Φίλοι και φίλες, η επικοινωνία με τον άντρα μου είναι καταστροφική. Εγώ θέλω να συζητώ όλα τα θέματα που με απασχολούν και θέλω να με ακούει και να μου λεει τη γνώμη του. Εκείνος αυτά τα θεωρεί φλυαρίες, ή σαχλαμάρες. Και μιλάμε για σοβαρά θέματα της οικογένειας, για τα παιδιά, το σπίτι, τα οικονομικά της οικογένειας. Εκείνος δεν ξεκινά ποτέ ένα θέμα συζήτησης. Όλα τα λύνει μόνος του. Εγώ λειτουργώ διαφορετικά. Μου λέει να το αλλάξω, γιατί δεν έχει όρεξη να μ΄ακούει. Έχω κάνει προσπάθειες να τα συζητώ με ξένους, αλλά ορισμένα είναι αυστηρώς οικογενειακά θέματα. Κατά τα άλλα π.χ. σεξ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι να κάνω για να τον κάνω να ασχοληθεί λίγο με τα προβλήματα τα δικά μου και της οικογένειας;
ο σωστος χειρισμος ειναι να το αντιμετωπισεις μαζι του σε επιπεδο συνενοησης και επικοινωνιας ...
επειδη ομως αυτα τα θεματα αντιμετωπιζονται με λοβοτομη ...Tωρα το καταλαβες αυτο? τοσα χρονια τι γινοταν?
Η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι είναι κάτι πολύ σημαντικό και θα πρέπει να υπάρχει όχι μόνο για προβλήματα παιδιών, οικονομικά κλπ αλλά και για τα πιο απλά, καθημερινά θέματα. Δεν ξέρω αν είναι κάτι που μπορείς να το αποκτήσεις σταδιακά μέσα στη σχέση σου με τον σύντροφο σου ή αν είναι κάτι που στην ουσία υπάρχει από την αρχή της σχέσης σας. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι μια σχέση χωρίς σωστή επικοινωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει αργά ή γρήγορα. Τόσα χρόνια υπήρχε επικοινωνία και σταμάτησε ή δεν είχατε ποτέ ουσιαστική επικοινωνία?
Φιλη μου,για να επιτευχθεί η επικοινωνία είναι απαραίτητο να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Ο χρόνος που θα επιλέξουμε να επικοινωνήσουμε με τον συνομιλητή μας (π.χ. αν βιαζόμαστε και πρέπει να πούμε κάτι γρήγορα, αν είναι αργά το βράδυ και ο συνομιλητής μας είναι κουρασμένος), οι συνθήκες που θα επικρατούν (π.χ. εξωτερικός χώρος, θόρυβος, αν ακούνε άλλα άτομα) αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα απευθυνθούμε σε κάποιον (π.χ. αν είμαστε εκνευρισμένοι, απαιτητικοί, πιεστικοί) καθορίζουν την επιτυχία ή την αποτυχία της επικοινωνίας και τη διατήρηση ή μη του μηνύματος που στέλνουμε.Αυτό που επιζητά στο βάθος κάθε σύντροφος είναι να εκφράσει την ανάγκη του, να γίνει κατανοητή και σεβαστή.Θα πρεπει μεσα σου να ψαξεις να βρεις τι λαθος κανεις και δεν μπορεις να επικοινωνησεις με το συντροφο σου;;Τις περισσότερες φορές αυτό που επιθυμούμε είναι να έχουμε δίκιο, να είμαστε σωστοί, να μας πουν «μπράβο». Το αποτέλεσμα είναι να προσπαθούμε να εκμαιεύσουμε από τον σύντροφό μας αυτή την παραδοχή και να μην ακούμε αυτό που μας λέει. Ακόμα και αν τον ακούσουμε, αλλά δεν καλύπτει αυτή την ανάγκη θυμώνουμε και επιμένουμε στη δική μας σκέψη.