ΔΕΝ ΞΕΡΩ....

Παράθεση:
Originally posted by CHRISTINA72
ισως γιατι δεν εχουμε τιπποτα να πουμε..

η αρχη του Τ ε λ ο υ ς....

κυρα-χριστινα

το βραδυ που θα γυρισει ο νοικοκυρης και θα΄ναι πτωμα απο την δουλεια, βαλε αυτο τραγουδακι και αρχισε να τραγουδας....
αστον να φωναζει...να βριζει....να λεει οτι θελει...
εσυ τραγουδα μονο και μην σταματας....

υ.γ. το τραγουδακι παει ασορτι με τον τιτλο του θεματος....
http://www.youtube.com/watch?v=y5Yj5jNbrJo

Παράθεση:
Originally posted by VLEMMA

Παράθεση:
Originally posted by CHRISTINA72
ισως γιατι δεν εχουμε τιπποτα να πουμε..

η αρχη του Τ ε λ ο υ ς....

Ναι, ετσι φαινεται, έτσι καπως αρχισε το τελος καποιων.... καποιων που το ηθελαν εν μερη, καποιων που βρεθηκε ενας "τριτος/τριτη για λιγο σκουντηγμα.
Ομως, Χριστινακι, δε νομιζω πως εχεις σκεφτει καν την υπαρξη ενος τριτου προσωπου, μα... πιστεψε με, ηρθε η ωρα, η αχαρη ωρα που θα πρεπει να γινεις υποστρατηγος, φανταρακι ακομα, και να του αφησεις χωρο να φανει στρατηγος.
Τουτη τη στιγμη το εχει αναγκη, το χρειαζεται.
Μην κοιτας τα χρονια που περασαν, εισασταν πιο νεοι, ειχατε μεγαλυτερες ανοχες. Τωρα ομως, ειναι σε μια ηλικια που δεν αντεχει να αισθανεται υπο της δυναμικης σου.
Και τη μεταφραζει, παραφραζοντας την.
Οσο εσυ κοιμασαι σε αλλο κρεββατι, δεν εισπραττει τον πονο σου, μα την αδιαφορια σου, του την επιβεβαιωνεις.
Ειναι θεμα χρονου να ανοιξει η πορτα στον "τριτο", τον απο μηχανης Θεο.
Κι ας μην τον θελει. Γιατι ο αντρας σου σε αγαπαει, οπως κι εσυ αλλωστε.
Ψαξε και βρες τα αδιαπραγματευτα σου κουκλα μου. Αυτα τα μικρα ή μεγαλα συν και μειον που χωρια τους δεν αναπνεεις.
Κι αν αυτα ειναι ικανα, θα σε τραβηξουν στην κάμαρα σας και θα σε βοηθησουν να καταπιεις πρωτη εσυ τον εγωισμο και στην πορεια εκεινος.
Και θα το κανει, αλλα μετα.
Καπως ετσι σωζονται οι γαμοι, οι σχεσεις ζωης. σχεσεις που δεν ξαναβρισκονται, μην παραμυθιαζεσαι.
Όσα αντιπροσωπευεις για εκεινον ειναι παντα εκει, περα απο τις λεξεις. Αυτες ερχονται και φευγουν, οπως και οι συμπεριφορες.
Με εβρισε λες, μα ξερω πως εννοεις αυτες τις κουβεντες που μεγαλωνουμε μεσα μας με τα χρόνια, οταν ρουτινιαζουμε, οταν ψαχνουμε τι μας φταιει και το βρισκουμε στο προσωπο εκεινου που στην τελικη θεωρουμε πως θα ειναι παντα διπλα μας.
Γυρνα στον αντρα σου κοριτσι μου και βρειτε τα.
Εισαι πολυ τυχερη που προβληματιστηκες ετσι χωρις δεις το τελμα μπροστ σου, χωρις να χρειαστει να κανεις την αυτοκριτικη υπο την πιεση μιας δικης του αποφασης.
Κανεις σας δε θελει να διωξει κανενα. Μην εκδιωχνεσαι μοναχη.
Σου εκαναν πολυ καλες προτασεις παραπανω, ακουσε τες.
Περα απο ό,τι φαινεται, πάντα υπαρχει ενα παραπονο που μας κραταει ενα βημα πριν την ευτυχια. βρεστο και ζησε μια ομορφη ζωη με τα παιδακια και τον αντρα σου.
Γιατι χαρα μου, δεν υπαρχει μεγαλυτερος πλουτος απο αυτο που ηδη εχεις.
Αλλα εφτασε η στιγμη να καταλαβεις πως οφειλεις να κανεις κατι γι αυτο. Κατι που σε υπερβαινει, κατι που δεν εχει να κανει με το "εγω" κανενος.

