Αποχή απο σεξ μετά απο γέννα

Αποχή απο σεξ μετά απο γέννα

Είμαι παντρεμένος 6 χρόνια & πριν από 3 κάναμε το πρώτο μας παιδί!
Πριν έρθει το παιδί είχαμε κανονικότατες & συχνές σεξουαλικές επαφές!
Μέχρι που ήρθε το παιδί!Τρελή χαρά λέμε & αστείρευτη πηγή ευτυχίας!
Σαν ήρθε λοιπόν το παιδί στην ζωή μας, η συχνότητα του σεξ μειώθηκε σε ενοχλητικό βαθμό!Δεν υπήρχε πλέον χρόνος για αυτό ποτε ενώ υπήρχε για οτιδήποτε άλλο ακόμα & για πράγματα που δεν αφορούσαν το παιδί & γενικότερα έβρισκε κουτοπόνηρες δικαιολογίες για αποφυγή επαφής!
Σε ότι & αν έκανα υπήρχε μεγάλος εκνευρισμός από μέρους της & συχνά καταλήγαμε σε καυγάδες & δυστυχώς μερικοί από αυτοί μπροστά στο παιδί!
Καταλήξαμε να έχουμε επαφή 2 φορές το μήνα στην καλύτερη περίπτωση & δεν θύμιζε καθόλου την ποιότητα που είχαμε πριν το παιδί!
Επισκεφτήκαμε σύμβουλο γάμου μα δεν άρεσε στην γυναίκα μου οι συμβουλές που μας έδινε γιατί ήταν τις περισσότερες φορές υπέρ μου!
Πήγαμε λοιπόν σε ψυχολόγο ο οποίος μου φάνηκε ότι ήταν ένας φαφλατάς που μιλούσε για την ίδια συμβουλή επί 7 λεπτά!
Έχουμε 2 μήνες χωρίς επαφή-τρυφεροτητα!
Μου την έχει "δώσει" αφάνταστα & είμαι στο τσακ για εξωσυζυγική σχέση!

Αν έχει κάποιος παρόμοια έγγαμη ζωή με την δικιά μου & βρήκε κάποια λύση....!

Δηλαδη η γυναικα σου τι σου λεει? Οτι δε θελει επαφες αλλα κι οτι εσυ πρεπει να εισαι ευχαριστημενος? Βλεπει καποιο προβλημα σε ολο αυτο ή επειδη προφανως τη βολευει να διατηρει το γαμο χωρις σεξ κανει την παπια και σου λεει οτι ολα ειναι καλα?

Μηπως εχει καποια παραπονα απο σενα που της βγαινουν με αυτο τον τροπο? Οπως και να εχει πρεπει να ψαξετε την αιτια...

Φίλε μου, δεν είμαστε στο σπίτι σου, ούτε στο κρεβάτι σου για να μπορούμε να σου δώσουμε 100% δίκιο ή 100% άδικο.

Ούτε έχουμε πάρει την άποψη της γυναίκας σου για όλα αυτά.

Κι επειδή μόνος σου ανέφερες την εξωσυζυγική σχέση, μήπως ψάχνεις πειστική δικαιολογία για να πραγματώσεις τη σκέψη σου;

Εγώ θσ σε συμβούλευα να κοιτάξεις να αναζωπυρώσεις το ερωτικό ενδιαφέρον σου προς τη γυναίκα σου.
Να της δείξεις ότι ακόμη σου είναι ποθητή, ακριβώς όπως σου ήταν πριν τον ερχομό του παιδιού.

Δεν είναι δύσκολο, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι.

Πάνω από όλα όμως, πρέπει να αποκατασταθεί η μεταξύ σας επικοινωνία με ήρεμο τρόπο.

δεν εισαι μονος που του συμβαινει αυτο. ειναι συνηθης η κριση στα ζευγαρια στον ερωτικο/σεξουαλικο τομεα μετα την τεκνοποιηση.

