Πώς καταλαβαίνεις αν απλά περνάς άλλη μία κρίση ή αν ο γάμος έχει τελειώσει;

Πώς καταλαβαίνεις αν απλά περνάς άλλη μία κρίση ή αν ο γάμος έχει τελειώσει;

Καλησπέρα σε όλους!
Είμαι καινούργιο μέλος και θα ήθελα την βοήθειά σας για το πρόβλημά μου.
Είμαι 30 χρονών και παντρεμένη 2 χρόνια με τον Κώστα (32 χρονών). Πριν τον γάμο μας είχαμε 3 χρόνια σχέση από τα οποία τα 2 συζούσαμε.
Γενικά έχουμε περάσει πολλά μαζί. Υπάρχει αγάπη και από τις δύο πλευρές, όμως έχω μάθει στην ζωή μου πως η αγάπη είναι κάπως υποκειμενικό συναίσθημα, δηλ κι αυτός που ξυλοφορτώνει την γυναίκα του με τον τρόπο του μπορεί να την αγαπάει. Εδώ κάπου είναι το πρόβλημά μου και έχω μπλοκάρει. Όχι, ο Κώστας ΔΕΝ είναι σωματικά βίαιος απέναντί μου. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο "με αγαπάει" κάποιες φορές με αρρωσταίνει. Θα σας εξηγήσω.
Η απόφαση να προχωρήσουμε σε γάμο ήταν πολύ συνειδητοποιημένη (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα) γι΄αυτό και θέλαμε να προηγηθεί συμβίωση. Πάντα είχαμε τα προβλήματά μας και τις διαφωνίες μας αλλά σε γενικές γραμμές η σχέση μας ήταν λειτουργική.
Με το πέρασμα των χρόνων, και με πολύ αργούς ρυθμούς, ο Κώστας μου αναιρεί λίγο λίγο τους λόγους για τους οποίους τον αγάπησα. Είναι σαν να μου αποκαλύπτει λίγο λίγο πράγματα τα οποία επιμελώς μου έκρυβε. Πχ εγώ σαν άνθρωπος έχω πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης και της ειλικρίνειας, κάτι το οποίο το ήξερε εκείνος από την αρχή. Γενικά με τρώει λίγο ο υπερβάλλοντας ζήλος και θέλω να νιώθω ηθικά ήσυχη. Για παράδειγμα δεν μπορώ να πω ψέματα, νιώθω άσχημα ή να πάρω ευθύνη για κάτι αν δεν είμαι απόλυτα σίγουρη ότι μπορώ να το φέρω εις πέρας (πχ μου ζήτησαν να φιλοξενήσω ένα ανίψι 5 ετών το οποίο δεν μιλάει ελληνικά(!) για ένα μήνα και θεώρησα ανεύθυνο από μέρους μου να το δεχτώ εφόσον πρόκειται για τεράστια ευθύνη, φυσικά ο άντρας μου με κατηγόρησε). Τι θέλω να πω, ανακάλυψα λίγο λίγο πως οι ηθικές μας αρχές δεν είναι και ακριβώς ίδιες. Και σε άλλα ζητήματα, ίσως όχι τόσο σοβαρά. ναι εντάξει και οι δυο είμαστε κατά της απιστίας όμως πχ εγώ δεν θα πουλήσω ένα αντικείμενο στο μαγαζί παραπάνω ακόμα κι αν μπορώ, ενώ εκείνος θα το κάνει. Αυτό με ενοχλεί, γιατί σκέφτομαι μέσα μου πως κι εμένα μπορεί να με εξαπατήσει κάπως έτσι...Τέλοσπάντων. Επειδή κάνω τρομερά έντονη αυτοκριτική στον εαυτό μου, και επειδή ξέρω ότι κι εγώ υπερβάλω κάποιες φορές , πάντα , για οποιοδήποτε θέμα προσπαθώ να τον ακούω και να διορθώνω αυτά που λέει ότι τον πειράζουν σε μένα. Πάντα. Έχω φθάσει όμως καλοί μου φίλοι σε ένα σημείο που έχω χάσει την ακεραιότητά μου. Έχω ξεχάσει τι είναι σωστό και τι όχι. Ντρέπομαι που το λέω αλλά αναρωτιέμαι σε χίλια ζητήματα : ρε μήπως είμαι υστερική; μήπως υπερβολική;
Άλλο θέμα
Ο Κώστας πλέον έχει γίνει επικριτικός μαζί μου απλά ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό άρχισα να το διαπιστώνω λίγο λίγο από πιο παλιά. Δεν χώρισα γιατί θεώρησα ότι τις σχέσεις που αξίζουν πρέπει να τις δουλεύουμε. Εξάλλου η συχνότητα που με επέκρινε ήταν ελάχιστη στην αρχή και αυξήθηκε σταδιακά και κάποιες περιόδους φυσικά εξαφανιζόταν.
Πλεον:
Σαν άνθρωπος φροντίζω τον ευατό μου αρκετά αλλά όχι με τον τρόπο που ο Κώστας θέλει. Πχ διατηρώ μια πολύ καλή φυσική κατάσταση λόγω γυμναστικής και πολύ αυστηρής διατροφής. Δεν μου αρέσει όμως να ντύνομαι έξαλλα και να είμαι όλη την ώρα με τακούνια. Ο Κώστας με επικρίνει άσχημα γι αυτό. Φυσικά για να του κάνω το χατίρι, γιατί στο κάτω κάτω άντρας μου είναι και θέλω να του αρέσω, φρόντισα σε ιδιαίτερες στιγμές να ντύνομαι λίγο πιο πολύ όπως αυτός θέλει. Βρε παιδιά όμως , όταν πάμε στην πλατεία για καφέ εγώ θέλω να βάλω τζινάκι και μπαλαρίνες και δεν μπορώ να φοράω δωδεκάποντο και μίνι. Έχω ύψος 1,77 και νιώθω σαν αγγούρι! Εκείνος μεγάλωσε σε κάποιο χωριό όπου πραγματικά όλες οι γυναίκες ντύνονται έτσι και το πρωί, εγώ όμως , παρότι έχω προσπαθήσει νιώθω ΑΒΟΛΑ! Δεν είναι ο τύπος μου! ΑΡΑ τρώω απίστευτη κριτική! Ότι δεν ξέρω να ντυθώ , ότι δεν είμαι γυναίκα , ότι ότι ότι. Καμιά φορά που με πειράζει κάποιος στον δρόμο μου ρχεται να βάλω τα κλάματα γιατί πια νιώθω ότι το κάνουν οι άλλοι από κοροιδία. Μου κάνουν ένα κομπλιμέντο και θέλω να βάλω τα κλάματα. Εκείνος μου λέει όμορφα πράγματα για μένα μόνο όταν βγάινουμε βράδυ και ντύνομαι ανάλογα. Δηλ εγώ αξίζω μόνο τότε έτσι; Όχι όταν κάνω δουλειές στο σπίτι με την φόρμα μου. Μου το χει πει κι αυτό. Να καθαρίζω με νεγκλιζέ
Το άλλο. Έχω τελειώσει ένα κωλοΤεί. Το λεώ έτσι γιατί δεν είμαι επιστήμονας της νασα, παρότι αγαπώ πολύ την δουλειά μου. Εκείνος έχει τελειώσει το λύκειο. Ουδέποτε ΟΥΔΕΠΟΤΕ δεν παινεύτηκα για τις σπουδές μου!!!Και σιγά τις τρομερές σπουδές δηλαδή! Αντίθετα εκείνος πάντα μου λέει "Είσαι και μορφωμένη και δεν ξέρεις ούτε να μιλάς" Πλέον έχει φθάσει να μου λέει πως "σιγά την σχολή που έβγαλες!!! σιγά το επάγγελμα".
Άλλο θέμα σύγκρουσής μας. Η κοινωνικότητά μου. Ήμουν πάρα πολύ κοινωνική και άνθρωπος πολύ της εξόδου, όμως από τότε που αποφάσισα να ανοίξω σπιτικό αποφάσισα να μην μπεκροπίνω μέχρι πρωίας με τις ελεύθερες φίλες μου. Εσείς ίσως νομίζετε ότι κλείστηκα. ΛΑΘΟΣ. Κάθε Δευτέρα ή Τετάρτη, ΚΑΘΕ ΒΔΟΜΑΔΑ, βγαίνω για ένα κρασί με τις κολλητές μου. Κάθε βδομάδα θα πιω ένα σκαστό καφέ σε μια γειτόνισά μου και κάθε βδομάδα θα κάνω ένα τραπέζι σε φίλους μας. Επίσης κάθε Σάββατο βγαίνουμε έξω , με φίλους. Όπως αντιλαμβάνεστε 5 στις 7 μέρες εγώ κάτι κάνω. Απλά φροντίζω να μην τα κάνω όλα τις ώρες που θα μπορούσα να είμαι με τον άντρα μου. Για μένα είναι μεγάλη ανάγκη να έχω και δικό μου κύκλο. Ξέρεις τι λέει ο άντρας μου; ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ!!! ΝΑΙ!!! Εκείνος χάνει καμιά φορά το μέτρο με τις εξόδους του και επειδή διαρτύρομαι λέει "και τι; θέλεις να γίνω αντικοινωνικός σαν κι εσένα"? Τι εννοώ; Εγώ δεν έχω καμία αντιρρήση να δει την μπάλα του όποτε θέλει, να πάει για καφέ με τους φίλους ΟΠΟΤΕ θελει. Δεν λέω ότι βγαίνει σε κλαμπ και αργεί να γυρίσει όμως είναι τρομερά ευεπηρεάστος και έχει τύχει χιλιάδες φορές να αργήσει πάρα πολύ πχ στο σπίτι ενός φίλου του και να γυρίσει πιωμένος. Επίσης αισθάνομαι πολύ έντονα ότι παραείναι άνετος. Δεν εννοώ ότι φλερτάρει αλλά νιώθει κάπως σαν να θέλει να δείξει 20 χρονών. Εγώ όταν βγαίνουμε με πολύ μικρότερα άτομα , θα μιλήσω , θα γελάσω ,δεν λέω, όμως νιώθω αλλού ρε παιδί μου, δεν με νοιάζει ποια να φοράω μπραζίλ μαγιώ και να κουνιέμαι λάγνα δίπλα στον μυώδη μπάρμαν. Εκείνος το απολαμβάνει νομίζω. Αυτό με πληγώνει. Απ' την μία με παρακαλάει να κάνουμε ένα μωρό απ' την άλλη βλέπω αυτά και λέω "τώρα αυτός είναι έτοιμος για πατέρας; εδώ για σύζυγος και μας κάνει νούμερα"
Γενικά με υποτιμάει πάρα πολύ.
Γιατί δεν χωρίζω; Αυτά συμβαίνουν όταν τσακωνόμαστε. Όλο τον άλλο καιρό είμαστε μια χαρά. Σαν άνθρωπος έχει πολλά καλά στοιχεία. Λυπάμαι να διαλύσω αμαχητί τον γάμο μου όμως δεν θέλω να τρώω και χρόνο χαλώντας και τον εαυτό μου κι εκείνον. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το πράγμα έχει αρχίσει και γίνεται όλο και πιο έντονο, έχω προσπαθήσει με ότι τρόπο φαντάζεστε να το διαχειριστώ και να το ξεπεράσουμε αλλά δεν πιάνει τίποτα και πλέον θα το πω απλά με έχει ξενερώσει. Όλα όσα μου σέρνει έχουν γράψει μέσα μου.
Οι παντρεμένοι έχετε βιώσει ανάλογες εμπειρίες; Αν ναι τις έχετε ξεπεράσει και πώς; Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το τόσο μεγάλο μήνυμά μου.

