Μοναδική ασφάλεια η συμφίλίωση με την ανασφάλεια

Μοναδική ασφάλεια η συμφίλίωση με την ανασφάλεια

Διότι έτσι παίζεται το παιχνίδι της ζωής. Τούς κανόνες τους διάλεξε ο συμπαντικός ήρωας Γιώργος Θαλάσσης Θεός. Εμείς βλέπουμε απο το ανοιχτό παραβάν την αλήθεια τους, και καλούμαστε να παίξουμε καλά, με έπαθλο την ευτυχία. Οταν λοξοδρομούμε από το φυσικό σύνταγμα, ο θεούλης μας πονάει για να ξαναψάξουμε τον δρόμο μας. Αυτό είναι όλο το θαύμα ΤΟΥ.
Οποιος ζεί με κύρια σκέψη την επένδυση σε μελλοντικές ασφάλειες, δεν προλαβαίνει να ζήσει.
Κι όποιος ζεί χωρίς καμιά φαντασία για το επόμενο ταξείδι και χωρίς να έχει ρίξει μιά ματιά στο δελτίο καιρού, ας πάρει από νωρίς μια πλερέζα. Σύντομα θα αρχίσει να καταριέται τον άσχημο κόσμο και τον κακό του τον καιρό και την γκαντεμιά του. Θα ζητάει ελεημοσύνη, την παρηγοριά ότι αξίζει παραπάνω. Και θα την έχει ως οίκτο.
Η κεντρική ιδέα είναι, μπες στο χορό και ξεχάσου. Εκεί είναι η ζωή. Αλλά θυμήσου κιόλας που έχεις αφήσει τα τσιγάρα σου και το άυτοκινητό σου. Μάγκας είναι αυτός που μπαίνει στη φωτια΄και βγαίνει ατσουλούφριστος. Όχι εκείνος που βγαίνει καμένος και κλαμένος.
Πολύ περισσότερο, από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει χαρά χωρίς ρίσκο και κόπο.
Αν πρέπει οπωσδήποτε να διαλέξουμε από τις δυό μονοκόματες άκρες, τότε καλύτερα τη φωτιά. Κι ας καούμε. Διότι κι ο πόνος είναι ζωή, ενώ το τίποτα είναι θάνατος.
καλή θητεία φίλοι μου
και καλά κρασιά

Θα πιαστώ μόνο απο τον τίτλο του θέματος και θα πώ.Μοναδική ασφάλεια δεν έιναι η συμφιλίωση με την ανασφάλεια.Αυτό δεν είναι λύση.Όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε όλες τις ανασφάλειες μας μόνο τότε μπορούμε να νιώθουμε απόλυτα ασφαλείς.Αλλάπροσοχή γιατί αν πιστεύουμε ότι έχουμε ξεπεράσει όλες τις ανασφάλειες μας χωρίς όμως αυτό να έιναι και πραγματικότητα,τότε το χαστούκι θα είναι πολύ δυνατό.

Μοναδική ασφάλεια η συμφίλίωση με την ανασφάλεια.

ΟΧΙ,

επιτρεψτε μου να εχω ακριβως αντιθετη γνωμη :

Μοναδικη ασφαλεια η πληρης γνωριμια του εαυτου μας ,και το κουραγιο να πολεμαει οτι και αν του συμβει..........................

"MANSUMBOL
Αλλάπροσοχή γιατί αν πιστεύουμε ότι έχουμε ξεπεράσει όλες τις ανασφάλειες μας χωρίς όμως αυτό να έιναι και πραγματικότητα,τότε το χαστούκι θα είναι πολύ δυνατό."

ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΛΟ ΔΙΚΙΟ.......


Πρεπει να δουλευουμε συνεχως με τον εαυτο μας...να καταφερνουμε ΠΑΝΤΑ να τον βγαζουμε νικητη απο ολα οσα τραβαει....να ξερουμε πως το καθε τι ειναι ενα μαθημα για κατι αλλο...Και ναι, συμφωνω μαζι σας....καλυτερα ΖΩΝΤΑΝΗ και να ποναω....παρα ΝΕΚΡΗ και να μην εχω ΝΟΙΩΣΕΙ!! Εξαλλου κι ο πονος υπενθυμιση οτι ζουμε ειναι....

Παράθεση:
Originally posted by MANSUMBOL
Θα πιαστώ μόνο απο τον τίτλο του θέματος και θα πώ.Μοναδική ασφάλεια ανασφάλεια.Αυτό δεν είναι λύση.Όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε όλες τις ανασφάλειες μας μόνο τότε μπορούμε να νιώθουμε απόλυτα ασφαλείς..

Δεν νομίζω ότι είναι ποτέ δυνατόν σε αυτή τη ζωή να καταφέρουμε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσουμε ΟΛΕΣ τις ανασφάλειές μας....

Πάντα θα υπάρχει κάτι να μας εξουσιάζει....με φόβο...