λοιπον, η γυναικα σου δεν καλυπτει τις αναγκες σου..
εσυ καλυπτεις τις δικες της??
τι θελω να πω... αν η γυναικα σου αισθανεται πηγμενη και αγχωμενη με τα καθηκοντα που αφορουν το παιδι, το σπιτι και δεν ξερω τι αλλο περιλαμβανει η κοινη σας ζωη, αν παραλληλα αισθανεται οτι εσυ δεν προσφερεις σε αυτα, δεν αναλαμβανεις ευθυνες, ισως αισθανεται και εκεινη ξενερωμενη μαζι σου...
και το να την κυνηγας απο πισω για να την πας στο κρεββατι, δεν αναιρει την ξενερα της γιατι υπαρχουν αλλες προτεραιοτητες στη ζωη της τωρα και δεν αρκει η ορεξη σου για να σε δει ερωτικα.
ισως με ολα αυτα δεν αισθανεται η ιδια πια ερωτικη.
πριν καταφυγεις στο ευκολο, που ειναι να βρεις γκομενα, σκεψου πρωτα ποση αναγκη εχεις εσυ αυτη τη γυναικα στη ζωη σου, τι νιωθεις για αυτην και αν αξιζει να κανεις καποιες αλλαγες στον τροπο που εσυ χειριζεσαι τα πραγματα προκειμενου να την ξαναεχεις. γιατι τωρα δεν την εχεις...
δες τις δικες της αναγκες, παρε πρωτοβουλιες στο σπιτι πχ να κανονισεις εσυ το προγραμμα του παιδιου το σαββατο, πχ να το πας μια βολτα, να το ταισεις, χωρις να σου το ζητησει εκεινη. ανοιξε τα ντουλαπια, δες τι λειπει και πηγαινε εσυ σουπερμαρκετ χωρις να σου το ζητησει εκεινη. κανε αυτα τα απλα και πιστευω θα δεις αλλαγη στη λιμπιντο της γυναικας σου.

Ξερω πως νιωθεις οτι σε απορριπτει, γνωριζω καλά πως περνας μερες ολακερες σκεφτομενος μονο αυτο.
Το μυαλό σου εχει κολλήσει στη σκέψη και η ψυχη σου πονα απο την υποτιθεμμενη απόριψη.
Πρέπει κάποιος να φταιει για ολο αυτο που νιωθεις.
Κάποιος άλλος... ο πιο κοντινος σου άνθρωπος.
Αυτος που νιωθεις πως δεν σε καταλαβαινει... εσένα.. τις αναγκες σου, αυτος που του χρεωνεις πως προδωσε το ονειρο σας.

Μόνο που... όλες αυτες τις απίστευτες ωρες που περνας με τη σκεψη σου,
η ζωη διπλα σου συνεχιζεται, και οι αναγκες που παρουσιαζονται απαιτούν "άμμεση κάλυψη".
Κι εσυ.... δεν εισαι εκει.
Δες το σα να μη σε αφορα άμμεσα, ίσως καταλάβεις.
Εσυ προδιδεις και μονο που αφηνεις αυτες τις σκεψεις να κυριαρχουν.
Δε σε μαλώνω, δε σου ριχνω άδικο, ουτε για μια στιγμη... όμως...
εσυ εισαι αντρας, και εκεινη γυναικα.
Σκεφτεστε αλλιώς, οι πραξεις σας ειναι διαφορετικές, άλλα ενστικτα εχεις εσυ ενεργοποιημενα αυτα τα πρωτα χρονια μετα τη γέννα, άλλα εκεινη.
Αυτο δε σημαινει πως μεγαλωσε η διαφορα μεταξυ σας.
Το εχω αναφερει ξανα στο παρελθον.
Εσυ και η γυναικα σου ειστε στον πυρηνα του κυκλου της ζωης σας.
Τα παιδια κινουνται στην περιφερεια. Εκει ειναι οι θεσεις σας.
Μα μεχρι να τις βρειτε και να ισορροπήσετε, μεχρι να φανουν ξεκαθαρα οι ρολοι, οι κινησεις ειναι ατακτες, τα συναισθηματα παραλογα πολλες φορές.
Καθε φορα που την πιεζεις της ανασυρρεις πανικό και αισθηματα ενοχης.
Και αν προσπαθει να ειναι τέλεια σε ρόλους που δεν έμαθε ακομα, ολη αυτη η προσπαθεια την τρελλαινει.
Μην ωθεις στα άκρα τον ανθρωπό σου.
Δεν θα παθεις τιποτα αν αποφασισεις να βάλεις για λιγο στην άκρη τις δικές σου αναγκες και ασχοληθεις με τις δικές της.
Πολλά μπορει να συμβαινουν.
Πάρα πολλά.
Θελεις να αρχισω να στα απαριθμώ;

