ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΛΟΓΩ ΠΕΘΕΡΙΚΩΝ?

Κοπέλα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχω περάσει παρόμοια εμπειρία. Χάνεις τον εαυτό σου σε τέτοιες καταστάσεις και τρελαίνεσαι. Μετά από προσωπική εμπειρία χωρισμού γιατί έδινα υπερβολική σημασία στα λεγόμενα της πεθεράς και δεν είχα καθαρό μυαλό να συζητήσω όπως θα έπρεπε με τον αρραβωνιαστικό μου, ώστε να βρώ την λύση, σου λέω να βγάλεις από τον αντιληπτικό σου χάρτη ότι υπάρχουν τα πεθερικά σου. Δηλαδή να μην δίνεις καμία σημασία σε αυτές τις καταστάσεις με τους τρίτους. Είμαι σίγουρη ότι αγαπάς πολύ τον άντρα σου και μόνο με αυτόν έχεις να κάνεις. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι εμπλέκονται τα πεθερικά προς το παρόν, αλλά αν τον βοηθήσεις θα το καταλάβει γιατί σε αγαπάει και αυτός και γιατί τώρα η οικογένειά του είσαι εσύ. Θέλει πολύ προσπάθεια και δουλειά για να τον βοηθήσεις να δει τα πράγματα όπως τα βλέπεις εσύ. Μην οργίζεσαι μαζί του, πρέπει να βρείς την σωστή προσέγγιση ώστε να καταλάβει. Κάνε υπομονή και σκέψου καθαρά. Μην δίνεις σημασία στο τί λένε και κάνουν τα πεθερικά και μην το πολυσυζητάς με τους γονείς σου γιατί όσο και να το θέλουν δεν θα σε βοηθήσουν, εμπλέκονται στο πρόβλημα. Προτίμησε να μιλήσεις σε κάποιον τρίτο απέξω από το πρόβλημα, πχ έναν έμπιστο φίλο που θέλει το καλό σου. Θέλει τόση υπομονή η κατάσταση που πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου για να βρείς λύση. Αλλά να ξέρεις ότι κάθε μέρα πρέπει να ξεπερνάμε τον εαυτό μας αν θέλουμε να εξελιχθούμε ως άνθρωποι και να ευτυχήσουμε. Εγώ δεν το έκανα και μετανιώνω κάθε μέρα γι'αυτό.

Παράθεση:
Originally posted by katerina_val
Κοπέλα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχω περάσει παρόμοια εμπειρία. Χάνεις τον εαυτό σου σε τέτοιες καταστάσεις και τρελαίνεσαι. Μετά από προσωπική εμπειρία χωρισμού γιατί έδινα υπερβολική σημασία στα λεγόμενα της πεθεράς και δεν είχα καθαρό μυαλό να συζητήσω όπως θα έπρεπε με τον αρραβωνιαστικό μου, ώστε να βρώ την λύση, σου λέω να βγάλεις από τον αντιληπτικό σου χάρτη ότι υπάρχουν τα πεθερικά σου. Δηλαδή να μην δίνεις καμία σημασία σε αυτές τις καταστάσεις με τους τρίτους. Είμαι σίγουρη ότι αγαπάς πολύ τον άντρα σου και μόνο με αυτόν έχεις να κάνεις. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι εμπλέκονται τα πεθερικά προς το παρόν, αλλά αν τον βοηθήσεις θα το καταλάβει γιατί σε αγαπάει και αυτός και γιατί τώρα η οικογένειά του είσαι εσύ. Θέλει πολύ προσπάθεια και δουλειά για να τον βοηθήσεις να δει τα πράγματα όπως τα βλέπεις εσύ. Μην οργίζεσαι μαζί του, πρέπει να βρείς την σωστή προσέγγιση ώστε να καταλάβει. Κάνε υπομονή και σκέψου καθαρά. Μην δίνεις σημασία στο τί λένε και κάνουν τα πεθερικά και μην το πολυσυζητάς με τους γονείς σου γιατί όσο και να το θέλουν δεν θα σε βοηθήσουν, εμπλέκονται στο πρόβλημα. Προτίμησε να μιλήσεις σε κάποιον τρίτο απέξω από το πρόβλημα, πχ έναν έμπιστο φίλο που θέλει το καλό σου. Θέλει τόση υπομονή η κατάσταση που πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου για να βρείς λύση. Αλλά να ξέρεις ότι κάθε μέρα πρέπει να ξεπερνάμε τον εαυτό μας αν θέλουμε να εξελιχθούμε ως άνθρωποι και να ευτυχήσουμε. Εγώ δεν το έκανα και μετανιώνω κάθε μέρα γι'αυτό.

Katerina,

Σ ευχαριστώ για την απάντηση σου και ευχαριστώ και όλους σας με κάποιους συμφωνώ απόλυτα. Δυστυχώς κάποιες φορές τα συναισθήματα μας τυφλώνουν και δε βλέπουμε ή δε θέλουμε να δούμε την αλήθεια….

Ρίχνουμε και το φταίξιμο σε τρίτους (όποιοι και αν είναι αυτοί) για να μη δούμε τη πικρή αλήθεια ότι η σχέση μας έχει πρόβλημα. Και εγώ σου λέω να τα πηγαίναμε τέλεια με τους δικούς τους και να μας λάτρευαν είναι ωραίο ο άντρας να είναι δεμένος με τους δικούς του πιο πολύ από ότι με τη γυναίκα του?Να βάζει εκείνους πρώτα???Κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα αυτό βγαίνει στην επιφάνεια και έρχεται η ρήξη….Μην έχεις ενοχές ότι και να έκανες ότι και να είπες (και γω τσακώθηκα αντί να φύγω κυρία) το αποτέλεσμα όμως είναι ένα: δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους έτοιμους για να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια…ίσως να μην είναι και ποτέ έτοιμοι….

Δεν αμφιβάλλω πως αγαπιέστε όπως και εμείς αγαπιόμαστε με τον άντρα μου αλλα μερικές φορές δεν είναι αρκετό…θέλει δύναμη χαρακτήρα για να αντιμετώπισουμε προβλήματα που φέρνει η ζωή..

Από αυτά που λες φαίνεσαι καλός άνθρωπος και πονάς για τα ονειρά σου που καταστράφηκαν…και εγώ το ίδιο πονάω…μα έτσι είναι η ζωή. Υπάρχουν άνθρωποι με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα και είναι δυνατοί και τα αντιμετωπίζουν.. Πάντως στη περίπτωσή σου ειναι πολύ άσχημο αυτο που συμβαίνει άσε τον άνθρωπο να πάει στο καλό….διαφορετικά θα κάνεις μια οικογένεια μόνη σου εκείνος θα συντηρεί άλλες οικογένειες (τους δικούς του) και όχι μόνο οικονομικά μα και συναισθηματικά. Τώρα δεν έχεις μπει στο λούκι και στη κατάσταση αυτή ακόμη να τη ζεις καθημερινά και δε μπορείς να το καταλάβεις, όταν τον παντρευτείς όμως και μπεις στο χορό δε θα ξέρεις πως να ξεφύγεις!!!Ο άνθρωπος έχει μάθει ΄(ή μάλλον του έχουν μάθει) ότι αυτό είναι το σωστό έχει γαλουχηθεί έτσι και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει τώρα. Θα σε μαραζώσουν….κάνε τη καρδιά σου πέτρα και απομακρύνσου…

Ελπίζω να βρεις την ευτυχία που σου αξίζει!!!

newmammy123 ο τρόπος με τον οποίο γράφεις είναι πολύ ορθολογικός και ειλικρινά στενοχωρέθηκα πολύ με όσα τραβάς... Και γω είχα βρεθεί σε τέτοια φάση αλλά δεν είχα παντρευτεί είχα αρραβωνιαστεί..! Να σε ρωτήσω κάτι ??? αν δεν είχε παντρευτεί εσένα ο άνδρας σου και του έδινε η μητέρα του μία άλλη κοπέλα που θα ήθελε αυτή πιστεύεις ότι η κοπέλα που θα του έδινε η μαμά του θα πέρναγε καλά στον γάμο αν παντρευόταν τον άνδρα σου ???θα ήταν όλοι ευτυχισμένοι ??? ή θα έπρεπε η κοπέλα να υπακούει την πεθερά και τον πεθερό σου για να είναι ευτυχισμένοι ?? και αν αυτή έκανε ότι ήθελε μετά το γάμο και δεν τους έδινε σημασία??? μια υποθετική ερώτηση αλλά θα ήθελα να ακούσω την απάντησή σου....

newmammy123
Εχω περασει διαφορες καταστασεις σαν την δικη σου και εχω να σου πω ενα πραγματακι .
Οταν ο αντρας βαζει πανω πρωτα τον πατερα και μητερα του και σου λεει να κανεις τουμπεκι απλα σε θελει μονο για να του κανεις παιδακια και σε βλεπει απο σκοπια οτι εισαι το κοροιδο που θα την βγαλει ο μαγκας!
Σηκω και φυγε οσο ειναι καιρος να ζησεις εκτος αν δεν εχεις αυτοεκτιμηση και αυτοσεβασμο οπως πολλες ελληνιδες και κατσεις να σε κανει χρηση σαν μια αγελαδα μονο για παραγωγη που λενε!

Παράθεση:
Originally posted by george911
newmammy123
Εχω περασει διαφορες καταστασεις σαν την δικη σου και εχω να σου πω ενα πραγματακι .
Οταν ο αντρας βαζει πανω πρωτα τον πατερα και μητερα του και σου λεει να κανεις τουμπεκι απλα σε θελει μονο για να του κανεις παιδακια και σε βλεπει απο σκοπια οτι εισαι το κοροιδο που θα την βγαλει ο μαγκας!
Σηκω και φυγε οσο ειναι καιρος να ζησεις εκτος αν δεν εχεις αυτοεκτιμηση και αυτοσεβασμο οπως πολλες ελληνιδες και κατσεις να σε κανει χρηση σαν μια αγελαδα μονο για παραγωγη που λενε!

μήπως είναι και θέμα χαρακτήρα ?? δηλαδή όποια και να παντρευτεί με αυτό τον τρόπο την βλέπει... ο γνωστός μαμάκιας ή μήπως άμα ένας άνδρας ερωτευτεί πολύ μια γυναίκα δεν ακούει τους γονείς του??

πάντως να προσθέσω ιζαμπο σε αυτό που ρωτάς, πιστεύω ότι ένας άντρας ναι αν ερωτευτεί και αγαπήσει και κυρίως πονέσει μια γυναίκα δεν ακούει κανέναν..Εκτός πια και αν είναι καθυστερημένος ή όντως καταλάβει ότι η γονείς του έχουν δίκιο (δηλαδή δεν αξίζει πραγματικά η γυναίκα) και όχι να είναι σκέτο καπρίτσιο των δικών του.

Καλημέρα,

Χρόνια Πολλά!!

ιζαμπο,

ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όσο για αυτό που με ρωτάς δε ξέρω. Νομίζω ότι αν του έβρισκε η μητέρα του γυναίκα (όσο αστείο και αν ακούγεται) ναι θα ήταν στην αρχή όλοι μαζί ευτυχισμένοι. Τώρα για τη συνέχεια κατά πόσο θα άντεχε η κοπέλα αυτή να ακούει προσβολές (γιατί σίγουρα κάτι θα άκουγε και αυτή) και πόσο θα άντεχε στη πορεία να κάνει αυτό που θα ήθελαν τα πεθερικά συνεχώς ...τι να σου πω δε το ξέρω.

Πιστεύω όμως γενικά ότι ευτυχία υπάρχει μόνο όταν δυο άνθρωποι επιλέξουν ο ένας τον άλλον γιατί θέλουν εκείνοι να είναι πραγματικά μαζί (και όχι γιατί το επέλεξε ένας τρίτος) και στη συνέχεια στηρίζουν ο ένας τον άλλον στις χαρές και τις λύπες...

Πάντως είναι πολύ ψυχοφθόρο όλο αυτό που μου συμβαίνει και νομίζω ότι επηρεάζει και την υγεία μου αυτή η στεναχώρια...Δε ξέρω πρέπει με κάποιο τρόπο να το αφήσω πίσω και να προχωρήσω μπροστά στη ζωή μου...Ο σύζυγος λέει ότι δε συμφωνεί μαζί τους γενικά (παρα μόνο σε κάποια πράγματα)και ότι θέλει να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί, απλά να μη τους βλέπω πλέον και εγώ...Δε ξέρω ίσως αυτή να είναι η καλύτερη λύση.Βέβαια εκείνος λέει ότι έχει πολύ καλή σχέση μαζί τους και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

Τι να σας πω ειλικρινά δε ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό. Ελπίζω να γίνει το καλύτερο για το παιδί γιατί είναι μια αθώα νέα ψυχή που δε φταίει σε τίποτα.Πάντως για μένα είναι σίγουρα πολύ ψυχοφθόρο...

υ.γ. για αυτό θα πρέπει να τα ζυγίζουμε πολύ καλά όλα πριν παντρευτούμε και να το σκεφτόμαστε πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ καλά πριν κάνουμε τέτοια βήματα!!

newmammy123 νομίζω ότι ο άνδρας σου σε αγαπάει γιατί αν δεν σε αγαπούσε δεν θα σε παντρευόταν .... έχεις και ένα μωρό με κάποιον που ερωτεύτηκες και αγάπησες ... αυτό είναι πολύ σημαντικό ... σκέψου ότι αυτά που έχεις είναι πολύ όμορφα και αυτά που περνάς είναι ασήμαντα ... μην τα υπολογίζεις .... δεν πειράζει που βάζει πρώτα τους γονείς του ... δεν είναι ο μόνος ... όλοι οι άνδρες έχουν ελαττώματα .... και χειρότερα από αυτό .... προσπάθησε να δημιουργείς τις καλύτερες συνθήκες για να ήσαστε ευτυχισμένοι και να συγχωρείς τους γονείς του και να του λες δεν πειράζει....!!! Ο έρωτας και η αγάπη είναι πολύ δύσκολο ...μπορεί να είχες χωρίσει και να μην είχες βρει κάτι που να σε ενθουσιάζει ... αφού ξερεις τον χαρακτήρα του αποδέξου τον και μην του γκρινιάζεις... γιατί η γκρίνια θα του δημιουργεί πρόβλημα και δεν θα αντέξει με τον χαρακτήρα που έχει .... ενώ εσύ είσαι πιο δυνατή ...να σκέφτεσαι πάντα τρόπους για να ενώνεις την οικογένειά σου ... Στο λέω γιατί εγώ χώρισα όταν ήμουν αραβωνιασμένη γιατί οι γονείς του πήγαν να με κάνουν ότι θέλουν με τους όρους τους και εκείνος παρόλο που χαμε ζήσει πολλά μαζί και έδειχνε ότι με αγαπούσε ... τους υπερασπίστηκε ... και τωρα είναι μαζί με μία κοπέλα που του βρήκε η μαμά του ... και συμπεριφέρεται σαν να θεωρεί ότι όλες οι γυναίκες είναι ίδιες ... και το χειρότερο μου συμπεριφέρθηκε σαν τιμωρός ... δηλαδή δεν κάνεις αυτά που σου λέει η οικογένειά μου τότε θα βρω άλλη .... Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό που πλασάρει ...??ενώ ο άνδρας σου σε παντρεύτηκε άρα σε αγαπά αν δεν σε αγαπούσε θα χατε χωρίσει .... Στο χέρι σου είναι να κρατήσεις την οικογένειά σου και πρέπει να είσαι έξυπνη και όχι ηττοπαθής... πρέπει να πάρεις την οικογένεια στα δικά σου χερια και οχι να επηρεαζεσαι από την πεθερά και να τσιμπάς στο δόλωμα της .. Φιλιά πολλά και εύχομαι ότι καλύτερο

Απορια για το πως εξελιχθηκαν τα πραγματα?

Καλημερα newmommy123Διαβασα το θεμα που περιεγραψες και θα ηθελα να μαθω πως εξελιχθηκε με τα χρονια. Ειναι μια περιπτωση που δεν τη ζει πολυς κοσμος κ ομως φθειρει μια σχεση. Το να παρει το μερος της οικογενειας του ειναι ασυγχωρητο για σενα. Εχεις μπει στη θεση του αντρα σου? Χωρισατε ή ειστε μαζι?

Εννοείται.. Οταν δεν βάζει το ζευγάρι κ ειδικά το τέκνο τους γονείς στη θέση τους κ όρια. . Κ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης τους αν δεν φύγουν μακρυά.

Φυσικα και μπορει να διαλυθει ενας γαμος, αν τα μελη που τον απαρτιζουν (εσυ και ο αντρας σου στην προκειμενη), δεν θεσουν ορια εξαρχης στα πεθερικα, αντιθετως τα αφησουν να μπουν μεσα στο γαμο και να αλωνισουν εις βαρος σας. Ο,τι σπερνεις θεριζεις. Οταν επιτρεπεις στον "ανθρωπο" σου να σε αποκαλει μαλακισμενη, νομιζεις οτι σε σεβεται; οτι σε εχει σε υποληψη; οτι σε αγαπαει; πως περιμενεις να παρει το μερος σου αφου κι εσυ η ιδια τον αφηνεις να σε προσβαλλει καταμουτρα; Ο αντρας σου ειναι ξεκαθαρα ταγμενος με το μερος των γονιων του, εσυ απλως εισαι το εκτελεστικο οργανο (του κανεις παιδια, του μαγειρευεις, του καθαριζεις, του σιδερωνεις κλπ). Εχεις δωσει το δικαιωμα να σε πατανε και να μην σε υπολογιζουν. Αυτη την εικονα θελεις να εχει το παιδι σου για σενα;

χμ...
να σ πω...το ίντερνετ υπάρχει εδώ και χρόνια... τα φόρουμς το ίδιο... οι ιστορίες επαναλαμβάνονται του στύλ: Δες τι έπαθε αυτή,εγώ ποτέ, θα προσέχω τώρα που ξέρω. Με λίγα λόγια ο μύθος που από την αρχή τα πεθερικά δε θέλουν τη νύφη έχει χιλιοπαιχτεί. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ξανά και ξανά (δεν απευθύνεται σε σένα αυτό);;;

Κορίτσι μου, από την αρχή δε σε ήθελαν όπως λες. Αν ελεύθερη έχεις προβλήματα, στο γάμο θα πολλαπλασιαστούν, ειδικά με το παιδί. Το ξερες. Το δέχτηκες. Το ανέχτηκες. Τώρα γιατί το ξέχασες; Πίστευες πως θα' χετε ημερομηνία λήξης όλο;
Πρέπει να βρεις τρόπους να γυρίσουν όλα μπούμερανγκ. Δλδ αυτοί να πάθουν ψυχολογικά και όχι εσύ, ώστε να σε αφήσουν ήσυχη. Κατέστρωσε σχέδιο. Δεν είναι τόσο έξυπνοι για να μη πέσουν στη παγίδα,ούτε ο γιατρός σου είναι έξυπνος (αν ήταν, θα τους έκοβε τον αέρα που στεναχωρούν το μόνο άτομο που θα του δίνει νερό στα γεράματα πέραν του παιδιού, για να λέμε και το δίκαιο).
Ελπίζω για το καλύτερο.