Παράθεση:
Originally posted by iasson
Οποιος ζεί με κύρια σκέψη την επένδυση σε μελλοντικές ασφάλειες, δεν προλαβαίνει να ζήσει.
Κι όποιος ζεί χωρίς καμιά φαντασία για το επόμενο ταξείδι και χωρίς να έχει ρίξει μιά ματιά στο δελτίο καιρού, ας πάρει από νωρίς μια πλερέζα. Σύντομα θα αρχίσει να καταριέται τον άσχημο κόσμο και τον κακό του τον καιρό και την γκαντεμιά του. Θα ζητάει ελεημοσύνη, την παρηγοριά ότι αξίζει παραπάνω. Και θα την έχει ως οίκτο.
Η κεντρική ιδέα είναι, μπες στο χορό και ξεχάσου. Εκεί είναι η ζωή. Αλλά θυμήσου κιόλας που έχεις αφήσει τα τσιγάρα σου και το άυτοκινητό σου. Μάγκας είναι αυτός που μπαίνει στη φωτια΄και βγαίνει ατσουλούφριστος. Όχι εκείνος που βγαίνει καμένος και κλαμένος.
Πολύ περισσότερο, από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει χαρά χωρίς ρίσκο και κόπο.
Αν πρέπει οπωσδήποτε να διαλέξουμε από τις δυό μονοκόματες άκρες, τότε καλύτερα τη φωτιά. Κι ας καούμε. Διότι κι ο πόνος είναι ζωή, ενώ το τίποτα είναι θάνατος.
καλή θητεία φίλοι μου
και καλά κρασιά

Συμφωνώ.....Προτιμώ το να πέσω στη φωτιά και να καώ να είναι η επιλογή μου.....
Ακόμα κι αν μετά κάθομαι και μετράω τα σημάδια μου....

Δεν θα μπορούσα να ζήσω μια ζωή μέσα στην ασφάλεια....
Δεν θα υπήρχε αγώνας......δεν θα υπήρχε παίδεμα...
Μια ζωή μέσα στην ασφάλεια θα ήταν κόλαση.....Θα ήταν χωρίς ζωή.....

Κι αν θέλει μαγκιά να πέσεις στη φωτιά κι ας ξέρεις πως θα καείς........ε...τότε........

Μαγκιά μου.....

Οποιος ξερει μπανιο κολυμπαει ........μονος του.

Οποιος δεν ξερει μπανιο βαζει ......σωσιβιο !!!

Οποιος δεν ξερει μπανιο και κολυμπαει μονος του................ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΤΥΧΗ !!!

Μοναδική ασφάλεια να ξεχωρίζουμε το σωστό από το λάθος και το καλό από το κακό.

Παράθεση:
Originally posted by comfortably_numb
Μοναδική ασφάλεια να ξεχωρίζουμε το σωστό από το λάθος και το καλό από το κακό.

Ναι.....ίσως....
Για αυτούς που τηρούν τους ηθικούς νόμους κατά γράμμα...

Για αυτούς όμως που βλέπουν το λάθος και πέφτουν με τα μούτρα....δεν νομίζω ότι θεωρούν σημαντικό προσόν την ασφάλεια τη δεδομένη στιγμή........

Μοναδική ασφάλεια η συμφίλίωση με την ανασφάλεια...............?

Δεν νομιζω.... η ανασφαλεια ειναι θανατος, με οτι εμπεριεχει αυτος................

Παράθεση:
Originally posted by morelli
Οποιος ξερει μπανιο κολυμπαει ........μονος του.

Οποιος δεν ξερει μπανιο βαζει ......σωσιβιο !!!

Οποιος δεν ξερει μπανιο και κολυμπαει μονος του................ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΤΥΧΗ !!!

Kαλή του τύχη indeed. Τώρα αν στον βυθό βρεί και τον θησαυρό των πειρατών... μάλλον για Playmobil μιλάμε..

Μια περιπλανηση ειναι η ζωη μεταξυ ουρανου και γης...

Ο μόνος δρόμος η γνωριμία με τον εαυτό μας...Η ζωή είναι όμορφη μόνο όταν την ζεις....πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα.Κρατάμε τις αναμνήσεις μας και προχωράμε...Η ζωή είναι ωραία και πάντα προχωράει μπροστά ...στο χέρι μας είναι να την αδράξουμε από τα μαλλιά και να προχωρήσουμε πιο δυνατοί,πιο αληθινοί και με περισσότερες εμπειρίες...Φτου κι από την αρχή,όχι κακομοιριές και κλαψούρες....να πατάς στις στάχτες των ονείρων σου και να παραμένεις ζωντανός...να πιάνεις πάτο και να κάνεις ένα σάλτο να βγαίνεις κάποια στιγμή στην επιφάνεια.Χρειάζεται χρόνο,χρειάζεται κόπο...Ε και?Η ζωή είναι γι αυτούς που την περιμένουν παρακάτω με ένα τριαντάφυλλο στο χέρι...η ζωή είναι γι αυτούς που παραμένουν άνθρωποι ακόμα κι όταν όλα γύρω τους φαντάζουν σκοτεινά...Η ζωή είναι ένα λουλούδι,μια δροσιά,ένα τραγούδι...Η ζωή είναι για όλους εμάς.Θείο δώρο που χαρίζεται για να το ζήσεις και να ξεπεράσεις τον φθαρτό εαυτό σου και να συναντήσεις το Θεό.Για να φτάσεις όμως εκεί...ο δρόμος περνάει μέσα από αυτή τη ζωή που ζούμε...Στο χέρι μας είναι να το κάνουμε,στο χέρι μας είναι να ζήσουμε αληθινά...Δεν είναι λόγια μόνο αυτά...είναι δικές μου εμπειρίες ποτισμένες με αίμα,δάκρυ,πόνο και πολύ κόπο...Ακόμα όμως συνεχίζω να τραβάω κουπί...Ζω όμως και ζω αληθινά!
ΦΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ!