Επιστροφή στον/ην ΠΡΩΗΝ;;;;

Εξαρτάται!!!

Παράθεση:
Originally posted by katia3
οταν χανεις κατι συνηθως μονο τοτε βλεπεις τι αξιζει.....
συνηθως ομως οταν ραγισει το γυαλι δεν ξανακολαει αλλα αν κολησει μπορει τα πραγματα να γινουν προς το χειροτερο γιατι ο ανθρωπος δεν αλλαζει και απλα ολα ειναι μια επαναληψη,,,

Μπορεί να χεις δίκιο, σ' αυτό που λες, αλλά νομίζω ότι εξαρτάται από τη δυνατότητα του καθενός και τη θέλησή του, για αλλαγή προς το ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ!!!

Παράθεση:
Originally posted by gallidoula
Στην περίπτωση που φταίγαμε εμείς κι όχι εκείνος,θα γυρίζατε?

Συνήθως συμβαίνει στους περισσότερους δεσμούς, ο ένας μόνο από τους δύο να αγαπάει αληθινά!!!
Είναι σπάνια περίπτωση η ταυτόχρονη αγάπη και μάλιστα μακροχρονίως!!!
Γι αυτό, να μην μελαγχωλείς, σε όλους μας ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!!!

Δεν είναι το ίδιο!!!

Παράθεση:
Originally posted by Zelda
Ξαναζεσταμένη σούπα;... Δεν τρώγεται.Είμαι που είμαι ιδιότροπη στο φαγητό, άστο καλύτερα...

Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, δεν μπορούν να συγκριθούν με το φαγητό, ιδίως με τις σούπες!!!
Γι αυτό δεν ΣΥΜΦΩΝΩ

Οι δυο οψεις του ιδιου νομισματος

To εχουμε πει πολλες φορες και σε αλλα θεματα. Καθε χωρισμος ειναι μια νεα αρχη σε πολλους τομεις.

Αποφασιζοντας να αποχωριστουμε καποιον ανθρωπο που αγαπησαμε, συνηθως το πρωτο που συμβαινει ειναι ανακεφαλαιωση ολων οσων ζησαμε μαζι, τι απολαυσαμε, τι μας πληγωσε, ποια τα λαθη που μας οδηγησαν στο τελος.

Η γνωμη μου ειναι να μην γενικευουμε. Υπαρχουν ζευγαρια αγαπημενα πολυ, που σεβονται ο ενας τον αλλον, σεβονται τους εαυτους τους, επικοινωνουν, περνανε καλα μαζι κτλ. και παρ'ολ'αυτα κατι μπορει να τους οδηγησει στη ριξη.

Υπαρχει τοσο τελεια σχεση που να μην εχει βιωσει ουτε ενα διαλλειμα???

Δεν ειναι κακο... αντιθετως ισως αποδειχτει πολυ επικοδομητικο για τη σχεση και τα μελη της.

Προσωπικα, φοβαμαι τα λιμναζοντα νερα. Ακουω για ζευγαρια, "ευτυχισμενα" μεταξυ τους, χρονια μαζι και οταν συζητας μαζι τους, ομολογουν πως δεν εχουν τσακωθει ποτε. Τους βλεπεις μαζι ηρεμα και ομορφα... και ομως κατι λειπει. Ισως ο ερωτας, το παθος, η ενταση... η ζωη.

Ναι, δεν λεω ο ερωτας δεν διαρκει για παντα, το ξερω. Ομως αφηνει τα σημαδια του στους ανθρωπους που εχει αγγιξει και ειναι ακομα μαζι. Διακρινεται ευκολα.

Ναι, λοιπον!
Επιστροφη στον "πρωην", γιατι στην ουσια ειναι νυν στην καρδια και την ψυχη μου. Και αυτο συμβαινει οταν αλληλοαγαπιομαστε, σεβομαστε, επικοινωνουμε, δεν καταπιεζουμε κτλ....

Απλα το "διαλλειμα", μας εδωσε την ευκαιρεια να δουμε ολα αυτα, που με το περασμα του χρονου, θεωρησαμε, απο κοινου, δεδομενα.