Γράφεις : ''Υπάρχει αγάπη και από τις δύο πλευρές, όμως έχω μάθει στην ζωή μου πως η αγάπη είναι κάπως υποκειμενικό συναίσθημα, δηλ κι αυτός που ξυλοφορτώνει την γυναίκα του με τον τρόπο του μπορεί να την αγαπάει. Εδώ κάπου είναι το πρόβλημά μου και έχω μπλοκάρει.''
Επομένως σε απασχολεί εάν θα πρέπει τη συμπεριφορά .... που περιγράφεις στο υπόλοιπο κείμενό σου .... να την εκλάβεις ..... σαν αγάπη ..... δικαιολογώντας τον..

Η άποψή μου είναι ... πως όχι ....

Η αγάπη δεν είναι υποκειμενικό συναίσθημα ......
απλά πολλοί .... και ανάμεσα σ΄αυτούς συνειδητά κι εσύ ...
έχουν διαστρεβλωμένη αντίληψη γι΄αυτήν ......
και υποφέρουν ......

Αγάπη δεν είναι η προσπάθεια να σε φέρω στα μέτρα μου .....
αγάπη είναι να σε αποδεκτώ όπως είσαι και να σε βοηθήσω ακόμα περισσότερο να αποκτήσεις συναίσθηση και επαφή με τον εαυτό σου και τις επιθυμίες ή τους στόχους σου ....

Εστίασε λοιπόν σε ότι σε δυσαρεστεί και κάνε μία ξεκάθαρη κουβέντα μαζί του ....

χωρίς αυτό να σημαίνει πως τέλειωσε ο γάμος σας ή περνάτε κάποια κρίση .....

απλά χρειάζεται δουλειά η σχέση σας και καλή πρόθεση και από τις δύο πλευρές..

σε διάβασα με προσοχή και κατανοώ τους προβληματισμούς σου.....
αλλα......διακρίνω ένα αλλά.....

και οι δυό σας κάνατε ένα λάθος.....στοιχεία που μέχρι τώρα δεν σας πείραζαν τώρα σας πειράζουν και επικρίνετε ο ένας τον άλλον....

απο την μεριά σου: σοβάρεψες επείδη παντρεύτηκες πάρα πολύ, τρώγεσαι με τα ρούχα του μέχρι αηδίας....λες και πας για καλόγρια!(αυστηρή αυτοκριτική κτλ)....ναι φορα την γοβίτσα σου, το μίνι σου.....είσαι μια νέα γυναίκα! αφού αυτά ανάβουν τον άνδρα σου διατήρησε το ενδιαφέρον του,δεν είναι κακό,δεν αναιρούν τις ηθικές αρχές σου....αλλιώς θα βρεθεί κάποια άλλη...
το άλλο.....που το ξέρεις ότι δεν θα είναι καλός πατέρας?και για να στο ζητά θεωρώ ότι ακόμα σ αγαπάει και σε θέλει,αλλά του τη σπάει που έχεις γίνει βαρετή και έχεις βάλει στην άκρη τη θηλυκότητά σου....δεν έχεις ακούσει ότι ο μεγαλύτερος φόβος των ανδρών είναι μην πάρει κιλά και κόψει τα μακριά μαλλιά της η σύζυγος? οι άνδρες γουστάρουν πάρα πολύ η σύντροφος,η σύζυγος... να αρέσει γενικά αλλά να λένε ότι αυτοί και μόνο αυτοί σε έχουν!!!!
στο σεξ πως τα πάτε??
απο τη μεριά του άνδρα σου: ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι κλείστηκε σε ένα ¨"κλουβί" σε μια γυναίκα που ξέχασε και παραμέρισε την θηλυκότητά της...οπότε αρχίζει πάλι να κάνει αυτά που έκανε όταν ήταν ελεύθερος....σε θέλει γι αυτό που είσαι αλλά σου εξηγεί με λόγια και πράξεις ότι θέλει να είσαι πιο σεξυ .....για ότι κάνει (ένα καλό deal στη δουλειά του) τον κατακρίνεις....αντι να τον επιβραβευεις για το επιχειρηματικό του μυαλό....

κοπελιά εσύ θα κρατήσεις το σπίτι σου και τον γάμο σου....οι άνδρες είναι σα μικρά παιδιά......εξυπνη είσαι, απλά χαλάρωσε λιγάκι και σώσε τον γάμο σου όσο είναι νωρίς.... που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν έχει κανένα πρόβλημα...........

Οι παντρεμένοι γενικά έχουν θέματα σε όλους τους τομείς το κυριότερο όμως πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι να αποδεχτούν ότι δεν είναι πλέον πιτσιρικάδες και ότι πρέπει να πράττουν ανάλογα...Τώρα αυτά που γράφεις για το τι πρέπει να φοράς όταν βγαίνεις έξω και όταν κάνεις δουλειές, λίγο μας αποπροσανατολίζουν από το θέμα που είναι το κατά πόσο δεμένοι είστε με τον άντρα σου και μπορείς να πας τη σχέση σε ανώτερο επίπεδο ώστε να κάνεις και παιδί...Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι εισπράττεις τα σχόλια του ως απόρριψη, θεωρείς ότι δεν πληρείς τις προυποθέσεις πια και αναρωτιέσαι αν ακόμη σε αγαπάει και σε θέλει...Βάσανο για εμάς τις γυναίκες αυτή η ανασφάλεια, είμαι αρκετά ωραία, γιατί δεν με θέλει πιο συχνά, γιατί κοιτάζει άλλες...Νέα κοπέλα είσαι, δυο χρόνια μόλις παντρεμένη, αν ξεκινήσεις από τώρα τις ανασφάλειες, σε 10 χρόνια θα σε έχει πάρει από κάτω.Μίλησε μαζί του, άσε τις Πυθίες, ποιός μπορεί να ξέρει καλύτερα από τους δυό σας πόσο βαθιά είναι η σχέση σας πέρα από το βγαίνω με τις φίλες μου τρεις φορές την εβδομάδα και με λέει αντικοινωνική και θέλει να κουνιέμαι στον μπάρμαν...Σε λίγο καιρό θα μεγαλώνετε παιδιά, τι θα τους λέτε, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ...
Ρώτησε τον εαυτό σου αν μπορείς να είσαι για μεγαλύτερα πράγματα και αν αυτός θα είναι ο συντροφός σου σε αυτά και μετά ρώτα τον ντυμένη με τα κανονικά σου ρούχα-αν θέλει εσένα ή μια αφίσα στον τοίχο...

Σιμφονω με την αποψη της barethika.

Καλησπερα. Και που πηγε η ευτηχηα σου αραγε; Αν και εχω την ηδια εμπηρια και ειμαι μεγαλητερος θα προτινα να σηζητισεις τα θελω σου σοβαρα μαζι του αν και θα διαφονησετε αλλα ειναι η καλητερη λιση για να βρητε τα σιμηα που θα σιμβηβαστιτε. Το ξερω το εργο καλα εμενα με πηραζε και με πηραζει ακομα πολυ η αμφησβητιση απο τον ανθρωπο μου.

Tωρα δεν ξερω κατα ποσο ειναι σοβαρο το να μην φορας...τακουνια σε εναν γαμο. Ισως λιγο ακραιο παραδειγμα αλλα θυμαμαι μια καρκινοπαθη 45 χρονων χωρις μαλλια χωρις το ενα στηθος και ο φιλος της (γτ ηταν χωρισμενη) και μαλιστα θα ταν και καμμια 7αρια χρονια μικροτερος δεν ξεκολλαγε απο διπλα της. Δουλευε και τις υπολοιπες ωρες ηταν μεσα στο νοσκομειο. Τεσπα ...ας μπω στο θεμα.

μια κοπελα 1.77 με τζινακι και μπαλαρινες δεν περναει απαρατηρητη.

Μεσα μου οταν τα διαβασα αυτα.....ενα σκεφτηκα και θα στο πω.
Νομιζω οτι σε ζηλευει αφορητα. Τοσο που θα σε κρινει μεχρι να πιστεψεις πως δεν εισαι αξια να σε κοιταξει κανεις αλλος και να σταυροκοπιεσαι που εχεις αυτον. Εξου και τα ψιλοφλερτακια με αλλες μπροστα σου, το να σε μειωνει για τις σπουδες σου ενω αυτος δεν εχει βγαλει αντιστοιχα εστω καποιο ΙΕΚ, να σε μειωνει για την εμφανιση για τον χαρακτηρα. Ηδη λες σου λενε κοπλιμεντα και σου ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ. ή ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ. και πως να τα πιστεψεις οταν ο αλλος σε εχει πεισει οτι δεν αξιζεις τιποτα?

Γραφεις ενα κατεβατο και πουθενα δεν ειδα τι γνωμη εχεις εσυ για σενα. οταν μιλας για σενα αντανακλας τις δικες του σκεψεις. Μειωνεις εσυ η ιδια τον εαυτο σου. ''ειμαι υπερβολικη'' ''σπουδασα σε ενα ΚΩΛΟτει'' . Γραφεις 5 γραμμες για να εξηγησεις σε...ΜΑΣ...τους 10 αγνωστους οτι ''ναι ειμαι κοινωνικη''....και στην ουσθα εχεις μπει στο τριπακι να δινεις ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ σε μας για το αν εισαι ή οχι κοινωνικη....

Μπορεις να καταλαβεις ποσο λαθος εισαι?Ποσο η αυτοπεποιθηση σου εχει πιασει πατο?

Γνωμη μου πως θα πρεπει να πατησεις λιγο ποδι. Να μην του επιτρεπεις να σε κρινει τοσο πολυ και τοσο ασχημα οχι για λαθη που εκανες αλλα για τα απλα...προσωπικα σου γουστα!
Το πως θα το κανεις ειναι το θεμα. με την υστερια ουδεις κερδισε. Με την δεσμευση και την αποφασιστικοτητα και την σταθεροτητα στις αρχες σου ναι!

Μεσα σε μια σχεση - γαμο καποιος πρεπει να εχει την 'δυναμη'. Καποιος πρεπει να 'οδηγει'.
Οταν καποιος δεν εχει αυτη την 'δυναμη' ο μονος τροπος για να την αποκτησει ειναι να 'μειωσει' αυτο που εχει απεναντι του.

Πολυ αξία του έδωσες κοπέλα μου!!!
Στοιχηματιζω πως είσαι γυναικαρα δίπλα σε πιθηκακι.....
Σε ζηλεύει , γί ΄ αυτο και σε μειώνει! Έχει αισθήματα κατωτεροτητας απέναντι σου !
Τι μπορείς να κανεις; Να τονωσεις το Εγω σου , να καταλάβεις την αξία σου και να του θέσεις όρια για τον τροπο που σου μιλαει ! ΑΠΑΙΤΗΣΕ το σεβασμό του, αφου καταλάβεις ποσο ΠΟΛΥ τον αξιζεις.. Βαλτον στη θέση του γιατι θα σε " πατήσει" και θα σε απατησει!
Δώσε ΕΣΥ αξία στον εαυτο σου, μην περιμένεις να το κάνει αυτός. Γιατι θα περιμένεις πολυ.... Θα ασπρισεις, θα γίνεις γιαγιά και ακόμα θα περιμένεις μια καλή κουβέντα ...

Παράθεση:
Originally posted by iris1981
όμως έχω μάθει στην ζωή μου πως η αγάπη είναι κάπως υποκειμενικό συναίσθημα

ΠΟΙΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΤΟ ΕΜΑΘΑΝ ΑΥΤΟ? ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΝΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕΣ? ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΝΕ ΑΛΛΙΩΣ ΜΗΠΩΣ?
Με το πέρασμα των χρόνων, και με πολύ αργούς ρυθμούς, ο Κώστας μου αναιρεί λίγο λίγο τους λόγους για τους οποίους τον αγάπησα. Είναι σαν να μου αποκαλύπτει λίγο λίγο πράγματα τα οποία επιμελώς μου έκρυβε.

ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΑΣ. ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Πχ εγώ σαν άνθρωπος έχω πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης και της ειλικρίνειας, κάτι το οποίο το ήξερε εκείνος από την αρχή.

ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ 'ΗΞΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ' ΟΤΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΑΝΤΑΡ ΜΕ ΕΣΕΝΑ.

Τι θέλω να πω, ανακάλυψα λίγο λίγο πως οι ηθικές μας αρχές δεν είναι και ακριβώς ίδιες. Και σε άλλα ζητήματα, ίσως όχι τόσο σοβαρά. ναι εντάξει και οι δυο είμαστε κατά της απιστίας όμως πχ εγώ δεν θα πουλήσω ένα αντικείμενο στο μαγαζί παραπάνω ακόμα κι αν μπορώ, ενώ εκείνος θα το κάνει. Αυτό με ενοχλεί, γιατί σκέφτομαι μέσα μου πως κι εμένα μπορεί να με εξαπατήσει κάπως έτσι...

ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΩΝ ΣΑΣ. ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ. ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΣΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΕΝΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ (ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΚΡΟΤΩ, ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ).

Επειδή κάνω τρομερά έντονη αυτοκριτική στον εαυτό μου,

ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΡΟΜΕΡΑ ΕΝΤΟΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ/ΚΑΛΥΜΜΕΝΑ ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΕΙ/ ΚΑΝΕΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ.

και επειδή ξέρω ότι κι εγώ υπερβάλω κάποιες φορές , πάντα , για οποιοδήποτε θέμα προσπαθώ να τον ακούω και να διορθώνω αυτά που λέει ότι τον πειράζουν σε μένα. Πάντα. Έχω φθάσει όμως καλοί μου φίλοι σε ένα σημείο που έχω χάσει την ακεραιότητά μου. Έχω ξεχάσει τι είναι σωστό και τι όχι.

ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΤΑΣ ΣΤΕΡΕΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙΣ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΑΦΗ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΝ ΣΕ ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΣΥΧΝΑ ΩΣ ΠΑΙΔΙ. ΚΑΠΟΙΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ (ΕΣΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ) ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΕΥΘΥΝΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΜΕ.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά αναρωτιέμαι σε χίλια ζητήματα : ρε μήπως είμαι υστερική; μήπως υπερβολική;

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ/ΣΙΓΟΥΡΙΑ. ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Η΄ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.

Άλλο θέμα
Ο Κώστας πλέον έχει γίνει επικριτικός μαζί μου απλά ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό άρχισα να το διαπιστώνω λίγο λίγο από πιο παλιά. Δεν χώρισα γιατί θεώρησα ότι τις σχέσεις που αξίζουν πρέπει να τις δουλεύουμε. Εξάλλου η συχνότητα που με επέκρινε ήταν ελάχιστη στην αρχή και αυξήθηκε σταδιακά και κάποιες περιόδους φυσικά εξαφανιζόταν.

ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΔΟΥΛΕΨΑΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ? ΤΟΥ ΕΒΑΖΕΣ ΟΡΙΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕ Η ΕΝΤΟΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ? ΤΟΥ ΕΞΗΓΟΥΣΕΣ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ? ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΜΙΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ? Η΄ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΘΑΒΕΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΝΟΥΣΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΕ? ΥΠΟΧΩΡΟΥΣΕΣ ΣΙΩΠΗΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ? ΤΙ?

Πλεον:
Σαν άνθρωπος φροντίζω τον ευατό μου αρκετά αλλά όχι με τον τρόπο που ο Κώστας θέλει. Πχ διατηρώ μια πολύ καλή φυσική κατάσταση λόγω γυμναστικής και πολύ αυστηρής διατροφής. Δεν μου αρέσει όμως να ντύνομαι έξαλλα και να είμαι όλη την ώρα με τακούνια. Ο Κώστας με επικρίνει άσχημα γι αυτό.

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΘΕΣΕΙ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ (ΚΟΜΠΛΕΞ) ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ 'ΣΕ ΨΑΛΙΔΙΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ' Η'/ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΣΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.

Το άλλο. Έχω τελειώσει ένα κωλοΤεί. Το λεώ έτσι γιατί δεν είμαι επιστήμονας της νασα, παρότι αγαπώ πολύ την δουλειά μου. Εκείνος έχει τελειώσει το λύκειο. Ουδέποτε ΟΥΔΕΠΟΤΕ δεν παινεύτηκα για τις σπουδές μου!!!Και σιγά τις τρομερές σπουδές δηλαδή! Αντίθετα εκείνος πάντα μου λέει "Είσαι και μορφωμένη και δεν ξέρεις ούτε να μιλάς" Πλέον έχει φθάσει να μου λέει πως "σιγά την σχολή που έβγαλες!!! σιγά το επάγγελμα".

ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΟΜΠΛΕΞ ΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΟΧΙ. ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΓΙ ΑΥΤΟ, ΟΜΩΣ ΙΣΩΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ...ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ/ΑΥΤΑΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕ... ΠΩΣ ΤΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΝ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ?

Άλλο θέμα σύγκρουσής μας. Η κοινωνικότητά μου. Ήμουν πάρα πολύ κοινωνική και άνθρωπος πολύ της εξόδου

ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΕ ΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

όμως από τότε που αποφάσισα να ανοίξω σπιτικό αποφάσισα να μην μπεκροπίνω μέχρι πρωίας με τις ελεύθερες φίλες μου.

ΔΗΛΑΛΗ ΜΕΤΑ ΑΛΛΑΞΕΣ. ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΩΣΤΑ Ή ΛΑΘΟΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΛΛΑΞΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕΣ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΙΣΕ... ΕΠΙΣΗΣ, Η ΛΕΞΗ 'ΜΠΕΚΡΟΠΙΝΩ' ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΙ ΕΝΤΟΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ - ΔΕ ΣΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΑΣΧΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΑΤΗ.

Εσείς ίσως νομίζετε ότι κλείστηκα. ΛΑΘΟΣ. Κάθε Δευτέρα ή Τετάρτη, ΚΑΘΕ ΒΔΟΜΑΔΑ, βγαίνω για ένα κρασί με τις κολλητές μου. Κάθε βδομάδα θα πιω ένα σκαστό καφέ σε μια γειτόνισά μου και κάθε βδομάδα θα κάνω ένα τραπέζι σε φίλους μας. Επίσης κάθε Σάββατο βγαίνουμε έξω , με φίλους. Όπως αντιλαμβάνεστε 5 στις 7 μέρες εγώ κάτι κάνω.

ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΣΑΝ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑΤΡΟΥ. ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΡΟΥΤΙΝΑΣ? ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟΣ?

Απλά φροντίζω να μην τα κάνω όλα τις ώρες που θα μπορούσα να είμαι με τον άντρα μου. Για μένα είναι μεγάλη ανάγκη να έχω και δικό μου κύκλο.

ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ. ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?

Ξέρεις τι λέει ο άντρας μου; ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ!!! ΝΑΙ!!!

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΟ 'ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ'? ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ. ΜΗΠΩΣ ΕΝΝΟΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΚΑΜΠΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ? ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΡΑΒΩΣΕΙΣ ΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ, Η΄ ΑΝ ΕΡΘΕΤΕ ΣΤΟ ΚΕΦΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ? ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ Η΄ΚΑΚΟ! ΙΣΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΤΕΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟ.

Εκείνος χάνει καμιά φορά το μέτρο με τις εξόδους του και επειδή διαρτύρομαι λέει "και τι; θέλεις να γίνω αντικοινωνικός σαν κι εσένα"? Τι εννοώ; Εγώ δεν έχω καμία αντιρρήση να δει την μπάλα του όποτε θέλει, να πάει για καφέ με τους φίλους ΟΠΟΤΕ θελει. Δεν λέω ότι βγαίνει σε κλαμπ και αργεί να γυρίσει

όμως είναι τρομερά ευεπηρεάστος

ΟΠΩΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ...
και έχει τύχει χιλιάδες φορές να αργήσει πάρα πολύ πχ στο σπίτι ενός φίλου του και να γυρίσει πιωμένος

ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΟΝΗ ΣΟΥ? ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ? ΦΥΣΙΚΑ ΑΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΙΩΜΕΝΟΣ (ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ?) ΑΥΤΟ ΣΑΦΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΦΕΥΓΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ.

Επίσης αισθάνομαι πολύ έντονα ότι παραείναι άνετος. Δεν εννοώ ότι φλερτάρει αλλά νιώθει κάπως σαν να θέλει να δείξει 20 χρονών

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ?

Εγώ όταν βγαίνουμε με πολύ μικρότερα άτομα , θα μιλήσω , θα γελάσω ,δεν λέω, όμως νιώθω αλλού ρε παιδί μου, δεν με νοιάζει ποια να φοράω μπραζίλ μαγιώ και να κουνιέμαι λάγνα δίπλα στον μυώδη μπάρμαν. Εκείνος το απολαμβάνει νομίζω. Αυτό με πληγώνει

ΓΙΑΤΙ? ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ?

ΒΛΕΠΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΄ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΨΑΛΙΔΙΣΕΙΣ' ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ? ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΣΕ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗΝ 'ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΜΙΝΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΠΟΝΤΑ' ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΘΕΩΡΕΙΣ ΄ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΟΒΑΡΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗ'. ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ. ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΕΞΙΣΩΝΕΙΣ ΤΗΝ 'ΠΑΙΔΙΚΟΤΗΤΑ' ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΤΣΙ?

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΕΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΤΡΟΠΟ. ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΤΕ, ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΣΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.

Απ' την μία με παρακαλάει να κάνουμε ένα μωρό απ' την άλλη βλέπω αυτά και λέω "τώρα αυτός είναι έτοιμος για πατέρας; εδώ για σύζυγος και μας κάνει νούμερα"

ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΤΡΟΠΟ/ΣΕΒΑΣΜΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΟΥ? (ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΟΥ ΕΔΩ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ...)

Γενικά με υποτιμάει πάρα πολύ.

ΟΝΤΩΣ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΜΩΣ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΠΟΓΕΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ.

Γιατί δεν χωρίζω; Αυτά συμβαίνουν όταν τσακωνόμαστε. Όλο τον άλλο καιρό είμαστε μια χαρά. Σαν άνθρωπος έχει πολλά καλά στοιχεία. Λυπάμαι να διαλύσω αμαχητί τον γάμο μου όμως δεν θέλω να τρώω και χρόνο χαλώντας και τον εαυτό μου κι εκείνον. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το πράγμα έχει αρχίσει και γίνεται όλο και πιο έντονο, έχω προσπαθήσει με ότι τρόπο φαντάζεστε να το διαχειριστώ και να το ξεπεράσουμε αλλά δεν πιάνει τίποτα και πλέον θα το πω απλά με έχει ξενερώσει. Όλα όσα μου σέρνει έχουν γράψει μέσα μου.

Όντως έχετε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης επικοινωνίας και κατανόησης ο ενός του άλλου και η σχέση σας νοσεί. Θα είναι λάθος να το αφήσεις να διαιωνιστεί και άλλο. Το να επικοινωνεις όμως με τρίτους για όσα σε προβληματίζουν στη σχέση σου αντι με το συζυγό σου εμπεριέχει τα εξής προβλήματα: ενισχύει το δικό σου αίσθημα περι δικαίου (π.χ. εμείς και ο κάθε τρίτος τη δική σου πλευρά ακουμε, σε σένα θα δώσουμε το περισσότερο δίκιο), ενω υποβαθμίζει το ρόλο σου στη δημιουργία των προβλημάτων σας πράγμα που σε κάνει να αντιστέκεσαι ακόμα περισσότερο στο να ακούσεις και να συμβιβαστείς όταν επικοινωνείς με το σύζυγό σου. Δευτερον, αποδυναμώνει το κίνητρο σου να να συζητήσεις με το σύζυγο σου αφού ανακουφίζεσαι εξωτερικεύοντας τα προβλήματά σου χωρίς όμως η ανακούφιση αυτή να έχει το σωστό αποτέλεσμα αφού δεν προέρχεται από τη σωστή πηγή (το σύζυγό σου).

'Οι μύχιες σκέψεις μας, η αντίληψή που έχουμε για τον εαυτό μας και οι τρόποι με τους οποίους τον οργανώνουμε και τον κατανοούμε αποτελούν σε μεγάλο βαθμό παραλλαγές και επακόλουθα του τρόπου με τον οποίο μας συμπεριφέρθηκε η οικογένεια μας και της αντίδρασής της στα πρώτα χρόνια της ζωής μας' μέχρι και την πρώιμη εφηβεία. Αυτό καλώς ή κακώς κάνει το συναίσθημα δικαίου/αδίκου του καθενός εξίσου 'υποκειμενικό συναίσθημα' με την αγάπη... Τόσο εσύ όσο και ο σύζυγός σου ακολουθείτε πρότυπα συμπεριφοράς που προέρχονται από τον τρόπο που μεγαλώσατε. Εσύ π.χ. ίσως να μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον αυστηρό/που σε κατέκριναν συχνά. Και ο σύζυγός σου όμως ίσως να μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον μείωναν/ του ασκούσαν διαρκή έλεγχο. Αν διαβάζεις, βρες και διάβασε το βιβλίο 'Πώς να βελτιώσεις τη σχέση σου' των Φ.Β.Μαντσιγκ και Μ. Κατζ (εκδόσεις ψυχογιός) απ' όπου και προέρχονται κάποια από αυτά που σου έγραψα περί τρίτων και προτύπων συμπεριφοράς. Σε κάθε περίπτωση, κάνε ένα βήμα πίσω και αναλογίσου ότι τόσο εσύ όσο και αυτός συμπεριφερόσαστε κάθε φορά έτσι διότι νιώθετε ότι απειλείστε από κάτι... Τι? Καλή τύχη!

Η ιστορία της ζωής μου σε επανάληψη. Και πολλών άλλων φαντάζομαι. Το πρόβλημα είναι ακριβώς στον τρόπο που μεγαλώνουν κάποιοι άνθρωποι, στην έλλειψη αυτοεκτίμησης, στο ότι χρειάζονται πάντα την επιβεβαίωση των άλλων για να νοιώθουν καλά, ότι θέλουν να είναι αρεστοί σε όλους γιαυτό και η έντονη κοινωνικότητα, το φλερτ με άλλους ανθρώπους κλπ. στην προσπάθεια τους να είναι ευχάριστοι. Πρόκειται για ανθρώπους με έντονα ναρκισιστική συμπεριφορά, τρομερά ανασφαλείς και που τρέμουν στην ιδέα ότι κάποιος μπορεί να τους απορρίψει. Και πριν προλάβετε να απορήσετε τα γνωρίζω όλα αυτά καθώς ζω με έναν τέτοιο άνθρωπο και προσπαθώ ακόμα να μάθω να τον χειρίζομαι κατόπιν συμβουλών που έχω πάρει από ψυχολόγο. Δυστυχώς πρόκειται για μια άνιση μάχη καθώς το μείζον ζήτημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο άλλος να θέλει να παραδεχθεί ότι έχει κάποια προβλήματα συμπεριφοράς (μεγαλύτερα από το συνηθισμένο) και να επιθυμεί να τα διορθώσει. Συνήθως όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι έχουν κάποιο θέμα γιατί αυτό θα τσαλάκωνε την τέλεια εικόνα που θέλουν να προωθούν προς τα έξω προκειμένου να είναι αρεστοί σε όλους. Φαύλος κύκλος δηλαδή. Κοπελιά, καλό κουράγιο μόνο αυτό έχω να σου ευχηθώ. Σκέψου καλά αν θέλεις να μπεις σε αυτήν την διαδικασία. Όπως είπα και πριν είναι άνιση μάχη. Εγώ το παλεύω ακόμα αλλά δεν ξέρω για πόσο. Επιπλέον προσπάθησε μέσα από όλη αυτήν την διαδικασία να βγεις όσο πιο αλώβητη γίνεται όσον αφορά την δική σου προσωπικότητα. Μην αφήσεις να σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Όσο για το παράδειγμα με τα τακούνια και το μίνι δεν μπορώ να καταλάβω, με καρμπόν βγαίνουν αυτοί οι άνθρωποι? Και σε εμένα τα ίδια ακριβώς λέει και να σκεφτείς ότι είμαι 1,81. Αυτό το τελευταίο (αν και αλήθεια) το γράφω έτσι για να ελαφρύνω λίγο την ατμόσφαιρα.

Παράθεση:
Originally posted by funny_bunny
.

Σε ολο αυτο που εγραψες και γνωριζω απο πρωτο χερι κουνελακι εχω μια ενσταση.....στον ψυχολογο δε θα επρεπε να πηγαινεις ωστε μα μαθεις να διαχειριζεσαι εκεινον....αλλα για να διαπιστωσεις για ποιο λογο εισαι ακομα μαζι του....ειναι καθαρα ενδοσκοπικου χαρακτηρα η ψυχαναλυση οπου εντοπιζεις τις προσωπικες πηγες οι οποιες ελκουν και συντηρουν τετοιου ειδους συμπεριφορες....και κατι αλλο,ποσα χρονια εισαι με τον ανθρωπο αυτον?εισαι οντως 36?...... για ποσο φανταζεσαι οτι θα καταφερεις να το παλευεις?

πρεπει να δεις αν οντως τα θελω σας και η αντιληψη περι ζωης ταιριαζουν. ετσι οπως τα λες δε πολυταιριαζουν. και πιεζεστε και οι δυο. με ολα τα επακολουθα.

Εγώ απορώ που μετά από 3 χρόνια σχέσης, δεν είχες καταλάβει τις διαφορές σας και προχώρησες σε γάμο μαζί του... και λέω "προχώρησες" και όχι "προχωρήσατε" επειδή οι γυναίκες έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για αυτήν την εξέλιξη...

Επιπλέον, τα δύο χρόνια πριν το γάμο που συζούσατε, θα έπρεπε να ήταν επαρκώς διαφωτιστικά, αλλά μάλλον εσύ δεν ήθελες να δεις τα σημάδια που αυτός σου έδινε και ήθελες διακαώς να προχωρήσεις με οποιοδήποτε τίμημα...

Στο δια ταύτα τώρα... το αν είναι κρίση ή κάτι σοβαρότερο, βαθιά μέσα σου το ξέρεις...

Το πρώτο πράγμα που κάνεις, είναι να συζητήσεις μαζί του όλα όσα σε ενοχλούν... είτε σε ακούσει, είτε όχι... εσύ θα έχεις κάνει αυτό που πρέπει...

Αν δεν αλλάξει κάτι, τότε αναρωτήσου αν μπορείς να ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου με αυτόν τον άνθρωπο κάτω από αυτές τις συνθήκες...

Αν μπορείς, παραμένεις και υπομένεις... αν δεν μπορείς του το ξεκαθαρίζεις και αναλαμβάνεις το κόστος της επιλογής σου...

Παράθεση:
Originally posted by nefeli_34

Παράθεση:
Originally posted by funny_bunny
.

Σε ολο αυτο που εγραψες και γνωριζω απο πρωτο χερι κουνελακι εχω μια ενσταση.....στον ψυχολογο δε θα επρεπε να πηγαινεις ωστε μα μαθεις να διαχειριζεσαι εκεινον....αλλα για να διαπιστωσεις για ποιο λογο εισαι ακομα μαζι του....ειναι καθαρα ενδοσκοπικου χαρακτηρα η ψυχαναλυση οπου εντοπιζεις τις προσωπικες πηγες οι οποιες ελκουν και συντηρουν τετοιου ειδους συμπεριφορες....και κατι αλλο,ποσα χρονια εισαι με τον ανθρωπο αυτον?εισαι οντως 36?...... για ποσο φανταζεσαι οτι θα καταφερεις να το παλευεις?

Έχεις απόλυτο δίκιο nefeli_34 καθώς δεν το έθεσα εγώ σωστά. Πολλές φορές στην προσπάθεια μας να μην γράφουμε μακροσκελή σχόλια παραλείπουμε σημαντικά πράγματα. Μάλιστα τώρα που το διαβάζω ξανά μου ακούγεται και λίγο υπερφίαλο (πως να μάθω να το χειρίζομαι!). Τέλος πάντων διευκρινίζω λοιπόν, εννοείται στον ψυχολόγο δεν πήγα για αυτό. Αρχικά πήγα γιατί με είχε πείσει πως εγώ έχω το πρόβλημα. Πήγα λοιπόν με όλη την καλή διάθεση για να το διορθώσω και να σώσω τον γάμο μου. Εννοείται ότι είχα και εγώ προβλήματα και ποιος δεν έχει άλλωστε. Και δεν ντρέπομαι να παραδεχθώ κάπως περισσότερα από τον μέσο όρο. Στην πορεία όμως κατόπιν αρκετών συνεδριών και αφού η ψυχολόγος κάλεσε και τον σύντροφο μου για να ακούσει την άποψη του και να του δώσεις κάποιες κατευθύνσεις στα πλαίσια της προσπάθειας που εγώ έκανα, αποκαλύφθηκε ότι το δικό του πρόβλημα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το δικό μου. Κάτι που εννοείται ότι εκείνος δεν παραδέχθηκε ποτέ.
Τέλος πάντων συνέχισα να πηγαίνω και από κάποια στιγμή και μετά ξεκινήσαμε να δουλεύουμε σε αυτό ακριβώς που αναφέρεις: γιατί παραμένω μαζί του. Εκεί ομολογώ ότι δεν τα κατάφερα με μεγάλη επιτυχία γιαυτό και ακόμα το παλεύω. Ναι είμαι όντως 36, είμαστε μαζί 6 χρόνια και στην ερώτηση σου για πόσο ακόμα θα το παλεύω η απάντηση είναι ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ. Έχω φθάσεις στα όρια μου εκατοντάδες χιλιάδες φορές και όμως είμαι ακόμα εκεί. Πράγμα που υποδηλώνει και από πλευράς μου σαφώς προβληματική συμπεριφορά.
Όμως επειδή εδώ μιλάμε για την Iris από την οποία και ζητώ συγνώμη που καταχράζομαι το δικό της post για να αναφέρω τα δικά μου προβλήματα, καλύτερα να επικεντρωθούμε σε εκείνη. Φίλη μου διάβασε αν θέλεις άρθρα στο internet για την passive - aggressive behaviour. Ενδεχομένως θα σε βοηθήσουν αρκετά. Τουλάχιστον εμένα με βοήθησαν να εξηγήσω πάρα πολλές από τις συμπεριφορές του συντρόφου μου. Καλή τύχη και πάλι.

Παράθεση:
Originally posted by funny_bunny
.

Ειστε παντρεμενοι?

Οκ εχεις δικιο οτι καταχραζομαστε το θεμα της θεματοθετριας,ομως πραγματικα θα με ενδιεφερε αν ηθελες να μιλησεις περισσοτερο για αυτο.....ισως καποια στιγμη σε καποιο δικο σου θεμα.....διακρινω πολλα ομοια χαρακτηριστικα με την δικη μου τεως σχεση-γαμο γι αυτο και μου τραβηξε την προσοχη το ποστ σου....

Καλημέρα, διαβάζοντας αυτά που αναφέρεις με αρκετή προσοχή, θα πω και εγώ την δική μου άποψη..
1) αναφέρεις ότι ζητά να ντύνεσαι πιο σέξι (αυτό έχει μέτρο που ο κάθε ένας έχει ορίσει με διαφορετικό βαθμό...) αν φοράς ένα τζιν και από τα λεγόμενα σου, ότι είσαι 1,77 (ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ...!!) με καλλίγραμμο σώμα (υπάρχουν πραγματικά τέτοιες γυναίκες ??) ακόμα και "τσουβάλι" να βάλεις πάλι "θεά" θα είσαι ...
Αλλά εγώ δεν μπορώ να καταλάβω... (λες ότι στο σπίτι μέσα κοιτάς να είσαι σέξι) σου ζητά να είσαι σέξι έξω στις παρέες ..!!! Άρα :...του αρέσει να κάνει επίδειξη την γυναίκα που είναι κοντά του !!! (όταν υπάρχει Αγάπη δεν κάνεις επίδειξη τον/ην Σύντροφο/η σου σαν να είναι το νέο σου απόκτημα ... αντικείμενο... )
2) Διάβασα ότι ο κάθε ένας έχει διαφορετικές παρέες ..!!???
Καλά τι θέλεις να πεις ότι είσαστε Παντρεμένοι ??? Ο Γάμος αυτό που κάνει την Διαφορά με την απλή Σχέση, είναι ότι οι δύο είναι ΕΝΑ.. !! άρα ακολουθούν Κοινή γραμμή στην ζωή τους με αποδοχή στα "κουσούρια" στον άνθρωπο μας, και με προσπάθεια να βελτιώσουμε τα λάθη μας ... (Δίχως να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κοιτάμε το τομάρι μας ..) Γάμος είναι να κοιτάμε να χαρίζουμε Αγάπη, έρωτα, χαρά, ασφάλεια, παρηγοριά και υγεία, στο ταίρι μας.
Μα πάνω από όλα ΣΕΒΑΣΜΟΣ ανάμεσά τους ...!!

3) Αγάπη ΔΕΝ είναι :
Να προκαλείς πόνο στο ταίρι σου (όταν αυτό δεν είναι σε ερωτικά επιτρεπτά όρια που τα καθορίζουν ανάμεσα τους οι σύντροφοι..!!).
Να έχει πάντα ο ένας τον ρόλο του Αφέντη και η άλλη της Σκλάβας .. (αν και δεν μπορώ να πω ότι αυτό δεν μου είναι αρεστό ..).
------------------------------------

Καλημέρα σε όλους! Μόλις διάβασα τα μηνύματά σας και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας για τις τόσο ενδιαφέρουσες απαντήσεις και την βοήθεια! Είχα μείνει χωρίς ιντερνέτ λόγω κάποιου προβλήματος με την τηλεφωνική μου σύνδεση.
Στην μεγάλη πλειοψηφία των απαντήσεων πραγματικά βρήκα πολλές από τις σκέψεις μου!
Θα ήθελα να πω τα εξής προκειμένου να διευκρινίσω ορισμένα ζητήματα που θίγετε στις απαντήσεις σας.
Φυσικά και έχω μιλήσει μαζί του σε ήρεμη, βάση και τότε πάντα μου λέει συγγνώμη , μιλάει τόσο λογικά (!) και με διαβεβαιώνει ότι δεν τον ενοχλούν στ' αλήθεια όσα μου καταλογίζει και ότι θα προσπαθήσει να μην επαναληφθούν. Μετά περνάει λίγος καιρός, το ξανακάνει και μου λέει το κλασσικό φυσικά "Εσύ φταις! Εσύ τα προκαλείς!" όταν ο Κώστας έχει νεύρα ΟΛΑ ΕΓΩ ΤΑ ΠΡΟΚΑΛΩ!!!
Πολλά απ' αυτά που μου είπατε κάποιοι έχετε δίκιο, όμως ειλικρινά, και αυτό που θα πω το παραδέχεται και ο ίδιος, εγώ δεν έχω αλλάξει παρά λίγα πράγματα απ΄οταν τον γνώρισα. Ήμουν πολύ σαφής και ειλικρινής μαζί του από την πρώτη ώρα. Το μόνο που περιόρισα ναι είναι οι έξοδοι! Παιδιά τον γνώρισα σε μια περίοδο "που μέρα χωρίς ποτό ήταν χαμένη μέρα" για μένα. Ε, ναι δεν το κάνω πια αυτό. Δεν προλαβαίνω απλά! Έχω ένα σωρό υποχρεώσεις!Και για να πω και την αλήθεια; Καλά τα μπαράκια αλλά πλέον μ' αρέσουν κι άλλα πράγματα πιο πολύ, γιατί αυτό να είναι κακό; εγώ το βλέπω σαν εξέλιξη χωρίς να κρίνω την άλλη επιλογή. Αλλά ούτε μισό κιλό δεν έβαλα ούτε φυσικά έκοψα τα μαλλιά μου κουρούπα! Του έχω πει το εξής,ότι ποτέ δεν παραπονέθηκα για τίποτ' άλλο εκτός από τον τρόπο που μου φέρεται όταν νευριάζει, δεν παραπονέθηκα για το στυλ του, για την δουλειά του, για τις σπουδές του για τίποτα, μα πραγματικά δεν έχω θέμα ρε παιδί μου! Του έχω πει "μήπως εσύ με είχες πλάσει αλλιώς στο μυαλό σου και τώρα απογοητεύτηκες;" Αλήθεια its ok! Η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα για να βρεις αυτό που θες πραγματικά. Μπορεί να σας ακούγεται χοντρό αλλά του το έχω πει 1000 φορές πως αν είναι να περνάω έτσι με έναν άνθρωπο που θέλει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαι καλύτερα να χωρίσουμε πριν σκοτωθούμε μεταξύ μας, να λέμε κι ένα γεια ρε αδερφάκι μου στον δρόμο! Φυσικά μου λέει πώς όλ' αυτά δεν ισχύουν! Πώς με θέλει γι΄αυτό που είμαι. Είμαι σε σύγχυση βασικά αυτή την περίοδο και δεν ξέρω αν πρέπει να χωρίσω πραγματικά, αλλά έχω αρχίσει και νιώθω κάπως απαισιόδοξη.
Νιώθω άσχημα να μιλάω έτσι για τον άντρα μου, σας τ ορκίζομαι, ούτε στην αδερφική μου φίλη δεν λέω πράγματα πια (και γιατί αποδυναμώνεται όντως το κίνητρό μου 3laloun) και γιατί νιώθω να τον προδίδω , αλλά έχω κάνει ότι μπορούσα και ειλικρινά χρειάστηκα αντικειμενική συμβουλή.
Του πρότεινα να πάμε σε έναν σύμβουλο γάμου αλλά αρνήθηκε. Είπε ότι ακόμα δεν τον χρειαζόμαστε και ότι αν τον χρειαστούμε θα πάμε.
Σήμερα πάλι είναι μία πολύ κακή μέρα για εμάς. Μεσολάβησαν κάποιες μέρες ηρεμίας και πάλι καυγάς και μάλιστα με "θύματα"... (απ' τα νεύρα του έσπασε ένα έπιπλο). Αυτό δεν είναι βία;; Εγώ ένιωσα φόβο πάντως όταν το έκανε παρότι δεν το έδειξα.
(το βιβλίο που μου πρότεινες 3laloun το έχω ήδη παραγγείλει και σ ευχαριστώ πολύ)
Αγαπητή funny bunny δεν ξέρω τι να πω! Λυπάμαι που ταλαιπωρούμαστε ειλικρινά! Εύχομαι να βρούμε την άκρη μας. Συνέχεια αναρωτιέμαι... αν απλά τα παίρνω βαριά και όλοι οι γάμοι είναι έτσι ή αν έχω κάνει λάθος επιλογή.
Παρατηρώ και τους γονείς μου. Είναι μαζί από την εφηβία τους και ήταν πάντα το πρότυπο των ζευγαριών (αγαπιόντουσαν όπως πρέπει και όσο πρέπει, τσακώνονταν όσο πρέπει και όπως πρέπει, επικοινωνούσαν λειτουργικά κτλ κτλ) όμως τώρα πια που έφυγαν τα παιδιά τους (εγώ και η αδερφή μου) βλέπω και μαθαίνω πράγματα που μου φαίνονται απίστευτα γι΄ αυτούς! Με έχει επηρεάσει και αυτό πολύ... Λέω μήπως τελικά η υπόθεση γάμος είναι μία μεγάλη φούσκα;

Μου αρέσει αυτό. Τα λέμε και μέσα από το δικό σου θέμα και μέσα από το δικό μου. Λίγο σαν κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε το βουνό μου φαίνεται.
Διακρίνω όμως από τα λεγόμενα σου ότι εσύ δείχνεις να έχεις την δύναμη μέσα σου να φύγεις.
"Του έχω πει "μήπως εσύ με είχες πλάσει αλλιώς στο μυαλό σου και τώρα απογοητεύτηκες;" Αλήθεια its ok! Η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα για να βρεις αυτό που θες πραγματικά. Μπορεί να σας ακούγεται χοντρό αλλά του το έχω πει 1000 φορές πως αν είναι να περνάω έτσι με έναν άνθρωπο που θέλει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαι καλύτερα να χωρίσουμε πριν σκοτωθούμε μεταξύ μας, να λέμε κι ένα γεια ρε αδερφάκι μου στον δρόμο!"

Αυτό ας πούμε εγώ δεν είχα τολμήσει να του το πω ποτέ μέχρι τώρα (γιατί τώρα πια το είπα). Για την ακρίβεια έτρεμα στην ιδέα πως θα φύγει εκείνος. Εσύ όμως αν το εννοείς, δείχνεις πολύ πιο προετοιμασμένη. Άρα (κοίτα ποιος μιλάει αλλά λέμε τώρα!) γιατί να τα ανέχεσαι όλα αυτά? Τώρα θα μου πεις μπορεί να τον αγαπάς ακόμα. Κατανοητό, δεκτό και αποδεκτό. Αλλά ρε iris τον ευατό μας τον αγαπάμε καθόλου?
Όσον αφορά το αν όλοι οι γάμοι είναι κάπως έτσι. Καλή ερώτηση. Το συζητούσα προχθές με συγγενικό - φιλικό πρόσωπο. Που κατέληξα? Περίπου έτσι είναι αλλά χωρίς τις χοντράδες που αντιμετωπίζουμε εμείς. Και επιπλέον πολλοί γάμοι τώρα με την κρίση αποκαλύφθηκαν. Ενώ δηλαδή πολλά ζευγάρια δεν ήταν έτσι ή τέλος πάντων το έκρυβαν περίτεχνα, τώρα με την πίεση, την ανασφάλεια, το άγχος βγήκαν στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα. Είναι όμως και δίκοπο μαχαίρι όλη αυτή η θεώρηση του πράγματος. Αν οι γάμοι είναι όλοι έτσι, γάμα τα, θα κάτσουμε μια ζωή να τρώμε τα σκατά και δεν θα πάρουμε ποτέ απόφαση να φύγουμε με την λογική ότι και αυτό που μπορεί να μας περιμένει παρακάτω μια από τα ίδια θα είναι. Σαφώς δεν υπάρχει ο πρίγκηπας με το άσπρο άλογο που θα έρθει και θα μας συνεπάρει αλλά από την άλλη δεν μπορεί και όλοι να είναι το ίδιο γκασμάδες. Δεν θέλω να το πιστέψω αυτό. Επίσης γνωρίζω πολλές περιπτώσεις που υπάρχουν προβλήματα αλλά ο τρόπος με τον οποίο το ζευγάρι στέκεται απέναντι σε αυτά και τα αντιμετωπίζει είναι διαφορετικός. Εγώ π.χ. έχω φίλη που της έχω πει ευθέως ότι με τον δικό της δεν θα μπορούσα να καθίσω ούτε για πλάκα με αυτά που κάνει. Εκείνη όμως το αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο το ζήτημα που πραγματικά το έχει αφήσει στην άκρη και έχει μάθει να μην την ενοχλεί. Αν κάποιος μπορεί να το καταφέρει αυτό και πραγματικά να μην τον ενοχλεί τότε κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο.

iris1981!

Προσωπικα πιστευω οτι κανεις το ιδιο λαθος που εκανα εγω στην γυναικα μου & αυτη σε εμενα!

Κανε αυτο που σου λεει ο αντρα σου αλλα με μετρο βαζωντας καποια ορια π.χ.!
"ΟΚ αγαπη μου θα βαλω το μινι που σου αρεσει επανω μου αλλα δεν θα ειναι σουπερ μινι γιατι με κανει να νιωθω αβολα!Δεν θα βαλω το 12ποντο μα θα βαλω 10ποντο(δεν ξερω αν υπαρχει) γιατι....κατι!" & παει λεγοντας!
Βρειτε ενδιαμεσες λυσεις που ευχαριστουν & τους δυο σας!