Γιατί κάποιοι χρησιμοποιούν άλλους προκειμένου να απεγκλωβιστούν απο μια σχέση?

Γιατί κάποιοι χρησιμοποιούν άλλους προκειμένου να απεγκλωβιστούν απο μια σχέση?

Αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι ενώ δεν είναι ξεκαθαρισμένοι συναισθηματικά ή και σωματικά ...χρησιμοποιούν άλλους ανθρώπους προκειμένου να ξεπεράσουν τα προβλήματα που έχουν?Γιατί δεν μπορούν να σκεφτούν ότι ο άλλος μπορεί να τους ερωτευτεί και να τον αγαπήσουν...να πληγωθεί ...Πώς μπορούν και το κάνουν αυτό?Γιατί το κάνουν?Και καλά να το έχουν πει...να ξέρει ο άλλος και αν θέλει να μπλέξει είναι επιλογή του...αλλά όταν απλά μόνο αναφέρουν ότι είχαν πληγωθεί και απομακρύνθηκαν τώρα ενώ συναισθηματικά δεν έχουν ακόμη ξεκολλήσει...αυτό πως λέγεται?Γιατί να μην είναι ειλικρινής με τον άλλο..γιατί να μην λένε την αλήθεια...γιατί από φόβο ότι δεν μπορούν να το ξεπεράσουν εμπλέκουν άλλους ανθρώπους που δεν φταίνε και απλά θέλουν να δημιουργήσουν κάτι όμορφο...?ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΟΥ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ...ΓΙΑΤΙ?

Ρε κοπέλα μου τι ρωτάς τώρα? Θες απο ανασφάλεια. θες απο ανωριμότητα, θες για να κάνουν την πλάκα τους κλπ..

Αυτή την ερώτηση όσες φορές και να την έκανα δεν πήρα απάντηση, μόνο κάτι χαζά βλέμματα της αγελάδας.. Ούτε και γώ ο ίδιος μπορώ να απαντήσω!! Το γεγονός είναι ότι είμαστε σ***ά άνθρωποι, με κομπλεξισμούς και κακία..

Γιατι ειμαστε ανθρωποι

Απαντηση στο μετρολογο...

Κι επειδή είμαστε άνθρωποι Μετρολόγε σημαίνει ότι δεν πρέπει να να σεβόμαστε τους άλλους?Να σου πω κάτι?Ποτέ στη ζωή μου δεν χρησιμοποίησα κάποιον απλά για να νιώσω εγώ καλά...να καλύψω αν θες τις δικές μου ανάγκες...ΠΟΤΕ!Έζησα και ζω τη ζωή μου χωρίς να χρησιμοποιώ τους άλλους προκειμένου να ικανοποιηθώ εγώ...αυτό βέβαια έχει το τίμημα του...αλλά καλύτερα να περάσω κάτι μόνη μου παρά να εκμεταλλευτώ την αγάπη ενός άλλου εφ'οσον εγώ δεν θα μπορώ να ανταποκριθώ...Είμαστε άνθρωποι και λάθη κάνουμε...μια πιπίλα που την έχουμε συνέχεια στο στόμα μας και τη χρησιμοποιούμε σαν άλλοθι για να μην ψάξουμε τον εαυτό μας...
Νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερο σεβασμός και υπευθυνότητα από μέρους μας!!

Απλά διότι κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά, πράττει διαφορετικά και δίνει διαφορετικά βαρύτητα στα συναισθήματα που τρέφει για τους συνανθρώπους.

Παράθεση:
Originally posted by izampella
Είμαστε άνθρωποι και λάθη κάνουμε...μια πιπίλα που την έχουμε συνέχεια στο στόμα μας και τη χρησιμοποιούμε σαν άλλοθι για να μην ψάξουμε τον εαυτό μας...

Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν θέλουν να ψάξουν τον εαυτό τους και τους αφήνει παγερά αδιάφορους το γεγονός της ψυχικής καταρράκωσης που προκαλούν σε κάποιους άλλους που επένδυσαν τα όνειρα τους σε αυτούς.

Αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν διαφορετικά τη ζωή και θα υπάρχουν πάντα. Σκοπός είναι να μην αφήνεις τα συναισθήματα από μόνα τους να σε οδηγούν διότι συχνά σε τυφλώνουν και πέφτεις στην παγίδα τους.

Γιατί αυτά τα άτομα δεν έχουν την δύναμη να κρατηθούν από τον εαυτό τους και [προτιμούν τους άλλους. Μόνο που έτσι δείχνουν την μικρότητά τους. Όταν στηρίζεσαι σε κάποιον άλλο για να ξεπεράσεις δικά σου προβλήματα (κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά μόνο στην περίπτωση που έχει ξεκαθαριστεί από την αρχή) τότε είσαι καταδικασμένος να χάνεις τα πάντα. Με μαθηματική ακρίβεια θα μείνεις μόνος σου....!

αχ ιζαμβελλα...

Δεν εχω να πω τιποτα αλλο απο το "join the club"....

Παντως...αμα μαθεις ποτε την απαντηση πες μου την και μενα...και οι παρηγοριες τυπου "τελικα θα μεινουν μονοι τους" κλπ....με αφηνουν ΠΑΓΕΡΑ αδιαφορη....στην τελικη....ΔΕ θελω να σκαω για το τι θα ΤΟΥΣ συμβει, αλλα ΓΙΑΤΙ να περασω ΕΓΩ τον ΠΟΝΟ και τι θα κανω μετα απο αυτο...

Απλα υπομονη...και προσοχη οσο μπορουμε...για να αλλαξουμε τον κοσμο ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μπορουμε...απλα ας ελπισουμε να συνανταμε οσο το δυνατον σπανιοτερα τετοιους...."ανθρωπους"....

Ιζαμπελλα ρωτας κατι που εσυ η ιδια απαντησες με την ερωτηση σου!!!!!
Φοβουνται τον εαυτο τους, φοβουνται με την ανασφαλεια τους και θελουν να την μεταφερουν και στους αλλους..
Δεν ειναι ωριμοι να αντιμετωπισουν την ζωη σε καποια δυσκολη φαση της.
Ειναι ανθρωποι!!!! απλα!!!!
Μην το ψαχνεις και πολυ δεν θα βρεις ακρη....!!!!!!!!!!!!!!!!!

Θα συμφωνησω με ολους σας στην αποψη περι ανωριμοτητας, αναισθησιας, ανασφαλειας, αδυναμιας, δειλιας στο να αντιμετωπισουΜΕ καποιες φορες τα δυσκολα μονοι μας με αποτελεσμα να χρησιμοποιουμε εναν ανθρωπο για φαρμακο.

Ομως να κανω, λιγακι, τον δικηγορο του διαβολου?

Ολοι το καταδικαζετε (μαζι σας κι εγω), μα... δεν μπορει κανεις να μην το εχει κανει ποτε!

Δεν ειναι δυνατον να λεμε για ολους τους αλλους, οταν ολοι εμεις ειμαστε "ολοι οι αλλοι" για τους αλλους ή, αν θελετε, "ολοι οι αλλοι" για τους αλλους ειμαστε εμεις, εσυ, εγω.

Στις δυσκολες στιγμες της ζωης, λιγοι ειναι οι ανθρωποι που καταφερνουν να ανταπεξελθουν εντελως μονοι αντλωντας δυναμη απο τον εαυτο τους και μονο.

Στις στιγμες αδυναμιας, πονου, απογοητευσης... στις στιγμες πνιγμου, ο καθενας ψαχνει αυτο το "ξυλαρακι" για να πιαστει και να σωθει... και οπως καποια φιλη απο εδω (νομιζω το Lactaki) ειπε σε αλλο θεμα, αυτη ειναι η μοιρα του... το ξυλαρακι ειναι εδω για να μας σωσει και μετα αφου φτασουμε στη στερια να το αφησουμε, αφου δεν το χρειαζομαστε πια!

