αντιμετωπιση παραλληλης σχεσης

αντιμετωπιση παραλληλης σχεσης

Ειμαι 36 ετων παντρεμενος με 2 παιδια 3και 4ετων πριν απο 6 μηνες η γυναικα μου αποκαλυψεοτι εχει εντονα συναισθηματα για εναν παιδικο μου φιλο οτι βγαιναν στα κρυφα για καφε χωρις να καταλυξουν ποτε στο κρεβατι και οτι δεν ξερει τι θα κανει αφου δεν νιωθει πια τιποτα για μενα και δεν ειναι τιποτα βεβαιο με τον αλλον η αληθια ειναι οτι ο φιλος ειναι ανεργος ενω εγω για καλη μου τυχη εχω μια ανεση και σκεφτεται το βιωτι:κο επιπεδο της και των παιδιων( σιμηοτεων οτι υπηρξαμε πολυ ερωτευμενοι εγω εξακολουθω να την λατρευω πως αντιμετωπιζουμε τετοιες καταστασεις?σιγουρα μια γυναικα για να φτασει σε αυτο το σημειο εχω και εγω ευθηνη μετα απο αυτοκριτικη διορθωσα τα λαθη μου αλα εκεινη λεει πως αργησα και με εχασε ψυχικα πως να την ξανακερδισω?

Να φύγεις αξιοπρεπώς και αμέσως ........

Μην μπαίνεις σε διαδικασία αλλαγής ....
σε φθείρει πολύ ... και χάνεις τον εαυτό σου ........

Εάν επικαλείται λάθη του παρελθόντος ....
τότε ... προσπαθεί να βρει δικαιολογίες .......
και να ρίξει τις ευθύνες σε σένα ......

Άδικο και άτιμο .... αυτό ......

Όσο για το οικονομικό .... όπως έστρωσε .... ας κοιμηθεί .......

Απορώ με την ψυχραιμία σου .... ιδιαίτερα όταν σου ομολογεί πως μόνο η οικονομική σου κατάσταση ..... την κρατάει κοντά σου .......

Γνωρίζω πως δυναμιτίζω την κατάσταση ... εάν είναι αληθινή ....
αλλά δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις .... δεν μπορεί να κάνει κανείς διαφορετικά ........

Παράθεση:
Originally posted by tasmas
......οτι βγαιναν στα κρυφα για καφε χωρις να καταλυξουν ποτε στο κρεβατι.....

καλα...... αμα το πίστεψες αυτο ..... την δικαιολογώ απόλυτα που της έχει τελειώσει μαζί σου.

Δεν υπάρχει πιο θλιβερό απο να ζητάς κάποιον πίσω ενώ σε έχει προδώσει.
Ο μόνος τρόπος για να σε εκτιμήσει πάλι, είναι να την πιάσεις από το αυτί και κατευθείαν στο δικηγόρο.

καλα ρε μεγαλε, η δικια σου μελωνε το μελομακαρονο με το φιλο σου πισω απο την πλατη σου, σε φλομωνανε στο ψεμμα και οταν αποφασισε να σου πει την αληθεια την ειπε μιση κιολας και εσυ τη θελεις πισω; εισαι αξιος της μοιρας σου αγορι μου! τι να πω; υπαρχει μια αξιοπρεπεια και ενας εγωισμος ρε γμτ! που ειναι το αντριλικι σου καλε μου; ο αντρικος σου εγωισμος; σηκωσε ψηλα το κεφαλι και στειλε την απο εκει που ηρθε μια και εξω. ΑΙΝΤΕ!

Προσωπικα πιστευω οτι οταν φτανει μια γυναικα-συζυγος & μανα να δηλωσει,εχει ξεκινησει και μετραει αντιστροφα πολυ πριν.Δεν αποτελει κανονα,ουτε απολυτο φυσικα.

Εντυπωσιαστηκα με την ψυχραιμια σου κι εγω,οπως επισης και με το θρασος της που δεν περιοριστηκε μονο στις επαφες με τον φιλο,αλλα και στο οτι επικοινωνησε και τους προβληματισμους της!!!!!!!!
Ειπαμε να ειμαστε ειλικρινεις ,αλλα αυτο "παιζει" σε αλλη κατηγορια!
Προσωπικα θα με ενοχλουσε πολυ,και περισσοτερο εαν ημουν αντρας.

