έλλειψη επικοινωνίας

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 40 από Paralia48

Μαράκι, παίζεται! Πάει καλύτερα, βέβαια υπάρχουν και τα σκαμπανεβάσματα και ξαφνικοί καβγάδες, αλλά δε θα το έλεγα πια, έλλειψη επικοινωνίας. Θα το έλεγα <<άγρια μορφή επικοινωνίας>>. Πάντως προς το παρών είμαστε και οι δύο όχι δυσαρεστημένοι.
 Εγώ πλέον εκφράζω τα συναισθήματα και τις σκέψεις που κρίνω ότι πρέπει, όχι όλα, αλλά αν δε θέλει να τα ακούσει , μετά το φιλτράρισμα, τότε έρχεται ο καβγάς. Με λίγα λόγια τον υποχρεώνω να υποστεί τη συζήτηση, διότι έτσι έκρινα εγώ και το έχω ανάγκη για το καλό όλων μας. Ζορίστηκε καναδυό φορές, τώρα το δέχεται, γιατί ξέρει ότι είναι ήδη φιλτραρισμένες σκέψεις και είναι το ελάχιστο συζυγικό καθήκον που του  επιβάλλεται! Και είναι έξυπνος ο ατιμούλης!. Δίνει πολύ καλές λύσεις. Αρκεί να μπει στη διαδικασία της συζήτησης.
Τι λες εσύ Μαράκι

 

Για το Μαράκι δεν ξέρω...αλλά σκέψου την επικοινωνία ,την κακή όπως την λές επί 10 τουλάχιστον.

Η γυναίκα μου ανοίγει το στόμα της μόνο για να πεί -Χάλασε το καζανάκι...Εληξε ο λογαριασμός-Την τρίτη θα παω στην μάνα μου...

Αστα να πάνε παραλία μου...τα βότσαλά μου μέσα..!!

Να μου πεί μια μέρα ...-Ξέρεις τι σκέφτομαι...και τι στον κόσμο...!

Χάλασε η συνταγή...έκοψε η κρέμα...δεν χτυπιέται η μαρέγκα σου λέω..!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από KOSTAS131

 

Για το Μαράκι δεν ξέρω...αλλά σκέψου την επικοινωνία ,την κακή όπως την λές επί 10 τουλάχιστον.

Η γυναίκα μου ανοίγει το στόμα της μόνο για να πεί -Χάλασε το καζανάκι...Εληξε ο λογαριασμός-Την τρίτη θα παω στην μάνα μου...

Αστα να πάνε παραλία μου...τα βότσαλά μου μέσα..!!

Να μου πεί μια μέρα ...-Ξέρεις τι σκέφτομαι...και τι στον κόσμο...!

Χάλασε η συνταγή...έκοψε η κρέμα...δεν χτυπιέται η μαρέγκα σου λέω..!

 

Η γυναίκα σου θα ταίριαζε με τον άντρα μου! Λίγα λόγια και σταράτα! >Καζανάκια, λογαριασμοί, πεθερούλες!

Τι σκέψεις και πράσινα άλογα!

Ρε Κώστα, ξεκίνα εσύ τη συζήτηση που σ΄ενδιαφέρει! Μπορεί και να ακολουθήσει. 

Πάντως δεν της τον δίνω, πες της. Για το καλό της!

Οσο άκρη έχεις βρεί τοσα χρόνια με τον δικό σου...αλλο τόσο κι εγώ...

Ακολουθεί...αλλά απλά δεν μιλάει για το ίδιο πράγμα...!!!Τρέχει πολύ και "βγαίνει" στις στροφές!!

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από Paralia48

 

Η γυναίκα σου θα ταίριαζε με τον άντρα μου! Λίγα λόγια και σταράτα! >Καζανάκια, λογαριασμοί, πεθερούλες!

Τι σκέψεις και πράσινα άλογα!

Ρε Κώστα, ξεκίνα εσύ τη συζήτηση που σ΄ενδιαφέρει! Μπορεί και να ακολουθήσει. 

Πάντως δεν της τον δίνω, πες της. Για το καλό της!