Για εμας τις γυναικες φαινονται ισως αυτονόητα όπως αυτονόητος ειναι και ο χρονος που χρειαζεται.
Όμως, μετα απο τοσο καιρο εδω, καταλαβα πως μάλλον για εσας τους αντρες θα έπρεπε να απαριθμηθουν καποια στιγμη, γιατι αν συνεβαιναν όλα αυτα σε εσας... δεν ειμαι σιγουρη το κατα ποσο θα τα αντεχατε.

Αν λοιπον δεν εισαι ο τυπος του αντρα που μολις εκανε παιδι αποφασισε πως θελει να το δωσει πίσω και να συνεχισει τη ζωη του,
Αν δεν εισαι ο τυπος του αντρα που αναζητα την επιβεβαίωση στα ανοικτα ποδια της καθε επόμενης τυχαρπαστης,
Αν εχεις συνειδητοποιησει ποιός εισαι και τι ζητάς, αν η οικογενεια σου ειναι το ζητούμενο, τότε έχεις πολύ δρομο μπροστα σου και πολλές σειρηνες να αντιμετωπίσεις.
Με τον ερχομο ενος παιδιου, όλοι ερχομαστε αντιμέτωποι με τα οριά μας.
Όρια που δεν γνωρίζαμε πως έχουμε, αντοχές που δεν διανοούμασταν πως θα βλεπαμε στους εαυτούς μας.
Τα καταφέρνουμε ομως, οι περισσοτεροι.
Οι άλλοι, τα τιναζουν ολα στον αερα και μετα απλα μετανοιωνουν για τη ζωη που δεν εζησαν, προσπαθώντας να ζησουν.
Δείξε αγαπη, και θα λάβεις αγαπη.
Δωσε πρωτα.
Ξεκινα απο τα απλα. Μια εκδρομή, μια βολτα στο παρκο, χωρις παιδιά, χωρις απαιτηση,
Τωρα ειναι η καλύτερη εποχη να αρχισεις να βλέπεις το προσωπό της στον δικο σου καθρέφτη.
Ξέρω πως σου ειναι ευκολο να πιστευεις πως κάποιος εχει το σωστο και καποιος το άδικο, μα η παγιδα εδω ειναι η αλήθεια, και αυτη η αληθεια λέει πως κανεις δεν εχει άδικο, οπότε, σταματα να σε απασχολεί το τι θα πρεπει να κανει ο άλλος και δες τι πρεπει να κανεις εσυ.
Πολλοι θα διαφωνησουν τωρα μαζί μου, οκ, αλλα εγω θα το πω.
Σε όσους ψυχολογους και ψυχαναλυτες και να την πας, αν εσυ δεν της δειξεις αγάπη, εκεινη θα εισπραξει μόνο απόρριψη και ενοχη.
Και αυτη η ενοχή θα εκδηλωθει πολύ ασχημα, και τόσο ανεξέλεκτα που ουτε εσυ θα μπορεσεις να την ελέγξεις, ούτε εκεινη.
Τα 3 χρόνια θα γινουν 10 και οι δυο σας δυστυχισμένοι.
Μπορεις όμως να ευτυχίσεις. Μπορείς να ανατρεψεις τη μιζέρια.
Δεν αξιζουν αυτα τα συναισθηματα σε ζευγαρια που δημιουργησαν ζωη μεσα απο την αγαπη τους.
Αν ειναι ετσι, αν το super αναμεσα σας δεν ηταν μόνο το σεξ, ξερεις τι πρεπει να κάνεις. Καλύτερα απο όλους.
Καλή δυναμη, και αντε μια εκδρομη τα δυο σας, να μιλησετε, να ξαναβρεθειτε, θελετε χρόνο και ηρεμια. Μακρια απο ολους.

Ειναι σα ναχεις ενα μαντηλι...δυο μετρα μεσ στο στομα, να σκεφτεσαι "ρε γμτ εδω κ δυο μηνες δεν μπορω ν αναπνευσω κανονικα" κι ο αλλος να σου λεει, κοιτα που εχεις εσυ το προβλημα...