Δεν ξερω θεματοθετη,εφοσον εχεις συναισθηματα για εκεινη και μπορεις να "προσπερασεις" αυτη την πραγματικοτητα,χρειαζεται προσπαθεια απο κοινου για να υπαρξει κοινη συνεχεια.Που σημαινει να το επιθυμει κι εκεινη.

θελω εναν ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΤΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

Εδώ πέρα θ΄ακούσεις διάφορα...πολλά θα σου ανάψουν μεγαλύτερες φωτιές μέσα σου όμως καλό θα ήταν να μην αρχίζεις να σκέφτεσαι το ένα και το άλλο.

Καμιά φορά θυμώνω με κάποια πράγματα...γιάτι θα πρέπει ντε και καλά να έχουν κάνει κάτι παραπάνω?Γιατί δεν αποκλείεται όντως να πήγαιναν μόνο για καφε?Κ γιατί να φύγει έτσι απλά και να χαλάσει μια οικογένεια?

Ο άνθρωπος αγαπάει τη γυναίκα του,κατάλαβε τι έκανε...και εκείνη αν κ ένιωσε κάτι για κάποιον άλλον δε σημαίνει ότι δεν αγαπάει τον άντρα της.Κ με προσπάθεια και των δύο σιγά σιγά μπορεί να ξανανιώσει έντονα γι αυτόν.Δεν είναι εύκολα τα πράγματα μεσα στο γάμο...πειρασμοί,δυσκολίες...κάποιοι μπορεί να΄ναι ποιο αδύναμοι.Δε τη δικαιολογώ αλλά δεν μπορείς να χαλάς ένα γάμο κ να φεύγεις έτσι ενώ μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα.Θέλει χρόνο,ότι και να διορθώσεις και να διορθώσει όλα θέλουν υπομονή και προσπαθεια και από τους δύο για να ξαναχτιστούν.

Να καθίσεις να μιλήσεις μαζί της..να λύσεις κάθε απορία που μπορεί να έχεις στο μυαλό σου...πότε έγινε..γιατί ένιωσε έτσι και τι την έκανε να στραφεί εκεί..να καταλάβεις και να καταλάβει τη έκανε.Δεν είσαι ένα πορτοφόλι.Κάποτε σ ερωτευτηκε και είσαι ο πατέρας των παιδιων της.Να της πεις οτι την αγαπάς και ότι θέλεις να προσπαθήσετε να είστε καλά.

Παράθεση:
Originally posted by ZOUZOUNELLA
καλα ρε μεγαλε, η δικια σου μελωνε το μελομακαρονο με το φιλο σου πισω απο την πλατη σου, σε φλομωνανε στο ψεμμα και οταν αποφασισε να σου πει την αληθεια την ειπε μιση κιολας και εσυ τη θελεις πισω; εισαι αξιος της μοιρας σου αγορι μου! τι να πω; υπαρχει μια αξιοπρεπεια και ενας εγωισμος ρε γμτ! που ειναι το αντριλικι σου καλε μου; ο αντρικος σου εγωισμος; σηκωσε ψηλα το κεφαλι και στειλε την απο εκει που ηρθε μια και εξω. ΑΙΝΤΕ!

Ετσι

Πως τα λες βρε Ζουζου......σαν γνησιο θηλυκο, αλλα και σαν αληθινο αντρακι. Ευγε.

