Χωρισμένος για πάντα?

Χωρισμένος για πάντα?

Γειά χαρά σε όλους.
Πάνε τώρα σχεδόν 5 χρόνια που χώρισα. Η σχέση που τελείωσε τότε ήταν διάρκειας 19 χρονών από τα οποία τα 14 παντρεμένοι και με δύο παιδιά. Έκτοτε δημιούργησα μια καινούρια σχέση, ξαναπαντρεύτηκα, απέκτησα ένα παιδί ακόμα. Έχω μάλιστα και την επιμέλεια των παιδιών μου από τον πρώτο γάμο, αν και τώρα πια τα μοιραζόμαστε με τη μαμά τους ίσα. Με την πρώην διατηρούμε καλές, φιλικές σχέσεις αλλά όχι και κολλητιλίκια...λογικά!

Τότε, όταν χώρισα, συμμετείχα στο φόρουμ σχεδόν καθημερινά και έχω να λέω ότι βοηθήθηκα αρκετά ειδικά από κάποια συγκεκριμμένα άτομα που με στήριξαν (να είστε πάντα καλά! )

Από τότε μπαίνω πιο σπάνια στο φόρουμ, αλλά πάντα πάω πρώτα στην ενότητα ΧΩΡΙΣΜΟΣ. Και χαζεύω τις διάφορες ιστορίες, πότε-πότε γράφω και καμιά απάντηση...

ποιό είναι το θέμα μου? Ότι έχω την αίσθηση πως αισθάνομαι πάντα χωρισμένος και όχι παντρεμένος. Μην με παρεξηγήσετε, είμαι μια χαρά με την γυναίκα μου, έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Πολύ καλύτερη από τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης...

Απλά όταν σκέφτομαι τον εαυτό μου, πιο εύκολα θα μου έβαζα την ετικέτα χωρισμένος παρά παντρεμένος.

κι ήθελα απλά να το μοιραστώ μαζί σας και να ρωτήσω: Υπάρχουν κι άλλοι που νιώθουν έτσι?

Να προσθέσω ότι στον χωρισμό μου εγώ ήμουν αυτός που ΔΕΝ ήθελε να χωρίσει. Μετά κατάλαβα το λάθος μου!!

Απλα να σου πω οτι ειχω διαβασει την ιστορια σου. Δεν θυμαμαι γιατι, μαλλον κατι εψαχνα και βρεθηκε μπροστα μου. Μου ειχε κανει τοοσο μεγαλη εντυπωση πως η ιστορια σου ειχα αρχη-μεση-τελος-συνεχεια μεσα σε ενα φορουμ.. Δηλαδη εξελισσοταν μεσα στα γραπτα. Αυτο σαν εισαγωγη γιατι αν ημουν τοτε μελος ισως και εγω να σου απαντουσα με το τροπο που εγραφες.

Τωρα για αυτο που λες.. Ισως αν δεν υπηρχαν παιδια απο το προηγουμενο γαμο, δεν θα υπηρχε αυτη η σκεψη. Τα παιδια ομως καρπος μιας ενωσης αναμφισβητητα σου θυμιζουν αυτη τη μη-ενωση πλεον.
Και φανταζομαι (κρινοντας εξ ιδιων) οτι οταν εχεις ζησει μια σχεση που υπηρξε ενωση ασχετως του γαμου, ακομα και σε αλλη σχεση να εισαι δεν παυει με τη πρωτη να νιωθεις οτι εισαι χωρισμενος.. Λογικο. Απλα στη δικη σου περιπτωση η μη-ενωση ειναι διαρκως εμφανης.

Πάντα θα είμαστε χωρισμένοι φίλε μου.
Οταν με ρωτάνε και απαντώ ελεύθερη, σπεύδω να διευκρινήσω "χωρισμένη".
Οπως κατάλαβες προσπαθώ να βγάλω την ταμπέλα αλλά δεν..............

