ΔΙΛΗΜΜΑ

Διλημμα

Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα.

Είμαι 35 ετών κι έχω σχέση που πλησιάζει τα 2 χρόνια. Μένουμε μαζί σχεδόν από το πρώτο διάστημα και η αλήθεια είναι ότι περνάμε όμορφα παρά τις όποιες δυσκολίες.
Με πρότυπο και οι δυο τις υγιείς οικογένειές μας, αλλά και με εφόδιο το σεβασμό και την αγάπη που νιώθουμε ο ένας για τον άλλο, σχεδιάζουμε το γάμο μας με μεγάλη χαρά.

Αυτό που με προβληματίζει και θα ήθελα τη γνώμη σας είναι το εξής: Τελευταία του έγινε μια όχι και τόσο νόμιμη πρόταση στη δουλειά του την οποία δείχνει να είναι διατεθιμένος να αποδεχθεί.
Το ζήτημα που αντιμετωπίζω είναι το γεγονός ότι αδυνατώ να υποστηρίξω την επιλογή του αυτή, καθώς κάτι τέτοιο αντιτίθεται στις αρχές μου αφενός και αφετέρου πλήττει την εικόνα μου για εκείνον.

Δυστυχώς δε μπορώ να σας δώσω περισσότερα στοιχεία και πιστεύω το καταλαβαίνετε κι εσείς, παρ'όλα αυτά θα ήθελα να μου πείτε (αν φυσικά έχετε βρεθεί σε παρόμοια θέση) πως είναι σοφότερο να αντιμετωπίσουμε τη σύγκρουση των αρχών μας με τις αποφάσεις του συντρόφου μας.

Σας ευχαριστώ πολύ, έτσι κι αλλιώς για το χρόνο σας

Θα σου απαντησω λιγο διαφορετικα και πιστευω θα το καταλαβεις μια που ετοιμαζεις τον γαμο σου .

Εαν ρωτησεις ολους οσους εχουν χωρισει καινεις δεν θα σου πει οτι εκανε εναν γαμο για να χωρισει .
Ολοι ξεκινησαν με τις καλυτερες προοπτικες και αρχες για μια κοινη ζωη .
Το οτι πολλοι που πηραν διαζυγιο πηγαν αντιθετα στις αρχες τους για οικογενεια δεν σημαινει οτι δεν εχουν αρχες .
Απλα σε καποια δεδομενη στιγμη και κατω απο καποιες δεδομενες συνθηκες επρεπε να παραβιασουν τις αρχες τους για καποιο σκοπο και λογο .

Εσι και ο δικο σου δεν σημαινει οτι "πεφτει" στα ματια σου μια που καλειται να κανει κατι στην δουλεια του που δεν του αρεσει εκεινου και σε εσενα .
Σιγουρα το κανει για καποιο λογο .
Αυτο δεν σημαινει οτι ειναι ξεφτιλας .
Και βεβαια απο την στιγμη που δεν μπορεις να μας αποκαλυψεις τι ειναι αυτο δεν σημαινει οτι και απαραιτητα παρανομο .

Στην τελικη εαν δεν το γουσταρει δηλωνει παραιτηση και σηκωνεται και φευγη ......και μετα αντε να βρεις δουλεια αυτη την εποχη .
Καποιες φορες ο σκοπος αγιαζει τα μεσα .
Χαλαρωσε

Δεν ξερω τι ακριβως του ζητηθηκε.
αλλα γνωστος μου που δουλευε σε βυτιο που εκτελουσε παραγγελιες σε πετρελαιο στα σπιτια. οταν του ζητηθηκε απο τον ιδιοκτητη να κλεβει τους
πελατες και να μοιραζονται τα κερδη.
παραιτηθηκε.

δεν ειναι ετσι απλο αυτο ......

εχει βαθος .....κι εχει σημασια για τι ειδους παρανομια μιλαμε ....

αν ησουν πιο σαφης ισως σου εδινα μια πιο σωστη απαντηση .....

ειναι λαθος να πω οτι να ναι.....

μμμμ και ξανα μμμμ...
Ενω φαινομενικα λες οτι εχεις διλημμα..

ουσιαστικα δεν εχεις!

Οταν λεμε και αποφασιζουμε οτι με αυτον τον ανθρωπο θα ζησουμε ΚΟΙΝΗ ζωη,
καποια θεματα οπως πχ ΚΟΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ ζωης

επιβαλλεται να βρισκονται σε ιδιο επιπεδο!.. Για πολλους και διαφορους λογους.

Πρωτον και κυριο λογο.. οταν ο ενας παρανομει, ουσιαστικα
σε κανει συνεργο του εφοσον ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ και φυσικα κινδυνευεις ανα πασα
στιγμη να βρεθεις μπλέγμενη.

Σε θεματα παρανομιας εννοειτε οτι ο συντροφος εχει ΛΟΓΟ και μαλιστα ισχυρο.

Μπορει ο συντροφος σου να βρισκεται σε αδυναμια και να το επιχειρει..
αλλά οφειλεις να ΣΑΣ προστατεψεις!... Σε αυτες τις περιπτωσεις δηλαδη
φυσικα και επεμβαινεις. Δεν τον αφηνεις ελευθερο να κανει οτι του κατεβει

Μα ακομα και ενας απλος φιλος σου να ηταν.. σου πεφτει λογος! Ποσο μαλλον
να ειναι συντροφος και νυν συζηγος. Μιλαμε για κοινη ζωη!!.. μοιραζεστε τα παντα..
και την ευτυχια.. αλλάααα και τη παρανομια. Το καταλαβαινεις φανταζομαι.
Και φυσικα ολοι ειμαστε εν δυναμει παρανομοι. Υπαρχουν στιγμες
στη ζωη μας που αρκετοι ισως παρασσυρονται ενω στην ουσια
υποστηριζουν αλλες αξιες απο αυτες που πραττουν.
Σε αυτο το σημειο ερχονται οι ανθρωποι που τους αγαπανε και
τραβανε το αυτι. Γερα ομως το τραβανε.. Δεν το αφηνουν.
Δεν θα εστιαστω σε τι θα παρανομησει.. για να εχεις τετοιο διλημμα
φανταζομαι οτι μιλαμε για παρανομια που κλωνιζει και τις αξιες τις δικες σου.
Διοτι παρανομιες καθημερινα γινονται αλλά πλεον αυτες εχουν
νομιμοποιηθει..

πχ φακελακια..
πχ εργολαβιες - κλεψιμο απο το κρατος..

αν εισαι συζηγος ενος γιατρου πχ που παιρνει φακελακια.. φανταζομαι
δεν θα ειχες το ιδιο διλημμα
(ασχετα φυσικα που ειναι ανηθικο να παιρνεις λεφτα απο τον γερουλη
που μαζευει ευρουλακι ευρουλακι απο τη πενιχρη του συνταξη για να τον εγχειρησει )
Το πρωτο βημα ειναι οτι δεν το δεχεσαι και το αποτρεπεις. (ειπαμε ελευθερια
στη σχεση και στη ζωη του αλλου, αλλά εφοσον δεν πληττονται οι βασεις
και οι αξιες)

Δευτερο βημα ξανακοιτας σιωπηλα τον ανθρωπο σου να δεις αν οντως
εχει διαφορετικα πιστευω απο εσενα και δεν το εβλεπες
ή ειναι σε συγχιση. Καλυτερα πριν παρα μετα.

Παράθεση:
Originally posted by IO-ANNA


Δυστυχώς δε μπορώ να σας δώσω περισσότερα στοιχεία και πιστεύω το καταλαβαίνετε κι εσείς, παρ'όλα αυτά θα ήθελα να μου πείτε (αν φυσικά έχετε βρεθεί σε παρόμοια θέση) πως είναι σοφότερο να αντιμετωπίσουμε τη σύγκρουση των αρχών μας με τις αποφάσεις του συντρόφου μας.

Και γιατί να μη μας δώσετε περισσότερα στοιχεία, καλή μου κυρία;
Σάμπως είμαστε το ΣΔΟΕ;;
Τεσπα, τί να σας πώ τώρα κι εγώ...

Οταν ήταν να με προσλάβουν στη δουλειά που είμαι τώρα, με περάσανε από ένα φορερό και τρομερό ψυχοτέστ - ίσαμε τρεις ώρες έγραφα - για να μου πουν αυτά που ήξερα από τριώ χρονώ παιδί: οτι ψυχολογικά είμαι λίγο ... εεε ... χμμμ. οτι κατά τα άλλα είμαι .... τεσπα, όπως είμαι και οτι "έχω την τάση να παραβιάζω τους κανόνες", πράγμα που σημαίνει οτι αυτή τη στιγμή είμαι μακραν η καλύτερη πλαστογράφος στην εταιρεία, σε φυσικά και ηλεκτρονικά αρχεία, με ειδικότητα στην παλαίωση εγγράφων και την αλλοίωση .pdf . Επίσης, μπορώ να πω οποιοδήποτε ψέμμα χωρίς να παίξει ούτε το βλέφαρό μου και να μιμηθώ οποιαδήποτε υπογραφή.

Αυτό που δεν θα μπορούσα ποτέ και κατά κανένα τρόπο να κάνω είναι να κλέψω - ούτε συνδετήρα - να λαδωθώ (μου έχει προταθεί και αρνήθηκα) και να κάτσω του αφεντικού (ομοίως ).

Από την άλλη ο καλός μου (και επί εικοσαετία plus συζυγός μου) φρικάρει με την ιδέα να πει ψεματα αλλά δεν έχει τον παραμικρό ενδοιασμό να παραβιάσει το όριο ταχύτητας ή/και προσπέρασης υπο συγκεκριμένες συνθήκες και δεν είμαι εντελώς σίγουρη αν θα αρνιόταν να κάτσει του αφεντικού του, στην απίθανη περίπτωση που δεν ήταν πενηντάρης, με κοιλίτσα και καραφλίτσα, όπως είναι τα αφεντικά του τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Τί θέλω να πω: αν είναι κάτι που αντιτίθεται στις αρχές του αλλά το αποδέχεται, έχει πρόβλημα εκείνος
αν είναι κάτι που αντιτίθεται στις δικές σας αρχές, έχετε πρόβλημα εσείς
Και πάλι, αναρωτιέμαι, τί είναι τόσο σοβαρό και απόρρητο, που να μην μπορείτε να το μοιραστείτε με 300.000 αγνώστους...

Παράθεση:
Originally posted by Climentini
Και πάλι, αναρωτιέμαι, τί είναι τόσο σοβαρό και απόρρητο, που να μην μπορείτε να το μοιραστείτε με 300.000 αγνώστους...

Για να λεει η γυναικα οτι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ...



σημαινει οτι τα λεφτα ειναι καλα

Τωρα θα μου πεις.. αν μπεις στη διαδικασια να κινδυνευσεις..
τουλαχιστον να αξιζει το κοπο
Αλλά αφου δεν μπορεις να πεις τι ειδους παρανομια ειναι
πες μας τουλαχιστον.. για ποσα χρονια φυλακη μιλαμε?

Παράθεση:
Originally posted by IO-ANNA
Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα.
Τελευταία του έγινε μια όχι και τόσο νόμιμη πρόταση στη δουλειά του την οποία δείχνει να είναι διατεθιμένος να αποδεχθεί.

Ωστε αμφιβάλλεις για την εμπιστοσύνη που του έχεις και πας για γάμο.
Μάλιστα..

Αλλο είναι αυτό που σε προβληματίζει, και όχι η πρόταση στη δουλειά.
Αυτή είναι απλώς η αφορμή.

Ετσι για την ιστορία θα σου πω κάτι παλιό μου:
Μου έλαχε μια θεούσα κάποτε που μου είπε ότι η δουλειά της στη τράπεζα την έκανε να νιώθει αμαρτωλή και αντίθετη με τα πιστεύω της.
Την έδιωξα γιατί πολύ 'μη μου άπτου' ήταν και με κούραζε.

ΥΓ: Ωραία γραμματοσειρά.

Καλημέρα σε όλους.
Ευχαριστώ και πάλι και για το χρόνο σας και για τις εύστοχες επισημάνσεις. Υπήρχαν προτάσεις που με προβλημάτισαν αρκετά.

@Archagellos – Τα μέσα ωστόσο, ποτέ δεν αγίασαν το σκοπό. Και ναι, για να με προβληματίζει και για εκείνον και για μένα, σημαίνει ότι από κάθε πλευρά, τουλάχιστον στο δικό μου μικρόκοσμο, είναι ένα σημαντικό ζήτημα.

@Sunnyeyes – Είναι ακριβώς όπως το θέσατε "πλήττονται οι βάσεις και οι αξίες". Δε θα μπορούσα να το αποδώσω ακριβέστερα.

@Climentini – Κατάλαβα τι θέλετε να πείτε, αλλά απέχει πολύ το παράδειγμά σας από την περίπτωσή μας.

@Somebody961 – Όταν περιμένεις κάποιον "με το δίκανο στη γωνία", όλο και κάποιον θα βρεις να "σκοτώσεις". Έτσι και στην κοινή ζωή σου με κάποιον, μπορούν και τα δυο μέρη να βρουν άπειρες αφορμές μέσα στην ημέρα, πόσο μάλλον στην πορεία των ετών. Συνεπώς, δεν είναι αφορμή αυτό που έχουμε εδώ.

Στους ανθρώπους που κατάφεραν να γίνουν ένα, αυτό που υπάρχει μέσα τους συμβαδίζει. Δεν είναι αντίγραφα ο ένας του άλλου, αλλά συμβαδίζουν. Ή έτσι το έχω εγώ στο δικό μου μυαλό.

Ευχαριστώ και πάλι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να βρω χρόνο και ηρεμία να ξεκαθαρίσω τι θέλω να "υποστηρίξω" περισσότερο.