Για κάποιο λόγο, που μόνο εσυ ίσως είσαι σε θέση να γνωρίζεις, θέλει να σε κάνει να πονέσεις.
Για κάποιο λόγο αισθάνεσαι υπόλογος.
Αν θεωρησουμε πως δεν είστε ένα ζευγάρι που "προέκυψε" απο ξαφνική εγκυμοσύνη ή προξενιό, ή κάτι άλλο, παρα είστε δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και "μοιράστηκαν", τότε η ψυχραιμία σου προς το παρόν είναι η σωστη στάση.
Συμφωνώ απόλυτα με τη Wish, ούτε κι εμένα μου βγαίνει αβίαστα να βγάζω δικαστικές αποφάσεις και προτεινόμενα μοτίβα, όταν στην άλλη άκρη του νετ χτυπάει η καρδούλα μιας οικογένειας που οφείλει να εξαντλήσει όλα τα κανονάκια για να σωθεί.
Γνωρίζοντας απο πρώτο χέρι, πόσο εύκολο είναι στην αδυναμία να ρίχνεις το βάρος και την ευθύνη για όλα σου τα δεινά στον άνθρωπο που έχεις πλάι σου, σου λεω πως η "αυτοκριτκή" δεν εξαντλειται στην κατανόηση των λαθών εν μέσω εκβιαστικών καταστάσεων, αλλά σε μια γενικοτερη αλλαγη τρόπου ζωής αλλά και σκέψης, ώστε το εγω να συνυπάρξει ξανά με το εσύ και να γινει "εμεις", και να γίνει ξανα αγκαλιά και επικοινωνία.
Αφου θέλεις να σωσεις το γάμο σου, και να φερεις και πάλι τη γυναίκα σου κοντα σου, οφείλεις να προσπαθησεις, μόνο και μόνο για σένα, για την δική σου ψυχή, ό,τι κι αν γινει τουλάχιστον εσυ θα ξέρεις πως προσπάθησες.
Μονο μην μετράς το μποϊ σου και μη συγκρινεσαι με κανέναν άλλο, και πόσο μάλιστα βάση του πορτοφολιου σου. γιατι αν εστιάσεις εκεί, αν πιστέψεις πως αυτο ειναι το δυνατό σου χαρτί, τότε το παιχνίδι το'χεις ήδη χάσει, απο το ξεκινημά του.

Παράθεση:
Originally posted by ESPERANTZA
Για κάποιο λόγο, που μόνο εσυ ίσως είσαι σε θέση να γνωρίζεις, θέλει να σε κάνει να πονέσεις.
Για κάποιο λόγο αισθάνεσαι υπόλογος.
Αν θεωρησουμε πως δεν είστε ένα ζευγάρι που "προέκυψε" απο ξαφνική εγκυμοσύνη ή προξενιό, ή κάτι άλλο, παρα είστε δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και "μοιράστηκαν", τότε η ψυχραιμία σου προς το παρόν είναι η σωστη στάση.
Συμφωνώ απόλυτα με τη Wind, ούτε κι εμένα μου βγαίνει αβίαστα να βγάζω δικαστικές αποφάσεις και προτεινόμενα μοτίβα, όταν στην άλλη άκρη του νετ χτυπάει η καρδούλα μιας οικογένειας που οφείλει να εξαντλήσει όλα τα κανονάκια για να σωθεί.
Γνωρίζοντας απο πρώτο χέρι, πόσο εύκολο είναι στην αδυναμία να ρίχνεις το βάρος και την ευθύνη για όλα σου τα δεινά στον άνθρωπο που έχεις πλάι σου, σου λεω πως η "αυτοκριτκή" δεν εξαντλειται στην κατανόηση των λαθών εν μέσω εκβιαστικών καταστάσεων, αλλά σε μια γενικοτερη αλλαγη τρόπου ζωής αλλά και σκέψης, ώστε το εγω να συνυπάρξει ξανά με το εσύ και να γινει "εμεις", και να γίνει ξανα αγκαλιά και επικοινωνία.
Αφου θέλεις να σωσεις το γάμο σου, και να φερεις και πάλι τη γυναίκα σου κοντα σου, οφείλεις να προσπαθησεις, μόνο και μόνο για σένα, για την δική σου ψυχή, ό,τι κι αν γινει τουλάχιστον εσυ θα ξέρεις πως προσπάθησες.
Μονο μην μετράς το μποϊ σου και μη συγκρινεσαι με κανέναν άλλο, και πόσο μάλιστα βάση του πορτοφολιου σου. γιατι αν εστιάσεις εκεί, αν πιστέψεις πως αυτο ειναι το δυνατό σου χαρτί, τότε το παιχνίδι το'χεις ήδη χάσει, απο το ξεκινημά του.

εσπερανζα ωραια ολα αυτα που γραφεις αλλα δεν ειναι λιγο ασχετα με την περιπτωση του θεματοθετη?
Αυτα που γραφεις εσυ προϋποθετουν μια αμοιβαια διαθεση για να σωθει ο γαμος..
Αυτη το ειπε ξεκαθαρα οτι νιωθει για αλλον και οχι για τον tasmas και οτι σκεφτεται το βιοτικο επιπεδο που θα εχει στο πλευρο του γιαυτο δεν εφυγε ακομη..
Το " εγω" γινεται και παλι "εμεις" μονο αν θελει και ο αλλος.. Αλλιως αιωνιως "εγω" μενει ακομη και αν φαινεται "εμεις" γιατι ετσι μας βολευει να το βλεπουμε υποκρινομενοι και συμβιβαζομενοι..

