Αναζητώντας τα αίτια

Αναζητώντας τα αίτια

Αυτή τη στιγμή έχω τη γνώμη ότι οι γυναίκες είναι φοβερά εγωίστριες και δε βλέπουν πέρα απ'τη μύτη τους!
Δεκτός ο αντίλογος, παρακολουθήστε όμως το συλλογισμό μου.

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι άκουσα από πολλές γυναίκες να υποστηρίζουν πως οι άντρες έχουν μεγάλη ανασφάλεια.
Δεκτή αυτή η γνώμη, μόνο που περιέχει δύο μελανά σημεία: 1) Μας βάει όλους στο ίδιο σακί 2) Είναι πολύ γενικόλογη και ασαφής

Ωστόσο, θα συμφωνήσω ότι όντως οι άντρες είμαστε ανασφαλείς και ειδικότερα είμαστε ανασφαλείς στις σχέσεις μας και στις συναναστροφές με το άλλο φύλο! (1)

Από την άλλη, παρατηρείται μεγάλη ανασφάλεια και στις γυναίκες(είμαι χάλια σήμερα[όλες οι κούκλες χάλια είναι κατά κάποιο τρόπο], οι άντρες θέλουν μόνο σεξ[αν και τελικά αυτό δεν υφίσταται στις περισσότερες περιπτώσεις], δεν έχω τι ρούχα να φορέσω[εν το μεταξύ είναι διαθέσιμος μισός οίκος μόδας], κουράζομαι πολύ[απ'το καθησιό] και άλλα πολλά..). Η διαφορά είναι ότι οι γυναίκες είναι ανασφαλείς με τον εαυτό τους.(2) Δε φοβούνται τόσο για το αν οι άνθωποι γύρω τους έχουν καλές προθέσεις, αλλά για το τι θα πούν οι άλλοι και για το αν αυτές είναι η όχι στην εντελεια(*).

Όλοι λοιπόν έχουν ανασφάλεια με το γυναικείο εσωτερικό κόσμο. Ουσιαστικά τίθεται θέμα αξιοπιστίας. Είναι γεγονός πως οι γυναίκες σε γενικές γραμμές έχουν οτιδήποτε άλλο (ομορφιά, προσόντα, κατακτήσεις, όνειρα, φιλοδοξίες, χρήμα, αμάξια, ανθρώπους)εκτός από αξιοπιστία. Είναι λοιπόν θεμιτό να κατηγορείται το σύνολο του ανρικού πληθυσμού ότι θέλει μόνο σεξ, ότι δεν έχει αισθήματα και ότι έχει τεράστιο εγωισμό???

Εξάλλου, ένα άνθρωπο (μια γυναίκα) που δεν είναι σωστός/αξιόπιστός τι άλλο να τον κάνεις?(**) Δύο αξιόπιστοι άνθρωποι καταφέρνουν να έχουν μία ευτυχία (μέσα σε ανθρώπινα πάντα όρια) και καταφέρνουν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο., που είναι και το ζητούμενο. Δύο άνθρωποι όμως, που ο ένας δεν είναι αξιόπιστος, ποτέ δε θα καταφέρουν να αναβαθμίσουν τη σχέση τους παραπάνω από το σεξ και τα εγωιστικά παιχνίδια..

Άποψή μου είναι ,επίσης, ότι η διατυμπανιζόμενος ανδρικός εγωισμός δεν είναι παρά μία αντίδραση σε αυτό το καθεστώς αναξιοπιστίας. Μάλιστα, ο εγωισμός που κρύβεται στο μυαλό μια γυναίκας είναι εν δυνάμει πολύ ισχυρότερος, μόνο που δεν έχει περιθώρια να εκδηλωθεί..