Δεν επαινω, σε καμια περιπτωση, αυτη τη συμπεριφορα (μας), ομως συμβαινει... και κατανοω απολυτα τις συνθηκες κατω απο τις οποιες μπορει να γινει... δεν ειναι απαραιτητα ανασφαλεια, αναισθησια και ολα τα λοιπα προαναφερθεντα, γιατι δεν γινεται απαραιτητα συνειδητα.

Μην ξεχναμε οτι στο κατω κατω .....

Παράθεση:
Originally posted by METROLOGOS
Γιατι ειμαστε ανθρωποι

... οπως λεει ο φιλος μας, Μετρολογος, πραγμα που σημαινει οτι κανουμε και λαθη.

Εγω, προσωπικα, το εχω κανει... πιστεψα τοτε οτι τον ανθρωπο που κυριαρχουσε σε καθε κυτταρο του κορμιου μου, θα καταφερνα να τον αποβαλλω απο μεσα μου με αυτον τον τροπο, γιατι φοβηθηκα, τοτε, να αφεθω ξανα στα χερια του...

Αποδειχτηκε, ποσο λαθος εκανα, το πληρωσα, το πληρωνω ακομα και το πληρωνει και ο ανθρωπος μου...

Το μονο ελαφρυντικο... οτι ειμαστε ανθρωποι... το οποιο, αν μου συμβει ποτε, δεν ξερω κατα ποσο θα μπορεσω να το χρησιμοποιησω για να παρηγορηθω... αυτο για να ειμαι απολυτα ειλικρινης.

Απαντηση στο γιανινι...

Εγώ φίλε ή φίλη δεν ξέρω...δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό...θα μπορούσα ...μου δόθηκαν ευκαιρίες στη ζωή μου να το κάνω...δεν χρησιμοποίησα κανένα ερωτικά προκειμένου να βγω από μια σχέση που με πέθαινε...πήρα το δρόμο της μοναξιάς...μέχρι να σταθώ στα πόδια μου και να ανανύψω...χαζή?δεν ξέρω...ανόητη?ίσως εκτός εποχής?Τίποτε από όλα αυτά ..απλά άνθρωπος που πιστεύει σε αυτο:Ποτέ μην κάνεις στους άλλους ...όσα δεν θέλεις να σου κάνουν!
Το αποτέλεσμα ?Να κάνω πολύ καιρό...για να ξεπεράσω τον πόνο μου...δίπλα σε φίλους καλούς...και μόνη με τον εαυτό μου...Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι λοιπόν, υπάρχουν και κάποιοι για να θυμίζουν ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά...
Πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι...εξαρτάται από το πόσο ψάχνεται ο καθένας μας και από το πόσο δυνατός είναι...
Ας με συγχωρέσετε...δεν κρίνω αδυναμίες...΄κι εγώ κάνω λάθη και έχω πάθη...όμως αυτό δεν το έκανα ποτέ...καλύτερα μόνη μου παρά να πληγώσω ένα άνθρωπο που δεν μου φταίει σε τίποτε ...και να βγάλω απωθημένα πάνω του...

Aγαπητή izambella,
Θα παραθέσω μερικές γραμμές από κάποια απάντηση δική σου και θα συμφωνήσω με αυτό.
".... καλύτερα να περάσω κάτι μόνη μου παρά να εκμεταλλευτώ την αγάπη ενός άλλου, εφ'όσον εγώ δεν θα μπορώ να ανταποκριθώ."......

Αυτό ακολουθώ και εγώ στην μέχρι τώρα ζωή μου.

