Πεθαμένος γάμος

ζεντινα απο σεξ τι γινεται?

Φίλη μας, διάβασα τα λόγια σου και όταν είδα το προφίλ σου σχηματίστηκε μέσα μου η απάντηση και γιατί όχι, και η πρόταση που έχω να σου κάνω.

Φοβάμαι πως είσαι έτοιμη για το επόμενο τραγικό σου λάθος! Φοβάμαι πως ετοιμάζεσαι, σαν παιδί, να στραφείς στην πλέον εύκολη λύση, παιδιάστικη θα την έλεγα.. Να εκθέσεις δλδ δημόσια το "πρόβλημα" σου ώστε να βρεθεί κάποιος να σε πάρει από αυτή τη θέση με τη μορφή μιας νέας γνωριμίας!

Μου βγάζεις ένα "λυπηθείτε με σας παρακαλώ"!

Να ξέρεις όμως φίλη μας πως οι καλοί σαμαρείτες μόνον στη καινή διαθήκη υπάρχουν..

Εκανες το πρώτο λάθος -και εδώ ο σοφός λαός λέει "Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται"-, και θέλησες να φύγεις από το σπίτι σου χρησιμοποιώντας σαν όχημα ένα γάμο.. Δεν εξετάζω αν κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, αδιάφορο αυτό, αν και αναμενόμενο.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΛΑΘΟΣ ΠΛΕΟΝ!

Δεν φεύγουμε από μια κατάσταση ανέτοιμοι, δεν πάμε ταξίδι χωρίς τις βαλίτσες μας.. Δεν πάμε ούτε στο περίπτερο "γυμνοί"! Γιατί, αυτό μου βγάζεις πως έκανες. Εφυγες "όπως ήσουν" αφήνοντας σε άλλον την ευθύνη για τη ζωή σου. Πήγες στο "περίπτερο" και ο άλλος εκμεταλεύτηκε τη "γύμνια" σου.. και σε βίασε.
Αυτό και αν ήταν αναμενόμενο..

"Ντύσου" λοιπόν πρώτα, πριν κάνεις το επόμενο σου βήμα. Ντύσου!

Μην θυμώνεις στον σύζυγό σου άλλο γιατί ΔΕΝ φταίει! Οταν προτάσεις τα χέρια σου, είναι δεδομένο ότι ο όποιος άλλος θα σου φορέσει αλυσίδες. Νόμος!

Να θυμώσεις, και να θυμώσεις ΠΟΛΥ με τον εαυτό σου!
Πήγαινε και στήσου στον καθρέπτη του σπιτιού σου και θα δεις αυτόν που είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Ο υπεύθυνος είναι ένα είδωλο! Ενα είδωλο του εαυτού σου!
Κοίταξέ τον στα μάτια και "τάραξε" τον στις ερωτήσεις και να απαιτήσεις απαντήσεις. Και τις απαντήσεις τις έχεις, τις έχει μέσα της η ψυχή σου, γιατί Εκείνη ΞΕΡΕΙ αλλά δεν την έχεις αφήσει να σου μιλήσει ακόμα.. Γιατί;
Ελευθέρωσε την, είναι επιτέλους ώρα. Ελευθέρωσε την και ΑΣΕ ΤΗΝ να σου πει τι της έχεις κάνει τόσα χρόνια, άφησε την να κλάψει από χαρά.

Πάρε και ένα μαντήλι μαζί σου όμως γιατί θα κλάψεις, και θα κλάψεις πολύ. Θα κλάψεις για εσένα κλάμα λύτρωσης και απελευθέρωσης από τη φυλακή που ΕΣΥ η ίδια έβαλες τον εαυτό σου!
Μην του επιτρέψεις άλλο να αλλάζει φυλακής κελιά. Ανοιξε τη πόρτα της
ΚΑΙ ΖΗΣΕ!

Και αφού τα πείτε σαν δύο καλά φιλαράκια, ρίξε μια τελευταία ματιά στο είδωλο του εαυτού σου στον καθρέπτη, και ΣΠΑΣΤΟΝ! Σπάσε τον παλιό σου εαυτό!

Σου εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς..

Με 2 πτυχία και εγω κάθομαι και σου μιλάω για δουλειές-μπαλώματα?

 

Ελα κοπέλα μου !

Λοιπόν άκου πώς έχει το πράγμα:

η αγορά εργασίας αυτή τη στιγμή είναι δύσκολη για όλους,

μα ειδικευμένους, μα ανειδίκευτους, μα για όλους!

Εφόσον επομένως ήσουν εργασιακά ενεργή για τόσα χρόνια, 

δεν έχεις εργασιακή "αγκύλωση"!!!

