14 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ..ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΤΙΠΟΤΑ..ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ?

14 Χρονια μετα..Με αγγιζει και δεν νοιωθω τιποτα..Και τωρα τι κανουμε?

ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΥΕΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΟΙΓΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΣΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ..ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ..ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ..
ΕΙΜΑΙ 36 ΧΡΟΝΩΝ..ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ 14 ΧΡΟΝΙΑ..Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ..ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΝΟΙΩΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ..ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΙΠΠΑ ΜΟΥ..ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ..ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ ΗΡΘΕ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ (ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΑΚΙΑ 13ΩΝ ΚΑΙ 11 ΧΡΟΝΩΝ).
ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ..ΣΕ ΕΝΑΝ ΓΑΜΟ..ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΤΩΣΕΙ ΠΟΤΕ..ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ..Η ΑΓΑΠΗ..ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΜΙΚΡΕΣ ΤΟΝΩΤΙΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ..ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΜΑΛΛΟΝ..ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΒΡΙΣΚΑ ΕΝΑΝ ΤΟΙΧΟ..ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ.."ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ...ΠΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΟΥΒΕΝΑ"..Ή ΑΠΑΝΤΗΣΗ?.."ΤΣΟΥΚΝΔΙΔΑ"..ΧΑΧΑΧΑ..ΓΕΛΑΣΑΜΕ..ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ.."ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ..ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΕΝΑ ΔΙΗΜΕΡΟ?"..Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ?.."ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ..ΠΑΙΔΙΑ.."..ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ "ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΠΥΡΑ..ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ..ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΣ"..Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ?.."ΚΑΛΑ..ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΟΛΟ ΣΤΗ ΒΟΛΤΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ?"...ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ..ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΒΥΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ..ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ..ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ..ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ..ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΕΡΩΤΑ.
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ..ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΕΓΩ..ΜΑΤΑΙΑ ΜΑΛΛΟΝ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ..ΣΩΣΤΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ..ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ..ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΤΗΣ..ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΜΕΙΩΣΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ..ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΛΥΝΕΙ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΠΟΤΕ..ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ..ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ.."ΕΜ ΒΕΒΑΙΑ...ΔΕ ΒΑΖΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ"..ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΝ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ..ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΡΙΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ..ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΕΓΩ..ΑΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ.
ΤΟ 2005 ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥ (ΚΑΡΚΙΝΟ)..ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΕΤ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΤΑ 99% ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ..(ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΤΙ ΤΡΑΒΗΞΑ..ΑΛΛΑ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ..ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ..ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ..ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΞΕΣΠΑΓΕ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΕΝΟΙΩΘΕ ΠΟΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ)..ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΩ ΚΑΚΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ..
ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΩ ΟΜΩΣ ΕΝΑ..ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΘΥΜΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ..ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ..ΟΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ..ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ..ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟΝΙΣΩ ΟΤΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..ΣΕ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...ΣΕ ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΦΙΛΙ..ΣΕ ΜΙΑ ΣΦΙΧΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ..ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΤΗ ΒΡΟΧΗ....ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ..ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΩΣΤΑ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ..ΩΡΑΙΑ..ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΝ ΕΧΕΙ ΔΑΧΤΥΛΙΕΣ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ..ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ..ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ..ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΒΑΖΩ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ..ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΨΥΧΑ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ..ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ..ΔΥΣΤΥΧΩΣ.."ΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ..ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ"..(ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ..ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΥΠΟΔΥΚΝΥΕΙ)
ΠΟΥ ΛΕΤΕ..ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΩ..ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ..ΔΕΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ..ΔΕΝ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΗΚΕ..ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ..ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ..ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ..ΤΟΝ ΠΟΘΟΥΣΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑΛΛΙΑ..ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ..ΗΜΟΥΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ..ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΑ..ΤΟ ΣΑΓΑΠΩ..ΤΟ ΑΚΟΥΓΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 15 ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ..ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΝΟΙΩΘΑ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ..ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΣ..ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΩΡΕΣ?..ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ..ΕΙΜΑΣΤΑΣΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ..ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ..ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ Ή ΚΑΠΟΙΕΣ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ..ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΕΦΤΑΝ ΒΑΡΙΕΣ..ΜΗΝ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΧΙΖΟΜΑΙ..
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ..ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ..ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙ..ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙ..ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΣΕΙ...ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ...ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΩ ΖΗΤΙΑΝΕΨΕΙ..ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΑΜΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΟΜΟΡΦΗ..ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΣΦΑΛΙΑΡΑ!
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΟΓΟ..ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΑΛΕΙ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ..ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΛΩΝΩ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ..ΑΛΛΑ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ..ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ..ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΧΩΡΙΣ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΥΣ..ΟΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΨΗ.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ..ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΡΩΤΑ ΑΛΛΑ ΣΕΞ..ΑΠΛΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ.
ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ..ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΝ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ..ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΤΙΠΟΤΑ..ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑΝ ΚΑΒΓΑ ΜΑΣ..ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ..
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ
ΑΥΤΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ..ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ
ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΙΣΩ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΑΝΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ..ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ..ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ..ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ..ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΤΩΡΑ.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ..ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ "ΤΗ ΣΥΖΥΓΙΚΗ ΚΛΙΝΗ"..ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ..ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΑΠΛΑ ΣΑΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ..ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΝΟΙΩΘΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΩ...
...ΝΟΙΩΘΩ ΗΔΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΓΡΑΨΑ...ΠΕΡΙΕΡΓΟ Ε?
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ..ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ..........