 

 

Κώστα, ξέρεις παλεύω χρόνια μ΄αυτό το θέμα. Νομίζω όλοι φταίμε σ΄αυτό. Και αυτή αν ρωτήσεις, θα σου πει το ίδιο. <<Μαζί μιλάμε χώρια καταλαβαινόμαστε>>. Κάπου οι κεραίες δίνουν διαφορετικά σήματα. Αυτή προφανώς βαριέται συζητήσεις, έχει χίλια πράγματα στο μυαλό της, όρεξη για φιλοσοφίες δεν έχει. Της ξεκινάς εσύ μια συζήτηση που λίγο την ενδιαφέρει, θέλει να πείτε δυο λόγια, να συμφωνήσεις μαζί της, να της πεις <<αγάπη μου έχεις δίκιο, πάντα έχεις δίκιο>> και να τελειώνετε. Αν δε συμφωνήσεις 100%, ή κάνεις έναν άλλο τροπο σκέψης, που ίσως και να οδηγεί σε παρόμοιο συμπέρασμα, αλλά διαφορετικά από το δικό της σκεπτικό, σου λέει <<έφυγες στη στροφή>>, ή της το λες εσύ. Περιμένουμε από τον άλλο να μας ακολουθήσει ακριβώς. Αν εμείς έχουμε όρεξη για φλυαρίες να έχει και αυτός, αν εμείς βαριόμαστε και θέλουμε λίγα λόγια και τέλος, να κάνει και αυτός το ίδιο.
Αμ έλα που ο άλλος έχει τα δικά του! Πρέπει να βρούμε το κουμπί τους. Δοκίμασε ένα κυριακάτικο πρωινό να της ετοιμάσεις καφεδάκι, να της χαρίσεις ένα λουλούδι και ίσως της έρθει η διάθεση για μια τρυφερή κουβέντα.

Οχι δέν θέλω..!

Δηλαδή αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε σαν ώριμοι άνθρωποι η επόμενη "λύση" είναι να της "μιλήσω τρυφερά"?Τρυφερά της μιλούσα όλα αυτά τα χρόνια για να ερχόμαστε πιο κοντά..μέχρι που μουλάρωσα...θα ξεκινήσω πάλι από την αρχή...?Μεγαλώνουμε παραλία μου...δεν θα κάνουμε τα ίδια συνέχεια εφόσον γνωρίζουμε ότι δεν έχει αποτέλεσμα..Το να προσπαθείς εις αεί για να "ταιριάξεις" με κάποιον είναι χαζομάρα στην τελική!Ο καθένας είναι και φτιάχνει τον εαυτό του ,κατά πως προτιμά πλέον!Το ταίρι σου όταν σταματήσει να σε κάνει να ονειρεύεσαι και να πιστεύεις σε αυτό έχει τελειώσει σαν "ταίρι"!Την αγαπάω ,την συντρέχω.την συγχωρώ αλλά δεν είναι το ίδιο...!Δεν μπορεί το ίδιο μοτίβο να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανα στην ζωή μας.Αλλάξαμε ρότα στο ίδιο πλοίο συγκυβερνήτες αν ξέρεις τι εννοώ!

Πάντως Κώστα θα υποστηρίξω τη γυναίκα σου και ας μην την ξέρω. Όλα αυτά τα χρόνια, σκέφτηκες <<αν ήσουν εσύ στη θέση της>>? Δηλαδή, πώς σκέφτεται εκείνη όλη την ημέρα? Να σου πω>
Αυτή έχει την κύρια έννοια των παιδιών> Να ξυπνήσουν, να πλυθούν, να πάνε σχολείο, να πάρουν κολατσό, να βρουν φαγητό το μεσημέρι, να διαβάσουν για την άλλη μέρα, να λύσουν τα προβλήματα με το σχολέιο, να κοιμηθούν, πάρτυ, εκδρομές κ.λ.π.
Έπειτα, την εργασία της, να μη φέρει προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι, να οργανώσει όλες τις δουλειές του σπιτιού, να επισκευαστούν βλάβες (καζανάκι), να πληρωθούν οι λογαριασμοί, να τα βγάλετε πέρα  οικονομικά. Θα μου πεις<< βοηθάω κι εγώ!>> Ναι αλλά ποιος έχει τη γενική εποπτεία? Μόνος σου το είπες <<μου λέει να πληρώσω λογαριασμούς, η χάλασε το καζανάκι>>. Αυτή τα βλέπει και τα οργανώνει.

