεις γυρισει και εχεις ξαναγυρισει και παντα παλι τα ιδια και τα ιδια και παντα με την ελπιδα οτι θα αλλαξει κατι?
Και εκει εξακολουθεις να ακολουθεις την καρδια και οχι το μυαλο?Δεν το θεωρω σωστο....ποσο ακομα δηλαδη θα πρεπει καποιος ανθρωπος να κουρελιαζει τον εαυτο του....να ειναι χαλια απλα με την ελπιδα οτι αυτος που αγαπαει θα αλλαξει?Υποτιθεται οτι κανουμε σχεσεις για να ειμαστε καλα ετσι δεν ειναι?
Η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι καποια στιγμη πρεπει το τελος να το οριζει καποιος και οτι δεν πρεπει να πηγαινουμε αποκλειστικα με την καρδια γιατι στην διαδρομη υπαρχουν πολλοι επητηδιοι την οποια μπορουν να ποδοπατησουν(και δεν μιλαω αποκλειστικα για τον ερωτικο τομεα).
Εμενα η συμβουλη μου θα ηταν στο να ακολουθουμε την καρδια μας πολυ σωστα οπως ανεφερες αλλα με καποια ορια.(το πιο λογικο ειναι να μου πεις οτι στα ζητηματα καρδιας δεν μπαινουν ορια αλλα πλεον δεν ξερω κατα ποσο συμφωνω)Τα παντα στην ζωη θελουν φραγμους...ισως στον συναισθηματικο τομεα να ειναι η πιο λαθος κινηση...αλλα αναλογα την περισταση μπορει και η πιο σωστη.Το να περπαταμε στον αερα δεν μας βγαζει πουθενα...
Να ξαναγυρισουμε λοιπον στον πρωην μας η την πρωην μας γιατι???Εαν βλεπουμε οτι πραγματικα δεν οδηγει πουθενα?Επειδη τον/την αγαπαμε?Η αγαπη ειναι το μεγαλυτερο πραγμα που μπορει να αισθανθει ενας ανθρωπος.Αν ομως αυτη η αγαπη δεν βγαζει πουθενα τι γινεται????Προτειμω λοιπον να τον θυμαμαι και να τον αγαπαω ετσι οπως τον γνωρισα παρα να μπουν ολλες οι κακες αναμνησεις στην μεση....Τουλαχιστον ξερω οτι προσπαθησα....

Αγαπητη μου womanbi, πρωτ'απ'ολα καλωσορισες στην ομορφη παρεα μας!

Εθεσες πολυ συγγεκριμενες παραμετρους κι ετσι δεν μπορω παρα να συμφωνησω και μαζι σου... Ναι οταν μια κατασταση αγγιζει τα ορια του να γινει ανιατη ασθενεια ... τοτε μαζευουμε τα κομματια μας και ξανα προχωραμε μεσα στο αγριο δασος ωσπου να βρεθουμε στο πολυποθητο, ηλιολουστο ξεφωτο...

Συμφωνησα με τον Κωστα, εχοντας στο μυαλο μου μια κατασταση κατα την οποια καλως ή κακως παιρνουν και το αγορι και το κοριτσι τον χρονο τους να σκεφθουν, να αναθεωρησουν, να αναγνωρισουν ...

(Συνηθως βγαινοντας απο μια σχεση αυτο κανουμε και...ή προχωραμε μπροστα ή γυρναμε πισω για περισσοτερα)

Ξερεις, ειμαι σιγουρη, πως πολλες φορες οντας μεσα στο καραβι συναντωντας τις φουρτουνες και τους αγερηδες και οι ναυτικοι τρομαζουν .... οταν πατησουν ομως τη στερια καταλαβαινουν πως χωρις τη θαλασσα τους δεν ζουν... οχι παντα βεβαια και οχι ολοι.....

Και ακριβως επειδη η εποχη μας ειναι πολυπλοκη και οι ανθρωποι εχουμε γινει πολυ πολυ εγωιστες και εγωκεντρικοι, επειδη φοβομαστε παρα πολυ τον πλησιον μας, ειναι δυσκολο για μια σχεση να ευδοκημισει... ομως οχι ακατορθωτο.... καμια φορα χρειαζεσαι ενα γερο χτυπημα για να συνελθεις και να πεις "Μα, τι κανω... που παω χωρις εσενα...." ετσι απλα..... και τοτε ξαναπλησιαζεις, ξαναδιεκδικεις, πρωτοαγαπας, και (δεν αλλαζεις) αλλα εξελισσεσαι σε καλυτερο, για σενα και τον συντροφο σου, ανθρωπο...

Αλλωστε κανεις δεν ειναι τελειος και ολοι αξιζουμε μια ΔΕΥΤΕΡΗ ευκαιρια..... (οχι εικοστη δευτερη... το τονιζω αυτο )