Απο την περιγραφη που εκανες προσωπικα ειδα δυο διαφορετικους ανθρωπους να ειναι κατω απο την ιδια στεγη .

Αλλες αναγκες εχεις εσυ που δεν καλυπτονται , αλλες αναγκες εχει αυτος που παλι δεν καλυπτονται .
Αντι να τον χωρισεις .......τον παντρευτηκες .
Ο γαμος σας ειχε ληξη πριν καν ξεκινηση ,ησουν ερωτευμενη και δεν εβλεπες .
Η ζωη βεβαια δεν σταματαει παντα παει εμπρος και θα μπορουσα να σου πω οτι εισαι πολυ μικρη ακομα για σταματησεις την ζωη σου .

Οσο αφοαρα για τα παιδια καλο θα ειναι να παρεις την γνωμη ενως ειδικου πως να χειριστεις το θεμα .
Το να εισται κατω απο την ιδια στεγη και να κοιμασε αλλου για χαρη των παιδιων ειναι κατι που μπερδευει τα παιδια για το πως ειναι η οικογενεια .
Σε αυτες τις περιπτωσεις ,οι ξεκαθαρες καταστασεις ειναι αυτες που προσδειδουν ωριμοτητα .
Εαν μπορουσες να δεις την ψυχη των παιδιων αυτη την στιγμη θα εβλεπες το ποσο μπερδεμενα ειναι και το ποσο ασχημα νιωθουν καθως κα ιτην τεραστια ανασφαλεια που τα διακρινει .
Το οτι η κορη σου ειπε αυτα που ειπε για τον πατερας της ειναι ακρος ανησυχιτικο .

Σαν ζευγαρι αποτυχατε ......σαν γονεις δεν εχετε το δικαιωμα να αποτυχετε .
Τα παιδια θελουν και τον Πατερα και την Μητερα .

Καλο θα ηταν αυτη την στιγμη να παρει ο καθενας τον δρομο του χωρις να εχετε παρκαρει στην σφαιρα του γκριζου ..............
Καλη σας τυχη

Οταν ενας ανθρωπος παντρευεται σε τοσο μικρη ηλικια οπως εσυ, και εχοντας μαλιστα και μια σεβαστη διαφορα στην ηλικια, συνηθως τιποτα καλο δεν προμυνηεται σε βαθος χρονου.

Πολυ περισσοτερο δε, οταν παντρευεται ενα ρομαντικο και αμαθο 22χρο κοριτσοπουλο, που δεν μπορει να καταλαβει το ειδος του ανθρωπου που εχει διπλα του, και αν οντως αυτος ο ανθρωπος ειναι ο σωστος γιαυτην.

Τωρα, λιγο πριν το επισημο τελος του γαμου σου, και αφου οπως λες εκανες ολες τις δεουσες προσπαθειες να συζητησεις το θεμα μαζυ του χωρις αποτελεσμα, νομιζω πως πρεπει -εαν και εφοσον εχεις τις δυνατοτητες-, να αποχωρησεις απο αυτον τον γαμο που τιποτε πλεον δεν σου προσφερει, ενημερωνοντας τον αρχικα για αυτην σου την προθεση.

