Μέχρι που θα φτάνατε για να του/της δείξετε την αγάπη σας?

Μέχρι που θα φτάνατε για να του/της δείξετε την αγάπη σας?

Μεχρι που θα φταναν τα ορια και η αντοχες σας για να δειξετε στο ταιρι σας οτι το αγαπατε?Και αν δεν το εχετε υλοποιησει ακομη,τι ειναι αυτο?

Ισως απλα η λεξη "σ'αγαπω" να αρκει αλλα εσεις θελετε να του/της το δειξετε θελετε να τον/την ευχαριστησετε που υπαρχει στην ζωη σας,θελετε να κανετε κατι διαφορετικο γιατι ετσι απλα το νοιωθετε.Ειτε απλα με ενα ρομαντικο δειπνο με κερια η ισως με ενα απλο δωρο,ετσι απλα για να τον/την δειτε να χαμογελαει και να νοιωσετε χαρα επειδη η εκπληξη που του/της ετοιμασατε του/της αρεσε.Η απαντηση πλεον κοινη "δεν ηταν αναγκη να μπεις σε τοσο κοπο" η "δεν χρειαζοταν"! Εσεις τι λετε?Κατα την γνωμη την δικη σας αξιζε τελικα?Και για ποιο λογο?

Ένα σ΄αγαπώ, ενά ξαφνικό ταξίδι, ένα ρομαντικό δείπνο ή κάτι παρόμοιο θεωρώ οτι το αλατοπίπερο της σχέσης, εκπληξούλες που βοηθούν την σχέση να εξελιχθεί...

Για να του δείξω την αγάπη μου...θα ήμουν διαθέσιμη να αλλάξω τόπο κατοικίας (πολή ή και χώρα ακόμη)...

Σε μια αλλη εποχη της τωρινης μου σχεσης... σε μια εποχη που βιωναμε την ασυνενοησια και την ελλειψη επικοινωνιας... πιστευα οτι με το να κανω και να οργανωνω τετοιες εκπληξεις θα τον κερδισω ξανα, θα ερθουμε πιο κοντα και τα λοιπα... Και εκανα παρα πολλα τετοια και πολυ τρελά....

Μετα απο πολλες λακουβες στο δρομο μας, πολλα λαθη και παρα πολλες απογοητευσεις καταλαβα το εξης:

Για να δειξεις στον ανθρωπο σου την αγαπη σου αρκει
- να εισαι εκει οταν σε χρειαζεται
- να εισαι εκει οταν δεν σε χρειαζεται, απλα να εισαι κοντα του
- να φευγεις οταν θελει να μεινει μονος
- να εισαι ευτυχισμενη οταν χαιρεται
- να ανοιγει τα φτερα του κι εσυ να λαμπεις
- να προσπαθει να παει μπροστα κι εσυ να τον σπρωχνεις ακομα πιο μπροστα
- να του μιλας οταν πρεπει
- να εισαι σιωπηλη τις καταλληλες στιγμες
- να καταλαβαινεις
- να γελας
- να τον φροντιζεις
- να εχεις ανοιχτη καρδια και ψυχη
και πολλα πολλα αλλα...

Δεν ειναι ευκολα ολα αυτα (εγω το ξερω πλεον καλα ) αλλα μονο οταν αγαπας πραγματικα και το θελεις πολυ, αυτος ειναι ο τροπος να δειξεις την αγαπη σου!

Ενα υπεροχο ρομαντικο δειπνο οταν ο αλλος ειναι σκασμενος για χιλιους δυο λογους δεν θα προσφερει καμια χαρα σε κανεναν...... πρεπει να βλεπεις τα σημαδια... ποτε... πως .... γιατι να το κανεις..... να υπαρχει ισορροπια και διαθεση και απο τα δυο μελη..........

Ουτε το σ'αγαπω αρκει οταν δεν το αποδεικνυεις με πραξεις.....

Απλα να εισαι εκει... φιλη, ερωμενη, συντροφος..... αν τον αγαπας θα το καταλαβει και θα στο δειξει με τον πιο γλυκο τροπο ... να εισαι σιγουρη

...Ηταν περιπου πριν 3 χρονια...και ειχαμε να βρεθουμε πανω απο δυο μηνες....

...Βρησκομουν στο εξωτερικο (για επαγγελματικους λογους )....και δεν υπηρχε καθολου η δυνατοτητα για μια αδεια εστω δυο ημερων....

....17.30....πτηση για Αθηνα (χωρις να ξερει τιποτα)

....Ηταν η ημερα των γεννεθλιων της....και τα πρωτα χρονια πολλα ..τα ειχαμε ανταλαξει ηδη απο εκει που ημουν....ενω τελευταια συνομηλια , κατα τις 17.00 (απο καρτοτηλεφωνο)....

