Παράθεση:
Originally posted by aladdin30
Μηπως τη νοητικη υστερηση την εχεις εσυ? Μ αρεσει που λες οτι εχεις κανει και τη ζωη σου...
Από την στιγμή που έγραψα αυτό το άρθρο και μετά συμμετέχω στο forum, διαβάζω ιστορίες και ψάχνω να βρώ το τέλος τους...μερικές έχουν...μερικές όχι...έτσι αποφάσισα να γράψω κι εγώ το τέλος της δικής μου ιστορίας.
Το άρθρο μου το έγραψα 30/4 και είχα χωρίσει 12/4 (πρώτη συμμετοχή, θολωμένο μυαλό και ψαράκι...είπα ψεματάκι ότι χώρισα πριν ένα χρόνο φοβούμενη μην με τσακώσει ο πρώην... Ο χωρισμός μου ήταν νωπός και πόναγε πολύ. Αυτά που έγραφα ήταν όλα επακριβώς η αλήθεια...αλλά ξαναδιαβάζοντάς τα τώρα πια συνειδητοποιώ ότι ήταν μόνο η επιφάνεια. Η ουσία ήταν πολύ πιο βαθιά. Φταίγαμε και οι δυο για τον χωρισμό...ή μάλλον δεν φταίγαμε απλά δεν ταιριάζαμε, το ξέραμε από την αρχή αλλά αυτός μου έλεγε ότι θέλει να αλλάξει (χωρίς να του το ζητήσω) κι εγώ πίστευα ότι μπορώ να τον βοηθήσω να αλλάξει...
Δεν άλλαξε όμως...και στην προσπάθεια να το διαχειριστώ έχασα τον εαυτό μου. Γύρω στον Γενάρη πλέον ήμουν ένας δυστυχισμένος άνθρωπος που ζούσε μέσα στην μιζέρια...Πλεόν δεν ξέρω αν έχω βρεί τον εαυτό μου ή αν τον ψάχνω ακόμα...ξέρω όμως ότι τώρα η καρδιά μου είναι πιο αγνή, πιο ανοιχτή και πιο χαμογελαστή από πρίν.
Όλο αυτό το διάστημα πένθησα τον χωρισμό μου, σεβάστηκα τον εαυτό μου και αυτήν την ανάγκη μου, ανέλυσα την κατάσταση...και πλέον αρχίζω να σηκώνομαι, αρχίζω να στέκομαι στα πόδια μου να χτίζω την αυτοεκτίμησή μου και να βάζω νέους στόχους. Εύχομαι σε όλους να μην ξεχνάτε να ονειρεύεστε γιατί έτσι μόνο μπορείτε να κάνετε την ζωή τους όνειρο...συγχρόνως όμως να μην είστε και αχάριστοι...
Σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στο άρθρο μου.
Στην ζωή 9 φορές θα πέσεις και 10 θα σηκωθείς, κάθε φορά που σηκώνεσε είσαι και πιο δυνατός.
κατι που μαθαινω και εγω ειναι οτι δεν λεμε τιποτα στον αντρα μας απο αυτα που μας λεει η πεθερα μας.
Δεν το διαβασα ολο το κειμενο σου αλλα λιγο πολυ καταλαβα και απο τον τιτλο σου.Θα πω οτι δεν σε χωρισε η πεθερα σου αλλα σε χωρισε ο ιδιος σου ο εαυτος διοτι εσυ τα εβγαλες ωραια και καλα απο μεσα σου αλλα τελικα εμεινες στον ασσο.
Δυσκολο να το κανεις αυτο που σου ειπα στην αρχη εισαι ανθρωπος θα ξεφυγει η γλωσσα σου λιγο και δεν θα αντεξεις θα πεις κατι για την μανα του ή θα πει αυτος κατι για την δικια σου.
Μονο αν δει με τα ιδια του τα ματια θα πιστευε αυτα που θα ελεγες.
Πως να τον φερεις πισω?Δεν θα σου πω οτι ειναι αργα απλα δεν ξερω αν εχει το παλικαρι καποια σχεση αυτο το διαστημα ή αν βλεπει καποια αλλη...Μαθε το αυτο.
Σε περιπτωση που ειναι μονοοος προσπαθησε να εχεις μια επικοινωνια.Βρεθειτε τουλαχιστον εστω για εναν καφε πες του τελευταια φορα για να του εξηγησεις ολο τον καιρο πως αισθανοσουν και τι θεση νομιζες οτι ειχες εσυ για αυτον.Πες του θελω να ξερεις καποια πραγματα για να μην τα κουβαλαω μεσα μου.
Αφου πεις τα εσωψυχα σου και οι δυο καναμε λαθη και εγω το παραδεχομαι πιστευεις οτι δεν αξιζουμε μια ευκαιρια ακομη? αν σου πει οχι...ή τελος παντων παγωσα ή κρυωσε το πραγμα.
Πες του τελικα ηταν μια αφορμη για να ξεκινησεις κατι καινουργιο ελπιζω να περνας καλα.
Αυτα δεν λες τιποτε αλλο ας τον να μιλησει και γενικα να μιλαει.Εσυ στο τελος πες πιστευα στην αγαπη μας και οτι θα τα ξαναβρησκαμε ή τουλαχιστον θα εδινες μια ευκαιρια να σου αποδειξω τα οσα λεω.
Αν παλι τον δεις χαλαρο εχει αλλη ή παιζει κατι αλλο! συμφοιτητρια κ.τ.,λ
Τοτε πανε για αλλα.Μην κατηγορεις μονο την πεθερα αλλα και εσενα!Κατι θα εκανες και εσυ λαθος μαλλον το οτι ησουν πολυ καλη και δινωσουν πολυ σε ολους!χαλι να σε πατησουν...μερικα ατομα δεν καταλαβαινουν τι καλοσυνη του αλλου και να την βλεπουν στα ματια τους μπροστα την ποδοπατανε,
ML μου,
Σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη. Πόσο δίκιο είχες με την φράση σου "δεν σε χωρισε η πεθερα σου αλλα σε χωρισε ο ιδιος σου ο εαυτος". Σε αυτήν την σχέση είχα χάσει το χαμόγελό μου, τον εαυτό μου...κι έτσι απλά, ασυνείδητα ο ίδιος μου ο εαυτός πρίν χαθεί τελείως και με αποχαιρετήσει, μετατρέποντάς με σε έρμαιο των άλλων αποφάσισε να πάρει θέση.
Παρακαλώ όλους τους ανθρώπους που εγκλωβίζονται σε μία δυστυχισμένη σχέση και αρχίζουν να χάνουν τον εαυτό τους- και υπό την προυπόθεση ότι δεν υπάρχουν παιδιά - να μην συνεχίσουν να διατηρούν αυτήν την κατάσταση και να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Όταν είμαστε εμείς καλά, είναι καλά και όλοι οι γύρω μας που μας αγαπούν, αν εμείς είμαστε καλά και εξαιτίας αυτού οι γύρω μας δεν είναι τότε...μας αγαπούν?
Πλέον δεν θέλω να επιστρέψω σε αυτήν την κατάσταση στην οποία έμενα επειδή ήμουν αδύναμη. Το μόνο που θέλω είναι να μάθω να σέβομαι τον εαυτό μου και να έχω στην ζωή μου ανθρώπους που θέλουν να με κάνουν να χαμογελώ και χαίρονται με το χαμόγελό μου αυτό. Ευχαριστώ για όλα όλους σας!
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media