Ανασφάλεια = Γένους θηλυκού ?

Ανασφάλεια = Γένους θηλυκού ?

Πιστεύετε ότι η λέξη ανασφάλεια είναι γένους θηλυκού?

Δηλ.οι γυναίκες νιώθουν περισσότερο ανασφαλής σε σχέση με τους

άντρες?

Απο προσωπική εμπειρία θα σου πω πως η ανασφάλεια δεν ειναι αποκλειστικο υστέρημα κανενός εκ των δύο φύλων.

Είναι πιο πολύ χαρακτηριστικό εμπιστοσύνης και εμβάθυνσης στην έννοια της σχέσης παρα κάτι που έχει χώρια ενας άντρας ή μια γυναίκα. Αν υπάρχει εμπιστοσύνη στο ζευγάρι τότε η έννοια ανασφάλεια δεν θα πρέπει να υπάρχει.

Νομίζω προσωπικά οτι αν δεν υπάρχει η εκφραση των συναισθημάτων απο τα συμβαλλόμενα μερη τότε υπάρχει εντονη η ανασφάλεια.. αλλιως είναι αδιαφορία. Εσύ πιστεύεις οτι η γυναίκα διαφέρει συναισθηματικά απο έναν άντρα.. η απλά ο τρόπος έκφρασης ειναι διαφορετικός;

Παράθεση:
Originally posted by Natalia

Δεν νομίζω ότι είναι ποτέ δυνατόν σε αυτή τη ζωή να καταφέρουμε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσουμε ΟΛΕΣ τις ανασφάλειές μας....

Θα υιοθετήσω πλήρως το παραπάνω της Ναταλίας απο κάποιο σχετικό άρθρο με θέμα Μοναδική ασφάλεια η συμφίλίωση με την ανασφάλεια και θα απαντήσω επιπλέον ότι καλώς ή κακώς η ανασφάλεια ανήκει και στα ΔΥΟ φύλα. Αλλωστε η Εύα δημιουργήθηκε απο κομμάτι του Αδάμ και αυτό δεν αλλάζει.

Η φυση μας εκανε ανασφαλες φυλο.
Οποτε μαλλον ειναι γενους θυληκου.

Δεν πιστεύω πώς η ανασφάλεια είναι γένος θηλυκού , αντίθετα πιστεύω πώς οι άντρες είναι πιο ανασφαλείς .

H ανασφάλεια δεν έχει φύλο... Η ανασφάλεια έχει να κάνει με τα βιώματα του καθενός... Χτυπάει την πόρτα μας συνήθως σε φάσεις που η αυτοπεποίθησή μας έχει φθίνουσα πορεία...

Συμφωνα με τις δικες μου εμπειριες , ΝΑΙ η ανασφαλεια ειναι θηλυκου γενους.
Οχι πως μερικοι αντρες δεν εχουν κατι που εχει τα ιδια συμπτωματα με την ανασφαλεια, αλλωστε η σταθεροτητα και η σιγουρια ειναι κατι που χαρακτηριζει τον αντρα (και φυσικα δεν αναφερομαι σε ανεγκεφαλες υπερβολες.... ).

Εγω θεωρω οτι η ανασφαλεια δεν εχει φυλο.
Εξαρταται απο τα βιωματα του καθενος μας, πως μεγαλωσαμε, πως βιωνουμε τις καθε καταστασεις στην ζωη μας.
Αν ολα μας ερχονται "δεξια" νομιζω οτι αισθανομαστε ασφαλεις!

Ως ουσιαστικο ,σιγουρα ειναι γενους θηλυκου

Εγω πιστευω οτι ειναι κατι που μονοι μας δημιουργουμε ,στον εαυτο μας αναλογα με τις συνθηκες της ζωης.

Πιστεύω πως σ'αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει θηλυκό-αρσενικό..Είμαστε όλοι ίδια όντα του ίδιου Θεού..Και τα αισθήματα δεν διαχωρίζουν το θηλυκό απο το αρσενικό,δεν έχουν γένη.

Για να εκφράσω κι εγώ τη δική μου γνώμη,νομίζω ότι κανείς δεν στερείτε το προνόμιο της ανασφάλειας,όλοι μας, γυναίκες-άντρες έχουμε μερίδιο στην αγωνία.
Όμως πιστεύω ότι μια γυναίκα είναι περισσότερο ανασφαλής σε σχέση μ'εναν άντρα.
Δεν ξέρω γιατί, ίσως για μας τις γυναίκες να υπάρχουν στην πορεία της ζωής κάποιοι παράγοντες που μας αναγκάζουν να γινόμαστε έτσι.Είτε στη σχέση με το αντίθετο φύλο,είτε στην επαγγελματική μας αποκατάσταση,είτε στον οικονομικό παράγοντα,είτε ακόμη και στην εξωτερική μας εμφάνιση: δεν πρέπει να πάρω κιλά,δεν πρέπει να κάνω κυτταρίτιδα,πρέπει να κάνω αποτρίχωση,κλπ. Ενώ ένας άντρας κινείτε σε τελείως διαφορετικά πλαίσια.πιο ελεύθερα κ με περισσότερη ασφάλεια...

ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ?
ΧΑΧΑΧΑ!
ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ!
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ 2 ΦΥΛΑ.
Η' ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΥΛΟ
ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!

Ανασφάλεια ?

Γένος ...... και των δύο ,
Ευτυχισμένοι
..... αυτοί που δεν ξέρουν καν αυτή τη λέξη και την έννοια της .......

Υ.Γ. Εγώ δυστυχώς δεν είμαι σε αυτή την κατηγορία ..... ακόμα .....

Δες εδώ το θέμα που ανέπτυξα : Αναζητώντας τα αίτια

Ανασφαλεια;;;;;
Δεν πιστευω οτι τιθεται θεμα γενους.....
αλλα τιθεται θεμα χαρακτηρα και φυσικα τι καταστασεις εχουμε περασει!!!!

Απο κει και περα ο καθε ανθρωπος.......βγαζει πραγματα βαση εμπειριων του....

Είναι θέμα χαρακτήρα και τών δύο φύλων.
Είναι θέμα συνθηκών,εργασίας,διαμονής,συντρόφου,και τέλος γονιδίων.
Είναι ανάγκη ο/η ανασφαλής να ψαχτεί λιγάκι αφού παραδεχθεί οτι είναι ανασφαλής.

Η ανασφάλεια είναι γένους θηλυκού μόνο στη γραμματική.Κατά τ' άλλα είναι ένα συναίσθημα που έχουν βιώσει όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους, ανεξαρτήτως φύλλου, ηλικίας, φυλής.Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα συναισθήματα δεν κάνουν διακρίσεις.

Είναι αλήθεια αυτό και έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία της γυναίκας. Οι γυναίκα είναι πιο ευαίσθητη από τιν άνδρα. Αυτό την καθιστά και πιο ευάλωτη με αποτέλεσμα να δημιουργούνται περισσότερες ανασφάλιες.

Δεν υπάρχει Άνθρωπος χωρίς ανασφάλειες!

Άλοι έχουν λιγότερες, άλλοι περισσότερες, μα όλοι έχουμε!

Αυτές γεννιούνται και γιγαντώνονται στην πρώτη μας οικογένεια κι αν δεν "δουλέψουμε" μ' αυτές, θα τις κουβαλάμε και στην επόμενη, την προσωπική μας...

Επιλέγουμε σύντροφο της ζωής μας αυτόν που νομίζουμε πως τις "θεραπεύει", όταν είναι πλάι μας.... Όμως έχει κι εκείνος τις δικές του.... Κι όταν συνειδητοποιήσουμε πως τελικώς δεν παίζει για μας το ρόλο του ψυχοθεραπευτή (διότι ψυχοθεραπευόμαστε όταν είμαστε ερωτευμένοι), αρχίζουμε να κλεινόμαστε στον εαυτό μας.....

Η γυναίκα αφιερώνεται πιο πολύ στα παιδιά, ο άντρας στην εργασία...

Κι αρχίζει η απομάκρυνση....

Οι ανασφάλειες (και του άντρα και της γυναίκας) είναι η πρώτη αιτία δυσλειτουργίας των ζευγαριών!

Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θ' αναζητήσουμε βοήθεια (αν αγαπάμε το σύντροφό μας), για να γίνει η οικογένειά μας πηγή χαράς και δημιουργίας...

Τα περί γενών για τα Ανθρώπινα συναισθήματα, ....μύθος!!! Ίδια κι απαράλλαχτα τα βιώνουν άντρας και γυναίκα! Μόνο που δεν ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ το ίδιο, εξαιτίας εξωτερικών κοινωνικών κι εργασιακών παραμέτρων!

Π.χ. Οι πωλητές φαντάζεστε να άφηναν να φανούν οι ανασφάλειές τους;; Δεν θα έκαναν την παραμικρή πώληση! Το ίδιο δεν ισχύει για τον άντρα πωλητή, όπως και για τη γυναίκα πωλήτρια;;

Λέω εγώ τώρα, έτσι, για να βάλουμε το θέμα σε άλλη διάσταση......

Η Επιλεκτική

Εξαρτάται από τον χαρακτήρα.Όσο αφορά τα φύλα,οι γυναίκες εκδηλώνουν ευκολότερα τις ανασφάλειες τους ,ενώ οι άνδρες τις καλύπτουν,μην τυχόν φανούν αδύναμοι...Αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος χωρίς ανασφάλειες έστω και περιστασιακά.