Ειναι εθιστική...η αυτολύπηση?

Ειναι εθιστική...η αυτολύπηση?

Λοιπόν...στα πλαίσια μιας "αυτό-ψυχανάλυσης" που κάνω τελευταία...έχω παρατηρήσει κάτι...ας πούμε περίεργο στο τρόπο που συμπεριφέρομαι και σκέφτομαι.

Φαντάζομαι όσοι βρίσκονται αρκετό καιρό εδώ και έχουν διαβάσει μερικά από οσα γράφω, έχουν καταλάβει οτι έχω κάποιο θέμα με την αυτοεκτίμηση μου. Δηλαδή, πολλές φορές κλαψουρίζω, υποτιμώ τον εαυτό μου, τον λυπάμαι κτλ κτλ...

Το θέμα είναι ότι, ενώ αντιλαμβάνομαι πως αυτή η συμπεριφορά είναι ΑΚΡΩΣ απωθητική σε οποιοδήποτε άνθρωπο, εν τούτοις σχεδόν "ενστικτωδώς" την εφαρμόζω, και νομίζω ότι το κάνω για να...κερδίσω την συμπάθεια του άλλου.

Δηλαδή...σε μια παρέα ή συζήτηση, ανησυχώ μήπως κάποιος με μειώσει. Ετσι το κάνω εγώ πρώτος, μια συμπεριφορά του στυλ "δεν είμαι ηλίθιος, ξέρω τα στραβά μου, δεν περιμένω εσένα"...ενώ ταυτόχρονα, αν είμαι ειλικρινής, περιμένω να "ψαρέψω" και μερικά σχόλια τύπου "ελα μωρέ μια χαρά εισαι, μην υποτιμάς τον εαυτό σου" κτλ κτλ...τα οποία, μπορώ να πω οτι, απο ένα σημείο και μετά, λειτουργούν σαν...ναρκωτικό!

Εχω φτάσει στο σημείο δηλαδή, σε ένα κόσμο οπου οι περισσότεροι κοιτάζουν να "διαφημίζουν" τον εαυτό τους, εγώ να προσπαθώ να προκαλώ την συμπάθεια όχι με την ευθεία προσέγγιση του "αυτός είμαι, αυτά ειναι τα προσόντα μου και τα ξέρω, αξίζω να με προσέξεις"...αλλα με μια κακομοιριά για να τσιμπήσω ας πούμε μερικά "θετικά" σχόλια, αντί να τα κερδίσω.

Πολλές φορές οταν το κάνω, μετά σκέφτομαι "μα αν είναι δυνατόν βρε ανθρωπέ μου, άντρας 30 χρονών συμπεριφέρεσαι σαν γελοίος"...αλλα εκείνη την στιγμή που συμβαίνει, βγαίνει σχεδόν αυθόρμητα. Σαν να έχω...εθιστεί σε αυτήν, μια "σιγουρη" και "ανέξοδη" μέθοδος να ακούω κάποια θετικά σχόλια που με κρατάνε σε μια άλφα διάθεση...αλλά που εν τέλει δεν κερδίζουν τον σεβασμό.

(μερικοί ειδικοί στην..."μετα-ανάλυση" θα παρατηρήσουν οτι ίσως και σ'αυτό το ποστ επιδεικνύω την ίδια, σε ένα βαθμό συμπεριφορά, που αναλύω αυτήν την στιγμή...φαύλος κύκλος δηλαδη!).

Εσείς, παρατηρείτε σε άλλους τέτοια συμπεριφορά? Πως σας κάνει να αισθάνεστε? Η αντίστοιχα, την βλέπετε ίσως και στον εαυτό σας? Εχετε καμιά ιδέα πως γίνεται κανείς να ξεφύγει, σιγά σιγά, απο ολο αυτό?

Παντως

μαικ

Προτιμω αυτους που "κλαψουριζουν"
παρα εκεινους που υπερηφανευονται για αυτα που νομιζουν οτι εχουν.

Οι δευτεροι ειναι γελοιοι...
οι πρωτοι απλα χειριστικοι.

εχεις αυτογνωσια.....

εισαι εξυπνος το ξερεις .....

δεν σ αρεσει να σε υποτιμουν γιατι δεν το αξιζεις .....

εχεις αδυναμια συναισθηματικη την οποια δεν μπορεις να ελεγξεις αρα εδω ζητας το χαιδεμα .....και την προσοχη .....