Και θα συμφωνήσω με τα λεγόμενα του periplanwmenou, σε ότι αφορά το "γιατί" το κάνουν κάποιοι άνθρωποι και εκμεταλλεύονται την αγάπη κάποιου άλλου. Κομπλεξισμός εν μέρει, κακία ίσως από την άλλη και φυσικά παγερή αδιαφορία για τα συναισθήματα των άλλων προκειμένου να ικανοποιήσουν τα δικά τους "εγώ", πάνω από όλα ο εαυτούλης τους και τίποτα άλλο!!! Με μια λέξη "απάνθρωποι".

Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλλες, αλλά κάποιες στιγμές είναι αναπόφευκτο.

Ποτέ δεν χρειάστηκα "δεκανίκι" για να ξεφύγω από μια σχέση και να πιαστώ από την αγάπη κάποιου άλλου, χωρίς να μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτήν, που ίσως και να την άξιζε!!! Θα ήταν άδικο για εκείνον καθώς και ανέντιμο για μένα.....

_________________________________

Serendipity........

Παράθεση:
Originally posted by izambella
Εγώ φίλε ή φίλη δεν ξέρω...δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό...θα μπορούσα ...μου δόθηκαν ευκαιρίες στη ζωή μου να το κάνω...δεν χρησιμοποίησα κανένα ερωτικά προκειμένου να βγω από μια σχέση που με πέθαινε...πήρα το δρόμο της μοναξιάς...μέχρι να σταθώ στα πόδια μου και να ανανύψω...χαζή?δεν ξέρω...ανόητη?ίσως εκτός εποχής?Τίποτε από όλα αυτά ..απλά άνθρωπος που πιστεύει σε αυτο:Ποτέ μην κάνεις στους άλλους ...όσα δεν θέλεις να σου κάνουν!
Το αποτέλεσμα ?Να κάνω πολύ καιρό...για να ξεπεράσω τον πόνο μου...δίπλα σε φίλους καλούς...και μόνη με τον εαυτό μου...Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι λοιπόν, υπάρχουν και κάποιοι για να θυμίζουν ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά...
Πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι...εξαρτάται από το πόσο ψάχνεται ο καθένας μας και από το πόσο δυνατός είναι...
Ας με συγχωρέσετε...δεν κρίνω αδυναμίες...΄κι εγώ κάνω λάθη και έχω πάθη...όμως αυτό δεν το έκανα ποτέ...καλύτερα μόνη μου παρά να πληγώσω ένα άνθρωπο που δεν μου φταίει σε τίποτε ...και να βγάλω απωθημένα πάνω του...

Δεν μπορω παρα να επικροτησω και να συμφωνησω... και να πω και μπραβο σε οσους καταφεραν να σταθουν ορθιοι στα δυσκολα χωρις "δεκανικια" οπως αναφερεις.

Κι εγω... δεν ειμαι περηφανη για εκεινη την επιλογη μου... πως θα μπορουσα αλλωστε... εφοσον ειναι, τελικα, το μεγαλυτερο λαθος που ποτε εκανα (αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια)...

Αγαπητη Γιαννινι πολλες φορες διδασκομαστε απο τα λαθη μας.
Ο σκοπος ειναι να μην τα επαναλαμβανουμε γιατι εμεις πληγωνομαστε και κανεις αλλος.

Παράθεση:
Originally posted by diamanto
Αγαπητη Γιαννινι πολλες φορες διδασκομαστε απο τα λαθη μας.
Ο σκοπος ειναι να μην τα επαναλαμβανουμε γιατι εμεις πληγωνομαστε και κανεις αλλος.

Αυτο ξαναπεστο, Διαμαντω μου!

Ετσι ειναι...

Δεν νομίζω ότι η εκμετάλλευση γίνεται συνειδητά. Τις περισσότερες φορές κάποιος ξεκινά μια σχέση-δεκανίκι με την "ελπίδα" να καταφέρει να ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση. Η καρδιά όμως έχει τον δικό της νόμο.