(*) Πιστεύω ότι οι γυναίκες δε δίνουν βάση στις προθέσεις και στον άνθρωπο, αλλά στην εξωτερική εμφάνιση και κυρίως εξωτερική συμπεριφορά. Αυτό τελικά λειτουργεί μπουμερανκ, καθώς μια γυναίκα είναι σκληρή απέναντι σε σοβαρούς ανθρώπους και καταπληγώνεται με γελοίους..(έπειτα γίνεται ακόμη πιο εγωίστρια, ασχολείται περισσότερο με αυτά κοκ)
(**) Εδώ να πω πως ο έρωτας είναι δώρο θεού και όπως όλα τα δώρα του θεού, πρέπει να το δεχόμαστε με εκτίμηση(όχι αποστροφή), αλλά ταυτόχρονα να είμαστε προσεκτικοί και συνεπείς ως προς τον τρόπο που το χρησιμοποιούμε.

Εν τέλει, δεν αποσκοπώ να υποβιβάσω το ασθενές φύλο με όλη αυτή την έκθεση ιδεών(εξάλλου δεν είναι όλες οι γυναίκες ίδιες). Αυτό που θέλω είναι να εξομαλυνθούν τα πράγματα και επιτέλους κάθε γυναίκα να αρχίσει να κοιτάζει και λίγο μακρύτερα, να βλέπει τι επιδράσεις δημιουργούν οι πράξεις και συμπεριφορές της και πιο πέρα να μπορεί να ελέγχει τον "κακό της εαυτό", αποτρέποντας πολλούς ανθρώπους από το να πληγωθούν.
Όλα αυτά είναι προσωπικές μου θέσεις που σχημάτισα με όσα έπαθα, με όσα είδα και με την δική μου προσπάθεια...

Εκθέστε κι εσείς αυτά που πιστεύετε πάνω σ'αυτό το θέμα.
Καλή τύχη!

Αναρωτιεμαι

η ηλικια που δηλωνεις ειναι πραγματικη?

Αν εισαι οντως 17 θα σου πω πως ξεκινας τη ζωη σου εχοντας, σαν βαση για τις σχεσεις τω δυο φυλων, λανθασμενες εντυπωσεις.

Εκεινο που θα σου ελεγα εγω ειναι πως υπαρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ (αντρες και γυναικες) χωρις αυτον τον ανοητο διαχωρισμο, που ειναι καλοι και κακοι εντιμοι και ανεντιμοι, συνεπεις και ασυνεπεις, αξιοπιστοι και αναξιοπιστοι, ωριμοι κια ανωριμοι ειλικρινεις και ψευτες, αξιοπρεπεις και αναξιοπρεπεις, εγωιστες, υποκριτες κλπ κλπ κλπ ....απ ολα εχει ο μπαξες της ζωης.
Προφανως εισαι απογοητευμενος απο καποια συμπεριφορα....ολοι εχουμε περασει απο κατι αναλογο....θα ξανα-ματα-απογοητευτεις και αλλες φορες στη ζωη σου, θα διαψευστεις....στις φιλιες σου, στις σχεσεις σου, τις ερωτικες, στις κοινωνικες , τις επαγγελματικες....καμια φορα συμβαινει και στις σχεσεις μας μεσα στο στενο οικογενειακο περιβαλον,αν ομως ξεκινας με βαση τον διαχωρισμο του "καλου" και "κακου" (γενικες εννοιες) αναμεσα στα φυλα τοτε θα εισαι παντα δυστυχης, για ριξε μια ματια γυρω σου προσεκτικα, ξεκινα απ το στενο σου περιβαλον, ετσι οπως περιγραφεις στο κειμενο σου ειναι ολες οι γυναικες του περιβαλοντος σου?
Η μανα σου, η αδελφη σου, οι ξαδελφες σου, οι θειες σου.... οι δασκαλες σου ολες?
Μονο εγωισμο, αναξιοπιστια, "καθισιο" "φρου-φρου και αρωματα" κλπ εχεις διακρινει σε αυτες?
Δεν νομιζω.....μην ξεκινας την ζωη σου λοιπον με τετοιους αφορισμους, που στο κατω- κατω εφευρεθηκαν γιατι εξυπηρετουν καποιους σκοπους, να εχεις κατα νου μονο, οτι, στο διαβα σου θα συναντησεις λογιων-λογιων ανθρωπους αντρες και γυναικες, απο τον καθενα ακομα και αν ειναι ο "χειροτερος" κατι θα παρεις, αρκει να το αξιοποιησεις για να γινεις εσυ καλυτερος, θα πληγωθεις για να μαθεις να εισαι δυνατοτερος, και θα συναντησεις αυτους που θα σε διαψευσουν, θα σε απογοητευσουν και θα σε πληγωσουν για να μπορεις να εκτιμησεις και να αναγνωρισεις τους" ομορφους" ανθρωπους που θα βρεθουν διπλα σου.
Μην μπαινεις στο σκεπτικο του ανταγωνισμου και του πολεμου με το αλλο φυλο....το ενα συμπληρωνει το αλλο, συνοδηποροι και συναγωνιστες της ζωης που δεν εχουν να χωρισουν τιποτα μεταξυ τους παρα να "μοιραστουν".