Βάλε μια αναζήτηση στο google: αγορά εργασίας

και θα σου βγάλει ενα σωρό Links όπου μπορείς 

να βάλεις το βιογραφικό σου.

Άκου λέει 2 πτυχία...

Λοιπόν στα σοβαρά τώρα:

εκτός της αποστολής βιογραφικού σου παντού

δες τι μπορείς να κάνεις μόνη σου, πάνω στο αντικείμενο που 

αρχικά σπούδασες. 

Δικτυώσου μέσω ίντερνετ με ανθρώπους που σπούδασαν 

και δούλεψαν στον ίδιο χώρο (Linkedin.com)

γιατί πολύς κόσμος πλέον δουλεύει ομαδικά στο αντικείμενό του

για να κάνει οικονομία στο θέμα γραφείου-έδρας.

Γενικώς ψάξε παντού.

Δεν υστερείς σε κάτι απο όλους εμάς που ξεκινάμε απο το μηδέν

πλέον, μετά απο το γερό τράκο της τελευταίας 4ετίας.

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από Zentina

Δούλευα πριν τον γνωρίσω πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα. Τα παράτησα όταν κάναμε σχέση και πήγα να δουλέψω στην επιχείρησή του, όπως μου ζήτησε, στην οποία επιχείρηση δούλεψα σχεδόν 11 χρόνια, μέχρι πρόπερσι δηλαδή. Μετά, δεν με χρειαζόταν άλλο και σταμάτησα. Για να μην πήξω, αντί να ψάξω για δουλειά, έδωσα ξανά εξετάσεις και πέρασα σε ΑΕΙ, και έτσι τώρα κάνω το 2ο πτυχίο μου.

Είναι λίγο δύσκολο να ξαναμπώ στην αγορά εργασίας μετά από 12 χρόνια στο αντικείμενο που έχει το 1ο πτυχίο (έτσι όπως είμαι τώρα, όλα δύσκολα μου φαίνονται)  και τα χέρια μου δεν πιάνουν καθόλου για κατασκευές κλπ.Ευχαριστώ για τις συμβουλές και για τις απαντήσεις, για μένα είναι μια όαση.

 

 

δε θα πληρωνεις το λαθος σου ολη τη ζωη σου. που στη τελικη δεν ειναι λαθος. ηταν επιλογη σου με τα δεδομενα εκεινης της εποχης. εκανες 2 παιδακια, εχεις χαρα. απλα ηρθε η ωρα εφοσον  δεν εισαι ευτυχισμενη να πας παρακατω.

οπλισου με θαρος, υπομονη, καθαρο μυαλο. βρες μια δικηγορο σωστη να σε καθοδηγησει. ολα θα πανε καλα. διδαξε στα παιδια σου πως οι ανθρωποι κανουμε λαθη, αλλα πρεπει να χουμε την δυναμη να τα αναγνωριζουμε και να θελουμε την ευτυχια μας. οχι τη μιζερια.

Ζεντίνα, μη στενοχωριέσαι κάνεις την καλύτερη δουλειά!!! Γράφε όποτε νοιώθεις μόνη, εμείς εδώ είμαστε, θα σου απαντάμε!!  Αυτός είναι ο κανόνας στην οικογένεια της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν χιλιάδες ζευγάρια που ζουν έτσι. Να βρείτε μια ισοροπία να μην υποφέρετε κα συνεχίστε τη συγκατοίκηση. Δεν υπάρχει λόγος να χωρίσεις, τέτοιες πολυτέλειες ποιος τις αντέχει;  Ασφαλισμένη σ΄έχει;  Φαί στο ψυγείο βρίσκεις;  Ζεστασιά το χειμώνα έχεις;  Αν τα έχεις αυτά τα έχεις όλα! Και τα παιδάκια σου και υγεία φυσικά!!

Λοιπόν, τώρα ηρέμησα και μελετώ πιο προσεχτικά το πρόβλημα. Άσε τι λέω παραπάνω! Δεν αρκεί μια μπουκιά φαί και μια κουβέρτα για να είναι κανείς ευτυχισμένος. Έχεις δίκιο. !
Λοιπόν συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες, ότι πρέπει να βρεις δουλειά. Στέγη δεν είναι προς το παρόν απαραίτητο να αλλάξεις. Ταχτοποίησε πρώτα τη δουλίτσα σου χωρίς άγχος και μετά βλέπεις. Βρες ενδιαφέροντα έξω από το σπίτι. Ζήσε σα να μην υπάρχει αυτός. Πες ότι συγκατοικείς μ΄έναν ξένο και μην ασχολείσαι. Βγες με φίλες, με τις μανάδες των φίλων των παιδιών σου. Κάνε κάποιο άθλημα, καλύτερα τζόκινγκ σε κάποιο πάρκο. να δεις που θα νοιώσεις καλύτερα.
Όταν έχεις κάποια δουλίτσα, τότε σκέφτεσαι για δικηγόρους κ.λ.π.. Και μην ξεχνάς, εμείς εδώ πάντα είμαστε και περιμένουμε να σε στηρίξουμε σε κάθε σου απόφαση.