Ισως κατω απο την πιεση του επισημου χωρισμου, αποφασισει να μιλησει μαζυ σου μηπως και διασωσει το διαλυομενο σπιτι του. Εφοσον δεν υπαρχει κατι αλλο στην ζωη του, θα κατσει να συζητησει. Εαν δεν κατσει, τοτε νασαι σιγουρη πως ειναι αλλου πλεον.

παντα ενα προβλημα αποκτα τις πραγματικές του διαστασεις οταν βγαινει απο μεσα μας...

Πρέπει να το συζητησεις εκτενώς. Με εμπειρους ανθρωπους. Που δε θα μεινουν στα τετριμμενα και στα κλισέ.

η κορη σου φαινεται να χει θυμο και αυτη. την βαλατε στο προβλημα? τα καταλαβε απο μονη της? Παντως το παιδι σου λεει στα ισια τι ειναι αυτο που θα θελε εκεινη για να ειναι καλά.

Οτι και να κανετε τελικα, προσπαθησε τα παιδια να μην τα βαλετε στο προβλημα σας. Αυτος ειναι καλος πατερας, οικογενειαρχης οπως λες. Οποτε αυτος ο ρόλος του δεν πρεπει να πληγει.

... παντως ο Χασαποταβερνας..
με παρεμφερες προβληματακι....
μολις του κανα κατι ερωτησουλες...εγινε καπνος...
να την βουτηξω?

Είναι φανερό ότι είσαι εκνευρισμένη και καταλαβαίνω οτι πλέον και μόνο που αναπνέει σε νευριάζει!!! Με τον καιρό έχεις μαζέψει πολύ θυμό μέσα σου και έχει διονγκωθεί πλέον τόσο πολύ που έχεις ξενερώσει πλήρως μαζί του.

Το θέμα είναι ότι λες εσύ η ιδια, ότι για δικούς σου λόγους δεν θέλεις να χωρίσεις τώρα... και για να αντέξεις αυτή σου την επιλογή θα πρέπει να κάνεις κάτι...
Τι είναι αυτό το κάτι;;;

Πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης!
Απο τη στιγμή που επιλέγεις να κάτσεις και να παλέψεις, θα πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι έτσι, να σταματήσεις να είσαι θυμωμένη, να πάρεις απόφαση με λίγα λόγια ότι αφου τόσα χρόνια είναι έτσι ο σύντροφός σου και ότι αφού προσπάθησες να τον αλλάξεις και δεν κατάφερες τίποτα, θα πρέπει να συμβιβαστείς. Πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι τα καλά χαρακτηριστικά αυτού του ανθρώπου (δεν μπορεί κάτι καλό θα έχει!), τις όμορφες στιγμές (έστω και παλιές) που περάσατε μαζί, να μην κακοχαρακτηρίζεις κάθε τι που λέει ή κάνει...Γενικά πρέπει να αποβάλλεις τον αρνητισμό που σε διακατέχει γι'αυτόν τον άνθρωπο (όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται αυτή τη στιγμή). Αλλά οπωσδήποτε αν θέλεις να συνεχίσεις τον γάμο σου, πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι... αλλιώς δεν σε βλέπω να αντέχεις για πολύ ακόμη!

Η άλλη περίπτωση είναι να βρεις γκόμενο και να έχεις "γραμμένο" τον σύζυγό σου!!!! (Είναι κι αυτό μια είδους θεραπεία! Πως να το κάνουμε!)

Αλήθεια! Θα μπορούσες να μου πεις κάποια θετικά χαρακτηριστικά του συζύγου σου;

Παράθεση:
Originally posted by lovable1

.. ρε συ Λοβ..

εσυ μετα που χωρισες... και εισαι με τον ερωτα σου..
πολυ στανιαρες!!

ετσι ειμαστε εμεις οι δραμινιες...υστερα απο λιγο στανιαρουμε...

dionu...δεν με επεισες...πες αυτο που εχεις στο μυαλο σου και μην το γυροφερνεις

Χειριστικος....δογματικος...απολυτος ξερολας.....ανεκαθεν καλη μου!

Το ανεχοσουν οσο ησουν ερωτευμενη και τον θαυμαζες ......σε ενοχλει γιατι δεν εισαι πλεον......