Αν τωρα δεν εισαι 17 και εισαι πολυ μεγαλυτερος....ξεχνα την απαντηση μου οχι για κανενα αλλο λογο αλλα γιατι βαρεθηκα και απαξιω πραγματικα να συμμετεχω σε τετοιου ειδους "συζητησεις'" που εχουν σαν θεμα "τους κακους Ανδρες" η τις " κακες Γυναικες" που τις θετουν ανθρωποι υποτιθεται ωριμοι και με μια στοιχειωδη εμπειρια ζωης

Αρσινοη

Αρσινόη, θεωρώ τον εαυτό μου ώριμο για την ηλικία που βρίσκομαι και συμφωνώ πως όντως όσοι κάθονται και έχουν διάθεση για πόλεμο ανάμεσα στα δύο φύλα κλπ και χωρίζουν τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, όντως τελικά μένουν δυστυχισμένοι.
Έχω διατυπώσει από παλιά την άποψη πως όλοι οι άνθρωποι λίγο πολύ προσπάθουν και με τη δική σου βοήθεια μπορούν να δώσουν και να πάρουν κάτι καλό.
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω στη ζωή μου όσους με πλήγωσαν(άντρες και γυναίκες)μια και χάρη σ'αυτούς είμαι πλέον ότι είμαι(δεν το έχω κάνει ακόμη επειδή το θεωρώ περιττό πλέον).
Και υπήρξαν και άτομα(και πάλι και στα δύο φύλα)που όντως με συμπάθησαν και με αγάπησαν. Σίγουρα δε μπορώ να μιλήσω για εγωισμό κλπ σ'αυτές τις περιπτώσεις.
Να πω και ότι κι εγώ προσπάθησα να χαλαρώσω τις απαιτήσεις μου πολλές φορές που "πήρα φόρα".

Τελικά με όποιο τρόπο κι αν προχωρήσω(είτε έχω το πάνω χέρι - είτε όχι, διστακτικά ή ορμητικά, με οποιεςδήποτε προθέσεις κλπ)δεν γίνεται κάτι αξιοσημείωτο(όπου αξιοσημείωτο=κάτι περισσότερο από μια νύχτα, κάτι σοβαρότερο πιο ολοκληρωμένο..).
Ίσως απλά να έχω πολλές απαιτήσεις από τους άλλους ή τον εαυτό μου, όμως όποτε πήγαινε να γίνει κάτι καλό, πάντα η αναξιοπιστία που υπήρχε πάντα μου χαλούσε τα σχέδια. Δοκίμασα και πέτυχα να κάνω τον εαυτό μου αξιόπιστο, ακόμη όμως δεν είδα μία καλή κίνηση για όλη αυτή την προσπάθεια.

Έχω κι εγώ βαρεθεί των "πόλεμο των φύλων", έχω βαρεθεί να προσπαθώ και να είμαι ασταθής για κάποια γυναίκα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον
ΥΓ. Είμαι στα 18 εδώ και κάτι μήνες(όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία)

Δεν αμφιβαλω για την ωριμοτητα σου...

