Νέα γνωριμία και λευχαιμία

Παράθεση:
Σχόλιο # 80 από 1Christina

αλλα δες το λογικα

 

Τι εννοείς εσύ λογικά;Γιατί η λογική του καθενός είναι διαφορετική. Και σ' αυτή την ιστορία με τα τόσο σκοτεινά σημεία η λογική έχει πάει περίπατο νομίζω... Και το έχω δει απ όλες τις πλευρές πίστεψε με.. (και λογικά και συναισθηματικά και με το ένστικτο).

Η "λογικη" του καθενος μπορει να ειναι ...οτι ναναι...Η λογικη ειναι μια! Πως λεμε 1+1=2;;;

Εγω σου ειπα δες το λογικα!!! Γιατι μπηκες καν σε αυτη τη διαδικασια απο την αρχη?

Οκ εκανε λες αυτος πολυ προσπαθεια στην αρχη για να σε γνωρισει και να σε προσεγγισει και οταν τα καταφερε σου ξεκινησε το "παραμυθι" με την αρρωστια

Πως το βλεπω εγω και καμποσοι αλλοι οπως διαβασα στο θεμα σου :ηθελε να σε γνωρισει, σε γνωρισε, δεν του βγηκε κατι και ειχε μια δυσκολια να στο πει ευθεως, πολλοι ανδρες ιδιως την εχουν, βρηκε τη δικαιολογια της αρρωστιας (μπορει και να ταν αληθεια αρωωστος, αλλα το χρησιμοποιησε και για να σε αποφυγει με τροπο)...ε καποια στιγμη βρηκε και καποια και η ζωη του συνεχιζεται...αυτα!

Εσυ μη χανεις αλλο χρονο με αυτο το θεμα και μην προσπαθεις να αναλυσεις το γιατι "σου φερθηκε ετσι" αν θες να σκεφτεις κατι σκεψου πανω στο γιατι κολλησες εσυ...εισαι και κοντα 40 χρονων γυναικα λες...τοσο δυσκολο ειναι να δεχθεις οτι "οκ του αρεσες πριν σε γνωρισει, αλλα μετα που σε γνωρισε αλλαξε γνωμη";;; Σε οσους αρεσουμε βρε

Παράθεση:

Σχόλιο # 81 από angiep

Τι εννοείς εσύ λογικά;Γιατί η λογική του καθενός είναι διαφορετική. Και σ' αυτή την ιστορία με τα τόσο σκοτεινά σημεία η λογική έχει πάει περίπατο νομίζω... Και το έχω δει απ όλες τις πλευρές πίστεψε με.. (και λογικά και συναισθηματικά και με το ένστικτο).

Παράθεση:
Σχόλιο # 82 από 1Christina

τοσο δυσκολο ειναι να δεχθεις οτι "οκ του αρεσες πριν σε γνωρισει, αλλα μετα που σε γνωρισε αλλαξε γνωμη";;; Σε οσους αρεσουμε βρε

Παράθεση:

 

 

Καθόλου δύσκολο δεν θα μου ήταν αν μου είχε δείξει αυτό που λες και είχα καταλάβει αυτό το πράγμα από την αρχή.καταλαβαίνουμε σε ποιους αρέσουμε και σε ποιους όχι. κι αν ήταν έτσι θα μπορούσε να πει ένα σωρό άλλες προφάσεις και όλα θα είχαν τελειώσει εκεί. όλα θα ήταν απλά και ξεκάθαρα και ούτε θα είχα ασχοληθεί (ακριβώς επειδή είμαι 38 ετών!) αλλά δεν έγιναν έτσι και η συμπεριφορά του επί μήνες έδειχνε άλλα πράγματα. κι εγώ προσωπικά θεωρώ αδιανόητο κάποιος να χρησιμοποιεί την υγεία τους ως πρόφαση (αν όντως το έκανε) ιδίως από τη στιγμή που είμαστε δίπλα έχουμε κοινό στέκι κοινούς γνωστούς και ανά πάσα στιγμή θα μπορούσα και μπορώ ακόμα να ρωτήσω ή ακόμα και να τον εκθέσω αν ήθελα. Για να μην κουράζουμε με τα ίδια αν δεν ήταν το θέμα υγείας (και ιδίως το ότι μου είχε πει στην αρχή ότι το ήξερα μόνο εγώ και ένιωθα ένα βάρος και μια ηθική υποχρέωση να συμπαρασταθώ) και αν δεν ήταν στον περίγυρο και στη γειτονιά μου δεν θα είχα κολλήσει ούτε θα είχα ασχοληθεί τόσο..καλό θα ήταν να μην έχω τόσες απορίες και αμφιβολίες αλλά πρέπει να το δεχτώ γιατί λογικά δεν θα πάρω απαντήσεις ποτέ ειδικά για το θέμα της υγείας του. Μακάρι να μην μέναμε τόσο κοντά, θα το ξεπερνούσα γρηγορότερα και πιο εύκολα. Τώρα νιώθω σαν φυλακισμένη και εγκλωβισμένη.αυτό με ζορίζει.