Ρε φιλε δεν ξερω αν εχει δικιο, αλλα η γυναικα σου σουχει πολλα μαζεμενα...κ το να σου στερει οτι ...θυμοτανε οτι επιθυμουσες, ειναι η πιο ευστοχη επιθετικοτητα...πληγωνει ολα τα ζωντανα πλασματα, μηδενος εξαιρουμενου...

Παντως ενα εχω να πω...αφου τραβιεται στον ειδικο, ξαναδοκιμασε με γυναικα συμβουλο-ψυχολογο, μη νομιζεις λιγοι ειναι οι πραγματικα καλοι...θελω να πω οτι αφου ερχεται μαζι σου, ισως καπου μεσα της υπαρχει η νοσταλγια της ευτυχιας που ζησατε καποτε...μια κλωστη για να πιαστεις...

Παράθεση:
Originally posted by achinos...κ το να σου στερει οτι ...θυμοτανε οτι επιθυμουσες, ειναι η πιο ευστοχη επιθετικοτητα...πληγωνει ολα τα ζωντανα πλασματα, μηδενος εξαιρουμενου......

Τί σε κανει να πιστευεις οτι το κάνει επίτηδες;
Δεν νομιζω να εχει ουτε τις αντοχες ούτε το σχεδιο για κατι τετοιο.
Όσο όμως ο θεματοθετης επικεντρωνει στο σεξ την στιγμη εκεινη παλευει αλλου, την απομακρυνει περισσοτερο, γιατι της δειχνει πως δεν εκτιμα, πως δεν του φτανουν τα οσα κάνει. Ειναι κλασσικη αντιδραση, ο θεματοθετης δεν ανακαλυψε τον τροχο. Το οτι παει μαζι του στον ψυχολόγο ειναι γιατι η ιδια δεν ξερει πώς να τον κανει να την δει, να τον κανει να εκτιμήσει, πιστευει πως καποιος καπου θα του δωσει τον τροπο να την καταλάβει, και ολα αυτα γιατι νοιαζεται για εκεινον.
Πάντως εχεις δικιο. Εχει ελπίδες και πολλες μάλιστα.
Το παιχνιδι θα χαθει μόνο οταν αποφασίσει να κλεισει το ταβλι ο θεματοθετης. Δεν χρειαζονται νευρα εδω, ουτε κοντρες, ουτε παιχνιδια ισχυος.

Δεν ειπα οτι το κανει επιτηδες...κ το να μην ξερει τι της γινεται ειναι κι αυτο μια πιθανοτητα...εννοω να μην εχει καταλαβει τι νοιωθει...

Εκεινο που λεω ειναι οτι αυτο που νοιωθει μετατρεπεται σε επιθετικοτητα, ηθελημενη, αθελητη, φασματικη, κατα λαθος, παραπλευρη, οτι κ να την χαρακτηρισεις...βλεπεις την επιδραση που εχει στον αλλον...που γινεται σαν τον μαγικο καθρεφτη της βασιλισσας, ομολογει...

Αυτο που παει μαζι του στον ψυχολογο...δεν ξερω γιατι, εγω το πηρα σα να προσπαθει κι αυτη να σωσει οτι σωζεται...σα να θελει να τον ξαναθελει...γιατι τι να εκτιμησει ρε εσπε, το οτι ειναι μανα; αυτο κ μονο δεν ειναι...παγκοσμιως εκτιμηταιο; φτανει ομως για μια σχεση; με το που γινεται μανα η γυναικα παυει να ειναι ολα τα αλλα;
ο συντροφος δεν ειναι ο βασικος κρικος σ ολο αυτο; Λεω...

Ισως το βλεπω λιγο αναποδα, γιατι αυτο με τον ψυχολογο τοχω κανει κ γω...αλλα απο την αλλη πλευρα, κ δεν μπορεσα να ξεπερασω προκαταληψεις κ στερεοτυπα κ παραδοσεις που τωρα πια, ξερουν οι περισσοτεροι γυρω μου που τις εχω γραμμενες...