Κρίνουμε και χαρακτηρίζουμε με αποτέλεσμα να οδηγούμε τον σύντροφο σε αμυντική στάση. Σταματά να ακούει όσα λέμε και επιτίθεται με δικές του κρίσεις και χαρακτηρισμούς.Μειώνουμε τον συνομιλητή μας για να βρεθούμε εμείς σε ανώτερη θέση. Στηρίζουμε τη δική μας υπεροχή στην υποτίμησή του. Και σε αυτή την περίπτωση η προσοχή φεύγει από το πραγματικό θέμα και στρέφεται στην άμυνα που πρέπει να υψώσουμε.Απομονωνόμαστε και κρατάμε μούτρα. Κλεινόμαστε στον εαυτό μας και αρνούμαστε να εξηγήσουμε στον σύντροφό μας τι θέλουμε. Είναι σαν να τον «εκδικούμαστε» για την έλλειψη κατανόησης συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαφωνία και οδηγώντας τον στην απομάκρυνση.Θα σου προτεινα μερικους τροπους επικοινωνιας:::Να εκφραζεις λεκτικά τα συναισθήματά σου. Πες απλά αυτό που θέλεις χωρίς να χρειάζεται να απολογηθείς ή να εξηγήσεις γιατί νιώθεις έτσι και μην περιμένεισ να μπει ο σύντροφός σου μέσα στο μυαλό σου για να το καταλάβει. Δεν είναι σίγουρο ότι γνωρίζει τι ακριβώς θέλεις αν δεν το εκφράσεις.Χρησιμοποιήσε το «θέλω» αντί του «πρέπει». Αντί να πείς για παράδειγμα: «θα έπρεπε να είχες καταλάβει τι ήθελα να σου πω» «Πρέπει να ασχολείσαι μαζί μου περισσότερο» μπορείτε να αντικαταστήσετε το «πρέπει» με το «θέλω» και να πείς: «Θέλω να ασχολείσαι μαζί μου περισσότερο» «Θέλω να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί» «Θέλω να σου πω πώς αισθάνομαι».Επιβεβαιώσε αν αυτό που καταλάβες είναι σωστό. Επαναλάβε αυτό που ακούσς από τον σύντροφό σου και ρωτήσε αν καταλάβες καλά. Θα αποφύγεις παρεξηγήσεις και θα του δώσεισ τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσει πώς ακούστηκε αυτό που είπε.Παραδεξου τα λαθη σου και ζητησε συγνωμη...Ηταν αρκετα και ισως σε κουρασα αλλα αυτα πιστευω οτι οδηγουν σε μια υγιη σχεση...Να σαι καλα και να φροντιζεις τον εαυτο σου...
εδω και κανενα 4 μηνο εχω γραφτει σε μια σχολη χορου και κανω χορο ...
αυτο λοιπον που διερωτωμαι μεσα μου παρακολουθωντας τους μαθητες να κανουν χορο ...ειναι ...Αυτό το πρόβλημα υπήρχε εξ αρχής στη σχέση σας;
Αν όχι που πιστεύεις ότι κάνατε λάθος (γιατί θα ήταν απο κοινού, πίστεψε με) και φτάσατε εδώ;
Αν ναι... γιατί επένδυσες σε μια σχέση με ανύπαρκτη την επικοινωνία, με διαφορετικό χειρισμό θεμάτων;
Γιατί βλέπεις...αυτό αν προυπάρχει, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αλλάξει στα 50...
Παράθεση:
έλλειψη επικοινωνίας
Σχόλιο # 1 από Paralia48Φίλοι και φίλες, η επικοινωνία με τον άντρα μου είναι καταστροφική. Εγώ θέλω να συζητώ όλα τα θέματα που με απασχολούν και θέλω να με ακούει και να μου λεει τη γνώμη του. Εκείνος αυτά τα θεωρεί φλυαρίες, ή σαχλαμάρες. Και μιλάμε για σοβαρά θέματα της οικογένειας, για τα παιδιά, το σπίτι, τα οικονομικά της οικογένειας. Εκείνος δεν ξεκινά ποτέ ένα θέμα συζήτησης. Όλα τα λύνει μόνος του. Εγώ λειτουργώ διαφορετικά. Μου λέει να το αλλάξω, γιατί δεν έχει όρεξη να μ΄ακούει. Έχω κάνει προσπάθειες να τα συζητώ με ξένους, αλλά ορισμένα είναι αυστηρώς οικογενειακά θέματα. Κατά τα άλλα π.χ. σεξ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι να κάνω για να τον κάνω να ασχοληθεί λίγο με τα προβλήματα τα δικά μου και της οικογένειας;
Παράθεση:
έλλειψη επικοινωνίας
Σχόλιο # 1 από Paralia48
Φίλοι και φίλες, η επικοινωνία με τον άντρα μου είναι καταστροφική. Εγώ θέλω να συζητώ όλα τα θέματα που με απασχολούν και θέλω να με ακούει και να μου λεει τη γνώμη του. Εκείνος αυτά τα θεωρεί φλυαρίες, ή σαχλαμάρες. Και μιλάμε για σοβαρά θέματα της οικογένειας, για τα παιδιά, το σπίτι, τα οικονομικά της οικογένειας. Εκείνος δεν ξεκινά ποτέ ένα θέμα συζήτησης. Όλα τα λύνει μόνος του. Εγώ λειτουργώ διαφορετικά. Μου λέει να το αλλάξω, γιατί δεν έχει όρεξη να μ΄ακούει. Έχω κάνει προσπάθειες να τα συζητώ με ξένους, αλλά ορισμένα είναι αυστηρώς οικογενειακά θέματα. Κατά τα άλλα π.χ. σεξ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι να κάνω για να τον κάνω να ασχοληθεί λίγο με τα προβλήματα τα δικά μου και της οικογένειας;
Νομίζω ότι το πρόβλημα της επικοινωνίας υπήρχε ήδη από την αρχή της γνωριμίας σας.
Κι έπρεπε να λυθεί - από κοινού- από τότε.
Είχατε (και έχετε) καλή σεξουαλική επικοινωνία όμως, και παραμελήσατε τα υπόλοιπα.
Έχω την εντύπωση πως ο άντρας σου είναι από εκείνους τους κλασσικούς, τους παραδοσιακούς, που αφήνουν μόνη τη γυναίκα να αποφασίσει για τα προβλήματα του σπιτιού και των παιδιών... και κατά συνέπεια και τα δικά της...
Επειδή όμως ο άνθρωπος (μας) αλλάζει πολύ δύσκολα, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξεις εσύ... να μιμηθείς λίγο τις πρακτικές του... να αποφασίζεις για όλα μόνη σου και να του ανακοινώνεις τις τελεσίδικες αποφάσεις σου...
Βλέποντας και κάνοντας από' κει και πέρα... αν δεν του αρέσει αυτός ο τρόπος, θα σου πει τις αντιρρήσεις του...
Φίλοι μου είστε πολύ καλοί. Αλήθεια σας λέω με βοηθάτε πολύ. Φαντάζομαι αρκετά ζευγάρια έχουν παρόμοια προβλήματα και, σε αντίθεση από αυτά που πιστεύουν οι νεώτεροι, με τα χρόνια αυξάνονται. Είτε γιατί γερνάμε και παραξενεύουμε, είτε γιατί γίνονται πιο πολύπλοκα τα προβληματάκια μας, είτε ίσως γιατί φεύγουν τα ροζ γυαλιά και τον βλέπουμε τον άλλον όπως είναι, είτε γιατί τα ελαττωματάκια του άρχισαν να μας ενοχλούν τόσα χρόνια. Και όλα αυτά που μου λες Κασσάνδρα περί άμυνας και επίθεσης στη συζήτηση ορισμένες φορές τα νοιώθω κάπως έτσι. Νοιώθω ότι τώρα για να συνεχιστεί η συζήτηση και να αποδεχτεί τις ενέργειές μου, πρέπει να τον τσιγκλίσω άγρια για να αμυνθεί και έτσι η κουβέντα γίνεται καβγάς!. Δηλαδή φταίμε και οι δύο για την κακή επικοινωνία. Και όταν οι συζητήσεις καταλήγουν σε καβγά, ο άλλος τις αποφέυγει. Δηλαδή ίσως χρειάζεται μακροχρόνια προσπάθεια για να ξαναφτιάξουν τα πράγματα. Και τα συναισθήματα που λες, του τα λέω έτσι όπως λες, αλλά και αυτά τα αποφεύγει να τα ακούει.