τι να προσπαθησεις να σωσεις εδω περα απο την αξιοπρεπεια σου?

Παράθεση:
Originally posted by Racina

εσπερανζα ωραια ολα αυτα που γραφεις αλλα δεν ειναι λιγο ασχετα με την περιπτωση του θεματοθετη?
Αυτα που γραφεις εσυ προϋποθετουν μια αμοιβαια διαθεση για να σωθει ο γαμος..
Αυτη το ειπε ξεκαθαρα οτι νιωθει για αλλον και οχι για τον tasmas και οτι σκεφτεται το βιοτικο επιπεδο που θα εχει στο πλευρο του γιαυτο δεν εφυγε ακομη..
Το " εγω" γινεται και παλι "εμεις" μονο αν θελει και ο αλλος.. Αλλιως αιωνιως "εγω" μενει ακομη και αν φαινεται "εμεις" γιατι ετσι μας βολευει να το βλεπουμε υποκρινομενοι και συμβιβαζομενοι..

τι να προσπαθησεις να σωσεις εδω περα απο την αξιοπρεπεια σου?

Το πρωτο που ανέφερα Ρασιν μου είναι το ενδεχομενο να εχει προυπάρξει κάτι σοβαρο αναμεσα στο ζευγαρι.
Η συμπεριφορά της δεν είναι συμπεριφορα γυναίκας που αγαπά, σωστά.
Μονο που εμεις δεν ειμαστε σε θεση να γνωρίζουμε τί εκεινη αισθάνεται και πώς έφτασε στο σημειο να κάνει δήλωση πως δε νιώθει τίποτα πλέον ούτε καν αν το εννοεί ή απλά χρησιμοποιεί την ατακα για να "ξεκουνησει" τον θεματοθετη. Όταν έχουν περάσει μόλις 3,5 χρόνια απο τον ερχομο του πρωτου τους παιδιού.
Απο την άλλη, πάντα κρατάω πισινη σε αυτες τις περιπτωσεις, λόγω του οτι πολλές γυναίκες δεν επανερχονται ομαλά και σε συντομο ή εύλογο αν θες χρονικο διάστημα στα φυσιολογικά επίπεδα ορμονών μετα την εγκυμοσύνη.
Και κάτι ακόμα. Δε νομιζω να ανέφερε εκεινη το βιωτικο επίπεδο του ενος και του άλλου. Διόρθωσε με αν κάνω λάθος, μα μάλλον ο θεματοθετης ειναι που στηρίζεται σε αυτο.
Δεν ειμαι σε καμια περίπτωση με το μέρος κανενός. Απο τη στιγμη όμως που αποφασίζεις να κάνεις οικογενεια, αυτο το "μου τελείωσε" πες με απόλυτη, πες με ανόητη, αλλά δεν το πιστεύω. Είναι πολύ "εύκολο" για μενα να πεις αυτη την κουβέντα για να προχωρήσεις. Μα ο "γάμος" δεν είναι για αυτους που ζητουν τα εύκολα. Ποτέ δεν ηταν. Και όταν προυπάρξει έρωτας και "ιστορια", το "μου τελείωσε" κρυβει μεγάλη φθινια. Και όποιος το δέχεται ήρεμα και ψυχραιμα είναι μεγάλη ήττα απο μόνος του.
Σκέψου Ρασίνα, υπεθεσε πως ζεις τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής σου, έναν έρωτα που τον βλέπεις να ανθιζει σε αγάπη, και παντρευεσαι, και κάνεις παιδιά, και αφηνεσαι να ζεις στη μαγεία που κάποιοι εδω μέσα αποκαλουν "φουσκα".
Και κάποια στιγμή, έρχεται ο "μεγάλος σου έρωτας" και δηλώνει πως "του τέλειωσες".
Είσαι αξιοπρεπής αν το δεχτείς και φύγεις και δεν είσαι αξιοπρεπής αν το απορρίψεις και το διαψευσεις;
Πιστευεις για σένα πως αξίζει, όσα έδωσες και όσα πήρες και όσα έζησες ενα έχουν δεδομένη ημερομηνια λήξης;
Μπορει να είναι έτσι, μπορεί το έτερο ήμισυ να αποδειχτει "λίγο", και ανάξιο των όσων αξιζεις. Αλλά πρέπει να αποδειχτεί, περαν πάσης αμφιβολίας.
Στις προσωπικές μας ζωές αυτο κάνουμε. γιατι όταν μας ρωτουν τη γνωμη το πρωτο που προβάλλουμε ειναι η άρνηση και η απαξίωση;
Υπάρχουν άνθρωποι πίσω απο τις γραμμές, και κάθε ένας τους κρυβει τη δικη του αλήθεια.
Και ξαναλέω, όταν μιλάμε για οικογένειες με παιδιά, πρεπει να ειμαστε πολύ προσεκτικοι στου που οδηγούμε τον πληγωμένο εγωϊσμο του ενος.
Σε ενα παντρεμένο ζευγάρι τα παράπονα ξεπηδουν απο το πουθενά,
και γίνονται πλημμυρίδα απο το τιποτα, πάμπολες φορές.
Και ναι, ίσως υπάρχουν άλλητες καταστάσεις, ίσως όμως και απλά να "φαινονται" άλλητες.