Άντε βρε Paralia 

και μου σηκώθηκε το τομάρι όταν διάβασα
την πρώτη σου απάντηση!

ε μα πια παραλια ...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από somebody961

Φίλη μας, διάβασα τα λόγια σου και όταν είδα το προφίλ σου σχηματίστηκε μέσα μου η απάντηση και γιατί όχι, και η πρόταση που έχω να σου κάνω.

Φοβάμαι πως είσαι έτοιμη για το επόμενο τραγικό σου λάθος! Φοβάμαι πως ετοιμάζεσαι, σαν παιδί, να στραφείς στην πλέον εύκολη λύση, παιδιάστικη θα την έλεγα.. Να εκθέσεις δλδ δημόσια το "πρόβλημα" σου ώστε να βρεθεί κάποιος να σε πάρει από αυτή τη θέση με τη μορφή μιας νέας γνωριμίας!

Μου βγάζεις ένα "λυπηθείτε με σας παρακαλώ"!

Να ξέρεις όμως φίλη μας πως οι καλοί σαμαρείτες μόνον στη καινή διαθήκη υπάρχουν..

Εκανες το πρώτο λάθος -και εδώ ο σοφός λαός λέει "Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται"-, και θέλησες να φύγεις από το σπίτι σου χρησιμοποιώντας σαν όχημα ένα γάμο.. Δεν εξετάζω αν κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, αδιάφορο αυτό, αν και αναμενόμενο.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΛΑΘΟΣ ΠΛΕΟΝ!

Δεν φεύγουμε από μια κατάσταση ανέτοιμοι, δεν πάμε ταξίδι χωρίς τις βαλίτσες μας.. Δεν πάμε ούτε στο περίπτερο "γυμνοί"! Γιατί, αυτό μου βγάζεις πως έκανες. Εφυγες "όπως ήσουν" αφήνοντας σε άλλον την ευθύνη για τη ζωή σου. Πήγες στο "περίπτερο" και ο άλλος εκμεταλεύτηκε τη "γύμνια" σου.. και σε βίασε.
Αυτό και αν ήταν αναμενόμενο..

"Ντύσου" λοιπόν πρώτα, πριν κάνεις το επόμενο σου βήμα. Ντύσου!

Μην θυμώνεις στον σύζυγό σου άλλο γιατί ΔΕΝ φταίει! Οταν προτάσεις τα χέρια σου, είναι δεδομένο ότι ο όποιος άλλος θα σου φορέσει αλυσίδες. Νόμος!

Να θυμώσεις, και να θυμώσεις ΠΟΛΥ με τον εαυτό σου!
Πήγαινε και στήσου στον καθρέπτη του σπιτιού σου και θα δεις αυτόν που είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Ο υπεύθυνος είναι ένα είδωλο! Ενα είδωλο του εαυτού σου!
Κοίταξέ τον στα μάτια και "τάραξε" τον στις ερωτήσεις και να απαιτήσεις απαντήσεις. Και τις απαντήσεις τις έχεις, τις έχει μέσα της η ψυχή σου, γιατί Εκείνη ΞΕΡΕΙ αλλά δεν την έχεις αφήσει να σου μιλήσει ακόμα.. Γιατί;
Ελευθέρωσε την, είναι επιτέλους ώρα. Ελευθέρωσε την και ΑΣΕ ΤΗΝ να σου πει τι της έχεις κάνει τόσα χρόνια, άφησε την να κλάψει από χαρά.

Πάρε και ένα μαντήλι μαζί σου όμως γιατί θα κλάψεις, και θα κλάψεις πολύ. Θα κλάψεις για εσένα κλάμα λύτρωσης και απελευθέρωσης από τη φυλακή που ΕΣΥ η ίδια έβαλες τον εαυτό σου!
Μην του επιτρέψεις άλλο να αλλάζει φυλακής κελιά. Ανοιξε τη πόρτα της
ΚΑΙ ΖΗΣΕ!

