Τι θα γινόμουνα όταν θα μεγάλωνα.

Τι θα γινόμουνα όταν θα μεγάλωνα.

Μετά από το θέμα "Λυπάμαι" είπα να βοηθήσω την κατάσταση για να πάψει να λυπάται και να προσθέσω κι εγώ ένα θέμα στα επαγγελματικά.

Αν λοιπόν δεν επιλέγατε το επάγγελμα που κάνετε τώρα, ποιο επάγγελμα θα θέλατε να ακολουθήσετε και ποιες συγκυρίες σας εμπόδισαν;

Θα πω για μένα για να κάνω μια αρχή. Είχα πολλές κλίσεις και κάποια στιγμή στα 18 βρέθηκα σε ένα πολυδρόμι! Γιατί σίγουρα δεν ήταν σταυροδρόμι. Οι μεν μου έλεγαν να ακολουθήσω το κλασσικό τραγούδι και να πάω στη Λυρική. Στρωμένος ο δρόμος, με υποτροφίες κλπ. Είχαν ποντάρει επάνω μου λες και ήμουνα σε ιπποδρομίες! Εντωμεταξύ δεν ήταν καλά τα οικονομικά της οικογένειας και όταν άκουγαν για υποτροφίες, χοροπηδάγανε όλοι μαζί. Μου άρεσε το τραγούδι, αλλά δεν μου άρεσε το όλο στυλάκι της Λυρικής, δηλαδή ντυσίματα, βαψίματα και έντονες κινήσεις.

Παράλληλα, ήμουνα καλή σαν γελοιογράφος και μου είχαν προτείνει να με διδάξουν μέσα σε μια γνωστή εφημερίδα την τεχνική (μελάνια κλπ) αλλά εγώ το σκεφτόμουνα. Κλειστός χώρος, χωρίς μουσική;

Προτίμησα τη μουσική τελικά. Στο δρόμο προέκυψε και παντρεύτηκαν όλες οι κλίσεις.

Δεν είχα άλλο όνειρο εκτός από αυτό που κάνω, αλλά θα ήθελα να ακολουθήσω και το επάγελμα του γελοιογράφου. Αν ζούσα λοιπόν 2 φορές την ίδια ζωή, θα δοκίμαζα και από εκέι πλευρά την τύχη μου.

Εμένα θα με έβλεπα σε κάποιο επάγγελμα σχετικό με τα κομπιούτερς

Ασχολούμαι 10 χρόνια με αυτά τα μηχανήματα καθαρά από χόμπυ και από μια ακατανίκητη έλξη προς την τεχνολογία και τις εξελίξεις της.
Υπόψη ότι, για ανεξήγητους λόγους, τα άτομα που ακολουθούν θεωρητικές επιστήμες όπως εγώ, έχουν μια απέχθεια προς την τεχνολογία. Αποτελώ εξαίρεση και μάλιστα για γυναίκα της ηλικίας μου που στα 35 φεύγα της παθιάστηκε με το πληκτρολόγιο, το King Quest και τα chats χωρίς να έχει καμιά προγενέστερη επαγγελματική εμπειρία σχετική με pc.

Αγόραζα βιβλία για DOS , HTML και για Windows και κοιμόμουν αγκαλιά μ αυτά κάθε βράδυ. Το πρωί εφάρμοζα στο pc τις εντολές που μάθαινα σιγά σιγά. Αυτοδίδακτη σε όλα. Εφτιαξα και ιστοσελίδα μόνη μου.
Ξεκίνησα παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή και σήμερα δίνω τεχνικές συμβουλές στους τεχνικούς διαχειριστές της δουλειάς μου !


Δυστυχώς την εποχή που επέλεξα σχολή για να σπουδάσω δεν ήξερα καν τι είναι το pc.