Αλλαζει αυτος?......οι περισσοτεροι λενε πως οχι.....ισως μετριαζεται....αλλα και παλι χρειαζεται να δεχτει ισχυρο κλονισμο....αλλα και πες οτι αλλαξε....εισαι σιγουρη οτι θα σου φτασει?.......προσωπικα πιστευω πως οχι.....εσυ το συντηρουσες τοσα χρονια.....

Μηπως σου λειπει αυτο που ενιωθες?....μηπως αυτο αναζητας γιατι ετσι ενιωθες ζωντανη και κρατουσες και εσας ζωντανους?......

Αγαπητη dionu,

καταλαβαινω πολυ καλα πως νιωθεις. Για μενα το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να απευθυνθεις σε ψυχολογο, ετσι ωστε να ψαξεις μεσα σου και να βρεις τι ειναι αυτο που ΘΕΛΕΙΣ εσυ να κανεις, καθως και αν ειναι οντως καλυτερο για τα παιδια να μη χωρισεις. Εισαι σε μια φαση που αναθεωρεις τη ζωη σου. Εχεις σταματησει να τρεχεις και κοιτας γυρω σου να δεις τι γινεται. Πραγματικα θα σε βοηθουσε παρα πολυ σ'αυτη τη φαση ενας ειδικος.

Οσο για τη σχεση σου με το συζυγο, αποψη μου ειναι να αλλαξεις τον εαυτο σου γιατι μονο αυτον μπορεις να αλλαξεις τελικα. Δηλαδη να μην προσποιεισαι, να μην δικαιολογεις το συζυγο, να μην τον "βολευεις" τοσο και να μην ανεχεσαι κριτικη, υποδειξεις, σχολια, ελεος!!! Και να καθεται και στον καναπε??? Ελα και καθαρισε εσυ ρε φιλε στην τελικη αφου θα τα κανεις καλυτερα!!! Εχεις κανει λαθη κι εσυ οπως καταλαβαινεις, του εχεις επιτρεψει να σε υποτιμαει. Στο πρωτο σχολιο που θα σου κανει για τις δουλειες του σπιτιου απαντησε του "Εχω μεγαλωσει 2 παιδια και κραταω ενα σπιτι 14 χρονια.Δεν δεχομαι υποδειξεις για την καθαριοτητα του σπιτιου!" Κανε αυτα και πες μας πως αντεδρασε!

Παράθεση:
Originally posted by lovable1
Πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης!
Απο τη στιγμή που επιλέγεις να κάτσεις και να παλέψεις, θα πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι έτσι, να σταματήσεις να είσαι θυμωμένη, να πάρεις απόφαση με λίγα λόγια ότι αφου τόσα χρόνια είναι έτσι ο σύντροφός σου και ότι αφού προσπάθησες να τον αλλάξεις και δεν κατάφερες τίποτα, θα πρέπει να συμβιβαστείς. Πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι τα καλά χαρακτηριστικά αυτού του ανθρώπου (δεν μπορεί κάτι καλό θα έχει!), τις όμορφες στιγμές (έστω και παλιές) που περάσατε μαζί, να μην κακοχαρακτηρίζεις κάθε τι που λέει ή κάνει...Γενικά πρέπει να αποβάλλεις τον αρνητισμό που σε διακατέχει γι'αυτόν τον άνθρωπο (όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται αυτή τη στιγμή). Αλλά οπωσδήποτε αν θέλεις να συνεχίσεις τον γάμο σου, πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι... αλλιώς δεν σε βλέπω να αντέχεις για πολύ ακόμη!

Αυτο που περιγραφεις απλα δεν υπαρχει

Παράθεση:
Originally posted by KLELIA22
.. ρε συ Λοβ..

εσυ μετα που χωρισες... και εισαι με τον ερωτα σου..
πολυ στανιαρες!!

Παράθεση:
Από το μέλος just_a_girl - 11/10/12 04:02
... Αυτο που περιγραφεις απλα δεν υπαρχει ...

Αφού αποφάσισε να μείνει ρε συ τι άλλο να κάνει; Για πες μου;
Να είναι συγχυσμένη όλη μέρα, με τα μούτρα στο πάτωμα, να καταριέται τη ζωή της και να βρίζει ολημερίς και οληνυκτίς τον άντρα της;;; Δεν περνάει έτσι η ζωή just_a_girl.... Δεν περνάει η άτιμη!!!