πως μπορεις να το αλλαξεις ;

αρκει να πιστεψεις οτι εισαι ο μοναδικος μαικ μ αυτα τα χαρακτηριστικα ......

κι αξιζεις ν αγαπηθεις απο μια γυναικα......

η γυναικα μονο θα σ αλλαξει πραγματικα ....

εχεις αυτογνωσια.....

εισαι εξυπνος το ξερεις .....

δεν σ αρεσει να σε υποτιμουν γιατι δεν το αξιζεις .....

εχεις αδυναμια συναισθηματικη την οποια δεν μπορεις να ελεγξεις αρα εδω ζητας το χαιδεμα .....και την προσοχη .....

πως μπορεις να το αλλαξεις ;

αρκει να πιστεψεις οτι εισαι ο μοναδικος μαικ μ αυτα τα χαρακτηριστικα ......

κι αξιζεις ν αγαπηθεις απο μια γυναικα......

η γυναικα μονο θα σ αλλαξει πραγματικα ....

Παράθεση:
Originally posted by tzoulia49
η γυναικα μονο θα σ αλλαξει πραγματικα ....

Ελπίζω αυτό να μην είναι αλήθεια, γιατί λογικά πρέπει πρώτα να αλλάξω εγώ για να με ερωτευτεί κάποια...και όχι το αντίστροφο. Και δεν μου φαίνεται και πολύ σωστό να περιμένω απο κάποιον...αλλο να μου λύσει τα θέματα μου. Αν και δεν μιλάω για τα ερωτικά σ'αυτό το θέμα, μιλάμε γενικά.

... βρισκω αδοκιμο το χαρακτηρισμο" αυτολυπηση "...

νομιζω..... ειναι απλα... εγωκεντρισμος....
και φυσικα ειναι εθιστικος!
δυο δρομοι.
ή αποτοξινωση....ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΑΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ.
ουτε καλα.. ουτε κακα....

ή υποκαταστατα....
γινε το κεντρο του κοσμου τους.... αλλα για καλο!

για το χιουμορ σου...
για το παιχνιδι σου....(μην κοκορευτεις . ζητα ιδεες.... οπως αψογα εκανες με εμας..)
και μια κομπινα που παντα πιανει....
γινε ο ανθρωπος... που θα τους βοηθησει.. ακουσει.... δωσει μια λυση στο προβλημα τους....
οκ.... εχει κι αυτο το λουκι του...
αλλα.... μας κανει να νιωθουμε σημαντικοι....

...μεσιέ μάικ...

...αρχιγκρινιάρα κίκη παρούσα, κουκου

...μου αρέσει να γκρινιάζωωωωωωωωω....νιώθω μοιραία έτσι

ενδιαφέρουσα....σέξυ... και ό,τι άλλος θες....

...και κλάμα ρίχνω άμα λάχει (σάννυ... μια φορά έκλεγα και με είπαν χειριστική... είχα θυμώσει πολύ! )

..πώς το ξεφορτώνεσαι αυτό? Όταν καταλάβεις πως είναι αποκρουστικό. Γιατί νομίζω πως το χρησιμοποιείς για να προσελκύσεις κόσμο.....

...τζάμπα κόπος αδερφέ

...και συμφωνώ με τη μαντάμ τζούλια...

είσαι έξυπνος!

...με το μυαλό γίνονται θάμματα και πράμματα

Παράθεση:
Originally posted by __mikeman


Εσείς, παρατηρείτε σε άλλους τέτοια συμπεριφορά? Πως σας κάνει να αισθάνεστε? Η αντίστοιχα, την βλέπετε ίσως και στον εαυτό σας? Εχετε καμιά ιδέα πως γίνεται κανείς να ξεφύγει, σιγά σιγά, απο ολο αυτό?

Ναι, αρπαζοντας τη ζωη απο τα μαλλια.. Παλεύοντας για το καθετι.. Δεν αρκει μονο η προσπαθεια..
Βαλε στοχους, θυμιζε τους καθε πρωι στον εαυτο σου..Μικρα βηματα αλλα σταθερα καθε φορα..

Πχ αν εισαι καπνιστης, λεγε δε θα καπνισω και σημερα και ηδη ειμαι καλυτερα που δεν εχω καπνισει μεχρι και χθες..
Δηλαδη εσυ θα πεις δε θα σαβουροφαω ουτε και σημερα και ηδη νιωθω πιο καλα που δεν εχω σαβουροφαει μεχρι και χθες..
Αντιστοιχα και με τη γυμναστικη..

Και αφου εχεις καταφερει καποια πραγματα με τα παραπανω θα σου εχει ανεβει η ψυχολογια και θα ψαχνεις πιο ομορφα ρουχαλακια, καλυτερο κουρεματακι, και αφου τα εχεις βελτιωσει και αυτα θα κοιταξεις το στησιμο σου, τη συμπεριφορα σου, το θαρρος σου ως προς τις κοπελες, θα το βελτιωσεις και αυτο....

Το σημαντικο ειναι να κανεις ενα ενα βηματακι τη φορα και να ανεβαινεις ετσι σιγα σιγα level μεχρι να μπορεις να αντιμετωπισεις επαξια τη "μανα"...

Μπορει να λεω και βλακειες, αλλα αυτη ειναι η συμβουλη μου, ας προτεινει καποιος αλλος καμια καλυτερη

(στο δεύτερο σκέλος)
για κοινωνική προσφορά μιλάς Κλέλια ;

δε το κατάλαβα...

το βασικο ειναι να πιστεψεις οτι μαικ αλλος σαν εσενα δεν υπαρχει .....

αρα πιστευεις σε σενα ....

και κατοπιν συμπληρωνεις μ ενα ταιρι .....

τι να κανουμε αυτη ειναι η φυση .....

οποιος ειναι μονος μαραζωνει .....

ειτε σας αρεσει ειτε οχι .....

οταν γινεις 50 θα καταλαβεις οτι αυτα τα δογματικα και φιλοσοφικα λιγη σημασια εχουν και η ουσια βρισκεται σε απλα πραγματα .....

αν ηταν τοσο ευκολο να πετυχουμε την προσωπικη μας εσωτερικη ισοροπια τωρα θα ειμασταν ολοι ευτυχεις .....

δυστυχως τις περισσοτερες φορες αυτο ειναι ακατορθωτο .....

ουτε καν οι καλυτερες ψυχαναλυσεις δεν το επιτυγχανουν ....

εγω την γνωμη μου την ειπα .....

βελτιωσου οσο γινετε μεσα εξω και βρες μια κοπελλα .....

να σε χαιδεψει να σ αγγαλιασει να σε φιλησει για να καταλαβεις τι σημαινει ζωη .....

τα αλλα ειναι λογια προς καταναλωσην ....και βαρυγδουπες δηλωσεις .....

Παράθεση:
Originally posted by nuvola
(στο δεύτερο σκέλος)
για κοινωνική προσφορά μιλάς Κλέλια ;

δε το κατάλαβα...

... χωρις να σημαινει οτι αυτο που λεω ειναι σωστο.....
τον προτρεπω ....για λιγο.... να ασχοληθει με καποιον αλλο ....
απο την παρεα... που σ εκεινη τη φαση..θελει να μιλησει.... π.χ....
αλλα.... δεν υπαρχει κανεις να τον ακουσει....
ετσι....
και θα ικανοποιηθει η αναγκη του να νιωσει σημαντικος...
και ενδεχομενως.. με κατι που θα σκεφτει και θα πει...
να βοηθησει κιολας....

Καποια περίοδο στη ζωή μου , στην εφηβία,είχα παχύνει καλά μην φανταζεσαι τίποτα τρελο γύρω στα 8 κιλά πάνω από ότι είμαι τώρα που θεωρουμαι πολύ αδυνατη
Με είχε πιάσει και μια καταθλίψάρα, νόμιζα ότι ήμουν χάλια, ντυνόμουν χάλια, όλο με κάτι φορμες για να κρύψω τα περιττα κιλά. Τα μαλλιά κοτσο, αβαφη...μια πολυ μεγάλη μετριότητα ήμουν...
Φυσικά αισθανόμουν ότι δεν άρεσα σε κανέναν, και βασικά δεν άρεσα κιολας παρα μόνο σε κάτι απελπισμένους που την έπεφταν σε όλες. Ειχα και θέματα αυτοεκτιμησης, είμαι χαζή είμαι άσχημη όλα τα στραβα πάνω μου.
Να σου πω κάτι λογικό να μην άρεσα...οι γυρω μου εβλεπαν μια κοπέλα συνεχεια με κάτι φαρδιές φορμες, με μια μουρη κατεβασμένη, κλειστη στον εαυτο μου κτλ. Ειχα κλειστει και στο σπιτι δεν πολυεβγαινα, αισθανομουν ασχημα που βγαιναμε σ ενα καφε και την επεφταν στις φιλες μου και εμενα οχι.

και σε καποια φαση εφαγα το φλας. λεω αυτα τα 8 κιλα θα τα χασω!! βοηθησε οτι μου γυαλισε και καποιος και εβαλα σκοπο να τον κερδισω. λοιπον εχασα τα κιλα με διαιτα και γυμναστικη βεβαια, δηλαδη θελει προσπαθεια...στερησεις και κουραση...αλλα καθε μερα σκεφτομουν σημερα πετυχα ενα βημα προς το στοχο μου..
Με το που εχασα τα κιλα, αρχισα να ντυνομαι γιατι μου αρεσε το σωμα μου, εφτιαξα το μαλλι, βαφομουν...και περριτο να σου πω πως οχι μονο εριξα αυτον που ηθελα αλλα υστερα οι προτασεις επεφταν βροχη!! θα μου πεις 8 κιλα τοσο σε αλλαξαν?ΟΧΙ!! Αλλα με το που τα εχασα απεκτησα αυτοπεποιθηση, αρχισα να ντυνομαι να περιποιουμαι κτλ να ειμαι χαμογελαστη και αλλαξα ολη σαν συνολο.

Εχεις 3 επιλογες.Καθεσαι οπως εισαι τωρα και κλαιγεσαι, καθεσαι οπως εισαι τωρα αλλα τους γραφεις ολους και αποκτας αυτοπεποιθηση και τη πεφτεις σε γυναικες αβερτα και οτι κατσει οποτε κατσει, ή βάλε στοχο σ ενα χρονο να δουν εναν αλλο μαικμαν. χασε κιλα και πιστεψε με οταν δεις τον εαυτο σου οπως επιθυμεις θα θες να τον βελτιωσεις και αλλο δηλαδη στυλ ντυσιμο κτλ

ΜΑΙΚ παρακολουθώ τα γραφόμενά σου σχεδόν σε ότι ποστάρεις , μου είσαι πολύ συμπαθείς , εκτιμώ πολυ τους χαρισματικούς και εξυπνους ανθρώπους
και δεν θέλω να ακουω ''τέτοια '' απο εσας...
εχω να σου προτείνω εφ΄όσον θα πάρεις και κάποια χρήματα οσονούπω

να κοιτάξεις για επέμβαση...

εσείς οι κομπιουτεράδες ειστε λογικοι και πρακτικοι
βουρ και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ όπως και στα υπόλοιπα


και άσε τα χαϊδολογήματα δεν ταιριάζουν στους άντρες.

http://www.gastriclapband.gr/the_operation.htm

Παράθεση:
Originally posted by __mikeman

Εσείς, παρατηρείτε σε άλλους τέτοια συμπεριφορά? Πως σας κάνει να αισθάνεστε?

ΤΕΛΕΙΩΣ ...ντε κ@βλΕ...

και οπου φυγει...φυγει...

Καταρχήν θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό σχετικά με αυτό
αλλά και παρόμοια θεματάκια που πιθανό να έχεις.
Δεν είναι κακό αυτό που κάνεις, έχεις ανάγκη από την αναγνώριση, αλλά και
να ακούσεις δύο καλές κουβέντες από τους άλλους ανθρώπους. Όμως κυρίως
πιστεύω, έχεις ανάγκη να αποφορτιστείς από το άγχος που σου δημιουργούν
οι αρνητικές σκέψεις.

Σε έχουν πληγώσει με επικριτικά σχόλια στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να
ενσωματώσεις τον αυστηρό κριτή μέσα σου, και κάθε φορά που βγαίνεις έξω
να παίζει ασυνείδητα η κασέτα με όλα τα αρνητικά σχόλια που καταγράφηκαν
βίαια στο παρελθόν. Όπως είμαι χονδρός, είμαι άσχημος, είμαι ξενέρωτος,
κανένας δεν θέλει να βλέπει την φάτσα μου, είμαι περίεργος. Χρειάζεται να
κάνεις δουλειά με τον εαυτό ώστε να καταφέρεις να σιγάσεις αυτή την
εσωτερική φωνούλα και σταδιακά να αισθανθείς ποιο άνετα παρέα με άλλος
ανθρώπους.

Μια άλλη υπόθεση που κάνω είναι ότι το άγχος μπορεί να ενεργοποιείται
αυτόματα όταν βρίσκεσαι με άλλους ανθρώπους και να ακολουθούν οι
αρνητικές σκέψεις. Ίσως να δοκιμάζεις νευρικό άγχος από δυσάρεστες πάλι
εμπειρίες που είχες σαν παιδί, το οποίο στην συνέχεια το τροφοδοτείς με τις
αρνητικές σκέψεις. Θεωρώ όμως ποιο πιθανή την πρώτη μου υπόθεση.

Γνωρίζω πόσο δαπανηρό είναι να πάρεις βοήθεια από επαγγελματία της
ψυχικής υγείας ώστε να δουλέψεις με όλα αυτά. Όμως αν διαθέτεις την
ευχέρεια να το κάνεις.

.......μια χαρα εισαι καλε!!!!Αντε και...φοβηθηκα...μην ειχες κανα καρκινο ρε παιδι!!!!Ευχομαι...μονο τετοια βρε!!!!.....μην φιλοσοφεις πολυ......θα σου πεσει το...ιντερνετ!!!......................FIX!!!!!......

Ασχημο αυτό που κάνεις αγαπητέ... και κυρίως σε μια εποχή που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι κελεπούρια και είναι άχρηστοι .....πρέπει να βρεις τον δικό σου χαρακτήρα ... τι είναι αυτό που σου αρέσει , ποια είναι η δική σου άποψη για την ζωή ... να ορίσεις την δική σου πορεία και να την υπερασπιστείς ... και να κάνεις παρέα με ομοϊδεάτες σου... έτσι θα βρεις και την κοπέλα που σου ταιριάζει ... αυτή είναι η άποψή μου ...να κοιτάξεις τον εαυτό σου ... την καριέρα σου ... και θα βρεθεί κάποια που θα ταιριάξει με τα δικά σου θέλω .. δεν χρειάζεται να είσαι αγαπητός σε όλους ...

Ολα ξεκινούν και σταματάνε στο γεγονός οτι δίνουμε δυσαναλογα μεγάλη σημασία στη γνώμη των αλλων...Ποιοί ειναι οι αλλοι; ...απο τη μανα που μας γέννησε μεχρι τον τελευταιο αγνωστο Χ ...που για χάρη τους εγω θα πρέπει καθε φορά να κάνω τον καραγκιόζη για να κερδίσω αυτη την περιλάλητη ΑΠΟΔΟΧΗ!!. Δεν καταλαβα...αν προκειται ν αλλαξω σαν ανθρωπος...να γινω καλύτερος συνομιλητής... καλύτερος φίλος... καλύτερος γιος... θα το κάνω γιατί ΕΓΩ αναγνωρίζω λάθη σε μένα και αποφασιζω να τα διορθωσω. ΑΝΕΓΩ δεν τα συνειδητοποιήσω...αν ΕΓΩ πρωτα δεν τα αποδεχτώ σαν λάθη που με πάνε πισω... τιποτε δεν προκειται ν αλλαξει... Και κάτι άλλο... να με λυπηθεί ποιος;;...Οτανο ιδιος δεν λυπάμαι τον εαυτό μου και τον ρίχνω βορρά στις διαθέσεις του πλήθους... γιατί να με εκτιμήσουν οι αλλοι;... Αυτα ειναι ερωτήματα που δεν πρέπει να τίθενται καν...Εξυπακουεται οτι η αυτοεκτίμηση που πάει πακέτο μετην αυτοβελτίωση...προυποθέτει ενα ειδος αυτοεξορίας για ενα διάστημα... Με το χαβαλέ και τα παρεάκια να ρουφάμε ολιμερίς φραπόγαλους δουλειά δε γίνεται... Αυτοπεριορισμός... γερμανικά νούμερα... και σιγά σιγά ....οπως πολύ σωστά ειπώθηκε... ακριβως έτσι...σιγά σιγά...θα ρθουν οι αλλαγές που ειναι διαπιστωμένο οτι εχουμε αναγκη για να συνεχισουμε τη πορεια μας...

Όταν ακολουθούμε το πρέπει που μας υπαγορεύουν οι άλλοι (τότε με φυσικό τρόπο) ενεργοποιείται η α γ ω ν ί α του π ρ έ π ε ι …πρέπει να μοιάσουμε με τους άλλους ….με τον τρόπο που συμπεριφέρονται όταν νιώθουν. Γιατί; Γιατί τα συναισθήματά μας (…πρέπει) να εξωτερικεύονται με εκείνη τη συμπεριφορά (τον τρόπο) που θέλουν οι άλλοι; Ανάγκη (μας) ισχυρή είναι να νιώσουμε οικεία με το περιβάλλον. Αυτό, (αυτή η ανάγκη) μας κάνει να πιστεύουμε ότι για να νιώσουμε οικεία (άνετα) πρέπει να μοιάσουμε με τα άτομα που βρίσκονται εντός του περιβάλλοντος… Όμως. θέλουμε να νιώσουμε οικεία με το περιβάλλον για να μπορούμε να είμαστε (χωρίς άμυνες… χωρίς εντάσεις) ο εαυτός μας …και αντί αυτού τι κάνουμε;… προσπαθούμε να γίνουμε ο άλλοι;…

Δ ε ν θέλεις να κλαψουρίζεις και δεν θέλεις να υποτιμάς τον εαυτό σου, γ ι α τ ί …αυτή η συμπεριφορά είναι ΑΚΡΩΣ απωθητική σε οποιοδήποτε άνθρωπο… θα ήθελες να μην κλαψουρίζεις… καταλαβαίνω… μήπως όμως κλαψουρίζεις γιατί κάποια ανάγκη σου δεν ικανοποιείται; …και γιατί απαραίτητα να επικρίνω το κλαψούρισμα (ως άκρως απωθητικό) και να μην σκεφτώ το νόημα που φέρει το κλαψούρισμα… OTAN ο άνθρωπος δεν καλύπτει βασικές του ανάγκες τότε αντιδρά με κάποιο τρόπο π.χ. κλαψουρίζει…

Δ ε ν γίνεται όσο και να θέλω (ή και να προσπαθώ)… να νιώσω όπως θέλει ο άλλος να νιώθω. Οπότε αυτό που μπορώ καταρχήν να κάνω, είναι να βιώσω το συναίσθημά μου και όχι να το απορρίψω (να το απορρίψω επειδή δεν πρέπει να νιώθω έτσι -επειδή οι άλλοι μου λένε πως πρέπει ..)…

Αμφισβητείς τη αξία σου; Ο άνθρωπος έχει αξία και αυτό είναι α ξ ί ω μ α (ΔΕΝ αμφισβητείται). Εσύ λοιπόν αμφισβητείς την αξία σου ως άτομο. Γιατί; αφού η αξία του ανθρώπου δεν αμφισβητείται. Ως άτομο φέρεις την αξία του να είσαι άνθρωπος.

Μόνιμη σκέψη επομένως πρέπει να είναι ότι η αξία του ατόμου (ανθρώπου) δεν αμφισβητείται. Από εκεί και έπειτα κάνω ό τ ι μπορώ (ότι μπορώ) σ ή μ ε ρ α για να ξεπεράσω τις αδυναμίες μου. Γιατί δεν έχω μόνο ικανότητες έχω και αδυναμίες. Έχω αδυναμίες; Έχω. Ποιες; Το να υποτιμώ τον εαυτό μου είπαμε είναι ασύμβατο με την αναμφισβήτητη αξία του ανθρώπου. Να εκτιμώ όμως τις ικανότητές μου είναι ρεαλιστικό. Σε τι θέλω να γίνω ικανός/η; και σε τι δεν είμαι α κ ό μ α ικανός/η; με άσκηση, προσπάθεια, δουλειά, χρόνο, κινητοποίηση του οργανισμού προς αυτή την κατεύθυνση, δ η μ ι ο υ ρ γ ώ τη δυνατότητα να γίνω. Όσο αφορά την ηθική συμπεριφορά- πως θέλω να συμπεριφέρομαι στον άλλον- θέλει συνεχή σκέψη –γιατί θέλω να φέρομαι με αυτόν τον τρόπο; Πάλι προσπάθεια και εδώ. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Όλα θέλουν συνεχή άσκηση. Το να θέλω να αλλάξω τον τρόπο του άλλου δεν είναι ρεαλιστικό. Το να θέλω να ακολουθήσω τους προσωπικούς μου (ηθικούς) στόχους π.χ. θέλω να είμαι γιατί… είναι ρεαλιστικό και πραγματοποιήσιμο.