Δεν ειμαι μητερα,αλλα αισθανομαι οτι καθε γυναικα που γινεται μητερα νιωθει την αναγκη να εχει τον συντροφο της διπλα σε ολο αυτο και να συμμετεχει στο μεγαλωμα του παιδιου..Δεν αρκει απλα να θαυμαζουμε και να εκτιμαμε την μανα και το μεγαλειο της φυσης...Μια μητερα δεν εχει την σουπερ ιδιοτητα να τ α καταφερνει ολα μονη της..Ειναι ανθρωπος ,οχι υπαερανθρωπος..Δεν ξερω ο θεματοθετης ,βεβαια, κατα ποσο συμμετεχει στο μεγαλωμα του παιδιου του..Αλλα , ας εχει κατα νου οτι οπως αυτος μπορει να θαυμαζει την γυναικα του που ειναι μανουλα κι ολο αυτο να του βγαζει και μια διαθεση ερωτικη ,τρυφερη κλπ...Αντιθετα , η γυναικα του μπορει να τον εχει απομυθοποιησει και να εχει απομακρυνθει απο αυτον..ακριβως για το λογο οτι δεν ειναι αρκετα δοτικος στις γονεικες του υποχρεωσεις, δενβοηθαει στο να χαλαρωνει κι αυτη που και που και να αφιερωνει χρονο στον εαυτο της ..ωστε να θυμηθει πως ειναι να εισαι και γυναικα εκτος μητερα...
Υποθετικα μιλαω ,γιατι ο θεματοθετης μπορει να συμμετεχει σε μεγαλο βαθμο στο μεγαλωμα του παιδιου του και να μην ειναι αυτο το προβλημα στην σχεση τους....

Δικιο εχεις εμιλιαν...δε φτανει που σου βγαινει η πιστη να τα...βγαλεις, φορτωνεσαι μετα κ οοολη τη λαντζα συν τις δουλειες στο σπιτι, συν τη δουλεια στο επαγγελμα...κ ξυπνας κι αναρωτιεσαι...μα που ειναι η ομορφια του να μεγαλωνεις παιδια...αλλα δεν προλαβαινεις να το ξανασκεφτεις γιατι πρεπει να τ αλλαξεις, να πλυνεις, να μαγειρεψεις να σκουπισεις...ειναι απ τις λιγες φορες στη ζωη μου που ενοιωσα τοσο...παγιδευμενη, χωρις μπρος ουτε πισω...αντε μετα ναχεις ορεξη...

Ευτυχως μεγαλωσαν...

Εσενα, αχινε ,μου μεγαλωσαν...Εγω που δεν εχω μπει καν στην διαδικασια του να αποκτησω παιδια...Και σκεφτομαι ,ολη την ωρα οτι αν δεν βρεθει ανθρωπος να μοιραστουμε τις δυσκολιες του μεγαλωματος τους,τις ανησυχιες, να με ξεκουραζει κι ανεβαζει ψυχολογικα οταν θα κοντευω να τ α παιξω, να θυσιασει κι αυτος το εγω του και τ α θελω του για τα παιδια μας.....μηπως ειναι καλυτερα να το παρω αποφαση και να μην αποκτησω παιδια.....

Στεναχωριεμαι , ειλικρινα , να βλεπω μαμαδες να τ α κανουν ολα μονες τους και να ειναι ,συνεχως, κουρασμενες...Δεν ειναι νομος οτι με το που αποκταμε παιδια ειμαιστε πτωμα στην κουραση μεχρι να πεθανουμε....Ξερω και γυναικες που οι συντροφοι-πατεραδες στεκονται διπλα τους και βοηθανε με ολη τους την ψυχη...Κι αυτες οι μαμαδες σου βγαζουν μια ευτυχια και πληροτητα που σε κανει να βλεπεις με αλλο ματι την μητροτητα

Mα δεν ειναι το θεμα τα παιδια ρε εμιλιαν, το θεμα ειναι αυτος που θαναι ΔΙΠΛΑ σου κ θα το...εννοει, γιατι αν ειναι μονο για τη...δοξα, ασχημες μερες κ νυχτες τον περιμενουν...εκει χρειαζεται η παρουσια του...οταν οντως πρεπει να ξοδεψει τον πολυτιμο χρονο του γιαυτο που κανατε, απο κοινου...

