....Τι σκέφτεσαι τώρα ;

Τα πραγματα δεν πανε και πολυ καλα.

Eδώ και 20 λεπτά σκέφτομαι να κάνω μπάνιο και να φύγω σε λίγο οδικώς προς Ιωάννινα και να γυρίσω αύριο γιατί εκεί είναι τα δυο μάτια που λαχταράω να δω..

Θέλω ένα τσιγάρο.

Να σου στρίψω ένα?

...

Παράθεση:
Originally posted by Mary_Poppins
Να σου στρίψω ένα?

Στριφτό, ε; Σαν το καμελάκι δεν είναι...
Άσε, σε δυο εβδομάδες θα του αλλάξω τα φώτα

Πολλά

...απαρτια....

...

σκέπτομαι ότι αφού τ αγόρια σκούριασαν και δεν έπιασαν το σχόλιο μου (από την
μια) και δεν επιτρέπουν τα σχόλια από γυναίκες (από την άλλη) και εγώ είπα
ήδη ότι ήλθα - είδα - απήλθα (από την παρα-άλλη) θα πρέπει να μπω στην
διαδικασία να ξαναμπώ και να εξηγήσω ή ξεχάστηκε ??
....

Γιατι ντε κ καλα...να μη θεωρειται φυσιολογικο οταν βλεπεις εναν πρωην σου με τον οποιον ειχατε χρονια σχεση να χαιρεσαι;


Ειναι 'φυσιολογικο' να μη του μιλας; Να εισαι σκυθρωπος; Να κανεις τη παπια; τον θιγμενο; Τον κινεζο;


Μηπως το να χαιρεσαι, να χαιρετας κ να εισαι απλα οκ...ειναι το φυσιολογικο;
Οχι;

Λαθος μου τα μαθαν παλι ...γαμωτο...

Τι σκ@τά ήθελα και πήγα εκεί που πήγα γαμώ τον παρορμητισμό μου...

@NaughtyM:

Μια χαρά τα λες, εγώ μαζί σου είμαι, συμφωνώ

@epitides.......η ζωη ειναι μικρη. Ο αυθορμητισμος ειναι απαραιτητος...

οσο για το αλλο.....μηπως εμεις ειμαστε φυσιολογικοι κ οι υπολοιποι psycho?
καλα για μενα...δε βαζω κ το χερι στη φωτια να πω την αληθεια μου
Σκεφτομαι (επισης.........) πως αν τα πραγματα πανε οσο καλα τα εχω στο μυαλο μου, θα νιωσω πολυ τυχερη.

Αν δε πανε...συνεχιζουμε τις προσπαθειες.

ότι βαριέμαι ...

@NaughtyM:

Θα συμφωνήσω μαζί σου γιατί μες στον αυθορμητισμό και τον παρορμητισμό είμαι (εξού και η υπογραφή από κάτω που είναι το moto μου)

Όλο πακέτα τρώω βέβαια αλλά είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Δυνατές εμπειρίες ή εμπειρίες για γέλια (τις σκέφτομαι μετά από χρόνια και χαζογελάω)

Θα έλεγα πως εμείς είμαστε φυσιολογικοί (παρόλο που πχ. εμένα με λένε ψυχάκια :p) και θα τολμούσα να πω πως το να μην μιλάει κάποιος με ένα/μια πρώην επειδή απλά έχουν χωρίσει αγγίζει τον εγωισμό. Ότι και να σου έχει κάνει ο άλλος είναι κάποιος που μοιράστηκες τον χρόνο σου, το σώμα σου, τα αισθήματα σου κ.α. Από σεβασμό και εκτίμηση (τουλάχιστον) θα πρέπει να υπάρχει ένα ενδιαφέρον και μια ισορροπημένη επικοινωνία μετά την σχέση, όταν τύχει. Όχι από θέμα ανωτερότητας (είναι χαζομάρα να επιβληθεί ο ένας στον αλλον) αλλά από σεβασμό.

Δυστυχώς (για μένα) το μεγαλύτερο πρόβλημα των σχέσεων σήμερα είναι η "επικοινωνία". Έχει χαθεί ο αμοιβαίος σεβασμός και εμπιστοσύνη. Είτε γιατί πολλοί βρίσκουν και επενδύουν συναισθηματικά σε λάθος συντρόφους, είτε δεν ξέρουν τι θέλουν είτε είναι εγωιστές/εγωκεντρικοί/ναρκισσιστές. Εκρηκτικοί συνδυασμοί κατά τ' άλλα..
Και πάνω σε αυτό όλα ξεκινούν από το γεγονός πως πολλοί βλέπουν την σχέση σαν συναλλαγή (ό,τι πάρεις θα δώσεις), δεν είναι ο εαυτός τους και δεν σέβονται τον/την σύντροφο τους.