Και το να παίρνω μόνη μου αποφάσεις, όπως λέει ο μύστικ μέιλ, το έκανα κάποια χρόνια, τώρα όμως δεν το θέλει, μου λέει ότι κάνω όλο ανοησίες και ενεργώ πρν σκεφτώ.
Πάντως για να σας λύσω τις απορίες , η επικοινωνία χειροτέρεψε τα τελευταία 3 ως 4 χρόνια, ίσως γιατί λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αναγκαζόμαστε να περνάμε μεγάλα χρονικά διαστήματα χώρια.
Πες ενα παραδειγμα να καταλαβουμε.
Τι παράδειγμα να πω ; Ο ένας δουλεύει 4 μέρες την εβδομάδα σε μια πόλη, διανυκτερεύει σε μια ήσυχη φθηνή γκαρσονιέρα, έχει την ησυχία του και μαθαίνει και του αρέσει αυτό. Ή κάνει επαγγελματικά ταξίδια. Μοντέρνες μορφές οικογένειας που φθείρουν τη σχέση. Όταν είσαι κάθε μέρα μαζί, λίγο τα χαδάκια, λίγο η καθημερινότητα, ακόμα και η σιωπή είναι μια μορφή επικοινωνίας. Δε θα τα πεις όλα μαζεμένα και δε θα τον πρήξεις τον άλλον, αλλά λίγα λίγα . Θα έρθει και η ώρα του γέλιου και η ώρα του σοβαρού.
Καποτε θα πρεπει καποιες απο σας τις 50αρες, να καταλαβετε επιτελους πως ο αντρας δεν ειναι φτιαγμενος οπως εσεις.
Τον κουραζουν οι συνεχεις ομφαλοσκοπησεις για τα παντα και δια παντα. Δεν γουσταρει αυτες τις ανασφαλειες που εχετε και που οταν σας περικυκλωνουν σας πανικοβαλλουν προκαλωντας αεναες συζητησεις π.χ για το γιατι δεν σας δειχνει η δεν σας λεει οτι σας αγαπαει οπως τοτε που σας ειχε γκομενες. Και να η μουρμουρα, και να τα παραπονα, και να η γκρινια, και τελος νατος και ο καυγας.
Αρα, πρεπει να καταλαβετε, πως ΔΕΝ πρεπει να απασχολειτε τον αντρα με τα δευτερευοντα και τριτευοντα που το δικο σας μυαλο αναδεικνυει καθε φορα σε πρωτευοντα υπο το κρατος του πανικου σας.
Κυριο οικογενειακο θεμα για τον αντρα, ενδεχομενως θα μπορουσαν ναναι τα παιδια του, εφοσον τους συμβαινει κατι οντως σοβαρο και χρειαζεται να κατσει να μιλησει μαζυ τους, εαν φυσικα θεωρησει πως τα παιδια του προηγουνται της δουλειας του.
Επειδη λοιπον ο αντρας εχει αλλου ειδους τροπο του σκεπτεσθαι, ακριβως επειδη ιεραρχει τα θεματα που τον απασχολουν με εντελως διαφορετικο τροπο απο οτι εσεις και εχει διαφορετικες προτεραιοτητες, δεν σημαινει κιολας πως αδιαφορει η ειναι αναισθητος. Η μαλλον σε καποια θεματα ειναι. Ε και τι να κανουμε δηλαδη? Θα του παρουμε το κεφαλι αφου δεν γινετε να αλλαξει?
Δυσκολη υποθεση τελικα η κατανοηση των γυναικων προς τον αντρα. Ευκολοτερο σιγουρα για ολες σας να προσπαθει αυτος να σας κατανοει, να σας παρηγορει, και να σας κανακευει, οπως εκανε ο μπαμπας σας οταν εισασταν μικρες.
Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Paralia48Τι παράδειγμα να πω ; Ο ένας δουλεύει 4 μέρες την εβδομάδα σε μια πόλη, διανυκτερεύει σε μια ήσυχη φθηνή γκαρσονιέρα, έχει την ησυχία του και μαθαίνει και του αρέσει αυτό.
Καλα ρε συ, πλάκα μας κάνεις; τι μαθαίνει λες, φοβερή τύχη λέγεται αυτό...μόνο που το λες...ζαλίζομαι...τι να μάθει δλδ...να την περνάει ζάχαρη;...κ με τα προσχήματα σωμένα...κ λες οτι κάνει κ προσπάθεια κανείς να το συνηθίσει;
Θυμήθηκα τωρα εκεινη την ταινία, με το βουτσα...που έμπαινε μεσ στην τουαλέτα κ καθόταν με τις ώρες με την εφημερίδα...για να γλυτώνει το μπουρου-μπούρου, του 70 κ δεν είχαν ούτε παιδιά, φρεσκιοι...
Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από tzoulia59εδω και κανενα 4 μηνο εχω γραφτει σε μια σχολη χορου και κανω χορο ...
εχεις φαει κανα γκομενακι??
υγ. τρολλαρω
Kάθε βράδυ...δέκα πάρτυ γινονται στην πόλη, για λάτιν, σάλσα, τάνγκο...ό, τι θες...μόνο ένα;, ουρά θα κάνουν τώρα...
Υ.γ κι εγώ τρολλάρω
μοργκοτ εχω δηλωσει απειρες φορες και να το ξαναπω αλλη μια ...
τα γκομενακια δεν μ ενδιαφερουν ...ουτε τα πιπινια...α και να συμπληρωσω ...
περιμενε στην πορεια και κανενα διαζυγιο καλου κακου ...πολη ..γκαρσονιερες...και τα συναφη ...Παιδιά η συζήτηση άρχισε να μου αρέσει πολύ. Είστε φοβεροί όλοι! Ο κύριος ηνίοχος είναι ίδιος ο άντρας μου! Μήπως είσαι εσύ ρε γκομενάκι (το παρατσούκλι του στην οικογένεια) και μου κρύβεσαι ως ηνίοχος ; Βέβαια ρε ηνίοχε ή γκομενάκι, εφορία ρε πληρώνεις αν ακούσεις λίγο τη γυναίκα σου, να σου λέει τις ανασφάλειές της κ.λ.π., όλα αυτά που εσύ δεν τα θεωρείς σοβαρά, αλλά για εκείνη είναι;. Αυτά θέλουν οι γυναίκες. Κάνε μια προσπάθεια.
Εσύ κυρία Αχινός ίσως δεν ξέρεις τις μοντέρνες μορφές οικογένειας. Είναι πολύ συνηθισμένη η οικογένεια του Σαββατοκύριακου. Τι να κάνουμε Τώρα πια δεν τα επιλέγουμε όλα στη δουλειά μας.Σ΄αυτό δε φταίει ο άντρας.
Και εσύ φιλενάδα Τζούλια, είναι καταπληκτικές οι συμβουλές σου. Συμφωνώ στις 3 λύσεις που μου προτείνεις, μάλλον επιλέγω τη Νρ. 1. Θα γράφω σε σένα όταν έχω νταλκά. Κάνεις όμως ένα λάθος ίσως γιατί δεν γνωρίζεις προσωπικά τον άντρα μου (=γκομενάκι). Δεν υπάρχει περίπτωση απιστίας. Αυτό στο εγγυώμαι. Εγώ τον θάβω , αλλά το σωστό να λέγεται. Και μη μου πεις ότι η μόνη γυναίκα που ξέρει πού είναι ο άντρας της είναι η χήρα!!! Συμπληρώνω άλλη μία εμένα!! Πάντως για να είσαι ήσυχη. Από τον Αύγουστο θα ξαναμαζευτούμε πάλι.
Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Paralia48Δεν υπάρχει περίπτωση απιστίας. Αυτό στο εγγυώμαι.
Με ποιο τρόπο...ακριβως;;;
πετυχημενο για τη χηρα ...
βρε μαζεψε τον ...τον αχαιρευτο ...για να ζει κι αυτος απο κοντα τα καθημερινα ...οριστε μας ...Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media