Οκ αφου το θες συνεχισε,...αλλα εισαι σε λαθος δρομο

Παράθεση:
Σχόλιο # 83 από angiep

 

Καθόλου δύσκολο δεν θα μου ήταν αν μου είχε δείξει αυτό που λες και είχα καταλάβει αυτό το πράγμα από την αρχή.καταλαβαίνουμε σε ποιους αρέσουμε και σε ποιους όχι. κι αν ήταν έτσι θα μπορούσε να πει ένα σωρό άλλες προφάσεις και όλα θα είχαν τελειώσει εκεί. όλα θα ήταν απλά και ξεκάθαρα και ούτε θα είχα ασχοληθεί (ακριβώς επειδή είμαι 38 ετών!) αλλά δεν έγιναν έτσι και η συμπεριφορά του επί μήνες έδειχνε άλλα πράγματα. κι εγώ προσωπικά θεωρώ αδιανόητο κάποιος να χρησιμοποιεί την υγεία τους ως πρόφαση (αν όντως το έκανε) ιδίως από τη στιγμή που είμαστε δίπλα έχουμε κοινό στέκι κοινούς γνωστούς και ανά πάσα στιγμή θα μπορούσα και μπορώ ακόμα να ρωτήσω ή ακόμα και να τον εκθέσω αν ήθελα. Για να μην κουράζουμε με τα ίδια αν δεν ήταν το θέμα υγείας (και ιδίως το ότι μου είχε πει στην αρχή ότι το ήξερα μόνο εγώ και ένιωθα ένα βάρος και μια ηθική υποχρέωση να συμπαρασταθώ) και αν δεν ήταν στον περίγυρο και στη γειτονιά μου δεν θα είχα κολλήσει ούτε θα είχα ασχοληθεί τόσο..καλό θα ήταν να μην έχω τόσες απορίες και αμφιβολίες αλλά πρέπει να το δεχτώ γιατί λογικά δεν θα πάρω απαντήσεις ποτέ ειδικά για το θέμα της υγείας του. Μακάρι να μην μέναμε τόσο κοντά, θα το ξεπερνούσα γρηγορότερα και πιο εύκολα. Τώρα νιώθω σαν φυλακισμένη και εγκλωβισμένη.αυτό με ζορίζει.

 

μα δεν συνεχίζω κάτι.έχω πει τέλος.λέω απλά τι με ζορίζει σ αυτή τη φάση που είμαστε μια πόρτα ουσιαστικά.τίποτα άλλο.ούτε συνεχίζω κάτι ούτε έχω σκοπό να κάνω κάτι.το θέμα έχει κλείσει.απλά έγραψα τις σκέψεις μου και τι μου είναι δύσκολο στην παρούσα φάση λόγω γειτονιάς και τίποτα περισσότερο.αν δεν ήταν αυτό όλα θα ήταν αλλιώς.

Παράθεση:
Σχόλιο # 85 από angiep

 είναι δύσκολο στην παρούσα φάση λόγω γειτονιάς και τίποτα περισσότερο.αν δεν ήταν αυτό όλα θα ήταν αλλιώς.

 

Τίποτα δεν είναι δύσκολο "λόγω γειτονιάς".

Δεν είναι υποχρεωμένος ο νεαρός να ικανοποιήσει όλες τις γειτόνισσες, ακόμα κι αυτές που δεν του αρέσουν, επειδή μένει στο ίδιο τετράγωνο.

Αν ήταν έτσι, όλες μας θα είμασταν σούπερ...

Που δεν είμαστε.

Κ τώρα για πε μας, γιατί κ ποιοι είναι οι "λόγοι" που ενάμιση χρόνο τώρα είσαι κολλημένη μ αυτή τη μ@ λακία...