Παράθεση:
Originally posted by Georgebest69-

κυρα-χριστινα

το βραδυ που θα γυρισει ο νοικοκυρης και θα΄ναι πτωμα απο την δουλεια, βαλε αυτο τραγουδακι και αρχισε να τραγουδας....
αστον να φωναζει...να βριζει....να λεει οτι θελει...
εσυ τραγουδα μονο και μην σταματας....

υ.γ. το τραγουδακι παει ασορτι με τον τιτλο του θεματος....

http://www.youtube.com/watch?v=y5Yj5jNbrJo

Συμφωνω απολυτα μαζι σου. Αυτο ειναι το νοημα +10000000000

Παράθεση:
Originally posted by Georgebest69-

κυρα-χριστινα

το βραδυ που θα γυρισει ο νοικοκυρης και θα΄ναι πτωμα απο την δουλεια, βαλε αυτο τραγουδακι και αρχισε να τραγουδας....
αστον να φωναζει...να βριζει....να λεει οτι θελει...
εσυ τραγουδα μονο και μην σταματας....

υ.γ. το τραγουδακι παει ασορτι με τον τιτλο του θεματος....

http://www.youtube.com/watch?v=y5Yj5jNbrJo

Ή εναλλακτικά, αυτό εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=u8GWnbTm77s&feature=relmfu

Παράθεση:
Originally posted by ESPERANTZA

Ναι, ετσι φαινεται, έτσι καπως αρχισε το τελος καποιων.... καποιων που το ηθελαν εν μερη, καποιων που βρεθηκε ενας "τριτος/τριτη για λιγο σκουντηγμα.
Ομως, Χριστινακι, δε νομιζω πως εχεις σκεφτει καν την υπαρξη ενος τριτου προσωπου, μα... πιστεψε με, ηρθε η ωρα, η αχαρη ωρα που θα πρεπει να γινεις υποστρατηγος, φανταρακι ακομα, και να του αφησεις χωρο να φανει στρατηγος.
Τουτη τη στιγμη το εχει αναγκη, το χρειαζεται.
Μην κοιτας τα χρονια που περασαν, εισασταν πιο νεοι, ειχατε μεγαλυτερες ανοχες. Τωρα ομως, ειναι σε μια ηλικια που δεν αντεχει να αισθανεται υπο της δυναμικης σου.
Και τη μεταφραζει, παραφραζοντας την.
Οσο εσυ κοιμασαι σε αλλο κρεββατι, δεν εισπραττει τον πονο σου, μα την αδιαφορια σου, του την επιβεβαιωνεις.
Ειναι θεμα χρονου να ανοιξει η πορτα στον "τριτο", τον απο μηχανης Θεο.
Κι ας μην τον θελει. Γιατι ο αντρας σου σε αγαπαει, οπως κι εσυ αλλωστε.
Ψαξε και βρες τα αδιαπραγματευτα σου κουκλα μου. Αυτα τα μικρα ή μεγαλα συν και μειον που χωρια τους δεν αναπνεεις.
Κι αν αυτα ειναι ικανα, θα σε τραβηξουν στην κάμαρα σας και θα σε βοηθησουν να καταπιεις πρωτη εσυ τον εγωισμο και στην πορεια εκεινος.
Και θα το κανει, αλλα μετα.
Καπως ετσι σωζονται οι γαμοι, οι σχεσεις ζωης. σχεσεις που δεν ξαναβρισκονται, μην παραμυθιαζεσαι.
Όσα αντιπροσωπευεις για εκεινον ειναι παντα εκει, περα απο τις λεξεις. Αυτες ερχονται και φευγουν, οπως και οι συμπεριφορες.
Με εβρισε λες, μα ξερω πως εννοεις αυτες τις κουβεντες που μεγαλωνουμε μεσα μας με τα χρόνια, οταν ρουτινιαζουμε, οταν ψαχνουμε τι μας φταιει και το βρισκουμε στο προσωπο εκεινου που στην τελικη θεωρουμε πως θα ειναι παντα διπλα μας.
Γυρνα στον αντρα σου κοριτσι μου και βρειτε τα.
Εισαι πολυ τυχερη που προβληματιστηκες ετσι χωρις δεις το τελμα μπροστ σου, χωρις να χρειαστει να κανεις την αυτοκριτικη υπο την πιεση μιας δικης του αποφασης.
Κανεις σας δε θελει να διωξει κανενα. Μην εκδιωχνεσαι μοναχη.
Σου εκαναν πολυ καλες προτασεις παραπανω, ακουσε τες.
Περα απο ό,τι φαινεται, πάντα υπαρχει ενα παραπονο που μας κραταει ενα βημα πριν την ευτυχια. βρεστο και ζησε μια ομορφη ζωη με τα παιδακια και τον αντρα σου.
Γιατι χαρα μου, δεν υπαρχει μεγαλυτερος πλουτος απο αυτο που ηδη εχεις.
Αλλα εφτασε η στιγμη να καταλαβεις πως οφειλεις να κανεις κατι γι αυτο. Κατι που σε υπερβαινει, κατι που δεν εχει να κανει με το "εγω" κανενος.

ΕΣΠΕΡΑΝΤΖΑ η ανάλυση σου αποτελεί από τις πιο γλυκές προσεγγίσεις θέματος που έχω διαβάσει!!!

Παράθεση:
Originally posted by maryar

'Ξέχασες' να μας πεις τι σε κάνει να νιώθεις εκείνος που βλέπεις στον ορίζοντα..

Οχι ότι είναι κακό, απόλυτα φυσιολογικό το βρίσκω.
Δε πάει έτσι όμως καλή μου.. Θυμίσου τους λόγους που παντρευτήκατε και πορεύσου αναλόγως..

Μη μας παραμυθιάζεις με το γνωστό 'είμαστε χρόνια παντρεμένοι αλλά τώρα κλπ κλπ μπλα μπλα'..

Γιατι αραγε δε λεει...ολο χαβιαρι καθε μερα...πεθυμησα κ λιγη φασολαδα...

οντως..το ''κοιμομαστε δυο μηνες χωρια'' αποτελει την αρχη του τελους...αποφασισε τι θες: να το τραβηξεις το σχοινι ωσπου να φτασετε στο χωρισμο;;; η να πας στο κρεβατακι (πρωτου μπει καμια αλλη ...αν δεν μπηκε) και να συζητησετε τα προβληματα σας και ολα αυτα που πυροδοτουν τους καυγαδες;;; το παιχνιδι παιζεται...παιζεται ακομα ...
καλη τυχη ...παλεψε το , στη βραση κολλαει το σιδερο.

Παράθεση:
Originally posted by CHRISTINA72
Ποτε δεν εχουμε εμπλεξει τα παιδια σε καυγαδες μας..τα λατρευουμε και οι δυο ..δεν με εχουν δει να κοιμαμαι στο αλλο δωματιο..περιμενω πρωτα να κοιμηθουν και μετα πηγαινω και προσπαθουμε και οι δυο να ειμαστε χαμογελαστοι και τα της καθημερινοτητας γινονται..δεν πειραξαμε ποτε τα παιδια ουτε ο ενας ουτε ο αλλος ποτε.Ναι..κανουμε τους "καραγκιοζηδες" αλλα ειναι τα παιδια μας ..δεν θα μαλωναμε ποτε μπροστα στα παιδια και οσο και αν σου ακουγεται απιθανο δεν εχουμε μαλωσει ποτε μπροστα στα παιδια ουτε καν να υψωσουμε τη φωνη μας ο ενας στον αλλον ..
Δεν ξερω τι συμβαινει..τωρα διαφορα υπονοουμενα ριξατε αλλα δεν μου εχει δωσει ποτε δικαιωμα για κατι αλλο..και ναι υπηρξε ερωτας μεγαλος και ενα forum δεν φτανει να καταθεσει κανεις την ψηχη του τη ζωη του ολη για να καταλαβει καποιος τι γινεται...
Ποτε δεν εχω μιλησει ουτε εγω ουτε εκεινος ε κανεναν για οτι αφορα εμας μονο μεταξυ μας τα λεγαμε..πουθενα αλλου και εχουμε φιλους καλους , αλλα απο την αρχη της σχεσης μας δεν το καναμε ..δεν μιλουσαμε σε κανεναν για τα προσωπικα μας, μονο μεταξυ μας..Λειπουμε πολλες ωρες ειναι η αληθεια λογω δουλειας ..αλλα το βραδυ ολα καλα..το καλοκαιρι την καλυτερη μου φιλη την χτυπησε ο καρκινος..εφυγα ..ελειπα πολλες ωρες ημουνα διπλα της με ειχε αναγκη και αυτη η ψυχολογια του νοσοκειου της ολης καταστασης με εριξε περισσοτερο..οικονομικα..πιεση οπως ολοι..νευρα τσιτωμενα..παρολο αυτα μπορω να πω λοω του οτι οπως ειπα και οι δυο ειμαστε εντονοι χαρακτηρες υποχωρουσαμε..αλλαζαμε για λιγο το χωρο για ηρεμια για να μη συγκρουστουμε..και τελικα εγινε το αναποφευκτο..
Καποιος εγραψε οτι φοβαμαι μη μου φυγει..να 'σαι σιγουρος οτι εγω προσωπικα ειμαι ενας ανθρωπος του ολα ή τιποτα..δεν συμβιβαζομαι..αν ομως εχει τελειωσει θελω να μου το πει ..και εγω αυτη τη στιγμη λογω του ολου θυμου μου ειμαι μπερδεμενη..θελω ομως να ειμαστε σιγουροι και οι δυο..

