. Το Σχέδιο Ανάν δεν προέκυψε στο κενό.
Επί 30 χρόνια η εξωτερική μας πολιτική στο Κυπριακό είχε δύο άξονες. Λύση μέσω του ΟΗΕ και πάνω στη λογική μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
H διεθνής κοινότητα κινητοποιήθηκε για να βρει μια λύση στο πρόβλημα με τη συγκυριακή ευκαιρία της ένταξης της Κύπρου στην E.E.
Στρατηγική της Ελλάδας ήταν , να συναρτηθεί η επίλυση των προβλημάτων της περιοχής με την διεύρυνση και τη μελλοντική πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θέλαμε η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδιώκει την επίλυσή τους.
Με τις αποφάσεις του Ελσίνκι και όσες ακολούθησαν η Ευρωπαϊκή Ένωση δέχτηκε ότι η Τουρκία οφείλει να συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού και την ομαλοποίηση των σχέσεών της με την Ελλάδα. Τυχόν αρνητική της συμπεριφορά νομιμοποιούσε την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες να μη συναινέσουν στην πρόοδο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Αναγκάστηκε λοιπόν εκ τούτου να αλλάξει στάση και να επιζητήσει τόσο στο Κυπριακό όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τη συζήτηση και τη διευθέτηση των θεμάτων.
Το σχέδιο Ανάν βασιζόταν στις θέσεις που πάγια υποστήριξε η ελληνοκυπριακή πλευρά, την άρνηση της συνομοσπονδίας δύο ανεξαρτήτων κρατών και την αποδοχή της ενιαίας δικοινοτικής και διζωνικής ομοσπονδίας.
H τουρκική πλευρά εξαναγκάστηκε σε μία διαπραγμάτευση, που επί πολλά χρόνια αρνήθηκε. .
Όλοι θεωρούσαν ότι η Τουρκία κωλυσιεργεί και ότι αντίθετα η ελληνοκυπριακή πλευρά επιζητεί την επανένωση. Υπήρχε μια διάχυτη ευνοϊκή διάθεση για την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Με την άρνηση στο σχέδιο αναν τα προβλήματα της περιοχής θα μετατραπούν και πάλι σε θέματα διμερή, Ελλάδας και Τουρκίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το Κυπριακό ως εκ τούτου δεν θα αποτελεί περαιτέρω κώλυμα για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Το «όχι» της ελληνοκυπριακής πλευράς θα απενοχοποιήσει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Τουρκία. . H εντύπωση μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν θα είναι ότι η Ελλάδα αποδέχθηκε ότι το Κυπριακό είναι θέμα διμερές και όχι «ενωσιακό».Τέλος, η απόρριψη του σχεδίου από την ελληνοκυπριακή πλευρά θα προκαλέσει σοβαρές αμφιβολίες στα Ηνωμένα Έθνη, αν πράγματι η ελληνοκυπριακή πλευρά ασπάζεται την αρχή της ενιαίας δικοινοτικής και διζωνικής ομοσπονδίας, που επί δεκαετίες υποστήριζε.
Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι η ελληνοκυπριακή πολιτειακή ηγεσία πολιτεύθηκε κακόπιστα από τη στιγμή που εξασφάλισε την είσοδό της στην E.E. εγκαταλείποντας κάθε ειλικρινή προσπάθεια να φτάσει σε μία λύση κοινά αποδεκτή
. «Αισθάνομαι ότι η κυβέρνηση της Κύπρου με απογοήτευσε, με προκάλεσε και με εξαπάτησε» ήταν η φράση του Γερμανού επιτρόπου που θα καθορίσει στο εξής τη στάση των Βρυξελλών έναντι της Λευκωσίας. Την αίσθηση εξαπάτησης από την ελληνοκυπριακή ηγεσία επιβεβαίωσε «εξ ονόματος όλων των επιτρόπων» και ο Βρετανός επίτροπος Κρις Πάτεν, ο οποίος τόνισε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «θα προχωρήσει άμεσα σε προτάσεις για την άρση του οικονομικού αποκλεισμού του Βορρά γιατί δεν γίνεται μία κοινότητα να τιμωρείται για τις αποφάσεις της άλλης».
. «Παρέλαβα Κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα».
Τότε κακώς για τριάντα χρόνια η ελλαδική πλευρά επιδιώκει μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.Ποιος δεν γνωρίζει πως μια ομοσπονδία μετατρέπει τις συνθέτουσες πολιτείες σε οιονεί κοινότητες εκχωρούσες θεμελιακά τους δικαιώματα στον κεντρικό πολιτειακό άξονα; Αν λοιπόν απορρίπτεται η ομοσπονδία τότε όλα οδηγούν στην οριστική διχοτόμηση. Ώστε όλοι να ζουν σε ένα εθνικά, φυλετικά και θρησκευτικά απόλυτα ομοιογενές και καθαρό κράτος. Απόλυτος εθνικισμός, δηλαδή....
Ύστερα από χρόνια η διεθνής κοινότητα κατέληξε στο Σχέδιο Ανάν. Κι εμείς το απορρίψαμε.
Ποιος θα μας ξαναπάρει στα σοβαρά πλέον;;;
Ακούστηκαν πολλά όχι.... Βροντερά μάλιστα..Εκείνο που δεν ακούστηκε είναι τι θα θέλαμε....
Τελικά τι επιδιώκουμε;;;
Μια χιμαιρική παλινόρθωση του κυπριακού κράτους της προ του 1974 εποχής;;;;;
Κι αφού αυτό δεν είναι ρεαλιστικά εφικτό αρνούμαστε κάθε ενδιάμεση λύση;;;
Είναι καλύτερη η οριστική διχοτόμηση;;;;;
Πολλοί πιστεύουν, ότι όσο περισσότερα «όχι» λέει η χώρα τόσο περισσότερο κύρος αποκτάει. Όμως το μυστικό για τη δύναμη και το κύρος είναι η δημιουργικότητα. H Ελλάδα δεν δοξάζεται μόνο με θυσίες και ολοκαυτώματα. Αν ακολουθούσαν στην Ευρώπη τα άλλα κράτη τη συγκεκριμένη ελληνική νοοτροπία της θεοποίησης όλων ανεξαιρέτως των αρνήσεων, δεν θα υπήρχε σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ήταν μια χαμένη ευκαιρία...
στα social media