Εσπεραντζα μου, καλημερα! χαιρομαι πολυ που τα λεμε μετα απο καιρο.
αν και μου αρεσει ο τροπος γενικα που προσεγγιζεις τα πραγματα εδψ θα διαφωνησω μαζι σου στο ζητημα της επιλοχειας καταθλιψης και της απο καταστασης ορμονων. και εμεις γεννησαμε καλη μου, αλλα δεν τρεξαμε να βρουμε γκομενο για να ξεπερασουμε την ντε και καλα καταθλιψη. μην τρελαθουμε. και στην περιπτωση τη δικη μου του αξιζε μη σου πω να μην περναει τις πορτες.
θελεις κουκλα μου, να πας παρακατω; μεγεια σου με χαρα σου! ο καθε χριστιανος τι σου φταιει; κατσε κατω μιλα στα ισια και μετα κανε οτι σου γουσταρει. οχι κανουμε οτι κανουμε, τρωμε την πατατα και μετα μας πιανει κριση ειλικιρινιας ταχα μου ταχα μου, που και αυτη μας εχει περασει μεχρι να κατσουμε με τον αλλο στο τραπεζι και να μιλησουμε κια τοτε λεμε την αληθεια μεχρι εκει που μας βολευει.
το γεγονος οτι ολη η ιστορια εγινε με το φιλο του δεν μετραει;
εγω προσωπικα θα την ειχα στειλει με τα ασυνοδευτα. φταιει ομως και ο φιλος εδω, που αντι να παρει αναποδες στροφες ακομα ψαχνει το λαθος. ρε μεγαλε, αμα θα σου ερθει η μανταμιτσα με κανενα κουτσουβελο που θα ειναι του φιλου τοτε τι θα πεις; δεν πειραζει παιδι του Θεου ειναι και αυτο; οχι αλλο καρβουνο! που εισαι ρε Ραν;

Ζουζού μου καλημέρα, ήλιος φοβερός, καιρός υπέροχος, άντε να ανεβαίνουν και οι διαθέσεις!!!
Ελπίζω να είστε καλά και εσυ και ο πατερουλης σου και φυσικά η μπουμπου σου!!

Λεπόν, ξέρεις τί με τσαντίζει; Που μπαίνει τελικά ο καθένας, γραφει δυο αραδες, επιγραμματικά, για θέματα ευαίσθητα και πολυδιάστατα, και μετά εξαφανίζεται. Και άντε τωρα, να βγαζει ο καθενας μας συμπερασμα βάση τί; Των προσωπικών μας βιωμάτων;
Ο ίδιος δεν αναλύει, χυμα τα είπε, ό,τι κατάλαβε, ή ό,τι ήθελε επιφανειακά να μας περάσει.
Δεν βασιζω τη σταση μου πουθενα συγκεκριμμένα σε όσα είπε, αλλά είμαι υποψιασμένη για όσα δεν είπε.
Οι απαντησεις στην αρχική παρουσιαση είναι αναμενόμενες. Δείτε τί μου έκανε, δείτε τί μου είπε, δείτε με ποιον βγήκε, είμαι θύμα. Οκ.
Δηλαδη δεν μπορεί να επέλεξε τον φίλο του σε μια στιγμη που ήθελε να καταλάβει τον άντρα της και τις ελλείψεις του, μονο και μόνο επειδη ο φίλος του θα τον ήξερε καλύτερα για να τη διαφωτίσει; Ή γιατι αισθανόταν πιο ασφαλής να συζητησει μαζί με τον κολλητο του άντρα της απο ό,τι με κάποιον που δεν τον γνωρίζει; Δεν το θεωρω παραλογο, αλήθεια. Τώρα το τί πράγματα αισθανθηκε με τον άλλο, τι να σου πώ; αισθανθηκε;