Τώρα θα πέσουν να με φάνε :p αλλά έχουν και ένα δίκιο οι γυναίκες που λένε ότι δεν τις καταλαβαίνει ο άντρας. Το ίδιο και για το αντίστροφο. Είναι θέμα κατά πόσον <θέλει> ο σύντροφος να καταλάβει το ταίρι του, να δει μεσα από τα <δικά του> μάτια. Να καταλάβει τις ανάγκες της συντρόφου του, τις δικές της ανάγκες σαν γυναίκα, και όχι όπως θα το αντιληφθεί ο άντρας. Είναι μεγάλο βήμα να καταλάβει ένας άντρας ότι η γυναίκα που έχει δίπλα του και γκρινιάζει, εκείνη την στιγμή γκρινιάζει στον σύντροφο της <όχι> για να της βρει τη λύση αλλά επειδή θέλει να την <ακούσει προσεκτικά> και να την <καταλάβει>.. Με το συναίσθημα.. Το λάθος που κάνει ο άντρας είναι ότι εκείνη την στιγμή αυθόρμητα (εκ φύσεως) θα χρησιμοποιήσει την λογική. Λάθος όμως..
Αντίστοιχα και οι γυναίκες θα πρέπει να καταλάβουν τους άντρες.

Γενικά οι περισσότερες ψυχοκοινωνικές κρίσεις στις ανθρώπινες σχέσεις οφείλονται στην έλλειψη πραγματικής και ουσιαστικής επικοινωνίας διότι κάποιος από τους δύο ή και οι δύο δεν προσπαθούν όσο χρειάζεται.

ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟ

σκεπτομαι να τα βροντηξω ολα κ να φυγω απο την Ελλαδα
σκεπτομαι, αρα (ακομα)υπαρχω...........

@ Εpitides
Συμφωνω. Κραταω περισσοτερο ομως το θεμα της 'θελησης'.
Η επικοινωνια δεν ειναι μια διαδικασια που 'βγαινει' σε ολους...αβιαστα. Χωρις προσπαθεια...
Καμια φορα απαιτειται προσπαθεια και 'κοπος'.
Για να προσπαθησεις...πρεπει να το θες.

Το θεμα της θελησης σηκωνει μεγαλη κουβεντα. Ο εγωισμος, η ανασφαλεια και η προκαταληψη ειναι ισως (θεωρω) τα μεγαλυτερα εμποδια.

Θα συμφωνησω μαζι σου γενικως για το θεμα των πρωην.
Οταν αποφασιζεις να μοιραστεις τη ζωη σου για σεβαστο χρονικο διαστημα με καποιον σημαινει κατι...
Κατι βρηκες σ αυτον, κατι αγαπησες, κατι θελησες, κατι θαυμασες, κατι εκτιμησες.
Υποτιθεται τουλαχιστον...γιατι με το περασμα του χρονου αποδεικνυεται ποιος τελικα εκτιμησε κ σεβαστηκε.
Τα πραγματα συχνα δεν ειναι παντα αμοιβαια. καλως ή κακως.
Δε τιθεται θεμα φυσιολογικου...αν το σκεφτεις καλα, το φυσιολογικο ειναι καθαρα υποκειμενικη εννοια.

Τιθεται θεμα σεβασμου, αξιοπρεπειας (και οχι εγωισμου).
Το να τοποθετεις τον εγωισμο σου πανω απο ολα...να 'πετας', να 'υποτιμας' και να αναιρεις! τις προηγουμενες σου σχεσεις και οσον αφορα τη σχεση κ οσον αφορα το ατομο με το οποιο μοιραστηκες τη ζωη σου....σημαινει αυτοματα οτι αυτοαναιρεισαι.
Αν αναιρεις εσενα κ τις επιλογες σου κ το δεχεσαι καλως.
Αν οχι...κρυβεσαι πισω απο το δακτυλο σου.
Εισαι μικρος.. Μικρος ανθρωπος. Και η ηλικια...οχι,...δε παιζει κανενα ρολο στη μικροτητα μας τελικα.
Καλημερα ευχομαι σε ολους καλε!
ΥΓ. Σκεφτομαι.............................. οτι πρεπει να χαλαρωσω

...

... που το πας να 'ξερα...

...