2013

πάμε πάλι στην Μικρά Αγγλία...

...και συγκεκριμένα στην ιστορία που διηγείται...

Παράθεση:
Σχόλιο # 20 από tanton-

Απαντήσεις

@ Κλέλια
Λοιπόν έχω ένα ελάττωμα ( και άλλα έχω αλλά αυτό είναι το πιο σοβαρό ) διαβάζω πολύ. 
Ακόμα και μαλακίες.
Αλλά ακόμα  δεν έχω καταντήσει να διαβάζω τόσο χοντρομαλακίες!
ΟΙ αποχρώσεις λοιπόν του γκρι, και οι πενήντα, όλες δικές σας!

@  Νουβόλα
Αυτό που θα δεις στο ίντερνετ
θα έχει τόση σχέση με την ταινία, όσο 
και τα γιουτιούμπια που μπαίνουν εδώ, με την μουσική

Δηλαδή, καμία!

 

 

Αυτό πάλι εγώ δεν το καταλαβαίνω...

Αν το δεις σε ποιότητα DVD, ποιά ακριβώς είναι η διαφορά σ'αυτό που βλέπεις στο σινεμα?

Θα χάσεις κάποιο μέρος του κάδρου, όπως στην τηλεόραση? Οχι.

Θα χάσεις σημαντικό μέρος των χρωμάτων και της ποιότητας της εικόνας? Δεν νομίζω.

Ισα ίσα, αφού το δεις μια φορά ολόκληρο, μπορείς στις επόμενες και να παγώνεις το βίντεο ή να το γυρίζεις πίσω για να μελετήσεις μια σκηνή ξεχωριστά που σου έκανε εντύπωση.

Οκ, στο σινεμά είναι "άλλο"...πολλές φορές ομως είναι και χειρότερο, με τα κρατσανίσματα, τα ρουφήγματα της κοκα-κολας, τους ηλίθιους που σχολιάζουν κάθε δευτερόλεπτο στο διπλανό τους λες και είναι τυφλός και κουφός, και πάει λέγοντας...

Μπορείτε να μας το εξηγήσετε ποια είναι αυτή η διαφορά μεταξύ DVD και σινεμά η τόσο μεγάλη που δεν είναι πια η ίδια ταινία??

Για τον μάικ

Μπορείτε να μας το εξηγήσετε ποια είναι αυτή η διαφορά μεταξύ DVD και σινεμά η τόσο μεγάλη που δεν είναι πια η ίδια ταινία??

όχι δεν μπορώ εδώ

όταν στα νιάτα μου χρειάστηκε να το αποδείξω μου πήρε 600 σελίδες! 

( ήταν το διδακτορικό μου, και αν σήμερα πετάω τις 555 είχε και μερικά καλά πράγματα! )

Πάντως έχει σχέση,

- με την προοπτική
- με τα σημεία φυγής
- με τις προβολές-ταυτίσεις του θεατή με τον ήρωα 
- με το "στάδιο του καθρέφτη" του Λακάν

( που μόνο στην κινηματογραφική αίθουσα και στις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε μέσα σ΄αυτή μπορεί να επαναληφθεί στην ενήλικη ζωή μας )

- και εκατό άλλα ακόμα

Οπότε 

ας το αφήσουμε. 

Πάντως πααραδέξου το 
η ευχαρίστηση που νιώθεις βγαίνοντας από μαι αίθουσα που έχεις δει μια ταινία που σε έχει ακουμπήσει
έχει τελείως διαφορετική ποιότητα
από αυτήν, όταν κλείνεις το DVD σου

Δεν αλλάζω με ΤΙΠΟΤΑ την ευχαρίστηση να βλέπω μια ταινία στις 55'' στο σπίτι μου με τα ανάλογα ηχητικά (που έχω πει αλλού) με τη ..μαλακία που και καλά ΠΡΕΠΕΙ 'να  βγεις έξω για να δεις να δεις μια ταινία'.

Αν μια ταινία θέλει φιοριτούρες και μύθο γύρω από αυτήν για να μας φτιάξει, τότε σόρυ, δε θα πάρω.
Η αξίζει, ή όχι. Και είμαι απόλυτος σε αυτό.
Το Avatar π.χ. που μου είπε πολλά, περίμενα και το απόλαυσα στο σπίτι μου. Αν το έβλεπα στο σινεμά, θα 'κλαιγα τα λεφτά μου΄. Επειδή είναι τόσο καλή!
Κανένα σινεμά δε σου δίνει τη δυνατότητα να ξαναδείς σκηνές. (που είναι πολλές).

Και τη ταινία 'η ζωή του πι', να τη δείτε. Είτε κανονικά, είτε 3D.

ΥΓ: Tanton: Δε μιλώ για 20' τηλεόραση και dvd player προς κατανάλωση. Μιλώ για Home Cinema που δεν έχει καμία σχέση με το 'νοικιάζω μνια ταινία να τη δω σπίτι μου'..

Μα γι' αυτό

και για τα γιασεμιά σε αγαπώ τόσο πολύ...

και επειδή τα "φαντάσματα " μας

 στη μονόπετρα, 

στην αίγλη,

στο μύλο

και σε κάθε γωνιά του καταραμένου αυτού τόπου συναντώνται...

γιατί κανένας δεν ξεφεύγει από δω...όσο κι αν το απεύχεται .

Σου χρωστάω έναν βασιλικό...

από πέρσυ "χαλβαδιάζω" φίλους να μου δώσουν έναν καλό...

(μη νομίζεις...για το πέστο το κάνω)

γιατί στα άχρηστα μου χέρια ούτε τσουκνίδα δε στεριώνει...

Είσαι μια όαση στην έρημο...

να γράφεις εδώ, να ανοίγουν τα μάτια μας...ιστορίες και πραγματικότητες...

άλλωστε δεν απέχουν και πολύ...

Να είσαι καλά και γύρω μας...

Σε φιλώ με σεβασμό

Παράθεση:
Σχόλιο # 43 από tanton-

Για τον μάικ

Μπορείτε να μας το εξηγήσετε ποια είναι αυτή η διαφορά μεταξύ DVD και σινεμά η τόσο μεγάλη που δεν είναι πια η ίδια ταινία??

όχι δεν μπορώ εδώ

όταν στα νιάτα μου χρειάστηκε να το αποδείξω μου πήρε 600 σελίδες! 

( ήταν το διδακτορικό μου, και αν σήμερα πετάω τις 555 είχε και μερικά καλά πράγματα! )

Πάντως έχει σχέση,

- με την προοπτική
- με τα σημεία φυγής
- με τις προβολές-ταυτίσεις του θεατή με τον ήρωα 
- με το "στάδιο του καθρέφτη" του Λακάν

( που μόνο στην κινηματογραφική αίθουσα και στις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε μέσα σ΄αυτή μπορεί να επαναληφθεί στην ενήλικη ζωή μας )

- και εκατό άλλα ακόμα

Οπότε 

ας το αφήσουμε. 

Πάντως πααραδέξου το 
η ευχαρίστηση που νιώθεις βγαίνοντας από μαι αίθουσα που έχεις δει μια ταινία που σε έχει ακουμπήσει
έχει τελείως διαφορετική ποιότητα
από αυτήν, όταν κλείνεις το DVD σου

 

Παράθεση:

Πάντως πααραδέξου το η ευχαρίστηση που νιώθεις βγαίνοντας από μαι αίθουσα που έχεις δει μια ταινία που σε έχει ακουμπήσειέχει τελείως διαφορετική ποιότητααπό αυτήν, όταν κλείνεις το DVD σου

 

Ισως...αλλά μου έχει τύχει να δω ταινία, που δεν το περίμενα καν να μου αρέσει πολύ, τη νύχτα, κατά τις τρεις, όταν όλοι κοιμούνται στο σπίτι και πιθανόν και στη γειτονιά, και μόνο εγώ είμαι ξύπνιος, στα σκοτεινά βέβαια, και να μου σηκώνεται η τρίχα από την ανατριχίλα...και ακόμα θυμάμαι αυτήν την αίσθηση...οπότε όχι, δεν είναι απόλυτο.

Εσένα βέβαια μάλλον δεν θα σου πολυαρέσει η ταινία αυτή, αλλά εμένα είναι απο τις αγαπημένες μου...και η "εμπειρία" αυτής της νύχτας, έστω και στο δωματιό μου, είναι ένας απο τους λόγους.

Παρακαλω...

...φωναξτε το παιδι τωρα, να βαλει μια ταξη εδω.

Η κυριότερη...

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από KLELIA22

 

.. εχετε ρωτησει ποτε τον ψυχαναλυτη σας...

ποια ανικανοτητα σας...  σκεπαζει αυτη η διαρκης αναγκη σας..

να υπερτονιζετε την ανωτεροτητα σας... ως πλασμα?

 

      ...και άκρως πιο ν τ ρ ο π ι α σ τ ι κ ή  "ανικανότητα " που συνήθως ένας άνδρας φροντίζει
         (εάν "γραμματισμένος " ακόμα χειρότερα) και με "επιμέλεια" κάνει το παν για να σκεπάζει,
         ενώ ταυτόχρονα νοιώθει την διαρκή ανάγκη να υπερτονίζει συνεχώς το εγώ και την δήθεν 
         "ανωτερότητά" του, ιατρικώς, έχει όνοματεπώνυμο: αποκαλείται "στυτική δυσλειτουργία ".
         

         Καλή Χρονιά! 

Παράθεση:
Σχόλιο # 48 από psaromallis

Η κυριότερη...

 

 


 

      ...και άκρως πιο ν τ ρ ο π ι α σ τ ι κ ή  "ανικανότητα " που συνήθως ένας άνδρας φροντίζει
         (εάν "γραμματισμένος " ακόμα χειρότερα) και με "επιμέλεια" κάνει το παν για να σκεπάζει,
         ενώ ταυτόχρονα νοιώθει την διαρκή ανάγκη να υπερτονίζει συνεχώς το εγώ και την δήθεν 
         "ανωτερότητά" του, ιατρικώς, έχει όνοματεπώνυμο: αποκαλείται "στυτική δυσλειτουργία ".
         

         Καλή Χρονιά! 

 

 

Ευχαριστώ για την διάγνωσή σας, γιατρέ μου

( και εσείς κάνατε την ειδικότητα σας στην ψυχολογία στις σελίδες του Κοσμοπόλιταν, ε; )