Ποτέ δεν το έκανα και ούτε θα το κάνω.
Ήμουνα εγώ κάποτε το "ξυλαράκι" για κάποιον και δεν το εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Και φυσικά με την σειρά μου για να συνέλθω προτίμησα χίλιες φορές να είμαι μόνη μου και να υποφέρω χωρίς σχέση-δεκανίκι και να κάνω να συνέλθω περισσότερο καιρό παρά να πληγώσω ένα άλλον άνθρωπο που δεν μου φταίει σε τίποτε και ακόμα χειρότερα να βγάλω απωθημένα πάνω του. Πιο πολύ όμως πονάω και τρελαίνομαι στην ιδέα ότι ο άλλος μπορεί να με ερωτευθεί και εγώ να τον πληγώσω επειδή δεν θα μπορώ να του προσφέρω τίποτα.

μια αποψη...

Ο μυθος του σκορπιου και του βατραχου(νομιζω ,τελοςπαντων) με μια μικρη παραλαγη θα τολμουσα να πω...χρησιμοποιουμε καποιον/α να 'περασουμε 'απεναντι απο την αλλη πλευρα ,νομιζωντας οτι αφηνωντας καποια πραγματα πισω δεν θα τα ξαναβρουμε μπροστα μας ..θα τα ξεπερασουμε...χρησιμοποιουμε διαφορετικα 'μεσα' και υποτιθεμενους σκοπους που προερχονται απο αψαχτα γιατι ,αφημενα καπου εκει στην δινη της καθημερινοτητας,για να γεμισουμε τις ωρες της μοναξιας οπως την ονομαζουμε,για να περασουμε αλλη μια μερα με παρεα ,εστω και αν αυτη δεν θυμιζει τιποτα σε αυτο που ζησαμε που αναζητουμε πραγματικα ,"ξεγελωντας'πρωτα τον εαυτο μας και μετα καποιον αλλον...
δυστυχως οι καταβολες μας ως ανθρωποι ,ο τροπος που μεγαλωσαμε,αλλα και τα περιθωρια που καθε μερα στενευουν ,μας κανουν ανχωτικα να ψαχνουμε λυση ξεκινωντας αναποδα ,πρωτα απο τους αλλους ποτε μεσα απο εμας..η αυτο γνωσια πληρωνεται και ξεπληρωνεται αναλογα με το τι εχουμε 'σπυρει' πριν την ωρα του θερισμου..
ας πουμε οτι οι παντως ειδους 'σκορπιοι' θα υπαρχουν και θα χρειαζονται για να μας θυμιζουν οτιτο πιο σπουδαιο δεν ειναι να φτασεις και να ξεπερασεις μια κορυφη-απεναντι οχθη-(οτιδηποτε μπορει να αντιπροσωπευει αυτη) αλλα ο δρομος ο τροπος και η προσπαθεια που θα καταβαλεις για να φτασεις σε αυτην.. χωρις ανθρωπινες καρδιες για..δεκανικια...

Φίλε argyri καταρήν καλωσόρισες στη παρέα μας.
Δε θα μπορούσα να τα πω καλύτερα γι'αυτό θα αρκεστώ στο να συμφωνήσω μαζί με την αποψή σου και να προσθέσω απλά πως δυστυχώς όταν ο εγωισμός μας πληγωθεί δε σκεφτόμαστε αν πληγώνονται οι άλλοι αλλά πόσο πληγωθήκαμε εμείς!

Πολλοί άνθρωποι, χρησιμοποιούν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, σύμφωνα με τις ανάγκες τους κάθε φορά. Όταν "βγαίνουν'' απο μία σχέση, επενδύουν τη μοναξιά τους σε ανυποψίαστους συντρόφους.
Και φυσικά, όταν με την πάροδο του χρόνου αυτοί δέν θα τους είναι χρήσιμοι πιά, καταρρέουν όλα.
Θεωρώ οτι να παίζει κανείς με τα συναισθήματα και την ψυχή είναι εγωιστικό, και τουλάχιστον ανήθικο!