Αναρωτιεμαι ο νεος αυτος βρηκε ακρη;

δεν εχει λογική μια νεα γυναικα που εχει γεννησει εδω και 3 χρονια να μην θελει το σεξ. ισα ισα που ειναι και ενα μεσο να αδειαζει απο τα προβλήματα και να φορτιζει τις μπαταριες με φρεσκια ενεργεια. πηγαν σε συμβουλο γαμου και δεν της αρεσαν αυτα που ακουσε γιατι ηταν λεει υπερ του αντρα της.. υπερ της σχεσης τους θα ελεγα εγώ. διοτι η καλή σεξουαλικη΄ζωή είναι ενας απο τους δεικτες της υγειας της σχεσης.
Μαλλον η κοπέλα εχει αφοσιωθει πληρως στο παιδι, ξεχνοντας οτι ειναι γυναικα και συντροφος εκτος απο μανα. Συμβαινει πολλακις. Φοβαμαι οτι οταν θα ξυπνησει θα ναι αργά.

h ellhnikh eteria enimerosos goneon exei selida. sumvoulepsou ti lene oi alloi paterades gia to thema sou.

Παράθεση:
Originally posted by marili1980
δεν εισαι μονος που του συμβαινει αυτο. ειναι συνηθης η κριση στα ζευγαρια στον ερωτικο/σεξουαλικο τομεα μετα την τεκνοποιηση.

λοιπον, η γυναικα σου δεν καλυπτει τις αναγκες σου..
εσυ καλυπτεις τις δικες της??
τι θελω να πω... αν η γυναικα σου αισθανεται πηγμενη και αγχωμενη με τα καθηκοντα που αφορουν το παιδι, το σπιτι και δεν ξερω τι αλλο περιλαμβανει η κοινη σας ζωη, αν παραλληλα αισθανεται οτι εσυ δεν προσφερεις σε αυτα, δεν αναλαμβανεις ευθυνες, ισως αισθανεται και εκεινη ξενερωμενη μαζι σου...
και το να την κυνηγας απο πισω για να την πας στο κρεββατι, δεν αναιρει την ξενερα της γιατι υπαρχουν αλλες προτεραιοτητες στη ζωη της τωρα και δεν αρκει η ορεξη σου για να σε δει ερωτικα.
ισως με ολα αυτα δεν αισθανεται η ιδια πια ερωτικη.
πριν καταφυγεις στο ευκολο, που ειναι να βρεις γκομενα, σκεψου πρωτα ποση αναγκη εχεις εσυ αυτη τη γυναικα στη ζωη σου, τι νιωθεις για αυτην και αν αξιζει να κανεις καποιες αλλαγες στον τροπο που εσυ χειριζεσαι τα πραγματα προκειμενου να την ξαναεχεις. γιατι τωρα δεν την εχεις...
δες τις δικες της αναγκες, παρε πρωτοβουλιες στο σπιτι πχ να κανονισεις εσυ το προγραμμα του παιδιου το σαββατο, πχ να το πας μια βολτα, να το ταισεις, χωρις να σου το ζητησει εκεινη. ανοιξε τα ντουλαπια, δες τι λειπει και πηγαινε εσυ σουπερμαρκετ χωρις να σου το ζητησει εκεινη. κανε αυτα τα απλα και πιστευω θα δεις αλλαγη στη λιμπιντο της γυναικας σου.

Άμα είσαι στο "τσακ" για εξωσυζυγική σχέση τότε τι κάθεσαι?Την "δικαιολογία" που ήθελες για άλλοθι την βρήκες...

Σας ευχαριστω για τα λογια-γνωμη σας!

Εχω αφοσιωθει ολοκληρωτικα στην υποστηριξη της γυναικας μου οσο αφορα τις δουλειες του σπιτιου!
Κανω τα ΠΑΝΤΑ!Απο οτι καταλαβα ομως το λαθος μου ηταν οτι ποτε δεν ημουν αληθινα διπλα της να της πω μια καλη κουβεντα!
Ισως τωρα να ειναι αργα!Ειμαστε σε διασταση μια εβδομαδα & εχω καταλαβει οτι δεν μπορω να κανω χωρις το "σπιτι" μου!Το αγαπαω με ολη μου την καρδια!
Δεν ξερω εαν μπορω να κανω κατι για να διωρθοθουν τα πραγματα δλδ δεν ξερω αν τωρα πια ειναι σε θεση να δεχτει την οποια πραξη αγαπης της δωσω!
Πραξη αγαπης που επρεπε να της δωσω απο την πρωτη στιγμη μα δεν μπορουσα να βρω τον σωστο τροπο για να το κανω!