+++

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003
Τα αισθήματα όμως όσο δυνατά και αν είναι μπορούν να διορθώσουν καθημερινές δυσκολίες ή να τις βοηθήσουν να ξεπεραστούν;;

Νοιώθεις ότι σε αγαπάει και ότι συνειδοτοποιείς ότι τον αγαπάς κι εσύ...
Αρκεί αυτό;;

Οχι!
Οπως συνηθιζω να λεω, η αγαπη δεν τρωγεται.
Χωρις αγαπη επιβιωνει μια σχεση, χωρις σεβασμο, ομως, οχι.

Οχι! Και ξανα οχι!
Οταν, βιωνοντας μια σχεση, καταλαβαινω πως ασκει αρνητικη επιδραση στον ιδιο μου τον εαυτο.
Οταν δεν υπαρχει συνεργασια.
Οταν δεν υπαρχει προθυμια.
Οταν δεν υπαρχουν ιδια μετρα και ιδια σταθμα και για τους δυο.
Οταν ξυπνω το πρωι και νιωθω ενα βαρος στην καρδια μου.
Οταν δεν γινομαι αποδεκτη για αυτο που ειμαι.
Οταν τα φτερα μου σπανε.
Οταν δεν υπαρχει επικοινωνια.
Οταν, τελικα, δεν υπαρχουν ολα αυτα τα βασικα που χρειαζεται μια σχεση για να επιζησει.
Οταν ηδη εχεις ζησει αρρωστημενες καταστασεις με τον ιδιο ανθρωπο. (με τετοια δεδομενα σιγουρα δεν ειναι η πρωτη φορα που σκουραινουν τα πραγματα.)
Οταν, πιθανον, εχετε χωρισει και ξανασμιξει, αρα εχεις δει και αυτο το εργο.

Οταν, πια, φτανεις ΠΑΛΙ στο σημειο του "Αντιο", τοτε ευχεσαι μαζι και "Καλη τυχη", μαζευεις τα "υπαρχοντα" σου ή οτι απεμεινε και αλλαζεις στενο.

Οχι, καλη μου Bilias, δεν αρκει η αγαπη για να διορθωθουν καθημερινές δυσκολίες ή να ξεπεραστουν.

Ακομα κι οταν καταλαβαινεις οτι "αγαπας" πολυ.... ΑΝ εισαι αρκετα ωριμος ανθρωπος.... φτανεις στην αμφισβητηση μονος σου.

"Πως (???) ΑΓΑΠΩ καποιον που δεν με σεβεται, δεν με ακουει, δεν με καταλαβαινει......?"

"Γιατι (???) τον αγαπω?"

Και τελικα, "αν αγαπω εναν τετοιον ανθρωπο, μηπως μου αξιζει αυτη η συμπεριφορα και να πληγωνομαι τοσο?"

Και επισης "Ουτε εγω ειμαι καλυτερη απο αυτον, αφου ποτε δεν φταιει μονο ο ενας."

Δεν αρκει η αγαπη.
Δεν επιστρεφω σε τετοια σχεση.
Οχι, ειμαι δυνατη, κι αν δεν ειμαι θα γινω, και θα παω παρακατω.
Δεν ηταν ποτε το ονειρο μου να ζω "αρρωστα".
Δεν θα υιοθετησω αυτο το ονειρο ποτε.
Ειμαι αξια του εαυτου μου κι αυτο θα μου το αποδειξω με πραξεις.

'Τα αισθήματα όμως όσο δυνατά και αν είναι μπορούν να διορθώσουν καθημερινές δυσκολίες ή να τις βοηθήσουν να ξεπεραστούν;;
Αγαπητε φιλε εγω πιστευω πως ναι , αρκει οι δυσκολιες μην δηλητηριαζουν την καρδια μας.
Μετα ειναι δυσκολο. Οταν πιστεψεις σε κατι και εισαι αληθινος σε αυτο που θες , με τον ενα ή τον αλλο τροπο ο χρονος θα σου προσφερει αυτο που ζητας!

Παμε για αλλα...