Μετά από αυτό το καθημερινό άγχος, περιμένει η γυναίκα μια τρυφερή κουβέντα, ένα χάδι! Περιμένει μια επιδοκιμασία. Αντί αυτού ακούει, ότι δεν μπορείτε να συννενοηθείτε, και ότι βαρέθηκες τις γλύκες!
Αυτό την σκοτώνει! Και μόνο για το ότι έφερε τα παιδιά σου στη ζωή, τους έδωσε γάλα από το σώμα της και τα αγαπά και τα φροντίζει θά πρεπε να  την έχεις θεά!
Κώστα πριν είναι αργά και σου φύγει, φρόντισε να της δώσεις όσα δεν της έδωσες όλα αυτά τα χρόνια! Η γυναίκα θέλει ένα <<ευχαριστώ>>, μια  κουβέντα γλυκιά και το πόσο σημαντική είναι για τη ζωή τη δική σου και των παιδιών σου!

Θα σε στενοχωρήσω...αλλά δεν θα πάρω..!

Η οπτική σου γωνία είναι μονόπλευρη...και υποκειμενική ,πρέπει να το καταλαβαίνεις κι εσύ...!

Η σχέση εξελίσσεται...τουλάχιστον πρέπει...Αν σκαλώνει ,τότε δεν φταίει πάντα ο ένας .Μαζί έχουμε φτιάξει αυτό που είμαστε...! Κάτι θα ξέραμε...όλα αυτά τα χρόνια...!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 46 από Paralia48

Πάντως Κώστα θα υποστηρίξω τη γυναίκα σου και ας μην την ξέρω. Όλα αυτά τα χρόνια, σκέφτηκες <<αν ήσουν εσύ στη θέση της>>? Δηλαδή, πώς σκέφτεται εκείνη όλη την ημέρα? Να σου πω>
Αυτή έχει την κύρια έννοια των παιδιών> Να ξυπνήσουν, να πλυθούν, να πάνε σχολείο, να πάρουν κολατσό, να βρουν φαγητό το μεσημέρι, να διαβάσουν για την άλλη μέρα, να λύσουν τα προβλήματα με το σχολέιο, να κοιμηθούν, πάρτυ, εκδρομές κ.λ.π.
Έπειτα, την εργασία της, να μη φέρει προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι, να οργανώσει όλες τις δουλειές του σπιτιού, να επισκευαστούν βλάβες (καζανάκι), να πληρωθούν οι λογαριασμοί, να τα βγάλετε πέρα  οικονομικά. Θα μου πεις<< βοηθάω κι εγώ!>> Ναι αλλά ποιος έχει τη γενική εποπτεία? Μόνος σου το είπες <<μου λέει να πληρώσω λογαριασμούς, η χάλασε το καζανάκι>>. Αυτή τα βλέπει και τα οργανώνει.

Μετά από αυτό το καθημερινό άγχος, περιμένει η γυναίκα μια τρυφερή κουβέντα, ένα χάδι! Περιμένει μια επιδοκιμασία. Αντί αυτού ακούει, ότι δεν μπορείτε να συννενοηθείτε, και ότι βαρέθηκες τις γλύκες!
Αυτό την σκοτώνει! Και μόνο για το ότι έφερε τα παιδιά σου στη ζωή, τους έδωσε γάλα από το σώμα της και τα αγαπά και τα φροντίζει θά πρεπε να  την έχεις θεά!
Κώστα πριν είναι αργά και σου φύγει, φρόντισε να της δώσεις όσα δεν της έδωσες όλα αυτά τα χρόνια! Η γυναίκα θέλει ένα <<ευχαριστώ>>, μια  κουβέντα γλυκιά και το πόσο σημαντική είναι για τη ζωή τη δική σου και των παιδιών σου!

 

 

Όπως νομίζεις. Εγώ, έστω και μονόπλευρα, μίλησα. Μετά μη μας λες, <<γιατί πήρε τα παιδιά και έφυγε?>> ή <<γιατί ψάχνει κάτι νέο στη ζωή της>>, ή <<γιατί δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλον>>.
 Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ...και από το γάμο.

Κοίτα υπάρχουν και ζευγάρια που το ΄χουν ...την προσπάθεια εννοώ,που εξελλίσονται επάνω σε αυτό...και προσωράνε θετικά...Εύχομαι στο σπίτι σου να γίνεται αυτό...!Δεν είναι εφικτό όμως για όλους...γι'αυτό σου λέω..!Δεν φεύγει...δεν ανησυχώ γι αυτό...!

Παράθεση:
Σχόλιο # 48 από Paralia48

Όπως νομίζεις. Εγώ, έστω και μονόπλευρα, μίλησα. Μετά μη μας λες, <<γιατί πήρε τα παιδιά και έφυγε?>> ή <<γιατί ψάχνει κάτι νέο στη ζωή της>>, ή <<γιατί δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλον>>.
 Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ...και από το γάμο.