Tα γλυκα

ευκαιρία να τις πετάξεις και να πάρεις δυο τρεις πάνινες σε διάφορα μεγέθη...

όσο για το γλυκό ...


να πετάξεις το κουτάλι της σούπας...
την επομένη δοκίμασε χωρίς αυτό...
περπατώντας ανάμεσα στον κόσμο ...
να γεμίσεις γλύκα...
λυτρωμένος απ την λαχτάρα σου ... 

Μια απο τις καλοκαιρινες αδυναμιες μου ειναι το υποβρυχιο...

Με γευση βανιλια ή μαστιχα.

Σταθερη αξια σε καποια καφενεδακια στις πλατειες των χωριων με τον χαρακτηριστικο πλατανο και τα σιδερενια τραπεζακια με τις ψαθινες καρεκλες...

Τερκενλης

Το ποιος ειναι το εμαθα απο το φιλο μου τον Αμανικο .Εγω οταν ακουγα Τερκενλης νομιζα οτι ηταν αρχηγος των Κοζακων η ο Σκερντεμπεης ο ηρωας των Αλβανων .

Χθες λοιπον ειδα το παραρτημα στο αεροδρομιο Ε.Β. και επι ερκετη ωρα εξεταζα τα γλυκα στις προθηκες και τα ψυγεια .Εκει θαυμασα το καταστροφικο μεγαλειο της Οθωμανικης αυτοκρατοριας με τα σερμπετια και τα σοροπια και τις χυλοπιτες κρεμας που ταιζαν τις οδαλισκες στα χαρεμια .

Όταν

βαδίζαμε στην Τσιμισκή και οδεύαμε προς Αριστοτέλους

 

(συνήθως εκεί την βγάζαμε στις κοπάνες από το φροντιστήριο δίπλα στο Goethe)

 

μας έπιανε η μυρωδιά από τα τσουρέκια του και ΜΟΝΟ ...όλα τα άλλα, τα γλυκά, μάπα ήταν.

 

Μετά, όταν σπουδάζαμε, 

 

οι Αθηναίοι φίλοι που μας επισκεπτόντουσαν οσφραίνονταν κι αυτοί το μοναδικό, ανεξίτηλο "γωνιακό" άρωμα

 

 και όταν εμείς οι "βούλγαροι" κατεβαίναμε στην Αθήνα,

 

 το πρώτο πράγμα που ζητούσαν ήταν ένα τσουρέκι από τον Τερκενλή...το δεύτερο που ήθελαν ήταν τα

 "πουράκια" και τα "ανώμαλα" του Χατζηφωτίου...τα εκλαιράκια του Αγαπητού, το τρίτο...ήθελαν ψυγείο, όμως

 και ποτέ δεν το διακινδύνευα...φοιτητές τότε, με τραίνο ερχόμασταν στην πρωτεύουσα, πολλές οι ώρες και

 τους αγαπούσα τους φίλους μου (στις ίδιες φράξιες γαρ, είχαμε και μια επανάσταση να κάνουμε, δε θέλαμε "θύματα").

 

Τα χρόνια πέρασαν...ο τερκενλής άνοιξε "παράρτημα" στο Ντεπώ, το πρώτο του αν θυμάμαι καλά, αλλά ποτέ το "άρωμα" δεν ήταν το ίδιο. Αν και κοντά μου, αρνήθηκα πεισματικά να τον επισκεφτώ εκεί. 

 

Μετά πετάξαμε σε άλλες χώρες, σε άλλα λιμάνια...με το άρωμα πάντα μέσα μας.

 

Και μετά από χρόνια, όταν η πρωτεύουσα έτυχε να γίνει κι αυτή  "πατρίδα" μας, ξαφνικά στο Χαλάνδρι ξεφύτρωσε ένας Τερκενλής...

 

μαύρα μαντάτα, σκέφτηκα...όλα πια χάσαν το "άρωμά" τους...

 

και μετά έγινα εγώ αυτή που ζητιάνευε για ένα "αληθινό" τσουρέκι από κείνη την παλιά γωνιά...κι ας υπήρχε το άρωμα μόνο στα όνειρά μου.

