Πεθαμένος γάμος

Αν θθελεις το πιστευεις, σημερα εκανα αιτηση γι' αυτο το προγραμμα που αναφερεις.Εχω κανει και πολλες ακομη, αλλα προς το παρον τιποτα.Δεν υπιλογιζω σε διατροφη, ειμαι σιγουρη οτι δεν θα δωσει τιποτα.Πριν λιγα χρονια ειχε επαναληφθει το ιδιο σκηνικο και δεν εδινε τιποτα, παρολο που τοτε τα οικονομικα ηταν πιο ανθηρα.Δεν θελω σε καμια περιπτωση να σερνω δυο παιδια στο δρομο γι' αυτο και το καθυστερησα τοσο, ομως αυτη τη στιγμη δεν εχω τιποτα που να μπορει να τους εξασφαλισει ολα αυτα που λες.Μονο τα παιδια σκεφτομαι, το μονο που με νοιαζει ειναι να το περασουν ολο αυτο οσο γινεται πιο ανωδυνα.Την εχω δει την ταινια, λιγο μακρια ομως μου φαινεται η πραγματικοτητα της σημερινης Ελλαδας σε σχεση με την Α μερικη.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από Zentina
Αν θθελεις το πιστευεις, σημερα εκανα αιτηση γι' αυτο το προγραμμα που αναφερεις.Εχω κανει και πολλες ακομη, αλλα προς το παρον τιποτα.Δεν υπιλογιζω σε διατροφη, ειμαι σιγουρη οτι δεν θα δωσει τιποτα.Πριν λιγα χρονια ειχε επαναληφθει το ιδιο σκηνικο και δεν εδινε τιποτα, παρολο που τοτε τα οικονομικα ηταν πιο ανθηρα.Δεν θελω σε καμια περιπτωση να σερνω δυο παιδια στο δρομο γι' αυτο και το καθυστερησα τοσο, ομως αυτη τη στιγμη δεν εχω τιποτα που να μπορει να τους εξασφαλισει ολα αυτα που λες.Μονο τα παιδια σκεφτομαι, το μονο που με νοιαζει ειναι να το περασουν ολο αυτο οσο γινεται πιο ανωδυνα.Την εχω δει την ταινια, λιγο μακρια ομως μου φαινεται η πραγματικοτητα της σημερινης Ελλαδας σε σχεση με την Α μερικη.

 

Εφ όσον μιλάς με δικηγόρο, δε μπορεί να μη σου έχει πει ότι ο νόμος τον υποχρεώνει να δίνει διατροφή για τα παιδιά..άσχετα τι θέλει αυτός.

Αν δεν συμμορφωθεί με το νόμο, υπάρχουν αντίμετρα.

Το ζήτημα σου είναι πως θα πορευτείς έως ότου διευθετηθούν αυτά.

Στους γονείς σου, δεν υπάρχει πιθανότητα να βρεις μια προσωρινή στέγη;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 36 από Zentina
Εχω πολυ καιρο να γραψω, το τελευταιο μηνυμα το ειδα σημερα.H κατασταση στο σπιτι δεν αλλαξε προς το καλυτερο, ψαχνω ακομη να βρω δουλεια, ομως πηρα την αποφαση να παρω διαζυγιο και μιλαω με δικηγορο.Ηθελα να βρω πρωτα δουλεια και μετα να προχωρησω, ομως αυτη η κατασταση που επικρατει εδω μεσα ειναι ανυποφορη και τεινει να παγιωθει, οποτε δεν θα περιμενω αλλο, θα βουτηξω και οτι γινει.Puma, παραδειγματα: οτι ειμαι αχρηστη επειδη δεν δουλευω, ειμαι ανικανη να διαπαιδαγωγω τα παιδια γιατι δεν υπακουν, οταν φωναζω στα παιδια λεει οτι ειμαι τρελη και οτι θα με κλεισει στο φρενοκομείο, και βρισιες οτι μπορεις να σκεφτεις για να μην τις γραψω.Ολα αυτα μπροστα στα παιδια.Οταν τα παιδια λειπουν, επικρατει απολυτη σιωπη.

 

Μπορεί να μην έχει νόημα να στέκομαι τόσο σε αυτό το θέμα αλλά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Καταρχάς, πράγματι είναι άσχημος ο τρόπος που μιλάει. Δε σε σέβεται. Υποτίθεται ότι το σύντροφό μας πρέπει να τον ανεβάζουμε, να του βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό. Και όχι να προσπαθούμε σε κάθε ευκαιρία να τον μειώνουμε.

Επίσης, είναι πολύ άσχημο που το κάνει μπροστά στα παιδιά. Παλιότερα σε μία συζήτηση που είχα, ειπώθηκε ότι αν ο ένας από τους δύο γονείς μιλάει άσχημα στον άλλον μπροστά στο παιδί, με τον καιρό το παιδί συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο στον "αδύναμο" γονιό ή γενικότερα δεν τον σέβεται.

Παλιότερα μου είχε πει κάτι η μητέρα μου που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μια και δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ μεγαλώνοντας στο οικογενειακό περιβάλλον. Μου είχε πει, λοιπόν, ότι έβλεπε τυχόν αδυναμίες που είχα είτε εγώ είτε ο αδερφός μου αλλά ποτέ δεν τις τόνιζε γιατί δεν ήθελε να μας μειώσει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ενδιαφερόταν ή ότι τις παρέβλεπε. Ωστόσο κοιτούσε να τονίζει ακόμα περισσότερο τα θετικά που είχαμε. Και πράγματι μεγαλώσαμε σε ένα υγιές, ήρεμο και οικογενειακό περιβάλλον (παρόλο που οι γονείς μου είχαν χωρίσει) όπου ο ένας σεβόταν τον άλλον και δεν υπήρχε η παραμικρή γκρίνια.

Έτσι θεωρώ ότι είναι καλό να αντιμετωπίζουμε και το σύντροφό μας. Πρέπει να εντοπίζουμε τα θετικά του. Και όχι να φροντίζουμε με το παραμικρό να τον μειώνουμε και να του τονίζουμε τις αδυναμίες. Αδυναμίες που πιθανόν να μην υπάρχουν καν. Διότι εμένα κάτι μου λέει πως ούτε άχρηστη είσαι, ούτε ανίκανη, ούτε τρελή. Όταν όμως καταφέρεις και βρεις δουλειά και σταθείς στα πόδια σου, γιατί θα γίνει κι αυτό, δε νομίζω ότι θα είσαι και τόσο άχρηστη. Αλλά ξέρεις τι έχει σημασία; Ότι θα το κάνεις για εσένα και για τα παιδιά και όχι για να πείσεις τον οποιοδήποτε ότι δεν είσαι άχρηστη.

'Ετσι οπως τα λες ειναι αλλα οταν δεν μπορει 'η δεν θελει να το καταλαβει ο αλλος (το κακο που κανει στα παιδια), η μονη λυση ειναι να τα απομακρυνω απο το περιβαλλον αυτο.Το κοστος ειναι μεγαλο αλλα η ψυχικη ηρεμια μας αξιζει περισσοτερο.tromokratimeni, δεν θελω να παω στο πατρικο μου- ειναι σε αλλη πολη-θα το παλεψω μονη μου.Ευχαριστω ολους για το ενδιαφερον και τη βοηθεια, μερικες φορες μπορεις να αντλησεις δυναμη απο πεντε κουβεντες αγνωστων ανθρωπων.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από Zentina
'Ετσι οπως τα λες ειναι αλλα οταν δεν μπορει 'η δεν θελει να το καταλαβει ο αλλος (το κακο που κανει στα παιδια), η μονη λυση ειναι να τα απομακρυνω απο το περιβαλλον αυτο.Το κοστος ειναι μεγαλο αλλα η ψυχικη ηρεμια μας αξιζει περισσοτερο.tromokratimeni, δεν θελω να παω στο πατρικο μου- ειναι σε αλλη πολη-θα το παλεψω μονη μου.Ευχαριστω ολους για το ενδιαφερον και τη βοηθεια, μερικες φορες μπορεις να αντλησεις δυναμη απο πεντε κουβεντες αγνωστων ανθρωπων.

Και μήπως πρίν το κάνεις σπάσεις την σιωπή σου πια και τα πείς λίγο με τον συζυγο..?Μια αναθεώρηση της σχέσης σας δηλαδή...Τα δυό τρία βασικά που αναζητάει ο καθένας!

Δεν λέω ότι είναι εύκολο αλλά προσπάθησε..Ετσι κι αλλιώς και σε σένα θα κάνει καλό...Θα φτύσεις το μαράζι..!Εύχομαι τα καλυτερα..

Δεν θελω να σπασω τη σιωπη μου, ειναι η ασπιδα μου. Δεν θελω τιποτα αλλο απο αυτον, μονο να μας αφησει να ησυχασουμε. Οτι ειχα να του πω, το ειπα. Μερκοι μιλανε πολυ και μερικοι λιγο. Καποιοι καταλαβαινουν τα αυτονοητα και καποιοι οχι, οσα λογια κι αν πεις. Δεν νιωθω τιποτα γι' αυτον, ουτε θυμο, ουτε μισος, ουτε τιποτα θετικο, ουτε αρνητικο. Το απολυτο κενο. Δεν εχω πια κανενα λογο να του πω τιποτα ουτε εχω καμια αναγκη να λυτρωθω με το να του μιλησω. Αν δεν καταλαβεις την σιωπη μου, δεν θα καταλαβεις ουτε τα λογια μου.

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να του κάνει μια κουβέντα. Πρώτον, κι εγώ πιστεύω ότι εκείνος δε θα καταλάβει τα λόγια και, δεύτερον και κυριότερον, από τη στιγμή που η Zentina νιώθει πως δε θέλει να πει τίποτα και ότι νιώθει απλά το απόλυτο κενό, νομιζω τα λέει όλα. Όπως λέω κι εγώ σε κάποιες περιπτώσεις... πλέον είναι αργά για την οποιαδήποτε αλλαγή.