Τέλος πάντων, η μερα είναι υπέροχη, εμεις φανταζομαι δεν θα τη χαρουμε όπως μας πρέπει, εγω απο τον θεματοθετη δεν καλύφτηκα, οπότε... καλά να περάσουμε όλοι, ό,τι και αν κάνουμε σημερα

Απο τη στιγμή που θες να την ξανακερδίσεις και γι' αυτό το λόγο έγραψες το ποστ, δεν θα μπω στη διαδικασία να "κρίνω" ούτε την δική σου απόφαση, ούτε τη σύζυγό σου. Δεν θα ψάξω ως ένας νέος Σέρλοκ Χολμς να βρω αν τελικά σε απάτησε ή όχι - φαντάζομαι ότι αυτό είναι δική σου υπόθεση .

Αυτό που θα σου πω είναι το εξής: Σιγουρέψου, ότι η προσπάθεια είναι αυτό που πραγματικά θες και θα αντέξεις. Θέλει υπομονή και επιμονή να κερδίσεις έναν άνθρωπο που δείχνει ότι τον έχασες. Συζήτηση, υποχωρήσεις, "σκίσιμο σάρκας" κάθε φορά που θα σκέφτεσαι τί έκανε (ή πιστεύεις ότι έκανε) και να μη το αναφέρεις. Χρειάζεται να ξεχάσεις και να μη ψαχτείς για λεπτομέρειες, θα πρέπει να ξεκινήσετε μαζί απο την αρχή και να ξαναχτίσετε (αυτό ομολογώ είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης) αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Αν αξίζει κάτι να σωθεί αυτό είναι η οικογένειά σου που τόσο αγαπάς. Προσπάθησέ το αν αυτό θες, ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις (ναι είναι πολύ πιθανό μιας και δήλωσε ότι έχουν χαθεί τα αισθήματα και άργησες να "ξυπνήσεις" ) αν μη τί άλλο θα είσαι εντάξει με τη συνείδησή σου και σίγουρος ότι ΕΣΥ έκανες το καλύτερο δυνατό.

Σκέψου και πράξε, είτε μείνεις είτε φύγεις τα ρίσκα σου τα παίρνεις, κάνε λοιπόν αυτό που θα σε πονέσει λιγότερο.

Καλή δύναμη.
P.S. προσωπική μου άποψη είναι ότι όντως δεν έχει κάνει κάτι μαζί του. Δεν θα "έβγαζε" τον εραστή της που τυχαίνει να είναι και φίλος σου, παρα μόνο αν ήταν να μαζέψει την ίδια στιγμή τα πραγματάκια της.

Παράθεση:
Originally posted by ESPERANTZA
Ζουζού μου καλημέρα, ήλιος φοβερός, καιρός υπέροχος, άντε να ανεβαίνουν και οι διαθέσεις!!!
Ελπίζω να είστε καλά και εσυ και ο πατερουλης σου και φυσικά η μπουμπου σου!!