αν και θα μου επιτρεψεις να σου πω οτι και σε αυτην αναλογα με την ηλικια χρειαζεται και το αναλογο μετρο.....

Θα ελεγα να μεινεις ο εαυτος σου χωρις να προσπαθεις να γινεις πιο ανωριμος η πιο ωριμος, η πιο ασταθης κλπ.....να εισαι ο εαυτος σου, εχε απλα τα ματια της ψυχης σου και το μυαλο σου ανοιχτα, και να μην ξεχνας ποτε οτι πισω απο καποια συμπεριφορα, που ειτε μας αρεσει, ειτε οχι υπαρχουν λογοι που εμεις δεν ξερουμε, και να μην " βαρεθεις' απο τωρα....ζησε την ηλικια σου γιατι δεν επιστρεφει πισω....εχεις τοσα πολλα να γευτεις να μαθεις, να γνωρισεις....και να εισαι σιγουρος οτι μεσα στην πορεια σου θα βρεθει και το ατομο εκεινο που θα μπορεις να επενδυσεις και να εχεις μαζι του κατι πιο ουσιαστικο και ολοκληρωμενο, αρκει να μην παγιδευεσαι σε αφορισμους και σε οτι σε εχει πικρανει....για ολους ερχεται αυτη η στιγμη μην απογοητευεσαι....εμενα μου πηρε μεχρι τα 43 για να συμβει( τι να πω δηλαδη οτι ολοι οι αντρες ειναι αχρηστοι, αναισθητοι, ανωριμοι, μαμακιδες κλπ?οχι βεβαια!) μην βιαζεσαι λοιπον ολα ερχονται στον σωστο χρονο......

Αρσινοη

Αρσινοη,απλα μαζι σου!!!!!Πολυ σωστη απαντηση.....

Πολύ σωστά αυτά που λες. Να ξέρεις πως από την πλευρά μου τα έχω "ψάξει" και εφαρμόζω πολλά απ'αυτά.
Γνωρίζω πως οι αφορισμοί (εγώ χρησιμοποιώ το ρήμα αποκλείω)κλπ. δεν οδηγούν παρά μόνο στη μιζέρια. Επίσης, έχω δει φίλους μου να βαριούνται την ήδη πολύ έντονη ζωή τους και γενικά είμαι ήπιος. Τέλος, παραμένω ανοιχτός σε κάθε νέα πρόταση που αφορά ανθρώπους, με τον όρο ότι δεν πρόκειται για ένα μεγάλο συμβιβασμό, αλλά για κάτι που έχει μέλλον.

Ωστόσο, όποτε πάω να κάνω(αν θες να δημιουργήσω)κάτι νέο, πάντα αυτή η αναξιοπιστία μου βάζει φραγμούς και πλήττει τα σχέδια μου, την καλή μου διάθεση και τις καλές μου προθέσεις προτού προλάβω να τα εδραιώσω...