Καταλαβαινω απολυτα τι λες!
"Φταιει ο παπας, φταινε τα κουφετα, φταινε οι ορκοι", που ελεγε και μια φιλη...
Δε νομιζω οτι οι ανθρωποι που εχουν παντρευτει
και εχουν μαλιστα και παιδια
χωριζουνε ποτε.
Μεσα τους νιωθουν παντα συνδεδεμενοι, ακομα κι αν κανουν αλλη οικογενεια.

Παράθεση:
Originally posted by papapete
Απλά όταν σκέφτομαι τον εαυτό μου, πιο εύκολα θα μου έβαζα την ετικέτα χωρισμένος παρά παντρεμένος.

Ακομη σκεφτεσαι την πρωην μαλλον...

(αυτο με τις "ετικετες" παντως , ποτε δεν το καταλαβα)

Σύντροφε Papapete, δεν μας τα λές καλά.......

Παράθεση:
Originally posted by andromeda_
Πάντα θα είμαστε χωρισμένοι φίλε μου.
Οταν με ρωτάνε και απαντώ ελεύθερη, σπεύδω να διευκρινήσω "χωρισμένη".
Οπως κατάλαβες προσπαθώ να βγάλω την ταμπέλα αλλά δεν..............

Απο τη στιγμη που χωριζει κανεις, ειναι ελευθερος...
(οχι οτι οταν ειναι παντρεμενος ειναι σκλαβος, αλλα λεμε τωρα)

Πως γινεται να εισαι ελευθερος χωρισμενος

(κι εδω υπαρχει ενα θεματακι με "ταμπελες" κι "ετικετες")

μηπως τις "κολλατε" τελικα οι ιδιοι πανω σας

Γειά σου andromeda! Dylanthomas μην ανησυχείς...μια χαρά τα λέω... (και είμαι) χαχαχα!
Dragon_Lady είδες ρε παιδί μου αυτές οι ετικετοταμπέλες? Το είπε και η andromeda. Όσο για το αν τις βάζουμε μόνοι μας? Και μόνοι μας και οι άλλοι... και να σκεφτεί κανείς ότι είμαι από τους ανθρώπους που απεχθάνονται τις ταμπέλες. Παρόλα αυτά πιστεύω πως είναι μες τη φύση του ανθρώπου να τις δημιουργεί και να τις φορά (είτε σε άλλους είτε στον εαυτό του...) Νομίζω όσον αφορά τους άλλους είναι πιο "εύκολο" όταν κατηγοριοποιείς κάτι και όσο για μας ε μας αρέσει και να "ανήκουμε" κάπου, έστω και αν αυτό είναι η "φυλή" των "χωρισμένων"..χαχαχα!
Όσον αφορά το αν σκέπτομαι την πρώην? Μπα... τουλάχιστον όχι όπως θα νόμιζε κανείς. Αν τη σκέφτομαι είναι στο βαθμό του να αναρωτιέμαι καμιά φορά τι συνέβη και χωρίσαμε. Και αυτό "ακαδημαικά" που λένε... Όχι ότι δεν κατάλαβα, αλλά καμιά φορά ξυπνά ο λογικός μέσα μου και θέλει τις απαντήσεις στη σειρά... για να τις εμπεδώσει!

Μου συμβαίνει εν τω μεταξύ το εξής φοβερό και τρομερό. Όταν τσακώνομαι με τη νυν μου'ρχεται να τη φωνάξω με το όνομα της πρώην! Μόνο τότε όταν είμαι νευριασμένος! Ευτχώς δεν συμβαίνει συχνά...