Ήθελα να γίνω αεροσυνοδός!!!
Πληρούσα όλες τις προδιαγραφές αλλά δυστηχώς μου έλειπαν οι γλώσσες!!!
Τότε μιλούσα μόνο αγγλικά και ελληνικά!!!
Τώρα μιλάω παραπάνω αλλά είναι λίγο αργά....

Ότι ονειρευόμουν αυτό και σπούδασα ( δημοσιογραφία ), αυτό και έγινα και είμαι πολύ ευτυχισμένη με την επιλογή μου αυτή .

Ηθελα να γίνω ηθοποιός!
Ηθελα να γινω χορευτρια!
Ηθελα να γινω τραγουδίστρια!
Ηθελα να γινω πρωταθλητρια!
Ηθελα να γινω μοντελο!
Ηθελα να γινω Star Ελλας!

Γενικα, ότι διάλεγα ήταν δουλειές που θα έδειχνα κάποιο ταλέντο, θα είχα κοινό και θα λάμβανα χειροκρότημα.
Και είχα όλες τις καλές προυποθέσεις και το απαραίτητο 'ψώνιο' ...

Ομως ερωτεύτηκα - δεσμεύτηκα - παντρεύτικα πολυ νωρίς (πράγμα που ποτέ δεν μετάνοιωσα!! ) και αυτά τα επαγγέλματα δεν συμβαδίζουν πολύ με την οικογένεια και την προσωπική ζωή.

Αργότερα (κάλιο αργά.. ) κατάφερα να 'ανεβάσω' τον εαυτό μου σε μια πίστα... και να εκπληρώσω το καλλιτεχνικό μου 'αποθημένο' και να το κάνω επαγγελμα

Επίσης, οι υπολογιστές και η τεχνολογία γενικά είναι ένα είδος που έλκυε πάντα το 'πρακτικό' μέρος του χαρακτήρα μου κι έχει γίνει η βασική μου δουλειά.

Είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος που έχει τη δυνατότητα να κάνει επάγγελμα κάτι που αγαπάει!

Είμαι ευτυχισμένη!

Εκ των υστέρων σκέπτομαι ότι θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό. Θα με γοήτευαν επαγγέλματα που θα είχαν σχέση με γράψιμο, φωτογραφία, ζωγραφική, μικροκατασκευές κλπ. Τότε δεν είχα σκεφθεί κάτι τέτοιο.

Καθώς μου άρεσαν οι ξένες γλώσσες και τελείωσα και μία σχολή στελεχών επιχειρήσεων ασχολήθηκα με δουλειά γραφείου. Δεν μπορώ να πώ ότι ήμουν δυσαρεστημένη γιατί είμαι πολύ οργανωτικό άτομο και ήμουν στο στοιχείο μου, είχα πολλά αντικείμενα απασχόλησης σαν γραμματέας σε εφοπλιστικό γραφείο και ερχόμουν σε επαφή με πολύ κόσμο.

Μ' απασχολησε γυρω στην εκτη δημοτικου....Θα γινω πιλοτος τους ανακοινωσα!
Εγκεφαλικο η μητερα μου ! ( ηταν και εποχες που 'πεφτανε συνεχεια .... ) Μεχρι και θειο μου Αξιωματικο στην Αεροπορια επιστρατευσε....με πεισανε !
Στις πρωτες μου ανησυχες σκεψεις αναρωτηθηκα τι θελω να γινω οταν μεγαλωσω , σαν οντοτητα η σαν υλη μονο...
Σαν οντοτητα ειχα και εχω ακομα χρονο μεχρι να μεγαλωσω , σαν υλη .....
Βρηκα τις αλανες του Μπραχαμιου να γινουν το δικο μου θεατρο των ονειρων και τη μανα μου να βρισκει σκισμενα παντελονια , πατουτσια , γονατα....
Ο νεος μου στοχος Αθλητισμος! Γυμναστικη Ακαδημια Σωματικης Αγωγης....
Καποιοι ειδαν κατι σε μενα , ισως και να αξιζα περισσοτερα απο αυτο που καταφερα , Μεικτη Πειραιως , Ολυμπιακη ομαδα νεων ....Χμ
Μια μεταγραφη που δεν ολοκληρωθηκε στην καταλληλη στιγμη , οικογενειακες υποχρεωσεις ....και ολα γκρεμιστηκαν
Ομως συνεχισα (οπως στη διαφημιση του JOHNNY WALKER... ) ομως το ρητο μου δεν ηταν KEEP WALKING αλλα THE SHOW MUST GO ON....
Τα ηλεκτρονικα ηταν η επομενη τρελα μου οι νεες τεχνολογιες ειδικα....Ηλεκτρονικοι Υπολογιστες το 1979....χμ διακοπες στον Αρη τοτε!
Γλωσσες μηχανης , προγραματισμος....τι λες παιδι μου , τι επαθες , κανενας καλος γιατρος...
Το κυνηγι με τις παρεμβολες στις τηλεορασεις της γειτονιας , παραλληλα ,του σταθμου και η λατρεια μου στη μουσικη , το mixing και remixing ....εφεραν την απαντηση που με απασχολησε τοτε απο την ιδια τη ζωη
Βεβαια εμφανιστηκε και η Κινητη Τηλεφωνια το Ιnternet...μπλα μπλα μπλα
Ο ανθρωπος ακομα εξελισσεται και 'γω συνεχιζω να λεω ...The Show Must Go On!

ΥΓ οχι στο Φεγγαρι δεν θελω να παω....δεν μου αρεσει η μοναξια του , αφηστε με να το θαυμαζω απ' το λιμανι μου....

Όπως εγραψα και σε άλλο θεμα...ναυτικος!!Και με ξεκαθαρισμενη ειδικοτητα μαλιστα!Θερμαστης!Ισως γιατι οι περισσοτεροι ναυτικοι που γνωριζα ειχαν αυτή την ειδικοτητα.Ισως παλι γιατι διηγοταν τις ιστοριες τους πολύ πιο γλαφυρα από τους αλλους.Φαινοταν στα ματια μου ότι μονο αυτοι «ζουσαν» μεσα στο καραβι!
(Καταργηθηκε η ειδικοτητα αλλα εγινα μηχανικος.Μικρη η διαφορα!)
Η μανα μου στα «μαυρα πανια»!!Εβαζε λυτους και δεμενους να με μεταπεισουν!
Ολο το γυροφερνε περι Πολυτεχνειου,Πανεπιστημιου κλπ.
Ο πατερας μου -«Μια δουλεια να του αρεσει και να ζει απ'αυτην ανθρωπινα».
Η μανα μου στο τελος αρχισε διαπραγματευσεις.-«Γινε καπετανιος,γινε ασυρματιστης.Οχι μηχανικος!Αν συμβει κατι πως θα προλαβεις να βγεις από εκει κατω?»ΤΟ επιχειρημα!!!
-«Αν συμβει μανα θα συμβει για ολους !Και για τους πανω και για τους κατω.»
Η αληθεια είναι ότι και ποτε δεν με τραβηξε η «κουβερτα».Απο μικρος δεν γουσταριζα τους τιτλους και τα «γαλονια».Και στο κρουαζιεροπλοιο που ημουν ποτε δεν εβαλα στολη να ανεβω στα σαλονια.
Ειμαι ευτυχισμενος που εκανα αυτό που ηθελα κι ας ηταν το κοστος μεγαλο.
Το πληρωσα χανοντας φιλιες,σχεσεις,ανθρωπους,στεριανη σιγουρια,ησυχο υπνο.
Μα δεν μετανοιωνω.Ταζησα 15 χρονια στεριανος τωρα!Μια ιδεα είναι τελικα!
Με την πρωτη ευκαιρια παλι στη θαλασσα θα γυρισω.Το θεμα είναι αν θα με δεχτει μετα από τοσα χρονια απουσιας.