Παμε για αλλα...οσο και αν ποναει τιποτα δεν γυριζει πισω και τιποτα δεν ειναι οπως παλια!!!Θα περασει ο καιρος...θα φυγει ο πονος και τα χιλιαδες γιατι...στην τελικη εσυ θα εισαι αλλου για μια καινουργια αρχη...καινουργοι ερωτες,καινουργιες αγαπες...γιατι οι παλιες φευγουν και πανε στον παραδεισο...αλλα ποτε δεν ξεχνας...
Μετατροπη απο κεφαλαια by moo693

Επιστροφή στον πρώην?

Κάποτε ναι, είχα αυτή τη ψευδαίσθηση. Ότι μπορώ με τη δύναμη των συναισθημάτων μου να ξαναβιώσω το όνειρο. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η δύναμη έχει τη πηγή της σε μία μόνο καρδιά? Έτσι έχασα την ελπίδα...
Αυτή τη στιγμή και με τα σημερινά δεδομένα για τον εαυτό μου ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ τέτοια προσπάθεια. Κοιτώ μπροστά. Και δε το αρνούμαι, βλέπω ένα χαμογελάκι να σκάει στα χείλη της Τύχης μου και πάλι...
Από το παρελθόν και τις προηγούμενες σχέσεις μου κρατώ σα γλυκιά ανάμνηση τις όμορφες στιγμές και σα διδάγματα για το μέλλον τις άσχημες. Και με νέα αποθέματα στις αποσκευές της καρδιάς μου παίρνω το μονοπάτι για το αύριο. Κάποιος εκεί έξω με περιμένει. Δε θέλω να τον αφήσω μόνο άλλο πια...

Παράθεση:
Originally posted by genie
Επιστροφή στον πρώην?

Από το παρελθόν και τις προηγούμενες σχέσεις μου κρατώ σα γλυκιά ανάμνηση τις όμορφες στιγμές και σα διδάγματα για το μέλλον τις άσχημες. Και με νέα αποθέματα στις αποσκευές της καρδιάς μου παίρνω το μονοπάτι για το αύριο. Κάποιος εκεί έξω με περιμένει. Δε θέλω να τον αφήσω μόνο άλλο πια...

Καλή μου έχεις απόλυτο δίκιο, και πρέπει να το έχουμε υπ' όψιν μας όταν γυρίζουμε σελίδα.

Να σκεφτόμαστε το καλύτερο που μας περιμένει γιατί όντως μας περιμένει και αξίζουμε κάτι καλύτερο από μια αρρωστημένη κατάσταση.

Προς σιενα

...γιατι οι παλιες φευγουν και πανε στον παραδεισο...αλλα ποτε δεν ξεχνας...

Δεν ξέρω αν οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο ή στην κόλαση!!!
Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι, το φάντασμά τους πλανάται δυστυχώς γύρω μας, όσο και εάν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε!!!

Προς γαματοσσ

παντα θα υπαρχει αυτο το φαντασμα που λες αλλα παντα θα κανεις ενα βημα μπροστα για κατι καινουριο.

Οπωσδήποτε, αγαπητή σιενα

Παράθεση:
Originally posted by siena
παντα θα υπαρχει αυτο το φαντασμα που λες αλλα παντα θα κανεις ενα βημα μπροστα για κατι καινουριο.

Αυτό μας έλλειπε, να σταμάταγε η ζωή μετά από μία σχέση...άπαπα...τραγικό θα τανε, χαχαχαχεχεχεχχουχουχου

Η ζωή είναι σαν το τρένο, έχει αετηρία, κάνει σταθμούς αλλά φτάνει στο τέρμα, που είναι και η αρχική επιθυμία!!!!

Λογικά δε θα επέστρεφα σε κάποιον που εγώ χώρισα .. Για να πάρω αυτή την απόφαση σημαίνει πως δεν υπήρχαν πλέον άλλοι λόγοι για να είμαστε μαζί .
Απ' την άλλη ίσως επέστρεφα σε μια σχέση με κάποιον που με χώρισε , αν δεν τον είχα ξεπεράσει ακόμα αλλά και τότε θα είχα τις αμφιβολίες μου για το τι θέλει εκείνος τελικά .
Γενίκοτερα πιστεύω πως είναι δύσκολο να επιστρέψεις σε μια σχέση που υπήρξε ένας σοβαρός χωρισμός ..