 

Δεν ήταν το ίδιο...απλά με ταξίδευε σε άλλες μυρωδιές που δεν ξέχασα ποτέ.

Παράθεση:
Σχόλιο # 83 από MiltosRNLI1930

Τερκενλης

Το ποιος ειναι το εμαθα απο το φιλο μου τον Αμανικο .Εγω οταν ακουγα Τερκενλης νομιζα οτι ηταν αρχηγος των Κοζακων η ο Σκερντεμπεης ο ηρωας των Αλβανων .

Χθες λοιπον ειδα το παραρτημα στο αεροδρομιο Ε.Β. και επι ερκετη ωρα εξεταζα τα γλυκα στις προθηκες και τα ψυγεια .Εκει θαυμασα το καταστροφικο μεγαλειο της Οθωμανικης αυτοκρατοριας με τα σερμπετια και τα σοροπια και τις χυλοπιτες κρεμας που ταιζαν τις οδαλισκες στα χαρεμια .

 

 

Δεν κατεχω

...αλλα οι "γνώστες" λενε τσουρεκι απο τον Τερκενλη...και σοροπιαστα απο τον Χατζη...

Εμεις εδω δα κανουμε κρασατο...

χταπόδι Γκερούλης;


μεις εδώ...ρεβανί Χουχλιούρου 

πουτίγκα Λίντο...


α!και φασουλονταβά


 
   

   

Αμορφωτη νεανιδα

...το κρασατο ειναι παραδοσιακοτατο Μικρασιατικο γλυκο...

(Μεταξυ μας...κι εγω την πρωτη φορα μπερδευτηκα......)

...)

H εμφανης τριχοφυια,τυπου πουλοβερ στο στερνο ,τα χοντρα κοντα δαχτυλα ,ο ευρυς κοντος σβερκος και η αποστασις μαλλιων και φρυδιων στο μετωπο ενα δαχτυλο ( νορμαλ ανθρωπου) ειναι τα αποτελεσματα των DNA των Σελτζουκων Τουρκων οι οποιοι κατελαβον την Κων/πολη και αλλαξαν τις συνηθειες μας με τα "σοροπια "τους

Εγω ενα ζαχαροπλαστειο ηξερα τη "Μασκωτιτσα "

Το γιαουρτι

Οι κουμπαροι μας ολοι ηταν κτηνοτροφοι απο τα γυρω ορεινα χωρια Οι παππουδες βαφτιζαν τα παιδια τους ,τα καλοκαιρια τους φερνανε νιτσεραδες απο την Αγγλια και πατατουκες απο Γαλλια κι'αυτοι μας εφερναν γιαουρτια

Καποια μερα τα παιδια τους αποφασισαν και πουλησαν τα προβατα και τα μετετρεψαν σε φωτοβολταικα κι'ετσι μας ελειψαν τα γιαουρτια και οι στανες με τα προβαταΑλλα το Θεμα ειναι αλλο, απλως αυτο ηταν μια ειδυλλιακη βουκολικη εισαγωγη.Με αφορμη ενα σημερινο Θεμα θυμηθηκα μια ιστορια "περι γιαουρτια "Φιλος παιδικος απο βορεια της Εκαλης με αποθηκες υλικων κλωστουφαντουργιας με καλεσε μια μερα να δω τις σουπερ εγκαταστασοαποθηκεςΟταν εφτασα ενα φορτηγο αδειαζε βαρελια απο Ολλανδια .Απο περιεργεια ρωτησα τι περιεχουν !Κολλα απο πατατα και στεγνωτικα για τις κλωστες των αργαλειων απαντησε ο φιλος .Αφου υπεγραψε τα ντελιβερυ ρισιιτς ρωτησε τον οδηγο αν η υπολοιπη παρτιδα ηταν για εργοστασιο Οχι απαντησε ο οδηγος παω για γνωστη βιομηχανια γαλακτος Πως νομιζεται κυριε οτι το βελουτε γιουρτι γινεται τοσο απαλο.Απο τοτε σκεπτομαι τα παιδια των κουμπαρων που καθονται στο καφενειο και μετρανε τις " κιλοβατωρες " πινοντας τα ουζα τους

