Επιστροφή στον/ην ΠΡΩΗΝ;;;;

Παράθεση:
Originally posted by Gianini

Αν το λεει η καρδουλα σου, σκεψου οτι ολοι αξιζουν μια δευτερη ευκαιρια... ποσο μαλλον ο εαυτος σου και ο ανθρωπος που αγαπας!

Μην εισαστε απολυτοι... δεν ειναι για ολες τις σχεσεις ο δρομος μια ευθεια... για πολλες ειναι λαβυρινθος και θελει χρονο και πιστη για να βρεθεις εκει που ποθεις...
----------------------------------------------

Θα συμφωνήσω με μια μικρή αλλαγούλα όμως. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι (λίγοι) που αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.
'Αλλωστε δεν είναι τυχαίο οτι η καρδιά επενδύει συναισθηματικά πάνω σε κάποιους ανθρώπους. Κάτι σημαίνει αυτό.

Όταν αγαπάς πραγματικά..τονίζω το πραγματικά και έχεις χωρίσει για ηλίθιους λόγους (και σε αδύναμους χαρακτήρες για σοβαρούς λόγους), ναι γυρίζεις πίσω και ξαναγυρίζεις μέχρι να σε κάνει κομμάτια, να σε διαλύσει ψυχολογικά, να σε ταπεινώσει σαν ανθρώπινη ύπαρξη και επιτέλους να πεις ΦΤΑΝΕΙ!

Αλλά άλλο να το λες και να προχωράς και άλλο να το κάνεις (ιδιαίτερα όταν δεν έχεις βρει κάτι άλλο να σου ελκήσει τη περιέργεια και να προχωρήσεις)

Φυσικά τώρα θα μου πείτε σε τέτοια κατάσταση που να βρεις δύναμη να προχωρίσεις..κι όμως δε μπορείτε να φανταστείτε πόση δύναμη κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος..

Υ.Γ Ότι δε λύνεται κόβεται!!!

Ας υποθέσουμε ότι γυρίζουμε πίσω σε μια παλιά σχέση. Γυρνώντας όμως πίσω μπορείς να ξεχάσεις τα παράπονα, τις ανασφάλειες, τις αμφιβολίες και όλα αυτά που σε έκαναν να φύγεις;;; Μπορείς να ξεπεράσεις τον πόνο που σου προκάλεσε;;; Λες τον αγαπάς, λες τον συγχωρείς, λες έφταιγα και θα διορθώσω κάποια πράγματα μπορείς όμως στην πράξη και στην καθημερινή σου ζωή να το κάνεις αυτό;;;

δεν ειναι παντα ευκολο, ακομα και οταν εμεις προκαλεσαμε το χωρισμο.
κατι θα ηταν αυτο που μας ωθησε στο να χωρισουμε.
τι αλλαξε απο τοτε?
εκτος βεβαια αν ειμαστε σιγουροι οτι καναμε λαθος. και ποια η σταση του συντροφου μας στην περιπτωση αυτη?
γενικως, αξιζει να δοθει μια 2η ευκαιρια?
προσωπικα πιστευω πως αξιζει.
μια 2η ομως. οχι μια 3η, 4η, κλπ γιατι αν φτασουμε εκει,ολο και κατι παθολογικο θα εχει η σχεση αυτη.

Το να γίνει ο συντροφός μας πρώην, είναι απόφαση που σκεφτήκαμε...και ξανά σκεφτήκαμε...αρκετές φορές...κρίναμε τα υπέρ και τα κατά αυτής της σχέσης...τί μας δίνει..τι όχι...τι θέλουμε...και πήραμε μιά απόφαση...

Στην αρχή πονέσαμε, αλλά σταδιακά ηρεμήσαμε...

Το να γυρίσεις, όμως είναι δίκοπο μαχαίρι...τα δεδομένα δεν αλλάζουν εύκολα απ την μια στιγμή στην άλλη, έστω κι αν πέρασε αρκετώς καιρός, έστω κι αν προχωρήσατε κι οι 2 σας σε άλλες σχέσεις...ο χαρακτήρα σας δεν άλλαξε...οι απόψεις, οι αρχές, αυτά που ζητάτε...δεν είναι δυνατόν να αλλάξαν τόσο εύκολα...

Όμως, υπάρχουν πολύ που ξαναγυρίζουν, ίσως από ανασφάλεια για κάθετι νέο, ίσως από τύψεις, ή ακόμη και για εκδίκηση...να χωρίσουν αυτοί...

Στην αρχή όλα φαίνονται διαφορετικά, ονειρεμένα...σιγά-σιγά όμως καθώς ο και ρός περνά καταλλήγουμε στα ίδια ή και ακόμη χειρότερα προβλήματα...

είναι πολύ δύσκολο όχι μόνο να επιστρέψεις αλλά και να παρεμείνεις στη σχέση, το να φύγεις είναι κάτι που το έχεις ξανακάνει, δεν σε φοβίζει ούτε σε προβληματίζει όσο την πρώτη φορά. τελικά ίσως το καλύτερο είναι να μην ξαναγυρίσεις, γιατί να υποβάλεις τον εαυτό σε μια τέτοια κατάσταση;; Μπορεί να πονέσεις περισσότερο από την πρώτη φορά, όσο και να γνώριζες κάποια πράγματα, πάντα πονάνε...πάντα σε φτάνουν στα όριά σου... αλλιώς δεν θα έφευγες την πρώτη φορά...

μπορεί να πιστέψεις στα λόγια του, στο ξεγύμνωμα ψυχής που σου κάνει, αλλά όλα αυτά πολλές φορές είναι μάταια, τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δεν καλυτερεύει, μόνο στην αρχή και αυτό γιατί είναι η αρχή, και συνήθως οι απαιτήσεις μας είναι περισσότερες από την προηγούμενη φορά.

πάντα μπροστά, ποτέ πίσω και αν ποτέ γίνει να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή στο μέλλον. ότι και να είχε απομείνει καλό αυτή το φορά θα θρυμματιστεί και αυτό είναι που πολλές φορές δεν το αντέχουμε παρά το χωρισμό!!!

Διαβασα με προσοχη τα οσα εχετε γραψει και πραγματικα αρχιζω και αναρωτιεμαι αν εγω ειμαι λαθος ή σκεφτομαι λαθος!!!!
Εχω γυρησει πολλες φορες πισω και εχω δωσει πολλες ευκαιριες σε ολους ανεξαρτητα αν το αξιζαν ή οχι. Τα δικα μου αποτελεσματα απο αυτη τη σταση ειναι να εχω πολυ καλους φιλους που καποτε ειμασταν μαζι και απλα η σχεση περασε σε αλλο επιπεδο.
Διαβασα αρκετους να λενε ποτε και οχι και πραγματικα λυπηθηκα γιατι αν δεν δινεις ευκαιριες μην περημενεις να σου δωσουν και οι αλλοι!!!
Ισως να ειμαι λαθος αλλα εγω αυτα πιστευω...

Παράθεση:
Originally posted by kostaras28
Αποκλειεται καποιος να κανει καποια λαθη και οταν το καταλαβει να μετανοιωσει πραγματικα και να θελει να επανορθωσει?

Συνήθως τα λάθη μας είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα μας, των πεποιθήσεων μας, των αρχών μας, των ανασφαλειών μας.

'Οταν ο πρώην θέλει να γίνει ξανά νυν (δεν θα σταθώ στα κίνητρα), είναι πρόθυμος να επωμιστεί όλη την ευθύνη και να υποσχεθεί τα πάντα. Ξαφνικά μέσα σε μια νύχτα κατάλαβε όλα του τα λάθη και θέλει μια 2η ευκαιρία για να σου αποδείξει πόσο έχει αλλάξει. Και το εννοεί...

Και θα προσπαθήσει...

Όμως για πόσο; Για πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να συμπεριφέρεται έξω από τη φύση του; Αλλάζουν οι χαρακτήρες; Αλλάζουν οι πεποιθήσεις, ο τρόπος σκέψεως; Πόσο θα πάρει μέχρι να νοιώσει ασφάλεια και να επανέλθει σιγά-σιγά στην παλιά του συμπεριφορά; Πόσο θα αντέξει να παλεύει κάθε μέρα με τον ίδιο του τον εαυτό;

Για προβληματισμό...

Παράθεση:
Originally posted by Touristria
Τα δικα μου αποτελεσματα απο αυτη τη σταση ειναι να εχω πολυ καλους φιλους που καποτε ειμασταν μαζι και απλα η σχεση περασε σε αλλο επιπεδο.
Ισως να ειμαι λαθος αλλα εγω αυτα πιστευω...

Κάτω από ποιές συνθήκες όμως μπορείς να μείνεις πολύ καλή φίλη με τους πρώην και για πόσο καιρό;

Δεν αντιλέγω να δίνεις δεύτερη ευκαιρία στον άλλον όπως θέλεις και εσύ να σου δώσουν, αλλά το γυαλί έχει ραγίσει ενδιάμεσα και το μόνο που απομένει δεν είναι μια ερωτική σχέση αλλά μια καλή επικοινωνία σε όποιο επίπεδο μπορεί αυτή να φτάσει, άλλο όμως να γυρίσεις πίσω για να είναι σύντροφος της ζωής σου και άλλο κάποιος που μοιράστηκες κάποια πράγματα και απλώς δε θέλεις να χαθεί από τη ζωή σου εντελώς!!!