Και αφού τα πείτε σαν δύο καλά φιλαράκια, ρίξε μια τελευταία ματιά στο είδωλο του εαυτού σου στον καθρέπτη, και ΣΠΑΣΤΟΝ! Σπάσε τον παλιό σου εαυτό!

Σου εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς..

 

συμφωνώ σε όλα, εκτός από τα υπογραμμισμένα, δεν θέλω να με λυπηθεί κάποιος,  όμως ίσως και να υπάρχουν κάποια ψήγματα αλήθειας σ΄αυτό. Το internet μου δίνει όμως μια ασπίδα προστασίας, είμαι άγνωστη σε σας, δεν θα με κακοχαρακτηρίσει κάποιος, κι αν το κάνει δεν έχει επίπτωση σε μένα γιατί απλά δεν με ξέρει, μου παρέχει δηλ. μια αίσθηση ασφάλειας. Θέλω να πω ότι δεν είναι η real life, όπου πάω για να βρω την επόμενη σανίδα σωτηρίας.  Είμαι πολύ επιφυλακτική, σχεδόν φοβισμένη, και στην φάση που είμαι δεν εμπιστεύομαι κανέναν.

Κατά τα άλλα, ξέρω πολύ καλά ότι φταίω εγώ, δεν με πήγαν με το ζόρι στην εκκλησία, ούτε με υποχρέωσε κανείς να αφήσω τη δουλειά μου. Μόνη μου έσκαψα τον λάκκο μου, γιατί μου έδειχναν από μικρή ότι δεν αξίζω και πολλά ή ότι το να μην με εκτιμάνε και να μην με σέβονται είναι φυσιολογικό.

Και όλη αυτή η παθητικότητά μου, λες και βούλιαξα στον υπαρξιακό μου καναπέ, όπως είπε και ο achinos, είναι αποτέλεσμα του μεγάλου θυμού που έχω για τον εαυτό μου, θυμωσα τόσο πολύ με μένα, που άφησα όλα αυτά να συμβούν,  που είναι λες και θέλω να τιμωρήσω τον εαυτό μου, σαν να μου αξίζει η δυστυχία και η κατάθλιψη,   τέτοια που είμαι καλά να πάθω.

Δεν ξέρω πώς θα βρω τη δύναμη να βγω.

Paralia, έχεις δίκιο, δεν μπορεί ο άνθρωπος να ζει μόνο με ένα πιάτο φαγητό, και ένα ζεστό σπίτι. Χρειάζεται σύντροφο για να ζεσταθεί η καρδιά.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από Zentina

 

συμφωνώ σε όλα, εκτός από τα υπογραμμισμένα, δεν θέλω να με λυπηθεί κάποιος,  όμως ίσως και να υπάρχουν κάποια ψήγματα αλήθειας σ΄αυτό. Το internet μου δίνει όμως μια ασπίδα προστασίας, είμαι άγνωστη σε σας, δεν θα με κακοχαρακτηρίσει κάποιος, κι αν το κάνει δεν έχει επίπτωση σε μένα γιατί απλά δεν με ξέρει, μου παρέχει δηλ. μια αίσθηση ασφάλειας. Θέλω να πω ότι δεν είναι η real life, όπου πάω για να βρω την επόμενη σανίδα σωτηρίας.  Είμαι πολύ επιφυλακτική, σχεδόν φοβισμένη, και στην φάση που είμαι δεν εμπιστεύομαι κανέναν.

Κατά τα άλλα, ξέρω πολύ καλά ότι φταίω εγώ, δεν με πήγαν με το ζόρι στην εκκλησία, ούτε με υποχρέωσε κανείς να αφήσω τη δουλειά μου. Μόνη μου έσκαψα τον λάκκο μου, γιατί μου έδειχναν από μικρή ότι δεν αξίζω και πολλά ή ότι το να μην με εκτιμάνε και να μην με σέβονται είναι φυσιολογικό.

Και όλη αυτή η παθητικότητά μου, λες και βούλιαξα στον υπαρξιακό μου καναπέ, όπως είπε και ο achinos, είναι αποτέλεσμα του μεγάλου θυμού που έχω για τον εαυτό μου, θυμωσα τόσο πολύ με μένα, που άφησα όλα αυτά να συμβούν,  που είναι λες και θέλω να τιμωρήσω τον εαυτό μου, σαν να μου αξίζει η δυστυχία και η κατάθλιψη,   τέτοια που είμαι καλά να πάθω.

Δεν ξέρω πώς θα βρω τη δύναμη να βγω.