Δεν διαφωνώ, ο χωρισμένος είναι ελεύθερος... και ο παντρεμένος σχετικά ελεύθερος είναι. Αλλά ο ξαναπαντρεμένος? Είναι και χωρισμένος και ελεύθερος και παντρεμένος, μπέρδεμα δηλαδή...

sunnyeyes χωρισμένη κι εσύ? Έχεις δίκιο, αν δεν υπήρχαν παιδιά μπορεί και να μην ξανασυναντιόμασταν ποτέ. Ενώ λόγω αυτών μια επαφή πάντα υπάρχει. Έτσι για να θυμόμαστε πως φτάσαμε κι αλλάξαμε και δεν αναγνωρίζουμε πια ο ένας τον άλλον...

Είχα ετοιμάσει μια απάντηση το πρωί, που μαζί με τη σύνδεση του ίντερνετ χάθηκε κι αυτή…

Ξαναγράφω, πιο συνοπτικά και με μια προσθήκη…

Το γεγονός πως όταν τσακώνεσαι με τη νυν,
σου έρχεται να τη φωνάξεις με το όνομα της πρώην,
κάνει πολύ σαφές ποιες εμπειρίες είχες μαζί της…

Συνεχείς κι οξείς λοιπόν καυγάδες που οδήγησαν στο χωρισμό!

Αυτό ενισχύει την πεποίθηση μου για όσα σου είχα γράψει…

Ότι δηλαδή με το χωρισμένος, απευθυνόμενος στους άλλους. θέλεις να τονίσεις στον εαυτό σου, ότι απαλλάχτηκες

Κι ότι αισθάνεσαι ελεύθερος!

Υποθέτω δηλαδή ότι αισθάνθηκες μεγάλη καταπίεση σε εκείνο το γάμο, και σημαντική επιτυχία στην εξέλιξη της ζωής σου, το γεγονός του χωρισμού…

Υποθέτω επίσης ότι βασικό πλεονέκτημα που συγκριτικά έχει ο σημερινός γάμος σου, και πάντως είχε όταν αποφάσισες να παντρευτείς, είναι ότι σου αφήνει χώρο να αισθάνεσαι αυτή την ελευθερία…

λοιπόν ένα από τα αγαπημένα μου ερωτικά τραγούδια είναι το I'd rather go blind . (Πήγα να πω της Etta James αλλά το έχουν πει και πολλοί άλλοι...)

Οι στίχοι έχουν ως εξής:

Something told me it was over
When I saw you and her talkin'
Something deep down in my soul said, 'Cry, girl'
When I saw you and that girl walkin' around

Whoo, I would rather, I would rather go blind, boy
Then to see you walk away from me, child, no

Whoo, so you see, I love you so much
That I don't wanna watch you leave me, baby
Most of all, I just don't, I just don't wanna be free, no

Whoo, whoo, I was just, I was just, I was just
Sittin here thinkin', of your kiss and your warm embrace, yeah
When the reflection in the glass that I held to my lips now, baby
Revealed the tears that was on my face, yeah

Whoo and baby, baby, I'd rather, I'd rather be blind, boy
Then to see you walk away, see you walk away from me, yeah
Whoo, baby, baby, baby, I'd rather be blind...

Most of all, I just don't, I just don't wanna be free, no

θα σταθώ σε αυτό. Ναι η σχέση στην οποία βρίσκομαι τώρα είναι απείρως πιο καλή και ωραία και ολοκληρωμένη από ότι ήταν η προηγούμενη, ειδικά από κάποια χρόνια και μετά. Ελευθερία είχα και στην προηγούμενη σχέση μου, ίσως και περισσότερη. Αλλά τι να την κάνεις την ελευθερία όταν σε απομακρύνει ολοένα και περισσότερο από τον άνθρωπο σου? Καλή η ελευθερία, αλλά πίστεψε με, μια σωστή σχέση στηρίζεται και στη δέσμευση, ειδικά μετά από την πρώτη, παθιασμένη περίοδο. Γιατί η δέσμευση (με την καλή έννοια) είναι αυτή που δημιουργεί μια σταθερή βάση επάνω στην οποία στηρίζεται η οικογένεια, αλλά και η σχέση γενικότερα.