Τωρα τελευταια τα ζαχαροπλαστεια οσο πανε και λιγοστευουν Τη θεση τους καταλαμβανουν οι φουρνοι με γλυκα σε λαμαρινες σκεπασμενα με κουνουπιερες για τις μυγες Οσα ζαχαροπλαστεια απομειναν φτιαχνουν γλυκα για νεοπλουτους χωρις τη Σμυρνεικη γευση της τουρτας αμυγδαλου η της πουτιγκας Το περιβαλλον με τα παξιμαδια ολικης αλεσης και τις χυλοπιτες και τα αλευρια δεν ταιριαζει με το κλασσικο στυλ του σικ ζαχαροπλαστειου .

Τελικα εχει απομεινει κανενα και δεν το ξερω ?

και το κειμενο μου θα πέθαινε για 6 απο δαυτα

Το μέλος pigassos71 έχει επισυνάψει το αρχείο: 11.jpg (48.2KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 33 φορές

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 90 από MiltosRNLI1930

Τωρα τελευταια τα ζαχαροπλαστεια οσο πανε και λιγοστευουν Τη θεση τους καταλαμβανουν οι φουρνοι με γλυκα σε λαμαρινες σκεπασμενα με κουνουπιερες για τις μυγες Οσα ζαχαροπλαστεια απομειναν φτιαχνουν γλυκα για νεοπλουτους χωρις τη Σμυρνεικη γευση της τουρτας αμυγδαλου η της πουτιγκας Το περιβαλλον με τα παξιμαδια ολικης αλεσης και τις χυλοπιτες και τα αλευρια δεν ταιριαζει με το κλασσικο στυλ του σικ ζαχαροπλαστειου .

Τελικα εχει απομεινει κανενα και δεν το ξερω ?

 

  δε ξέρω για την πρωτεύουσα αλλά εδώ σε μας (δόξα τον)...καλά κρατιούνται...

 

 

Το μέλος nuvola έχει επισυνάψει το αρχείο: DSC03778-87413c3396.jpg (50.34KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 31 φορές

αυτό δεν είναι σπιτικό;

Παράθεση:
Σχόλιο # 92 από nuvola

 

  δε ξέρω για την πρωτεύουσα αλλά εδώ σε μας (δόξα τον)...καλά κρατιούνται...

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 93 από Bliss_

αυτό δεν είναι σπιτικό;

 

 

 όχι...είναι γνωστής αλυσίδας ζαχαροπλαστείων της πόλης...

 είναι σε ταψάκι...οικογενειακό (με τέτοιο μόνο χορταίνω ) 

 

και το πυρέξ δώρο ένα πράγμα;

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 94 από nuvola

 

 όχι...είναι γνωστής αλυσίδας ζαχαροπλαστείων της πόλης...

 είναι σε ταψάκι...οικογενειακό (με τέτοιο μόνο χορταίνω ) 

 

 

πάντως στη Λίμνη δε φχαριστήθηκα γλυκό...
μέσα στη γλυκόζη ήταν όλα...
και μόνο πάστες βρε παιδί...
(πολύ αργότερα έμαθα ότι τους φώναζαν παστάδες ) 

απέχω συνειδητά από οτιδήποτε ευβοιώτικο..εκεί δεν κάνουν πάστες, τούβλα κάνουν.

Παράθεση:
Σχόλιο # 96 από nuvola
πάντως στη Λίμνη δε φχαριστήθηκα γλυκό...
μέσα στη γλυκόζη ήταν όλα...
και μόνο πάστες βρε παιδί...
(πολύ αργότερα έμαθα ότι τους φώναζαν παστάδες ) 

 

τελευταία ...  ανακάλυψα το μαλεμπί .  ποίημα !

Παράθεση:
Σχόλιο # 97 από Bliss_

απέχω συνειδητά από οτιδήποτε ευβοιώτικο..εκεί δεν κάνουν πάστες, τούβλα κάνουν.

 

 

 

Δοκιμοι !! Στα 10 βαθμολογια 4 Μονο το τσαι αξιζει !

Παράθεση:
Σχόλιο # 98 από -tsilipirdoni-

τελευταία ...  ανακάλυψα το μαλεμπί .  ποίημα !