Λεπόν, ξέρεις τί με τσαντίζει; Που μπαίνει τελικά ο καθένας, γραφει δυο αραδες, επιγραμματικά, για θέματα ευαίσθητα και πολυδιάστατα, και μετά εξαφανίζεται. Και άντε τωρα, να βγαζει ο καθενας μας συμπερασμα βάση τί; Των προσωπικών μας βιωμάτων;
Ο ίδιος δεν αναλύει, χυμα τα είπε, ό,τι κατάλαβε, ή ό,τι ήθελε επιφανειακά να μας περάσει.
Δεν βασιζω τη σταση μου πουθενα συγκεκριμμένα σε όσα είπε, αλλά είμαι υποψιασμένη για όσα δεν είπε.
Οι απαντησεις στην αρχική παρουσιαση είναι αναμενόμενες. Δείτε τί μου έκανε, δείτε τί μου είπε, δείτε με ποιον βγήκε, είμαι θύμα. Οκ.
Δηλαδη δεν μπορεί να επέλεξε τον φίλο του σε μια στιγμη που ήθελε να καταλάβει τον άντρα της και τις ελλείψεις του, μονο και μόνο επειδη ο φίλος του θα τον ήξερε καλύτερα για να τη διαφωτίσει; Ή γιατι αισθανόταν πιο ασφαλής να συζητησει μαζί με τον κολλητο του άντρα της απο ό,τι με κάποιον που δεν τον γνωρίζει; Δεν το θεωρω παραλογο, αλήθεια. Τώρα το τί πράγματα αισθανθηκε με τον άλλο, τι να σου πώ; αισθανθηκε;

Τέλος πάντων, η μερα είναι υπέροχη, εμεις φανταζομαι δεν θα τη χαρουμε όπως μας πρέπει, εγω απο τον θεματοθετη δεν καλύφτηκα, οπότε... καλά να περάσουμε όλοι, ό,τι και αν κάνουμε σημερα

ειμαστε ολοι μια χαρα και ευτυχως ο μπαμπας μου βγηκε νικητης. ο ογκος αφαιρεθηκε μαζι με τον λαρυγγα και απλα το παρακολουθει καθε τοσο. η μικρη μου και αυτη καλα αν εξαιρεσουμε κατι μικροιωσεις που την ταλαιπωρησαν. ας χαρουμε λιοπον ολοι αυτη ητν ηλιολουστη μερα και τωρα οσο για το θεματοθετη ας πραξει ο,τι θεωρει σωστο για εκεινον και την οικογενεια του. μονο να μην του βγαινουν απωθημενα καθε λιγο γιατι θα το χασει το παιχνιδι εντελως.

δεν υπαρχει χειροτερη προδοσια ....

απο τα να σου προδιδει καποιος τα συναισθηματα ....

παντα πιστευα στην δυναμη της ψυχης ....

και ποσο ολεθρο μπορει να επιφερει
καποιο σκαμπανευασμα ......

των συναισθηματων ...
διαλυονται οικογενειες .... ...χτισιμο μιας ζωης .....
φιλε μου μην κανεις τιποτε ....

ματαιος κοπος ...

η συζυγος σου εχει φυγει απο κοντα σου....

εδω και πολυ καιρο ....

οτι και να κανεις ....

συναισθηματικα δεν θα την γυρισεις ποτε πισω ....

τι να την κανεις μια συντροφο ....

που θα ειναι παρουσα ....κι αν ειναι ....

και το μυαλο και οι επιθυμιες της θα ναι αλλου ...
περαν του οτι θα ψαχνεται συνεχεια ...

παρτο αποφαση .....

και κοιτα πως θα καλυψεις ....

οσο καλυτερα γινεται τα παιδια σου ....
γιατι να θυμασαι ....οτι η ευθυνη του γονιου ....

που εχεις απεναντι στα παιδια....

δεν εχει σχεση με την συζυγο σου ....

το κοματι συντροφικοτητος παει ....μας τελειωσε .....

οσο κι αν σε ποναει ....

σηκωσε το κεφαλι ψηλα ....

και σωσε την αξιοπρεπεια σου ....
δικαιουσαι αγαπη και ενδιαφερον απο μια γυναικα .....σ αυτη τη ζωη .....

και ....κανονας ....

ποτε μα ποτε ....

δεν προσπαθουμε να γυρισουμε πισω .....μια γυναικα ....

οταν εχει ξεκινησει το ταξιδι ......της απομακρυνσης ....
αυτο για το παιχνιδι .....γαμος...

γιατι το παιχνιδι .....των σχεσεων .....παιζεται μ αλλους ορους .....