απαπαπα!

Είναι σαν να μου λες οτι δεν αγοράζεις καινούρια παππούτσια επειδή αυτά τα φανταστικά ψηλοτάκουνα που πήρες πριν 6 χρόνια είναι τα αγαπημένα σου και θέλεις να φοράς μόνο αυτά, ακόμη και αν τα έχεις πάει 1000 φορές στον τσαγγάρη για επιδιόρθωση.Ε όχι αγάπη μου!Η αγορά βρωμάει από παππούτσια κάθε γούστου και σίγουρα θα βρείς και πάλι να πάρεις αυτά που σου ταιριάζουν.
Ελπίζω να κατάλαβες την μεταφορική μου απάντηση...
φιλικά bubble...

εγω πιστευω οτι σε μια σχεση που υπαρχει αγαπη και αλληλοκατανοηση για να φτασεις σε σημειο να δωσεις ενα τελος πρεπει να εχεις φτασει στο "Αμην" και αφου ενα ατομο καταφερε να σε φτασει στο αμην προδονοντας και μην λογαριαζοντας τα συναισθηματα σου! ειναι ατομο που σηγουρα δεν αξιζει την επανασυνδεση σου μαζι του!!
εκτος αν αυτος ειναι το θυμα και εσυ ο θητης!! τοτε θα σου κανει και χαρη!!

Οι παλιοι ναυτικοι στην παρεα εκει στην πλωρη που συζητουσαν διαφορα οταν τοφερνε η κουβεντα για ενα ναυαγιο που θα μπορουσε να τους συμβει ελεγαν "Σαν πεσουμε στη θαλασσα...παει ..ξεφιλιωσαμε κι ο καθεις την παρτη του". Οποτε το θεμα ειναι να μη συμβει το ναυαγιο!!Μετα...αστα!!!

και πώς μπορεί να προσδιοριστεί πότε έχει ναυαγήσει μια σχέση και αν μπορεί να σωθεί;

Βρε bilias εχω την αισθηση οτι σε εχουμε μπερδεψει μαλλον.

Γιατι ομως εγω παραμενω να πιστευω πως δεν πρεπει ειμαστε απολυτοι??

Και δεν ειμαστε παπουτσια ουτε ρουχα να παλιωνουμε αλοιμονο!!!!

Εγω ειπα και θα ξαναπω πως δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες..

Δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι και ουτε και τα συναισθηματα μας!!!!
Μονη σου θα δεις αν αυτος ο ανθρωπος αξιζει φιλη bilias και αν αξιζει θα του δωσεις αυτη την δευτερη ευκαιρια!!!
Μπορει να βρεθεις και εσυ στην φαση καποτε να κανεις καποιο λαθος και να ζητησεις να επανορθωσεις!!
Αυτα μονο ομως αν πιστευεις οτι το αξιζει!!
Αλωστε ζουμε για να μαθαινουμε στην ζωη!!!
Ρωτα για τα παντα πρωτα την καρδουλα σου και μετα ολους τους αλλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

φιλικα κωστας!!!!!!!!!

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003
και πώς μπορεί να προσδιοριστεί πότε έχει ναυαγήσει μια σχέση και αν μπορεί να σωθεί;

Απο τη στιγμη που φτασαμε στο οριακο σημειο να εκπεμψουμε SOS και εχουμε εγκαταλειψει το σκαφος-σχεση(και αυτο γινεται μονο αν εχουμε εξαντλησει ολες τις πιθανοτητες) τοτε υφισταται Ναυαγιο!!Το μονο που μενει και ειμαστε υποχρεωμενοι να κανουμε ειναι να προσπαθησουμε υπερβαινοντας εαυτους να σωσουμε τις ψυχες μας!

Αν ραγίσει το γυαλί.... πάρ'το και κάν'το βιτρό!!!!

Παράθεση:
Originally posted by aegean_sea

Απο τη στιγμη που φτασαμε στο οριακο σημειο να εκπεμψουμε SOS και εχουμε εγκαταλειψει το σκαφος-σχεση(και αυτο γινεται μονο αν εχουμε εξαντλησει ολες τις πιθανοτητες) τοτε υφισταται Ναυαγιο!!Το μονο που μενει και ειμαστε υποχρεωμενοι να κανουμε ειναι να προσπαθησουμε υπερβαινοντας εαυτους να σωσουμε τις ψυχες μας!

Και πώς σώζεται η ψυχή ενός ανθρώπου μετά από μια τέτοια κατάσταση;; Πώς μπορεί να ξαναεμπιστευτεί και να ξανακάνει μια νέα αρχή;;;

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003

Παράθεση:
Originally posted by aegean_sea

Απο τη στιγμη που φτασαμε στο οριακο σημειο να εκπεμψουμε SOS και εχουμε εγκαταλειψει το σκαφος-σχεση(και αυτο γινεται μονο αν εχουμε εξαντλησει ολες τις πιθανοτητες) τοτε υφισταται Ναυαγιο!!Το μονο που μενει και ειμαστε υποχρεωμενοι να κανουμε ειναι να προσπαθησουμε υπερβαινοντας εαυτους να σωσουμε τις ψυχες μας!

Και πώς σώζεται η ψυχή ενός ανθρώπου μετά από μια τέτοια κατάσταση;; Πώς μπορεί να ξαναεμπιστευτεί και να ξανακάνει μια νέα αρχή;;;

Έβαλες δύσκολο θέμα και γι'αυτό έχεις μπερδευτεί. Ήμουν στην θέση σου μέχρι πρόσφατα. Όλοι έλεγαν να μη γυρίσω, μα εγώ ένιωθα πως ήταν ο άντρας της ζωής μου κι έτσι το δοκίμασα. Μου πήρε πολύ καιρό να τον πείσω να μου δώσει δεύτερη ευκαιρία. Είμασταν χωρισμένοι, σχεδόν όσο διάστημα είμασταν και μαζί, δηλ ενάμισι χρόνο, αν και στην πραγματικότητα νομίζω πως δεν είχαμε χωρίσει ποτέ μέσα μας.

Η προσπάθεια κράτησε ένα μήνα. Δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Τον είχα ξεπεράσει κι απλά δεν το είχα καταλάβει. Και την ίδια στιγμή, σχεδόν κόντεψα να διαλύσω την πιθανότητα μιας πολύ καλής σχέσης με κάποιον που είχα γνωρίσει μετά τον χωρισμό μας, που είχα ερωτευτεί τρελά στην αρχή, αλλά που είχα αρχίσει να αγνοώ, επειδή, όπως έλεγα σε όλους "δεν πρόκειται να αγαπήσω κανέναν άλλον όπως τον πρώην μου, δεν πα' να λέτε ό,τι θέλετε!".

Δεν προσπαθώ να σου δώσω λύση σε τίποτα. Αυτή θα την βρεις μόνη σου. Να θυμάσαι όμως πως η εμπιστοσύνη είναι πολύ σημαντικό πράγμα για μια σχέση κι αν χαθεί, δύσκολα -πολύ δύσκολα- ξανακερδίζεται...

Μην ακούς κανέναν. Απλά ακολούθησε την καρδιά σου. Μη σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας. Δεν κάνουν εκείνοι την προσπάθεια επανασύνδεσης, εσύ την κάνεις. Και όταν νυχτώνει, εσύ ξέρεις σε ποιον θέλεις να ξαπλώνεις δίπλα..

Μήπως τελικά όταν επιστρέψουμε σε μια σχέση συνειδητοποιούμε τι ήταν αυτή η σχέση για μας, τι σήμαινε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μας, ποιός ο ρόλος μας δίπλα του;;

Ήταν πείσμα και εγωισμός ή συνειδητή απόφαση ο χωρισμός; Γιατί πριν ο θυμός, η αγανάκτηση και οι όποιοι λόγοι μας οδήγησαν στο χωρισμό δεν μας το επέτρεπαν;

Πάλι ίσως να είναι και καλύτερα να μην το μάθουμε .... γιατί να σκαλίζουμε τα παλιά...

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003
Μήπως τελικά όταν επιστρέψουμε σε μια σχέση συνειδητοποιούμε τι ήταν αυτή η σχέση για μας, τι σήμαινε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μας, ποιός ο ρόλος μας δίπλα του;;

Ήταν πείσμα και εγωισμός ή συνειδητή απόφαση ο χωρισμός; Γιατί πριν ο θυμός, η αγανάκτηση και οι όποιοι λόγοι μας οδήγησαν στο χωρισμό δεν μας το επέτρεπαν;

Πάλι ίσως να είναι και καλύτερα να μην το μάθουμε .... γιατί να σκαλίζουμε τα παλιά...

Δεν υπαρχει απαντηση, καλη μου!

Η ζωη τις απαντησεις τις δινει οποτε γουσταρει εκεινη, κι οχι οποτε εχουμε αναγκη εμεις...

Διαβασε αυτο.......... http://www.sxeseis.gr/viewthread.php?tid=2082#pid31468 ....κατι θα σου δωσει!!!