Εγω θα συμφωνησω με την DRAGON LADY ,για να σου βγαινει το ''χωρισμενος΄'' ενα κομματι σου .....εχει μεινει πισω!Και δεν νομιζω οτι εχει να κανει με την υπαρξη των παιδιων.Μου εχει τυχει να μου συστηθει πρωην αρραβωνιασμενος ως ''χωρισμενος'' και εξεπλαγην.Εχει να κανει μαλλον με το ποσο εχει τελειωσει η σχεση και στο μυαλο και στην καρδια σου.Εγω προσωπικα εχω χωρισει εδω και δεκα χρονια ,ποτε δεν μου βγηκε να συστηθω ως χωρισμενη,παντα λεω οτι ειμαι ελευθερη...........πολιορκημενη(απο τον κουκλο το γιο μου!)

Παράθεση:
Originally posted by andromeda_
Πάντα θα είμαστε χωρισμένοι φίλε μου.
Οταν με ρωτάνε και απαντώ ελεύθερη, σπεύδω να διευκρινήσω "χωρισμένη".
Οπως κατάλαβες προσπαθώ να βγάλω την ταμπέλα αλλά δεν..............

Περιεργο αλλα ομως αληθινο
Μια απ' τα ιδια.
Ενω εχω χωρισει εδω και 3 χρονια, εχω ξεχασει τα παντα απ την προηγουμενη ζωη μου, ειμαι εντελως ελευθερος ..........παρ' ολα αυτα νιωθω χωρισμενος.

Δεν είμαι χωρισμένη με το σύζυγό μου

αλλά πιστεύω πως η κοινή ζωή ενός ζευγαριού δεν είναι φυσιολογικό να ξεχνιέται.. ποτέ ..........

Σκεφτείτε μια άλλη περίοδο της ζωής σας , είτε με ωραίες είτε με άσχημες αναμνήσεις , ξεχάστηκε , ξεχνιέται ;

Απλά αν οι αναμνήσεις είναι όμορφες ......... συχνά την αναπολούμε με ευχαρίστηση ........

Αν οι αναμνήσεις είναι άσχημες , δυσάρεστες , επώδυνες ,
όσο κι αν προσπαθούμε να τις βυθίσουμε στη λήθη
αυτές υπάρχουν και αναπαράγονται
ή με λανθάνοντα υποσυνείδητο τρόπο
καθορίζοντας την υπόλοιπη ζωή μας
ή μετατρέπονται σε εφιάλτες που στοιχειώνουν ........
τις μετέπειτα επιλογές μας ..........

Άρα αυτό που επιζητείς να ''χωρίσεις '' από το παρελθόν
οριστικά και αμετάκλητα .........
είναι αδύνατον ........ παρόλο που σε δικαιολογώ και σε καταλαβαίνω ......
Έχεις χωρίσει από εκείνη , όχι όμως και από τις αναμνήσεις της κοινής ζωής σας........

Το μόνο παρήγορο είναι ..............
Πως κι εδώ μπορεί να ισχύει κάτι παρόμοιο με τη διακοπή του καπνίσματος !!!!!!!!!!!! (για να ευθυμίσουμε λιγάκι !!!!!!!)

Χρειάζεται πολλαπλάσιος χρόνος για να επανέλθει ο οργανισμός
στη φυσιολογική του κατάσταση !!!!!!!!!!

Διαβάζοντας όμως τους προβληματισμούς σου για το δεύτερο γάμο σου
κυρίως αναφορικά με το βαθμό ελευθερίας και δέσμευσης
διαπιστώνω πως αναπολείς και ένα συγκεκριμένο κομμάτι από το παρελθόν ......
το οποίο μπορεί να γίνει τροχοπέδη για τη σχέση σου στο μέλλον
με την έννοια του απωθημένου ............

Πρόσεξε λοιπόν γιατί η συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να είναι δική σου δημιουργία ............
Μετά την καταπίεση του προηγούμενου γάμου ,
να προβάλλεις την ανάγκη για ελευθερία
και η σύντροφός σου απλά επειδή σε σέβεται να σε ακολουθεί .........