Οσο για την εξωσυζυγικη σχεση δεν ψαχνω δικαιολογια για να την κανω!Ψαχνω δικαιολογια για να πεισω αυτη την ισχυρη αναγκη για ερωτα που νιωθω να μην την κανω!Εκει κολλαει το ειμαι στο "τσακ"!

Εχει 5 μηνες που γεννησα και εκει που εγραφα καποια πραγματα για το πως νιωθει η γυναικα μετα τη γεννα διαβασα το τελευταιο σου μηνυμα...

Οταν λες οτι αγαπας το σπιτι σου με ολη σου την καρδια τί εννοεις?Μηπως εννοεις το "βολεμα"?Μηπως,εκτος φυσικα απο την αγαπη σου για το παιδι σου,εχεις απλα συνηθισει και δε μπορεις μακρυα απο το σπιτι σου?

Δε μπορεις να στρεψεις ολον αυτον τον ερωτισμο,που εχεις αναγκη να εξωτερικευσεις,προς την γυναικα σου?Γιατι αντε και κανεις μια εξωσυζυγικη σχεση,μετα τί?Νομιζεις πως μετα θα ειναι ολα ιδανικα?Νομιζεις πως θα γυριζεις στο σπιτι και επειδη θα εχεις ξεδωσει θα εισαι μια χαρα χαλαρος?Εγω απο αυτα που διαβαζω δε μου φαινεσαι ανθρωπος που αν απατησει τη γυναικα του θα εισαι μετα οk.

Προσπαθησε να αλλαξεις λιγο το κλιμα με τη γυναικα σου.Οταν λες διασταση εννοεις οτι το συζητησατε και αποφασισατε να μεινετε για λιγο μονοι?Αν πραγματικα σε ενδιαφερει να σωσεις το γαμο σου ξεκινα να της κανεις καμια εκπληξουλα.Καν΄την να νιωσει ομορφη,ποθητη.Θα εκπλαγει(ς) τοσο ευχαριστα.Δε μπορει να μην της εχει λειψει ο ερωτας.Γυναικα ειναι....αλιμονο μας αν μας βλεπετε μονο ως μανες.Κολλαμε που κολλαμε εμεις πανω στο παιδι,αν και εσεις δεν μας "ταρακουνησετε" λιγακι....

elena8!

Αν με τον ορο "βολεμα" εννοεις οτι εχω βρει την γυναικα της ζωης μου, οτι εχω κανει μαζι της ενα παιδι που εχω τρομερη αδυναμια & εχουμε & οι δυο τις δουλειες μας & την υγεια μας τοτε ναι δεν μπορω μακρυα απο το σπιτι μου!

Τον ερωτισμο που νιωθω για την γυναικα μου δυστηχως τον εξωτερικευσα,προς την γυναικα μου με λαθος τροπο & δυστηχως ισως να το εχω καταλαβει πολλη αργα!
Οσο για το τι ανθρωπος ειμαι εχεις πετυχει διανα & δεν το λεω ειρωνικα!

Ηδη προσπαθω να αλλαξω το κλιμα με τον καλυτερο τροπο!Το καταλαβε & η ιδια & σε καποια φαση μου ειπε οτι δεν θελει να μου δωσει & πολλες ελπιδες γιατι ακομα δεν εχει αποφασισει τι θα κανει με τον γαμο μας!

Περιμενω με μεγαλη αγωνια & συναισθηματικο πονο την απαντηση της!
Αυτη η αναμονη ομως με τρωει τα σωθικα & δεν ξερω αν θα ξεπερασω ποτε μια αρνητικη της απαντηση!

ΥΓ.Να σου ζησει το παιδι!Μην "ξεχασεις" τον αντρα σου γιατι καμια φορα εμεις οι αντρες προσπαθωντας να σας δειξουμε τον καλυτερο εαυτο σε φαση γεννας, τα κανουμε μανταρα....!