τα παιδιά όλα τα καταλαβαίνουν φίλη μου ... όλα ... και μπορεί εσύ να νομίζεις οτι δεν σε βλέπουν που κοιμάσαι στο άλλο δωμάτιο αλλα εγω πιστεύω οτι εκείνα ξερουν οτι εσυ κοιμασαι χωριστα απο τον μπαμπα τους ... ολα τα καταλαβαίνουν τα παιδια ... και τα νεύρα και το κενό αναμεσα στους γονείς ... απο τα παιδιά δεν μπορείς να κρυφτείς όσο και να υποκρίνεσαι οτι όλα είναι καλά ... τωρα οσο αφορα το γαμο σας ... ειναι σαν τον ασθενη στην εντατικη
πεθαίνει ... απλα ουτε εσυ εχεις δεχτει να εγκαταλειψεις ουτε εκείνος
αληθεια οταν μαλώνετε γιατι θεματα μαλώνσετε και διαφωνείτε ; δεν μας είπες
γνώμη μου ... οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους ... βγείτε έξω οι 2 σας κ κουβεντιάστε ... συζητήστε τα όλα πολιτισμένα και όμορφα ... και βρείτε μια λύση για να ηρεμήσει η κατάσταση ανάμεσα σας κ μέσα στο σπίτι γιατί αυτή είναι μια άσχημη κατάσταση που απο μηνα σε μήνα θα μετατραπεί σε ''αρρωστη'' και τα παιδιά δεν φταίνε σε κάτι

annnna....
ειναι πλεον αποδεδειγμενο.

"Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει"!

Παράθεση:
Originally posted by CHRISTINA72
Ειμαι πολυ θυμωμενη ..απογοητευμενη..και νιωθω πως εχω χασει την εμπιστοσυνη μου απεναντι του...ποναω..και εκεινος ειναι χαλια..αλλα κανεις απο τους δυο μας δεν κανει τιποτα..ισως γιατι δεν εχουμε τιπποτα να πουμε..και να φανταστειτε οταν εγινε ο καυγας ειμασταν αγκαλια πριν καποιες ωρες..δεν ξερω..δεν εφυγε ειναι εδω..ειμαστε δυο ταυροι με ενα κοκκινο πανι..

Γιατί δε συμφιλιώνεστε με σκοπό να συνεχίσετε να ζείτε μαζί ως δυο καλοί φίλοι και όχι πλέον ως ζευγάρι; Είναι, πιστεύω, η καλύτερη λύση αφού εντωμεταξύ προέκυψαν παιδιά. Ίσως όμως ουτοπική, αν κρίνω από την ιδιοσυγκρασία που περιέγραψες.

Παράθεση:
Originally posted by annnna
τα παιδιά όλα τα καταλαβαίνουν φίλη μου ... όλα ... και μπορεί εσύ να νομίζεις οτι δεν σε βλέπουν που κοιμάσαι στο άλλο δωμάτιο αλλα εγω πιστεύω οτι εκείνα ξερουν οτι εσυ κοιμασαι χωριστα απο τον μπαμπα τους ... ολα τα καταλαβαίνουν τα παιδια ... και τα νεύρα και το κενό αναμεσα στους γονείς ... απο τα παιδιά δεν μπορείς να κρυφτείς όσο και να υποκρίνεσαι οτι όλα είναι καλά ...

Πολλοί γονείς κάνουν τέτοιου είδους λάθη σε σχέση με τα παιδιά. Το ότι είναι παιδιά, και συνεπώς περιορισμένης κριτικής ικανότητας, δεν τους στερεί τη διαίσθηση και την ασταμάτητη ενστικτώδη επεξεργασία εικόνων, ήχων και γενικά πληροφορίας που δέχονται από τους γονείς, όσο ζουν στο ίδιο σπίτι τουλάχιστον. Είναι εκπληκτικό το τι μπορεί να γνωρίζουν ή να έχουν καταλάβει τα παιδιά ενώ οι γονείς "κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου".