τι μπορει να παθει κανεις απο την πολλη αυτοικανοπηιση?

κάποτε έλεγαν ότι η μαμακία κουφαίνει. Μάλλον στραβώνει τελικά. 

( πότε θα βγάλουν πληκτρολόγια 5x5; ) Μεγάλη υπόθεση να πατάς τα σωστά πλήκτρα τελικά.

Mάσκα ...δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο

http://www.youtube.com/watch?v=3TeICVPpCTE

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο

 μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο  Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία 
Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησαστις χαραυγές ξεχνιέμαι Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μια χαρά είναι το επίπεδο του θέματος, δεν ξέρω ποιός είναι πίσω από τη μάσκα, αλλά αυτά που την προβληματίζουν, είναι σκέψεις πολλών...γυναικών κυρίως. Γιατί δεν είναι τόσο unisex το πρόβλημα, κ επιπλέον είναι ταμπού για λόγους κοινωνικής ευρυθμίας. Η γυναικεία σεξουαλικότητα πρέπει να χαλιναγωγείται, γιατί ως γνωστόν ειναι...ατελείωτη κ αχόρταγη κ ...ο πιο καλός ο μαθητής...μένει χιλιόμετρα πίσω, αν αποφασίσει η ίδια κ ευνοήσουν οι συνθήκες...να βγει από την ντουλάπα...χωρίς περιορισμούς. Αλλά όλα αυτά είναι γνωστά από την εποχή...των σπηλαίων, δεν είναι κάτι νέο...τόχε πει κι τειρεσιας...

Τόχω κάπου ξαναγράψει, χωρίς πολλά λόγια.

Η αυτοικανοποίηση είναι η πρωταρχική έκφραση της σεξουαλικότητάς μας. Το σεξ έρχεται αργότερα, σαν κοινωνικοποίηση της έμφυτης ορμής που υπάρχει εκ γενετής σε κάθε πλάσμα. Οποιοδήποτε εμπόδιο σ αυτή την πορεία, καταλήγει σε δυσλειτουργία, της σεξουαλικότητάς πρώτα κ καθώς χρονίζει η...χιονοστοιβάδα παιρνει σβάρνα κι άλλους τομείς της έκφρασης μας, φανερώνει κι άλλες δυσλειτουργίες. Αναμενόμενο.

Η μάσκα, έχει το θέμα, οτι ενώ μπορεί να απολαύσει, δεν κορυφώνει...κι απ την άλλη, όταν κορυφώνει, δεν απολαμβάνει...έχει χωρίσει τη σεξουαλικότητά της σε δύο επεισόδια...χωρίς καν να σκεφτεί οτι πρόκειται για την έκφραση του ίδιου πράγματος, τη δικιά της δυνατότητα που την έχει από τότε που γεννήθηκε...κ θα την κουβαλάει μεχρι να πεθανει, μαζί με το σώμα της...στο ίδιο το σώμα της...κολλάει στο ψυχολογικό κομμάτι, νομίζοντας οτι θα πάει κάτι, αν κοινωνικοποιήσει την δυνατότητα της...σα τη φυσική επαφή δεν έχει, το χάδι είναι αναντικατάστατο...αλλά αν ρίξεις μια δυνατή ζαχαρωτή τουφεκιά...θ ακουστεί μέχρι τα πιο μακρινα σύνορα της ψυχής σου...κι αυτό γίνεται όπως κ νάσαι, μόνος η με παρέα...καμία σημασία...

Για τους άνδρες είναι πιο απλό, λόγω κατασκευής, είναι πάντα συνδεδεμένο με την...αναπαραγωγη...η φύση το αγκίστρωσε καλά το δόλωμα...δεν ξεφεύγει σχεδόν κανείς...είναι αδιάρρηκτα δεσμευμένος με τους απογόνους, "θες ικανοποίηση;" ρωτάει υστερόβουλα χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια της...η μεγάλη μητέρα...(ναι, γυναίκα είναι...μυστακιοφόρος, η μάγισσα)..."κάνε μου μερικά μωρά κ μένα...νάχω να τρώω" (όπως έλεγε κι ο γίγαντας του παραμυθιού).

Δηλαδή...ο πατέρας είναι πάντα...γνωστός,(καταρρίπτεται, έτσι κι εκείνο το γνωστο αξίωμα, "fater incertus est, μάλλον για στάχτη στα ματια πρόκειται )  δεμένος με το θαύμα της ζωής, εκείνο που παίζεται είναι η σωστή ώρα του θηλυκού, που μπορεί να δαγκώσει το δόλωμα...να το φχαριστηθεί μεχρι εκεί που δεν υπάρχει επιστροφή...χωρίς να γίνει μάνα, την κοροιδεύει μπροστα στα μούτρα της...τη μαμά...


Για τούτο κ μερικοι λένε οτι μεγαλύτερη ηδονή...δεν είναι να φτάσουν αυτοι στην κορφή, αυτο δεν τους ενθουσιάζει κ τόσο, όσο το να δουν τη γυναίκα να χάνεται, να φεύγει, να ακτινοβολεί όλον αυτόν το βιολογικό λυρισμό, της ώρας εκείνης, που ειναι τόσο κοντά στην απώλεια...κ ταυτόχρονα την αναιρεί...για λίγο.

Η αυτό που είδα κάποτε εδώ νομίζω, καποιος είχε πει..."αν δεν την δεις την άλλη, να γυρίζουν τα μάτια της κ να μιλάει ανάποδα...δεν έχεις κάνει τίποτα..."

Κ επ αυτού είχαν άποψη οι αρχαίοι...ιερά νόσο τη λέγανε, η μπορεί κ "αμάρτημα"...

Τεσπαν όλα αυτά δεν τα λεω εγώ, τάχουν πει άλλοι που τα ψάξανε με υπομονή, θάθελα να τάλεγα πιο εύκολα αλλά δεν...έχουμε κ δουλειές

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από isixos_geroulis

Δεν αντεχω

...τοση πληροφορηση...


Αφηστε μας και λιγο στα σκοταδια...αφηστε μας να ανακαλυψουμε και κατι μονοι μας...


Η μηπως ειναι αργα πια?

 

Μα τι λέτε καλέ μου...ξέρετε πολλούς να θέλουν ν ανακαλύψουν κάτι;

Εδώ φωνάζουνε, στέλνουν γράμματα, ζωγραφίζουνε...όλα τα κάνουνε...κ ο άλλος εκεί..."δε ΄θα μου πεις εσύ εμένα για το αυτό μου...είναι το καλύτερο..."

 

Δηλαδή σου φαίνεται εσένα πως ο μέσος...εξερευνητης...πάρε το τπ ρε παιδί μου...θέλει κάτι να...ανακαλύψει στον απέναντι;...το μόνο που λεει, είναι θέλω νάναι έτσι, κι αλλιώς κ αλλιώτικα κ να κάνει αυτά...κ τα άλλα κ εκείνα...λέω τώρα, ξανθό μαλλι, πόδι δυο μέτρα...'αντε να ρωτήσει "τι δίνεις;", άντε κ να σου πει αν είναι...καλός, "εγώ μπορώ να σε εξυπηρετήσω...για όσο θέλω, μετά...αν μ αρέσει...θα δω"...μεχρι εκεί φτάνει το μέσο "ό,τι κινείται εκτελείται" κ το μέσο "κάθε μέρα φασολάδα...τη βαριέσαι"...

 

Οπότε μην ανησυχείτε...στα σκοτάδια είστε...ακόμα κ τώρα που υποτίθεται...φεγγει λίγο...κι αυτοί που ανακαλύπτουν...μετρημένοι κ ελάχιστοι...θ ανακαλύπτανε κ στα σκοτάδια κ στη ντάλα του μεσημεριού, κ στον πάτο του μπαούλου...αυτό που τους ενδιαφέρει...

 

 

Λοιπόν, κε...επιπεδοφύλαξ κ λοιποί...το ανέβάσαμε λιγο το επίπεδο;...η τουλάχιστον το ...ρίξαμε στο υπόγειο;;;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 43 από achinos

Μια χαρά είναι το επίπεδο του θέματος, δεν ξέρω ποιός είναι πίσω από τη μάσκα, αλλά αυτά που την προβληματίζουν, είναι σκέψεις πολλών...γυναικών κυρίως. Γιατί δεν είναι τόσο unisex το πρόβλημα, κ επιπλέον είναι ταμπού για λόγους κοινωνικής ευρυθμίας. Η γυναικεία σεξουαλικότητα πρέπει να χαλιναγωγείται, γιατί ως γνωστόν ειναι...ατελείωτη κ αχόρταγη κ ...ο πιο καλός ο μαθητής...μένει χιλιόμετρα πίσω, αν αποφασίσει η ίδια κ ευνοήσουν οι συνθήκες...να βγει από την ντουλάπα...χωρίς περιορισμούς. Αλλά όλα αυτά είναι γνωστά από την εποχή...των σπηλαίων, δεν είναι κάτι νέο...τόχε πει κι τειρεσιας...

Τόχω κάπου ξαναγράψει, χωρίς πολλά λόγια.

Η αυτοικανοποίηση είναι η πρωταρχική έκφραση της σεξουαλικότητάς μας. Το σεξ έρχεται αργότερα, σαν κοινωνικοποίηση της έμφυτης ορμής που υπάρχει εκ γενετής σε κάθε πλάσμα. Οποιοδήποτε εμπόδιο σ αυτή την πορεία, καταλήγει σε δυσλειτουργία, της σεξουαλικότητάς πρώτα κ καθώς χρονίζει η...χιονοστοιβάδα παιρνει σβάρνα κι άλλους τομείς της έκφρασης μας, φανερώνει κι άλλες δυσλειτουργίες. Αναμενόμενο.

Η μάσκα, έχει το θέμα, οτι ενώ μπορεί να απολαύσει, δεν κορυφώνει...κι απ την άλλη, όταν κορυφώνει, δεν απολαμβάνει...έχει χωρίσει τη σεξουαλικότητά της σε δύο επεισόδια...χωρίς καν να σκεφτεί οτι πρόκειται για την έκφραση του ίδιου πράγματος, τη δικιά της δυνατότητα που την έχει από τότε που γεννήθηκε...κ θα την κουβαλάει μεχρι να πεθανει, μαζί με το σώμα της...στο ίδιο το σώμα της...κολλάει στο ψυχολογικό κομμάτι, νομίζοντας οτι θα πάει κάτι, αν κοινωνικοποιήσει την δυνατότητα της...σα τη φυσική επαφή δεν έχει, το χάδι είναι αναντικατάστατο...αλλά αν ρίξεις μια δυνατή ζαχαρωτή τουφεκιά...θ ακουστεί μέχρι τα πιο μακρινα σύνορα της ψυχής σου...κι αυτό γίνεται όπως κ νάσαι, μόνος η με παρέα...καμία σημασία...

Για τους άνδρες είναι πιο απλό, λόγω κατασκευής, είναι πάντα συνδεδεμένο με την...αναπαραγωγη...η φύση το αγκίστρωσε καλά το δόλωμα...δεν ξεφεύγει σχεδόν κανείς...είναι αδιάρρηκτα δεσμευμένος με τους απογόνους, "θες ικανοποίηση;" ρωτάει υστερόβουλα χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια της...η μεγάλη μητέρα...(ναι, γυναίκα είναι...μυστακιοφόρος, η μάγισσα)..."κάνε μου μερικά μωρά κ μένα...νάχω να τρώω" (όπως έλεγε κι ο γίγαντας του παραμυθιού).

Δηλαδή...ο πατέρας είναι πάντα...γνωστός,(καταρρίπτεται, έτσι κι εκείνο το γνωστο αξίωμα, "fater incertus est, μάλλον για στάχτη στα ματια πρόκειται )  δεμένος με το θαύμα της ζωής, εκείνο που παίζεται είναι η σωστή ώρα του θηλυκού, που μπορεί να δαγκώσει το δόλωμα...να το φχαριστηθεί μεχρι εκεί που δεν υπάρχει επιστροφή...χωρίς να γίνει μάνα, την κοροιδεύει μπροστα στα μούτρα της...τη μαμά...


Για τούτο κ μερικοι λένε οτι μεγαλύτερη ηδονή...δεν είναι να φτάσουν αυτοι στην κορφή, αυτο δεν τους ενθουσιάζει κ τόσο, όσο το να δουν τη γυναίκα να χάνεται, να φεύγει, να ακτινοβολεί όλον αυτόν το βιολογικό λυρισμό, της ώρας εκείνης, που ειναι τόσο κοντά στην απώλεια...κ ταυτόχρονα την αναιρεί...για λίγο.

Η αυτό που είδα κάποτε εδώ νομίζω, καποιος είχε πει..."αν δεν την δεις την άλλη, να γυρίζουν τα μάτια της κ να μιλάει ανάποδα...δεν έχεις κάνει τίποτα..."

Κ επ αυτού είχαν άποψη οι αρχαίοι...ιερά νόσο τη λέγανε, η μπορεί κ "αμάρτημα"...

Τεσπαν όλα αυτά δεν τα λεω εγώ, τάχουν πει άλλοι που τα ψάξανε με υπομονή, θάθελα να τάλεγα πιο εύκολα αλλά δεν...έχουμε κ δουλειές

 

 

Μα τι λέτε καλέ μου...ξέρετε πολλούς να θέλουν ν ανακαλύψουν κάτι;

Εδώ φωνάζουνε, στέλνουν γράμματα, ζωγραφίζουνε...όλα τα κάνουνε...κ ο άλλος εκεί..."δε ΄θα μου πεις εσύ εμένα για το αυτό μου...είναι το καλύτερο..."

 

Δηλαδή σου φαίνεται εσένα πως ο μέσος...εξερευνητης...πάρε το τπ ρε παιδί μου...θέλει κάτι να...ανακαλύψει στον απέναντι;...το μόνο που λεει, είναι θέλω νάναι έτσι, κι αλλιώς κ αλλιώτικα κ να κάνει αυτά...κ τα άλλα κ εκείνα...λέω τώρα, ξανθό μαλλι, πόδι δυο μέτρα...'αντε να ρωτήσει "τι δίνεις;", άντε κ να σου πει αν είναι...καλός, "εγώ μπορώ να σε εξυπηρετήσω...για όσο θέλω, μετά...αν μ αρέσει...θα δω"...μεχρι εκεί φτάνει το μέσο "ό,τι κινείται εκτελείται" κ το μέσο "κάθε μέρα φασολάδα...τη βαριέσαι"...

 

Οπότε μην ανησυχείτε...στα σκοτάδια είστε...ακόμα κ τώρα που υποτίθεται...φεγγει λίγο...κι αυτοί που ανακαλύπτουν...μετρημένοι κ ελάχιστοι...θ ανακαλύπτανε κ στα σκοτάδια κ στη ντάλα του μεσημεριού, κ στον πάτο του μπαούλου...αυτό που τους ενδιαφέρει...

 

 

Λοιπόν, κε...επιπεδοφύλαξ κ λοιποί...το ανέβάσαμε λιγο το επίπεδο;...η τουλάχιστον το ...ρίξαμε στο υπόγειο;;;

 

 

τα  λόγια  είναι  περιττά...

από  εμάς

 καθενας μας διατυπωνει τ' "αξιωματα" ΤΟΥ
και τις αξιωσεις του
για την καθολικοτητα...
σε οτι...

αλλα ολοφανερο ειναι
οτι αυτο δεν αρκει..
.
Η δημιουργικη φαντασια
ως συνιστωσα της "μη τετριμμενης" σκεψης
ως αντιθεση στις κοινοτοπιες
που εχουμε κληρονομησει
ειναι
το ανθρωπινο "εργο τεχνης"
που προσφερει
ενα αναλογο μ' αυτο το εργο της φυσης!!!

Οτι φανταζεται καποιος
με αρκετη δυναμη..
τετοια ωστε
 να διαμορφωσει
την συμπεριφορα
το λογο και τ' αντικειμενα
ειναι δυνατο
να καθορισει
και την διανοια του

Αν δε μπορει να συμμορφωνεται με κανονες
και μπορει να θεσει "νεους"
ανεξαρτητα αν μπορει να τους περιγραψει ή και να τους εξηγησει επιστημονικα..
αν νοιωθει ωραια μ' αυτους
δικαιωμα και να τους ακολουθει...

και μη μου πει κανενας
για ορθολογικοτητες και τετοια...
(αν η ορθο-λογικοτητα ισχυε...
ποτε δεν θα ειχαμε καταλαβει...οτιδηποτε
για τους θεους και τις θρησκειες π.χ.)

ολο αυτο το "μαγμα" των φαντασιακων
αυτο το συμπλεγμα...
ειμαστε...
εμεις και οι "μασκες" μας...
οποιας σημασιας-αξιας-κινητρου κτλ. κτλ.

Τι καλυτερο!!!
Τι υπεροχοτερο!!!

πραγματικα δεν μπορω να σκεφτω...

Εγω μπορω.

...ενα ΥΓ...οχι απαραιτητα αριθμημενο...