Paralia, έχεις δίκιο, δεν μπορεί ο άνθρωπος να ζει μόνο με ένα πιάτο φαγητό, και ένα ζεστό σπίτι. Χρειάζεται σύντροφο για να ζεσταθεί η καρδιά.

 

Κορίτσι μου, σταμάτα να χτυπάς τον εαυτό σου!

Τι θα πει "καλά να πάθω"?

Εγκλημα έκανες?

Πείραξες κανεναν?

Τον εαυτό σου αδίκησες, επειδή έτσι διδαχθηκες!

Ποτε δεν ειναι αργα για μια νεα αρχή!

Παρε το όμως απόφαση, ΤΣΑΚ-ΜΠΑΜ!

Κανε παρεα με ατομα αισιόδοξα και δυναμικά, απόφυγε τους μίζερους και παθητικούς, γιατί θα σε συμβουλέψουν λάθος!

Και πολύ καλά εκανες και μιλησες εδω!

Κι εμεις περνάμε πολλά, κανεις δεν εχει την τελεια ζωη, μπορούμε να σε καταλάβουμε ΑΠΟΛΥΤΑ!

Μην κατηγορησεις ξανα τον εαυτό σου!

Δε χρειαζεσαι αυτο-κατηγοριες, αλλά τονωτικές "ενέσεις" για την ψυχή σου!

Καλή δύναμη, όλα καλά θα πάνε!!!

αν ζεντινα  για να αντιμετωπισεις το αδιεξοδο σου στον πεθαμενο σου γαμο ειναι σκεψεις ...

να κερατωσεις ...να θυμωσεις ...να βαλτωσεις ...να  ανεχτεις ...να συμβιβαστεις ...κι ολα αυτα ...
αστο καλυτερα ..
.επαναλαμβανεις τα ιδια λαθη του παρελθοντος ...
και τωρα ακομα χειροτερα γιατι παιρνεις στο λαιμο σου δυο αθωα παιδια ...
το τραγικο σου λαθος ηταν που ενω ειδες οτι δεν σημαινε  τιποτε σοβαρο αυτος ο αντρας για σενα απο την αρχη ...
παρ ολα αυτα μπηκες σ αυτο το γαμο για να φυγεις απο τους δικους σου ...και να εχουμε τα σημερινα αποτελεσματα ...
και τωρα καλεισαι μετα απο χρονια να ρθεις αντιμετωπη με  το προβλημα και να το κοιταξεις στα ματια ...
για να καταλαβεις αν τελικα ουσα 45 χρονων αξιζει τον κοπο να μενεις ακομα  μ εναν αντρα που δεν τον εκτιμας ...
δεν σ εκτιμαει ...καθολου ...
και ειστε και οι δυο ενα κακο παραδειγμα γονιων μπροστα στα ανηλικα παιδια σας ...
επειδη εχω γνωση το τι εστι γαμος και διαζυγιο μεγαλωνοντας 2 παιδια εδω και 7 χρονια μονη μου ...
και τα παιδια μου οταν χωρισα ηταν 15 η κορη μου κι 8 ο γιος μου ...
θα σε συμβουλευα να μην παρεις αποφασεις εν βρασμω ...
για να πετυχεις ισορροπια ψυχικη (κι οτι σημαινει αυτο )του εαυτου σου και των παιδιων σου ...
ειναι σαν να πεφτεις απο τον 7 μο οροφο και να στεκεσαι ορθια ...
δεν ξερω αν σε τρομαζω αλλα αυτη ειναι η αληθεια ...
θελει πολυ γερα κοτσια και απειρες θυσιες των προσωπικων σου επιθυμιων ...
για να πεις οτι πετυχες να μεγαλωσεις μονη σου τα παιδια σου ...
ετσι ωστε να τα βλεπεις και να εισαι υπερηφανη γι αυτα και να μην κλαις καθε μερα την  κακη σου μοιρα ...
τωρα αν θες να χωρισεις και να πατε στη συνεχεια οτι κατσει κι οπως κατσει ...
δεν τις πιανω τετοιες λογικες και δεν εχω αποψη ...να σου την εκφερω ...
η γνωμη μου ειναι να κανεις μια υστατη προσπαθεια μηπως η καθημερινοτητα σας ετσι οπως εχει διαμορφωθει σας εχει  διογκωσει τα προβληματα ...
και μεσα απο αυτη την πιεση το μυαλο σου δεν ειναι καθαρο να σκεφτει ανεπηρεαστα ...
λες οτι δουλευες πριν 3 χρονια στην επιχειρηση του ...
που σημαινει οτι εβγαινες απο το σπιτι ...ειχες ενδιαφεροντα ...
περισσοτερα χρηματα ...και σιγουρα πιο γεματη ζωη ...
τωρα εισαι αναγκασμενη να μενεις πολλες ωρες σπιτι ...πιεσμενη απο τα ανηλικα παιδια σου ..τα οικονομικα σιγουρα ειναι χειροτερα ...
και η κατασταση στο σπιτι να ειναι στριμωγμενη ρουτινιασμενη κι αφορητη ...
η γνωμη μου ειναι να βρεις δουλεια ...
.ειναι πολυ βασικο αυτο ...
για να γινει μια αρχη και να σου δωσει μια ωθιση να ξεκολησεις απο αυτη τη βαλτωμενη καθημερινοτητα ...
και για να δεις τι ειναι αυτο που φταιει τελικα ...
σιγουρα  η καθημερινοτητα θ αλλαξει ...
θα νιωσεις καλυτερα ...θα νιωσεις οτι κανεις πραγματα για σενα ...θα εχετε καλυτερα οικονομικα ...
και το κλιμα θα ειναι πολυ πιο αισιοδοξο και ευχαριστο και μηπως κι αλλαξει κι ο συζυγος σου ...
ολα αυτα ειναι ντομινο αγαπητη μου φιλη ...
το ενα παρασυρει το αλλο ...
δυστυχως ετσι ειναι οι ανθρωποι και οι σχεσεις ...
και ειδικα οι οικογενειες  ...
κι αν παρ ολα αυτα τα πραγματα για σενα δεν αλλαξουν...
 κι ο συζυγος σου επιμενει να ειναι ο ιδιος και δεν το αντεχεις ...
να βαλεις σ ενα πλανο τη ζωη σου να δεις πως ακριβως και με τι τροπο θα τα καταφερεις και να παρεις τα παιδια σου και να φυγεις ...
 η ζωη θελει ρισκο ...για να οραματιζεσαι την ελπιδα ...
κι αν δεν ισοπεδωθει το ερειπιο  καινουριο σπιτι δεν χτιζεις ...