αντιμετωπιση παραλληλης σχεσης

Σας ευχαριστω θερμα που μου απαντισατε ειτε θετικα ειτε αρνιτικα αλλωστε η αληθεια εχει δυο οψεις οφειλω γκαποιες διευκρινισεις καταρχην το οτι καθεται μαζι μου για το οικονομικο το εβγαλα μονος μου βαση λογικης το οτι δεν εχουν κοιμιθει μαζι το πιστευω για πολους λογους αλωστε χειροτερη ειναι η ψυχηκη απατη απο την σωματικη πραγματι μπορει να κατηγορει την οχι τοσο σωστη συμπεριφορα μου τα προηγουμενο διαστημα και να εκδικειτε εχει φρικαρει για 2 λογους ο ενας ειναι η στερηση ελευθεριας λογο παιδιων σπιτι χωρις δραστηριοτητες: και προσπαθω με συχνες εξοδους να της το αποβαλω και δευτερον η εξαφανιση του φιλου μου απο την τελευταια φορα που βρεθικαμε γιατι με μια ματια που του εριξα καταλαβε οτι γνωριζω και εκοψε καθε επαφη ηγυναικα μου λεει οτι θα προσπαθησει να τον ξεχασει και να προχορισει μαζι μου μη δινοντας εγγυησεις πως την πατροναρω απο εδω και περα?

Τα αισθήματα δεν έχουν να κάνουν με την ανεργία.
Εχουν όμως να κάνουν με τη συμπεριφορά και των δυο στη σχέση.
Είναι λάθη που κάνουμε αρκετές φορές και διορθώνονται και λάθη που δεν διορθώνονται. Κι αυτά είναι ικανά να τελειώσουν τα αισθήματα σε κάποιον από τους δυο ή ακόμα και στους δυο. Στη πρώτη περίπτωση πονάει ...γιατί κάποιος δεν το κατάλαβε έγκαιρα, στη δεύτερη υπάρχει συναίνεση χωρισμού ή και συμβιβασμός για κάποιους λόγους.
Πάντως το να παραμένουν κάποιοι μαζί εφ όσον τέλειωσαν τα αισθήματα έστω στον έναν από τους δυο είναι υποκρισία και φυσικά κανείς από τους δυο δεν θα είναι ευτυχισμένος.
Οταν υπάρχουν παιδιά είναι ακόμα πιο δύσκολο. Από την άλλη τα παιδιά δεν εξελίσσονται καλά με συμβιβασμένους ή καταπιεσμένους-εκνευρισμένου -ξενερωμένους γονείς. Αυτό ενστικτωδώς το εισπράττουν καθημερινά....κι ας μην το δείχνουν. Λειτουργεί αρνητικά στη δημιουργική τους πορεία.
Οπως και νάχει τα πράγμα ...τα παιδιά είναι προτεραιότητα σε ότι αποφασίζουμε και πάνω απ όλα το δικό τους καλό και η δική τους ψυχική ισορροπία. Μετά πάει η δική μας φυσικά .

Αν εσύ δέχεσαι να το κάνεις αυτό τι να σου πώ. Εχουμε ελευθερη βουληση ετσι; κατα την γνωμη μου θα επρεπε να παρετε διαζυγιο, η αγαπη ειναι μονοπλευρη και ειμαι σιγουρη οτι το ξερεις... απλα προσπαθησε να προχωρησεις παρακατω. και προς θεου μην κανεις αυτην την λαθος σκεψη που κανουν ολοι, "και τι θα γινει με τα παιδια μου;" ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων και πιστεψε με τα παιδια καταλαβαινουν πολλα περισσοτερα πραγματα απο οτι ολοι νομιζουν, ειναι πιο δυστυχισμενα ξεροντας οτι οι γονεις τους μενουν μαζι χωρις να υπαρχει αγαπη. η αποφαση ειναι δικη σου, απλα ξανασκεψου το... καλη τυχη

Eγω παντως δεν μπορω να διανοηθω για ποιον λογο σου το ειπε
Φυσικα δεν μπορω να ξερω πως λειτουργειτε σαν ζευγαρι...
αλλα πιστευω οτι σου το ειπε για να σε ταρακουνησει
Την αγαπας την γυναικα σου και θελεις να σωσεις τον γαμο σου και καλα κανεις
Εγω ετυχε να συγχωρεσω απιστια και δεν το μετανοιωσα
Αν υπαρχει θεληση και απο τους δυο μπορει και να πετυχει
Δεν θα το ξεχασεις ποτε αλλα αν φτιαξει η σχεση σας θα σταματησεις να το σκεφτεσαι
Αν το θελει και αυτη δωστης μια ευκαιρια
Εξαλλου οτι και να πουμε εμεις εσυ ξερεις και οχρονος θα δειξει