Ήταν πρίν από κάτι μήνες που λειτούργησε μια πολύ καλή χημεία με μία κοπέλα. Φτάσαμε στο σημείο να ζει για μένα κι εγώ γι'αυτήν, αν και είμασταν λίγο απόμακροι(δεν ξέρω πως το καταλαβαίνεις αυτό, πάντως λειτουργούσε πολύ καλά). Σε ένα σημείο αποφάσισα να την πλησιάσω και πιο πέρα να της πω τι ένοιωθά γι'αυτήν. Εκείνη τη στιγμή για κάποιο λόγο που δεν ξέρω σταμάτησε να μου δίνει σημασία(σαν να μην υπήρχα δηλαδή). Αρχικά ήμουν δεκτικός, όμως όσο παιρνούσαν οι μέρες και όσο κι αν δεν το ήθελα, πήρα την απόφαση να την αντιμετωπίζω όπως της άρμοζε, οπότε την έβγαλα απ'το μυαλό και την καρδιά μου και αδιαφορούσα όλο και περισσότερο. Μετά από μια βδομάδα την έβλεπα να υποχωρεί και ουσιαστικά να μου δείχνει ότι άλλαξε γνώμη(μετάνοιωσε). Σταδιακά άλλαξα κι εγώ τις ακραίες θέσεις μου και άρχισα την προσέγγιζα, εώς το σημείο που άρχισε πάλι να κάνει τα ίδια. Από κει και πέρα κάθε τόσο ο ένας προσπαθεί κι ο άλλος αρνείται(ενώ οι ρόλοι αντιστρέφονται συνέχεια). Σε ένα σημείο, της έκανα έμμεσα μια πρόταση να βγούμε έξω και να συζητήσουμε για μας(εφόσον δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση). Της έστειλα κατά κάποιο τρόπο ένα τελεσίγραφο, χωρίς να της πω "αν μου πεις όχι, τότε..", αλλά κάτι τέτοιο ίσχυε. Η απάντηση που πήρα ήταν "να, δεν ξέρω.. θα ήθελα κλπ", ένα έμμεσο όχι. Ωστόσο, η ίδια έδειξε ότι δεν έπαιζε, δεν ήταν εκδηκιτική, αλλά πολύ αδύναμη μέσα της. Τις επόμενες μέρες μου έδειξε θετικά στοιχεία, αλλά μετά το όχι της πλέον δεν έχω δυνατότητα να προχωρήσω.
Στο μεταξύ δεν ασχολούμαι τόσο μ'αυτή. Έχω προσεγγίσει κι άλλες κοπέλες, έχω "ενεργές κατακτήσεις"(να μου επιτραπεί η έκφραση), όμως η καρδιά μου έχει μόνο ένα στόχο. Την θέλω όσο τπτ άλλο, αλλά είμαι αναγκασμένος να την αρνούμαι όπως ο Παύλος το Χριστό-και κάθε φορά το μετανοιώνω.
Αν γι'αυτό δε φταίει το status όπου πολλές (δεν θα πω όλες) οι γυναίκες εξωτερικά(δίνουν την εντύπωση ότι) είναι καραγκομενάρες και εσωτερικά δεν ξέρουν καν τι νοιώθουν, τι θέλουν(αν μπορούν να το έχουν), δε ξέρουν που πατούν και άρα είναι αναξιόπιστες, τότε τι φταίει? Ο δικός μου εγωισμός(που τον έχω μειώσει κάτω απ'το μηδέν)? Οι κακοί μου χειρισμοί(αποτέλεσμα της εσφαλμένης εντύπωσης που είχα, αφού αυτή την εικόνα είδα)? Η απαισιοδοξία μου(που επόμενο ήταν να έρθει) ή μήπως οτιδήποτε καλό σ'αυτό τον κόσμο είναι καταδικασμένο?

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ όλες τις γυναίκες ίδιες. Τα άσχημα συναισθήματα που έχω αυτό τον καιρό τα περιορίζω ολοένα πιο πολύ. Αρχίζω πάλι να πιστεύω στις δυνάμεις μου.
Αυτό που θέλω είναι ένα σταθερό έδαφος όπου όταν πατάω να ξέρω ότι βρίσκομαι εκεί και πως μπορώ να συνεχίσω.

ΥΓ.Το θέμα δεν ήθελα να το πάω προσωπικά και πολλοί άνθρωποι νοιώθουν ανάλογα πράματα.
Πάψτε επιτέλους αυτή την άθλια τακτική να θέλετε να δείχνετε φωτομοντέλα και να εξυμνείτε τον έρωτα, τη στιγμή που με τη στάση σας αυτή καταστρέφετε οτιδήποτε καλό. Οι Σούπερ κατερίνες δε θα σας δώσουν ένα καλό άνδρα-(ναι, υπάρχουν ακόμα αυτά τα πλάσματα)που θα σας καταλαβαίνει και θα σας αγαπάει ,θα είναι κούκλος και θα έχει τονωμένη αυτοπεποίθηση-, το μόνο που δίνουν είναι πικρία, ένα πιο αρνητικό κόσμο, περισσότερες απαιτήσεις και τελικά το αντίθετο απ'ότι υπόσχονται!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!