μια χαρά κοπέλα, όμορφη, ανεξάρτητη, σε κρίσιμη ηλικία

κ δεν προχώρησες...

Όχι πε...

Βρε Αν ίσχυε αυτη η υποχρεωτική αγάπη  λογω γειτονιάς οχι θε μετακόμιζε χθες

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από achinos

 

 

Δεν είναι υποχρεωμένος ο νεαρός να ικανοποιήσει όλες τις γειτόνισσες, ακόμα κι αυτές που δεν του αρέσουν, επειδή μένει στο ίδιο τετράγωνο.

 

 

 

Μάλλον δεν κατάλαβες τίποτα απ όσα είπα.. Είπα ποτέ να ικανοποιήσει κανέναν με το ζόρι;Για μένα είναι δύσκολο γιατί δεν θέλω να τον βλέπω.Και δε μου έχει ξανασυμβεί ούτε το τόσο κοντά, ούτε το θέμα υγείας αλήθεια ή ψέμματα. Μακάρι να μην το ζήσετε ποτέ. Εμένα μου είναι δύσκολο. Γιατί ξύνεται η πληγή και θέλω να το αφήσω πίσω μου.αυτό είπα απλά.και απλά αισθάνομαι εγκλωβισμένη και φυλακισμένη και δεν μου αρέσει σαν συναίσθημα.να αλλάξω παρέες στέκι για αυτόν. νιώθω σα να έχει νικήσει σε κάτι. κι αν κάποιος θα έπρεπε να ντρέπεται (αν έχει πει ψέμματα που σίγουρα κάποια έχει πει μικρότερα ή μεγαλύτερα) θα έπρεπε να είναι αυτός και όχι εγώ. αυτό είπα απλά ότι αισθάνομαι. ούτε με το ζόρι τίποτα ούτε καμιά υποχρέωση λόγω γειτονιάς..

Παράθεση:
Σχόλιο # 89 από angiep

 

Μάλλον δεν κατάλαβες τίποτα απ όσα είπα.. Είπα ποτέ να ικανοποιήσει κανέναν με το ζόρι;Για μένα είναι δύσκολο γιατί δεν θέλω να τον βλέπω.Και δε μου έχει ξανασυμβεί ούτε το τόσο κοντά, ούτε το θέμα υγείας αλήθεια ή ψέμματα. Μακάρι να μην το ζήσετε ποτέ. Εμένα μου είναι δύσκολο. Γιατί ξύνεται η πληγή και θέλω να το αφήσω πίσω μου.αυτό είπα απλά.και απλά αισθάνομαι εγκλωβισμένη και φυλακισμένη και δεν μου αρέσει σαν συναίσθημα.να αλλάξω παρέες στέκι για αυτόν. νιώθω σα να έχει νικήσει σε κάτι. κι αν κάποιος θα έπρεπε να ντρέπεται (αν έχει πει ψέμματα που σίγουρα κάποια έχει πει μικρότερα ή μεγαλύτερα) θα έπρεπε να είναι αυτός και όχι εγώ. αυτό είπα απλά ότι αισθάνομαι. ούτε με το ζόρι τίποτα ούτε καμιά υποχρέωση λόγω γειτονιάς..

 

Πε μόνο, τί σε κανει να πιστεύεις πως μόνο εσύ έχεις ζήσει τέτοιο σκηνικό. Όλοι εμείς που απαντάμε σ ένα θέμα, για κάποιο λόγο το κάνουμε κ δεν απαντάμε αλλού δλδ.

Κάτι εξαργυρώνουμε με τις σκέψεις μας, κάποιο φάντασμα ξορκίζουμε.

Αυτό το "ξύπνημα" που κάνεις μέσα απ την έκφρασή σου, είναι η ενηλικίωσή σου, η ωριμότητά σου.

Είναι ο χαρακτήρας σου, που φτιάχνεται ψηφίδα-ψηφίδα, σχέση-σχέση...ακόμα κ άσχετη.

Αν σ ενοχλεί να τον βλέπεις,

σβήστον απ το οπτικό σου πεδίο.

Κάνε τον "αόρατο" δεν είναι δύσκολο.

Δες τον εαυτό σου, τις ανάγκες σου, τις απαιτήσεις σου

κ προσπάθησε να είσαι συνεπής μ αυτές.

Κ έχεις λύσει το μισό πρόβλημα της "δεχωράωστοπετσίμου" φάσης.

Να μην πω κ όλο.