Ειχα μια αγάπη αχ..... καρδούλα μου!

Ειχα μια αγάπη αχ... καρδούλα μου!

ΚΑΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΤΙ:

Όλοι έχουμε στο βιογραφικό μας έναν έρωτα που έμεινε στα σκαριά, έναν έρωτα που δεν έφτασε πουθενά ή διακόπηκε απότομα. Και μας έμεινε το απωθημένο.
Απωθημένα έχουμε λίγο - πολύ όλοι μας. Τα έχουμε συλλέξει στη διαδρομή μας, με "κόπο"! Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, όμως, είναι το χειρότερο από αυτά. Αν, λοιπόν, έχουμε έναν τέτοιο έρωτα στη ... συλλογή μας θα πρέπει να τον ξεφορτωθούμε, το συντομότερο δυνατό!
Τα πράγματα που δεν ζούμε είναι αυτά που νοσταλγούμε περισσότερο. Κι επειδή έχουμε την άνεση να τα διαμορφώσουμε όπως εμείς θέλουμε, τα ωραιοποιούμε. Ο ανεκπλήρωτος έρωτάς μας παίρνει άλλες διαστάσεις, μυθοποιείται και εξιδανικεύεται. Δεν δοκιμάζεται ποτέ, δεν τίθεται μέσα στο καλούπι της καθημερινότητας, των προβλημάτων, των εντάσεων, δεν δοκιμάζεται κάτω από κανονικές συνθήκες. Διατηρεί όλα του τα χαρακτηριστικά και τη δύναμη κι έτσι, η έντασή του αυξάνεται. Γίνεται απόλυτος και πρότυπος. Μέτρο σύγκρισης για την πραγματικότητα που βιώνουμε. Το υπόδειγμά του είναι τόσο ισχυρό, που ανατρέπει όλη μας τη θεώρηση για τον έρωτα και τη στάση μας απέναντί του. Βρισκόμαστε σε μια διαρκή αναζήτηση των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών.
Κι επειδή το κυνήγι αυτό δεν "βγάζει" πουθενά - πως θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατόν, άλλωστε - απογοητευόμαστε και στρεφόμαστε ακόμη περισσότερο σε αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτά μας. Αυτός, δεν θα μας απογοήτευε ποτέ. Δεν μας έχει απογοητεύσει ποτέ. Ξεχνάμε όμως το γιατί. Γιατί πολύ απλά, βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μας! Ας του δείξουμε, λοιπόν, την έξοδο, το συντομότερο δυνατό. Εξάλλου, οι έρωτες που ζούμε είναι πάντα καλύτεροι από εκείνους που δεν έχουμε ζήσει!

e-go.gr

Έχεις δίκιο αλλά...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Το κακό είναι ότι πολύ εύκολα καταλήγουμε σε αυτό το σωστό συμπέρασμα μετά από μια λογική θεώρηση και μετά από το πέρασμα κάποιου χρονικού διαστήματος.
Όμως πόσο εύκολα είναι να κάνουμε τα λόγια πράξη; Και πόσο εύκολα καταλήγουμε σε αυτό το συμπέρασμα ειδικά όταν τα γεγονότα είναι πολύ κοντινά; Είναι τόσο εύκολο να σβήσεις αυτό που αισθάνεσαι ειδικά όταν όπως λες φαντάζει ιδανικό;

Ιδανικοί έρωτες επειδή είναι ανεκπλήρωτοι και δεν δοκιμάστηκαν στην φθορά, στην υποκειμενικότητα, στην καθημερινότητα... Πώπω, πολύ ρομαντικό δεν είναι, να ζείς με μια ιδέα? Με μια δική σου εξιδανικευμένη πραγματικότητα? Ίσως όταν τα πράγματα ζορίζουν να χρειάζεται μια τέτοια πραγματικότητα σα δεκανίκι αλλά και πάλι.. οι απαντήσεις έρχονται απο τις εμπειρίες οπότε.. καλύερα να κάνεις κάτι και να το μετανιώσεις ίσως μετά παρά να το αφήσεις στην σφαίρα της φαντασίας...

Oλοι εχουμε περασει αυτον τον ερωτα Κατια..
Ο σκοπος ειναι ομως να μην τον εξειδανικευουμε, αλλα να τον εχουμε σαν μια καλη αναμνηση, κατι που περασε στην ζωη μας και μας εδωσε και αυτος κατι.
Η ζωη παει μπροστα.

Περι εμεις τον κανουμε ρομαντικο γιατι δεν προλαβε να φθαρει, να υποβιβασθει απο την καθημερινοτητα, να μπει στα γραναζια της απομυθοποιησης, του ιδανικου, της φθορας.
Τον βλεπουμε σαν τελειο, ιδανικο.
Υπαρχει ομως ο τελειος ερωτας? ο ιδανικος??? Αυτο ειναι το θεμα!!!!!
Μηπως εμεις το δημιουργουμε?????

Παράθεση:
Originally posted by diamanto
Περι εμεις τον κανουμε ρομαντικο γιατι δεν προλαβε να φθαρει, να υποβιβασθει απο την καθημερινοτητα, να μπει στα γραναζια της απομυθοποιησης, του ιδανικου, της φθορας.
Τον βλεπουμε σαν τελειο, ιδανικο.
Υπαρχει ομως ο τελειος ερωτας? ο ιδανικος??? Αυτο ειναι το θεμα!!!!!
Μηπως εμεις το δημιουργουμε?????

Ναι κοπέλα μου αυτό λέω κι εγώ, καλύτερα να γίνεται κάτι έστω και να σημαίνει απομυθοποίηση παρά να μένει στην σφαίρα της φαντασίας σαν ιδανικό. Τώρα καμιά φορά ο κόσμος που έχουμε πλάσει στο μυαλό μας μερικές φορές μας παρηγορεί.

Τέλειος έρωτας? Ίσως να έχει σχέση με το άρθρο που είχα βάλει "Τι είναι για εμάς το τέλειο"... Βασικά τέλειος έρωτας είναι αυτό που έχει πάθος και ένταση αλλά συνήθως αφήνει πληγές στο πέρασμα του. Απο την άλλη αν όλα είναι cool και προγραμματισμένα δεν έχει γούστο, ψιλοβαρετά... Δεν ξέρω..

Παράθεση:
Originally posted by periplanwmenos
[Βασικά τέλειος έρωτας είναι αυτό που έχει πάθος και ένταση αλλά συνήθως αφήνει πληγές στο πέρασμα του. Απο την άλλη αν όλα είναι cool και προγραμματισμένα δεν έχει γούστο, ψιλοβαρετά... Δεν ξέρω..

αχ βρε πέρι, τι μου θύμησες...
να χωρίζεις γιατι λεει δεν αντέχει τόσα χρόνια πάθους κ τρέλας, κ θέλει κάτι πιο ήρεμο...
να τα ξαναβρίσκεις μαζί του μετά από δική του πρόταση, να το ξεκινάς πιο ήρεμα, κα να χωρίζεις γιατί λέει δεν αντέχει την ηρεμία μαζί σου κ του λείπει η τρέλα....
τι να πείς;;; τίποτα. μόνο να γελάς μπορείς

κατιααα!

Εγω υστερα απο τις μεχρι τωρα εμπειριες μου που ξερεις καλα ποιες ειναι, εχω να πω το εξης...αδραξε την ωρα!!!!
Ζησε τη στιγμη οσο καλυτερα μπορεις και μην φιλοσοφεις το αυριο τοσο...
Η ζωη παει μπροστα,οπως ειπαν και τα παιδια πιο πανω, και δεν χρειαζεται να μετανιωνουμε ουτε καν για τα λαθη μας.
Για ολα τα πραγματα που υπαρχουν γυρω μας, τους ανθρωπους που γνωριζουμε, τις καταστασεις που συμβαινουν, υπαρχει καποιος λογος.Οπως επισης για ολα υπαρχει και μια λυση την οποια ομως δινουμε μονο εμεις γιατι μονο εμεις αισθανομαστε 100% το προβλημα.

Καπως πιο γενικη η απαντηση μου, αλλα σιγουρα μες το θεμα...αν το καλοδεις!

φιλια...

Παράθεση:
Originally posted by moo693

Εμείς το δημιουργούμε.... κι εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να ζήσουμε τον τέλειο έρωτα, με τον σύντροφό μας.
Αρκεί να ξεχάσουμε το "εγώ" και το "εσύ"... και να γίνουμε "ΕΜΕΙΣ".

<Θελω> να πιστευω οτι το ζευγαρι που θα καταφερει να γινει <ΕΜΕΙΣ> , θα εχει την ευτυχια μαζι του.
Υ.Γ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ

Δεν ειμαι παπους αλλα ειναι η καλυτερη συμβουλη.
Ακολουθηστε την και δεν θα χασετε.

Παράθεση:
Originally posted by moo693

Εμείς το δημιουργούμε.... κι εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να ζήσουμε τον τέλειο έρωτα, με τον σύντροφό μας.
Αρκεί να ξεχάσουμε το "εγώ" και το "εσύ"... και να γίνουμε "ΕΜΕΙΣ".

Μα εννοειται οτι το "ΕΜΕΙΣ" δινει το τελειο!!!!!
Αλλιως δεν υπαρχει...καθενας τραβαει τον δρομο του οπως βολευεται και οπως εχει μαθει.....