....18.30 ....Αθηνα....στο πρωτο ανθοπωλειο....και απο εκει .....βουρ κατ'ευθειαν στο μαγαζι που δουλευε....
....Την συνεχεια ολοι φυσικα την φανταζεσται....μα και να ηθελα να την περιγραψω δεν θα μπορουσα....

....04.15 (ξημερωματα επομενης) .... Υστερα απο ενα πολυ εντονο ερωτικο βραδυ....που μολις ειχαν κλεισει τα ματια μας ....χτυπα το ξυπνητηρι....

""....Τι εγινε με ρωτα...γιατι χτυπα αυτο το σκασμενο....κλειστο πια...""

....Πρεπει να φυγω .... η πτηση αναχωρει σε περιπου 1 ωρα....

""....Μα δεν εχεις αδεια....??? ""

....Οχι ....απλος την εκανα....και ηρθα για τα γεννεθλια σου....!!!

....Το κρεβατι μας μουσκεψε αποτομα απο τα δακρυα εκεινα....που ηταν γεματα με συναισθηματα οχι μονο της στιγμης εκεινης .... αλλα του συνολου εκεινων των λιγων μονο ωρων που ειχαμε βρεθει μαζι....και οχι μονο , φυσικα....

....05.35....ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ....!!!

1979 Τηλεγραφημα"Δεν ειμαι καλα,μου λειπεις.δεν μπορω να συγκεντρωθω στο διαβασμα θα χασω το ετος" Παραιτηση στον καπετανιο στο πρωτο λιμανι φευγω!!!
Οτι ειχα αναλαβει 3ος (μια καριερα στον αερα).Αργεντινη-Ελλαδα και τα εισητηρια δικα μου.Για να ειμαι διπλα της!
1983 Τηλεφωνο "Εχω προβλημα!!" (Δεν εχει σημασια τι προβλημα ηταν)Το "Ο/Γ Κρυσταλλιδης" σκοπουν κι εγω σκαστος!Το πολεμικο εφυγε ταξιδι κι εγω διπλα της!ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟ!5 μηνες "Νησι των ονειρων"! και μερικα αλλα που θα γινω βαρετος να τα αναφερω!Καθε φορα και για διαφορετικη γυναικα ετσι?
ΣΗΜΕΡΑ? ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΓΙΑ DEPON!!!
Μην ασχολεισαι......δεν αξιζει τον κοπο σου λεω.......

Μπορει να γελασετε, ομως...

..το πιο ακραιο πραγμα για καποιον που αγαπουσα ηταν αφου χωρισαμε...που εμαθα κατι για το οποιο ειχε γινει λιωμα...και ηθελα απλα να τον κανω να νοιωσει καλυτερα...Απλα του εστειλα κατι σαν εκπληξη... Την επομενη μερα με πηρε να με ευχαριστησει...Για μενα αρκουσε που τον ακουσα συγκινημενο και καλυτερα...μονο στη σκεψη πως καποιος νοιαστηκε γι αυτον...και δεν το χω μετανοιωσει καθολου...η ανιδιοτελης αγαπη εξαλλου...δε ζηταει...

Θα τής έδινα τόν ένα μου ΝΕΦΡΟ ,άν στο μέλλον τόν χρειαστεί,μετά από όσα πέρασε.Ο ΘΕΟΣ άς είναι μαζί της.

Τι παραπανω να κανω, απο το οτι παραμενω μαζι του, παρ ολο που ειναι μπουφος και προσπαθω να τον κανω να καταλαβει πως ειμαι εκει και μονο εκει????

χαχαχαχα

λοιπον οι αποδειξεις αγαπης φαινονται μεσα απο την καθημερινοτητα.
να εισαι μαζι του στις δυσκολιες και στις χαρες που προκυπτουν.
Τωρα το να κανεις κατι ωστε να ταραξει τα νερα νομιζω πως γινετε στην αρχη της σχεσης...

Τι ειπα παλιιιιιι!!!!!!
Δοξαστε μεεεεε!!!!!

Θα έδινα τη ζωή μου γι'αυτόν..

Παράθεση:
Originally posted by gallidoula
Θα έδινα τη ζωή μου γι'αυτόν..

χμ...λογια και απερισκεπτες κουβεντες που απλα τις λεμε για να τις λεμε....κανεις μα κανεις δεν αξιζει οσο η ζωη μας.

Ολοι μας κανουμε και δινουμε πολλα σε καποιο προσωπο οταν φτανουμε στο σημειο της πραγματικης αγαπης!Στο σημειο εκεινο που νιωθουμε οτι το συγκεκριμενο ατομο εχει μιλησει μεσα στην καρδια μας και την εχει κανει να χτυπα ασταματητα σε ξεφρενο ρυθμο...
Αλλα ας πρωσγειωθουμε λιγο και ας αφησουμε τις ρομαντικες εκφρασεις στην ακρη!!Απο λογια εδω μεσα ειμαστε πρωτοι απο πραξεις να μας δω....

φιλικα

θα τησ εδεινα περισσοτερη ελευθερια!!!
δηλ για την ακρηβια
(θα της μεγαλωνα την κουζηνα)
δεν ειμαι πολυ ρομαντικο το ατημο?
αχ αχ φτου να μην αβασκαθω!!

Ταξιδεψα με χιονι ,αχ! μπηκα σε αεροπλανο
και μαλιστα με κακοκαιρια που το τρεμω!
και τελικα δεν υπηρξε χημεια απο την πλευρα του γιατι ηταν κολημμενος με την πρωην του και μετα ξανα πισω 20 ωρες ταξιδι τι να εκανα εγω τον αγαπω ακομη!

Πολλά...
Που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν...

Και δεν έχει νόημα να τα απαριθμείς γιατί απλά οι αποδέκτες της ανάγνωσης ουδεμία σχέση έχουν με τους πρωταγωνιστές της δράσης.....

Και θα κάνω ....ακόμα και αν δεν τα μάθει ποτέ......
Εξάλλου τα περισσότερα δεν τα γνωρίζουμε.....κι όπως μου έχει πει "Ό,τι δεν γνωρίζεις, δεν υπάρχει....."

Το πιο τρελό που έχω κάνει... ταξίδεψα στο εξωτερικό αεροπορικώς για να τον δω, πέρυσι ήταν, την ακριβώς επόμενη ημέρα που είχε κηρυχτεί ο πόλεμος στο Ιράκ... ο Σαντάμ απειλούσε ότι θα επακολουθούσαν τρομοκρατικές ενέργειες προς όλες τις κατευθύνσεις και οι χώρες πρώτου κινδύνου ήταν Αμερική και Αγγλία, σε μία εκ των οποίων ταξίδεψα. Είχα τους πάντες, στην κυριολεξία, εναντίον μου για να κάνω αυτό το ταξίδι! Όλοι με θεωρούσαν τρελή και μόνο που ήθελα να το επιχειρήσω! Είχα να αντιμετωπίσω τις αντιδράσεις των γονιών μου, φίλων και γνωστών για να μην ταξιδέψω, αλλά και την τρομοκρατία του φόβου! Αφού έλεγα, αν τελικά καταφέρω να πείσω όλη αυτήν την κοσμοσυρροή και ταξιδέψω, θα γίνω πολιτικός ή έστω διπλωμάτης!!!

Βασικα,η ερωτηση δεν ειναι τι θα εκανα,αλλα τον αν θα αξιζε τον κοπο.Εχω κανει πολλα,εχω θυσιασει τις ωραιοτερες στιγμες,τις καλυτερες ευκαιριες,για να ειμαι διπλα του.Εχω τσακωθει με δικα μου ατομα,γιατι εβαζα πανω απ'ολα εκεινον.Οταν εμεινα μονη μου ομως,απλα καταλαβα ενα πραγμα:ΔΕΝ ΕΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!!!!
Δε λεω οτι εμαθα απο αυτη την κατασταση,και σε μια επομενη σχεση,σιγουρα θα εκανα τα παντα-ό,τι χρειαζοταν θα ηταν εκει.Οταν θα με χρειαζοταν θα ημουν διπλα του.Θα εκανα τα παντα να ειναι καλα...Τωρα ομως,πριν κανω κατι,εστω κατι μικρο,καθομαι και σκεφτομαι:ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;

Μεχρι που θα εφτανα...?

Αχχχχχχχχχχχχχχχ.... τι να πω τωρα?Θα έκανα τα πάντα για να νιώθει χαρούμενος,ευτυχισμένος και ελεύθερος..να μην ασφυκτιά κοντά μου αλλά να με αγαπά και να μην μπορεί να ζει μακριά μου...να σκέφτεται πως θα τελειώσει από τη δουλειά του και να τρέξει γρήγορα να φωλιάσει στην αγκαλιά μου...να είμαι δίπλα του σε όλες τις λύπες του και να φεύγω μακριά του αν θέλει λίγο να μείνει μόνος του...να τον θαυμάζω και να τον θεωρώ κολώνα του σπιτιού μου..αφέντη της οικογένειας μου...να φαίνεται ότι αυτός αποφασίζει τελικά...άσχετα αν στο τέλος εγώ θα έχω οδηγήσει τα πράγματα εκεί...να του δίνω αξία...να τον παινεύω και να τον υπηρετώ.Προσέξτε όμως..όλα αυτά με την προυπόθεση ότι και αυτός θα ανταποκρίνεται σε εκείνα που εγώ ποθώ και αγαπώ....να του αφήνω λουλούδια στο μαξιλάρι,να γράφω με κραγιόν στον καθρέπτη του μπάνιου"σε αγαπώ"...να πηγαίνω ταξίδι να τον βρω αν λείπει σε ταξίδι για να του πω απλά ότι μου λείπει...να του κλείνω ραντεβού σε ένα ρομαντικό μέρος υπό το φως των κεριών με ωραία μουσική,να του μαγειρεύω με τα χεράκια μου τα φαγητά και γλυκά που λατρεύει..να παραμερίζω τον εγωισμό μου και να υποχωρώ αν έχει νεύρα...και να του μιλώ όταν θα είναι ήρεμος...
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο...απλά νομίζω ότι όταν αγαπάς και αγαπιέσαι μπορείς να σοφιστείς πάρα πολλά που δεν μπορούν να γραφτούν μέσα σε λίγες γραμμές!!

Παράθεση:
Originally posted by tea_77
Βασικα,η ερωτηση δεν ειναι τι θα εκανα,αλλα τον αν θα αξιζε τον κοπο.Εχω κανει πολλα,εχω θυσιασει τις ωραιοτερες στιγμες,τις καλυτερες ευκαιριες,για να ειμαι διπλα του.Εχω τσακωθει με δικα μου ατομα,γιατι εβαζα πανω απ'ολα εκεινον.Οταν εμεινα μονη μου ομως,απλα καταλαβα ενα πραγμα:ΔΕΝ AΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!!!!
Δε λεω οτι εμαθα απο αυτη την κατασταση,και σε μια επομενη σχεση,σιγουρα θα εκανα τα παντα-ό,τι χρειαζοταν θα ηταν εκει.Οταν θα με χρειαζοταν θα ημουν διπλα του.Θα εκανα τα παντα να ειναι καλα...Τωρα ομως,πριν κανω κατι,εστω κατι μικρο,καθομαι και σκεφτομαι:ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;

Εδώ θα συμφωνήσω με την tea_77.. Κι εγώ σ'αυτή τη φάση είμαι... Φταίνε τα λάθος άτομα που με έκαναν να είμαι δύσπιστος και επιφυλακτικός..

Μα...

εχουν κανενα νοημα οι βαρυγδουπες δηλωσεις?

Οταν αγαπας και νοιαζεσαι καποιον δινεις το καλυτερο κομματι του εαυτου σου και αυτο μπορει αν εκφραστει με χιλιαδες τροπους απο ενα απλο τρυφερο χαδι εως μια αποφαση που ανατρεπει τα παντα, σε καθε στιγμη......

Το αν αξιζει.....αν αγαπας πραγματικα αξιζει....γιατι δεν εχει σημασια τι θα παρεις πισω αλλα το τι δινεις....και εκει τεσταρεις τα αποθεματα σου, πλαταινεις και βαθαινεις το δικο σου μεσα....

οποτε.....αξιζει!

Για να του δείξω την αγάπη μου..

θα προσπαθούσα να τον κάνω ευτυχισμένο αλλάζοντας κάποια πράγματα που κάνω και τον στεναχωρούν ή τον πληγώνουν....
Για να του δείξω την αγάπη μου πολλές φορές έχω απαρνηθεί πράγματα που θα ήθελα να ζήσω...
Για να του δείξω την αγάπη μου θα προσπαθούσα να απαρνηθώ το εγώ μου για το καλό του...εμείς.

Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήχω όλους για τις απαντήσεις σας!!!
Λίγο αργά αλλά ήθελα να δω πως θα αντιμετωπιζόταν το θέμα

Θα ήθελα να σας πω μόνο ότι όλοι λίγο πολύ έχουμε κάνει κάτι για τον συντροφό μας επείδη θέλουμε να του χαρήσουμε μια στιγμή διαφορετική από την καθημερίνοτητα!!
Η αγάπη μας δεν αλλάζει και σαφώς την δείχνουμε καθημερινά και σαφώς για μερικούς δεν χρειάζονται τα ρομαντικά δείπνα κτλ!!!
Αλλά βρε παιδιά όλο και κάτι έχετε κάνει για να σπάσετε λίγο την ρουτίνα δεν μπορεί!!!