Παράθεση:
Originally posted by izambella

Αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι ενώ δεν είναι ξεκαθαρισμένοι συναισθηματικά ή και σωματικά ...χρησιμοποιούν άλλους ανθρώπους προκειμένου να ξεπεράσουν τα προβλήματα που έχουν?

Επειδή δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την όλη κατάσταση της μικρής αυτής ιστορίας και συνεκτιμώντας την απάντηση του Μετρολόγου, θα ήθελα να προβληματίσω και να αντιγυρίσω την ερώτηση.

Μήπως ο άνθρωπος αυτός χρησιμοποιεί κατάλληλα ''εργαλεία'' ή μεθοδο έν αγνοία του γιατί έτσι του βγαίνει ή δεν έχει την ικανότητα αν θέλεις και προσπαθεί να ''μιλήσει'' σε εσένα με όλο του το ''είναι'' με διαφορετικό τρόπο ? Ας μην ξεχνάμε ότι τα συναισθήματα είναι "απερίγραπτες" σκέψεις που ελευθερώνουν το μυαλό αλλά και πολλές φορές το φυλακίζουν.

Απαντηση στον κουρσαρο!

Απλά ήθελα να θέσω εδώ ένα προβληματισμό μου που αντιμετωπίζουν λίγο-πολύ όλοι οι άνθρωποι.Και αν θες έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση..ή έχουν βρεθεί στην αντίθετη...δεν εξετάζουμε εδώ και δεν κρίνουμε κανένα.Ο καθένας είναι μοναδικός και στέκεται με τον μοναδικό του τρόπο κάθε φορά στα όποια προβλήματα...Γιατί δηλ.κάποιοι άνθρωποι..εγώ ή εσύ ή ο καθένας μας μπορεί ή όχι να συμπεριφερθεί με αυτό τον τρόπο.Γιατί μπορεί όντως να μην μπορεί να συμπεριφερθεί αλλιώς λόγω άγνοιας ή και σκόπιμα πολλές φορές λόγω δικών του προσωπικών προβλημάτων...αλλά γιατί τελικά να μην ψάχνουμε τα πράγματα βαθύτερα αλλά κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και ότι μπορεί να μας χαλαρώσει,να μας ξεκουράσει πουλώντας ψεύτικες ελπίδες αν θες σε άλλους εφόσον δεν μπορούμε να αφοσιωθούμε σε ένα άνθρωπο ακόμα?Γιατί ξέρεις σίγουρα αυτός ο δρόμος είναι πολύ εύκολος από ότι να καθήσουμε να μετρήσουμε τις πληγές μας και να προχωρήσουμε παρακάτω πιο καθαροί και πιο ανοιχτοί.Δέχομαι το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι...αλλά τελικά μήπως πρέπει να προσέχουμε παρά πολύ τη συμπεριφορά μας και να κατανοούμε και τον άλλο?Να λαμβάνουμε υπόψιν και τα αισθήματα του άλλου,τα θέλω του και τις ισορροπίες του?Με λίγα λόγια ποιος μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμαι τους άλλους για να περάσουμε εμείς πιο ανώδυνα και να παίξουμε με τα συναισθήματα του?Και να σου πω και κάτι?Δέχομαι το γεγονός να το πεις στον άλλο αυτό και να είναι επιλογή του αν θα θέλει να μπει σε αυτό το παιχνίδι...αν όμως δεν του το πεις και αφήνεις τον άλλο να ονειρεύεται και συμμετέχεις κι εσύ στο όνειρο ,δεν είναι άσχημο?Δεν δείχνει ελαφρότητα συναισθημάτων και ζαμανφουτισμό?Ας μου επιτραπεί αυτή η εκφραση....

ΦΙΛΙΚΑ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ!