Παράθεση:
Originally posted by __John__
Wind μπορώ να καταλάβω τον πόνο ενός γονιού που φαντάζεται πως το παιδί του μπορεί να μεταναστεύσει, αλλά μας έθαψες με τα παραπάνω όσους ζούμε στο εξωτερικό.
Ελπίζω να μην πιστεύεις πράγματι, ότι η μετανάστευση είναι πιο εύκολη από την παραμονή, ότι όσοι φύγαμε δεν είχαμε τσαγανό και θέληση (το αντίθετο μάλλον; ), ότι ζούμε ζωές ευθυγραμμισμένες χωρίς τη χαρά της δημιουργίας και έχουμε θάψει το θησαυρό της ψυχής μας;
Γενικά flat, αν ήταν να φύγω τώρα θα κοιτούσα και γω Σκανδιναβία μεριά. Φινλανδία δε παίζεται η γλώσσα... Νορβηγία θα ήταν ο στόχος μου, αλλά δε ξέρω τι παίζει με τις παραμονές μια και δεν είναι μέλος της Ε.Ε. Σουηδία και Δανία ακούγονται επίσης καλά.
Αν δεν έχεις επηρρεαστεί αρνητικά από τον μισογερμανισμό των τελευταίων χρόνων στα ΜΜΕ και δε πιστεύεις ότι η Μέρκελ φταίει για όλα, θα σου πρότεινα φυσικά και τη Γερμανία. Με περίπου 83 εκατομμύρια πληθυσμό έχεις απίστευτες δυνατότητες όσον αφορά στην εργασία (αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να κάνεις καλά τη δουλειά σου, όχι πως μιλάς τη γλώσσα), διαπροσωπικές σχέσεις (41,5 εκατομμύρια γυναίκες ρεεεε), ζεις στο κέντρο της Ευρώπης και μπορείς τα Σαββατοκύριακα να επισκέπτεσαι άλλες χώρες. Με πολύ καλή οργάνωση, προσεγμένη φύση/δάση αλλά λίγη θάλασσα και αυστηρούς ρυθμούς εργασίας!
Και τελικά, αν δε με φόβιζε το πολύ μακριά, θα κοιτούσα περισσότερο Canada/USA και Australia/New Zealand. Αλλά σε Καναδά και Αυστραλία από ό,τι ξέρω πρέπει να έχεις βρει ήδη δουλειά για άδεια παραμονής.
Αν όμως έχεις οικογένεια και φίλους Ελλάδα, το ξεχνάς και περιορίζεσαι Ευρώπη, μπορείς π.χ. να κατεβείς Παρασκευή και να γυρίσεις Κυριακή, έτσι για την πλάκα.
Και τέλος να σου πω ότι:
1. Στην αρχή θα είναι πολύ δύσκολα. Όσο μεγαλύτερος είσαι σε ηλικία, τόσο πιο πολύ σε πονάει το γνώριμο περιβάλλον, οι συγγενείς και οι φίλοι που έχεις αφήσει πίσω. Αν περάσεις τους πρώτους δύο μήνες και κάνεις κάποιες γνωριμίες είσαι σε καλό δρόμο.
Είναι όμως πολύ διαφορετικό το πως αντιδράει κανείς, έχω ένα γνωστό που έφυγε "να βρει την τύχη του" στη Σουηδία, τελικά κατέληξε Νορβηγία, έμαθε τη γλώσσα, φοίτησε σε σχολή ως παιδαγωγός για παιδιά με ειδικές ανάγκες και δε σκέφτεται να επιστρέψει. Επίσης μια γνωστή που έφυγε Σουηδία σε ελληνικό σχολείο με πενταετή σύμβαση (έτοιμη δουλειά, σπίτι και διπλό μισθό) και μετά από δύο μήνες επέστρεψε γιατί δεν άντεξε.
2. Πρέπει να είσαι ανοιχτόμυαλος. Γνωρίζω εδώ που ζω αρκετούς Έλληνες, Ιταλούς, Τούρκους κλπ που βρίζουν τους ντόπιους. Έτσι μου ρχετε να τους πω "αν είσαι εδώ δυστυχισμένος γιατί δε πας αλλού;", αλλά τελικά δε θα είχε νόημα να το κάνω. Αν ταυτίζεσαι με απόψεις διάφορων καναλιών και εφημερίδων και πιστεύεις ότι για όλα φταίνει οι Τούρκοι, οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί, τότε το αφήνεις. Γενικώς για όσους πιστεύουν ότι όλοι οι Βρετανοί είναι μεθύστακες, οι Γερμανοί κρυώκωλοι, οι Αμερικάνοι χαζοί κλπ κλπ η μετανάστευση θα τους κάνει δυστυχισμένους, γιατί όπου και να παν, πηγαίνουν με ένα σάκο προκαταλήψεις και βρίσκουν πολλά κουσούρια στον νέο τόπο, οπότε κλείνονται σε ghetto με ομοεθνείς τους.
3. Αν τελικά φύγεις για κεντρική/βόρεια Ευρώπη, κοίτα να σχεδιάζεις μικρές αποδράσεις και τριήμερες βόλτες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, ειδικά στο ξεκίνημα το αίσθημα ότι είναι "σα να κατεβαίνεις για καφέ" μέσα σε 3-4 ώρες, μειώνει κατα πολύ την αρχική μελαγχολία που ενδεχομένως να αντιμετωπίσεις.
4. Μη διακόψεις τις επαγγελματικές σου σχέσεις με Ελλάδα, το αίσθημα ότι στη χειρότερη μπορείς και να επιστρέψεις είναι καθησυχαστικό.
Ω ρε σεντόνι... Εγώ πάντως δε θα το διάβαζα.![]()
Παράθεση:
Originally posted by ROCK-54
Καλη μερα,Φλατ.
Ειναι λυπηρο ενας νεος ανθρωπος να ειναι αναγκασμενος να μεταναστευσει
για μια καλυτερη ζωη,επειδη η χωρα του τον διωχνει......
Κ'εγω(αργοτερα),αυτο θα ελεγα στα παιδια μου-να κανουν την τυχη τους αλλου,εδω δυστυχως οι νεοι ειναι καταδικασμενοι...........
Δια της λογικης θα σου ελεγα να ψαξεις χωρα,οπου εχει χαμηλα ποσοστα
ανεργιας, κ κυριως χωρα οπου η ειδηκοτητα σου εχει ζητηση.
Οι Σκανδιναβικες χωρες ειναι μια καλη λυση.Μια(αλλη)καλη λυση ειναι η Ελβετια,η Γερμανια,η Ολλανδια κ το Λουξεμβουργο-χωρες με ψηλο βιωτικο
επιπεδο,οργανωμενες,με παραγωγη κ προοπτικες (ακομα)μεγαλυτερης αναπτυξης.
Ευχομαι να ξεφυγεις απο την μιζερια μας,να εχεις καλη τυχη(θα την χρειαστεις),κ προ παντων να προκοψεις!
Παράθεση:
Originally posted by Racina
flat
καταρχην δες καποια αντικειμενικα στοιχεια πχ οπως εδω
http://www.e-observer.gr/2011/12/50-2011.html
αναφερονται βασει ερευνας πολεις με καλο βιοτικο επιπεδο.
Επισης ψαξε σε μπλογκς και φορουμ να δεις κλιμακες φορολογιας και κοστος ζωης.
Μετα προσπαθησε να σκεφτεις ανθρωπους που γνωριζες και εφυγαν εξω.. ή ανθρωπους που ξερουν ανθρωπους που εφυγαν εξω.. δηλαδη σκαλισε το οσο μπορεις για να παρεις πληροφοριες απο ανθρωπους που ηδη ειναι εξω.
Ψαξε στο φεισμπουκ κλπ και σε φορουμς να βρεις δικτυα ελληνων σε αλλες χωρες... ειναι πολυ σημαντικη η βοηθεια που σου παρεχουν οι συμπατριωτες σου σε μια ξενη χωρα.
Και ξεκινα επαφες με προξενεια και εν δυναμει εργοδοτες που θα τους ανακαλυψεις μεσα απο ιστοσελιδες ανευρεσης εργασιας για τις χωρες που ενδιαφερεσαι.
Επισης αν καταληξεις σε μια χωρα, ψαξε τι χαρτια απαιτουνται προκειμενουν να ζησεις και να εργαστεις εκει. Στην εε ειναι ευκολα τα πραγματα αλλα σε Αυστραλια πχ, πρεπει να πας με προσκληση απο μονιμο κατοικο... δεν μπορεις να πας μονος ετσι στο ασχετο και να ψαχνεις για δουλεια
Κανε μια οργανωμενη δουλεια και σιγουρα θα βρεις τι σου ταιριαζει
Παράθεση:
Originally posted by ___mikeman___
Εγώ δεν το σκεφτομαι πάντως...
Δηλαδή, εγώ τους χειμωνιάτικους μήνες που βραδιάζει απο τις 5-6 και βρέχει παθαίνω κατάθλιψη...μ'αρέσει να βλέπω φως ρε παιδί μου! φτιάχνει το κέφι μου! Το προτιμώ αυτο και να έχω μια δουλειά οποια να'ναι κουτσά-στραβά, παρά να έχω μια καλή θεση στο εξωτερικό αλλα μεσα στην μουντάδα. Δεν υποβιβάζω αλλες χώρες, μια χαρά ειναι, απλώς πως έχει συνηθίσει κανεις.
Ισως αν έβρισκα κάτι στον τομέα που πάντα ονειρευομουν να δουλέψω - να φτιάχνω παιχνίδια δηλαδή - να σκεφτόμουν να πάω εξω. Γιατί τότε θα έκανα την τρέλα μου επάγγελμα. Μονο τότε. Αλλα τώρα έχω μεγαλώσει, δεν πήρα πτυχίο, ποιος να με φέρει απο την Ελλάδα στο εξωτερικο και γιατί. Οποτε, μενουμε εδώ. Αλλωστε δεν έχω και τόσα προσόντα ωστε να μην με χωράει η Ελλαδίτσα, οσα κι αν της σουρνουμεΣαν την Ελλάδα ειμαι κι εγώ τώρα που το σκέφτομαι, τεμπελάκος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και ολα την τελευταία στιγμή. Δεν θα φτούραγα έξω. Φυσικά τα γερά "μυαλά" το πιο πιθανό είναι να φυγουν, και δεν τους αδικώ, ειναι μια άλλη ιστορία.
Παράθεση:
Originally posted by flat_line
Φίλε john, δεν μου φταίει κανένας για την κατάντια της Ελλάδας.
Δεν είμαι προκατειλημμένος με κανένας και αισθάνομαι έτοιμος για
προσπάθεια αποφασιστικής σημασίας και εξαιρετικής δυσκολίας.
Αρκεί να καταφέρω να βρω της συνθήκες που θα μου επιτρέψουν
να δουλέψω και να δουλέψω με λύσσα. Γιατί όμως θα
προτιμούσες Νορβηγία και όχι Δανία η Σουηδία, γνωρίζεις
πράγματα που δεν τα ξέρω?
Παράθεση:
Originally posted by elix_geo
Παράθεση:
Originally posted by flat_line
Ποιος είναι κατά την γνώμη σας το ιδανικό μέρος για να ξεκινήσεις
ένας νέος άνθρωπος την ζωή του από την αρχή?
Είμαι μεταξύ Νορβηγίας και Δανίας, χώρες με υψηλό βιοτικό επίπεδο
και τον χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στην Ευρώπη.
Να αφήσεις τις χαριτωμενιές για Νορβηγίες και Δανίες, μην ξεχνάς ότι εδώ έχεις υποχρεώσεις.
Εκτός και αν τις τακτοποίησες όλες -τις κοπιλίτσες- .
![]()
Παράθεση:
Originally posted by flat_line
Παράθεση:
Originally posted by Racina
Μην ειστε τοσο απολυτοι στο θεμα της νοοτροπιας.. υπαρχουν ανθρωποι που εφυγαν και βρηκαν τη χαρα τους... Αν μπορεις να βρεις καλυτερα δεν υπαρχει λογος να ζοριζεσαι σε περιβαλλον που δεν σε εμπνεει..
Αυτό σκέφτομαι, αφού μπορώ να βρω καλύτερα, και ξέρω πως
μπορώ να τα καταφέρω, γιατί να παραμείνω σε ένα περιβάλλον
που μου προκαλεί αποστροφή.
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις.
Παράθεση:
Originally posted by helen66
Χμμμμμμ.... δυσκολο θεμα κι ακομα πιο δυσκολη αποφαση...
δεν εχω και πολλα να πω, ισως το μονο που εχω ειναι να σου εκφρασω τη συμπαθεια μου και να σου ευχηθω απο καρδιας καλη τυχη σε οτι διαλεξεις.
Απο αρκετους φιλους διασπαρτους σε διαφορες χωρες της Ευρωπης, δεν εχω καταληξει σε καποιο συμπερασμα, ισως να εξαρταται εντελει πολυ κι απ τον καθε ανθρωπο και τη ψυχοσυνθεση του.
Επισης εκεινο που μπορω να καταλαβω καλα και δυστυχως να συμφωνησω μαζι σου ειναι η εργασιακη κατασταση εδω....το πιο πιθανο ειναι οτι αν ημουν στη θεση σου να το εψαχνα κι εγω να φυγω.
Να ξερεις παντως οτι αν αποφασισεις να φυγεις θα λειψεις σε καποιους ανθρωπους εδω κι αυτο πρεπει να ναι προσμετρησιμο...απ την αλλη σκεφτομαι αν πρεπει τετοιες σκεψεις να ναι τροχοπεδη σε μια αποφαση..ειλικρινα δε ξερω....δε μπορω να εχω καθαρη αποψη.....
μαλλον δεν ειμαι και πολυ σόι..... σκεψου το καλυτερο για σενα και πραξε με καθαρο μυαλο και γνωμονα το συμφερον σου (ηθικο και υλικο) μακροπροθεσμα
![]()
Παράθεση:
Originally posted by soulmemory
Τί έγινε? Βρήκε μια δουλειά, τα βγάζει πέρα αλλά έχει πιεστεί απίστευτα απ'την νοοτροπία. Οι άνθρωποι εκεί είναι ψυχροί, λειτουργούν αυτοποιημένα. Κι όταν εμένα μου φάνηκαν φιλόξενοι και ευγενικοί, μου απάντησε: δεν είναι έτσι γιατί το νιώθουν αλλά γιατί έμαθαν να είναι ευγενικοί.
Λειτουργούν με παρωπίδες. Δεν αντιδρούν σε τίποτα. Βασιλευόμενη δημοκρατία. Αύξηση πχ στο εισητήριο του μετρο απο 1 ευρώ σε 5?(εκεί έχουν Νορβηγικές κορώνες), μάλιστα θα πουν. Καμία αντίδραση για τίποτα. Ψυχρά πρόβατα, χωρίς άποψη.
Παράθεση:
Originally posted by 3laloun
Προφανώς, η εμπειρία μου από έξω ήταν πολύ θετική και είναι αυτή του ατόμου που έχει σπουδάσει και όχι ενός ανειδίκευτου εργάτη. Κατανοώ ότι δεν περνάνε όλοι καλά αλλά είπα να παραθέσω και μια αισιόδοξη προοπτική. Προσωπικά το μόνο που με δένει με την Ελλάδα είναι η οικογένειά μου και οι φίλοι μου και όχι ο τρόπος ζωής. Η παντελής ασέβεια για τους νόμους και για τον δίπλα μας, η διαφθορά, η αναξιοκρατία, η αδιαφορία για το κοινωνικό όφελος και τους κανόνες, ο ωχαδερφισμός, ο 'τσαμπουκάς' και η ασυδοσία που φαίνεται να έχει διαποτίσει ολόκληρες γενιές Ελλήνων με 'χαλάνε' αφάνταστα, πόσο μάλλον τώρα που ξέρω ότι υπάρχει κάτι άλλο εκεί έξω... Από την άλλη και στην Ελλάδα γνώρισα και γνωρίζω μέσα από την δουλειά μου αξιόλογους ανθρώπους και άλλα νέα παιδιά με στόχους, όνειρα, ορμή, φιλότιμο, εργατικότητα που δεν το βάζουν κάτω και αυτό μου δίνει ελπίδα. Για την ώρα δοκιμάζω τις αντοχές μου και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με αυτά που βρήκα αλλά δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να ξαναφύγω. Flat, έχοντας δει τον τρόπο που λειτουργείς εδω μέσα πιστεύω ότι μια χαρά θα επιβίωνες σε μια 'πιο πολιτισμένη' χώρα (Βλ. Σουηδία, Ολλανδία, Αγγλία). Πάντα μπορείς να επιστρέψεις αν δεν σου κάνει! Καλή αναζήτηση![]()
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media