Γενικά το πισωγύρισμα χρεώνεται ως αποτυχία! Αλλά υπάρχει και η μοίρα...

Πιασ' τ' αυγό και κούρευτο...

Και ξέρεις ποια είναι η μοίρα;

Εγώ τη φαντάζομαι σαν τη Lyv Tyler που πήρε μια τέλεια ομορφιά παρόλο που γεννήθηκε από κάτι πολύ άσχημο (τον κόσμο εννοώ // μοίρα <-> κόσμος // δεν κάνω υπαινιγμούς).

Η μοίρα λοιπόν έρχεται με ένα λευκό αραχνούφαντο φόρεμα και τα μαλλιά επιμελώς ατιμέλητα, εσύ την κοιτάς (μη ξεχνάς, είναι η Lyv) και τρέμεις αν θα σταθείς αντάξιος στην κρισιμότητα της στιγμής και εκείνη σου λέει με σοβαρή φωνή και μια ώχρα προσταγής:

"ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ"

Αυτό ακριβώς είναι για μένα η μοίρα. Είναι να μην την συναντήσεις, ειδικά αν έρχεται για την πρώην!

Παράθεση:
Originally posted by excel
Και ξέρεις ποια είναι η μοίρα;

Εγώ τη φαντάζομαι σαν τη Lyv Tyler που πήρε μια τέλεια ομορφιά παρόλο που γεννήθηκε από κάτι πολύ άσχημο (τον κόσμο εννοώ // μοίρα <-> κόσμος // δεν κάνω υπαινιγμούς).

Η μοίρα λοιπόν έρχεται με ένα λευκό αραχνούφαντο φόρεμα και τα μαλλιά επιμελώς ατιμέλητα, εσύ την κοιτάς (μη ξεχνάς, είναι η Lyv) και τρέμεις αν θα σταθείς αντάξιος στην κρισιμότητα της στιγμής και εκείνη σου λέει με σοβαρή φωνή και μια ώχρα προσταγής:

"ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ"

Αυτό ακριβώς είναι για μένα η μοίρα. Είναι να μην την συναντήσεις, ειδικά αν έρχεται για την πρώην!

Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη σε παρακαλώ;

Εξαρτάται πάντα από το γιατί χώρισες,, πως χώρισες,, κάτω από ποιες συνθήκες
Και αλλά πολλά.
Στον ερωτά δεν χωράνε ποτέ ούτε πρέπει.

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003
Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη σε παρακαλώ;

για να γίνω πιο συγκεκριμέν"ος", δεν εννοώ τίποτα παραπάνω από αυτό στο πρώτο post. Ότι δηλαδή η επιστροφή, το πισωγύρισμα σπάνια χρεώνεται ως επιτυχές.

Εξάλλου μια ανατολίτικη παροιμία δεν το λέει; ότι δηλαδή πρέπει να εμπιστευόμαστε πάντα την πρωταρχική μας διαίσθηση;

Το ποτάμι πάει μπροστά καλός κακός έγινε το τέλος υπάρχουν καινούργια πολλάαααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααγιατί να πάμε στα μεταχειρισμένα; όχι δεν είναι καλό.
Φιλάκια
nib21 ΘεσσαλοΝΙΚΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αγαπητή βιλιασ2003

Παράθεση:
Originally posted by bilias2003
Η ζωή είναι σαν το τρένο, έχει αετηρία, κάνει σταθμούς αλλά φτάνει στο τέρμα, που είναι και η αρχική επιθυμία!!!!

Δεν ξέρω αν η ζωή είναι σαν το τρένο...σίγουρα όμως και τα δύο τερματίζουν κάπου!!!
Το θέμα είναι για μένα, ποιά διαδρομή θα ακολουθήσει κανείς... την εύκολη και ξεκούραστη ή τη δύσκολη και κοπιαστική; Who knows?