Είσαι σίγουρος ότι επιδιώκεις ξανά
να συνδεθείς τόσο πολύ με ένα άτομο ;
Είσαι σίγουρος ότι είσαι έτοιμος για ψυχολογική δέσμευση ;

Προσωπικά πιστεύω πως ναι .......... αφού το αποζητάς .........
Το μόνο που έχεις να κάνεις , είναι να το πραγματοποιήσεις .........
Πράγμα δύσκολο γιατί στις ηλικίες μας αλλά και με τα βιώματά μας
χρειάζεται να γίνει συνειδητά ( με το πλεονέκτημα της σταθερότητας )
και όχι αυθόρμητα .............

εφοσον υπάρχουν παιδιά, υπάρχει και κοινή συνισταμένη με την πρώην, υπάρχουν σχέσεις, υπάρχουν εξαρτήσεις, υπάρχουν χιλια δυο.

αλλά το ενθαρρυντικό που λέει ο φίλος είναι πως παρόλα αυτά βρήκε μια σχέση που τον καλύπτει και πως τον κάνει ευτυχισμένο. αυτό δείχνει πως η ζωή συνεχιζεται, τα δεδομένα αλλάζουν, οι σχέσεις αναπροσαρμόζονται και δε πρέπει να μένουμε στα κλισέ και στα λάθη στου παρελθόντος. ωραία λόγια αλλά η πραγματικότητα πολλές φορές σκληρή. θέλει δύναμη για να προχωρήσεις και να πετάξεις πίσω τη παλιά ζωή.

Παράθεση:
Originally posted by papapete
ποιό είναι το θέμα μου? Ότι έχω την αίσθηση πως αισθάνομαι πάντα χωρισμένος και όχι παντρεμένος. Μην με παρεξηγήσετε, είμαι μια χαρά με την γυναίκα μου, έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Πολύ καλύτερη από τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης...

Εγώ δεν θα σταθώ στην ταμπέλα, γιατί εμένα αγαπητέ θεματοθέτη με προβλημάτισαν τα λεγόμενα σου, στην παράθεση.

Συγκρίνεις την ποιότητα του τωρινού σου γάμου με βάση ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ χρόνια του προηγούμενου σου γάμου (τα χειρότερα να υποθέσω). Αυτό κατά την άποψή μου δηλώνει ότι τα συναισθήματά σου για την πρώτη σου σύζυγο ήταν πολύ πιο δυνατά απ' ότι για την τωρινή. Ίσως και γι'αυτό η ταμπέλα "χωρισμένος" σου φαίνεται βαριά και πιο δυνατή απ' ότι αυτή του παντρεμένου.

Καλά έκανες και προχώρησες τη ζωή σου παρακάτω, δεν ξέρω όμως αν βιάστηκες λίγο. Μήπως δεν είχες ξεπεράσει στο μεγιστο βαθμό που θα μπορούσες τα συναισθήματα που έτρεφες (και ίσως τρέφεις) για την πρώην. Μήπως πέρασες πολύ σύντομα απο την μία κατάσταση (χωρισμένος) στην άλλη (ξαναπαντρεμένος)? Αυτό το ξέρεις εσύ καλύτερα.

νταξει. 19 χρονια ήταν με την άλλη... προφανώς και έχει συναισθηματα.

Δεν μιλάω για συναισθήματα απλώς (που δικαίως θα έχει μετά απο τόσα χρόνια) μιλάω για δυνατότερα συναισθήματα.

Εχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο βαθιά μέσα σου ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ να νιώθεις χωρισμένος
από τον ΠΑΛΙΟ ΣΟΥ ουσιαστικά ΕΑΥΤΟ?

Από τον εαυτό που ξανάρχεται στη μνήμη ζωντανός όταν τη βλέπεις και τρέμεις να μην επαναληφθείς;

Να χρειάζεσαι να νιώθεις έτσι από φόβο μήπως ο παλιός εαυτός ξαναβγεί στην επιφάνεια στην τωρινή σου πλέον οικογένεια και δημιουργήσει τα ίδια προβλήματα..

Αγαπάς την τωρινή σου οικογένεια και αυτό το 'χωρισμένος' που νιώθεις εγώ το μεταφράζω σαν χωρισμένος με τον εαυτό σου και για αυτό και το τονίζεις.
Φόβο και αγάπη το μεταφράζω.

Η θεράπευσε το οριστικά ή μείνε έτσι..

ΥΓ: Σκέφτηκα αυτό όταν διάβασα ότι σε τυχόν καυγά την αποκαλείς (η κάτι τέτοιο) με το όνομα της πρώην.
Δεν θέλεις να 'λερώσεις' το γάμο σου.

Αγαπητέ papapete, το πρώτο που θα ήθελα να σου πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ.Στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου βρέθηκα να διαβάζω την ιστορία σου.Στην αρχή μου φάνηκε αδιανόητο να μιλάει ένας αντρας για την γυναίκα που τον παράτησε με τα λόγια που χρησιμοποιούσες εσυ.Σιγά σιγα αρχισε να μου δίνει μεγάλη δύναμη το πως μπόρεσες να ξανασταθείς στα πόδια σου και να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου.Ήθελα από τότε να σου γράψω(πριν 1,5 χρόνο περίπου).Για άλλη μια φορά ευχαριστώ.

Όσο για το θέμα που μόλις έθεσες, θεωρώ ότι η διαδικασία του χωρισμού ειναι τόσο έντονη και επίπονη που μένει μέσα μας βαθιά κ δε συγκρίνεται με τίποτα άλλο.Ίσως γι αυτό αισθάνεσαι περισσότερο χωρισμένος παρά οτιδήποτε άλλο.

Πάντως χαρηκα πολύ που σε ξαναδιάβασα και που όπως λες είσαι πολύ καλά με τη νέα σου σύζυγο.

Παράθεση:
Originally posted by why72

Παράθεση:
Originally posted by papapete
ποιό είναι το θέμα μου? Ότι έχω την αίσθηση πως αισθάνομαι πάντα χωρισμένος και όχι παντρεμένος. Μην με παρεξηγήσετε, είμαι μια χαρά με την γυναίκα μου, έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Πολύ καλύτερη από τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης...

Εγώ δεν θα σταθώ στην ταμπέλα, γιατί εμένα αγαπητέ θεματοθέτη με προβλημάτισαν τα λεγόμενα σου, στην παράθεση.

Συγκρίνεις την ποιότητα του τωρινού σου γάμου με βάση ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ χρόνια του προηγούμενου σου γάμου (τα χειρότερα να υποθέσω). Αυτό κατά την άποψή μου δηλώνει ότι τα συναισθήματά σου για την πρώτη σου σύζυγο ήταν πολύ πιο δυνατά απ' ότι για την τωρινή. Ίσως και γι'αυτό η ταμπέλα "χωρισμένος" σου φαίνεται βαριά και πιο δυνατή απ' ότι αυτή του παντρεμένου.

Καλά έκανες και προχώρησες τη ζωή σου παρακάτω, δεν ξέρω όμως αν βιάστηκες λίγο. Μήπως δεν είχες ξεπεράσει στο μεγιστο βαθμό που θα μπορούσες τα συναισθήματα που έτρεφες (και ίσως τρέφεις) για την πρώην. Μήπως πέρασες πολύ σύντομα απο την μία κατάσταση (χωρισμένος) στην άλλη (ξαναπαντρεμένος)? Αυτό το ξέρεις εσύ καλύτερα.

Δε θα μπορούσα να τα πω καλύτερα...!
Απλά, respect...!