ολα τελικα εχουν τα ορια τους..τα δικα μου εξαντληθηκαν..

Παράθεση:
Originally posted by _aidiothir_1978

Παράθεση:
Originally posted by meli301982
Καλησπερα και παλι ....ειχα αναπτυξει πριν λιγο καιρο το προβλημα μου εδω σε εσας με ειχατε βοηθησει αρκετα ο καθενας με τον τροπο του ...πιστευα για λιγο καιρο οτι τα πραγματα θα φτιαξουν αλλα εκανα λαθος....Πριν περιπου 3 βδομαδες γυρνωντας σπιτι απο την δουλεια βρηκα δυο ''ευχαριστες ''εκπληξεις ..η πρωτη ηταν το φακελακι απο την εφορια με ενα οχι τοσο ομορφο ποσο το οποιο αφορουσε απληρωτα τελη κυκλοφοριας ετων...το δευτερο ηταν το πλεον πιστοποιημενο ποσο οφειλης σε δανεια το οποιο αγγιζει τα 22.000...οφειλω να πω οτι τα εσωτερικα μου εγιναν αμεσως @@@ ..δανεια καταναλωτικα απληρωτα επη ετη ,καρτες απληρωτες επι ετη,αγορες απληρωτες επι ετη...ενιωσα μεγαλος μ...ς που στερουμαι επι 3 χρονια και το παραμικρο για να τον βγαλω λαδι απο τις ατασθαλιες τις οικονομικες...εγινα παγωτο κυριολεκτικα και μπορω να πω με βεβαιοτητα οτι ενα κοματι θελει να τον σκοτωσει ενω το αλλο συνεχιζει και τον βλεπει με λυπη....ναι ειχαμε ολα τα προβληματα επικοινωνιας ,αποριψης συναισθηματικης,σεξουαλικης αλλα πλεον δεν δεν θελω...του μιλησα ανοιχτα του ειπα οτι τον καταλαβαινω αλλα πολυ φοβαμαι οτι η καταληξη θα ειναι ο χωρισμος ,με απειλησε οτι θα μου παρει το παιδι(για 2 φορα)την πρωτη ειχα σιωπησει γιατι ειχα σκεφτει οτι απο τα νευρα του το λεει...αλλα την δευτερη ..βγηκα στην επιθεση...ενταξει ειναι ανωριμος οσο δεν παιρνει αλλα αυτα δεν λεγονται ...να με εκδικηθει γιατι?τι του εκανα τελικα.....απο τοτε ειναι σαφες οτι τα πραγματα βαλτωσαν χειροτερα...τουλαχιστον με συζητηση αποφασισαμε να μην υστεριαζουμε μπροστα στο παιδι και να κραταμε ισορροπιες....το αποτελειωτικο χτυπημα ηταν που ενω ειχε αδεια και ειχε προταση για αλλη δουλεια με καλα λεφτα οχι δεν πηγε...φυσικα και το γνωριζα οτι μπορουσε να εκμεταλευτει την ευκαιρια αλλα τον αφησα....μετα μου ειπε απο μονος του οτι κακως δεν πηγε....το μονο που του ειπα ειναι οτι απλα πλεον σταματω να σχολουμαι με το οικονομικο του θεμα...θα ασφαλισω το παιδι οσο κραταει η εργασια μου γιατι και αυτη δυστυχως δεν ειναι καθολου δεδομενη....εφοσον δεν μπορει να εγγυηθει για τιποτα πια ...απλα τρεχει σε δικηγορους για να ρυθμισει το χρεος....εξαντληθηκα πλεον ...δεν ξερω αν θα ειμαι καλυτερα χωρις αυτον αλλα δυστυχως και με αυτον δεν βλεπω φως....τοσα χρονια τι εκανε?εβγαζε λεφτα και καλα λεφτα γιατι δεν καλυπτε λιγο τις τρυπες αλλα τις αφηνε να ανοιγονται...και εγω τελικα ποια ειμαι σε ολο αυτο η ασφαλιστικη δεικλιδα του..ευχαριστως να αναλαμβανα αυτον τον ρολο αν τον εβλεπα να κανει κατι...εστω να δεχεται τις ευκαιριες οταν του δινονται...ευχαριστως αλλα ετσι δεν κανω τιποτα δεν κουναω ουτε το δακτυλακι μου....να δεκτω οτι τον εχει στιγματισει ολη αυτη η κατασταση μεταξυ μας ,να δεκτω ισως και οτι δεν του δινει κινητρα αλλα δεν μιλαμε για αυτον η για εμενα αλλα και για ενα τριτο ανθρωπο που του χρωσταμε και οι δυο και δεν μας χρωσταει...ευχαριστω και συγνωμη αν φαινομαι λιγο σκληρη αληθεια...αυτο μου βγαινει τωρα ομως

Κλασσικη περιπτωση γυναικας που οταν κανει τη δουλεια της, δηλαδη οταν κανει παιδι, μετα δεν τον θελει τον αντρα της αφου η αποστολη του εξετελεσθη.

Συνεπως αφου κανει παιδι η γυναικα και γινει μανα, μετα τον αντρα δεν θελει ουτε καν να τον βλεπει, και της φταινε ΟΛΑ γθρω της, απο τα οικονομικα, μεχρι το αν τη στραβοκοιταξε, η αν ρευτηκε η αν εκλασε.

Λοιπον.

Νιωθω πολυ τυχερος που δε θα παντρευτω ποτε.