ΑΡΙΣΤΟΣ μετα πολλων θαυμασμων  .Αυτο το ειδος γραφης τωρα τελευταια το παρουσιαζεις !

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από somebody961

Φίλη μας, διάβασα τα λόγια σου και όταν είδα το προφίλ σου σχηματίστηκε μέσα μου η απάντηση και γιατί όχι, και η πρόταση που έχω να σου κάνω.

Φοβάμαι πως είσαι έτοιμη για το επόμενο τραγικό σου λάθος! Φοβάμαι πως ετοιμάζεσαι, σαν παιδί, να στραφείς στην πλέον εύκολη λύση, παιδιάστικη θα την έλεγα.. Να εκθέσεις δλδ δημόσια το "πρόβλημα" σου ώστε να βρεθεί κάποιος να σε πάρει από αυτή τη θέση με τη μορφή μιας νέας γνωριμίας!

Μου βγάζεις ένα "λυπηθείτε με σας παρακαλώ"!

Να ξέρεις όμως φίλη μας πως οι καλοί σαμαρείτες μόνον στη καινή διαθήκη υπάρχουν..

Εκανες το πρώτο λάθος -και εδώ ο σοφός λαός λέει "Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται"-, και θέλησες να φύγεις από το σπίτι σου χρησιμοποιώντας σαν όχημα ένα γάμο.. Δεν εξετάζω αν κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, αδιάφορο αυτό, αν και αναμενόμενο.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΛΑΘΟΣ ΠΛΕΟΝ!

Δεν φεύγουμε από μια κατάσταση ανέτοιμοι, δεν πάμε ταξίδι χωρίς τις βαλίτσες μας.. Δεν πάμε ούτε στο περίπτερο "γυμνοί"! Γιατί, αυτό μου βγάζεις πως έκανες. Εφυγες "όπως ήσουν" αφήνοντας σε άλλον την ευθύνη για τη ζωή σου. Πήγες στο "περίπτερο" και ο άλλος εκμεταλεύτηκε τη "γύμνια" σου.. και σε βίασε.
Αυτό και αν ήταν αναμενόμενο..

"Ντύσου" λοιπόν πρώτα, πριν κάνεις το επόμενο σου βήμα. Ντύσου!

Μην θυμώνεις στον σύζυγό σου άλλο γιατί ΔΕΝ φταίει! Οταν προτάσεις τα χέρια σου, είναι δεδομένο ότι ο όποιος άλλος θα σου φορέσει αλυσίδες. Νόμος!

Να θυμώσεις, και να θυμώσεις ΠΟΛΥ με τον εαυτό σου!
Πήγαινε και στήσου στον καθρέπτη του σπιτιού σου και θα δεις αυτόν που είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Ο υπεύθυνος είναι ένα είδωλο! Ενα είδωλο του εαυτού σου!
Κοίταξέ τον στα μάτια και "τάραξε" τον στις ερωτήσεις και να απαιτήσεις απαντήσεις. Και τις απαντήσεις τις έχεις, τις έχει μέσα της η ψυχή σου, γιατί Εκείνη ΞΕΡΕΙ αλλά δεν την έχεις αφήσει να σου μιλήσει ακόμα.. Γιατί;
Ελευθέρωσε την, είναι επιτέλους ώρα. Ελευθέρωσε την και ΑΣΕ ΤΗΝ να σου πει τι της έχεις κάνει τόσα χρόνια, άφησε την να κλάψει από χαρά.

Πάρε και ένα μαντήλι μαζί σου όμως γιατί θα κλάψεις, και θα κλάψεις πολύ. Θα κλάψεις για εσένα κλάμα λύτρωσης και απελευθέρωσης από τη φυλακή που ΕΣΥ η ίδια έβαλες τον εαυτό σου!
Μην του επιτρέψεις άλλο να αλλάζει φυλακής κελιά. Ανοιξε τη πόρτα της
ΚΑΙ ΖΗΣΕ!

Και αφού τα πείτε σαν δύο καλά φιλαράκια, ρίξε μια τελευταία ματιά στο είδωλο του εαυτού σου στον καθρέπτη, και ΣΠΑΣΤΟΝ! Σπάσε τον παλιό σου εαυτό!

Σου εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς..

 

 

κακος συζυγος καλος πατερας ξαψτο και διαβασετο ενα θεμα που ειχα αναρτηση πριν λιγα χρονια αυτο που θα ηθελα να σε ρωτησω ειναι μονο αν αναρωτηθηκες γιατι μπορει να εχει αυτη την συμπεριφορα απεναντι σου και αν εχεις αναλογιστη τα οποια δικα σου λαθη 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από aladdin30

Γεια σου ζεντινα. Πολυ κλασσικη η ιστορια σου, χιλιοπαιγμενο το εργο στην ελληνικη κοινωνια. Να σε ρωτησω ομως, ο συζυγος μηπως εχει καμμια γκομενα?

 

Είπε: "Με τον σύζυγο μένουμε μαζί, αλλά δεν μιλάμε εδώ και έναν χρόνο, ούτε τα βασικά

σαν δυο ξένοι μέσα στο ίδιο σπίτι. Κατά διαστήματα πετάμε καμιά κουβέτα ο ένας στον άλλον

καθαρά διαδικαστική ή μέσω των παιδιών".

 

Αυτό το βλέπω πολύ "χονδρό"...άρα δεν είναι χιλιοπαιγμένο.

Γεια σας και από εμένα

Θα ήθελα να σταθώ σε κάτι που έγραψες στο αρχικό σου μήνυμα.
Μπορείς να αναφέρεις ενδεικτικά κάποια παραδείγματα λεκτικής βίας που χρησιμοποιεί ο σύζυγός σου; Επίσης, πόσο καιρό κάνει χρήση τέτοιου είδους βίας; Έχεις μία εκτίμηση;

Εχω πολυ καιρο να γραψω, το τελευταιο μηνυμα το ειδα σημερα.H κατασταση στο σπιτι δεν αλλαξε προς το καλυτερο, ψαχνω ακομη να βρω δουλεια, ομως πηρα την αποφαση να παρω διαζυγιο και μιλαω με δικηγορο.Ηθελα να βρω πρωτα δουλεια και μετα να προχωρησω, ομως αυτη η κατασταση που επικρατει εδω μεσα ειναι ανυποφορη και τεινει να παγιωθει, οποτε δεν θα περιμενω αλλο, θα βουτηξω και οτι γινει.Puma, παραδειγματα: οτι ειμαι αχρηστη επειδη δεν δουλευω, ειμαι ανικανη να διαπαιδαγωγω τα παιδια γιατι δεν υπακουν, οταν φωναζω στα παιδια λεει οτι ειμαι τρελη και οτι θα με κλεισει στο φρενοκομείο, και βρισιες οτι μπορεις να σκεφτεις για να μην τις γραψω.Ολα αυτα μπροστα στα παιδια.Οταν τα παιδια λειπουν, επικρατει απολυτη σιωπη.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 36 από Zentina
Εχω πολυ καιρο να γραψω, το τελευταιο μηνυμα το ειδα σημερα.H κατασταση στο σπιτι δεν αλλαξε προς το καλυτερο, ψαχνω ακομη να βρω δουλεια, ομως πηρα την αποφαση να παρω διαζυγιο και μιλαω με δικηγορο.Ηθελα να βρω πρωτα δουλεια και μετα να προχωρησω, ομως αυτη η κατασταση που επικρατει εδω μεσα ειναι ανυποφορη και τεινει να παγιωθει, οποτε δεν θα περιμενω αλλο, θα βουτηξω και οτι γινει.Puma, παραδειγματα: οτι ειμαι αχρηστη επειδη δεν δουλευω, ειμαι ανικανη να διαπαιδαγωγω τα παιδια γιατι δεν υπακουν, οταν φωναζω στα παιδια λεει οτι ειμαι τρελη και οτι θα με κλεισει στο φρενοκομείο, και βρισιες οτι μπορεις να σκεφτεις για να μην τις γραψω.Ολα αυτα μπροστα στα παιδια.Οταν τα παιδια λειπουν, επικρατει απολυτη σιωπη.

Δέν είσαι η μόνη μην τρελαίνεσαι...!

Κάνε μικρά πράγματα για τον εαυτό σου αρχικά ,να νοιώσεις δυνατή...Κόψε το τσιγάρο,λίγη γυμναστική για εκτόνωση,μια βόλτα έξω κάτι.Και η εργασία θα σε τονώσει μέσω της ανταμοιβής αλλά όπως ήδη ξέρεις δεν είναι εύκολα τα πράγματα εκεί."Ντύσου" που είπε και κάποιος προηγούμενος (αν και δεν συμφωνώ καθόλου με τον τρόπο που εκφράστηκε..).Τα υπόλοιπα θα έρθουν .Μην ξέχνάς ότι μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε..Μέσα μας είναι όλη η ευτυχία που θα μπορούσαμε να νοιώσουμε ποτέ στην ζωή μας!  

κριμα. κακο στα παιδια κανει. το καλυτερο ειναι να χωρισεις. απλά το θεμα ειναι οτι καπου θα πρεπει να μεινεις με τα πιτσιρκια και να βγαζεις τα προς το ζειν. γονεις εχεις που μπορουν να σε στηριξουν τη δεδομενη χρονικη στιγμη?

Τη δεδομενη χρονικη στιγμη δεν μπορει να με στηριξει κανεις.Πρεπει να σηκωθω πανω, να βαλω τα ποδια μου και να στηριξω μονη μου τον εαυτο μου και τα παιδια.

1. Κεφαλαιο.

τοσο οικονομικο...  απ'οπου μπορεις.. ( ο οαεδ θα τρεξει ενα προγραμμα απο Παρασκευη αν δεν κανω λαθος για ανεργους 29-64 ετων , 1.600 ευρω ειναι... οχι πολλα.. αλλα οσα κοστιζει ενα διαζυγιο... )

οσο και ενεργειακο. προσωπα- πραγματα που σου δινουν δυναμη , σε κανουν να χαμογελας και να πιστευουν σ'εσενα οταν νιωθεις πως κατακρημνιζεται το συμπαν γυρω σου.

2. Σχεδιο Δρασης 

ειπες μονη.

αν.. μια οποιαδηποτε αλλη..ειχε μονο  να αντιμετωπισει εναν θυμωμενο πρωην συζυγο.. εσυ εχεις ενα βουνο..να ανεβεις. 

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ  να κουνησεις ρουπι και να χασεις υπομονη και ψυχραιμια... σερνντας δυο παιδια στα χερια..αν δεν  τους εχεις εξασφαλισει... ( μην υπολογιζεις διατροφη... )
Ασφάλεια- Στέγη-  Σίτιση- Θέρμανση- Περίθαλψη -Μόρφωση - Απασχόληση εξωσχολική

τελος χρειαζεσαι εναν ανθρωπο... να μπορεις να του εμπιστευτεις τα παιδια σου... οταν θα εισαι στη δουλεια...ή στους δρομους για να βρεις δουλεια...


να θυμασαι..πως αν  δεν σιγουρευτεις πως η νεα κατασταση θα σου δινει ψυχικη ηρεμια...τοτε  εκτος απο χρονοβορος..θα  ειναι ματαιος ολος  αυτος ο κοπος που θα ριξεις...


να μην μενεις μονη και σιωπηλη. κανεις δε σωθηκε..τραβωντας τα μαλλια του...

να το δεις.αν δεν το χεις...

 

 

"το κυνηγι της ευτυχιας" 

 

 

 

 

να δωσεις σημασια στη νυχτα που κοιμουνται στην τουαλετα του μετρο...